Begin typing your search above and press return to search.
proflie-avatar
Login

മാസ്റ്റർപീസ് -കഥ

മാസ്റ്റർപീസ് -കഥ
cancel

പാ​ദ​ങ്ങ​ളി​ല്‍ ഇ​ളം​ചൂ​ടും ഒ​പ്പം ന​ന​വും അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോ​ഴാ​ണ്, സോ​മ​നാ​ഥ് ഹോ​രേ മ​യ​ക്ക​ത്തി​ല്‍നി​ന്നു ഞെ​ട്ടി ക​ണ്ണു തു​റ​ന്ന​ത്. ക​ണ്ണു​നീ​രാ​ണ് പാ​ദ​ങ്ങ​ളി​ല്‍ വീ​ണ​തെ​ന്നു തി​രി​ച്ച​റി​യാ​ന്‍ അ​ൽ​പ​നേ​ര​മെ​ടു​ത്തു. കാ​ല്‍ക്ക​ല്‍ ത​ല​കു​നി​ച്ചു ച​ട​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന യു​വാ​വി​നെ അ​ദ്ദേ​ഹം സൂ​ക്ഷി​ച്ചു​നോ​ക്കി. പി​ന്നെ, ചാ​രു​ക​സേ​ര​യു​ടെ കൈ​പ്പി​ടി​യി​ല്‍ വെ​ച്ചി​രു​ന്ന വ​ല​തു​കൈ നീ​ട്ടി, അ​യാ​ളു​ടെ നെറു​ക​യി​ല്‍ ഒ​ന്നു തൊ​ട്ടു. ​''ക്ഷ​മി​ക്ക​ണം. ഞാ​ന​ങ്ങ​യു​ടെ ഉ​റ​ക്കം ത​ട​സ്സ​പ്പെ​ടു​ത്താ​നാ​ഗ്ര​ഹി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ല.'' ​സോ​യൊ​ന്ത​ന്‍ അ​ട​ഞ്ഞ...

Your Subscription Supports Independent Journalism

View Plans

പാ​ദ​ങ്ങ​ളി​ല്‍ ഇ​ളം​ചൂ​ടും ഒ​പ്പം ന​ന​വും അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോ​ഴാ​ണ്, സോ​മ​നാ​ഥ് ഹോ​രേ മ​യ​ക്ക​ത്തി​ല്‍നി​ന്നു ഞെ​ട്ടി ക​ണ്ണു തു​റ​ന്ന​ത്. ക​ണ്ണു​നീ​രാ​ണ് പാ​ദ​ങ്ങ​ളി​ല്‍ വീ​ണ​തെ​ന്നു തി​രി​ച്ച​റി​യാ​ന്‍ അ​ൽ​പ​നേ​ര​മെ​ടു​ത്തു. കാ​ല്‍ക്ക​ല്‍ ത​ല​കു​നി​ച്ചു ച​ട​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന യു​വാ​വി​നെ അ​ദ്ദേ​ഹം സൂ​ക്ഷി​ച്ചു​നോ​ക്കി. പി​ന്നെ, ചാ​രു​ക​സേ​ര​യു​ടെ കൈ​പ്പി​ടി​യി​ല്‍ വെ​ച്ചി​രു​ന്ന വ​ല​തു​കൈ നീ​ട്ടി, അ​യാ​ളു​ടെ നെറു​ക​യി​ല്‍ ഒ​ന്നു തൊ​ട്ടു.

​''ക്ഷ​മി​ക്ക​ണം. ഞാ​ന​ങ്ങ​യു​ടെ ഉ​റ​ക്കം ത​ട​സ്സ​പ്പെ​ടു​ത്താ​നാ​ഗ്ര​ഹി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ല.''

​സോ​യൊ​ന്ത​ന്‍ അ​ട​ഞ്ഞ സ്വ​ര​ത്തി​ല്‍ മ​ന്ത്രി​ച്ചു. സോ​മ​നാ​ഥ് മു​ന്നോ​ട്ടാ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന്, കൈ​മു​ട്ടു​ക​ള്‍ ര​ണ്ടും ചാ​രു​ക​സേ​ര​യു​ടെ കൈ​പ്പി​ടി​ക​ളി​ല്‍വെ​ച്ച്, വി​ര​ലു​ക​ള്‍ അ​വ​രു​ടെ മ​ധ്യ​ത്തി​ലാ​യി കോ​ര്‍ത്തു​പി​ടി​ച്ചു. സോ​യൊ​ന്ത​ന്‍, അ​ൽ​പം പി​ന്നി​ലേ​ക്കു നി​ര​ങ്ങി, ഭി​ത്തി​യി​ല്‍ ചാ​രി​വെ​ച്ചി​രു​ന്ന ചു​വ​ന്ന പാ​യ കൈ​യി​ലെ​ടു​ത്തു. ഇ​രു​ന്നു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ അ​തൊ​ന്നു കു​ട​ഞ്ഞു​വി​രി​ച്ച​ശേ​ഷം, മു​ട്ടി​ല്‍ ന​ട​ന്ന് അ​യാ​ള്‍ ആ ​പാ​യ​യു​ടെ മേ​ലേ​ക്കു​ക​ട​ന്ന്, ച​മ്രം​പ​ടി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു.

​''പ​റ​യൂ കു​ഞ്ഞേ, എ​ന്തു​പ​റ്റി നി​ന​ക്ക്?''

​സോ​മ​നാ​ഥ് അ​ൽ​പം​കൂ​ടി മു​ന്നി​ലേ​ക്കാ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന്, പാ​ദ​ങ്ങ​ള്‍കൂ​ടി ചേ​ര്‍ത്തു​വെ​ച്ചു. സോ​യൊ​ന്ത​ന്‍, പി​തൃ​തു​ല്യ​നാ​യ ഗു​രു​വി​ന്റെ, ശാ​ന്ത​ഗം​ഭീ​ര​മാ​യ മു​ഖ​ത്തേ​ക്കു ക​ണ്ണു​ക​ളു​യ​ര്‍ത്തി, ഒ​ന്നു വാ​യ പി​ള​ര്‍ന്നു. പ​റ​യാ​നാ​ഞ്ഞ വാ​ക്കു​ക​ള്‍, ക​ണ്ണു​ക​ളി​ല്‍നി​ന്നൊ​ലി​ച്ചി​റ​ങ്ങി​യ വേ​ദ​ന​യു​ടെ ച​ര​ടു​ക​ളി​ല്‍ക്കു​രു​ങ്ങി മു​റി​ഞ്ഞു. ആ​യാ​സ​പ്പെ​ട്ട് ഒ​ന്നു മു​ര​ട​ന​ക്കി​യ​ശേ​ഷം അ​യാ​ള്‍ പ​റ​ഞ്ഞു​തു​ട​ങ്ങി:

​''അ​ഹ​ങ്കാ​ര​മാ​യോ ധി​ക്കാ​ര​മാ​യോ തോ​ന്നു​ന്നെ​ങ്കി​ല്‍ പൊ​റു​ക്ക​ണം. അ​ങ്ങെ​ന്നെ ഇ​വി​ടേ​ക്കു കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നി​ട്ടു പ​തി​നൊ​ന്നു വ​ര്‍ഷ​ങ്ങ​ള്‍ തി​ക​യു​ന്നു. ഇ​ന്നു തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കു​മ്പോ​ള്‍...''

​തി​ക​ട്ടി​വ​ന്ന ഒ​രു തേ​ങ്ങ​ലി​ല്‍ ആ​കെ​യു​ല​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ട് അ​യാ​ള്‍ തു​ട​ര്‍ന്നു:

​''... ഞാ​നെ​ന്താ​ണു നേ​ടി​യ​തെ​ന്ന് എ​നി​ക്ക​റി​യി​ല്ല!''

​ചെ​റി​യൊ​രു പൈ​ത​ലി​നെ​പ്പോ​ലെ കാ​ല്‍ക്കീ​ഴി​ലി​രു​ന്നു വി​ങ്ങി​പ്പൊ​ട്ടു​ന്ന ആ ​യു​വാ​വി​നെ സോ​മ​നാ​ഥ് ക​രു​ണ​യോ​ടെ നോ​ക്കി. വി​ശാ​ല​മാ​യ നെ​റ്റി​യി​ല്‍ ഓ​ര്‍മ​യു​ടെ കൈ​വ​ഴി​ക​ള്‍ തെ​ളി​ഞ്ഞു.

* * * *


​'ബു​ര്‍ധ്വ​ന്‍' ക​ലാ​ല​യ​ത്തി​ലെ അ​ധ്യാ​പ​നം​ക​ഴി​ഞ്ഞ്, വൈ​കു​ന്നേ​രം വീ​ട്ടി​ലേ​ക്കു വേ​ഗ​ത്തി​ല്‍ ന​ട​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു സോ​മ​നാ​ഥി​ന്റെ ഏ​ക​വ്യാ​യാ​മം! വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​ക​ള്‍ക്ക് ഏ​റെ സം​ശ​യ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടെ​ങ്കി​ല്‍, ചോ​ദ്യോ​ത്ത​ര​ങ്ങ​ള്‍ അ​ൽ​പ​നേ​രം​കൂ​ടി നീ​ളും. അ​ത്ത​രം ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളി​ല്‍ ന​ട​ത്ത​ത്തി​നു വേ​ഗം​കൂ​ട്ടി​യാ​ണ് ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട സ​മ​യം അ​ദ്ദേ​ഹം വീ​ണ്ടെ​ടു​ക്കു​ക. വീ​ട്ടി​ല്‍ തി​രി​ച്ചെ​ത്തി​യ​ശേ​ഷം റൊ​ട്ടി​യും ദാ​ലും ഒ​രു ചീ​ര​ക്ക​റി​യു​മു​ണ്ടാ​ക്കാ​നു​ള്ള നേ​ര​മേ​യു​ള്ളൂ. പി​ന്നീ​ട് ചി​ത്ര​ര​ച​ന​ക്കും അ​ടു​ത്ത ദി​വ​സ​ത്തെ അ​ധ്യാ​പ​ന​ത്തി​നു​ള്ള ഭാ​ഗം നോ​ക്കാ​നു​മാ​യി ഇ​രി​ക്ക​ണം.

​ഒ​രു വി​വാ​ഹം ക​ഴി​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ല്‍ അ​ടു​ക്ക​ള​യി​ലെ ജോ​ലി​യെ​ങ്കി​ലും ഒ​ഴി​വാ​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ എ​ന്ന, സ​ഹ​പ്ര​വ​ര്‍ത്ത​ക​രു​ടെ ചോ​ദ്യ​ത്തി​ന് എ​ന്നും പു​ഞ്ചി​രി മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ മ​റു​പ​ടി. ചി​ത്ര​ക​ല​ക്കാ​യി ഉ​ഴി​ഞ്ഞു​വെ​ച്ച ജീ​വി​ത​ത്തി​ല്‍ മ​റ്റൊ​രാ​ള്‍ക്കു​കൂ​ടി പ​കു​ത്തു​കൊ​ടു​ക്കാ​നു​ള്ള സ​മ​യം തി​ക​യു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ന്ന് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു​റ​പ്പാ​യി​രു​ന്നു.

​അ​ന്ന്, പ​തി​വി​ലു​മേ​റെ വൈ​കി​യാ​ണ് അ​ദ്ദേ​ഹ​മി​റ​ങ്ങി​യ​ത്. നേ​രം​വൈ​കി​യി​റ​ങ്ങു​ന്ന അ​ധ്യാ​പ​ക​ര്‍ക്കു​ചു​റ്റും കൂ​ടി​നി​ന്നു ലേ​ലം​വി​ളി ന​ട​ത്തി കൂ​ലി​യു​റ​പ്പി​ക്കു​ന്ന സൈ​ക്കി​ള്‍റി​ക്ഷ​ക്കാ​ര്‍ ആ​ള​ന​ക്കം​ക​ണ്ട് ആ​ര്‍ത്തി​യോ​ടെ ത​ല​യു​യ​ര്‍ത്തി നോ​ക്കു​ക​യും സോ​മ​നാ​ഥി​നെ​ക്ക​ണ്ടു നി​രാ​ശ​യോ​ടെ ത​ല​താ​ഴ്ത്തി, പി​ന്നെ​യും കാ​ത്തി​രി​പ്പു തു​ട​രു​ക​യും ചെ​യ്തു.

​ശ​ക്തി​യാ​യി കൈ​ക​ൾ വീ​ശി, കാ​ലു​ക​ള്‍ നീ​ട്ടി​വെ​ച്ച് അ​ദ്ദേ​ഹം ന​ട​ന്നു. പ​തി​വി​ല്ലാ​ത്ത ത​ണു​പ്പ്! ഒ​രു​നി​മി​ഷം നി​ന്ന്, കു​ര്‍ത്ത​യു​ടെ ക​ഴു​ത്തി​നോ​ട​ടു​ത്ത കു​ടു​ക്കി​ട്ട​ശേ​ഷം വേ​ഗ​ത്തി​ല്‍ ന​ട​പ്പു തു​ട​ര്‍ന്നു. തൊ​ട്ട​ടു​ത്തു​കൂ​ടി ക​ട​ന്നു​പോ​യ, വി​ചി​ത്ര​രൂ​പി​യാ​യ കാ​റി​ന്റെ പു​ക​യി​ല്‍, പ​ണി​പ്പെ​ട്ടു ക​ണ്ണ​ുക​ള്‍ ചി​മ്മി, ചു​മ​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ഒ​രു​വി​ധം 'ബി​ധാ​ന്‍ സ​ര​ണി' നി​ര​ത്തു മു​റി​ച്ചു​ക​ട​ന്നു.

​എ​ന്തി​ലോ ച​വി​ട്ടി തെ​ന്നു​ന്ന​താ​യി​ത്തോ​ന്നി​യ​പ്പോ​ള്‍ ''ഓ​ഹ്'' എ​ന്നൊ​രു ശ​ബ്ദം പു​റ​പ്പെ​ടു​വി​ച്ച്, അ​ദ്ദേ​ഹം കാ​ലു​ക​ള്‍ പി​ന്നി​ലേ​ക്കു തി​ടു​ക്ക​ത്തി​ല്‍ വ​ലി​ച്ചു​മാ​റ്റി. താ​ഴെ ഒ​രു ചി​ത്രം! നി​ര​ത്തി​ല്‍നി​ന്നു​യ​രു​ന്ന പൊ​ടി​യ​ടി​ച്ച്, അ​തു വ​ര​ച്ചി​രു​ന്ന ക​ട​ലാ​സി​ന്റെ നി​റം മാ​റി​ത്തു​ട​ങ്ങി​യി​രു​ന്നു.

​അ​ദ്ദേ​ഹം കു​നി​ഞ്ഞ്, ആ ​ചി​ത്രം കൈ​യി​ലെ​ടു​ത്തു.

​''ര​ണ്ടു​റു​പ്പി​ക സ​ര്‍. ഇ​തി​ല്‍ ഏ​തെ​ടു​ത്താ​ലും ര​ണ്ടു​റു​പ്പി​ക​യാ​കും.''

​പ​തി​ഞ്ഞ ഒ​ച്ച​കേ​ട്ട് സോ​മ​നാ​ഥ് പ​തി​യെ തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കി. ആ​രോ വ​ലി​ച്ചെ​റി​ഞ്ഞു​ക​ള​ഞ്ഞ കു​ര്‍ത്ത​യു​ടെ കൈ​ക​ള​റു​ത്തു​മാ​റ്റി, അ​തി​നൊ​പ്പം മു​ഷി​ഞ്ഞു​കീ​റി​യ ധോ​ത്തി​യും ധ​രി​ച്ച ഒ​രു ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​ന്‍! ക​ഷ്ടി​ച്ച് ഇ​രു​പ​തു വ​യ​സ്സു കാ​ണും.

​അ​ദ്ദേ​ഹം കീ​ശ​യി​ല്‍നി​ന്നു ര​ണ്ടു​റു​പ്പി​ക​യെ​ടു​ത്ത് അ​വ​നു​നേ​രേ നീ​ട്ടി. അ​തു വാ​ങ്ങാ​നാ​യി നീ​ട്ടി​യ വ​ല​തു​കൈ​യി​ല്‍ ചാ​യ​ങ്ങ​ള്‍ കൂ​ടി​ക്ക​ല​ര്‍ന്ന്, തോ​ലി കാ​ണാ​ന്‍പോ​ലു​മാ​കാ​ത്ത​വി​ധ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു!

​''ര​ണ്ടെ​ണ്ണം വാ​ങ്ങൂ സ​ര്‍. മൂ​ന്നു​റു​പ്പി​ക മ​തി.''

​അ​വ​ന്‍ പ്ര​തീ​ക്ഷ​യോ​ടെ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ നോ​ക്കി.

* * * *

​''ഇ​ത് സോ​യൊ​ന്ത​ന്‍ദാ​സ് ച​തോ​പാ​ധ്യാ​യ. ഇ​ന്നു​മു​ത​ല്‍ ഇ​വ​നും നി​ങ്ങ​ളോ​ടൊ​പ്പം ചി​ത്ര​ര​ച​ന അ​ഭ്യ​സി​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രി​ക്കും.''

​അ​ടു​ത്ത ദി​വ​സം ക​ലാ​ല​യ​ത്തി​ലെ സ്വ​ന്തം വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​ക​ള്‍ക്കു മു​ന്നി​ല്‍, ത​ലേ​ന്ന് അ​വ​നോ​ടു വാ​ങ്ങി​യ ചി​ത്രം സോ​മ​നാ​ഥ് ഉ​യ​ര്‍ത്തി​ക്കാ​ട്ടി. ഇ​രു​പ​തി​ലേ​റെ മു​ഖ​ങ്ങ​ളി​ല്‍ അ​വി​ശ്വ​സ​നീ​യ​ത പ​ര​ന്നു.

​അ​തൊ​രു സ്ത്രീ​യു​ടെ ചി​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു. ക​ല്‍ക്ക​ത്ത ന​ഗ​ര​ത്തി​ന്റെ, അ​ധി​കം വെ​ളി​ച്ചം വീ​ഴാ​ത്ത ഏ​തോ ഒ​രു കോ​ണി​ലെ തെ​രു​വി​ന്റെ​യ​രി​കി​ലാ​യി ഒ​രു മ​തി​ലി​ൽ ചാ​രി​യി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണ​വ​ര്‍. അ​ടു​ത്താ​യി, മൂ​ന്നു ക​ല്ലു​ക​ള്‍കൊ​ണ്ട് അ​ടു​പ്പു​കൂ​ട്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു കാ​ണാം. റോ​ഡി​ല്‍നി​ന്നു പ​റ​ന്നു​വീ​ണ ച​പ്പു​ച​വ​റു​ക​ളും പൊ​ടി​യും നി​റ​ഞ്ഞ അ​ടു​പ്പു ക​ണ്ടാ​ല്‍, അ​ടു​ത്ത​കാ​ല​ത്തൊ​ന്നും തീ ​കൂ​ട്ടി​യി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്നു വ്യ​ക്തം. എ​ണ്ണ തേ​യ്ക്കാ​ത്ത, കാ​റ്റേ​റ്റു പാ​റി​പ്പ​റ​ക്കു​ന്ന ചെ​മ്പി​ച്ച മു​ടി​യോ​ടു പ്ര​തി​ഷേ​ധി​ക്കാ​നാ​വാ​തെ, നി​റം മ​ങ്ങി​യ ചു​വ​ന്ന സാ​രി​ത്ത​ല​പ്പ്, ത​ല​യു​ടെ ഒ​രു കോ​ണി​ല്‍ ജീ​വ​ന​റ്റു തൂ​ങ്ങി​ക്കി​ട​ന്നു. വ​ലുപ്പം ശ​രീ​ര​ത്തി​നൊ​ട്ടും ചേ​രാ​തെ, തോ​ളി​ല്‍നി​ന്നൂ​ര്‍ന്നു​പോ​കു​ന്ന ഒ​രു റൗ​ക്ക​ക്കു​ള്ളി​ല്‍നി​ന്നു താ​ഴേ​ക്കു​നീ​ണ്ടു തൂ​ങ്ങി​ക്കി​ട​ന്ന, ശു​ഷ്‌​ക​മാ​യ ഇ​ട​തു​മു​ല​ക്ക​ണ്ണി​ല്‍ ക​ടി​ച്ചു​വ​ലി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട്, അ​സ്ഥി​യും ത​ല​യും മാ​ത്ര​മാ​യ ഒ​രു കൈ​ക്കു​ഞ്ഞ് അ​വ​രു​ടെ മ​ടി​യി​ല്‍ക്കി​ട​ക്കു​ന്നു. കു​ഞ്ഞി​ക്കാ​ലു​ക​ള്‍ അ​വ​രു​ടെ കാ​ലി​നി​ട​യി​ലൂ​ടെ താ​ഴേ​ക്കു ത​ള​ര്‍ന്നു തൂ​ങ്ങി​ക്കി​ട​ന്നു. ആ ​സ്ത്രീ​യു​ടെ​യും കു​ഞ്ഞി​ന്റെ​യും ദേ​ഹ​ത്താ​കെ മ​ണ്ണും ക​രി​യും പു​ര​ണ്ടി​രു​ന്നു. പി​റ​കി​ലാ​യി അ​വ​രു​ടെ നി​ഴ​ല്‍ കാ​ണാം. ആ ​സ്ത്രീ​യു​ടേ​തു​ത​ന്നെ​യോ എ​ന്നു സം​ശ​യം തോ​ന്നി​പ്പി​ക്കു​ന്ന, എ​ന്നാ​ല്‍, നീ​ണ്ടു​വ​ള​ഞ്ഞ മൂ​ക്കും പ​റ​ന്നു​കി​ട​ക്കു​ന്ന മു​ടി​യും​കൊ​ണ്ട് ആ ​സം​ശ​യ​ത്തെ ആ​ട്ടി​യോ​ടി​ക്കു​ന്ന നി​ഴ​ല്‍! ര​ണ്ടു​നേ​ര​മെ​ങ്കി​ലും വ​യ​ര്‍നി​റ​യെ ക​ഴി​ക്കാ​ന്‍ അ​ൽ​പം റൊ​ട്ടി ല​ഭി​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ല്‍ അ​വ​രെ​ത്ര സു​ന്ദ​രി​യാ​യി​രു​ന്നേനെ എ​ന്ന് ആ ​നി​ഴ​ല്‍ വി​ളി​ച്ചു​പ​റ​യും​പോ​ലെ!

​ആ ​സ്ത്രീ​യു​ടെ ക​ണ്ണു​ക​ള്‍: തീ​ക്ഷ്ണ​മാ​യ ഏ​തോ വി​കാ​രം അ​വ​യി​ല്‍ ക​ത്തി​നി​ല്‍ക്കു​ന്നു. പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തെ​യാ​കെ ക​ട​പു​ഴ​ക്കാ​ന്‍പോ​ന്ന ഒ​രു കൊ​ടു​ങ്കാ​റ്റ്; സൗ​ര​യൂ​ഥ​ങ്ങ​ള്‍ ചു​ട്ടെ​രി​ക്കാൻ പാ​ക​ത്തി​നു​ള്ള ഒ​രു ക​ന​ല്‍... എ​ന്താ​ണ് ആ ​ക​ണ്ണു​ക​ളി​ല്‍? ​

​അ​ങ്ങു ദൂ​രെ​നി​ന്നു വ​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ എ​ല്ലാ​വ​രും സോ​മ​നാ​ഥി​ന്റെ ശ​ബ്ദം വീ​ണ്ടും കേ​ട്ടു:

​''ആ ​ക​ണ്ണു​ക​ളി​ലെ​ന്താ​ണ്?''

​ഇ​ത്ര​യാ​ഴ​ത്തി​ല്‍ എ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണി​യാ​ള്‍ ആ ​ക​ണ്ണു​ക​ള്‍ വ​ര​ച്ച​ത്?! വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​ക​ളൊ​ന്നാ​കെ ആ ​ചി​ത്രം സൃ​ഷ്ടി​ച്ച സ്ഥ​ല​കാ​ല​ഭ്ര​മ​ത്തി​ല്‍ മി​ഴി​ച്ചു​നി​ല്‍ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു!

​ക​ടു​കെ​ണ്ണ തേ​ച്ചു ചീ​കി​യൊ​തു​ക്കി​യ മു​ടി​യി​ല്‍ പ​തു​ക്കെ വി​ര​ലോ​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട്, കൊ​ട്ടാ​രം​പോ​ലെ​യു​ള്ള ഭീ​മ​ന്‍ ക​ലാ​ല​യ​ത്തി​ലെ ആ ​ക്ലാ​സ് മുറി​യു​ടെ വാ​തി​ല്‍ക്ക​ല്‍ സോ​യൊ​ന്ത​ന്‍ പ​രു​ങ്ങി​നി​ന്നു; മ​റ്റേ​തോ ലോ​ക​ത്തെ​ത്തി​പ്പെ​ട്ട​തു​പോ​ലെ! അ​നേ​കം നി​റ​ങ്ങ​ളു​ള്ള, ഉ​ട​യാ​ത്ത വ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ള്‍ ധ​രി​ച്ച വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​ക​ള്‍. സോ​മ​നാ​ഥ് കൈ​കാ​ട്ടി​വി​ളി​ച്ച​പ്പോ​ള്‍, അ​യാ​ള്‍ ത​ല​കു​നി​ച്ച്, പ​തി​യെ ന​ട​ന്നു​ചെ​ന്നു പി​ന്‍ബെ​ഞ്ചി​ലി​രു​ന്നു. അ​പ്പോ​ഴും ത​ല​യു​യ​ര്‍ത്താ​ന്‍ അ​യാ​ള്‍ക്കു ഭ​യം തോ​ന്നി. അ​വി​ടെ​യു​ള്ള അ​ത്ര​യും ക​ണ്ണു​ക​ളും ആ ​നി​മി​ഷം അ​യാ​ളു​ടെ വ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കും സ​ഞ്ചി​യി​ലേ​ക്കും തു​ള​ച്ചു​ക​യ​റു​ന്ന​ത് അ​യാ​ള്‍ സ​ങ്ക​ൽ​പി​ച്ചു.

​വ​ര്‍ഷാ​വ​സാ​നം ചേ​ര്‍ന്ന വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​യാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും സോ​യൊ​ന്ത​ന്‍ അ​തി​വേ​ഗം വ​ര​യു​ടെ മ​ർ​മം പ​ഠി​ച്ചെ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. ആ ​വ​ര്‍ഷ​ത്തെ ചി​ത്ര​ക​ലാ വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​ക​ള്‍ക്കാ​യി ന​ട​ത്തി​യ പ്ര​ദ​ര്‍ശ​ന​ത്തി​ല്‍ ഏ​റ്റ​വും മി​ക​ച്ച ചി​ത്ര​മാ​യി തെ​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​ത് 'പാ​തി​വ്ര​ത്യ​ച്ച​ങ്ങ​ല​ക​ള്‍' എ​ന്ന, അ​വ​ന്റെ ചി​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു. അ​റു​നൂ​റു​റു​പ്പി​ക​ക്ക് ബി​ഭാ​വ​ന്‍ ഷെ​ട്ടി എ​ന്ന ധ​നി​ക​ന്‍ വാ​ങ്ങി​യ ആ ​ചി​ത്രം, അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ മ​ര​ണ​ശേ​ഷം അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പു​ത്രി ക​ലാ​ല​യ​ത്തി​നു തി​രി​കെ സ​മ്മാ​നി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു.

​സോ​യൊ​ന്ത​ന്റെ ജീ​വി​തം മാ​റു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.

* * * *

​സോ​മ​നാ​ഥ്, സോ​യൊ​ന്ത​നി​ല്‍നി​ന്നു ക​ണ്ണു​ക​ള​ട​ര്‍ത്തി​യെ​ടു​ത്ത്, ചു​വ​രി​ല്‍ തൂ​ങ്ങു​ന്ന ആ ​ചി​ത്ര​ത്തി​ലേ​ക്കു നോ​ക്കി. ചു​വ​പ്പും കാ​പ്പി​പ്പൊ​ടി​യും നി​റ​ങ്ങ​ള്‍ ക​ടു​പ്പി​ച്ച പ്ര​ത​ല​ത്തി​ല്‍, നി​ല​ത്ത് കാ​ല്‍മു​ട്ടു​ക​ളു​യ​ര്‍ത്തി​മ​ട​ക്കി, മു​ട്ടു​ക​ള്‍ക്കു​മേ​ല്‍ കൈ​ക​ള്‍ പി​ണ​ച്ചു​വെ​ച്ച്, ത​ല​കു​നി​ച്ച് അ​തി​ലേ​ക്കു ചേ​ര്‍ത്തു​വെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു സ്ത്രീ​രൂ​പം. പൂ​ര്‍ണ​ന​ഗ്ന​യാ​ണെ​ന്നു തോ​ന്നി​ച്ച ആ ​രൂ​പ​ത്തി​ന്റെ മു​ടി അ​ഴി​ഞ്ഞു​ല​ഞ്ഞു മു​ട്ടി​നു ചു​റ്റു​മാ​യി ചി​ത​റി​ക്കി​ട​ന്നി​രു​ന്നു. താ​ലി കോ​ര്‍ത്ത, ക​റു​ത്ത ക​രി​മ​ണി​മാ​ല അ​വ​രു​ടെ ചു​റ്റും ഒ​രു ച​ങ്ങ​ല​യെ​ന്ന​തു​പോ​ലെ വ​രി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. തൊ​ലി​യി​ലേ​ക്കാ​ഴ്ന്നി​റ​ങ്ങു​ന്ന ആ ​ച​ങ്ങ​ല മു​റു​കി​യി​രി​ക്കു​ന്ന ഇ​ട​ങ്ങ​ളി​ല്‍നി​ന്ന്, ര​ക്ത​മേ​താ​ണ്ടു പൂ​ര്‍ണ​മാ​യും ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു വി​ള​റി​യ ആ ​ശ​രീ​ര​ത്തി​ലെ, അ​വ​സാ​ന​ത്തെ ര​ക്ത​ത്തു​ള്ളി​ക​ള്‍ താ​ഴേ​ക്കു പ​തി​ക്കു​ന്നു. വി​ട​ര്‍ന്നു​ല​ഞ്ഞ, നീ​ണ്ടു​ചു​രു​ണ്ട മു​ടി​യു​ടെ മ​ധ്യ​ത്തി​ലെ സീ​മ​ന്ത​രേ​ഖ​യി​ല്‍ നി​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന ര​ക്ത​നി​റ​മു​ള്ള സി​ന്ദൂ​ര​ത്തി​ല്‍നി​ന്ന്, ഒ​രു ചാ​ല്‍ പ​ത​ഞ്ഞൊ​ഴു​കി, നി​ല​ത്തു ത​ളം​കെ​ട്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്ന ര​ക്ത​ത്തി​ല്‍ ക​ല​രു​ന്നു. അ​തി​ലേ​ക്കു ക​ണ്ണു​ന​ട്ട്, ക​ട​വാ​യി​ല്‍നി​ന്ന് ആ​ര്‍ത്തി​യു​ടെ, അ​റ​പ്പു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന തു​പ്പ​ലി​റ്റി​ച്ച് ഇ​ഴ​ഞ്ഞു​വ​രുക​യാ​ണ് ചെ​ന്നാ​യ​യു​ടെ ത​ല​യും മ​നു​ഷ്യ​ന്റെ ശ​രീ​ര​വു​മു​ള്ള വി​ചി​ത്ര​ജീ​വി​ക​ള്‍!

​സോ​മ​നാ​ഥി​ന്റെ നോ​ട്ടം സോ​യൊ​ന്ത​നി​ലേ​ക്കു മ​ട​ങ്ങി​യെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞി​ട്ടെ​ന്ന​തു​പോ​ലെ അ​യാ​ള്‍ മു​ഖ​മു​യ​ര്‍ത്തി അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ നോ​ക്കി.

​''എ​ത്ര​യോ ചി​ത്ര​ങ്ങ​ള്‍ ഞാ​ന്‍ വ​ര​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞു! ക​ഴി​ഞ്ഞ പ​തി​നൊ​ന്നു വ​ര്‍ഷ​ങ്ങ​ള്‍... എ​ല്ലാം വ​ലി​യ തു​ക​ക​ള്‍ക്കു വി​റ്റു​പോ​വു​ക​യും​ ചെ​യ്തു. എ​ന്നി​ട്ടു​മെ​ന്താ​ണു ഗു​രോ, ഇ​ന്നും ഇ​തെ​ന്റെ മാ​സ്റ്റ​ര്‍പീ​സ് എ​ന്ന​റി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​ത്?''

​സോ​യൊ​ന്ത​ന്‍ വി​റ​ക്കു​ന്ന വി​ര​ലു​ക​ള്‍ ചു​വ​രി​ലെ ചി​ത്ര​ത്തി​നു​നേ​രേ ചൂ​ണ്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു ചോ​ദി​ച്ചു.

​''അ​തി​ന​ർ​ഥം, ഞാ​നൊ​ര​ടി​പോ​ലും മു​ന്നോ​ട്ടു വെ​ച്ചി​ല്ലെ​ന്ന​ല്ലേ? ഇ​രു​പ​തു വ​യ​സ്സി​ല്‍ എ​വി​ടെ​യാ​യി​രു​ന്നോ അ​വി​ടെ​ത്ത​ന്നെ നി​ല്‍ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്ന​ല്ലേ? പ​റ​യൂ ഗു​രോ... ഇ​താ​ണോ അ​ങ്ങെ​ന്നി​ല്‍ക്ക​ണ്ട ഭാ​വി? ഇ​താ​ണോ ജ്വ​ലി​ച്ചു​യ​രു​ന്ന സൂ​ര്യ​നെ​പ്പോ​ലെ​യെ​ന്ന് അ​ങ്ങു വി​ഭാ​വ​നം ചെ​യ്ത ചി​ത്ര​ക​ല​യു​ടെ പു​തി​യ ഉ​ദ​യം? രാ​വും പ​ക​ലും ശ്ര​മി​ച്ചി​ട്ടും ഇ​രു​പ​തു വ​യ​സ്സി​ലെ എ​ന്നെ​ത്ത​ന്നെ മ​റി​ക​ട​ക്കാ​ന്‍ എ​നി​ക്കു സാ​ധി​ക്കു​ന്നി​ല്ല​ല്ലോ! ഇ​നി... ഇ​നി​യെ​നി​ക്കു സ​മ​യ​വു​മി​ല്ല​ല്ലോ!''

​അ​യാ​ള്‍ കൈ​ക​ള്‍കൊ​ണ്ടു മു​ഖം​പൊ​ത്തി.

​സോ​മ​നാ​ഥ്, അ​യാ​ളു​ടെ ഉ​ല​യു​ന്ന തോ​ളു​ക​ളി​ല്‍ പ​തി​യെ കൈ ​വെ​ച്ചു.

​''കു​ഞ്ഞേ, വൈ​ദ്യ​ശാ​സ്ത്രം വി​ധി​ച്ച​തു സം​ഭ​വി​ക്കി​ല്ലെ​ന്നു ഭം​ഗി​വാ​ക്കു​പ​റ​ഞ്ഞ് നി​ന്നെ ആ​ശ്വ​സി​പ്പി​ക്കാ​ന്‍ ഞാ​ന്‍ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. നി​ന്റെ​യീ വൃ​ദ്ധ​നാ​യ ഗു​രു ജീ​വി​ച്ചി​രി​ക്കെ, അ​ര്‍ബു​ദം കാ​ര്‍ന്നു​തി​ന്നു​ന്ന ശ​രീ​ര​വു​മാ​യി മ​ര​ണ​ത്തി​ലേ​ക്കു ന​ട​ക്കാ​ന്‍ നീ ​വി​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​ത് നി​യ​തി​യു​ടെ ക്രൂ​ര​മാ​യൊ​രു ത​മാ​ശ​യാ​ണ്. ഈ ​വൃ​ദ്ധ​ന്റെ ജീ​വി​തം പ​ക​രം​കൊ​ടു​ത്തെ​ങ്കി​ലും നി​ന്നെ മ​ട​ക്കി​വാ​ങ്ങാ​ന്‍ സാ​ധി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ല്‍...''


​സോ​യൊ​ന്ത​ന്‍ ഒ​ന്നും മി​ണ്ടി​യി​ല്ല. ക​ണ്ണു​നീ​ര്‍ ചാ​ലി​ട്ടൊ​ഴു​കു​ന്ന മി​ഴി​ക​ളി​പ്പോ​ള്‍ നാ​ലാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഒ​രി​ക്ക​ലും ഒ​രു തു​ട​ര്‍ച്ച​പോ​ലും സ്വ​പ്നം​കാ​ണാ​തി​രു​ന്ന ജീ​വി​ത​ത്തി​ല്‍നി​ന്ന്, ര​ക്ത​ത്തി​നു പു​റ​ത്തേ​ക്കു പ​ക​ര്‍ന്ന പൈ​തൃ​കം നാ​ള​ത്തെ സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ള്‍ക്കു​മേ​ല്‍ ഞെ​രി​ഞ്ഞ​മ​ര്‍ന്നു​വീ​ഴു​ന്ന​ത് സോ​മ​നാ​ഥ് നെ​ഞ്ചു നു​റു​ങ്ങു​ന്ന വേ​ദ​ന​യോ​ടെ, നി​സ്സ​ഹാ​യ​നാ​യി നോ​ക്കി​നി​ന്നു.

​''മ​ക​നേ...''

​പി​ട​ക്കു​ന്ന ഒ​ച്ച​യി​ല്‍ ക​ല​ര്‍ന്നു​കേ​ട്ട വാ​ത്സ​ല്യ​ത്തി​ന്റെ കു​റു​ക​ല്‍, സോ​യൊ​ന്ത​ന്റെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തെ പൊ​ള്ളി​ച്ചു. സോ​മ​നാ​ഥ് തു​ട​ര്‍ന്നു:

​''മാ​സ്റ്റ​ര്‍പീ​സ് എ​ന്ന പ്ര​യോ​ഗം, ക​ലാ​കാ​ര​ന്‍മാ​രു​ടെ നാ​ളെ​ക​ളെ ഇ​ന്ന​ലെ​ക​ളു​ടെ മു​ന്നി​ല്‍ ന​ഗ്ന​രാ​ക്കി നി​ര്‍ത്തു​ന്നു. അ​വ​ന​വ​നോ​ടു​ത​ന്നെ​യു​ള്ള അ​ന​ന്ത​മാ​യ മ​ത്സ​ര​ത്തി​ലാ​ണ് ഓ​രോ ക​ലാ​കാ​ര​ന്റെ​യും ജീ​വി​തം മു​മ്പോ​ട്ടു​പോ​കു​ന്ന​ത്. പ​ല​പ്പോ​ഴും ഒ​രു മ​രീ​ചി​ക​തേ​ടി​യു​ള്ള യാ​ത്ര​പോ​ലെ ക​ഠി​ന​മാ​ണ് ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​തം.''

​ക​ന​ത്ത ക​ഫ​ത്തി​ന്റെ പാ​ളി​ക​ള്‍ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ശ​ബ്ദ​ത്തെ ത​ട​സ്സ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ആ​ഞ്ഞു​ചു​മ​ച്ച്, ശ്വാ​സം​മു​ട്ട​ല്‍ വ​ക​വെ​ക്കാ​തെ അ​ദ്ദേ​ഹം തു​ട​ര്‍ന്നു:

​''അ​ന്നു ഞാ​ന്‍ നി​ന്നി​ല്‍ക്ക​ണ്ട ക​ല​ക്കോ ക​ഴി​വി​നോ അ​ല്ല മാ​റ്റം​വ​ന്ന​ത്; സാ​ഹ​ച​ര്യ​ങ്ങ​ള്‍ക്കാ​ണ്. നി​ന്റെ വേ​ദ​ന​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു നി​ന്റെ ചി​ത്ര​ങ്ങ​ള്‍. ഏ​റ്റ​വും ഉ​ദാ​ത്ത​മാ​യ ക​ല, അ​ത്ര​യ​ധി​കം ആ​ഴ​മു​ള്ള വേ​ദ​ന​യി​ല്‍നി​ന്നാ​ണ് ഉ​ട​ലെ​ടു​ക്കു​ന്ന​ത്. നി​ന്റെ ആ​ത്മാ​വി​ന്റെ ആ​ര്‍ത്ത​നാ​ദം അ​ന്നു വ​ര​ച്ചി​രു​ന്ന ചി​ത്ര​ങ്ങ​ളി​ല്‍ മു​ഴ​ങ്ങി​ക്കേ​ള്‍ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഇ​ന്നും നീ ​വ​ര​ക്കു​ന്ന​തു മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യ ചി​ത്ര​ങ്ങ​ളാ​ണ്. പ​ക്ഷേ അ​വ​യി​ല്‍ ആ​ത്മാ​വി​ന്റെ കൈ​യൊ​പ്പു​ണ്ടോ?''

​അ​തു ചോ​ദി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് അ​ദ്ദേ​ഹം അ​യാ​ളെ സൂ​ക്ഷി​ച്ചു നോ​ക്കി.

​സോ​യൊ​ന്ത​ന്‍ ആ ​വ​യോ​ധി​ക​ന്റെ മു​ഖ​ത്തേ​ക്ക് അ​മ്പ​ര​പ്പോ​ടെ നോ​ക്കി. ന​ര​ച്ച ക​ണ്ണു​ക​ളു​ടെ ആ​ഴ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്ക് അ​യാ​ളു​ടെ ആ​ത്മാ​വി​ന്റെ അ​ന്വേ​ഷ​ണം നീ​ണ്ടു. അ​വ​യു​ടെ അ​ടി​ത്ത​ട്ടി​ല്‍നി​ന്നു​യ​ര്‍ന്ന തേ​ജ​സ്സ്, അ​യാ​ളു​ടെ പ്ര​ജ്ഞ​യി​ലേ​ക്ക് ഒ​രു തെ​ളിനീ​ര​രു​വി​പോ​ലെ തി​രി​ച്ചൊ​ഴു​കി! ഗു​രു​വി​ന്റെ ശി​ര​സ്സി​നു ചു​റ്റും ഒ​രു പ്ര​ഭാ​വ​ല​യ​മു​ണ്ടോ?

​അ​യാ​ള്‍ മു​ഖം അ​മ​ര്‍ത്തി​ത്തു​ട​ച്ചു​കൊ​ണ്ടെ​ഴു​ന്നേ​റ്റു. ഗു​രു​വി​ന്റെ കൈ​ക​ളി​ലൊ​ന്ന​മ​ര്‍ത്തി, തി​രി​ഞ്ഞു വാ​തി​ല്‍ക്ക​ലേ​ക്കു ന​ട​ന്നു. ഒ​രി​ക്ക​ല്‍ക്കൂ​ടി ചു​വ​രി​ലെ ചി​ത്ര​ത്തി​ലേ​ക്കു​നോ​ക്കി, അ​യാ​ള്‍ പു​റ​ത്തെ ഇ​രു​ട്ടി​ലേ​ക്കു മ​റ​ഞ്ഞു. സോ​മ​നാ​ഥ്, പ​തി​യെ പി​ന്നി​ലേ​ക്കു ചാ​രി, ക​ണ്ണു​ക​ള​ട​ച്ചു.

* * * *

​ഒ​രി​ട​വേ​ള​ക്കു ശേ​ഷം, പ്ര​ശ​സ്ത ചി​ത്ര​കാ​ര​ന്‍ സോ​യൊ​ന്ത​ന്റെ ചി​ത്ര​പ്ര​ദ​ര്‍ശ​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള അ​റി​യി​പ്പു കി​ട്ടി​യ​പ്പോ​ള്‍ രാ​ജ്യ​മെ​ങ്ങു​മു​ള്ള ആ​രാ​ധ​ക​ര്‍, ക​ല്‍ക്ക​ത്ത​യി​ലേ​ക്കൊ​ഴു​കി​യെ​ത്തി. സാ​ധി​ക്കു​മെ​ങ്കി​ല്‍ പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട ചി​ത്ര​കാ​ര​ന്റെ കൈ​യൊ​പ്പോ​ടു​കൂ​ടി​യ ഒ​രു ചി​ത്രം വീ​ട്ടി​ലേ​ക്കു കൊ​ണ്ടു​പോ​കാ​നാ​ശി​ച്ച്, പ്ര​ദ​ര്‍ശ​ന​ശാ​ല തു​റ​ക്കും​മു​മ്പേ അ​വ​ര്‍ പു​റ​ത്ത്, നി​ര​ത്തി​ല്‍ കൂ​ടി​നി​ന്നു.

​പ​ല നി​റ​ങ്ങ​ള്‍; പ​ല ഭാ​വ​ങ്ങ​ള്‍... മ​നു​ഷ്യ​രു​ടെ​യും പ്ര​കൃ​തി​യു​ടെ​യും വ​ര്‍ണ​ചി​ത്ര​ങ്ങ​ള്‍ നി​റ​ഞ്ഞ കാ​ന്‍വാ​സു​ക​ള്‍ ക​ണ്ണി​നു മു​ന്നില്‍ സൃ​ഷ്ടി​ച്ച വി​സ്മ​യം ക​ണ്ട് ആ​ളു​ക​ള്‍ അ​ത്ഭു​തം​കൂ​റി. അ​പ്പോ​ഴും എ​ല്ലാ​വ​രും തേ​ടി​യ​ത്, 'പാ​തി​വ്ര​ത്യ​ച്ച​ങ്ങ​ല' ത​ന്നെ​യാ​ണെ​ന്ന്, അ​തു വെ​ച്ചി​രു​ന്ന പ്ര​ത്യേ​ക സ്റ്റാ​ളി​ലെ തി​ര​ക്കു തെ​ളി​യി​ച്ചു.

​പ്ര​ദ​ര്‍ശ​ന​ത്തി​ന്റെ അ​വ​സാ​ന​ത്തെ ചി​ത്ര​ത്തി​നു മു​ന്നി​ല്‍ വ​ലി​യൊ​രാ​ള്‍ക്കൂ​ട്ട​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഒ​രു ചി​ത്ര​കാ​ര​ന്‍ സ്വ​ന്തം ചി​ത്രം വ​ര​ക്കു​ന്ന​താ​ണ് പ്ര​മേ​യം. താ​ഴെ​നി​ന്നു വി​ഴു​ങ്ങു​ന്ന തീ​നാ​ള​ങ്ങ​ളും ഉ​ള്ളി​ല്‍നി​ന്ന് അ​രി​ച്ചു പു​റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങു​ന്ന അ​നേ​കം ഞ​ണ്ടു​ക​ളും അ​യാ​ളു​ടെ ശ്ര​ദ്ധ​യി​ൽ​പെ​ടു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നു തോ​ന്നി. മ​റി​ച്ച്, മ​ര​ണ​ത്തി​ലേ​ക്ക​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു​വ​ന് അ​പ്രാ​പ്യ​മാ​യ ശാ​ന്ത​ത​യും ധ്യാ​ന​നി​മ​ഗ്ന​നാ​യ ഒ​രു യോ​ഗി​വ​ര്യ​ന്റെ ഭാ​വ​വും ക​ർ​മ​നി​ര​ത​നെ​ങ്കി​ലും, അ​യാ​ളി​ല്‍ തെ​ളി​ഞ്ഞു ക​ണ്ടു. ചു​റ്റു​മു​ള്ള പ്ര​കൃ​തി മു​ഴു​വ​ന്‍ അ​യാ​ളു​ടെ താ​ല​ത്തി​ലേ​ക്ക് അ​ലി​ഞ്ഞൊ​ഴു​കി​പ്പ​ര​ക്കു​ന്ന നി​റ​ങ്ങ​ളാ​കു​ന്നു. അ​തോ, അ​തി​ല്‍നി​ന്ന​വ ഉ​വി​ക്കു​ക​യാ​ണോ?!

​അ​പ്പോ​ള്‍ വീ​ശി​യ​ടി​ച്ച ശ​ക്ത​മാ​യ ഒ​രു കാ​റ്റ്, ജ​നാ​ല​ക​ളി​ല്ലാ​ത്ത ആ ​മു​റി​യി​ല്‍ എ​വി​ടെ​നി​ന്നു വ​ന്ന​താ​ണെ​ന്ന് ആ​രും ചി​ന്തി​ച്ചി​ല്ല. അ​തി​ല്‍ മ​നു​ഷ്യ​മാം​സം ക​ത്തി​യ​മ​ര്‍ന്ന ഗ​ന്ധം ക​ല​ര്‍ന്നി​രു​ന്നു. അ​നേ​ക​മ​നേ​കം ഞ​ണ്ടു​ക​ള്‍ ഒ​ര​ൽ​പം ത​ണു​പ്പു തേ​ടി, ചു​ട്ടു​നീ​റു​ന്ന ശ​രീ​ര​ങ്ങ​ളു​മാ​യി അ​ല​റി​പ്പ​ര​ക്കു​ന്ന തി​ര​മാ​ല​ക​ളി​ലേ​ക്കോ​ടു​ന്ന​തി​ന്റെ ഇ​ര​മ്പ​ല്‍. അ​തോ, അ​തൊ​ക്കെ​യും ആ ​ചി​ത്രം സൃ​ഷ്ടി​ക്കു​ന്ന വി​ഭ്ര​മ​മോ?

​ആ​ര്‍ത്ത​ല​ച്ചു​യ​ര്‍ന്ന നി​റ​ങ്ങ​ള്‍ പ്ര​കൃ​തി​യി​ല്‍നി​ന്നു പ്ര​കൃ​തി​യി​ലേ​ക്കു കൈ​മാ​റി​യ സൃ​ഷ്ടി​യു​ടെ താ​ള​ങ്ങ​ള്‍ ഒ​രു ജു​ഗ​ല്‍ബ​ന്ദി​പോ​ലെ ഉ​യ​ര്‍ന്നു​മു​ഴ​ങ്ങി​ച്ചേ​ര്‍ന്ന​വ​സാ​നി​ച്ചു!

News Summary - madhyamam weekly malayalam story