ബഹിരാകാശത്ത് എങ്ങനെ നടക്കും?

ചവിട്ടി നടക്കാൻ പ്രതലമില്ലാത്ത ബഹിരാകാശത്ത്​ സഞ്ചാരികൾ എങ്ങനെ നടക്കും? മണിക്കൂറിൽ 27,000 കി.മീ. വേഗത്തിൽ ഭൂമിയെ ചുറ്റുന്ന ബഹിരാകാശനിലയത്തിൽനിന്ന് പുറത്തിറങ്ങുന്ന സഞ്ചാരികൾ എങ്ങനെ തിരിച്ചുകയറും? ബഹിരാകാശത്തെ കൂരിരുട്ടിൽ എങ്ങനെ കണ്ണുകാണും?
ബഹിരാകാശ സഞ്ചാരികൾ വിവിധ ആവശ്യങ്ങൾക്കായി വാഹനത്തിന് പുറത്തിറങ്ങുന്നതിനെയാണ്​ ബഹിരാകാശ നടത്തം എന്നുവിളിക്കുന്നത്. ചവിട്ടാൻ പ്രതലവും ഭാരവുമില്ലാത്തതിനാൽ നടത്തം പേരിൽ മാത്രമേയുള്ളൂ. ബഹിരാകാശ വാഹനത്തിൽ പുതിയ ഉപകരണങ്ങൾ ഘടിപ്പിക്കാനും വാഹനത്തിെൻറ അറ്റകുറ്റപ്പണികൾ നടത്താനുമാണ്​ സഞ്ചാരികൾ വാഹനത്തിെൻറ പുറത്തിറങ്ങുന്നത്. സാങ്കേതികമായി എക്സ്​ട്രാവെഹിക്കുലാർ ആക്​ടിവിറ്റി (EVA) എന്നാണ്​ ഇതിന് പറയുക. സഞ്ചാരികൾ പുറത്തിറങ്ങുമ്പോൾ വാഹനത്തിനകത്തുള്ള വായു പുറത്തു പോകരുതല്ലോ. വായു നഷ്​ടപ്പെടാത്ത രീതിയിൽ പ്രത്യേകമായി തയാറാക്കിയ ഒരു ഇരട്ട വാതിലിലൂടെയാണ്​ സഞ്ചാരികൾ പുറത്തിറങ്ങുക.
ബഹിരാകാശ നടത്തം ഏറെ വെല്ലുവിളികൾ നിറഞ്ഞതാണ്. കാരണം, വാഹനത്തിൽനിന്ന് പുറത്തിറങ്ങുന്നത്​ കുരിരുൾമുറ്റിയ അനന്തമായ ബഹിരാകാശത്തേക്കാണ്. അന്താരാഷ്​ട്ര ബഹിരാകാശ നിലയം മണിക്കൂറിൽ ഏകദേശം 27,600 കിലോമീറ്റർ വേഗത്തിലാണ് ഭൂമിയെ ചുറ്റുന്നത്. ഇതിൽനിന്ന്​ പുറത്തിറങ്ങുന്ന സഞ്ചാരിക്ക്​ വാഹനവുമായുള്ള ബന്ധം നഷ്​ടപ്പെട്ടാൽ അയാളെ ബഹിരാകാശത്ത്​ ഉപേക്ഷിക്കുകയേ മാർഗമുള്ളൂ. 
ബഹിരാകാശ വാഹനം അത്യധികം വേഗത്തിൽ സഞ്ചരിക്കുമ്പോഴും അതിൽനിന്നു പുറത്തിറങ്ങുന്ന സഞ്ചാരിക്ക്​ ആശ്വാസകരമായ ഒരു കാര്യമുണ്ട്. ചലനജഡത്വം കാരണം സഞ്ചാരിയും ഇതേവേഗത്തിൽ വാഹനത്തിെൻറകൂടെ ഭൂമിയെ ചുറ്റിക്കൊണ്ടേയിരിക്കും. (അയാളും ഭൂമിയുടെ ഒരുകൃത്രിമോപഗ്രഹമായി മാറുമെന്നർഥം). ജോലിചെയ്യേണ്ട ഭാഗത്തേക്കെത്താനും തിരിച്ച്​ വാഹനത്തിൽ കയറാനും വേണ്ട ചെറിയചില ചലനങ്ങളേ ഈ അവസ്​ഥയിൽസഞ്ചാരിക്ക്​ സ്വയം നടത്തേണ്ടിവരൂ. ആദ്യകാലത്ത് ബഹിരാകാശ നടത്തത്തിലേർപ്പെടുന്ന സഞ്ചാരികളെ പൊക്കിൾക്കൊടി എന്ന്​ ഓമനപ്പേര് നൽകിയ നീളംകൂടിയ ഒരു നൈലോൺ ചരടുപയോഗിച്ച്​ വാഹനവുമായി ബന്ധിച്ചിരുന്നു.
സഞ്ചാരികൾക്ക്​ ഉദ്ദേശിച്ച ഭാഗത്തേക്ക് നീങ്ങാൻ സഹായകമായ Manned Maneuvering Unit (MMU) എന്ന സംവവിധാനം 1984ൽ നാസ വികസിപ്പിച്ചു. യാത്രാവേളകളിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരു ബാക്ക്പാക്കും ആം ചെയറും ഒന്നിച്ചുചേർന്ന ആകൃതിയാണിതിന്. ഇതിലിരുന്ന്​ ചില ബട്ടണുകൾ അമർത്തി വശങ്ങളിൽ ഘടിപ്പിച്ച ചെറിയ ത്രസ്​റ്ററുകൾ ജ്വലിപ്പിച്ച് സഞ്ചാരികൾക്ക് ബഹിരാകാശത്ത്ചലനങ്ങൾ നടത്താനാവും. വെസ്​റ്റാർ-6, പാലപ്പാ ബി-2 എന്നീ തകരാറായ രണ്ട് ഉപഗ്രഹങ്ങളെ 1984ൽ നാസയുടെ സഞ്ചാരികൾ ഈ സംവിധാനം ഉപയോഗിച്ച് വീണ്ടെടുത്തിട്ടുണ്ട്.
ബഹിരാകാശനിലയത്തിന് പുറത്ത്​ വിവിധ ജോലികൾ ചെയ്യാനായി ഉദ്ദേശിച്ച സ്​ഥലത്തേക്ക് സഞ്ചാരികൾ ഇന്ന് നീങ്ങുന്നത് വാഹനത്തിൽ ഘടിപ്പിച്ച റോബോട്ടിക്​ കരങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചാണ്. നാസക്കുവേണ്ടി കാനഡ നിർമിച്ചുനൽകിയ ഇവക്ക്​ ദ ഷട്ടിൽ റിമോട്ട് മാനിപ്പുലേറ്റിങ്​ സിസ്​റ്റം (SRMS) എന്നാണ് പേര്. കാനഡയുടെ കൈ എന്ന അർഥത്തിൽ കനാഡാം എന്നും ഇതിനെ വിളിക്കാറുണ്ട്.
ബഹിരാകാശത്തെ ഇരുട്ട്​ സഞ്ചാരികളെ ഒട്ടുംതന്നെ ബാധിക്കുകയില്ല. വായുവില്ലാത്തതിനാൽ പ്രകാശത്തിന് വിസരണം സംഭവിക്കാത്തതുകൊണ്ടാണ് ബഹിരാകാശം ഇരുണ്ടിരിക്കുന്നത്. എന്നാൽ, സൂര്യപ്രകാശം തട്ടി പ്രതിപതിക്കുന്നതിനാൽ സഞ്ചാരികൾക്ക് പരസ്​പരം കാണാനാവും. അതുപോലെ വാഹനവും വിവിധ ഉപകരണങ്ങളുമെല്ലാം വ്യക്തമായി കാണാനാവും. അപ്പോഴും അവക്കിടയിലുള്ള സ്​ഥലം ഇരുണ്ടുതന്നെയിരിക്കും.