പങ്കം -കവിത

തോ​ട്ട്ങ്ക​ര​യി​ലെ

മ​രി​ച്ചി​നി​പ്പ​ണ​യി​ല് കൂ​ട്ടി​യി​ട്ട

കൊ​ണ്ട​ക​ളെ നോ​ക്കി

തൂ​റാ​നി​രു​ന്നു.

അ​യ്യേ! പ​ങ്കം ത​ന്ന.

മ​രി​ച്ചി​നി​ക്ക​മ്പി​ന്റെ​ടേ​ലൂ​ടൊ​രു രാ​ജ്യം

ചെ​റ​ഞ്ഞു​ങ്കൊ​ണ്ട് പ​റ​ഞ്ഞു.

പൊ​ടു​ന്ന​നെ, പ​ണ​യൊ​രു

റെ​യി​ൽ​പ്പാ​ള​മാ​യി മാ​റി.

ചൂ​ളം,

കു​ടു​ക്കം,

മു​ഴ​ക്കം,

ചോ​ര,

അ​റ്റു​പോ​യ കൈ,

​കാ​ല്,

ത​ല,

പൊ​ള​ന്ന് തെ​റി​ച്ച വ​യ​ർ.

ത​ല​പ്രാ​ന്തെ​ള​വി​ത്തോ​ട്ടി​ലേ-

ക്കെ​റ​ങ്ങി​ച്ച​വി​രി​ച്ച്,

കൈ​ത​ക്കാ​ട്ടി​നെ​ടേ​ല

ചെ​ളീ​പ്പൂ​ന്തി​യ പ​ങ്ക​ല​ക്ക​ന്റെ

ക​ന്നാ​സീ​ന്ന് ര​ണ്ടെ​ണ്ണ​മ​ടി​ച്ച്

തി​രി​ച്ച് ക​യ​റി.

പ​ണ​യി​ലും,

പാ​ള​ത്തി​ലും രാ​ജ്യ​മു​ണ്ട്.

പ​ക്ഷേ,

തൂ​റാ​നി​രു​ന്ന​പ്പോ ചെ​റ​ഞ്ഞ രാ​ജ്യം,

ചാ​വാ​നൊ​രു​ങ്ങു​മ്പോ ഒ​ന്ന്

തി​രി​ഞ്ഞു നോ​ക്കു​ന്നി​ല്ല.

കെ​ള​ച്ച മ​ണ്ണി​ലെ കെ​ഴ​ങ്ങി​നെ

പെ​രു​ച്ചാ​ഴി​ക്ക് വി​റ്റ

പ​ങ്കം കെ​ട്ട

രാ​ജ്യ​മേ...

രാ​ജാ​വേ...