നായ്പല്ലിയും എരുമപ്പുല്ലും -കവിത

അ​മ്മ​യ്ക്ക് ഈ​യി​ടെ

അ​ല​ങ്കാ​ര​ച്ചെ​ടി​ക​ളി​ലാ​യി​ട്ടു​ണ്ട്, ക​മ്പം:

പ​ഴ​യ കി​ണ​റ്റു വ​ക്ക​ത്തെ

നാ​യ്പ​ല്ലി​യും

ആ​ഫ്രി​ക്ക​ൻ പു​ൽ​മേ​ട്ടി​ലെ​ങ്ങോ വേ​രു​ള്ള

ബ​ഫ​ല്ലോ ഗ്രാ​സും

ഓ​മ​ന​ക​ളാ​യി

വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തി​യ​തി​ൽ​പ്പി​ന്നെ,

അ​തി​ലേ​യ്ക്ക്,

പേ​ര​റി​യാ​ത്ത ഏ​തോ

ആ​കു​ല​ത​യും കേ​റി​ക്കൂ​ടി:

പ​ന്ന​ലി​ല​ക​ളി​ലെ

വെ​ളു​ത്ത പൊ​ടി മ​ണ​പ്പി​ച്ച്

പ​തി​വാ​യി​പ്പ​റ​യു​ന്നു:

പ​തി​നാ​യി​ര​ക്ക​ണ​ക്കി​ന് കൊ​ല്ലം മു​മ്പ്,

ആ​ദി​മ​മ​നു​ഷ്യ​രോ​ടൊ​പ്പം

പെ​രു​മാ​റി​യ​തി​​ന്റെ അ​ട​യാ​ള​മാ​വ​ണം, ഈ ​ചൂ​ര്;

മു​റ്റ​ത്തെ പു​ൽ​ത്ത​കി​ടി​യി​ൽ

പേ​ര​ക്കു​ട്ടി​യോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു ന​ട​ക്കു​ന്നു:

ഈ ​പു​ല്ലി​ന്റെ പൂ​ർ​വി​ക​ർ,

പ​ലാ​യ​ന​ത്തി​​ന്റെ ഏ​തോ ബി​ന്ദു​വി​ൽ

ന​മ്മു​ടെ പൂ​ർ​വി​ക​രെ കാ​ത്തി​ട്ടു​ണ്ട്,

അ​താ​ണ്,

ഇ​തി​ലി​ങ്ങ​നെ ന​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ,

അ​മ്മ​മ്മ​യു​ടെ

കാ​ലു​വേ​ദ​ന​യ്ക്ക് ഇ​ത്ര​യാ​ശ്വാ​സം-

തെ​റ്റെ​ന്നു പ​റ​യാ​നാ​വു​ന്നി​ല്ല:

വെ​ച്ചു​കെ​ട്ടു​ക​ളെ​ല്ലാം അ​ഴി​ച്ചാ​ൽ

അ​വ​ർ​ക്കും ന​മു​ക്കും സ്വ​ന്ത​മാ​യു​ള്ള​ത്

ന​ഗ്ന​മാ​യ ഒ​രേ ഒ​രു​ട​ൽ;

സ്വ​ത​ന്ത്ര​മാ​യ ചി​ല കാ​മ​ന​ക​ൾ-

വാ​ക്കു​ക​ളി​ല്ലാ​ത്ത ഭാ​ഷ-

എ​ഴു​ത്തി​ല്ലാ​ത്ത ലി​പി​ക​ൾ, ക​ണ​ക്കു​ക​ൾ!

നോ​ക്കുംതോ​റും തെ​ളി​യു​ന്നു​മു​ണ്ട്:

അ​ല​ങ്കാ​ര​ച്ചെ​ടി​യാ​യി​പ്പ​രി​ണ​മി​ച്ചാ​ലും

വ​ഴി തേ​ടി​പ്പ​ര​ക്കു​ന്ന

അ​തി​ജീ​വ​ന​ത്തി​​ന്റെ വ​ന്യ​ത!