അ​ഭ്ര​പാ​ളി​ച്ച​ക​ൾ

​ജ​യ​നെ കൊ​ല്ലാ​നാ​യി​രു​ന്നു* എം.​എ​ൻ. ന​മ്പ്യാ​ർ, മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​ൻ എ​ന്ന ഗു​ണ്ട​യെ​യും കൂ​ട്ടാ​ളി​ക​ളെ​യും ഫാ​ക്ട​റി​യി​ലേ​ക്ക് പ​റ​ഞ്ഞ​യ​ച്ച​ത്. കൂ​ടെ ഡ്രൈ​വ​റാ​യും വ​ഴി​കാ​ട്ടി​യാ​യും നി​രീ​ക്ഷ​ക​നാ​യും, എം.​എ​ൻ. ന​മ്പ്യാ​രു​ടെ ശി​ങ്കി​ടി കൊ​ച്ചി​ൻ ഹ​നീ​ഫ​യു​മു​ണ്ട്.

ഫാ​ക്ട​റി​ക്കാ​ന്റീ​നി​ലെ​ത്തി​യ ജ​യ​ൻ ഒ​രു മ​ര​ബെ​ഞ്ചി​ലി​രു​ന്ന് സ​പ്ല​യ​റോ​ട് ചാ​യ​ക്കാ​യി വി​ളി​ച്ചു​പ​റ​ഞ്ഞു. അ​ന്നേ​ര​മാ​ണ് മു​ട്ടോ​ള​മു​ള്ള ക​ള്ളി​ട്രൗ​സ​ർ കാ​ണ​ത്ത​ക്ക​വി​ധം ലു​ങ്കി മ​ട​ക്കി​ക്കു​ത്തി ബീ​ഡി​പ്പു​ക​യൂ​തി​ക്കൊ​ണ്ട് മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​​ന്റെ വ​ര​വ്. ഏ​താ​ണ്ട് അ​തേ വേ​ഷ​ത്തി​ലും ഭാ​വ​ത്തി​ലു​മു​ള്ള മൂ​ന്നു​നാ​ല് കൂ​ട്ടാ​ളി​ക​ൾ അ​ക​ന്നു​മാ​റി നി​ൽ​പ്പു​ണ്ട്. ഉ​ര​സാ​ൻ ത​ക്കം​പാ​ർ​ത്ത് ജ​യ​ന്റെ സ​മീ​പ​ത്ത് ചെ​ന്നി​രു​ന്ന് മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​നും ചാ​യ​ക്ക് ഓ​ർ​ഡ​ർ ന​ൽ​കി. സ​പ്ല​യ​ർ ചാ​യ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന​പ്പോ​ൾ ‘‘ഇ​വി​ടെ ഇ​വി​ടെ’’ എ​ന്ന് മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​ൻ. ‘‘ആ​ദ്യം വ​ന്ന​ത് ഞാ​നാ​ണ്, അ​തു​കൊ​ണ്ട് ആ​ദ്യം ഇ​വി​ടെ’’ എ​ന്ന് ജ​യ​ൻ. ‘‘എ​ന്നാ​ല​തൊ​ന്ന് കാ​ണ​ണ​മ​ല്ലോ’’ എ​ന്ന് മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​ൻ. ‘‘കാ​ണി​ച്ചു ത​രാം’’ എ​ന്ന് ജ​യ​ൻ. ധ​ർ​മ​സ​ങ്ക​ട​ത്തി​ലാ​യ സ​പ്ല​യ​ർ ‘‘ആ​രു​വേ​ണ​മെ​ങ്കി​ലും എ​ടു​ത്തോ’’ എ​ന്നു​പ​റ​ഞ്ഞ്, ചാ​യ ഇ​രു​വ​രു​ടെ​യും ഒ​ത്ത​ന​ടു​വി​ൽ കൊ​ണ്ടു​െ​വ​ച്ചു. ജ​യ​ൻ ഊ​ക്ക് കാ​ട്ടി അ​തെ​ടു​ക്കാ​ൻ നോ​ക്കി​യ​പ്പോ​ൾ മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​​ന്റെ ഉ​രു​ക്കു​ബ​ല​മു​ള്ള കൈ​യും നീ​ണ്ടു. അ​തി​നി​ട​യി​ൽ ആ​രു​ടെ​യോ കൈ ​ത​ട്ടി ചാ​യ​മ​റി​ഞ്ഞു. മേ​ശ​മേ​ല​ത് അ​ജ്ഞാ​ത​മാ​യ വ​ൻ​ക​ര സൃ​ഷ്ടി​ച്ചു. കാ​ര​ണ​മൊ​ന്നു​മി​ല്ലാ​തെ ക​ലാ​പ​മു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന​ത് കൈ​പ്പി​ടി​പോ​യ ക​ത്തി പോ​ലെ​യാ​ണ് മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​ന്. കാ​ലി​ച്ചാ​യ​യു​ടെ ക​ണ​ക്കി​ലാ​യാ​ലും മ​ര്യാ​ദ​കേ​ടി​നു മു​ന്നി​ൽ മാ​റി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ക എ​ന്ന​ത് ക​ത്തി​പോ​യ കൈ​പ്പി​ടി പോ​ലെ​യാ​ണ് ജ​യ​ന്.

ര​ണ്ട്

റോ​ഡ​രി​കി​ലെ പു​റ​മ്പോ​ക്കി​ൽ ത​ക​ര​ഷീ​റ്റ് കൊ​ണ്ടു​മ​റ​ച്ച ചാ​പ്പ​ക​ളി​ലൊ​ന്നി​ലെ ചാ​ക്കു​വി​രി​പ്പി​ൽ കി​ട​ന്ന് മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​ന്റെ അ​പ്പ​ൻ നു​റു​മ്പ് ഞ​ര​ങ്ങു​ക​യും മൂ​ളു​ക​യും​ചെ​യ്യു​ന്നു​ണ്ട്. വാ​യ്ക്ക​ക​ത്ത് എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ചെ​ന്നി​ട്ട് ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളാ​യ​തി​ന്റെ പ​ര​വേ​ശ​ത്തി​ലാ​ണ​യാ​ളെ​ന്ന് മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​നും, ഭാ​ര്യ വ​ള്ളി​ക്കും അ​റി​യാം. മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​ൻ ഒ​ന്നും മി​ണ്ടാ​തെ പ​ല്ലി​റു​മ്മു​ക മാ​ത്രം ചെ​യ്തു. ‘‘വാ​യും മൂ​ക്കും പൊ​ത്തി​പ്പി​ടി​ച്ച് കൊ​ല്ല​ണ്ടേ​ങ്കി​ല് അ​ന​ങ്ങാ​താ​ട കെ​ട​ന്നോ​ൾ​ണം’’ എ​ന്ന വ​ള്ളി​യു​ടെ ഭീ​ഷ​ണി​യി​ൽ നു​റു​മ്പി​ന്റെ ഞ​ര​ക്കം മെ​ലി​ഞ്ഞു. മ​ൺ​ച​ട്ടി​യി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന പ​ഴ​കി​യ ക​ഞ്ഞി​വെ​ള്ള​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് ഒ​രു ത​വി കോ​രി നു​റു​മ്പി​ന്റെ പി​ള​ർ​ന്ന വാ​യി​ൽ ഇ​റ്റി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കു​മ്പോ​ൾ ‘‘ഈ ​പ​ണ്ടാ​ര​ത്തി​ന്യൊ​ന്നും അ​ങ്ങ് കെ​ട്ടി​യെ​ട്ക്കാ​നാ​യി​റ്റ്‌​ല്ലേ ഭ​ഗ​വാ​നേ’’ എ​ന്ന് പി​റു​പി​റു​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ചി​റി​യു​ടെ ഇ​രു​വ​ശ​ത്തും ഒ​ലി​ച്ചി​റ​ങ്ങി​യ വെ​ള്ളം തു​ണി​ക്ക​ഷ​ണം​കൊ​ണ്ട് തു​ട​ച്ചെ​ടു​ത്ത​ശേ​ഷം വ​ള്ളി, നു​റു​മ്പി​ന്റെ ഗു​ഹ​പോ​ലെ പി​ള​ർ​ന്നു​കി​ട​ക്കു​ന്ന വാ​യ അ​മ​ർ​ത്തി​മൂ​ടാ​ൻ നോ​ക്കി. ന​ട​ന്നി​ല്ല. പൂ​ർ​വാ​ധി​കം വ​ലു​പ്പ​ത്തി​ൽ അ​ത് തു​റ​ന്നു​കി​ട​ന്നു. അ​തി​നേ​ക്കാ​ൾ വ​ലു​തും ഭ​യ​ജ​ന​ക​വു​മാ​യ ര​ണ്ടു ഗ​ർ​ത്ത​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു ക​ണ്ണു​ക​ളു​ടെ സ്ഥാ​ന​ത്ത്. ഇ​രു​ട്ട് ക​ട്ട​പി​ടി​ച്ചു കി​ട​ക്കു​ന്ന ര​ണ്ട് കൊ​ല്ലി​ക​ൾ.

വ​ള്ളി​യു​ടെ ക​ല​മ്പ​ലി​​ന്റെ അ​ല കാ​തി​ൽ​നി​ന്ന് ഒ​ഴി​യു​ക​യും കു​ടി​ച്ച ക​ഞ്ഞി​വെ​ള്ളം ഉ​ടു​തു​ണി​യി​ൽ മൂ​ത്ര​മാ​യി ഒ​ലി​ച്ചു​തീ​രു​ക​യും ചെ​യ്ത​പ്പോ​ൾ, നു​റു​മ്പ് വീ​ണ്ടും എ​ന​യാ​നും ഞ​ര​ങ്ങാ​നും തു​ട​ങ്ങി. അ​പ്പ​​ന്റെ വാ​യ​ട​പ്പി​ക്കാ​ൻ വ​ല്ല​തും ത​ട​യു​മോ എ​ന്ന് നോ​ക്കാ​നോ, കാ​തി​ന് അ​ൽ​പം സ്വൈ​രം​കി​ട്ടാ​നോ എ​ന്ന​റി​യി​ല്ല മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​ൻ വാ​തി​ൽ​പ​ല​ക കാ​ലു​കൊ​ണ്ട് നി​ര​ക്കി​മാ​റ്റി വെ​ളി​യി​ലി​റ​ങ്ങി. അ​ന്നേ​ര​മാ​ണ് റോ​ഡ​രി​കി​ലെ കു​റ്റി​ക്കാ​ടി​ന​ടു​ത്ത് കാ​പ്പി​ക്ക​ള​റി​ലു​ള്ള അം​ബാ​സ​ഡ​റി​ലി​രു​ന്ന് കൊ​ച്ചി​ൻ ഹ​നീ​ഫ ഹോ​ണ​ടി​ച്ച് വി​ളി​ക്കു​ന്ന​ത്. അ​ടു​ത്ത് ചെ​ന്ന​പ്പോ​ൾ ‘‘വാ ​കേ​റ് ഒ​രു​ത്ത​നെ കൊ​ല്ലാ​നു​ണ്ട്’’ എ​ന്ന് ചെ​വി​യി​ൽ പ​റ​ഞ്ഞു. എ​ന്തോ മ​റു​പ​ടി​ക്കാ​യി മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​ൻ വാ ​തു​റ​ക്ക​വേ ‘‘ഒ​ന്നും പ​റ​യ​ണ്ട, ബോ​സി​നെ അ​റി​യാ​ല്ലോ’’ എ​ന്ന​മ​ട്ടി​ൽ കൊ​ച്ചി​ൻ ഹ​നീ​ഫ ക​ണ്ണും കൈ​യും​കൊ​ണ്ട് ഗോ​ഷ്ടി കാ​ണി​ച്ചു. തു​ട​ർ​ന്ന് മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​ൻ തി​ടു​ക്ക​ത്തോ​ടെ ഡോ​ർ തു​റ​ക്കു​ക​യും കാ​റി​ലേ​ക്ക് നൂ​ണു​ക​യ​റു​ക​യു​മാ​ണു​ണ്ടാ​യ​ത്.

മൂ​ന്ന്

ചാ​യ ത​ട്ടി​മ​റി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ ജ​യ​ൻ മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​​ന്റെ ക​ര​ണ​ക്കു​റ്റി​ക്ക് നേ​രെ കൈ​യാ​ഞ്ഞ് ഒ​ന്ന് കൊ​ടു​ത്തു. തു​ട​ർ​ന്ന് ന​ട​ന്ന​ത് അ​ടി​യു​ടെ പൊ​ടി​പൂ​രം. കാ​ന്റീ​നി​ലെ പ​ല​ഹാ​ര​ത്ത​ട്ടും ചാ​യ​ഗ്ലാ​സു​ക​ളും മേ​ശ​ക​ളും ബെ​ഞ്ചു​ക​ളും പൊ​ളി​ച്ച​ശേ​ഷം അ​ടി​പി​ടി പു​റ​ത്തെ വി​ശാ​ല​മാ​യ തെ​ങ്ങി​ൻ​തോ​പ്പി​ലെ​ത്തി. പി​ന്നെ വ​യ​ലോ​ര​ത്തും പു​ഴ​യോ​ര​ത്തു​മാ​യി അ​ത് പാ​ഞ്ഞു​ന​ട​ന്നു. ജ​യ​ൻ ത​​ന്റെ കൈ​ക​ൾ ഇ​രു​ഭാ​ഗ​ത്തും വി​ട​ർ​ത്തി എ​തി​രാ​ളി​ക​ളെ ഒ​ന്നൊ​ന്നാ​യി ക്ഷ​ണി​ച്ചു. ഓ​രോ​രു​ത്ത​രെ​യും അ​ടി​ച്ച് മ​ല​ർ​ത്തി​യ​ശേ​ഷം പൊ​ടി​ക​ള​യു​മ്പോ​ലെ കൈ​ക​ൾ പ​ര​സ്പ​രം ത​ട്ടി. വ​ര​ച്ചു​െ​വ​ച്ച​തു​പോ​ലു​ള്ള ക​രി​മീ​ശ​ക്കു കീ​ഴെ ചു​ണ്ടു​ക​ൾ എ​ന്തോ നു​ണ​യു​ന്ന​ത് ക​ണ​ക്കെ ഞ​പ്പി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.

കൊ​ല്ലാ​ൻ പോ​യി​ട്ട്, ഒ​ന്ന് മു​ട്ടു​മ​ട​ക്കി തൊ​ഴി​ക്കാ​നോ മു​ഷ്ടി ചു​രു​ട്ടി ഇ​ടി​ക്കാ​നോ വാ ​തു​റ​ന്ന് മു​ട്ട​ൻ ര​ണ്ടു തെ​റി പ​റ​യാ​ൻ​പോ​ലു​മോ മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​നാ​യി​ല്ല. മ​റ്റു​ള്ള​വ​രി​ൽ​നി​ന്ന് ട​പേ ട​പേ എ​ന്ന അ​ളി​ഞ്ഞ അ​ടി​യാ​ണ് അ​നാ​യാ​സം നേ​രി​ടാ​റു​ള്ള​തെ​ങ്കി​ൽ, ഇ​ന്ന് ഇ​യാ​ളി​ൽ​നി​ന്ന് കു​ത​റാ​ൻ​പോ​ലു​മാ​വാ​ത്ത​വി​ധം ഠി​ഷ്യൂ ഠി​ഷ്യൂ എ​ന്ന മൊ​രി​ഞ്ഞ ഇ​ടി. കൂ​ട്ടാ​ളി​ക​ളെ ഒ​ന്നൊ​ന്നാ​യി പൊ​ക്കി​യെ​ടു​ത്ത് ജ​യ​ൻ പു​ഴ​യി​ലേ​ക്കെ​റി​ഞ്ഞു. ‘‘ഇ​തെ​ല്ലാം പ​ലി​ശ, ഇ​നി​യു​ള്ള​ത് മൊ​ത​ല്’’ എ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞ് അ​വ​സാ​നം മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​നെ പി​ടി​ക്കാ​ൻ കൈ​വി​ട​ർ​ത്തി. ഓ​ടാ​ൻ നോ​ക്കി​യ മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​നെ വ​ള​ഞ്ഞി​ട്ടു പി​ടി​ച്ച് തു​രു​തു​രെ ഇ​ടി​ച്ചു. പി​ന്നെ പൊ​ക്കി വ​ട്ടം ക​റ​ക്കി നി​ല​ത്ത​ടി​ച്ച്, ചു​രു​ട്ടി​ക്കൂ​ട്ടി പു​ഴ​യി​ലേ​ക്കെ​റി​ഞ്ഞു. കൈ​ക​ളി​ലെ പൊ​ടി ഒ​ന്നു​കൂ​ടി ത​ട്ടി ചു​റ്റും ക​ണ്ണോ​ടി​ച്ചു. അ​ക​ലെ മ​റ​ഞ്ഞു​നി​ൽ​പ്പാ​യി​രു​ന്ന കൊ​ച്ചി​ൻ ഹ​നീ​ഫ​ക്ക് സം​ഗ​തി പ​ന്തി​യ​ല്ലെ​ന്ന് തോ​ന്നി. അ​യാ​ൾ കാ​റി​ന​ക​ത്ത് പ​തു​ങ്ങി, ധൃ​തി​യി​ൽ ഗ്ലാ​സ് ഉ​യ​ർ​ത്തു​ക​യും കാ​ർ സ്റ്റാ​ർ​ട്ടാ​ക്കു​ക​യും​ചെ​യ്തു.

നാ​ല്

രാ​ത്രി.

റോ​ഡി​ലൂ​ടെ ഇ​ര​മ്പി​പ്പാ​യു​ന്ന വാ​ഹ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ മി​ന്നി​മ​റ​യു​ന്ന വെ​ളി​ച്ചം, ത​ക​ര​ഷീ​റ്റി​ന്റെ വി​ട​വു​ക​ൾ​ക്കി​ട​യി​ലൂ​ടെ ചാ​പ്പ​ക്കു​ള്ളി​ൽ ഇ​ട​ക്കി​ടെ എ​ത്തി​നോ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

നു​റു​മ്പി​ന്റെ ഞ​ര​ക്ക​വും മൂ​ള​ലും നി​ല​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. അ​ട​യ്ക്കാ​ൻ ക​ണ്ണു​ക​ളി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും

അ​യാ​ൾ ഉ​റ​ങ്ങി​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​വ​ണം.

എ​വി​ടെ​യോ തെ​ണ്ടി​ത്തി​രി​ഞ്ഞ് രാ​ത്രി​യാ​യ​പ്പോ​ൾ ക​യ​റി​വ​ന്ന മ​ക​ൻ രു​ദ്ര​ൻ തി​ന്നാ​നൊ​ന്നും കി​ട്ടാ​ത്ത​തി​ന് ക​ണ്ണി​ൽ ക​ണ്ട​തെ​ല്ലാം ച​വി​ട്ടി​പ്പൊ​ട്ടി​ച്ചു. ‘‘ആ ​കാ​ല് ഞാ​ൻ കൊ​ത്തും’’ എ​ന്ന് ക​യ​ർ​ത്ത വ​ള്ളി​യെ മു​ടി​ക്ക് കു​ത്തി​പ്പി​ടി​ച്ച് കു​നി​ച്ചു​നി​ർ​ത്തി പു​റ​ത്ത് കൈ​മു​ട്ടു​കൊ​ണ്ട് ആ​ഞ്ഞി​ടി​ച്ചു. പ്രാ​യ​ക്കു​റ​വ് ക്ഷോ​ഭ​ത്തി​ന് ത​ട​സ്സ​മാ​യി​ല്ല. വി​ശ​പ്പ് ഊ​ക്കി​നെ ഉ​ല​ച്ചി​ല്ല. നി​ശ്ചേ​ഷ്ട​വും നി​ർ​വി​കാ​ര​വു​മാ​യ മു​ഖ​ത്തോ​ടെ വ​ള്ളി രു​ദ്ര​നെ നോ​ക്കി. രു​ദ്ര​​ന്റെ ക​ണ്ണു​ക​ളി​ൽ തീ​ക്കാ​റ്റ് വീ​ശു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

പ്ര​തി​ക​ര​ണം ഇ​ല്ലാ​താ​യ​പ്പോ​ൾ രു​ദ്ര​ൻ നി​ല​ത്ത് കു​നി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ക​യും, പി​ന്നെ ഉ​ടു​ത്ത ലു​ങ്കി അ​ഴി​ച്ചു​വി​രി​ച്ച്, ഗ​ർ​ഭ​പാ​ത്ര​ത്തി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ ചു​രു​ണ്ടു കി​ട​ക്കു​ക​യും​ചെ​യ്തു.

വ​ള്ളി എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് സാ​രി​ത്ത​ല​പ്പു​കൊ​ണ്ട് മു​ഖ​വും ക​ഴു​ത്തും കൈ​യും അ​മ​ർ​ത്തി​ത്തു​ട​ച്ചു. ചി​ത​റി, അ​ല​ങ്കോ​ല​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന ത​ല​മു​ടി വി​ര​ൽ​കൊ​ണ്ട് കോ​തി​യൊ​തു​ക്കി. പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങി, വാ​തി​ൽ​ക്ക​ൽ മ​ര​പ്പ​ല​ക നി​ര​ക്കി​വെ​ച്ച​ശേ​ഷം, റോ​ഡ​രി​കി​ലെ കു​റ്റി​ക്കാ​ടി​ന​ടു​ത്തേ​ക്ക് ന​ട​ന്നു. ഇ​ര​മ്പി​പ്പാ​യു​ന്ന വാ​ഹ​ന​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ന്നി​ന്റെ വെ​ളി​ച്ചം കു​റ്റി​ക്കാ​ടി​ന​ടു​ത്ത് കെ​ട്ടു.

അ​ഞ്ച്

ച​ത്ത പ​രു​വ​ത്തി​ലാ​ണ് മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​നും കൂ​ട്ടാ​ളി​ക​ളും ബം​ഗ്ലാ​വി​ൽ മ​ട​ങ്ങി​യെ​ത്തി​യ​ത്. ഓ​ടി​യി​ട്ടി​ല്ല, ഓ​ടി​ച്ചി​ട്ടേ​യു​ള്ളൂ ഇ​ന്നേ​വ​രെ. കൊ​ണ്ടി​ട്ടി​ല്ല കൊ​ടു​ത്തി​ട്ടേ​യു​ള്ളൂ ഇ​ന്നേ​വ​രെ. എ​വി​ടെ​യോ എ​ന്തോ പി​ഴ​ച്ചു. ച​വ​ച്ചു​തു​പ്പി​യ ച​ണ്ടി ക​ണ​ക്കെ മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​നും കൂ​ട്ടാ​ളി​ക​ളും ബം​ഗ്ലാ​വി​ന്‍റെ ന​ടു​ത്ത​ള​ത്തെ മ​ലീ​മ​സ​മാ​ക്കി.

‘‘ഇ​ത്ത​വ​ണ​ത്തേ​ക്ക്... മാ​പ്പ്.’’

ന​ന​ഞ്ഞ​തും മു​റി​ഞ്ഞ​തും ക​ര​ച്ചി​ൽ പു​ര​ണ്ട​തു​മാ​യ ശ​ബ്ദ​ത്തി​ൽ മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘മാ​പ്പ്?’’

ബാ​ൽ​ക്ക​ണി​യി​ലെ തി​രി​യ​ൻ ക​സേ​ര​യി​ൽ പു​റം​തി​രി​ഞ്ഞി​പ്പാ​യി​രു​ന്ന എം.​എ​ൻ. ന​മ്പ്യാ​ർ പൊ​ടു​ന്ന​നെ മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​ന്റെ നേ​ർ​ക്ക് തി​രി​ഞ്ഞ് പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ച്ചു.

‘‘എ​നി​ക്ക് പ​രി​ച​യ​മി​ല്ലാ​ത്ത വാ​ക്കാ​ണ​ത്.’’

പൈ​പ്പി​ൽ​നി​ന്നും പു​ക വ​ലി​ച്ചെ​ടു​ത്ത് അ​ന്ത​രീ​ക്ഷ​ത്തി​ലേ​ക്ക് ഊ​തി​പ്പ​റ​ത്തി​യ​ശേ​ഷം എം.​എ​ൻ. ന​മ്പ്യാ​ർ ത​​ന്റെ, വി​സ്താ​ര​മേ​റി​യ കൂ​ളി​ങ് ഗ്ലാ​സു​ക​ൾ​ക്കി​ട​യി​ലൂ​ടെ മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​നെ​യും കൂ​ട്ടാ​ളി​ക​ളെ​യും നോ​ക്കി.

വി​ശ്വാ​സ​വ​ഞ്ച​ന കാ​ട്ടു​ന്ന​വ​രെ​യും മാ​ന​ഹാ​നി വ​രു​ത്തു​ന്ന​വ​രെ​യും ഉ​ത്ത​ര​വാ​ദി​ത്തം മ​റ​ക്കു​ന്ന​വ​രെ​യും എം.​എ​ൻ. ന​മ്പ്യാ​ർ വെ​റു​തെ​വി​ടാ​റി​ല്ല. ഇ​ഞ്ചി​ഞ്ചാ​യാ​ണ് ഇ​ല്ലാ​താ​ക്കു​ക. ഒ​റ്റ​യ​ടി​ക്ക് ഇ​ല്ലാ​താ​ക്കാ​ൻ അ​റി​യാ​ഞ്ഞി​ട്ട​ല്ല. അ​തെ​ളു​പ്പ​മാ​ണു​താ​നും. നെ​റി​കേ​ട് കാ​ട്ടി​യ​വ​ന്റെ നെ​ഞ്ചി​ലേ​ക്ക് വി​ര​ൽ ഞൊ​ടി​യു​ന്ന ലാ​ഘ​വ​ത്തോ​ടെ നി​റ​യൊ​ഴി​ച്ച് അ​പ്പോ​ൾ​ത​ന്നെ ക​ണ​ക്ക് ക്ലോ​സ് ചെ​യ്യാം. അ​തി​ലൊ​രു ഗു​മ്മി​ല്ലാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ട് മു​റി​വേ​ൽ​പ്പി​ച്ചും അം​ഗ​ഭം​ഗം വ​രു​ത്തി​യും ജീ​വ​ച്ഛ​വ​മാ​യി വ​ലി​ച്ചെ​റി​യു​ന്ന രീ​തി​യോ​ടാ​ണ് പു​ള്ളി​ക്ക് ക​മ്പം. വേ​ദ​നി​പ്പി​ച്ചു വേ​ദ​നി​പ്പി​ച്ച്, ഒ​രി​റ​ക്ക് വെ​ള്ള​ത്തി​നാ​യി ക​ര​ഞ്ഞ്, പി​ട​ഞ്ഞു​പി​ട​ഞ്ഞ് ന​ര​കി​ക്ക​ണം. വി​ശ്വാ​സ​വ​ഞ്ച​ന​ക്കു​ള്ള ശി​ക്ഷ മ​ര​ണം​വ​രെ ഉ​ള്ള് നീ​റ്റ​ണം. അ​ത് കൃ​ത്യ​ത​യോ​ടെ​യും സൂ​ക്ഷ്മ​ത​യോ​ടെ​യും ന​ട​പ്പാ​ക്കാ​ൻ എം.​എ​ൻ. ന​മ്പ്യാ​ർ​ക്ക് ഒ​രു വി​ശ്വ​സ്ത​നു​ണ്ട്. റോ​ബ​ർ​ട്ട്. നീ​ണ്ട കൊ​ക്കും ആ​ർ​ത്തി​മൂ​ത്ത ക​ണ്ണു​ക​ളും ക്രൂ​ര​ന​ഖ​ങ്ങ​ളും ഭീ​ക​ര ചി​റ​കു​ക​ളു​മു​ള്ള ക​ഴു​ക​ൻ.

‘‘റോ​ബ​ർ​ട്ട്..!’’

എം.​എ​ൻ. ന​മ്പ്യാ​ർ പ്ര​ത്യേ​ക സ്വ​ര​ത്തി​ലും ഈ​ണ​ത്തി​ലും വി​ളി​ച്ചു. തൂ​ങ്ങി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്ന ക​മ്പി​വ​ല​യ​ത്തി​ൽ കാ​ലു​ക​ളൂ​ന്നി, വ​ട്ടം തി​രി​ഞ്ഞ് എ​ല്ലാം കാ​ണു​ക​യും കേ​ൾ​ക്കു​ക​യു​മാ​യി​രു​ന്നു റോ​ബ​ർ​ട്ട്. ഉ​ട​ൻ ഒ​രു ആ​ക്ഷ​ൻ ത​ര​പ്പെ​ടും എ​ന്ന​തി​ന്റെ ആ​ഹ്ലാ​ദ​ത്തി​ലും ആ​വേ​ശ​ത്തി​ലും കു​റ​ച്ചു​നേ​ര​മാ​യി കി​ൽ കി​ൽ ശ​ബ്ദ​മു​ണ്ടാ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. എം.​എ​ൻ. ന​മ്പ്യാ​രു​ടെ ഓ​രോ വി​ളി​യു​ടെ​യും അ​ർ​ഥം റോ​ബ​ർ​ട്ടി​ന​റി​യാം. കൊ​ക്കു​കൊ​ണ്ട് കൊ​ത്തി, ന​ഖം​കൊ​ണ്ട് മാ​ന്തി, ചി​റ​ക​ടി​ച്ച് വ​ട്ടം​ക​റ​ക്കി പേ​ടി​പ്പി​ക്കു​ക. ഇ​പ്പോ​ഴ​ത്തെ വി​ളി​യു​ടെ അ​ർ​ഥം അ​താ​ണ്. ബോ​സ് നീ​തി​മാ​നും ഔ​ചി​ത്യ​ബോ​ധ​മു​ള്ള​യാ​ളു​മാ​ണ്. നെ​റി​കേ​ടി​ന്റെ ആ​ഴ​ത്തി​ന​നു​സ​രി​ച്ചേ ശി​ക്ഷ വി​ധി​ക്കൂ.

വി​ളി കേ​ട്ട​പ്പോ​ൾ റോ​ബ​ർ​ട്ട്, ട​ക ട​ക ശ​ബ്ദ​ത്തി​ൽ ചി​റ​ക​ടി​ച്ചു​യ​ർ​ന്ന്, ശ​രം​വി​ട്ട​പോ​ലെ പ​റ​ന്നു​വ​ന്ന്, മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​​ന്റെ ത​ല​ക്ക് വ​ട്ട​മി​ട്ടു. മു​ട്ടി മു​ട്ടി​യി​ല്ല, കൊ​ത്തി കൊ​ത്തി​യി​ല്ല, മാ​ന്തി മാ​ന്തി​യി​ല്ല എ​ന്ന​മ​ട്ടി​ൽ കു​റെ ഭ്ര​മി​പ്പി​ച്ചു. പ്രാ​ണ​ഭീ​തി കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​ൻ ഏ​താ​ണ്ട് ചാ​കാ​റാ​യി. റോ​ബ​ർ​ട്ട് പ​ക്ഷേ വി​ട്ടി​ല്ല. മാ​ന്തി​പ്പ​റി​യും കൊ​ത്തി​ക്കീ​റ​ലും ആ​രം​ഭി​ച്ചു. എം.​എ​ൻ. ന​മ്പ്യാ​ർ പൈ​പ്പി​ൽ​നി​ന്ന് വ​ലി​ച്ചെ​ടു​ത്ത പു​ക ഊ​തി​യൂ​തി ചു​രു​ളു​ക​ളാ​ക്കി പ​റ​ത്തി​വി​ട്ട് ഹാ​ളി​ന​കം നി​റ​ച്ചു.

മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​നി​ൽ​നി​ന്ന് നി​സ്സ​ഹാ​യ​ത​യു​ടെ നി​ല​വി​ളി​യു​ണ്ടാ​യി. വേ​ദ​ന​യു​ടെ പി​ട​ച്ചി​ലു​ണ്ടാ​യി. സ​ഹ​ഗു​ണ്ട​ക​ളി​ൽ​നി​ന്ന് സ​ങ്ക​ട​ത്തി​ന്റെ​യും സം​ഭ്ര​മ​ത്തി​ന്റെ​യും ഏ​ങ്ങ​ല​ടി​യു​ണ്ടാ​യി. എം.​എ​ൻ. ന​മ്പ്യാ​രി​ൽ​നി​ന്ന് ആ​ഹ്ലാ​ദ​ത്തി​ന്റെ അ​ട്ട​ഹാ​സ​മു​ണ്ടാ​യി.

ദേ​ഹ​മാ​സ​ക​ലം മു​റി​വു​ക​ളു​മാ​യി മ​ര​ണ​വെ​പ്രാ​ള​ത്തി​ൽ പി​ട​യു​ന്ന മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​​ന്റെ ര​ണ്ട് ക​ണ്ണു​ക​ളും ആ​ർ​ത്തി​യോ​ടെ കൊ​ത്തി​യെ​ടു​ത്തു, റോ​ബ​ർ​ട്ട്. ചി​ട്ട​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ ആ​ക്ര​മ​ണ​ത്തി​ന്റെ അ​വ​സാ​ന​ത്തെ ഐ​റ്റ​മാ​യി​രു​ന്നു അ​ത്.

ബം​ഗ്ലാ​വി​ന്‍റെ ഇ​രു​മ്പു​വാ​തി​ൽ ത​ള്ളി​ത്തു​റ​ന്ന് കൊ​ച്ചി​ൻ ഹ​നീ​ഫ ജ​യ​നേ​യും കൂ​ട്ടി അ​ക​ത്തു​വ​രു​ന്ന​ത് ആ ​സ​മ​യ​ത്താ​യി​രു​ന്നു.

അ​വി​ചാ​രി​ത​മാ​യി ക​ണ്ട, വേ​റി​ട്ട​തും നൂ​ത​ന​വു​മാ​യ ആ​ക്ര​മ​ണ​രീ​തി ജ​യ​നി​ൽ കൗ​തു​ക​മു​ണ​ർ​ത്തി. ‘ഇ​തൊ​ക്കെ എ​ന്ത്’ എ​ന്ന അ​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ കൊ​ച്ചി​ൻ ഹ​നീ​ഫ ജ​യ​നെ നോ​ക്കി മു​ഖം​കോ​ട്ടി.

‘‘ഉം. ​കൊ​ണ്ടു​പോ​യ്ക്കോ.’’

ആ​ഗ​ത​രെ ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ എം.​എ​ൻ. ന​മ്പ്യാ​ർ അ​നു​ച​ര​ന്മാ​ർ​ക്ക് നി​ർ​ദേ​ശം ന​ൽ​കി. ചോ​ര​യൊ​ലി​ച്ച് മൃ​ത​പ്രാ​യ​നാ​യ മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​നെ കോ​രി​യെ​ടു​ത്ത് അ​നു​ച​ര​ൻ​മാ​ർ പു​റ​ത്തു​പോ​യി. ത​ന്റെ ദൗ​ത്യം പൂ​ർ​ത്തി​യാ​ക്കി​യ റോ​ബ​ർ​ട്ട് ഉ​ച്ച​ത്തി​ൽ ചി​റ​ക​ടി​ച്ചു​വ​ന്ന് എം.​എ​ൻ. ന​മ്പ്യാ​രു​ടെ ഇ​ട​തു​കൈ​ത്ത​ണ്ട മേ​ൽ അ​നു​സ​ര​ണ​യോ​ടെ ഇ​രി​പ്പു​റ​പ്പി​ച്ചു.

‘മ​നു​ഷ്യ​ൻ! വി​ശ്വ​സി​ക്കാ​ൻ കൊ​ള്ളാ​ത്ത ഒ​രേ​യൊ​രു വ​ർ​ഗം.’

ത​​ന്റെ വ​ല​തു കൈ​വി​ര​ലു​ക​ളാ​ൽ റോ​ബ​ർ​ട്ടി​​ന്റെ തൂ​വ​ലു​ക​ൾ പ​തു​ക്കെ ത​ലോ​ടി​ക്കൊ​ണ്ട്, എം.​എ​ൻ. ന​മ്പ്യാ​ർ മ​ന​സ്സി​ൽ പ​റ​ഞ്ഞു.

ആ​റ്

നു​റു​മ്പ് ഞ​ര​ക്ക​വും മൂ​ള​ലും പു​ന​രാ​രം​ഭി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. അ​ത് ഉ​ട​ൻ ക​ന​ക്കും. ചൊ​റി​യ​മ്പു​ഴു​ക്ക​ൾ​പോ​ലെ ചാ​പ്പ​ക്കു​ള്ളി​ലാ​കെ ഇ​ഴ​ഞ്ഞു​ന​ട​ക്കും. ഇ​റ്റി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്ത് വാ​യ​ട​ക്കാ​മെ​ന്ന് വെ​ച്ചാ​ൽ ക​ഞ്ഞി​വെ​ള്ളം അ​ടി​ക​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.

വൈ​കി​യാ​ണ് എ​ഴു​ന്നേ​ൽ​ക്കു​ക​യെ​ങ്കി​ലും രു​ദ്ര​ന് അ​പ്പോ​ൾ​ത​ന്നെ മു​ന്നി​ൽ എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും കി​ട്ട​ണം. കി​ട്ടി​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ കൂ​ട്ടി​ലി​ട്ട വെ​രു​കി​നെ​പ്പോ​ലെ ചാ​പ്പ​ക്കു​ള്ളി​ൽ വി​റ​ളി​പി​ടി​ച്ചോ​ടും. ക​ണ്ണി​ൽ​പെ​ടു​ന്ന​തെ​ന്താ​യാ​ലും അ​തി​ൻ​മേ​ൽ കാ​ലു​കൊ​ണ്ട് ഉ​ശി​രു​കാ​ട്ടും. ത​ർ​ക്കു​ത്ത​രം പ​റ​ഞ്ഞും പ​ര​ബ്ര​ഹ്മം ക​ണ​ക്കെ നി​ന്നും മ​ടു​ത്തു.

വി​യ​ർ​പ്പി​ൽ കു​തി​ർ​ന്ന ബ്ലൗ​സി​നു​ള്ളി​ൽ മാ​റി​ടം​പ​റ്റി ചു​രു​ണ്ടു​കി​ട​പ്പാ​യി​രു​ന്ന രൂ​പ​യെ​ടു​ത്ത് നി​വ​ർ​ത്തി എ​ണ്ണി​നോ​ക്കി. ഒ​രു​നേ​ര​ത്തേ​ക്ക് ക​ഷ്ടി​ച്ച് ര​ണ്ടോ മൂ​ന്നോ വ​യ​റ് തി​ക​ക്കാ​നു​ള്ള​തു​ണ്ട്. പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങാ​നാ​യി വാ​തി​ൽ​പ്പല​ക നി​ര​ക്കി​മാ​റ്റി​യ​പ്പോ​ൾ, അ​വി​ട​വി​ടെ​യാ​യി ചോ​ര കു​ടി​ച്ച അ​ട​യാ​ള​ങ്ങ​ളു​ള്ള വ​ലി​യ തു​ണി​ക്കെ​ട്ട് മു​ന്നി​ൽ വ​ഴി​മു​ട​ക്കി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്നു. അ​ടു​ത്തു​ചെ​ന്ന് നോ​ക്കി. തു​ണി​ക്കെ​ട്ട​ല്ല. മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​ൻ. വ​ള്ളി അ​യാ​ളെ തൊ​ട്ടു​നോ​ക്കി. അ​ന​ക്ക​മു​ണ്ട്. മേ​ലാ​സ​ക​ലം ചോ​ര​വാ​ർ​ന്ന മു​റി​വു​ക​ൾ. മു​ഖ​ത്തു നോ​ക്കി​യ​പ്പോ​ൾ ക​ണ്ണു​ക​ൾ​ക്കു പ​ക​രം ര​ണ്ട് ചോ​ര​ക്കി​ണ​റു​ക​ൾ.

ഏ​ഴ്

സ​ക​ല​മാ​ന മു​റ​ക​ളും അ​റി​യാ​വു​ന്ന മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​നെ​യും കൂ​ട്ടാ​ളി​ക​ളെ​യും നി​ഷ്പ്ര​യാ​സം പ​രാ​ജ​യ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ വീ​ര​ശൂ​ര​പ​രാ​ക്ര​മി​യാ​യ ജ​യ​നെ എ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ലും എം.​എ​ൻ. ന​മ്പ്യാ​രു​ടെ മു​ന്നി​ലെ​ത്തി​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന ത​ന്റെ ദൗ​ത്യം നി​റ​വേ​റ്റി​യ സം​തൃ​പ്തി​യോ​ടെ കൊ​ച്ചി​ൻ ഹ​നീ​ഫ ന​ടു​ത്ത​ള​ത്തി​ന്റെ ഒ​രു ഭാ​ഗ​ത്ത് ഒ​തു​ങ്ങി​നി​ന്നു. ആ​ക്ര​മി​ച്ച് കീ​ഴ്പ്പെ​ടു​ത്താ​നാ​വാ​ത്ത​വ​രെ ആ​ശ്ലേ​ഷി​ച്ച് വ​രു​തി​യി​ലാ​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന, ബോ​സി​​ന്റെ ന​യം കൊ​ച്ചി​ൻ ഹ​നീ​ഫ​ക്ക് ന​ന്നാ​യ​റി​യാം. എ​തി​രാ​ളി​യു​ടെ ശ​ക്തി​യും ബു​ദ്ധി​യും കൃ​ത്യ​മാ​യി അ​ള​ന്നെ​ടു​ത്താ​ണ് ബോ​സി​​ന്റെ ഓ​രോ ചു​വ​ടു​വെ​പ്പും.

എം.​എ​ൻ ന​മ്പ്യാ​ർ: വ​രൂ, വ​രൂ...

ജ​യ​ൻ: എ​ന്നെ എ​ന്തി​നാ​ണ് ഇ​വി​ടേ​ക്ക് വി​ളി​പ്പി​ച്ച​ത്?

എം.​എ​ൻ. ന​മ്പ്യാ​ർ: പ​റ​യാം, ഫാ​ക്ട​റി​യി​ൽ ന​ട​ന്ന കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ഞാ​ന​റി​ഞ്ഞു. വീ​ര​ന്മാ​രെ എ​നി​ക്കെ​പ്പോ​ഴും ഇ​ഷ്ട​മാ​ണ്. ക​ൺ​ഗ്രാ​ജു​ലേ​ഷ​ൻ​സ്.

ജ​യ​ൻ: നി​ങ്ങ​ളു​ടെ സ്നേ​ഹ​ത്തി​നും അ​ഭി​ന​ന്ദ​ന​ത്തി​നും​വേ​ണ്ടി​യ​ല്ല, ഞാ​ന​ത് ചെ​യ്ത​ത്. മ​ര്യാ​ദ​കേ​ട് എ​വി​ടെ​ക്ക​ണ്ടാ​ലും ഞാ​നെ​തി​ർ​ക്കും.

എം.​എ​ൻ. ന​മ്പ്യാ​ർ: വെ​രി ഗു​ഡ്. നി​ന്നെ​പ്പോ​ലു​ള്ള​വ​രു​ടെ സേ​വ​ന​മാ​ണ് എ​നി​ക്കാ​വ​ശ്യം.

ജ​യ​ൻ: മ​ന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ല.

എം.​എ​ൻ. ന​മ്പ്യാ​ർ: ഇ​ന്ന​ലെ​വ​രെ നി​സ്സാ​ര ശ​മ്പ​ള​ത്തി​ന് ജോ​ലിചെ​യ്ത നി​ന​ക്ക് ഇ​ന്നു​മു​ത​ൽ ആ​വ​ശ്യ​മു​ള്ള പ​ണം ഞാ​ൻ ത​രാ​ൻ​പോ​വു​ക​യാ​ണ്.

ജ​യ​ൻ: ആ​വ​ശ്യ​മു​ള്ള പ​ണ​മോ? അ​തി​നു​ത​ക്ക ജോ​ലി?

എം.​എ​ൻ. ന​മ്പ്യാ​ർ: സ​മൂ​ഹം നി​ഷി​ദ്ധ​മെ​ന്നു ക​രു​തു​ന്ന എ​ല്ലാ ജോ​ലി​ക​ളും നാം ​ചെ​യ്യേ​ണ്ടി​വ​രും. പ​ണം പ​ണം പ​ണം... അ​തു​ണ്ടാ​ക്കാ​ൻ ന​മു​ക്ക് ന​മ്മു​ടേ​താ​യ നീ​തി​യും നി​യ​മ​വു​മാ​ണ്. നാ​ട്ടു​നി​യ​മ​ങ്ങ​ൾ ന​മ്മു​ടെ സാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്തി​ൽ ബാ​ധ​ക​മ​ല്ല.

ജ​യ​ൻ: ഞാ​ൻ സ​മ്മ​തി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

എം.​എ​ൻ. ന​മ്പ്യാ​ർ: വെ​രി ഗു​ഡ്, പ​ക്ഷേ അ​ത്ര ലാ​ഘ​വ​ത്തോ​ടെ ചെ​യ്യാ​വു​ന്ന തൊ​ഴി​ല​ല്ല ഇ​ത്. അ​പ​ക​ടം ഏ​ത് ഭാ​ഗ​ത്തും പ​തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​കും. അ​തു​കൊ​ണ്ട് ഒ​രു സ​ഹാ​യി​യെ കൂ​ടെ വെ​ക്കാം. എ​ന്തി​നും പോ​ന്ന ഒ​രു സ​ഹാ​യി.

ജ​യ​ൻ: ഒ​രു ബോ​ഡി​ഗാ​ർ​ഡി​ന്റെ ആ​വ​ശ്യം എ​നി​ക്കി​ല്ല.

എം.​എ​ൻ. ന​മ്പ്യാ​ർ: എ​നി​ക്കി​ഷ്ട​മാ​യി നി​​ന്റെ ആ​ത്മ​വി​ശ്വാ​സം. ഇ​തു​പോ​ലു​ള്ള ഒ​രാ​ളെ കി​ട്ടാ​നാ​ണ് ഞാ​ൻ കാ​ത്തി​രു​ന്ന​ത്. ബി​സി​ന​സ് സാ​മ്രാ​ജ്യം ലോ​ക​ത്തോ​ളം വ​ള​ർ​ത്താ​നു​ള്ള ക​രു​ത്ത് നി​ന​ക്കു​ണ്ട്. ഓ​ൾ ദ ​ബെ​സ്റ്റ്.

ഹ​സ്ത​ദാ​ന​ത്തി​നു ശേ​ഷം ‘‘കാ​ണാം’’ എ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞ് ജ​യ​ൻ ബം​ഗ്ലാ​വി​ന് വെ​ളി​യി​ലി​റ​ങ്ങി. ന​ടു​ത്ത​ള​ത്തി​ന്റെ ഒ​രു മൂ​ല​യി​ൽ, എ​ല്ലാം ക​ണ്ടും കേ​ട്ടും നി​ൽ​പ്പാ​യി​രു​ന്ന കൊ​ച്ചി​ൻ ഹ​നീ​ഫ ജേ​താ​വി​ന്റെ ശ​രീ​ര​ഭാ​ഷ​യോ​ടെ എം.​എ​ൻ. ന​മ്പ്യാ​രു​ടെ മു​ന്നി​ൽ വി​ന​യാ​ന്വി​ത​നാ​യി.

കൊ​ച്ചി​ൻ ഹ​നീ​ഫ: ഇ​വ​ൻ ന​മ്മു​ടെ ബി​സി​ന​സി​ന് മു​ത​ൽ​ക്കൂ​ട്ടാ​കും, ബോ​സ്.

എം.​എ​ൻ. ന​മ്പ്യാ​ർ: ശ​രി​യാ​ണ്. പ​ക്ഷേ എ​പ്പോ​ഴും പി​റ​കി​ൽ ക​ണ്ണു​ക​ൾ ഉ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്ക​ണം. എ​വി​ടെ പോ​കു​ന്നു, എ​ന്തു​ചെ​യ്യു​ന്നു, ആ​രെ കാ​ണു​ന്നു, ആ​രോ​ട് സം​സാ​രി​ക്കു​ന്നു, എ​ന്നൊ​ക്കെ അ​റി​യാ​ൻ ശ​ക്ത​വും സൂ​ക്ഷ്മ​വു​മാ​യ ക​ണ്ണു​ക​ൾ. ത​ണ്ടും ത​ടി​യു​മു​ള്ള ഒ​രാ​ളു​ടെ ക​ണ്ണു​ക​ൾ, അ​ടി​ക്കാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ അ​റു​ത്തി​ട്ടു​കൊ​ണ്ടു​വ​രു​ന്ന, ചാ​കാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ ച​ത്തി​ട്ടു​വ​രു​ന്ന ഒ​രാ​ളു​ടെ ധൈ​ര്യ​വും വീ​ര്യ​വു​മു​ള്ള ക​ണ്ണു​ക​ൾ. ഉ​ത്ത​ര​വാ​ദി​ത്ത​ബോ​ധ​മു​ള്ള ക​ണ്ണു​ക​ൾ. വി​ശ്വാ​സ​വ​ഞ്ച​ന കാ​ട്ടി​യാ​ൽ, മാ​ന​ഹാ​നി വ​രു​ത്തി​യാ​ൽ, ത​ക്ക​താ​യ ഫ​ലം അ​നു​ഭ​വി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​മെ​ന്ന തി​രി​ച്ച​റി​വു​ള്ള ക​ണ്ണു​ക​ൾ...

എ​ട്ട്

നു​റു​മ്പി​ന്റെ ഞ​ര​ക്ക​വും മൂ​ള​ലും ഒ​ന്നു​മ​ല്ലെ​ന്ന​മ​ട്ടി​ൽ മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​​ന്റെ എ​ന​ച്ചി​ൽ ചാ​പ്പ​ക്കു​ള്ളി​ൽ കു​മി​ഞ്ഞു. എ​പ്പോ​ഴോ തീ ​കെ​ട്ടു​പോ​യ അ​ടു​പ്പി​ലെ ച​ട്ടി​യി​ൽ വ​ള്ളി, ത​വി​യി​ട്ടി​ള​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യി​ട്ട് നേ​രം കു​റെ​യാ​യി. ഇ​ള​ക്കി ശ​ബ്ദ​മു​ണ്ടാ​ക്കു​ക മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു വ​ള്ളി​യു​ടെ ഉ​ദ്ദേ​ശ്യം. നു​റു​മ്പി​ന്റെ​യും മാ​ർ​ത്താ​ണ്ഡ​ന്റെ​യും മ​ത്സ​രി​ച്ചു​ള്ള, അ​രോ​ച​ക​മാ​യ ആ​ർ​ത്ത​നാ​ദ​ങ്ങ​ൾ, അ​തു​കേ​ട്ട് അ​ൽ​പ​നേ​ര​മെ​ങ്കി​ലും ദു​ർ​ബ​ല​മാ​യെ​ങ്കി​ൽ എ​ന്നാ​ണ് വി​ചാ​രം.

രു​ദ്ര​ൻ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റു. വി​രി​ച്ച ലു​ങ്കി ത​ട്ടി​ക്കു​ട​ഞ്ഞ്, മു​ട്ടോ​ള​മെ​ത്തു​ന്ന ട്രൗ​സ​റി​നു മീ​തെ വാ​രി​ച്ചു​റ്റി. വാ​തി​ൽ​ക്ക​ലു​ള്ള മ​ര​പ്പ​ല​ക ഒ​രു ച​വി​ട്ടി​ന് ത​ള്ളി​വീ​ഴ്ത്തി. ഇ​രു​ഭാ​ഗ​ത്തും നി​ര​നി​ര​യാ​യി കി​ട​ക്കു​ന്ന ത​ക​ര​ഷെ​ഡു​ക​ളു​ടെ വി​ട​വു​ക​ളി​ലൂ​ടെ മൂ​ള​ലു​ക​ൾ, തേ​ങ്ങ​ലു​ക​ൾ, ഞ​ര​ക്ക​ങ്ങ​ൾ, ആ​ർ​ത്ത​നാ​ദ​ങ്ങ​ൾ... അ​തേ സ്വ​ര​ത്തി​ൽ, അ​തേ ഈ​ണ​ത്തി​ൽ, അ​തേ താ​ള​ത്തി​ൽ...

എ​ങ്ങോ​ട്ട് ന​ട​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന​റി​യാ​തെ രു​ദ്ര​ന്റെ കാ​ലു​ക​ൾ ഒ​രു നി​മി​ഷം അ​ന​ക്ക​മ​റ്റു. റോ​ഡ​രി​കി​ലെ കു​റ്റി​ക്കാ​ടി​ന​ടു​ത്ത് അ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും കാ​പ്പി​ക്ക​ള​റി​ലു​ള്ള അം​ബാ​സ​ഡ​ർ വ​ന്നു​നി​ന്നി​രു​ന്നു.

-----------

* ‘ശ​ക്തി’ എ​ന്ന ജ​യ​ൻ സി​നി​മ