ര​ണ്ട് ക​വി​ത​ക​ൾ

1. പ്ര​കൃ​തി​വി​രു​ദ്ധം

മു​റ്റ​ത്ത് പു​ല്ലു ത​ഴ​ച്ചു നി​ൽ​ക്കു​ന്നു

അ​താ​രും ന​ട്ട​ത​ല്ല

ത​നി​യേ വ​ള​ർ​ന്നു ത​ഴ​ച്ചു പ​ട​ർ​ന്നു

ഞാ​ൻ ന​ട്ട​തൊ​ന്നും മു​ള​ച്ചി​ല്ല

മു​ള​ച്ച​വ വ​ള​ർ​ന്നി​ല്ല

വ​ള​ർ​ന്ന​വ വി​രി​ഞ്ഞു​മി​ല്ല

ആ​രും ന​ടാ​തെ എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും മു​ള​ക്കു​മോ?

ആ​രും ന​ടാ​തെ മു​ള​ച്ച​വ

യാ​ത​ന കൂ​ടാ​തെ വ​ള​രു​ന്നു

പ്ര​ത്യേ​കം കു​ഴി​കു​ത്തി

പാ​കം നോ​ക്കി വ​ള​മി​ട്ട്

പ​രി​പാ​ലി​ച്ച​വ കു​രു​ടി​ച്ചു പോ​കു​ന്നു

പ്ര​കൃ​തി​യാ​ണേ​റ്റ​വും ന​ല്ല വ​ള​ർ​ത്ത​മ്മ

പ​ക്ഷേ പ്ര​കൃ​തി എ​ല്ലാ​ത്തി​നേ​യും വ​ള​ർ​ത്തി​ല്ല

ചി​ല​തി​നെ ന​ശി​പ്പി​ച്ചാ​ലേ പ്ര​കൃ​തി​ക്ക്

ചി​ല​തി​നെ സ​മൃ​ദ്ധ​മാ​യി വ​ള​ർ​ത്താ​നാ​വൂ!

എ​ന്തൊ​രു പ്ര​കൃ​തി​വി​രു​ദ്ധ​മാ​യ പ്ര​കൃ​തി!

2. അ​ടി​മ​ക​ൾ

മൂ​ന്നോ നാ​ലോ വ​യ​സ്സു​ള്ള​പ്പോ​ഴാ​ണ്

ആ​ദ്യ​മാ​യി സി​നി​മ കാ​ണു​ന്ന​ത്;

ഓ​ലമേ​ഞ്ഞ ജാ​ന​കി റാം ​ടാ​ക്കീ​സി​ൽ.

അ​ടി​മ​ക​ൾ ആ​യി​രു​ന്നു സി​നി​മ.

അ​ടി​മ എ​ന്നാ​ൽ എ​ന്താ​ണെ​ന്ന്

അ​ന്ന​റി​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു;

ആ​രാ​ണ് അ​ഭി​ന​യി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നു​മ​റി​യി​ല്ല.

സി​നി​മ ക​ണ്ടു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കെ,

‘‘എ​ന്താ വ​ന്നോ​രു ത​ന്നെ വീ​ണ്ടും വ​ര​ണേ?’’

എ​ന്നു ഞാ​ൻ ചോ​ദി​ച്ച​തുകേ​ട്ട്

കൂ​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന അ​ച്ഛ​നും അ​മ്മ​യും

ചേ​ച്ചി​യും, ആ​യി​ടെ ക​ല്യാ​ണം ക​ഴി​ഞ്ഞ

അ​മ്മാ​വ​നും ഭാ​ര്യ​യും പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ച്ചു.

ഞാ​ൻ അ​ട​ങ്ങാ​താ​യ​പ്പോ​ൾ

അ​മ്മ പ​റ​ഞ്ഞു: ‘‘ദേ, ​പാ​ലു തി​ള​ച്ചു പോ​ണു!’’

ഞാ​ൻ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു: ശ​രി​യാ​ണ്, സ്ക്രീ​നി​ൽ

പാ​ലു തി​ള​ച്ചു​പോ​കു​ന്നു​ണ്ട്!

പി​ൽ​ക്കാ​ല​ത്ത് എ​വി​ടെ​യെ​ല്ലാം

എ​ന്തെ​ല്ലാം സി​നി​മ​ക​ൾ ഞാ​ൻ ക​ണ്ടു;

പു​ത്ത​ൻ സാ​ങ്കേ​തി​ക​ത​യി​ൽ,

ന​ഗ​ര​ങ്ങ​ളി​ലെ മ​ൾ​ട്ടി​പ്ല​ക്സു​ക​ളി​ൽ!

അ​വി​ടെ​യൊ​ന്നും

ഞാ​ൻ പ​റ​യു​ന്ന​തു കേ​ട്ടു പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ക്കാ​ൻ

ഇ​ന്നു​വ​രെ ആ​രു​മു​ണ്ടാ​യി​ട്ടി​ല്ല

പ​ണ്ടു പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ച്ച​വ​രാ​രും

ഇ​ന്നി​ല്ലാ​താ​നും -അ​വ​ർ അ​ടി​മ​ക​ളാ​യി

വീ​ണ്ടും വ​രു​മെ​ങ്കി​ൽ

തി​ള​ച്ചു തൂ​വു​ന്ന പാ​ലി​ന് എ​ന്ത​ർ​ഥം!