കലഹപ്പെട്ടി - 1

മറുപടിക്ക് നിൽക്കാതെ കിണറ്റുവക്കത്തെ വാഴക്കൈ ഒടിച്ച് കപ്യാര് പള്ളിയിലേക്കോടി. ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ ജോമോൻ പോയവഴിയെ നോക്കി നിന്നിട്ട് വാതിലടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഇരുട്ടിൽനിന്നൊരു ശൂശൂ വിളി ജിൻസി കേട്ടു. ഭാഗം ഒന്ന്.

ചിത്രീകരണം: സുധീഷ് കോട്ടേമ്പ്രം

01

തി​രു​പ്പി​റ​വി​യു​ടെ ത​ലേ​രാ​ത്രി ക​രി​മ​ല​പ്പ​ള്ളി​യു​ടെ മേ​ൽ​ക്കൂ​ര പ​റ​ന്നു​പോ​യി. ത​ദേ​വൂ​സ​ച്ച​ൻ നോ​ക്കി​നി​ൽ​ക്കെ​യാ​ണ് സം​ഭ​വം. പു​ല​രി കു​ർ​ബാ​ന ഉ​ള്ള​തു​കൊ​ണ്ട് നേ​ര​ത്തേ കി​ട​ന്നെ​ങ്കി​ലും എ​ന്തോ മൂ​ന്നു​മ​ണി​യാ​യി​ട്ടും അ​യാ​ൾ​ക്കു​റ​ങ്ങാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല. കൊ​ന്ത​യു​രു​ട്ടി തി​രി​ഞ്ഞും മ​റി​ഞ്ഞും കി​ട​ക്കു​മ്പോ​ഴാ​ണ് സം​ഭ​വം. കാ​റ്റി​ന്റെ ഊ​ക്കി​ൽ അ​ര​മ​ന വ​രെ കു​ലു​ങ്ങി​പ്പോ​യി. പു​ണ്യാ​ള​ൻ വ​ന്നു​പോ​യ ച​രി​ത്ര​മു​ള്ള പ​ള്ളി​യാ​ണ് നി​ന്ന​നി​ൽ​പ്പി​ൽ കാ​റ്റെ​ടു​ത്ത​ത്. മി​ന്ന​ലി​ൽ ചു​രം​ക​യ​റി വ​രു​ന്ന ബു​ള്ള​റ്റ് ശ്ര​ദ്ധ​യി​ൽ​പ്പെ​ട്ട​തും മ​ര​പ്പ​ണി​ക്കാ​ര​ൻ പൂ​മ​ല പ​ത്രോ​സി​ന്റെ മ​ക​ൾ ജി​ൻ​സി​യു​ടെ കു​മ്പ​സാ​ര ര​ഹ​സ്യം അ​ച്ച​നോ​ർ​മ വ​ന്നു. പെ​ട്ടെ​ന്നു​ത​ന്നെ ക​പ്യാ​ര് ജോ​മോ​നെ വി​ളി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും അ​വ​ന്റെ ന​മ്പ​ർ സ്വി​ച്ച്ഓ​ഫാ​യി​രു​ന്നു.

സ​മ​യം ക​ള​യാ​തെ അ​ച്ച​ൻ ജി​ൻ​സി​യു​ടെ ന​മ്പ​റി​ലേ​ക്ക് വി​ളി​ച്ചു.

02

കോ​ൾ വ​രു​മ്പോ​ൾ പ​ത്രോ​സി​ന്റെ വീ​ട്ടി​ൽ ജി​ൻ​സി​യെ കെ​ട്ടി​പ്പു​ണ​ർ​ന്നു കി​ട​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ക​പ്യാ​ർ ജോ​മോ​ൻ.

“പ​ള്ളി​ല​ച്ച​നാ​ണ​ല്ലോ...”

ഫോ​ണി​ൽ നോ​ക്കി ജി​ൻ​സി പ​റ​ഞ്ഞ​തും പി​ടി​ച്ചു​കെ​ട്ടി​യ​പോ​ലെ ക​പ്യാ​രു​ടെ ശ്വാ​സം നി​ല​ച്ചു. താ​ൻ ഇ​വി​ടു​ണ്ടെ​ന്ന് അ​ച്ച​നെ​ങ്ങ​നെ അ​റി​ഞ്ഞു എ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു അ​യാ​ളു​ടെ സം​ശ​യം.

അ​വ​ൾ കോ​ളെ​ടു​ത്തു.

“ഫോ​ൺ ക​പ്യാ​ർ​ക്ക് കൊ​ടു​ത്തേ.”

അ​ച്ച​ന്റെ​ സ്വ​ര​ത്തി​ൽ എ​ന്തോ വ​ല്ലാ​യ്മ ജി​ൻ​സി​ക്ക് തോ​ന്നി. ജോ​മോ​നെ ഫോ​ൺ ഏ​ൽ​പി​ച്ച​ശേ​ഷം ജി​ൻ​സി ത​ല​യ​ണ​ക്ക​ടി​യി​ൽ ചു​രു​ട്ടിവെ​ച്ചി​രു​ന്ന വ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ളി​ൽ​നി​ന്ന് നൈ​റ്റി മാ​ത്രം എ​ടു​ത്തി​ട്ടു. പു​റ​ത്ത് ഇ​ടി​ച്ചു​കു​ത്തി​യാ​ണ് മ​ഴ​പെ​യ്യു​ന്ന​ത്. ത​ദേ​വൂ​സ​ച്ച​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​തു​കേ​ട്ട് പ​ള്ളി​യി​ലേ​ക്ക് പോ​കാ​ൻ ജോ​മോ​ൻ തി​ര​ക്കു​കൂ​ട്ടി.

“അ​ച്ച​നെ​ന്നാ​ത്തി​നാ വി​ളി​ച്ചേ...”

ജി​ൻ​സി ചോ​ദി​ച്ചു.

“പ​ള്ളി പ​റ​ന്നു​പോ​യെ​ന്ന്.”

ജോ​മോ​ൻ മു​റ്റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി.

“പ​ള്ളി പ​റ​ന്നെ​ന്നോ? നീ​യെ​ന്നാ കോ​പ്പാ ഈ ​പ​റ​യു​ന്നെ?”

മ​റു​പ​ടി​ക്ക് നി​ൽ​ക്കാ​തെ കി​ണ​റ്റു​വ​ക്ക​ത്തെ വാ​ഴ​ക്കൈ ഒ​ടി​ച്ച് ക​പ്യാ​ര് പ​ള്ളി​യി​ലേ​ക്കോ​ടി. ഒ​ന്നും മ​ന​സ്സി​ലാ​വാ​തെ ജോ​മോ​ൻ പോ​യ​വ​ഴി​യെ നോ​ക്കി നി​ന്നി​ട്ട് വാ​തി​ല​ട​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​പ്പോ​ൾ ഇ​രു​ട്ടി​ൽ​നി​ന്നൊ​രു ശൂ​ശൂ വി​ളി ജി​ൻ​സി കേ​ട്ടു. ആ​രാ​ടാ​ന്ന് ചോ​ദി​ച്ച് ശ​ബ്ദ​മി​ട്ട​തും തൊ​ട്ട​ടു​ത്ത​വീ​ട്ടി​ലെ കു​ഞ്ഞി​ന്റെ മ​ക​ൻ ലി​യോ​ക്കു​ട്ട​ൻ കു​ട​ചൂ​ടി വെ​ളി​ച്ച​ത്തേ​ക്ക് വ​ന്നു.

‘‘നീ​യാ​രു​ന്നോ? നി​ന​ക്ക് ഒ​റ​ക്കൊ​ന്നൂ​ല്ലെ.’’

ചി​രി​ച്ച​ത​ല്ലാ​തെ ലി​യോ​ക്കു​ട്ട​ൻ മ​റു​പ​ടി പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല.

‘‘ഇ​ളി​ക്കു​ന്നോ. വേ​ഗം വീ​ട് പി​ടി​ച്ചോ കു​രു​പ്പെ. ഇ​ല്ലെ നി​ന്റെ അ​പ്പ​നെ ഞാ​ൻ വി​ളി​ച്ചൊ​ണ​ത്തും.’’

‘‘ക​പ്യാ​രു​ടെ വ​ര​വും പോ​ക്കും ഞാ​ൻ കാ​ണാ​റൊ​ണ്ട്.” അ​വ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു.

“അ​തി​ന്...”

“അ​തി​നൊ​ന്നൂ​ല്ല. എ​നി​ക്കും ചേ​ച്ചീ​നെ ഇ​ഷ്ടാ.”

“നീ​യെ​ന്നാ വെ​ര​ട്ടാ​ൻ നോ​ക്കു​വാ.” ജി​ൻ​സി​ക്ക് ദേ​ഷ്യം ക​യ​റി. “കൂ​ടു​ത​ല് വെ​ള​ഞ്ഞാ നി​ന്റെ മോ​ന്ത ഞാ​ന​ടി​ച്ച് പൊ​ട്ടി​ക്കും. മ​ര്യാ​ദ​ക്ക് വീ​ട്ടി​പ്പോ​ടാ.”

“ഞാ​ൻ സി​ൻ​സി​യ​റാ​ണ് ചേ​ച്ചി.” ലി​യോ​ക്കു​ട്ട​ൻ ജി​ൻ​സി​യു​ടെ കൈ​യി​ൽ പി​ടി​ച്ചു. “​ന​മ്മ​ളൊ​ക്കെ ഒ​റ്റ ജാ​തി​യ​ല്ലെ ചേ​ച്ചീ.”

കൈ​ വ​ലി​ച്ചെ​ടു​ത്ത ജി​ൻ​സി അ​വ​ന്റെ നെ​ഞ്ച​ത്ത് ച​വി​ട്ടി. ലി​യോ​ക്കു​ട്ട​ൻ മ​ഴ​യ​ത്തേ​ക്ക് മ​ല​ർ​ന്നു​വീ​ണു. തെ​റി​ച്ചു​പോ​യ കു​ട​യെ​ടു​ക്കാ​തെ അ​വ​ൻ സാ​വ​ധാ​ന​മെ​ഴു​ന്നേ​റ്റു.

“ഡി​ഗ്രി​ക്ക് എ​ന്റെ മെ​യി​ൻ ഹി​സ്റ്റ​റി​യാ.” അ​വ​ൻ കു​റ​ച്ചു​കൂ​ടെ അ​ടു​ത്തേ​ക്കു ചെ​ന്നു. ‘‘ച​രി​ത്ര​മ​റി​യാ​ത്ത​കൊ​ണ്ടാ ചേ​ച്ചി​ക്ക് ജോ​മോ​നെ ഇ​ത്ര​ വി​ശ്വാ​സം.

ക​ണ്ടോ സ​മ​യം​വ​രു​മ്പോ അ​വ​ൻ തി​രി​ഞ്ഞു​കു​ത്തും. ഇ​ല്ലെ​ങ്കി എ​ന്റെ പേ​ര് പ​ട്ടി​ക്കി​ട്ടോ.’’

ലി​യോ​ക്കു​ട്ട​ൻ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് ന​ട​ന്നു.

03

“ആ ​പെ​ണ്ണി​ന് ദൈ​വ​ഭ​യ​മു​ള്ള​കൊ​ണ്ട് ഇ​പ്പ നീ ​ര​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട്.​ ഇ​ല്ലെ​ങ്കി നി​ന്റെ കി​ടു​ക്കാ​മ​ണി ഇ​വ​ന്മാ​രി​ന്ന് ചെ​ത്തി​യേ​നെ.​ അ​റി​യാ​ല്ലോ ര​ണ്ടി​ന്റേം സ്വ​ഭാ​വം...”

പ​ള്ളി​മു​റ്റ​ത്തേ​ക്ക് ഓ​ടി​ച്ചെ​ന്ന ക​പ്യാ​രു​ടെ ചെ​വി​യി​ൽ അ​ച്ച​ൻ പി​റു​പി​റു​ത്തു. അ​പ്പോ​ഴാ​ണ് ജി​ൻ​സി​യു​ടെ ചേ​ട്ട​ൻ ബി​നോ​യു​ടെ ബു​ള്ള​റ്റ് അ​വി​ടെ ഇ​രി​ക്കു​ന്ന​ത് അ​വ​ൻ ക​ണ്ട​ത്. ജോ​മോ​ന്റെ നെ​ഞ്ചി​ലൊ​രു കൊ​ള്ളി​യാ​ൻ മി​ന്നി. പ​ള്ളി​യു​ടെ പി​ന്നി​ൽ​നി​ന്നും പൂ​മ​ല പ​ത്രോ​സും ബി​നോ​യും അ​ങ്ങോ​ട്ടേ​ക്ക് വ​ന്നു. “ഒ​ക്കെ​ക്കൂ​ടി വാ​രി​ക്കൂ​ട്ടി കു​ശി​നീ​ല് ക​ത്തി​ക്കാ​നെ​ടു​ക്ക​ച്ചോ. ഉ​ത്ത​രോം ക​ഴു​ക്കോ​ലു​മൊ​ക്കെ അ​മ്മാ​തി​രി നു​റു​ങ്ങി​പ്പോ​യി. പ​ള്ളി​ക്ക് പു​തി​യ മേ​ലാ​പ്പ് കേ​റ്റാ​തെ ഇ​നി ഒ​ക്ക​ത്തി​ല്ല...”

ബു​ള്ള​റ്റി​ന്റെ പി​ന്നി​ൽ ക​യ​റ​വെ പ​ത്രോ​സ് പ​റ​ഞ്ഞു. അ​വ​ർ പോ​യ പി​ന്നാ​ലെ അ​ച്ച​ൻ മേ​ട​യി​ലേ​ക്ക് പോ​യി.

04

പു​ല​ർ​ച്ച​യോ​ടെ കാ​റ്റും​കോ​ളു​മെ​ല്ലാം ശ​മി​ച്ചു. വെ​ളി​ച്ചം വീ​ണ​തോ​ടെ പ​ള്ളി​മു​റ്റ​ത്ത് ജ​നം നി​റ​ഞ്ഞു. ക​ശാ​പ്പു​കാ​ര​ൻ ബേ​ബി​യും സ​ഹാ​യി​ക​ളു​മാ​ണ് ആ​ദ്യ​മെ​ത്തി​യ​ത്. പ​ഴ​ഞ്ച​ൻ 407ൽ​നി​ന്ന് നാ​ലെ​രു​മ​ക​ളെ​യും തി​ക​ഞ്ഞ ഒ​മ്പ​ത് പ​ന്നി​ക​ളെ​യും ഇ​റ​ക്കി​യ ബേ​ബി മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി പ​ള്ളി​യു​ടെ കി​ഴ​ക്കേ​മൂ​ല​യി​ലേ​ക്ക് പോ​യി.

സ​ഹാ​യി​ക​ൾ ഇ​റ​ച്ചി നു​റു​ക്കാ​നു​ള്ള മ​ര​ക്കു​റ്റി​യും മ​റ്റ​നു​സാ​രി​ക​ളും സ്ഥാ​പി​ക്കു​ന്ന​ത് ക​ണ്ട​പ്പോ​ഴാ​ണ് ത​ദേ​വൂ​സ​ച്ച​ന് കാ​ര്യം പി​ടി​കി​ട്ടി​യ​ത്. അ​ച്ച​ൻ ഓ​ടി​ച്ചെ​ല്ലു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും കൂ​ട്ട​ത്തി​ൽ മു​റ്റി​യ എ​രു​മ​യെ ബേ​ബി പ​ള്ളി​ത്തി​ണ്ണ​യി​ലേ​ക്ക് മ​റി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു.

‘‘ബേ​ബി​യെ​ന്ന​താ ഈ ​കാ​ണി​ക്കു​ന്നേ, ഇ​ത് പ​ള്ളി​മു​റ്റ​വാ. ക​ശാ​പ്പും ക​ച്ചോ​ടോ​മൊ​ന്നും ഇ​വി​ടെ ന​ട​ക്ക​ത്തി​ല്ല...’’

‘‘അ​ച്ച​ന​ച്ച​ന്റെ പാ​ട് നോ​ക്ക്. തി​രു​പ്പി​റ​വി മു​ന്നീ​ക​ണ്ട് ഒ​ന്നും​ര​ണ്ടും തു​ലു​വാ​യ​ല്ല ഞാ​ൻ ക​ള​ത്തി​ലെ​റ​ക്കി​യ​ത്.’’

ബേ​ബി സ്വ​രം ക​ടു​പ്പി​ച്ചു. നി​മി​ഷ​നേ​രം​കൊ​ണ്ട് പ​ള്ളിമു​റ്റ​ത്ത് സ്ഥാ​പി​ച്ച ഇ​റ​ച്ചി​ക്ക​ട​യു​ടെ മു​ന്നി​ൽ ‘ബേ​ബി മീ​റ്റ്സ്’ എ​ന്ന ത​ക​ര ബോ​ർ​ഡ് അ​യാ​ൾ തൂ​ക്കി​യി​ട്ടു. ക​രി​മ​ല​യി​ലും പ​രി​സ​ര​ത്തു​മു​ള്ള സ​ക​ല മ​നു​ഷ്യ​രും അ​ങ്ങോ​ട്ടൊ​ഴു​കി. ജ​ന​ത്തി​ര​ക്ക് ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ മ​റ്റു ചി​ല​രും ബേ​ബി​യെ​പ്പോ​ലെ ബി​സി​ന​സ് ചി​ന്തി​ച്ചു.

തു​ട​ർ​ന്ന് ചെ​റു​തും വ​ലു​തു​മാ​യ പ​ല​ത​രം ക​ച്ച​വ​ട​ങ്ങ​ളും, ചു​രു​ക്കം ചി​ല അ​സാ​ന്മാ​ർ​ഗി​ക പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ന​ങ്ങ​ളും അ​വി​ടെ ന​ട​ന്നു. പ​ള്ളി​യു​ടെ വ​ട​ക്കെ​ത്തി​ണ്ണ പ​ന്നി​മ​ല​ത്തു​കാ​രും തെ​ക്കേ​ത്തി​ണ്ണ മു​ച്ചീ​ട്ടു ക​ളി​ക്കാ​രും പ​ങ്കി​ട്ടെ​ടു​ത്തു. സെ​മി​ത്തേ​രി​യു​ടെ ഭാ​ഗ​ത്ത് കൂ​ന​ൻ ത​മ്പി വാ​റ്റു​വി​ൽ​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യം ക​പ്യാ​ര് ശ്ര​ദ്ധ​യി​ൽ​പെ​ടു​ത്തി​യെ​ങ്കി​ലും അ​ച്ച​ൻ കേ​ട്ട​താ​യി ന​ടി​ച്ചി​ല്ല. സു​ന്ദ​ര​ൻ​ നാ​ടാ​രി​ൽനി​ന്നും ജ​യ്സ​ൺ തു​രു​ത്തി​ക്ക​ര​യെ​ന്ന സു​വി​ശേ​ഷ പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ക​നി​ലേ​ക്ക് ജീ​വി​തം മാ​റ്റി​സ്ഥാ​പി​ച്ചി​ട്ടും ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടാ​തെ പോ​യ പ​ഴ​യൊ​രു കൊ​ല​പ്പു​ള്ളി അ​ഞ്ചാ​റ് വ​ർ​ഷ​മാ​യി ക​രി​മ​ല​യി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

നാ​ട്ടു​കാ​രി​ൽ​നി​ന്ന് പൂ​ർ​വ​കാ​ലം മ​റ​ച്ചു​വെ​ച്ചാ​ണ് അ​യാ​ള​വി​ടെ സ​കു​ടും​ബം ജീ​വി​ച്ചു​വ​ന്ന​ത്. ജ​യ്സ​ൺ വി​ളി​ച്ച​ു പ​റ​ഞ്ഞ​ത​നു​സ​രി​ച്ച് മൂ​ന്നു പോ​ക്ക​റ്റ​ടി​ക്കാ​രും ര​ണ്ടു​ക​ള്ള​ന്മാ​രും ഒ​രു മാ​ല​പൊ​ട്ടി​ക്ക​ൽ വി​ദ​ഗ്ധ​നും വെ​ളു​പ്പി​നേ സ്ഥ​ല​ത്തെ​ത്തി​യി​രു​ന്നു.

നൂ​റ്റി​ക്ക് പ​ത്തു​രൂ​പ ക​മീ​ഷ​നി​ൽ വ​രു​ത്തി​യ ക​ള്ള​ന്മാ​രു​മാ​യി ജ​യ്സ​ൺ ഇ​ട​വ​ക​ക്കാ​രു​ടെ ആ​ളി​ല്ലാ​ത്ത വീ​ടു​ക​ളി​ലേ​ക്കു പോ​യി. ഇ​തി​ന​കം ‘ബേ​ബി മീ​റ്റ്സി’​ൽ ഇ​റ​ച്ചി ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. എ​ന്നി​ട്ടും ഇ​റ​ച്ചി ചോ​ദി​ച്ച് പി​ന്നെ​യും ആ​ളു​ക​ൾ ചെ​ന്നു. വ​ന്ന​വ​രോ​ടെ​ാക്കെ വെ​യ്റ്റ് ചെ​യ്യാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ട് വി​ശ്വ​സ്ത​രാ​യ ര​ണ്ട് സ​ഹാ​യി​ക​ളെ​യും ക​യ​റ്റി ബേ​ബി 407 ഓ​ടി​ച്ചു​പോ​യി. ഉ​രു​ക്ക​ളെ വ​ള​ർ​ത്തു​ന്ന ആ​ളി​ല്ലാ​ത്ത വീ​ടു​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു അ​യാ​ളു​ടെ​യും ല​ക്ഷ്യം.

05

ചി​ത​ലെ​ന്ന അ​പ​ര​നാ​മ​ത്തി​ൽ പ്ര​സി​ദ്ധ​നാ​യ പ​ലി​ശ​ക്കാ​ര​ൻ ജോ​ർ​ജി​ന്റെ പു​ര​യി​ട​ത്തി​ൽ​വെ​ച്ച് ജ​യ്സ​ൺ തു​രു​ത്തി​ക്ക​ര​യും കൂ​ട്ട​രും ബേ​ബി​യു​ടെ സം​ഘ​ത്തെ ക​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും പ​ര​സ്പ​രം കാ​ണാ​ത്ത​തു​പോ​ലെ ഇ​രു​സം​ഘ​വും ന​ടി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ഉ​ട​മ​സ്ഥ​ർ തി​രി​ച്ച​റി​യാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ അ​ടി​ച്ചു​മാ​റ്റി​യ എ​രു​മ​ക​ളു​ടെ മേ​ൽ ചാ​യം​പൂ​ശാ​നു​ള്ള സൗ​ക​ര്യം നോ​ക്കി​യാ​ണ് ക​ശാ​പ്പ് ടീം, ​ജോ​ർ​ജി​ന്റെ അ​ട​യ്ക്കാ​തോ​ട്ട​ത്തി​ൽ കേ​റി​യ​ത്.

ഉ​രു​ക്ക​ളു​ടെ തൊ​ലി​ക്ക​റു​പ്പി​ൽ വെ​റു​തെ വെ​ള്ള​വ​ലി​ക്കാ​നാ​യി​രു​ന്നു ബേ​ബി​യു​ടെ പ​ദ്ധ​തി. ക​ശാ​പ്പി​ല്ലാ​ത്ത സ​മ​യ​ങ്ങ​ളി​ൽ പാ​ർ​ട്ടി​ക്കു വേ​ണ്ടി ചു​വ​രെ​ഴു​താ​ൻ പോ​കാ​റു​ള്ള പ്ര​ധാ​ന​സ​ഹാ​യി അ​യാ​ളെ ത​ട​ഞ്ഞു.

“ആ​ശാ​നെ വെ​റും​ വെ​ള്ളം​കൊ​ണ്ട് കാ​ര്യ​മി​ല്ല.”

“പി​ന്നെ?”

ചോ​ദ്യ​ഭാ​വ​ത്തി​ൽ നോ​ക്കി​യ ബേ​ബി​യു​ടെ കൈ​യി​ൽ​നി​ന്ന് ബ്ര​ഷ് പി​ടി​ച്ചു​വാ​ങ്ങി​യ സ​ഹാ​യി ഉ​രു​ക്ക​ളു​ടെ മേ​ൽ എ​ന്തോ എ​ഴു​തി​യ​ശേ​ഷം ഒ​രു താ​ടി​ക്കാ​ര​ന്റെ ചി​ത്രം വ​ര​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. എ​ല്ലാം നി​മി​ഷ​നേ​രം​കൊ​ണ്ട് ക​ഴി​ഞ്ഞു. കൂ​ട്ടാ​നും കു​റ​ക്കാ​നും മാ​ത്ര​മ​റി​യാ​വു​ന്ന ബേ​ബി​ക്ക് അ​വ​ൻ എ​ഴു​തി​യ​ത് എ​ന്താ​ണെ​ന്ന് മ​ന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ല. എ​ങ്കി​ലും എ​രു​മ​പ്പു​റ​ത്ത് സ​ഹാ​യി വ​ര​ച്ച താ​ടി​ക്കാ​ര​നെ എ​വി​ടെ​യോ ഒ​രു പ​രി​ച​യം അ​യാ​ൾ​ക്ക് തോ​ന്നി. അ​ത് ഓ​ർ​ത്തെ​ടു​ക്കാ​ൻ ശ്ര​മി​ക്കു​മ്പോ​ഴാ​ണ് ചി​ത​ല് ജോ​ർ​ജി​ന്റെ അ​ടു​ക്ക​ള​വാ​തി​ൽ തു​റ​ന്ന് ജ​യ്സ​ൺ തു​രു​ത്തി​ക്ക​ര പു​റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി​യ​ത്. പ​ര​സ്പ​രം ക​ണ്ട​തും ബേ​ബി​യും ജ​യ്സ​ണും ഒ​രു​പോ​ലെ മു​ഖം തി​രി​ച്ചു​ക​ള​ഞ്ഞു.

പ​ള്ളി​മു​റ്റ​ത്ത് കൊ​ണ്ടി​റ​ക്കി​യ എ​ഴു​ത്തും വ​ര​യു​മു​ള്ള ഉ​രു​ക്ക​ളെ ക​ണ്ട് നാ​ട്ടു​കാ​ർ വാ ​പൊ​ളി​ച്ചു. എ​രു​മ​ക​ളു​ടെ മേ​ലു​ള്ള താ​ടി​ക്കാ​ര​നെ ഓ​ർ​ത്തെ​ടു​ക്കാ​നു​ള്ള ശ്ര​മ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു ബേ​ബി അ​പ്പോ​ഴും.

“കൊ​ല്ലാം... പ​ക്ഷേ തോ​ൽ​പ്പി​ക്കാ​നാ​വി​ല്ല...”

എ​രു​മ​പ്പു​റ​ത്ത് നോ​ക്കി ആ​രോ ഉ​റ​ക്കെ വാ​യി​ച്ചു.

06

പ​ള്ളി​ക്ക് ആ​പ​ത്ത് സം​ഭ​വി​ച്ച​തി​നാ​ൽ കു​ർ​ബാ​ന ന​ട​ത്ത​ണോ വേ​ണ്ട​യോ എ​ന്ന​റി​യാ​ൻ രൂ​പ​ത​യി​ലേ​ക്ക് വി​ളി​ക്കാ​നാ​യി അ​ച്ച​ൻ ഫോ​ണെ​ടു​ത്തു.

ബ​ഹ​ള​ത്തി​ൽ നി​ന്നൊ​ഴി​യാ​ൻ വേ​ണ്ടി സെ​മി​ത്തേ​രി​യു​ടെ പി​ന്നി​ലേ​ക്ക് പോ​യ അ​ച്ച​നെ അ​വി​ട​ത്തെ കാ​ഴ്ച ഞെ​ട്ടി​ച്ചു​ക​ള​ഞ്ഞു. പു​റ​ത്ത് ക​രി​മ​ല ഷൈ​നി​യെ​ന്നും നാ​ട്ടി​ൽ സ്വ​ർ​ഗം ഷൈ​നി​യെ​ന്നും പേ​രെ​ടു​ത്ത​വ​ൾ ഷാ​പ്പു​കാ​ര​ൻ വ​റീ​തു​മാ​യി അ​ര​ഞ്ഞാ​ണച്ച​ര​ടി​ന്റെ മ​റ​പോ​ലു​മി​ല്ലാ​തെ അ​വി​ടെ കി​ട​ക്കു​ന്നു. ചാ​ടി​യെ​ഴു​ന്നേ​റ്റ ഷൈ​നി​യും വ​റീ​തും മു​ട്ടു​കു​ത്തി പ്രാ​ർ​ഥി​ക്കു​ന്ന​താ​യി ഭാ​വി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും അ​വ​രെ ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​തെ അ​ച്ച​ൻ കു​റ​ച്ച് അ​പ്പു​റ​ത്തേ​ക്ക് മാ​റി​നി​ന്നു.

കൈ​ക്കൊ​ള്ളാ​ൻ ആ​ളു​ണ്ടെ പ​ള്ളി​യെ​ന്ന​ല്ല പ​റു​ദീ​സ​ത​ന്നെ ഇ​ല്ലാ​ണ്ടാ​യാ​ലും കു​ർ​ബാ​ന ന​ട​ന്നി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞേ​ച്ച് രൂ​പ​ത​ക്കാ​ർ ഫോ​ൺ​ക​ട്ട് ചെ​യ്തു. അ​ങ്ങ​നെ മേ​ൽ​ക്കൂ​ര ഇ​ല്ലാ​ത്ത പ​ള്ളി​യി​ൽ അ​ന്ന​ത്തെ പ്രാ​ർ​ഥ​ന ന​ട​ന്നു.

07

“പ​ള്ളീ​ടെ കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ ഒ​രു​ തീ​രു​മാ​നം വേ​ണ്ടെ...’’

ദി​വ്യ​ബ​ലി ക​ഴി​ഞ്ഞ​തും ചി​ത​ല് ജോ​ർ​ജ് ശ​ബ്ദ​മു​യ​ർ​ത്തി.​ അ​യാ​ളു​ടെ ചോ​ദ്യ​ത്തി​ന് മ​റു​പ​ടി പ​റ​യാ​തെ ആ​രെ​യോ പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ അ​ച്ച​ൻ ദൂ​രേ​ക്ക് നോ​ക്കു​ക​യാ​ണ്.

‘‘ന​മ്മ​ൾ ഒ​ച്ച​യി​ട്ടി​ട്ട് ഒ​രു കാ​ര്യ​വു​മി​ല്ല. അ​ച്ച​ൻ വാ ​തു​റ​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ പാ​ല​ക്കു​ന്നേ​ൽ വ​ക്ക​ൻ വ​ര​ണം.

അ​യാ​ളാ​ണ​ല്ലോ ക​രി​മ​ല​യു​ടെ ഉ​ടേ​ത​മ്പു​രാ​ൻ...’’ പ​രി​ഹ​സി​ക്കും​പോ​ലെ ജി​ൻ​സി പ​റ​ഞ്ഞു. അ​തി​ഷ്ട​പ്പെ​ടാ​തെ ക​പ്യാ​രു​ടെ കൈ​യി​ൽ​നി​ന്നും അ​ച്ച​ൻ മൈ​ക്ക് വാ​ങ്ങി...

“എ​ന്നോ​ടാ​രും മെ​ക്കി​ട്ട് കേ​റ​ണ്ട. പ​ള്ളി​യെ സം​ബ​ന്ധി​ക്കു​ന്ന എ​ല്ലാ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലും വ​ക്ക​ന്റെ തീ​രു​മാ​ന​ത്തി​ന് പ്ര​സ​ക്തി​യു​ണ്ട്. പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചും ഇ​ക്കാ​ര്യ​ത്തി​ല്... കാ​ര​ണം മേ​ൽ​ക്കൂ​ര കേ​റ​ണെ ല​ക്ഷ​ങ്ങ​ള് വേ​ണം.’’ ഒ​ന്ന് നി​ർ​ത്തി​യി​ട്ട് അ​ച്ച​ൻ ജി​ൻ​സി​യെ പാ​ളി​നോ​ക്കി.

“പി​രി​ക്കാ​നി​റ​ങ്ങി​യാ ക​ന​ത്തി​ൽ വ​ല്ല​തും ത​രാ​ൻ പ​റ്റി​യ എ​ത്ര വീ​ട്ടു​കാ​രു​ണ്ട് ക​രി​മ​ല​യി​ൽ. കൂ​ടി​പ്പോ​യാ​ൽ ആ​റോ ഏ​ഴോ. ബാ​ക്കി വീ​ട്ടീ​ന്നൊ​ക്കെ നാ​ല​ഞ്ച് ചോ​ട് ക​പ്പേം കാ​ച്ചി​ലും പി​ന്നെ കു​റ​ച്ച് കോ​ഴി​മു​ട്ടേം കി​ട്ടും. അ​തു​കൊ​ണ്ട് തീ​രു​ന്ന​ കേ​ടാ​ണോ ഈ ​കാ​ണു​ന്നേ...’’

പാ​ല​ക്കു​ന്നേ​ൽ വ​ക്ക​ന്റെ കാ​ര​വാ​ൻ വ​രു​ന്ന​തു​ക​ണ്ട് സം​സാ​രം നി​ർ​ത്തി ത​ദേ​വൂ​സ​ച്ച​ൻ മു​റ്റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി. ആ​ളു​ക​ളൊ​ക്കെ വ​ഴി​യൊ​ഴി​ഞ്ഞ് കൊ​ടു​ത്തു. തി​ക​ട്ടി​വ​ന്ന ദേ​ഷ്യ​ത്തെ ജി​ൻ​സി കാ​ർ​ക്കി​ച്ചു​തു​പ്പി. മു​ൻ എം.​എ​ൽ.​എ കൂ​ടി​യാ​യ വ​ക്ക​ൻ ക​ഴു​ത്തി​ന് താ​ഴേ​ക്ക് ച​ല​നം ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട​ശേ​ഷം കാ​ര​വാ​നി​ലാ​ണ് യാ​ത്ര. എ​ന്തി​നും പോ​ന്ന മൂ​ന്നാ​ൺ​മ​ക്ക​ളാ​ണ് അ​യാ​ൾ​ക്ക്.

മൂ​ത്ത​വ​ൻ സ്റ്റീ​ഫ​ൻ രാ​ഷ്ട്രീ​യ​ത്തി​ലി​റ​ങ്ങി എം.​പി വ​രെ​യാ​യി. അ​യാ​ൾ​ക്ക് താ​ഴെ​യു​ള്ള സേ​വ്യ​റും റാ​ഫേ​ലും കു​ടും​ബ​വ​ക ആ​ശു​പ​ത്രി​യും മ​റ്റ് ബി​സി​ന​സു​ക​ളും നോ​ക്കിന​ട​ത്തു​ന്നു.

ന​ട​ക്ക​ല്ല് ചേ​ർ​ത്ത് ഡ്രൈ​വ​ർ വാ​നൊ​തു​ക്കി. വ​ക്ക​ന്റെ സ​ഹാ​യി​യാ​യ ബം​ഗാ​ളി സ്​​ട്രെ​ച്ച​ർ ത​ള്ളി​യി​റ​ക്കി അ​യാ​ളെ പ​ള്ളി​ക്ക​ക​ത്ത് എ​ത്തി​ച്ചു.

“അ​ച്ചോ സം​ഭ​വം ക​ള​റാ​ണ​ല്ലോ...”

മ​ല​ർ​ന്നു​കി​ട​ന്ന് മാ​ന​ത്ത് നോ​ക്കി വ​ക്ക​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘പ​ക്ഷേ മേ​ൽ​ക്കൂ​ര കെ​ട്ടാ​തെ പ​റ്റു​വോ. പ​ണി ന​മ്മ​ടെ പ​ത്രോ​സും മ​ക​നും ഏ​റ്റി​ട്ടു​ണ്ട്. കൂ​ലി വേ​ണ്ടെ​ന്നാ അ​വ​ര് പ​റ​യു​ന്നെ...” ബി​നോ​യി​യെ അ​ടു​ത്തേ​ക്ക് വി​ളി​ച്ചി​ട്ട് അ​ച്ച​ൻ തു​ട​ർ​ന്നു. “ഒ​ക്കെ അ​ള​ന്നും കു​റി​ച്ചും അ​വ​ര് ത​ന്നി​ട്ടൊ​ണ്ട്. പു​തി​യ​കൂ​ട്ട് പു​ണ്യാ​ള​ന്റെ ത​ടി​ക്ക് കേ​റ്റാ​ന്നാ പ​ത്രോ​സ് പ​റ​യു​ന്നേ.”

ഒ​രു നി​മി​ഷ​ത്തേ​ക്ക് എ​ല്ലാ​രു​മൊ​ന്ന് നി​ശ്ച​ല​രാ​യി.

‘‘അ​ത് ന​ട​ക്ക​ത്തി​ല്ല​ച്ചോ. പു​ണ്യാ​ള​ൻ ത​ടി​യെ തൊ​ടാ​ൻ രൂ​പ​ത സ​മ്മ​തി​ക്ക​ത്തി​ല്ല...” അ​തു​വ​രെ മി​ണ്ടാ​തി​രു​ന്ന നാ​ര​ക​ത്ത​റ പീ​ലി മു​ന്നോ​ട്ടു വ​ന്നു.

“ആ ​മ​രം​കി​ട്ടി​യാ ഒ​റ്റ​ക്കാ​ത​ലെ കൂ​ട്ട് കേ​റും. പി​ന്നെ ഭൂ​ക​മ്പ​മെ​ണ്ടാ​യാ​ലും പ​ള്ളി​യ​ന​ങ്ങ​ത്തി​ല്ല. പ​ണ​ച്ചി​ല​വും പ​കു​തി​ക്ക് പ​കു​തി കു​റ​യും.”

നി​താ​ന്ത ശ​ത്രു​വാ​യ പീ​ലി​യു​ടെ മു​ഖ​ത്ത് നോ​ക്കാ​തെ പ​ത്രോ​സ് പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘എ​ന്നാ പി​ന്നെ അ​ത് അ​ങ്ങ​നെ​യ​ങ്ങ് ഉ​റ​പ്പി​ക്ക​ച്ചോ...” ചി​ല​വ് കു​റ​യു​മെ​ന്ന സ​ന്തോ​ഷ​ത്തി​ൽ വ​ക്ക​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു. “പി​ന്നെ, പാ​ല​ക്കു​ന്നേ​ലു​മു​ണ്ട് ഒ​രു മെ​ത്രാ​ന​ച്ച​ൻ. അ​തു​കൊ​ണ്ട് രൂ​പ​തേ​ലെ കാ​ര്യം പീ​ലി വി​ട്ടു​പി​ടി...’’

അ​യാ​ളു​ടെ നേ​രെ ഇ​ള​യ അ​നി​യ​നാ​ണ് പാ​ല​ക്കു​ന്നേ​ൽ മെ​ത്രാ​നെ​ന്ന് അ​റി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന ആ​ന്റ​ണി​യ​ച്ച​ൻ.

‘‘എ​ന്നാ പ​റ​ഞ്ഞാ​ലും ഈ ​തീ​രു​മാ​നം ശ​രി​യാ​ക​ത്തി​ല്ല.​ ഇ​ത് പു​ണ്യാ​ള​ന്റെ ഉ​രു​പ്പ​ടി​വെ​ച്ചു​ള്ള ക​ളി​യാ. പ​ണി ന​മ്മ​ടെ കൂ​ട്ട​ർ​ക്ക് കൊ​ടു​ക്ക​ണം...”

ജോ​മോ​ൻ മു​ന്നോ​ട്ടു​വ​ന്നു.

“മ​ന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ല.”

ക​പ്യാ​രു​ടെ സം​സാ​രം അ​ച്ച​നെ ദേ​ഷ്യം​പി​ടി​പ്പി​ച്ചു.

“ഇ​നീ​പ്പോ ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ട് വേ​ണോ​ല്ലോ പൂ​മ​ല​ക്കാ​രു​ടെ താ​വ​ഴി അ​ച്ച​ന് മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കാ​ൻ...” ജോ​മോ​ൻ ഇ​ട​വ​ക​ക്കാ​രു​ടെ നേ​രെ തി​രി​ഞ്ഞു. “അ​തേ പു​ണ്യാ​ള​ത്ത​ടി​യേ​ല് ഇ​വ​ന്മാ​ര് കേ​റി നെ​ര​ങ്ങ​ണോ​ന്ന് നി​ങ്ങ​ളാ​ലോ​ചി​ക്ക്...”

ക​പ്യാ​രു​ടെ ക​ര​ണ​മ​ടി​ച്ച് പൊ​ട്ടി​ക്കാ​ൻ ജി​ൻ​സി മു​ന്നോ​ട്ടാ​ഞ്ഞു. പ​ക്ഷേ, അ​വ​ൾ​ക്ക് മു​ന്നെ ബി​നോ ക​പ്യാ​രു​ടെ കു​ത്തി​ന് പി​ടി​ച്ചാ​ട്ടി.

“എ​ന്നാ പി​ന്നെ നീ​യും നി​ന്റാ​ൾ​ക്കാ​രും കൂ​ടി​യ​ങ്ങ് ഒ​ണ്ടാ​ക്ക​ടാ...”

രം​ഗം വ​ഷ​ളാ​കു​മെ​ന്ന് ക​ണ്ട വ​ക്ക​ൻ മൂ​ത്ത​മ​ക​ൻ സ്റ്റീ​ഫ​നെ ക​ണ്ണു​കാ​ണി​ച്ചു.

അ​ർ​ഥം​ പി​ടി​കി​ട്ടി​യ സ്റ്റീ​ഫ​ൻ അ​വ​രെ പി​ടി​ച്ചു​മാ​റ്റു​ക​യും ക​പ്യാ​ർ​ക്കി​ട്ട് ഒ​ന്ന് പൊ​ട്ടി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു. ജാ​തി​പ​റ​ഞ്ഞ സ്ഥി​തി​ക്ക് പ​ള്ളി​പ്പ​ണി​ക്കി​ല്ലെ​ന്ന തീ​രു​മാ​ന​ത്തി​ൽ ഉ​റ​ച്ചു​നി​ന്ന ബി​നോ​യെ സ്റ്റീ​ഫ​നും ത​ദേ​വൂ​സ​ച്ച​നും കൂ​ടി മ​യ​പ്പെ​ടു​ത്താ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. ത​ന്റെ​യ​ടു​ത്ത് നി​ന്ന ലി​യോ​ക്കു​ട്ട​നെ ജി​ൻ​സി തോ​ണ്ടി.

“എ​നി​ക്ക് വീ​ട്ടീ​പ്പോ​ണം. പ​റ്റു​വെ​ങ്കി നീ ​ഒ​ന്ന് ഡ്രോ​പ്പ് ചെ​യ്യ്...”

ലി​യോ​ക്കു​ട്ട​ന് വി​ശ്വ​സി​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല. മാ​ന്ത്രി​ക​ച്ചു​റ്റി​ല​ക​പ്പെ​ട്ട പോ​ലെ അ​വ​ളു​ടെ പി​ന്നാ​ലെ സ്കൂ​ട്ട​റി​ന​ടു​ത്തേ​ക്ക് അ​വ​ൻ ന​ട​ന്നു. ലി​യോ​ക്കു​ട്ട​നെ വ​ട്ടം​പി​ടി​ച്ചി​രു​ന്നു​ള്ള ജി​ൻ​സി​യു​ടെ പോ​ക്ക് ക​പ്യാ​ര് ജോ​മോ​ൻ നോ​ക്കി​നി​ന്നു.

“പ​ണി ഞ​ങ്ങ​ള് ചെ​യ്തോ​ളാം.”

ഒ​ടു​ക്കം പ​ത്രോ​സ് ത​ന്റെ തീ​രു​മാ​നം പ​റ​ഞ്ഞു.

08

പി​റ്റേ​ന്ന് ത​ന്നെ പ​ള്ളി മേ​ൽ​ക്കൂ​ര​യു​ടെ പ​ണി തു​ട​ങ്ങി.​ സ​ഹാ​യി​ക​ളാ​യി പ​ടി​ഞ്ഞാ​റു​നി​ന്ന് കു​റ​ച്ചു​പേ​രെ ബി​നോ വ​രു​ത്തി​യി​രു​ന്നു.​ നൂ​റ്റാ​ണ്ടു​ക​ൾ​ക്ക് മു​മ്പ് ക​രി​മ​ല​യി​ൽ കാ​ലു​കു​ത്തി​യ ഏ​തോ ഒ​രു പു​ണ്യാ​ള​ൻ പു​റം​ചാ​രി​യ വീ​ട്ടി​മ​രം മ​റി​ഞ്ഞു​വീ​ണ​പ്പോ​ൾ ഒ​റ്റ​ത്ത​ടി​യാ​ക്കി അ​ത് പ​ള്ളി​യി​ൽ സൂ​ക്ഷി​ച്ചു. വ​ർ​ഷ​ത്തി​ൽ പെ​രു​ന്നാ​ളി​ന് മാ​ത്രം പു​ണ്യാ​ള​ത്ത​ടി പു​റ​ത്തി​റ​ക്കി. അ​തും തോ​ളി​ലേ​റ്റി​യാ​ണ് പ്ര​ദ​ക്ഷി​ണം ന​ട​ക്കാ​റു​ള്ള​ത്. കു​രി​ശ​ടി ചു​റ്റി​വ​രു​ന്ന ഘോ​ഷ​യാ​ത്ര​യി​ൽ പു​ണ്യാ​ള​മ​രം ചു​മ​ക്കാ​നു​ള്ള അ​വ​കാ​ശം കാ​ല​ങ്ങ​ളാ​യി വ​ക്ക​ന്റെ കു​ടും​ബ​ത്തി​നാ​ണ്. ത​ടി​യെ ചൊ​ല്ലി മാ​ർ​ഗം കൂ​ടി​യ​വ​രു​മാ​യി പ​ണ്ട് ത​ർ​ക്കം ന​ട​ന്ന​താ​യി ഒ​രു ച​രി​ത്ര​മു​ണ്ട്.

പ​ത്രോ​സി​ന്റെ ഒ​ര​പ്പാ​പ്പ​നാ​ണ് അ​ന്ന് പ്ര​ശ്ന​മു​ണ്ടാ​ക്കി​യ​ത്. അ​വ​സാ​നം ത​ർ​ക്കം ദി​വാ​ന്റെ മു​ന്നി​ലെ​ത്തു​ക​യും ത​ടി​യു​ടെ അ​വ​കാ​ശം പാ​ല​ക്കു​ന്നേ​ൽ കു​ടും​ബ​ത്തി​ന് കി​ട്ടു​ക​യും ചെ​യ്തു. മു​റി​ച്ച് ക​ഷ​ണ​ങ്ങ​ളാ​ക്കും മു​ന്നേ ഒ​രി​ക്ക​ൽ​കൂ​ടി പു​ണ്യാ​ള​ത്ത​ടി കാ​ണാ​നാ​യി ഇ​ട​വ​ക മു​ഴു​വ​നും പ​ള്ളി​മു​റ്റ​ത്തു​ണ്ട്. വ​ക്ക​നൊ​പ്പം കാ​ര​വാ​നി​ലി​രു​ന്ന് ത​ദേ​വൂ​സ​ച്ച​ൻ പ​ണി നി​രീ​ക്ഷി​ച്ചു.​ പ​ത്രോ​സ് ചെ​യ്ത ആ​ദ്യ​ത്തെ പ്ര​വൃ​ത്തി ക​ണ്ട​പ്പോ​ഴാ​ണ് ത​ലേ​ന്ന് ക​പ്യാ​ര് പ​റ​ഞ്ഞ​തി​ലെ ഗൗ​ര​വം പ​ല​ർ​ക്കും മ​ന​സ്സി​ലാ​വു​ന്ന​ത്. ത​ടി​ക്ക് മേ​ലെ ക​യ​റി​യ പ​ത്രോ​സ് ഒ​ര​റ്റ​ത്തു​നി​ന്നും മ​റ്റേ​യ​റ്റ​ത്തേ​ക്ക് കാ​ലു​കൊ​ണ്ട​ള​ക്കു​ന്ന​പോ​ലെ അ​ങ്ങോ​ട്ടു​മി​ങ്ങോ​ട്ടും ര​ണ്ടു​മൂ​ന്നു​ വ​ട്ടം ന​ട​ന്നു. ആ ​കാ​ഴ്ച വി​ശ്വാ​സി​ക​ളെ വി​ഷ​മി​പ്പി​ച്ചു ക​ള​ഞ്ഞു. എ​വ​റ​സ്റ്റ് മ​ല നെ​ഞ്ച​ത്ത് വീ​ണ​തു​പോ​ല​ത്തെ അ​വ​സ്ഥ​യാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​രു​ടേ​ത്.

“ഒ​റ്റ​ത്ത​ടി കാ​ലി​ന​ു​ത​ന്നെ അ​ള​ക്ക​ണം. ഇ​ല്ലെ വ​ള​വ​റി​യാ​ൻ പ​റ്റ​ത്തി​ല്ല...’’

ത​ടി​യി​ലി​രു​ന്ന് പ​ത്രോ​സ് ബീ​ഡി ക​ത്തി​ച്ചു. ബി​നോ​യും പ​ണി​ക്കാ​രും പ​ത്രോ​സ് വ​ര​ഞ്ഞ അ​ട​യാ​ള​ത്തി​ൽ മ​രം മു​റി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. ത​ടി​യു​ടെ നീ​ളം കു​റ​യു​ന്ന​ത് അ​നു​സ​രി​ച്ച് ച​രി​ത്ര​ത്തി​ൽ അ​ഭി​ര​മി​ച്ച് അ​വ​സാ​ന​കാ​ലം ക​ഴി​ച്ചു​കൂ​ട്ടു​ന്ന പ്രാ​യ​മു​ള്ള മ​നു​ഷ്യ​രു​ടെ ദുഃ​ഖം കൂ​ടി​വ​ന്നു.

“അ​ല്ല​പ്പാ, അ​പ്പ​നെ​ന്തി​നാ ത​ടി കാ​ലു​കൊ​ണ്ട​ള​ന്ന​ത്...”

വൈ​കീ​ട്ട് പ​ണി​ക​ഴി​ഞ്ഞ് ഷാ​പ്പി​ലേ​ക്ക് ന​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ ബി​നോ പ​ത്രോ​സി​നോ​ട് ചോ​ദി​ച്ചു. അ​യാ​ൾ ചി​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് കോ​ട്ട​ൺ ജു​ബ്ബ മു​ക​ളി​ലേ​ക്ക് പൊ​ക്കി.

കൊ​ല്ല​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​മു​മ്പ്, നാ​ര​ക​ത്ത​റ പീ​ലി കു​ത്തി​യ മു​റി​പ്പാ​ട് അ​പ്പ​ന്റെ അ​ടി​വ​യ​റ്റി​ൽ തെ​ളി​ഞ്ഞു​കി​ട​ക്കു​ന്ന​ത് ബി​നോ ക​ണ്ടു...

“ഞാ​ൻ ഈ ​കു​ത്തു​കൊ​ണ്ട​ത് എ​ന്നാ​ത്തി​നാ​ന്ന് മ​ക​ന​റി​യാ​വോ?”

അ​യാ​ൾ ചോ​ദി​ച്ചു.

“പീ​ലീ​ടെ പെ​ങ്ങ​ളെ പി​ടി​ച്ച​കൊ​ണ്ട്...”

“അ​ത​വ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ ക​ഥ.” പ​ത്രോ​സ് ബി​നോ​യു​ടെ തോ​ളി​ലേ​ക്ക് ക​യ്യി​ട്ടു.

“ശ​രി​ക്കും ഈ ​ത​ടി​യെ തൊ​ട്ട​തി​നാ അ​വ​നെ​ന്നെ കു​ത്തി​യ​ത്...”

ക​രി​മ​ല​യി​ലെ സ​ക​ല കു​ടി​യ​ന്മാ​രു​ടെ​യും ഭാ​ഗ്യ​ദി​വ​സ​മാ​യി​രു​ന്നു അ​ത്.

വ​ന്ന​വ​രെ​ല്ലാം പ​ത്രോ​സി​ന്റെ ചെ​ല​വി​ൽ ബോ​ധം പോ​കു​വോ​ളം ക​ള്ള് കു​ടി​ച്ചു.

“വാ ​ന​മ്മ​ക്ക് ആ ​പ​ട്ടാ​ളം കൊ​ച്ചി​ന്റെ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് പോ​കാം. എ​നി​ക്കെ​ന്റെ റാ​ണി​മു​ത്തി​നെ കാ​ണ​ണം.”

കു​ടി​ച്ചു​മെ​ത്തി​യ പ​ത്രോ​സ് ബി​നോ​യോ​ട് പ​റ​ഞ്ഞു.

09

റാ​ണി തു​റ​ന്നു​കൊ​ടു​ത്ത അ​ടു​ക്ക​ള വാ​തി​ലി​ലൂ​ടെ അ​പ്പ​ൻ പ​ട്ടാ​ളം കൊ​ച്ചി​ന്റെ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റു​മ്പോ​ൾ ബി​നോ നാ​ര​ക​ത്ത​റ പീ​ലി​യു​ടെ മ​ക​ൾ ഷി​ജി​യെ ഓ​ർ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.

അ​വ​ളും താ​നും എ​ട്ടാം​ക്ലാ​സി​ൽ പ​ഠി​ക്കു​ന്ന സ​മ​യ​ത്ത് ഒ​രു തി​രു​ന്നാ​ൾ രാ​ത്രി​യി​ലാ​ണ് പീ​ലി അ​പ്പ​നെ കു​ത്തി​യ​ത്. അ​ന്നു​തൊ​ട്ടാ​ണ് പൂ​മ​ല​ക്കാ​രും നാ​ര​ക​ത്ത​റ​ക്കാ​രും ബ​ദ്ധ​വൈ​രി​ക​ളാ​യ​ത്. കു​ത്തു​കി​ട്ടു​ന്ന ദി​വ​സം ഉ​ച്ച​ക്ക് ല​ഹ​രി​പ്പ​റ്റി​ൽ പൂ​മ​ല പ​ത്രോ​സ് പ്ര​ദ​ക്ഷി​ണം ത​ട​ഞ്ഞു.

“പു​ണ്യാ​ള​നെ വി​ളി​ച്ച് പ്രാ​ർ​ഥി​ക്കാ​ൻ അ​വ​കാ​ശ​മു​ണ്ടേ​ല് പു​ള്ളി​ക്കാ​ര​ന്റെ ത​ടി ചു​മ​ക്കാ​നും ഞ​ങ്ങ​ക്ക് അ​വ​കാ​ശ​മു​ണ്ട്.

അ​ല്ലേ​ത്ത​ന്നെ ഇ​തു​മ്മേ തൊ​ടാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ ഞ​ങ്ങ​ടെ കൈ​യ്യേ​ലെ​ന്നാ തീ​ട്ടം പ​റ്റി​ട്ടു​ണ്ടോ..?”

ആ​ളു​ക​ളൊ​ക്കെ സ്തം​ഭി​ച്ചു നി​ൽ​ക്കു​മ്പോ​ൾ പാ​ല​ക്കു​ന്നേ​ൽ സ്റ്റീ​ഫ​നെ വ​ലി​ച്ചു​മാ​റ്റി മു​ൻ​നി​ര​യി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി​യ പ​ത്രോ​സ് ത​ടി​ക്ക് തോ​ള് കൊ​ടു​ത്തു. പ​ക്ഷേ, ര​ണ്ട​ടി വെ​ക്കാ​ൻ​പോ​ലും അ​യാ​ൾ​ക്ക് ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല. പൂ​സും​പു​റ​ത്ത് നി​ല​തെ​റ്റി വീ​ണു​പോ​യി. അ​ന്ന് രാ​ത്രി കെ​ട്ടി​റ​ങ്ങി​യ​ശേ​ഷം ബി​നോ​യു​മാ​യി നാ​ട​ക​ത്തി​ന് പോ​കു​ന്ന വ​ഴി​ക്കാ​ണ് പീ​ലി വ​ട്ടം​നി​ന്ന​ത്. ത​ട​യാ​ൻ നോ​ക്കി​യെ​ങ്കി​ലും ഒ​റ്റ ച​വി​ട്ടി​ന് ബി​നോ കൈ​ത​ക്കാ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് തെ​റി​ച്ചു. ഒ​രു​ കു​ത്തും ഒ​രു​ വ​ലി​യും.

പ​ത്രോ​സി​ന്റെ കു​ട​ല് മു​ഴു​വ​ൻ പു​റ​ത്തു​ചാ​ടി. എ​ന്നി​ട്ടും അ​യാ​ൾ ച​ത്തി​ല്ല.

മൂ​ന്നു​ദി​വ​സം ക​ണ്ണു​ തു​റ​ക്കാ​തെ കി​ട​ന്നു.

എ​ന്താ​യാ​ലും ആ ​സം​ഭ​വ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം എ​ല്ലാ​വ​രെ​യും അ​മ്പ​ര​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ഷി​ജി ബി​നോ​യോ​ട് മി​ണ്ടാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി.

സം​സാ​രം മൂ​ത്തു​മൂ​ത്തു​വ​ന്ന് അ​വ​ൾ​ക്ക് അ​വ​നെ കാ​ണാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ പ​റ്റാ​താ​യി.

വീ​ട്ടു​കാ​രു​ടെ ക​ണ്ണു​വെ​ട്ടി​ച്ച് പ​ല​യി​ട​ത്തും അ​വ​ർ സം​ഗ​മി​ച്ചു. പ​ക്ഷേ, ഒ​രി​ക്ക​ൽ​പോ​ലും ബി​നോ ത​ന്റെ ദേ​ഹ​ത്ത് തൊ​ടാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ ഷി​ജി പ്ര​ത്യേ​കം ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു. പ​ത്രോ​സി​ന്റെ മ​ക​നു​മാ​യു​ള്ള ബ​ന്ധ​ത്തി​ന്റെ പേ​രി​ൽ പീ​ലി മ​ക​ളെ അ​ടി​ക്കു​ക​യും ച​വി​ട്ടു​ക​യും ചെ​യ്തു. ക​വ​ല​യി​ലൂ​ടെ മു​ടി​ക്കു​ത്തി​ന് പി​ടി​ച്ച് വ​ലി​ച്ചി​ഴ​ച്ചു. പ​ക്ഷേ, ഷി​ജി ഒ​രി​ഞ്ച് പിറ​കോ​ട്ടു​ പോ​യി​ല്ല.​ ഇ​തി​ന് സ​മാ​ന​മാ​യ അ​വ​സ്ഥ വീ​ട്ടി​ൽ​നി​ന്ന് ബി​നോ​യും നേ​രി​ട്ടു. പ​ക്ഷേ, പ​ത്രോ​സ് അ​വ​ന് കൂ​ട്ടു​നി​ന്നു.

“നീ ​അ​വ​ളെ കെ​ട്ട​ണം മ​ക​നെ. അ​തു​ക​ണ്ട് ആ ​പീ​ലി ച​ങ്ക് പൊ​ട്ടി ചാ​ക​ണം.”

അ​യാ​ൾ മ​ക​നോ​ട് പ​റ​ഞ്ഞു.

പ​ത്താം ക്ലാ​സി​ൽ പൊ​ട്ടി​യ​തോ​ടെ ബി​നോ ആ​ശാ​രി​പ്പ​ണി​ക്കി​റ​ങ്ങി. ഷി​ജി പ്രീ​ഡി​ഗ്രി പ​രീ​ക്ഷ ജ​യി​ച്ച പി​റ്റേ​ന്ന് പ​ത്രോ​സി​നെ കു​ത്തി​യ കേ​സ് കോ​ട​തി വി​ചാ​ര​ണ​ക്ക് എ​ടു​ത്തു. കേ​സി​ലെ വാ​ദി​യാ​യ പ​ത്രോ​സും ഏ​ക സാ​ക്ഷി​യാ​യ ബി​നോ​യും ഷി​ജി​ക്കു​വേ​ണ്ടി മൊ​ഴി​മാ​റ്റി. അ​ങ്ങ​നെ പീ​ലി​യെ കോ​ട​തി വെ​റു​തെ വി​ട്ടു.

“ഇ​ത്രേ​ക്കെ ആ​യ സ്ഥി​തി​ക്ക് പി​ള്ളേ​രി​നി ഒ​രു​മി​ച്ച് പൊ​റു​ക്ക​ട്ടേ​ന്നാ എ​ന്റെ അ​ഭി​പ്രാ​യം.”

വി​ധി​ക്കു​ശേ​ഷം പീ​ലി​യു​ടെ ചി​ല​വി​ൽ ക​ള്ള് കു​ടി​ക്കു​മ്പോ​ൾ പ​ത്രോ​സ് പ​റ​ഞ്ഞു.

“ചേ​റ്റു​മ​ണം ത​ട്ടി​യാ എ​ന്റെ മോ​ള് ഛർ​ദി​ക്കും.” പ്ലേ​റ്റി​ലി​രു​ന്ന ഞ​ണ്ടി​നെ കാ​ലി​ൽ തൂ​ക്കി നാ​ര​ക​ത്ത​റ പീ​ലി വാ​യി​ലേ​ക്കി​ട്ടു. “പേ​ര് മാ​റി​യാ​ലും നി​ന്റേ​ക്കെ വേ​ര് മാ​റു​വോ പ​ത്രോ​സേ...”

അ​യാ​ൾ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് ന​ട​ന്നു. അ​തി​ന്റെ പി​റ്റേ​ന്ന് ന​ഴ്സി​ങ് പ​ഠി​ക്കാ​ൻ പോ​യ ഷി​ജി പി​ന്നെ​യൊ​രി​ക്ക​ലും ബി​നോ​യോ​ട് മി​ണ്ടി​യി​ട്ടി​ല്ല. പ​ഠി​ച്ച് പ​ഠി​ച്ച് അ​വ​ളി​പ്പോ​ൾ ല​ണ്ട​നി​ലെ​ത്തി.

“മ​തി ആ ​ഡാ​ഷ് മോ​ളെ ഓ​ർ​ത്ത​ത്... വാ... ​പോ​കാം...”

പ​ട്ടാ​ളം കൊ​ച്ചു​മോ​ന്റെ വീ​ട്ടി​ൽ​നി​ന്നും പു​റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി​യ പ​ത്രോ​സ് ഇ​രു​ട്ട​ത്തി​രു​ന്ന് ബീ​ഡി വ​ലി​ക്കു​ന്ന മ​ക​നെ തോ​ണ്ടി. കൃ​ത്യം​കൃ​ത്യ​മാ​യി മ​ന​സ്സ് വാ​യി​ക്കാ​നു​ള്ള അ​പ്പ​ന്റെ ക​ഴി​വോ​ർ​ത്ത് ബി​നോ അ​ത്ഭു​ത​പ്പെ​ട്ടു.

(തുടരും)