ഒ​രു ചെ​മ്പ​ര​ത്തി

വെ​ള്ള​ക്കു​ടം ക​യ്യി​ൽ തൂ​ക്കി

ചി​രു​ത കി​ണ​റി​ന​ടു​ത്തേ​ക്ക്

നീ​ങ്ങി​യ​പ്പോ​ൾ

അ​യ​ൽപ​ക്ക​ത്തെ പെ​ണ്ണു​ങ്ങ​ൾ

ഓ​ടി വീ​ട്ടി​നു​ള്ളി​ൽ ഒ​ളി​ച്ചു

‘ചി​രു​ത​ക്കു സ്വ​ന്തം ആ​യി

കി​ണ​റി​ല്ല’

അ​ന്ന് രാ​ത്രി കി​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ

ഞാ​ൻ ഓ​ർ​ത്തു

പൊ​ടു​ന്ന​നെ നി​ല​വി​ളി കേ​ട്ടു

ഞെ​ട്ടി ഉ​ണ​ർ​ന്ന​പ്പോ​ൾ

ഉ​മ്മ പ​റ​ഞ്ഞു

‘ചി​രുത​ക്കു ഇ​ന്ന് ഭ്രാ​ന്ത്

കൂ​ടി​യി​ട്ടു​ണ്ട്’

ചി​രു​ത​യു​ടെ ഒ​റ്റ മു​റി​ക്കു മു​മ്പി​ൽ

ആ​ണു​ങ്ങ​ൾ ഓ​ടി​ക്കൂ​ടി

പി​റ​കി​ൽ പെ​ണ്ണു​ങ്ങ​ളും

‘നീ ​ഇ​ങ്ങ​നെ നി​ല​വി​ളി​ച്ചാ​ൽ

നാ​ട്ടു​കാ​ർ​ക്ക്‌ സ്വൈ​ര്യം ഉ​ണ്ടാ​കോ’

ആ​ണു​ങ്ങ​ളും പെ​ണ്ണു​ങ്ങ​ളും

അ​ട്ട​ഹ​സി​ച്ച​പ്പോ​ൾ

ചി​രു​ത കൂ​ടു​ത​ൽ ഉ​ച്ച​ത്തി​ൽ

ഒ​ച്ച​വെ​ച്ചു

ക​നം കൂ​ടി​യ വ​ടി​ക​ൾ

വാ​യു​വി​ൽ

ചി​രു​ത​യു​ടെ ഒ​ച്ച​യു​ടെ

പൊ​ക്ക​ത്തോ​ളം ഉ​യ​ർ​ന്നു

താ​ഴ്ന്നു നി​ശ്ശബ്ദ​മാ​യി.

ര​ണ്ടു ദി​വ​സം ചി​രു​ത​യെ

പു​റ​ത്തു ക​ണ്ടി​ല്ല

മൂ​ന്നാം ദി​വ​സം ചെ​മ്പ​ര​ത്തി

ചെ​ടി​യു​ടെ മ​റ​വി​ലൂ​ടെ

ഞാ​ൻ ചി​രു​ത​യെ

അ​ന്വേ​ഷി​ക്കു​മ്പോ​ൾ

കു​ഞ്ഞ​രി​പ്പ​ല്ലു​ക​ളി​ലെ

ചി​രി തു​ട​ച്ചു ചി​രു​ത ചോ​ദി​ച്ചു

‘‘എ​ന്താ കു​ട്ട്യേ നോ​ക്കു​ന്ന​ത്’’

പേ​ടി​ച്ചു ഓ​ടി​യ എ​ന്നോ​ട്

അ​പേ​ക്ഷി​ച്ചു

‘‘നി​ക്ക് കു​ട്ട്യേ’’

അ​ന്ന് രാ​ത്രി കി​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ:

‘‘ഉ​മ്മാ, ചി​രു​ത​ക്കു എ​ങ്ങി​നെ

ഭ്രാ​ന്ത് വ​ന്ന​ത്?

ന​മ്മ​ൾ​ക്ക് ഭ്രാ​ന്ത് വ​രോ’’

‘‘സ്നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ അ​ടു​ത്ത്

ഇ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ വ​രു​ന്ന​താ​ണ്

ഭ്രാ​ന്ത്‌’’

ദൂ​രെ ദി​ക്കി​ൽ ജോ​ലി​ക്ക്

പോ​യ ഉ​പ്പ​യെ

വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ളാ​യി

കാ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന ഉ​മ്മ

ക​ണ്ണു​നീ​ര് തു​ട​ച്ച​പ്പോ​ളും

ഞാ​ൻ ഓ​ർ​ത്ത​തു

‘‘ചി​രു​ത​ക്കു കാ​ത്തി​രി​ക്കാ​ൻ

ആ​രും ഇ​ല്ല’’

അ​ന്ന് രാ​ത്രി​യും

ആ​ളു​ക​ൾ ഓ​ടി​ക്കൂ​ടി

ചി​രു​ത നി​ല​വി​ളി​ച്ചു...

ഭ്രാ​ന്തി​ന്റെ വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ൾ

പി​ന്നെ​യും ഒ​രു​പാ​ട് ക​ഴി​ഞ്ഞു

ഒ​രുദി​വ​സം തൊ​ടി​യി​ലൂ​ടെ

ന​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ

ന​ന​ഞ്ഞ മ​ൺ​കൂന

ചൂ​ണ്ടി ഉ​മ്മ പ​റ​ഞ്ഞു

“ചി​രു​ത”

പ​ഴ​യ നി​ല​വി​ളി​ക​ൾ

വീ​ണ്ടും ഞാ​ൻ കാ​തോ​ർ​ത്തു

ഓ​ടി​യോ​ടി ഞാ​ൻ

ഒ​രു ചെ​മ്പ​ര​ത്തി

പ​ര​തി​യെ​ടു​ത്തു

ചി​രു​ത​യു​ടെ മ​ൺ​കൂന​ക്കു

മേ​ലെ മെ​ല്ലെ വെ​ച്ചു.

മൗ​ന​ത്തി​ന്റെ കി​ണ​റി​ൽ

ചി​രുത​യോ​ടു പ​റ​യാ​ൻ

കു​റേ വാ​ക്കു​ക​ൾ ഉ​ണ്ടാ​യി​ട്ടും

ഒ​രു വാ​ക്കും മി​ണ്ടാ​തെ

ഓ​ടി ഒ​ളി​ച്ച​തി​നു

പ്രാ​യ​ശ്ചി​ത്ത​മാ​യി

ഒ​രു ചെ​മ്പ​ര​ത്തി.