അവസാന കാലത്ത്​ അത്താണിയില്ലാതെ...

ലോകത്തിന്​ പ്രായം കൂടിവരികയാണ്​. അതായത്​ പ്രായക്കൂടുതൽ ഉള്ളവരുടെ എണ്ണം ലോകത്ത്​ വർധിച്ചുവരികയാണ്​. മെച്ച പ്പെട്ട ജീവിത സൗകര്യങ്ങളും മികച്ച ചികിത്സാ സ​മ്പ്രദായങ്ങളും ആയുർദൈർഘ്യം വർധിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. വാർധക്യം എന്നത്​ പണ്ട്​ പറഞ്ഞിരുന്ന അത്ര ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള ഒരു ജീവിതകാലഘട്ടം അല്ലെങ്കിലും വാർധക്യകാലത്ത്​ ഉണ്ടാകുന്ന പ്രശ്​നങ്ങൾ അന്നും ഇന്നും ഏതാണ്ട്​ ഒരുപോലെയാണ്​. എന്നല്ല, ചില പ്രത്യേക സാഹചര്യങ്ങളിൽ ഇന്ന്​ പ്രശ്​നങ്ങൾ കൂടുതലാണെന്നും വേണമെങ്കിൽ പറയാം.

ഒരു ശരാശരി മലയാളിയെക്കുറിച്ച്​ പറയുകയാണെങ്കിൽ വീട്​ നിർമാണം, കുട്ടികളുടെ വിദ്യാഭ്യാസം തുടങ്ങി ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും മികച്ച കാലയളവ്​ മറ്റുള്ളവർക്കായി ചെലവഴിച്ചു കഴിഞ്ഞാണ്​ വാർധക്യത്തിലേക്ക്​ കാലുകുത്തുന്നത്​. ഇൗ സമയത്ത്​ അയാൾക്ക്​ സ്വന്തമായി വരുമാനമോ സമ്പാദ്യമോ ഉണ്ടായിരിക്കുകയില്ല താനും. ഇതുകൊ​ണ്ടൊക്കെ തന്നെ വാർധക്യകാലം പ്രത്യേക പരിഗണന അർഹിക്കുന്ന ഒന്നാണ്​.

വാർധക്യം എല്ലാവർക്കും ദുഷ്​കരമാണ്​ എന്നല്ല. എന്നാൽ പ്രശ്​നങ്ങൾ ഉള്ളവർക്ക്​ വാർധക്യം ബുദ്ധിമു​േട്ടറിയതാണ്​. ആരോഗ്യ പ്രശ്​നങ്ങൾ ഇന്നത്തെക്കാലത്ത്​ കുറവാണ്​, അല്ലെങ്കിൽ അവക്ക്​ മെച്ചപ്പെട്ട ചികിത്സകൾ ലഭ്യമാണ്​. എന്നാൽ, ഇക്കാലത്തെ പ്രധാന പ്രശ്​നം ഏകാന്തതയും അതിനോടനുബന്ധിച്ചുള്ള ബുദ്ധിമുട്ടുകളും ആണ്​. മക്കൾ ദൂരദേശങ്ങളിൽ ആവുന്നതും വീടുകളിൽ ആളില്ലാതാക്കുന്നതും സ്വാഭാവികമാണ്​. അപ്പോൾ സ്​നേഹവും പരിചരണവും തൊട്ടടുത്ത്​ ലഭിക്കുകയില്ല എന്ന്​ പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഒറ്റപ്പെടൽ വലിയ പ്രശ്​നങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ട്​. ശാരീരികവും മാനസികവുമായ പ്രശ്​നങ്ങൾ ഇക്കുട്ടത്തിലുണ്ട്​.

മനുഷ്യൻ ഒരു സമൂഹ ജീവിയാണ്​. അതിനാൽ സ്​നേഹവും പരിചരണവും മാത്രമല്ല, കൂട്ടുചേർന്ന ജീവിതവും മനുഷ്യന്​ അത്യാവശ്യമാണ്​. ഭാരതീയ സംസ്​കാരവും പ്രത്യേകിച്ച്​ കേരളീയ രീതികളും തികച്ചും കൂട്ടുചേർന്നുള്ള ജീവിതമാണ്​ പണ്ടുമുതലേ നമുക്ക്​ പരിചയപ്പെടുത്തി തന്നത്​. ഒറ്റക്കാവുന്ന മാതാപിതാക്കൾക്ക്​ ജീവിത ലക്ഷ്യം തന്നെ നഷ്​ടപ്പെടുന്നു. ഇത്​ പലപ്പോഴും വിഷാദം അടക്കം മാനസിക പ്രശ്​നങ്ങളിലേക്ക്​ മാത്രമല്ല, നമ്മൾ മനസ്സിലാക്കിയിട്ടില്ലാത്ത ശാരീരിക പ്രശ്​നങ്ങളിലേക്കും നയിക്കുന്നു.

പ്രായക്കൂടുതലുള്ളവർക്ക് പ്രായമാകായ്​മ ഉണ്ടാകും​! അതായത്​ പ്രായം വർധിച്ചു വരുന്നുണ്ടെങ്കിലും ശരീരവും മനസ്സും യുവത്വം കൈവിടാ​തിരിക്കുന്നു. പുരോഗമിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന മനുഷ്യരാശിയുടെയും കാലഘട്ടത്തി​​​​​​െൻറയും പരിണിതഫലമാണ്​ ഇത്​ എന്നിരുന്നാലും തന്മൂലം ഉണ്ടാകുന്ന പ്രശ്​നങ്ങൾ ചില്ലറയല്ല. പല തരത്തിലുള്ള സ്വരച്ചേർച്ചയില്ലായ്മകളും ഇതുമൂലം ഉണ്ടാകാം. ഗൃഹാന്തരീക്ഷത്തിൽ തലമുറകൾ തമ്മിലുണ്ടാകുന്ന പല പ്രശ്​നങ്ങൾക്കും കാരണം ഇതാണ്​ താനും.

പ്രായം കൂടുന്നതിനനുസരിച്ച്​ വ്യക്​തിയിൽ ശാരീരികവും മാനസികവുമായ ഉണ്ടാകുന്ന വ്യത്യാസങ്ങൾ​ സ്വാഭാവികവും നമുക്ക്​ തടുക്കാനാവാത്തതുമാണ്​. ശാരീരികവും മാനസികവുമായ പലതും ഒരു പരിധിവരെ ശ്രദ്ധിച്ചാൽ തടുക്കാവുന്നതും ചികിത്സിച്ചു മാറ്റാവുന്നതുമാണ്​. എന്നാൽ ഒറ്റപ്പെടൽ എന്നത്​ സ്വാഭാവികമായ വ്യതിയാനമോ അസുഖമോ അല്ല. പ്രത്യേകിച്ച്​ മക്കളാൽ ഒറ്റപ്പെടുന്നത്​. ഒറ്റപ്പെടലി​​​​​​െൻറ മനഃശാസ്​ത്രത്തിലേക്ക്​ നാംകടക്കു​േമ്പാൾ ഇത്​ ശരിക്കും വ്യക്​തമാകും.

ആദ്യം ഒറ്റപ്പെടലി​​​​​​െൻറ കാരണങ്ങൾ അന്വേഷിക്കാം. പഠനം മുതൽ തന്നെ ദൂരദേശങ്ങളിലേക്ക്​ പോകേണ്ട ആവശ്യം ഇന്നുണ്ട്​. ഒരു ജോലി കിട്ടുന്നതോടെ താമസവും കുടുംബ വീട്ടിൽനിന്ന് ദൂരെയാകുന്നു. ഇങ്ങനെ ഒറ്റപ്പെട്ട ജീവിച്ചു ശീലിക്കുന്ന വ്യക്​തികളിൽ സഹജീവി സ്​നേഹവും സഹവർത്തിത്വവും കുറയുന്നത്​ സ്വാഭാവികം. ഇത്​ കൂട്ടുകുടുംബ ജീവിത രീതിയോടുള്ള ആഭിമുഖ്യം ഇല്ലാതാക്കുന്നു. ഇന്നത്തെ അണുകുടുംബങ്ങൾ ഉടലെടുക്കുന്നത്​ ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണ്​.

ജീവിതാസക്​തികളോടുള്ള അമിതവും അനാവശ്യവുമായ ഒൗത്സുക്യവും ഇതിന്​ ആക്കം കൂട്ടുന്നു. അപ്പോൾ പിന്നെ സൗകര്യം കിട്ടിയാൽ പോലും മക്കൾ ഒറ്റക്കുള്ള ജീവിതം ആഗ്രഹിക്കുകയും പ്രായമായവരെ അധികപ്പറ്റായി കണക്കാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇതുകൂടാതെ മുതിർന്ന പൗരന്മാ​രായെങ്കിലും പ്രായം അലട്ടാത്തവരും സ്വന്തമായി നല്ല വരുമാനമുള്ളവരും അവരുടേതായ രീതിയിൽ ഇൗ ചേർച്ചയില്ലായ്​മക്ക്​ കാരണമാകാം. മുമ്പാണെങ്കിൽ ഇവ​െരാക്കെ പരസ്​പരം ആശ്രയിച്ചു കഴിഞ്ഞവർ ആയിരുന്നു എന്ന്​ ഒാർക്കുക.

കൊച്ചു മക്കൾ മുത്തശ്ശൻ-മുത്തശ്ശിമാരുമായുള്ള കൂട്ടുകെട്ട്​ സവിശേഷമാണ്​. കൊച്ചു മക്കളുടെ മാത്രമല്ല, മുതിർന്ന പൗരന്മാരുടെയും മാനസിക ആരോഗ്യത്തിൽ ഇത്​ വഹിക്കുന്ന പങ്ക്​ ചെറുതല്ല. ജീവിത സായാഹ്​നത്തിൽ മക്കളിൽനിന്ന്​ കൊതിക്കുന്നത് പരിചരണം ആണെങ്കിൽ കൊച്ചു മക്കളിൽനിന്ന്​ ലഭിക്കുന്നത്​ സ്​നേഹമാണ്​. മാത്രവുമല്ല, കൊച്ചു മക്കൾക്ക്​ സ്​നേഹം തിരിച്ചു കൊടുക്കുന്നതിന്​ പ്രായക്കൂടുതലോ ശാരീരിക അവശതകളോ ഒരു തടസ്സമല്ലതാനും. ഒരു സാമൂഹിക ജീവിയായ മനുഷ്യന്​ സ്​നേഹിക്കാതെയും സ്​നേഹിക്കപ്പെടാതെയും ജീവിക്കുക എന്നത്​ ദുഷ്​കരമാണ്​. കൊച്ചു മക്കളുടെ അഭാവം ഒറ്റപ്പെടലി​​​​​​െൻറ ഏറ്റവും വലിയ സങ്കടമാവുന്നതും ഇതുകൊണ്ടുതന്നെ.

കൂട്ടുകുടുംബങ്ങളിലും ഒറ്റപ്പെട്ടു ജീവിക്കുന്ന മുതിർന്ന പൗരന്മാരുണ്ട്​ എന്നതാണ്​ അതിശയം. അച്​ഛനെയും അമ്മയെയും ശ്രദ്ധിക്കാൻ സമയമോ മനസ്സോ ഇല്ലാത്ത മക്കൾ ഏറെയുണ്ട്. സ്വന്തം സുഖം മാത്രം വലുതായി കാണുന്ന ഇത്തരക്കാർ മാതാപിതാക്കൾക്ക്​ പരിഗണന നൽകാറില്ല. വിവാഹശേഷം ലഭിക്കുന്ന പങ്കാളി മാനസിക പക്വതയില്ലാത്ത ആളാണെങ്കിൽ പറയുകയും വേണ്ട. വിവാഹം കഴിഞ്ഞാൽപോലും മക്കളെ മുതിർന്ന വ്യക്​തികളായി കാണാതെ അവരുടെ പിറകെ കൂടി ചീത്ത കേൾക്കുന്ന പ്രായമുള്ള മാതാപിതാക്കളുമുണ്ട്​. ‘ഇവർ ദിവസവും സിനിമക്കും പാർട്ടിക്കും ഒക്കെ പോകും്​ എന്നെ എവിടേക്കും കൂട്ടുകയില്ല’ - തുടങ്ങിയ പരാതികൾ ഇതി​ന്‍റെ ഭാഗമാണ്​. ഇത്​ വീടിനുള്ളിൽ തന്നെ അഭിപ്രായ വ്യത്യാസങ്ങളുടെ വിള്ളലുകൾ സൃഷ്​ടിക്കുന്നു. കാലന്താരത്തിൽ ഇവ വലിയ സ്വര ചർച്ചയിലേക്കും മാനസികമായ ഒറ്റപ്പെടലിലേക്കും നയിക്കുന്നു.

പ്രായക്കൂടുതൽ സ്വാഭാവികമായി വരുത്തുന്ന മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാകുന്ന പ്രശ്​നങ്ങൾ വേറെയുമുണ്ട്​. പ്രായം കൂടു​േമ്പാൾ വായിലെ രസമുകുളങ്ങളു​െട എണ്ണം കുറയുകയും ഭക്ഷണത്തിന് രുചി കുറയുകയും ചെയ്യുന്നത്​ സ്വാഭാവികം. സാധാരണക്കാർക്ക്​ ഇതേകുറിച്ച്​ അറിവുണ്ടാകില്ല. ‘വായ്​ക്ക്​ രുചിയുള്ളതൊന്നും ഉണ്ടാക്കുന്നില്ല’ എന്നൊരു വാചകം മരുമകളെ മാത്രമല്ല, മകളെയും ചൊടിപ്പിക്കുമെന്ന്​ ഉറപ്പ്​. രുചിക്കൂട്ടുകൾ കുറയുന്നത്​ നാവിൽ മാത്രമല്ല, മനസ്സിലും സംഭവിക്കുന്നു. തദനുസരണമായി അവരുടെ ഇഷ്​ടാനിഷ്​ടങ്ങളും താൽപര്യങ്ങളും മാറിയേക്കാം. പ്രായമാകു​േമ്പാൾ ഉറക്കം കുറയും. ഇതും വീട്ടിൽ പ്രശ്​നങ്ങളുണ്ടാക്കാം. സ്​ഥിരമായി പരാതികൾ പറയുന്നത്​ സ്വന്തം അച്​ഛനും അമ്മയുമാണെങ്കിൽപോലും താമസിയാതെ അവർ മക്കൾക്ക്​ ഒരു ബാധ്യതയായി മാറും.

പ്രായം കുറെകൂടി കൂടുന്നതിനനുസരിച്ച്​ കുട്ടികളുടെ സ്വഭാവത്തിലേക്ക്​ ഒരു തിരിച്ചുപോക്ക്​ പ്രതീക്ഷിക്കാം. ആവശ്യമില്ലാത്ത വാശിയും വഴക്കും ഒക്കെ ഉണ്ടാകും. അൽഷിമേഴ്​സ്​ പോലുള്ള മറവിരോഗമോ വിഷാദരോഗമോ ഉണ്ടെങ്കിൽ ഈ സ്ഥിതി ഗുരുതരമാകും. പരിശീലനം ലഭിച്ച രോഗീ പരിചാരകർക്ക്​ പോലും ഇത്തരക്കാരെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത്​ ബുദ്ധിമുട്ടാണ്​.

കാര്യം ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണെങ്കിലും പ്രായമേറിയവർ നമ്മുടെ കുടുംബത്തി​​​​​​െൻറ ജീവിതത്തി​ന്‍റെ സംസ്​കാരത്തി​ന്‍റെ അഭിവാജ്യഘടകമാണ്​. ഒരു മനുഷ്യായുസ്സ്​ മുഴുവൻ മറ്റുള്ളവർക്കായി ഹോമിച്ച ഇവർക്ക്​ അന്തസ്സുറ്റ പെരുമാറ്റവും പരിചരണവും നൽകേണ്ടത്​ നമ്മുടെ കടമയും ഉത്തരവാദിത്തവുമാണ്​. മാത്രമല്ല, പ്രായമേറിയവരെ നമ്മൾ എങ്ങനെയാണ്​ ബഹുമാനിക്കുന്നത്​ എന്ന്​ സസൂക്ഷ്​മം നിരീക്ഷിക്കുകയും അത്​ അതേപോലെ ഭാവിജീവിതത്തിൽ പകർത്താൽ തയാറെടുക്കുകയും ചെയുന്ന ഒരു ഇളംതലമുറ നമുക്കുപിറകെയുണ്ട്​ എന്ന കാര്യം മറക്കരുത്​. പ്രായമേറിയവരെ വേണ്ടവിധം പരിഗണിക്കുന്നത്​ ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ ദുഷ്​കരമാണെന്നു തോന്നാമെങ്കിലും ചെറിയ ചില കാര്യങ്ങൾ ശ്രദ്ധിച്ചാൽ ഇത്​ എളുപ്പം ചെയ്യാവുന്നതേയുള്ളൂ.

പ്രായമേറിയ മാതാപിതാക്കൾ കുടുംബത്തി​​​​​​െൻറ ഒഴിച്ചുകുടാനാവാത്ത ഘടകമാണ്​ എന്ന്​ മനസ്സിലാക്കുന്നതാണ്​ ആദ്യപടി. നമ്മുടെ സമയത്തിൽനിന്ന്​ കുറച്ചുഭാഗം അവർക്കുവേണ്ടി മാറ്റിവെച്ചാൽ തന്നെ വലിയ കാര്യമായി. അവരെ കണക്കിലെടുക്കുന്നുണ്ട്​ എന്ന്​ കാണിക്കണം. സുപ്രധാന തീരുമാനങ്ങളിൽ അവരുടെ അഭിപ്രായം ആരായുക. ആവശ്യ​മില്ലെങ്കിൽപോലും അവർ തരുന്ന ഉപദേശങ്ങൾക്ക്​ ചെവി കൊടുക്കുക. അവരുടെ ആവശ്യങ്ങൾ അറിഞ്ഞ്​ നിറവേറ്റുക. അവരുടെ ആകുലതകളും അവശതകളും അസുഖങ്ങളും കാര്യമായി എടുക്കുക. സർവോപരി നമ്മൾ ഇങ്ങോട്ട്​ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്​പോലുള്ള തികച്ചും മാന്യമായ പെരുമാറ്റം നാം അവർക്ക്​ നൽകുക. പ്രത്യേകിച്ച്​ ആവശ്യങ്ങളൊന്നുമില്ലെങ്കിൽപോലും മാസത്തിൽ സ്​ഥിരമായി ​ചെറുതാണെങ്കിലും ഒരു സംഖ്യ കിട്ടുന്നത്​ വാർധക്യകാലത്ത്​ വളരെ ആശ്വാസം നൽകും. മെഡിക്കൽ ഇൻഷൂറൻസ്​ പോലുള്ള കാര്യങ്ങളും ഇവർക്ക്​ ആത്​മവിശ്വാസം നൽകും.

പ്രായമേറിയവർക്ക്​ മാനസികോല്ലാസത്തിന്​ ഉതകുന്ന പല ഉപാധികളും ഇന്ന്​ ലഭ്യമാണ്​. മുതിർന്ന പൗരന്മാരുടെ കൂട്ടായ്​മ ഇതിലൊന്നാണ്​. സ്​ഥിരമായുള്ള ഇവരുടെ ഒത്തുകുടൽ നൽകുന്ന ആശ്വാസം ചില്ലറയല്ല. കൂടാതെ വിനോദ യാത്രകളും തീർത്ഥയാത്രകളുമെല്ലാം വലിയ ആശ്വാസമാകും​. തീർത്ഥയാത്ര ദൈവ സാമീപ്യം നൽകുന്ന സുഖവും യാത്രയുടെ ആനന്ദവും കൂടിച്ചേർന്ന അനുഭവം അവർക്ക് നൽകും. സാമൂഹിക സേവനം ഏതു പ്രായത്തിലും ചെയ്യാവുന്ന ഒന്നാണ്​. ഒരു തൊഴിലായും​ നേര​േമ്പാക്കായും ആത്​മസംതൃപ്​തി നൽകുന്ന ഒരു വിനോദമായും ഇത്​ ഗുണം ചെയ്യും. അയൽപക്ക വേദികളും അയൽക്കൂട്ടങ്ങളും ഇക്കാര്യത്തിൽ ഫലപ്രദമായി ഉപയോഗപ്പെടുത്താം. ഒാരോ യോഗങ്ങളിലും ഒാരോ മുതിർന്ന പൗരന്മാരെ വീതം ആദരിക്കുന്നത്​ ഒരു ചെറിയ കാര്യായി നമുക്ക്​ തോന്നാമെങ്കിലും വലിയ ഫലം ഉളവാക്കും. അയൽപക്ക വേദികളുടെ എക്​സിക്യൂട്ടീവ്​ കമ്മിറ്റി കൂടാതെ മുതിർന്ന പൗരന്മാരുടെ ഒരു ഉപദേശക സമിതിയുണ്ടാകുന്നത്​ നന്നായിരിക്കും. അവരുടെ പ്രായോഗിക പരിചയം നമുക്ക്​ വലിയ മുതൽക്കൂട്ടാകും.

ആരോഗ്യമുള്ള വ്യക്​തി, അവർ ​േചർന്ന്​ ആരോഗ്യമുള്ള കുടുംബം, ആരോഗ്യമുള്ള സമൂഹം.... ഇതാണ്​ ആരോഗ്യമുള്ള നാടിന്‍റെ ഘടന. ഒരു വ്യക്​തിയുടെ ശാരീരികവും മാനസികവുമായ സന്തുഷ്​ടിയാണ്​ ആരോഗ്യത്തിന്​ അടിസ്​ഥാനം. മൂന്ന്​ തലമുറയിലുംപെട്ട വ്യക്​തികൾ ഇൗ ഘടനയു​െട ഭാഗമാണ്​ എന്നോർക്കുക. അതിൽ പ്രായോഗിക പരിചയവും പരിചയസമ്പത്തിന്‍റെയും പേരിൽ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ടവരാണ്​ മുതിർന്ന പൗരന്മാർ. ഇവരെ മാന്യമായി പരിഗണിക്കുന്നത്​ വഴി മാത്രമേ നാം പരിഷ്​കൃതവും മാന്യവുമായ സമൂഹമായി മാറുകയുള്ളൂ.