മുടിയറകൾ - 15

വെ​ളി​യി​ട​ത്തി​ലെ കൂ​ട്ട​ത്ത​ല്ല് ക​ണ്ട് പ​രി​ഭ്ര​മി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും പൊ​ടി​പ​ട​ലം തി​ങ്ങി​യ ആ​ൾ​ക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ലേ​ക്ക് പെ​രു​മാ​നൂ​ര​ച്ച​ൻ ഇ​റ​ങ്ങി. ആ​ളു​ക​ൾ ആ​യു​ധ​ങ്ങ​ൾ മ​റ​ച്ചു​പി​ടി​ച്ചു. ചു​റ്റും കൂ​ടു​ന്ന കാ​ണി​ക​ളാ​ണ് എ​ല്ലാ ക​ല​ഹ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും കാ​ര​ണ​ക്കാ​ർ. ത​ല്ല് കാ​ണാ​നൊ​രു മൂ​ന്നാ​മ​ൻ ഇ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ര​ണ്ടു​പേ​ർ ത​മ്മി​ലൊ​രു പോ​രു​ണ്ടാ​വി​ല്ല. പെ​രു​മാ​നൂ​രി​ന്റെ വാ​ക്കു​ക​ളു​ടെ ആ​ഴം പ​റോ​ട്ടി​ക്കാ​ർ​ക്ക് മ​ന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ല.

ചി​ത്രീ​ക​ര​ണം: ക​ന്നി എം

56

​ഒ​റ്റ​ക്ക​ണ്ണ​നാ​യി​രു​ന്നു പെ​രു​മാ​നൂ​ര​ച്ച​ൻ.

ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട ക​ണ്ണി​നെ​ക്കു​റി​ച്ച് ചോ​ദി​ക്കു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം തോ​ട്ട​ത്തി​ലൂ​ടെ​യു​ള്ള അ​ന്ന​ത്തെ സ​വാ​രി അ​ച്ച​ൻ ഓ​ർ​ക്കും.

കാ​ഴ്ച​യു​ടെ അ​തി​രു​ക​ളെ ചു​രു​ക്കാ​നൊ​രു ദൂ​ത​ൻ വ​രു​മെ​ന്ന് അ​ച്ച​ന് അ​റി​യാ​മാ​യി​രു​ന്നു. തൂ​വ​ല​ട​ർ​ത്തു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ഇ​ല​പൊ​ഴി​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന ആ​കാ​ശ​ത്താ​യി​രു​ന്നു അ​തി​ന്റെ അ​ട​യാ​ളം. പൊ​തി​ഞ്ഞു​പി​ടി​ക്കു​ന്ന ത​ണു​പ്പി​ലും, ചെ​ടി​ക​ളും മ​ര​ങ്ങ​ളും അ​ച്ച​നോ​ടു സം​സാ​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. എ​ല്ലാ​റ്റി​നോ​ടും മി​ണ്ടി​യും പ​റ​ഞ്ഞു​മു​ള്ള ന​ട​പ്പ് അ​വ​സാ​നി​പ്പി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങു​മ്പോ​ഴാ​ണ് ചി​ല്ല​യി​ലി​രു​ന്ന പ​റ​വ ചി​ല​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് താ​ണു​പ​റ​ന്ന​ത്. മി​ന്നാ​യം​പോ​ലെ ക​റു​പ്പും മ​ഞ്ഞ​യും ക​ല​ർ​ന്ന ചു​ണ്ടി​ന്റെ കൂ​ർ​ച്ച.

പ​റ​വ​യെ​ന്തി​നാ​ണ് ഒ​രാ​ളു​ടെ, അ​തു​മൊ​രു പു​രോ​ഹി​ത​ന്റെ ക​ണ്ണ് അ​ട​ർ​ത്തി​യെ​ടു​ത്ത​ത്. ക​റു​പ്പി​നു പ​ക​രം വെ​ളു​പ്പ​ണി​ഞ്ഞൊ​രു ഒ​റ്റ​ക്ക​ണ്ണ​ൻ കാ​ക്ക​യെ​പ്പോ​ലെ സെ​മി​നാ​രി​യു​ടെ ചി​ല്ല​യി​ൽ അ​ച്ച​ൻ ഒ​റ്റ​പ്പെട്ടു. ​പി​ന്നീ​ട​വ​ർ പ​റോ​ട്ടി​യി​ലേ​ക്ക് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ സ്ഥ​ലം മാ​റ്റു​ക​യുംചെ​യ്തു.

കു​ടി​പ്പ​ക​ക്ക് പേ​രു​കേ​ട്ട ഇ​ട​വ​ക​യാ​യി​രു​ന്നു പ​റോ​ട്ടി. എ​ല്ലാ തി​രു​നാ​ളി​നും ഒ​രു ത​ല്ല് ഉ​റ​പ്പാ​ണ്. പ്ര​ദ​ക്ഷി​ണം ക​ഴി​യു​ന്ന​തോ​ടെ തെ​ക്കു വ​ട​ക്ക​ൻ​മാ​രു​ടെ ചേ​രി​തി​രി​ഞ്ഞു​ള്ള അ​ടി​യ​ങ്ങ് കേ​റി മൂ​ക്കും.

വെ​ളി​യി​ട​ത്തി​ലെ കൂ​ട്ട​ത്ത​ല്ല് ക​ണ്ട് പ​രി​ഭ്ര​മി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും പൊ​ടി​പ​ട​ലം തി​ങ്ങി​യ ആ​ൾ​ക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ലേ​ക്ക് പെ​രു​മാ​നൂ​ര​ച്ച​ൻ ഇ​റ​ങ്ങി. ആ​ളു​ക​ൾ ആ​യു​ധ​ങ്ങ​ൾ മ​റ​ച്ചു​പി​ടി​ച്ചു. ചു​റ്റും കൂ​ടു​ന്ന കാ​ണി​ക​ളാ​ണ് എ​ല്ലാ ക​ല​ഹ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും കാ​ര​ണ​ക്കാ​ർ. ത​ല്ല് കാ​ണാ​നൊ​രു മൂ​ന്നാ​മ​ൻ ഇ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ര​ണ്ടു​പേ​ർ ത​മ്മി​ലൊ​രു പോ​രു​ണ്ടാ​വി​ല്ല. പെ​രു​മാ​നൂ​രി​ന്റെ വാ​ക്കു​ക​ളു​ടെ ആ​ഴം പ​റോ​ട്ടി​ക്കാ​ർ​ക്ക് മ​ന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ല.

ത​ല്ലി​നൊ​രു അ​റു​തി​വ​രു​ത്താ​നു​ള്ള ശ്ര​മ​ത്തി​ൽ വെ​ളി​യി​ട​ത്തി​നു ചു​റ്റും മ​തി​ൽ പ​ണി​യാ​ൻ തീ​രു​മാ​നി ച്ചു. ​തെ​ക്ക​രാ​ണ് ആ​ദ്യം ത​ട​ഞ്ഞ​ത്. പി​ന്നീ​ട് വ​ട​ക്ക​രും അ​വ​രോ​ടൊ​പ്പം ചേ​ർ​ന്നു. എ​ല്ലാ​യി​ട​ത്തു നി​ന്നും ഒ​റ്റ​പ്പെ​ട്ടു​പോ​യ​തി​ന്റെ നി​സ്സ​ഹാ​യ​ത​യോ​ടെ കൂ​ട്ടു​കാ​ര​നെ തേ​ടി പെ​രു​മാ​നൂ​ര​ച്ച​ൻ ഞാ​റ​ക്ക​ട​വി​ലെ​ത്തി.

വെ​ളി​ച്ചം അ​ട​ർ​ന്നു​പോ​യ ക​ണ്ണി​ലേ​ക്ക് മാ​മ്പ​ള്ളി നോ​ക്കു​ന്ന​തു ക​ണ്ട് അ​ച്ച​ൻ ചി​രി​ച്ചു.

“ദൈ​വ​ത്തി​നും ഒ​റ്റ​ക്ക​ണ്ണാ​യി​രു​ന്നെ​ടോ.”

മേ​ൽ​ക്കൂ​ര​യി​ലെ പ്രാ​വി​ൻ​കൂ​ട്ടി​ൽ​നി​ന്നു​ള്ള കു​റു​ക​ലി​ന്റെ ഒ​ച്ച ര​ണ്ടാ​ളെ​യും സെ​മി​നാ​രി​യു​ടെ ക​ല്ലു​പാ​കി​യ ഇ​ട​വ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ ന​ട​ത്തി​ച്ചു. ഒ​രു പ​റ​വ​യെ​പ്പോ​ലെ പി​ട​ലി ച​രി​ച്ചു​ള്ള പെ​രു​മാ​നൂ​രി​ന്റെ കൂ​ടു ത​ക​ർ​ന്ന ഓ​ർ​മ​ക​ൾ. മാ​മ്പ​ള്ളി​യ​തെ​ല്ലാം കേ​ട്ടി​രു​ന്നു.

“ത​ന്നെ​യ​വ​ർ ഒ​തു​ക്കി​യ​താ​ണ്.”

“ഒ​തു​ങ്ങേ​ണ്ട​വ​ര​ല്ലേ മാ​മ്പ​ള്ളി ന​മ്മ​ൾ.”

ഞാ​റ​ക്ക​ട​വു​പോ​ലെ​യാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല പ​റോ​ട്ടി. പാ​തി​രി​മാ​ർ വ​രാ​ൻ മ​ടി​ച്ചൊ​രി​ടം. സ​ഭ​ക്ക് അ​വി​ടെ വേ​രോ​ട്ടം കു​റ​വാ​യി​രു​ന്നു. പ​ള്ളി​മു​റ്റ​ത്തെ​ങ്കി​ലും നി​ൽ​ക്കാ​നാ​വു​മെ​ന്ന പ്ര​തീ​ക്ഷ​യോ​ടെ മാ​ർ​ഗം​കൂ​ടി​യ​വ​രു​ടെ തു​ട​ർ​ച്ച​ക്കാ​രാ​യി​രു​ന്നു ഒ​ട്ടു​മി​ക്ക കു​ടും​ബ​ങ്ങ​ളും. അ​വി​ട​ത്തെ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ൽ ഇ​ട​പെ​ടാ​ൻ പ​റോ​ട്ടി​പ്പോ​ലീ​സും മ​ടി​ച്ചു.

തെ​ക്കു വ​ട​ക്ക​രു​ടെ നേ​താ​വാ​യി​രു​ന്നു പാ​റേ​ല​ന്ത​പ്പ​ൻ. അ​യാ​ളു​ടെ പൂ​ർ​വി​ക​ർ മാ​ട​മ്പി​മാ​ർ​ക്കെ​തി​രെ​യു​ള്ള സ​മ​ര​ത്തി​ൽ പ​ങ്കെ​ടു​ത്ത​വ​രാ​ണ്. പ​ള്ളി​യോ​ട് അ​യാ​ൾ​ക്ക് അ​ടു​പ്പ​മൊ​ന്നു​മി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും മാ​മ്പ​ള്ളി​യ​ച്ച​നു​മാ​യി ചി​ല ഇ​ട​പാ​ടു​ക​ൾ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

“പ​റോ​ട്ടി​യി​ലെ പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ൾ ഉ​ട​നെ​യൊ​ന്നും അ​വ​സാ​നി​ക്കി​ല്ല. ന​മു​ക്ക് ഇ​ത്താ​പ്പ​നോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു നോ​ക്കാം.”

“അ​യാ​ള് ന​മ്മ​ളെ സ​ഹാ​യി​ക്കു​മോ..?”

“അ​യാ​ളും കൂ​ട്ട​രും വി​ചാ​രി​ച്ചാ​ലേ എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ന​ട​ക്കൂ.”

മാ​മ്പ​ള്ളി​യ​ച്ച​ൻ ഇ​ട​പെ​ട്ട കാ​ര്യ​മാ​യ​തു​കൊ​ണ്ട് പാ​റേ​ലി​ത്താ​പ്പ​ൻ സ​ഹാ​യി​ക്കാ​മെ​ന്ന് സ​മ്മ​തി​ച്ചു. വെ​ളി​യി​ട​ത്തി​ൽ അ​യാ​ളൊ​രു മു​ള​നാ​ട്ടി കൊ​ടി ഉ​യ​ർ​ത്തി. പി​ന്നെ കൂ​ട്ട​ത്തി​ലു​ള്ള​വ​രെ വി​ളി​ച്ചു​കൂ​ട്ടി കാ​ര്യങ്ങ​ൾ അ​വ​ത​രി​പ്പി​ച്ചു.

“ആ​ദ്യ​മാ​യാ​ണ് പ​ള്ളി ന​മ്മ​ളോ​ടൊ​രു കാ​ര്യം ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​ത്. ഇ​ത്ത​വ​ണ വെ​ളി​യി​ട​ത്തി​ൽ ആ​യു​ധ​മെ​ടു​ക്കാ​ൻ ഒ​രു​ത്ത​നെ​യും അ​നു​വ​ദി​ക്ക​രു​ത്.”

ഇ​ത്തി​രി സ്നേ​ഹം കി​ട്ടി​യാ​ൽ വീ​റ​റ്റ് വി​ധേ​യ​പ്പെ​ട്ടു​പോ​കു​ന്ന ശൗ​ര്യം ഇ​ത്താ​പ്പ​ന്റെ സി​ര​ക​ളി​ലൂ​ടെ വീ​ണ്ടും ഒ​ഴു​കി. അ​യാ​ളെ അ​നു​സ​രി​ക്കു​ക​യ​ല്ലാ​തെ മ​റ്റു വ​ഴി​ക​ളി​ല്ലാ​ത്ത​തി​നാ​ൽ തെ​ക്ക​രും വ​ട​ക്ക​രും മ​റു​ത്തൊ​ന്നും പ​റ​യാ​തെ വീ​ടു​ക​ളി​ലേ​ക്ക് മ​ട​ങ്ങി.

പ​ള്ളി​ത്തി​രു​നാ​ളി​ന്റെ ഭാ​ഗ​മാ​യു​ള്ള അ​ടി കു​റ​ഞ്ഞു. വ​ഴി​ത്ത​ർ​ക്കം പ​റ​ഞ്ഞു ത​ട​സ്സം നി​ന്ന​വ​രെ​ല്ലാം പാ​റേ​ലി​ത്താ​പ്പ​ന്റെ ഭീ​ഷ​ണി​യി​ൽ ഒ​തു​ങ്ങി​യ​തോ​ടെ വെ​ളി​യി​ടം പ​ള്ളി​മ​തി​ലി​നു​ള്ളി​ൽ ഒ​തു​ങ്ങി.

തി​രു​നാ​ളു​ക​ളി​ൽ ന​ട​ന്ന ര​ക്ത​ച്ചൊ​രി​ച്ചി​ലു​ക​ൾ​ക്ക് പ​രി​ഹാ​ര​മാ​യി അ​ച്ച​നൊ​രു വ​ടി ആ​ശീ​ർ​വ​ദി​ച്ച് മ​ർ​ത്താ​മ​റി​യ​ത്തി​ന്റെ ന​ട​യി​ൽ വെ​ച്ചു. ദ​ണ്ഡ​മോ​ച​ന​ത്തി​നാ​യി ആ​ർ​ക്കു​വേ​ണ​മെ​ങ്കി​ലും അ​തെ​ടു​ത്തു നെ​റു​ക​യി​ൽ മു​ട്ടി​ക്കാം. ഇ​ത്താ​പ്പ​ൻ വ​ടി​യെ​ടു​ത്ത് മൂ​ന്നു​ത​വ​ണ നെ​റു​ക​യി​ൽ മു​ട്ടി​ച്ചു. അ​യാ​ൾ​ക്കു പി​ന്നാ​ലെ​യെ​ത്തി​യ​വ​രും അ​ങ്ങ​നെ ചെ​യ്തു. മു​ട്ടു​വ​ടി​നേ​ർ​ച്ച​യെ​ന്ന നി​ല​യി​ൽ പി​ൽ​ക്കാ​ല​ത്ത് അ​ത് പ​റോ​ട്ടി​ത്തി​രു​ന്നാ​ളി​ലെ പ്ര​ധാ​ന വ​രു​മാ​ന​മാ​യി.

57

പ​റോ​ട്ടി​യി​ലെ തി​രു​നാ​ളി​ന് ചാ​രാ​യം വാ​റ്റാ​ൻ രാ​യ​ൻ വി​ളി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും കു​ഞ്ഞാ​പ്പി പോ​യി​ല്ല. കൊ​ടി ക​യ​റി​യി​ട്ടും തി​രു​നാ​ളി​ന്റെ ത​ലേ​ന്നാ​ണ് അ​വ​ൻ ക​ട​യ​ട​ച്ച് പ​ള്ളി​യി​ലേ​ക്കി​റ​ങ്ങി​യ​ത്. കൂ​ട്ടി​വെ​ച്ചി​രു​ന്ന കാ​ശി​നൊ​രു ഷ​ർ​ട്ട് വാ​ങ്ങി​യി​രു​ന്നു. പു​ത്ത​നു​ടു​പ്പ് വ​ല്ല​പ്പോ​ഴു​മേ​യു​ള്ളൂ. മി​ക്ക​വാ​റും രാ​യ​നു​ടു​ത്ത് പ​ഴ​കി​യ​താ​വും അ​വ​ന് കി​ട്ടു​ക.

ഞാ​റ​ക്ക​ട​വി​ൽ​നി​ന്ന് പു​റ​പ്പെ​ടു​മ്പോ​ൾ പ​ള്ളി​മു​റ്റ​ത്ത് കാ​ത്തു​നി​ൽ​ക്കാ​ൻ ആ​രോ ഉ​ണ്ടെ​ന്നൊ​രു തോ ​ന്ന​ൽ. തേ​ച്ച് വെ​ളു​പ്പി​ച്ചെ​ടു​ത്ത വ​ള്ളി​ച്ചെ​രു​പ്പി​ന്റെ വെ​ളു​പ്പു​പോ​ലെ​യൊ​രു ചി​രി അ​വ​ന്റെ മു​ഖ​ത്ത് തെ​ളിഞ്ഞു.

​തി​രു​നാ​ളി​ന്റെ ത​ലേ​ദി​വ​സ​മാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും പ​ള്ളി​മു​റ്റം തി​ങ്ങി ആ​ളു​ക​ൾ. പൊ​രി​ക്ക​ട​ല​യും കൊ​റി​ച്ച് തി​രു​നാ​ൾ​ക്കാ​ഴ്ചക​ൾ ക​ണ്ടു ന​ട​ന്നു. കു​ലു​ക്കി​കു​ത്തി​നു വെ​ച്ച പൈ​സ പോ​യെ​ങ്കി​ലും ത​നി​ച്ചൊ​രു ഭാ​ഗ്യം തേ​ടു​ന്ന​തി​ന്റെ സു​ഖം അ​വ​നു തോ​ന്നി.

ജീ​വി​ത​മെ​ന്ന​ത് ഒ​റ്റ​ക്കു ചെ​യ്യു​ന്നൊ​രു യാ​ത്ര​യാ​ണ്. ഇ​ട​ക്കി​ടെ ആ​ളു​ക​ൾ ക​യ​റി​യും ഇ​റ​ങ്ങി​യും പോ​കു​ന്ന യാ​ത്ര. എ​വി​ടെ​യാ​ണ് ഇ​റ​ങ്ങേ​ണ്ട​തെ​ന്ന് നി​ശ്ച​യ​മി​ല്ലാ​ത്തൊ​രു സ​ഞ്ചാ​രം. ഒ​രുപ​ക്ഷേ, ഒ​ന്നി​നു മൊ​രു ഉ​റ​പ്പി​ല്ലാ​ത്ത​താ​വും ജീ​വി​ത​ത്തെ ഇ​ത്ര​യും മ​നോ​ഹ​ര​മാ​ക്കു​ന്ന​ത്. കോ​ളാ​മ്പി​മൈ​ക്കി​ലൂ​ടെ​യു​ള്ള പെ​രു​മാ​നൂ​ര​ച്ച​ന്റെ പ്ര​സം​ഗം ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​തെ പ​രി​ഹാ​ര​പ്ര​ദ​ക്ഷി​ണ​വും ഉ​രു​ൾ​നേ​ർ​ച്ച​യു​മാ​യി ആ​ളു​ക​ൾ പ​ള്ളി​ക്കു ചു​റ്റും വ​ലം​വെ​ച്ചു. അ​ടി​മ​വെ​ക്കാ​ൻ നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ കൂ​ട്ട​ത്തി​ൽ ദു​മ്മി​നി​യെ ക​ണ്ട​തോ​ടെ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി അ​ടു​ത്തേ​ക്ക് ചെ​ന്നു.

“എ​ന്താ... പ​തി​വി​ല്ലാ​ണ്ടൊ​രു നേ​ർ​ച്ച..?”

“ഓ... ​പ്രാ​യ​മാ​യി വ​രി​ക​യ​ല്ലേ​ടാ.”

കു​ശി​നി​യി​ലെ പ​ണി​ത്തി​ര​ക്കു കാ​ര​ണം തി​രു​നാ​ളി​നേ ക​ർ​മലി വ​രു​ക​യു​ള്ളൂ​വെ​ന്ന് ദു​മ്മി​നി പ​റ​ഞ്ഞു. ഞാ​റ​ക്ക​ട​വി​ലേ​ക്ക് അ​യാ​ളോ​ടൊ​പ്പം മ​ട​ങ്ങാ​മെ​ന്നു​ള്ള സ​ന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ ന​ട​യി​റ​ങ്ങു​മ്പോ​ഴാ​ണ് രാ​യ​നെ​ത്തി​യ​ത്.

“നീ ​അ​യാ​ളെ പ​റ​ഞ്ഞു വി​ട്.”

മു​ണ്ടി​ന്റെ തു​ഞ്ചു​യ​ർ​ത്തി വേ​ർ​പ്പു തു​ട​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് രാ​യ​ൻ ചീ​ത്ത​വി​ളി​ച്ചു. പ​ള്ളി​ന​ട​യി​ൽ​നി​ന്നും വാ​ങ്ങി​യ പൊ​രി​യും മ​ട​ക്കു​മൊ​ക്കെ ദു​മ്മി​നി​ക്ക് കൊ​ടു​ത്തി​ട്ട് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി രാ​യ​നു പി​ന്നാ​ലെ ചെ​ന്നു. ലെ​വ​ൽ​ക്രോ​സ് ക​ഴി​ഞ്ഞു​ള്ള അ​ത്തി​ക്കാ​നം ഷാ​പ്പി​ലെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ രാ​യ​ൻ നി​ർ​ബ​ന്ധി​ച്ച് അ​ക​ത്തേ​ക്ക് കൂ​ട്ടി. ക​ള്ളി​നൊ​പ്പം മു​ള​കി​ട്ട കൂ​രി​ക്ക​റി വാ​ങ്ങി.

“ക​ർ​മ​ലീ​ട​പ്പ​ന് പ്ര​യാ​സ​മാ​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​വും.”

“നി​ന​ക്കി​പ്പോ അ​വ​ര് മ​തി​യ​ല്ലോ...”

രാ​യ​ൻ പി​ന്നെ​യും ദേ​ഷ്യ​പ്പെ​ട്ടു.

ഷാ​പ്പി​ൽ​നി​ന്നി​റ​ങ്ങി പാ​ള​ത്തി​ലൂ​ടെ ന​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ ഇ​രു​ട്ടി​ലൊ​രു വെ​ട്ടം. അ​ടു​ത്തേ​ക്ക് ചെ​ന്നു. ഉ​ട​ൽ ര​ണ്ടാ​യി വേ​ർ​പെ​ട്ടു​പോ​യൊ​രു പ​ശു പാ​ള​ങ്ങ​ളു​ടെ ഇ​രു​വ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലാ​യി കി​ട​ക്കു​ന്നു. തൊ​ട്ട​ടു​ത്ത് കാ​ല​മെ​ത്താ​തെ പി​റ​ന്ന ക​ന്നു​കു​ട്ടി​യു​ടെ അ​ന​ക്ക​മ​റ്റ ദേ​ഹ​ത്തേ​ക്ക് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി നോ​ക്കി. മ​ണം പി​ടി​ച്ചെ​ത്തി​യ പ​ട്ടി​ക​ളെ ഓ​ടി​ച്ച് റാ​ന്ത​ലു​വെ​ട്ട​വു​മാ​യി ഒ​രു കി​ള​വ​ൻ കൂ​ട്ടി​രി​പ്പു​ണ്ട്. അ​ന്നം ത​ന്നി​രു​ന്ന ക​ന്നി​നെ ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട​ത് പ​റ​യു​മ്പോ​ൾ അ​യാ​ൾ​ക്ക് ശ്വാസം​മു​ട്ടി.

“വ​യ​റ്റി​ച്ചൂ​ലി​യാ. സൂ​ക്ഷി​ക്ക​ണേ​ന്ന് ഞാ​നി​വ​ളോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞ​താ. കേ​ക്കാ​ണ്ട് ക​യ​റും വ​ലി​ച്ചോ​ണ്ടൊ​രു പാ​ച്ചി​ലാ​യി​രു​ന്നു.”

“എ​ടോ. താ​നി​തി​ങ്ങ​നെ പ​റ​ഞ്ഞോ​ണ്ടി​രു​ന്നാ പി​ന്നാ​ലെ വ​രു​ന്ന വ​ണ്ടി ക​യ​റി ബാ​ക്കി​യു​ള്ള​തു​കൂ​ടി അ​ര​ഞ്ഞു​പോ​കും.’’

രാ​യ​നെ​ന്താ​ണ് പ​റ​ഞ്ഞു​വ​രു​ന്ന​തെ​ന്ന് കി​ള​വ​ന് മ​ന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ല. ശ്വാ​സം​മു​ട്ട​ലോ​ടെ അ​യാ​ൾ ച​ത്തു​പോ​യ പ​ശു​വി​ന്റെ കൊ​മ്പി​ൽ ത​ട​വി.

‘‘ത​ന്റെ പ​ശു​വും അ​തി​ന്റെ വ​യ​റ്റീ കി​ട​ന്ന​തും ഒ​ടു​ങ്ങി. റെ​യി​ൽ​വേ​പ്പോ​ലീ​സെ​ത്തി എ​ഴു​ത്തു​കു​ത്ത് ക​ഴി​യു​ന്ന​തോ​ടെ ഒ​രു അ​യ്യാ​യി​ര​മെ​ങ്കി​ലും കൈ​യീ​ന്ന് പോ​കും. കു​ഴ​പ്പ​മൊ​ന്നു​മി​ല്ലാ​തെ ഞ​ങ്ങ​ളി​ത് കൊ​ണ്ടു​പോ​യി കു​ഴി​ച്ചി​ട്ടോ​ളാം. കാ​ശൊ​ന്നും ചോ​ദി​ക്ക​രു​ത്.’’

ച​ത്തു​പോ​യ പ​ശു​വി​നെ​യും ചാ​പി​ള്ള​യെ​യും ചു​മ​ന്ന് താ​ഴെ ചെ​മ്മ​ൺ റോ​ഡി​ൽ കൊ​ണ്ടു​വ​രു​മ്പോ​ഴും കി​ള​വ​ന്റെ മു​ഖ​ത്തേ​ക്ക് നോ​ക്കാ​നാ​വാ​തെ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി ത​ല​കു​മ്പി​ട്ടു. പെ​ട്ടി​യോ​ട്ടോ​യി​ലേ​ക്ക് മാം​സ​ത്തു​ണ്ട് ക​യ​റ്റു​മ്പോ​ൾ പ​ശു​വി​ന്റെ നെ​റ്റി​യി​ൽ അ​യാ​ളൊ​രു ഉ​മ്മ വെ​ച്ചു. മ​രി​ച്ച​വ​രു​ടെ അ​ട​ക്കം​ക​ഴി​ഞ്ഞ​തു​പോ​ലൊ​രു ശാ​ന്ത​ത. മു​റി​വു​ക​ളെ​ല്ലാം കൂ​ടി​ച്ചേ​ർ​ന്നൊ​രു ക​ന്നു​കു​ട്ടി ഇ​രു​ട്ടി​ലൂ​ടെ തു​ള്ളി​ച്ചാ​ടി മ​റ​യു​ന്ന​ത് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി ക​ണ്ടു. വി​റ​യോ​ടെ നി​ന്ന കി​ള​വ​ന്റെ കൈ​യി​ൽ കു​റ​ച്ചു രൂ​പ വെ​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തി​ട്ട് അ​വ​ൻ വ​ണ്ടി​യി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി.

പെ​ട്ടി​യോ​ട്ടോ​യു​ടെ വെ​ട്ടം ഇ​രു​ട്ടു​വീ​ണ വ​ഴി​യെ തെ​ളി​ക്കാ​ൻ പാ​ടു​പെ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.

58

അ​ത്തി​ക്കാ​നം റെ​യി​ൽ​വേ​ ക്രോ​സി​ൽ​നി​ന്ന് പെ​ട്ടി​യോ​ട്ടോ​യി​ൽ ക​യ​റ്റി​യ ക​ന്നി​ന്റെ ക​ഷ​ണ​ങ്ങ​ൾ ആ​ളു​ക​ൾ ഒ​ഴി​ഞ്ഞ​തോ​ടെ, വെ​ളി​യി​ട​ത്തി​ലെ കു​റ്റി​ക്കാ​ട്ടി​ൽ ര​ണ്ടു​പേ​രും കൂ​ടി ഇ​റ​ക്കി​വെ​ച്ചു. ക​ത്തി​യും വെ​ട്ടു​ത​ടി​യു​മൊ​ക്കെ എ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു​വ​രു​മ്പോ​ൾ ചാ​ക്കു നി​റ​യെ ഉ​റു​മ്പ്. പ​ടു​ത വ​ലി​ച്ചു​കെ​ട്ടി. വെ​ട്ടി​നു​റു​ക്കാ​നു​ള്ള ഇ​റ​ച്ചി​ക്ക​ത്തി​ക​ൾ​ക്ക് മൂ​ർ​ച്ച വ​രു​ത്തു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും പാ​തി​രാ ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു.

‘‘രാ​യാ... അ​വി​ഞ്ഞുതു​ട​ങ്ങി​യി​ട്ടു​ണ്ട്.’’

മാം​സ​ത്തി​ൽ ഞെ​ക്കിനോ​ക്കി​യി​ട്ട് രാ​യ​ൻ തോ​ലു പൊ​ളി​ച്ചുതു​ട​ങ്ങി. മ​ണ്ണും അ​ഴു​ക്കു​മൊ​ക്കെ ക​ഴു​കി വ​ന്ന​പ്പോ​ഴേ​ക്കും വെ​ളു​പ്പി​ന് ര​ണ്ടു​മ​ണി. വാ​ട​ക​ക്കെ​ടു​ത്ത പെ​ട്രോ​മാ​ക്‌​സി​ന്റെ വെ​ട്ട​ത്തി​ൽ വെ​ളിയി​ട​ത്തി​ൽ കെ​ട്ടി​ത്തൂ​ക്കി​യ ക​ന്നി​ന്റെ തു​ട​ക​ൾ വെ​ളു​വെ​ളെ കി​ട​ന്നു.

‘‘ചോ​ര​യി​ല്ലേ. ആ​രു​മി​ത് വാ​ങ്ങി​ല്ല.’’

‘‘നീ​യാ ത​ല​യും തോ​ലുംകൂ​ടി മു​ന്നീ വെ​ക്ക്. ഞാ​നി​പ്പ വ​രാം.’’

മു​ണ്ടു​മ​ട​ക്കി കു​ത്തി, തോ​ർ​ത്തി​നു ത​ല​യി​ലൊ​രു കെ​ട്ടും​കെ​ട്ടി രാ​യ​ൻ ചാ​ക്കു​മെ​ടു​ത്ത് ഇ​റ​ങ്ങി. പ്ര​ദ​ക്ഷി​ണം ക​ട​ന്നു​പോ​കു​ന്ന റോ​ഡി​നെ അ​ല​ങ്ക​രി​ച്ചി​രു​ന്ന ക​ട​ലാ​സു തോ​ര​ണ​ങ്ങ​ൾ കാ​റ്റു​വ​രു​മ്പോ​ൾ കൂ​ട്ട​ത്തോ​ടെ ഇ​ള​കി. പ​ച്ച​യോ​ല ചു​റ്റി​യ മു​ള​യി​ലെ ട്യൂ​ബു​വെ​ട്ട​ത്തി​നു ചു​റ്റും ഈ​യ​ലു​ക​ളു​ടെ മ​ര​ണ​ച്ചു​റ്റ്. ക്ഷീ​ണി​ച്ചു​പോ​യ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി ക​മു​കി​ൻ തൂ​ണി​ൽ ചാ​രി​യി​രു​ന്ന് ഉ​റ​ങ്ങി.

വെ​ളു​പ്പി​നേ​യു​ള്ള ക​തി​ന​യും പ​ള്ളി​മു​റ്റ​ത്തെ ബാ​ൻ​ഡു​കാ​രു​ടെ പെ​രു​ക്ക​വും കേ​ട്ട​തോ​ടെ അ​വ​ൻ ഉ​ണ​ർ​ന്നു. ക​ണ്ണു​തി​രു​മ്മി നോ​ക്കു​മ്പോ​ൾ കെ​ട്ടി​തൂ​ക്കി​യി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന ക​ന്നി​ന്റെ തു​ട​ക​ളി​ൽ​നി​ന്ന് ചോ​ര​യി​റ്റു​ന്നു.

വെ​ട്ടി​യ​രി​ഞ്ഞ ക​ന്നു​കു​ട്ടി​യു​ടെ മാം​സം ത​ള്ള​യു​ടെ ഇ​റ​ച്ചി​ക്കൊ​പ്പം രാ​യ​ൻ കൂ​ട്ടി​ക്ക​ല​ർ​ത്തി വി​റ്റു. ഉ​ച്ച​യോ​ടെ ക​ച്ച​വ​ടം ക​ഴി​ഞ്ഞു. ര​ണ്ടെ​ണ്ണം അ​ടി​ച്ച് പ​ല​ക​ത്ത​ട്ടി​ൽ കി​ട​ന്ന രാ​യ​ൻ സ​ന്ധ്യ​യാ​യ​തോ​ടെ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് കു​ളി​ച്ചൊ​രു​ങ്ങി പ​ള്ളി​യി​ലേ​ക്കി​റ​ങ്ങി. വാ​രി​പ്പൂ​ശി​യ സെ​ന്റി​ന്റെ മ​ണ​ത്തി​നു മീ​തെ​യും ഒ​രു അ​വി​ഞ്ഞ നാ​റ്റം.

“നീ ​വ​രു​ന്നി​ല്ലേ കു​ഞ്ഞാ...”

ക​ർ​മലി​യെ കാ​ണാ​മെ​ന്നു​ള്ള പ്ര​തീ​ക്ഷ​യി​ൽ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി പ​ള്ളി​ക്ക് ചു​റ്റും മൂ​ന്നാ​ലു ത​വ​ണ ന​ട​ന്നു. തി​രു​നാ​ൾ ബ​ലി​യും പ്ര​ദ​ക്ഷി​ണ​വും ക​ഴി​ഞ്ഞ​തോ​ടെ മു​ട്ടു​വ​ടി​ നേ​ർ​ച്ച​ക്കു​ള്ള ആ​ളു​ക​ളു​ടെ നി​ര വെ​ളി​യി​ടംവ​രെ നീ​ണ്ടു.

ജീ​വി​ത​ത്തി​നു തീ​പി​ടി​ച്ച​തു​പോ​ലെ നാ​ട​ക​സ്റ്റേ​ജി​ന്റെ ചു​വ​ന്ന ക​ർ​ട്ട​ൻ. അ​നൗ​ൺ​സ്മെ​ന്റ് തു​ട​ങ്ങി​യ​തും, ക​ച്ച​വ​ട​ക്കാ​ർ സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ൾ ഒ​തു​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. പൊ​രി​ക്ക​ട​ല​ക്കാ​രി​യെ സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ൻ കൂ​ടി​യ രാ​യ​ൻ അ​വ​ളെ​യും കൂ​ട്ടി സെ​മി​ത്തേ​രി​ക്ക് പി​ന്നി​ലേ​ക്ക് ധൃ​തി​യി​ൽ ന​ട​ന്നു.

പ​ള്ളി​മു​റ്റ​ത്തെ വി​ള​ക്കു​ക​ളെ​ല്ലാം അ​ണ​ഞ്ഞു.

ത​നി​ച്ചാ​യ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി സ്റ്റേ​ജി​നു മു​ന്നി​ൽ ഇ​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും നാ​ട​കം തീ​രു​ന്ന​തി​നു മു​ന്നേ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് ബ​സ്േ​സ്റ്റാ​പ്പി​ലേ​ക്ക് ന​ട​ന്നു. ആ​ളൊ​ഴി​ഞ്ഞ വ​ണ്ടി​യു​ടെ പി​ൻ​സീ​റ്റി​ലേ​ക്ക് ചു​രു​ണ്ടു​കൂ​ടി കി​ട​ക്കു​മ്പോ​ഴും ചോ​ര​ക്കു​വേ​ണ്ടി രാ​യ​ൻ ത​ല​യ​റു​ത്തു കൊ​ന്ന പ​ട്ടി​ക്കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളു​ടെ ച​ത്തു​മ​ല​ച്ച ക​ണ്ണാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​ന്റെ മ​ന​സ്സി​ൽ.

59

പ​റോ​ട്ടി​ത്തി​രു​നാ​ളു ക​ഴി​ഞ്ഞ​തി​ന്റെ പി​റ്റേ​ന്ന് രാ​ത്രി മാ​മ്പ​ള്ളി​യ​ച്ച​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​ത​നു​സ​രി​ച്ച് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യും രാ​യ​നും കൂ​ടി ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ൽ ചെ​ന്ന് വാ​റാ​നെ ക​ണ്ടു. അ​യാ​ൾ കൊ​ടു​ത്ത പൊ​തി​യു​മാ​യി മ​ട​ങ്ങു​മ്പോ​ൾ രാ​യ​ന​തു തു​റ​ന്നു. ചോ​ര പ​റ്റി​യെ​ങ്കി​ലും ഉ​ള്ളി​ലു​ള്ള​തെ​ന്താ​ണെ​ന്ന് അ​വ​ന് മ​ന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ല.

‘‘ഇ​തു​പോ​ലൊ​രെ​ണ്ണം ചാ​മി​ക്ക് കൊ​ടു​ക്കാ​ൻ​വേ​ണ്ടി ദൊ​രൈ​യ​ണ്ണ​ൻ ത​ന്നു​വി​ട്ട​ത് നീ​യോ​ർ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ..?’’

നാ​ടു​വി​ട്ടു​പോ​യ കാ​ലം കു​ഞ്ഞാ​പ്പി ഓ​ർ​ത്തു.

ഒ​രു മ​ല​യി​ൽ​നി​ന്ന് മ​റ്റൊ​ന്നി​ലേ​ക്കു​ള്ള ഓ​ട്ട​പ്പാ​ച്ചി​ലു​ക​ൾ. ഞാ​റ​ക്ക​ട​വി​നു മു​ക​ളി​ൽ ഏ​ഴു മ​ല​ക​ളാ​ണു​ള്ള​ത്. ഏ​ഴാം​മ​ല ക​ട​ക്കു​ന്ന​തോ​ടെ​യാ​ണ് പാ​താ​ള​ഗ​ർ​ത്തം. അ​തി​നു​മ​പ്പു​റം മൂ​ർ​ത്തി​ക​ളു​ടെ തോ​ട്ട​മാ​ണ്. തോ​ട്ട​ത്തി​നു കാ​വ​ലാ​യി കൊ​ടി​യ​സ​ർ​പ്പ​ങ്ങ​ൾ. എ​ല്ലാ പ്ര​തി​കൂ​ല​ങ്ങ​ളെ​യും മ​റി​ക​ട​ന്ന് തോ​ട്ട​ത്തി​ലെ​ത്തു​ന്ന​വ​രു​ടെ മു​തു​കെ​ല്ലു വ​ള​ർ​ന്നു പ​ക്ഷി​ച്ചി​റ​കു​പോ​ലെ​യാ​കും. പി​ന്നീ​ടൊ​രി​ക്ക​ലും മ​ര​ണ​മു​ണ്ടാ​വി​ല്ല.

മൂ​ർ​ത്തി​ക​ളെ തൃ​പ്തി​പ്പെ​ടു​ത്താ​നാ​ണ് ചാ​പി​ള്ള​ക​ളെ​ക്കൊ​ണ്ടു​ള്ള കൂ​ടോ​ത്രം ചെ​യ്യു​ക. ചാ​മി​ക്കു​വേ​ണ്ടി അ​തൊ​ക്കെ എ​ത്തി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തി​രു​ന്ന​ത് ദൊ​ര​യ​ണ്ണ​നാ​യി​രു​ന്നു. ഒ​രി​ക്ക​ൽ അ​തു​പോ​ലൊ​രെ​ണ്ണം മ​ൺ​കു​ട​ത്തി​ലാ​ക്കി അ​യാ​ൾ രാ​യ​ന്റെ​യും കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യു​ടെ​യും കൈ​യി​ൽ കൊ​ടു​ത്തു​വി​ട്ടു. തു​റ​ന്നു​നോ​ക്ക​രു​തെ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടും പോ​കു​ന്ന വ​ഴി രാ​യ​ന​തി​ന്റെ​യു​ള്ളി​ലേ​ക്ക് കൈ​യി​ട്ടു. തൊ​ട്ടു പ​ങ്കി​ല​മാ​യ​തി​നാ​ൽ അ​ന്നു ചാ​മി​യു​ടെ കു​രു​തി​ക്ക് ഫ​ല​മു​ണ്ടാ​യി​ല്ല.

വാ​റാ​ൻ കൊ​ടു​ത്ത പൊ​തി​യു​മാ​യി പ​ള്ളി​പ്പ​റ​മ്പി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റു​മ്പോ​ൾ രാ​യ​ന് സം​ശ​യം.

‘‘ഇ​തും ചാ​പി​ള്ള​യാ​ണോ..?”

കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യൊ​ന്നും പ​റ​യാ​തെ മേ​ട​യു​ടെ വാ​തി​ലി​ൽ മു​ട്ടി. കാ​ത്തി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ അ​ച്ച​ൻ വാ​തി​ൽ തു​റ​ന്നു.

‘‘പെ​ട്ടെ​ന്ന് ക​യ​റൂ.’’

പൊ​തി വാ​ങ്ങി അ​ച്ച​ൻ മേ​ശ​പ്പു​റ​ത്തു​വെ​ച്ചു.

‘‘നീ​യി​വി​ടി​രു​ന്നാ മ​തി ഞ​ങ്ങ​ളി​പ്പോ​ൾ വ​രാം.’’

ളോ​വ​യു​മു​ടു​ത്ത് പു​റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങു​മ്പോ​ൾ കൂ​ടെ​യെ​ത്തി​യ രാ​യ​നെ അ​ച്ച​ൻ വി​ല​ക്കി.

അ​വ​ർ പോ​കു​ന്ന​തും നോ​ക്കി രാ​യ​ൻ ജ​ന​ല​ഴി​ക​ളി​ൽ പി​ടി​ച്ചുനി​ന്നു. കാ​റ്റി​ലി​ള​കു​ന്ന ളോ​വ. പി​ന്നാ​ലെ ന​ട​ക്കു​ന്ന കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യു​ടെ നി​ഴ​ൽ വ​ള​ർ​ന്നൊ​രു പ​റ​വ​യു​ടെ രൂ​പ​മാ​കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ. രാ​യ​ൻ ജ​നാ​ലയ​ട​ച്ചു.

സെ​മി​ത്തേ​രി​യി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റു​ന്ന​തി​നു മു​ന്നേ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യു​ടെ നെ​റു​ക​യി​ൽ അ​ച്ച​ൻ പു​ത്ത​ൻ​വെ​ള്ളം ത​ളി​ച്ചു.

‘‘മു​ന്നേ ന​ട​ന്നോ​ളൂ.’’

കു​ഴി​വെ​ട്ടി ചാ​ക്കോ​യു​ടെ കൂ​ർ​ക്കം​വ​ലി കേ​ൾ​ക്കാം. ക​ന്യാ​സ്ത്രീ​ക​ളെ അ​ട​ക്കാ​റു​ള്ള സെ​മി​ത്തേ​രി​യു​ടെ വ​ട​ക്കു​വ​ശ​ത്തേ​ക്ക് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി ന​ട​ന്നു. മെ​ഴു​തി​രി​ക​ൾ അ​പ്പോ​ഴും കാ​റ്റി​ൽ ഉ​ല​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. പോ​ച്ച കേ​റി​യ കു​ഴി​മാ​ട​ത്തി​ന്റെ കാ​ൽ​ക്ക​ൽ കു​ഴി​യെ​ടു​ക്കാ​ൻ അ​ച്ച​ൻ ആം​ഗ്യം കാ​ട്ടി. മ​രി​ച്ച​വ​ർ​ക്കു​വേ​ണ്ടി​യു​ള്ള പ്രാ​ർ​ഥ​ന ക​ഴി​ഞ്ഞ​തും കു​ഴി​യി​ലേ​ക്ക് പു​ത്ത​ൻ​വെ​ള്ളം ത​ളി​ച്ചു.

“ഇ​നി​യ​ത് ഇ​റ​ക്കി​വെ​ച്ചോ​ളൂ.”

മ​ണ്ണി​ട്ടു മൂ​ടു​മ്പോ​ൾ ക​ണ്ണി​ലി​രു​ട്ടു കേ​റു​ന്ന​തു​പോ​ലെ. വി​യ​ർ​ത്തൊ​ലി​ച്ച് സെ​മി​ത്തേ​രി​യി​ൽ​നി​ന്നി​റ​ങ്ങി​യ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി അ​റി​യാ​തെ പി​ന്നി​ലേ​ക്ക് നോ​ക്കി. വെ​ളു​ത്ത​തും ക​റു​ത്ത​തു​മാ​യ കു​രി​ശു​ക​ൾ ചി​റ​കു​വെ​ച്ച​തു​പോ​ലെ ഇ​ള​കി​യാ​ടു​ന്ന​തു ക​ണ്ട് അ​വ​ൻ നി​ല​ത്തേ​ക്ക് കു​ത്തി​യി​രു​ന്നു.

“എ​ന്തു​പ​റ്റി..?”

“എ​നി​ക്ക് പേ​ടി​യാ​കു​ന്ന​ച്ചാ. ന​മ്മ​ളെ​ന്തെ​ങ്കി​ലും കു​ഴ​പ്പംപി​ടി​ച്ച കാ​ര്യ​മാ​ണോ ചെ​യ്യു​ന്ന​ത്..?”

‘‘ഏ​യ് ഒ​ന്നു​മി​ല്ല. ജീ​വി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന അ​ച്ച​ൻ​മാ​രു​ടെ​യും ക​ന്യാ​സ്ത്രീ​ക​ളു​ടെ​യും ശ​രീ​ര​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് ഏ​തെങ്കി​ലും അ​വ​യ​വം മു​റി​ച്ചാ​ൽ ക​ർ​മ​ങ്ങ​ളോ​ടെ വേ​ണം അ​തു കു​ഴി​ച്ചി​ടാ​ൻ. അ​ങ്ങ​നെ ചെ​യ്തി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ മു​റി​ഞ്ഞു​പോ​യ അ​വ​യ​വ​മി​ല്ലാ​തെ അ​ന്ത്യ​വി​ധി​യി​ൽ അ​വ​രു​ടെ ആ​ത്മാ​വ് ക​ഷ്ട​പ്പെ​ടും. നീ​യൊ​രു വി​ശു​ദ്ധ ക​ർ​മ​മാ​ണ് ചെ​യ്ത​ത്. ഇ​തൊ​ന്നും അ​വ​നോ​ട് പ​റ​യ​രു​ത്.’’

അ​ച്ച​ൻ കൊ​ടു​ത്ത പ​ണ​വും വാ​ങ്ങി എ​ടു​പ്പി​ലേ​ക്ക് മ​ട​ങ്ങു​മ്പോ​ൾ രാ​യ​ൻ ഓ​രോ​ന്നു ചോ​ദി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. ഒ​ന്നും വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്താ​നാ​വാ​ത്ത​തി​ന്റെ നി​സ്സ​ഹാ​യ​ത​യോ​ടെ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി ന​ട​ന്നു.

അ​റ്റു​പോ​യൊ​രു ജീ​വ​നാ​ണ് ഇ​ത്ര​യും​നേ​രം ചു​മ​ന്നോ​ണ്ടു ന​ട​ന്ന​ത്. അ​തും ഒ​രു ക​ന്യാ​സ്ത്രീ​യു​ടെ. സ്വ​ന്തം പൈ​ത​ലി​നെ അ​ണ​ച്ചു​പി​ടി​ച്ച് ഭൂ​മി​യി​ലേ​ക്ക് എ​ത്തി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നൊ​രു പു​ത​പ്പ്. സ്നേ​ഹ​ത്തെ മൂ​ടി​പ്പൊ​തി​യാ​നാ​കാ​തെ അ​ത് പി​ഞ്ഞി​പ്പോ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. മ​നു​ഷ്യ​ജ​ന്മ​ത്തെ ത​ട​ഞ്ഞ് ആ​ർ​ക്കു​വേ​ണ്ടി​യാ​ണ് അ​ത് ത​രി​ശു​നി​ല​മാ​ക്കി​യി​ട്ട​ത്. ജീ​വ​ൻ തു​ടി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്ന ഇ​ട​ങ്ങ​ളെ പാ​ഴ്നി​ല​മാ​ക്കി​യ​ത് ദൈ​വ​മാ​ണോ. അ​വി​ടു​ത്തേ​ക്ക് എ​ങ്ങ​നെ കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളെ​ത്തു​ന്ന വ​ഴി​ക​ളെ ത​ട​യാ​നാ​വും. ഉ​ത്ത​ര​മി​ല്ലാ​തെ വെ​റും മ​ണ്ണി​ല​ത് ഉ​പേ​ക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​മ്പോ​ൾ​പോ​ലും പു​ഴു​ക്ക​ളോ​ട് അ​ലി​വു കാ​ട്ടി​യാ​ണ് അ​തി​ന്റെ ഒ​ടു​ക്കം.

പാ​ല​ത്തി​ന​ടി​യി​ലെ എ​ടു​പ്പി​ലെ​ത്തു​ന്ന​തു​വ​രെ അ​വ​നൊ​ന്നും മി​ണ്ടി​യി​ല്ല. ക​ര​പ്പു​ളി പെ​യ്യു​ന്ന ത​ണു​ത്ത കാ​റ്റ് ഞാ​റ​ക്ക​ട​വു​ പു​ഴ​യു​ടെ മീ​തെ അ​ന്തി​ക്ക​മ്പ​ളം പു​ത​ച്ചു​കി​ട​ന്നു. ക​ട​വി​ലേ​ക്ക് എ​ത്തു​ന്ന​തി​നു മു​ന്നേ മ​ഴ പെ​യ്തുതു​ട​ങ്ങി.

എ​ടു​പ്പി​ൽ കി​ട​ന്നി​രു​ന്ന പ​ട്ടി​ക​ളെ രാ​യ​ൻ മ​ഴ​യ​ത്തേ​ക്ക് ഓ​ടി​ച്ചു. ഏ​റു കി​ട്ടി​യി​ട്ടും വി​റ​യോ​ടെ നി​ന്ന​വ​നെ മ​ടി​യി​ലേ​ക്ക് എ​ടു​ത്തു​വെ​ച്ച് രോ​മം​നി​റ​ഞ്ഞ അ​തി​ന്റെ കു​ഞ്ഞി​ക്ക​ഴു​ത്തി​ൽ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി പ​തു​ക്കെ ത​ട​വി.

‘‘കു​ഴി​ച്ചി​ട്ട​തെ​ന്താ​ണെ​ന്ന് അ​ച്ച​ൻ നി​ന്നോ​ടു പ​റ​യാ​തി​രി​ക്കി​ല്ല.’’

ക​ന്യാ​സ്ത്രീ​യ​മ്മ​യു​ടെ ഗ​ർ​ഭ​പാ​ത്രം മ​റ​വു​ചെ​യ്യു​മ്പോ​ൾ പേ​ടി​ച്ചു​പോ​യ ത​ന്നെ ധൈ​ര്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി അ​ച്ച​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​തെ​ല്ലാം കു​ഞ്ഞാ​പ്പി വീ​ണ്ടും ഓ​ർ​ത്തു.

‘‘ഇ​ല്ല രാ​യാ. അ​ത് പൊ​തി​യോ​ടെ ത​ന്നെ​യാ മൂ​ടി​യ​ത്.’’

(തു​ട​രും)