പകൽ മുഴുവൻ യാത്ര, രാത്രി ജോലി; കശ്മീരിലേക്ക് ഒരു മലയാളി പെണ്‍കുട്ടി

2019 ജൂ​ലൈ 27
പാലക്കാട്​ ക​ൽ​പാ​ത്തി വെ​ങ്കി​േ​ട​ശ്വ​ര കോ​ള​നി​യിലെ വീടിനു മുന്നിൽ അച്ഛൻ ല​ക്ഷ്​​മ​ണനും മകൾ ലക്ഷ്​മിയും. അരികിൽ പൾസൾ^220 ബൈക്ക്​. ജാക്കറ്റും ഹെൽമറ്റുമൊക്കെയായി ഒരു റൈഡ്​ പോകാനുള്ള ഒര ുക്കമുണ്ട്​ കാഴ്​ചയിൽതന്നെ. കൽപാത്തിയിൽനിന്ന്​ ലഡാക്ക് വഴി കശ്മീരിലേക്ക് ​ഒറ്റക്ക്​ ബൈക്ക്​ ഒാടിച്ചുപോകാൻ ഇറങ്ങുകയാണെന്ന്​ ആ മുറ്റത്തുനിന്ന്​ സമൂഹ മാധ്യമത്തിലൂടെ ലൈവായി ലക്ഷ്മി വെളിപ്പെടുത്തി. കേട്ടവർ​ ആദ്യമൊന്ന ്​ ഞെട്ടിയെങ്കിലും, ആ തീരുമാനത്തിന് സമൂഹ മാധ്യമം കട്ടക്ക്​ ഒപ്പംനിന്ന്​ ​ൈകയടിച്ചു. ആറു മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ 10 ലക ്ഷം പേരാണ്​ ആ വിഡിയോ കണ്ടത്​. പതിനായിരത്തിലേറെ പേർ ഷെയറും ചെയ്​തു.

സെ​പ്റ്റം​ബ​ർ 23
59 ദിവസമാകുന്നു ലക്ഷ്​മി ​കേരളത്തിൽനിന്ന്​ കശ്​മീരിലേക്ക്​ (കെ ടു കെ) യാത്ര പുറപ്പെട്ടിട്ട്​... പുതിയ ആകാശവും പുത ിയ ഭൂമിയും താണ്ടി. ലക്ഷ്​മി ഇൗ ദിവസങ്ങൾകൊണ്ട്​ താണ്ടിയത്​ 11,400 കിലോമീറ്റർ. ഒരു പെൺകുട്ടി ഇന്ത്യയെ കണ്ട​തും അനു ഭവിച്ചറിഞ്ഞതും മാത്രമായിരുന്നില്ല ആ യാത്രക്ക്​ പറയാനുണ്ടായിരുന്നത്​. പകൽ റൈഡും രാത്രി ഒാൺലൈനായി അമേരിക്കൻ ക മ്പനിയിൽ ജോലി ചെയ്​തുമാണ്​ ഒാരോ ദിവസവും പുതിയ ദൂരങ്ങൾ താണ്ടിയത്​.

ആദ്യയാത്ര
ഒരു ആക ്​സിഡൻറ്​ ഉണ്ടായതിനെ തുടർന്നാണ്​ സ്​കൂട്ടി വിൽക്കുന്നത്​, പിന്നീട്​ ആറു വർഷ​ത്തോളം വണ്ടികളൊന്നും ഒാടിച്ച ില്ല. 2018ൽ ബൈക്ക്​ വാങ്ങി. സ്​കൂട്ടി എക്​സ്​പീരിയൻസുള്ളയാൾക്ക്​ ഗിയർ ബൈക്ക്​ വഴങ്ങാൻ പ്രയാസമായിരുന്നു. ആദ്യ ആഴ് ​ചയി​ൽ എല്ലാ ദിവസവും ബൈക്കിൽ കയറിയിരിക്കും, സ്​റ്റാർട്ടാക്കും, സ്​റ്റാൻഡ്​ എടുക്കും, പതുക്കെ ഉരുട്ടി നോക്കു ം. യുട്യൂബിൽ നോക്കിയാണ്​ ബാക്കി പഠിച്ചത്​. ആ ഒരു എക്​സ്​പീരിയൻസ്​വെച്ച്​ പതുക്കെ കോളനിക്കകത്ത്​ ഡ്രൈവ്​ ചെ യ്​തു, അതായിരുന്നു ആദ്യ ട്രിപ്പ്​. പതുക്കെപ്പതുക്കെ സൗത്ത്​ ഇന്ത്യയിലെ ഒാരോ ഇടങ്ങളിലേക്ക്​ ആ യാത്ര നീണ്ടു. ഉൗ ട്ടി, മൂന്നാർ, വാഗമൺ, വാൽപാറ, ഗോവ, ബംഗളൂരു, ചെ​െന്നെ...
പൊലീസിലായിരുന്ന അമ്മ ഞാൻ അഞ്ചാം ക്ലാസിൽ പഠിക്കു​േമ്പാ ഴാണ്​ മരിക്കുന്നത്​. പിന്നീട്​ എ​​​​​​െൻറ ലോകവും ധൈര്യവും അമ്മയുടെ അമ്മയായിരുന്നു. അമ്മമ്മക്ക്​ സുഖമില്ലാത ായതോ​ടെ ചെ​െന്നെ കാൾസ​​​​​െൻററിലെ ജോലി രാജിവെച്ച്​ നാട്ടിലേക്ക്​ പോന്നു. അമ്മമ്മ​െയ നോക്കുകയും വേണം, വരു മാനവും വേണമെന്നായി. അതോടെ വീട്ടിലിരുന്ന്​ ഒാൺലൈൻ വഴി ജോലി ചെയ്യുന്നതിനെക്കുറിച്ച്​ അന്വേഷിച്ചുതുടങ്ങി​. യു.എസിലെ ഒരു കമ്പനിയുടെ കസ്​റ്റമർ സർവിസ്​ വിങ്ങി​​​​​​െൻറ ലീഡറായിട്ടാണ്​ ജോലി ചെയ്യുന്നത്​. വൈകീട്ട്​ ഏഴര മുതൽ ​ രാവിലെ നാലര മണിവരെയാണ്​ ജോലി. ചില സമയത്ത്​ കാളുകൾ ഉണ്ടാകും, ചിലപ്പോൾ വിഡിയോ കോൺഫറൻസ്​ ഒക്കെയുണ്ടാകും, അങ്ങനെയാണതി​​​​​​െൻറ സ്വഭാവം.

വാഗമണിൽനിന്ന്​ കെ.ടു.കെയിലേക്ക്​
ജോലിയുടെ സ്വഭാവംവെച്ച്​ ലോങ് ട്രിപ്​ പോകാൻ പറ്റുന്നത്​ ശനിയും ഞായറുമായിരുന്നു. യാത്രക്കിടയിൽ ഫോ​േട്ടാ എട​ുക്കുന്ന​തിൽനിന്ന്​ മാറി ലൈവ്​ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയത്​ വാഗമണിലേക്ക്​ പോയപ്പോഴാണ്​​. ആൾക്കാർ കാണുമോ, ​ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടുമോ എന്നൊക്കെ സംശയമായിരുന്നു. വീട്ടിൽനിന്ന്​ ഇറങ്ങു​േമ്പാൾതന്നെ വാഗമണിലേക്ക്​ ബൈക്കിൽ പോകുന്ന കാര്യം പറഞ്ഞ്​ ഒരു വിഡിയോ ഇട്ടു. വാഗമൺ വിഡിയോ ഒരു ദിവസംകൊണ്ട്​ മാത്രം 75,000 ലൈക്ക്​ കടന്നു. ആവേശം നൽകുന്ന കമൻറുകളായിരുന്നു കൂടുതലും. 'വാഗമണിൽ പോയതൊക്കെ ഇത്രയും വലുതാക്കി പറയണോ, അപ്പോ ലഡാക്കിലൊക്കെ പോയ ഞങ്ങളൊക്കെ എന്ത്​ പറയണം'... എന്ന മുനകളുള്ള ചോദ്യവും ഉണ്ടായിരുന്നു. അതുവരെ എ​​​​​​െൻറ പ്ലാനിങ്ങിലൊക്കെ ദക്ഷിണേന്ത്യ മാത്ര​േമ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. നോർത്ത്​ ഇന്ത്യയെക്കുറിച്ച ആലോചനകളേ ഇല്ലായിരുന്നു. ശേഷം യൂട്യൂബിലും ​ഇൻറർനെറ്റിലുമൊക്കെ എ​​​​​​െൻറ അന്വേഷണം ലഡാക്കിനെ പറ്റിയായി. ലേയിൽ പോയ അങ്കമാലിക്കാരൻ തോമസ്​ കുട്ടിയോട്​​ ലഡാക്കിലേക്ക്​ പോകേണ്ടതിനെപ്പറ്റിയും അതിനായി ചെയ്യേണ്ട കാര്യങ്ങളുമൊക്കെ ചോദിച്ചറിഞ്ഞു. അപ്പോഴും ​പോകണമെ​ന്ന്​ തീര​ുമാനിച്ചിട്ടില്ല. ഒരു ആഗ്രഹത്തി​​​​​​െൻറ പേരിൽ ചോദിച്ചതാണ്​. നമ്മുക്ക്​ പറ്റുന്നതാണെങ്കിൽ കാലെടുത്ത്​ മ​ുന്നോട്ടുവെക്കാമെന്നാണ്​ കരുതിയത്​. ഒറ്റക്ക്​ പോകരുത്​ എന്നാണ്​ പറഞ്ഞത്​. ഒറ്റക്ക്​ പോകുന്നത്​ മാത്രമല്ല, ഒരു പെൺകുട്ടി ഒറ്റക്ക്​ ​പോകു​േമ്പാൾ ഉണ്ടാകുന്ന പ്രശ്​നങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു. പക്ഷേ, റൂട്ടും പ്ലാനുമൊക്കെ കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ ഇത്​ എനിക്ക്​ ഒറ്റക്ക്​ പറ്റുമെന്ന്​ തോന്നി. വാഗമണിൽ പോകുന്നതും ഇന്ത്യ മൊത്തം കറങ്ങുന്നതും ഒരുപോലെയാണ്​. എന്തുകൊണ്ടാണെന്നുവെച്ചാൽ, ഞാൻ പെണ്ണാണ്​ എന്ന്​ അറിഞ്ഞാലല്ലേ പ്രശ്​നമുള്ളൂ, അറിഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ ഇൗ പ്രശ്​നം ഉദിക്കുന്നില്ലല്ലോ. പിന്നെ താമസത്തി​​​​​​െൻറ കാര്യം, ജോലി ആവശ്യാർഥം ബ​ാ​േങ്കാക്കിലൊക്കെ പോയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട്​ പുറത്ത്​ ​സ്​റ്റേ ചെയ്യുന്നതി​​​​​​െൻറ പരിചയം​ ഉണ്ടായിരുന്നു. സുരക്ഷ​െയക്കുറിച്ച്​ എനിക്ക്​ അത്ര പേടിയില്ലായിരുന്നു. ചെറുപ്പം മുതൽ ത​​േൻറടം ഒരുപടി കൂടുതലാണ്​. കാരണം, അങ്ങനെയാണ്​ രക്ഷിതാക്കൾ വളർത്തിയത്​. അങ്ങനെയാണ്​ കെ.ടു.കെയുടെ ഐഡിയ മനസ്സിൽ വന്നതും അതിനുള്ള ഒരുക്കങ്ങൾ തുടങ്ങിയതും.

പിന്നിട്ട വഴിദൂരങ്ങൾ
ഒരു റൂട്ടും പ്ലാനുമൊക്കെയുണ്ടാക്കി. പോയ വഴിയല്ല തിരിച്ചുവന്നത്​. ഇന്ത്യയു​െട പടിഞ്ഞാറ്​ വഴിയായിരുന്നു അങ്ങോട്ടു പോയത്​. പാലക്കാട്ടുനിന്ന്​ തുടങ്ങി മംഗലാപുരം, പുണെ, നാസിക്​​, വാപ്പി, രാജസ്ഥാൻ വഴി ഡൽഹി. മണാലി വഴിയാണ് ലഡാക്കിലെ കർദുങ് ലായിൽ എത്തുന്നത്​. തിരിച്ചിറങ്ങുന്നത്​ ​ജമ്മു, കാർഗിൽ വഴി. ശ്രീനഗറിലെത്തി അവിടെനിന്ന്​ ഡൽഹി, മധ്യപ്രദേശിലൂടെ ഹൈദരാബാദ്​, ബംഗളൂരു, ചെന്നൈ, കന്യാകുമാരി വഴി പാലക്കാട്​.

ഒറ്റക്ക്​ പോകാനുള്ള കാരണം
ട്രിപ്​ സോളോ ആക്കുന്നതിന്​ പിന്നിൽ രണ്ട്​ കാരണമാണ്​. കൂടെ റൈഡിനു വരാൻ ആളില്ലാത്തതാണ് ​ഒന്ന്​​. ആണുങ്ങൾക്കൊപ്പം റൈഡിന്​ പോകാറില്ല. സ്​ത്രീകളാണെങ്കിൽ ആരും വരാനില്ല. പിന്നെ ഒരു കാരണം എ​​​​​​െൻറ ​ജോലിതന്നെയായിരുന്നു. റൈഡിന്​ വന്നവരൊക്കെ ലീവെടുത്തി​േട്ടാ രാജിവെച്ചി​​േട്ടാ ആണ്​. എനിക്കാണെങ്കിൽ ജോലിവിട്ട്​ കളിക്കാനും പറ്റില്ല. സ്​പോൺസറൊന്നുമില്ലായിരുന്നു. കിട്ടുന്ന ശമ്പളത്തിൽനിന്ന്​ വേണം യാത്ര തുടരാൻ. ​ൈകയിലൊരു വലിയ തുക കരുതിയിട്ട​ല്ല യാത്രക്കിറങ്ങുന്നത്​. വീട്ടിൽനിന്ന്​ ഇറങ്ങു​േമ്പാൾ അച്ഛൻ തന്ന മൂവായിരം രൂപയടക്കം ആകെ​ 16,000 രൂപയാണ്​ ഉണ്ടായിരുന്നത്​. ഡൽഹിയിലെത്തിയാ​ലേ ബൈക്കി​​​​​​െൻറ ടയർ മാറ്റേണ്ടതുള്ളൂ. ഭക്ഷണം, താമസം, പെട്രോൾ എല്ലാത്തിനും കൂടിയാണ്​​ ഞാൻ ആ തുക കരുതിയിരുന്നത്​. ചെലവു​ വന്നാൽ വർക്ക്​ ചെയ്യുന്ന സാലറിതന്നെ യാത്രക്കായി ഉപയോഗിക്കാമെന്നുള്ള ​ഐഡിയയുമുണ്ടായിരുന്നു. പിന്നെ കഴുത്തിലും കാലിലുമൊക്കെ കുറച്ച്​ സ​ർണമുണ്ടായിരുന്നു. എന്തെങ്കിലും അത്യാവശ്യം വന്നാൽ വിൽക്കാൻ വേണ്ടിതന്നെയായിരുന്നു ലക്ഷ്യം.

ലാപ്​ടോപ്പും രണ്ട്​ ഇൻറർനെറ്റ്​ കണക്​ഷനും കൊണ്ടാണ് യാത്രക്ക്​ ​ പോയത്​. യാത്രക്കിടയിൽ എവിടെയാണോ കൂടുതൽ ഇൻറർനെറ്റ്​ കിട്ടുക അവിടെയിരുന്നാണ്​ ജോലി ചെയ്യുന്നത്​. ജോലി തുടങ്ങുന്നതിനു മുമ്പ്​ ഹോട്ടലിൽ റൂം എടുക്കും. രാത്രി മൊത്തം വർക്ക്​ ചെയ്യും. ഷിഫ്​റ്റ്​ കഴിഞ്ഞ്​ ഉറങ്ങി രാവിലെ എട്ടിനോ ഒമ്പതിനോ യാത്ര തുടങ്ങും. തിങ്കൾ മുതൽ വെള്ളി വരെ ​ജോലിയും യാത്രയും. ശനിയും ഞായറും യാത്രമാത്രം. ആ ദിവസങ്ങളിലാണ്​ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ദൂരങ്ങൾ കവർ ചെയ്​തത്​. അങ്ങനെയാണ്​ അഹ്​മദാബാദ്​ വരെ പോയത്​. 45 ദിവസത്തെ പ്ലാനാണ്​ ഉണ്ടായിരുന്നത്​, അത്​ 59 ആയി മാറി. ഒരു ദിവസത്തേക്ക്​ 2000 രൂപ കൂട്ടിയാൽ തന്നെ അതൊരു വലിയ തുകയാണ്​. അത്​ ​ൈകയിലില്ലായിരുന്നു. സോളോട്രിപ്​ പോകു​േമ്പാഴുള്ള നേട്ടമെന്താണെന്ന്​ വെച്ചാൽ ​പെ​െട്ടന്ന്​ ഒരു സ്ഥലം കണ്ടു, അവിടെ നിർത്തി ഇഷ്​ടമുള്ള സമയം വരെ അത്​ ആസ്വദിക്കാം. നമ്മളാണ്​ തീരുമാനം എടുക്കുന്നത്​. എനിക്ക്​ എ​​​​​​െൻറ ലൈഫി​​​​​​െൻറ കൺട്രോൾ എ​​​​​​െൻറ ​ൈകയിലുണ്ടാകുന്നതാണ്​ ഒരുപാട്​ താൽപര്യം.

ജോലിയും യാത്രയും
ജോലിചെയ്​ത്​ പോവുക എന്നത്​ കഷ്​ടപ്പാട്​ തന്നെയാണ്​. ശരിക്കൊന്ന്​ ഉറങ്ങണമെന്ന്​ ഒരുപാട്​ ദിവസം ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട്​. കാരണം, പകൽ യാത്രയും രാത്രി ​ജോലിയുമാണല്ലോ. രാത്രി ഉറക്കമിളക്കു​േമ്പാൾ, പകൽ കൂടുതൽ ഉറങ്ങാനാണ്​ ആ​ഗ്രഹിക്കുക. വീട്ടിലുള്ളപ്പോൾ ഷിഫ്​റ്റ്​ കഴിഞ്ഞാൽ ഉച്ചക്ക്​ രണ്ടിനും മൂന്നിനുമാണ്​ എഴുന്നേൽക്കുക. വൈകീട്ട്​ ഏഴര വരെയാണ്​ എ​​​​​​െൻറ ബാക്കി കാര്യങ്ങളൊക്കെ ചെയ്യുക. റൈഡിന്​ പോയി തുടങ്ങിയപ്പോൾ അത്രയും നേരം കിടന്നുറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞാൽ റൈഡ്​ നടക്കില്ല. പോരാത്തതിന്​ ഒാരോ ദിവസവും ഒാരോ നഗരങ്ങൾ പിന്നിടണം. അവ തമ്മിലാക​െട്ട 200-300 കിലോമീറ്റർ വ്യത്യാസമുണ്ട്​. ഇടക്കു നിർത്തിയാൽ സുരക്ഷിത താമസവും ആവശ്യമുള്ള ഇൻറർനെറ്റ്​ സൗകര്യവും കിട്ടിക്കൊള്ളണമെന്നില്ല. ഉത്തരേന്ത്യയിൽ എത്തിയാൽ കിലോമീറ്ററോളം മനുഷ്യൻമാ​രൊന്നും ഉണ്ടാകില്ല, നല്ല ഹൈവേ ആയിരിക്കും, ഇരുവശത്തും മരുഭൂമിക്ക്​ സമാനമായ രീതി.

കൽപ്പാത്തിയിലെ വീടിനു മുന്നിൽ നിന്ന്​ യാത്ര പുറപ്പെടുന്നതിനു മുമ്പ്​ ല​ക്ഷ്​മി പകർത്തിയ സെൽഫി. പിന്നിൽ അച്ഛൻ

അല്ലെങ്കിൽ കുറ്റിക്കാടുകൾ. അതുകൊണ്ട്​ ഉറക്കം മാക്​സിമം കുറക്കാൻ നോക്കും. ​ജോലിയിലും ഉറങ്ങാൻ പറ്റില്ല. കാരണം, എ​​​​​​െൻറ ജോലി​ അവർ നിരീക്ഷിക്കും. ​​ബൈക്ക്​ എണ്ണയടിക്കാനും മറ്റും പമ്പിൽ കയറു​േമ്പാൾ, അവിടെത്തന്നെ ഇരുന്നുറങ്ങും. റൈഡി​​​​​​െൻറ ആവേശമുള്ളതിനാൽ അതൊരു പ്രയാസമായി തോന്നിയില്ല. ശനിയും ഞായറാഴ്​ചയും നല്ലതുപോലെ ഉറങ്ങും. എന്നിട്ട്​ റൈഡിൽ 500 കിലോമീറ്റർ വരെ ആ ദിവസങ്ങളിൽ പിന്നിടും. ബാക്കിയുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ നാലു മണിക്കൂർ വരെയൊക്കെയാണ്​ യാത്ര ചെയ്യുക. 200നും 300നുമിടയിൽ കി​ലോമീറ്റർ കവർ ചെയ്യും. ഒരേ ഇരിപ്പിലിരുന്ന്​ ഒാടിക്കുകയല്ലേ, നല്ല ശരീര വേദനയൊക്കെയുണ്ടായിരുന്നു. ഇടക്ക്​ നിർത്തും. ഒന്ന്​ നിവരും. എഴുന്നേറ്റുനിന്നൊക്കെ ​ഡ്രൈവ്​ ചെയ്​തിട്ടുണ്ട്​. പഠിക്കുന്ന കാലത്ത്​ അത്​ലറ്റായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട്​ ശരീരത്തെ ഫിറ്റാക്കിവെക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. പിന്നെ യാത്രയുടെ സ്​പിരിറ്റുള്ളതുകൊണ്ട്​ ബാക്കിയുള്ളതൊന്നും പ്രശ്​നങ്ങളല്ലായിരുന്നു.

മാറിമറിയുന്ന അനുഭവങ്ങൾ
മംഗലാപുരത്തുനിന്ന്​ യെല്ലാപൂര്​ വഴിയാണ്​​ കോലാപൂരിലേക്ക്​ പോകാൻ പദ്ധതിയിട്ടത്​. ഞായറാഴ്​ചയായിരുന്നു. കൂടുതൽ ദൂരം താണ്ടാനായി നല്ല വേഗത്തിലാണ്​ പോകുന്നത്​്​. ഇടക്കുവെച്ച്​ മൊബൈലിന്​ റെയിഞ്ചൊന്നുമില്ലാത്ത ഒരിടമായി. ഹൈവേ ആയതുകൊണ്ട്​, ഒറ്റ റോഡല്ലേ, വഴിതെറ്റില്ലെന്ന്​ കരുതി നേരയെങ്ങ്​ പോയി. റൂട്ട്​ തെറ്റി. അങ്ങനെ കയറിച്ചെന്നത്​ ഒരു വനപാതയിലാണ്​. നേരത്തേ നിശ്ചയിച്ചതിനെക്കാൾ 75 കിലോമീറ്റർ അധികം സഞ്ചരിക്കണം. പ​േക്ഷ, അതൊരു വല്ലാത്ത ഫീലായിരുന്നു. മയിലും മാനുമൊക്കെ നിറഞ്ഞ കാടിനുള്ളിലൂടെയുള്ള ഒരു റോഡ്​. ഒപ്പം മഴയും. വഴി തെറ്റിപ്പോയതിൽ ഇത്രമേൽ സന്തോഷിച്ച ഒരു പാത വേറെയില്ല.

ജയ്​പൂരിൽനിന്ന്​ ഹോട്ടൽ കണ്ടെത്താൻ വേണ്ടി ഒരു റോഡിൽനിന്ന്​ ഇടത്തേക്കെടുത്തു. ഹോട്ടലാണെങ്കിൽ മറുവശത്തും​. യൂടേൺ എടുത്തിറങ്ങു​േമ്പാൾ, പൊലീസ്​ പിടിച്ചു. വൺവേയാണ്​ പോകാൻ പറ്റില്ലെന്ന്​ പറഞ്ഞു. ഹെൽമറ്റൊക്കെ ഉൗരി, വൺവേ ആണെന്ന്​ അറിയില്ലെന്ന്​ പറഞ്ഞ​്​ തുടങ്ങിയതോടെ, അവരുടെ സംസാരരീതിയൊക്കെ മാറി. വലിയ ആദരവോടെയായി വർത്തമാനമൊക്കെ. സെൽഫിയൊക്കെ എടുത്തു. അതിലൊരു പൊലീസുകാരൻ അപ്പോൾതന്നെ അയാളുടെ ഭാര്യയെ വിളിച്ചിട്ട്​ എ​​​​​​െൻറ യാത്രയെപ്പറ്റിയൊക്കെ പറഞ്ഞു.

55 ഡിഗ്രി ചൂടിൽ കത്തിനിൽക്കു​േമ്പാഴാണ്​ രാജസ്ഥാനിലെത്തുന്നത്.​ ആ ചൂടിനിടയിലും റൈഡിങ് ഗിയറും ഹെൽമറ്റും മാസ്​കും വെച്ച്​ പുകഞ്ഞാണ്​ പോകുന്നത്​. ആ ചൂടും താണ്ടിയാണ്​ മൗണ്ട്​ അബുവി​േലക്ക്​ കയറുന്നത്​. നമ്മുടെ ഉൗട്ടിയുടെ ഒരു ഡബ്​ൾ ഇഫക്​ട്​ ഉള്ള സ്ഥലമാണ്​. സൂര്യാസ്​തമയത്തി​​​​​​െൻറ സമയത്താണ്​ അവിടെ എത്തുന്നത്​. റൈ​േഡ​ഴ്​സായുള്ള ആറു​പേർ മാത്രമാണവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നത്​. സ്വസ്​ഥമായ അന്തരീക്ഷം. രാജസ്ഥാനിൽ സൂര്യാസ്​തമയമൊക്കെ കഴിഞ്ഞാലും ഇരുട്ട്​ പരന്ന്​ തുടങ്ങാൻ ഒരു എട്ട്​ എട്ടരയാകും. ഒമ്പത്​ മണിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞാണ്​ അവിടെനിന്ന്​ ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങുന്നത്​.
ഗുജറാത്തിലൂടെയുള്ള യാത്രക്കിടയിൽ ഒരു ഗ്രാമത്തി​​​​​​െൻറ ഉള്ളിലൂടെ പോയി.

വികസനം ഇല്ലാത്ത വളരെ പിന്നാക്കാവസ്ഥയിലുള്ള ഒരു ഗ്രാമം. അവിടെ ചായക്കടയിൽ ചെന്ന്​ കയറു​േമ്പാൾ ആൾക്കാരുടെയൊക്കെ നോട്ടം അന്യഗ്രഹജീവിയെ കണ്ടതു പോലെയാണ്​. ആൾക്കാരൊക്കെ അടുത്ത്​ വന്നുകൂടി കാര്യങ്ങളൊക്കെ ചോദിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവസാനം അവിടന്ന്​ ഇറങ്ങാൻ നേരത്ത്​ ചായക്കാശ്​ കൊടുത്തിട്ട്​ അവർ വാങ്ങുന്നില്ല. മോൾ കശ്​മീരിൽ പോകുവല്ലേ കൈയിലിരിക്ക​െട്ടയെന്ന്​ പറഞ്ഞു മടക്കിത്തരുകയായിരുന്നു. ചായയ​ും രണ്ട്​ ബജിയുമടക്കം 25 രൂപയിൽ താഴയേ ആയിക്കാണൂ വില. ചിലപ്പോൾ അവർക്ക്​ അന്ന്​ അവിടെ കിട്ടുന്ന ഏറ്റവും വലിയ കച്ചവടവും അതായിരിക്കും. എന്നിട്ടും അത്​ അവർ എനിക്ക്​ തന്നു. ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ ആഗ്രഹത്തെ അവർ എത്രത്തോളം ബഹുമാനിക്കുകയാണെന്ന്​ ഒരു തോന്നലാണുണ്ടായത്​. മണാലിയിൽ ഞങ്ങൾ താമസിച്ച സ്ഥലത്തുനിന്ന്​ റോത്താങ് കാണാൻ കഴിയും.

ലക്ഷ്​മി ലേയിലെ കർദുങ് ലാ ടോപ്പിലെത്തിയപ്പോൾ

മഞ്ഞ്​ പുകപോലെമൂടി ആ സ്ഥലം കാണാൻ കഴിയാത്ത അവസ്ഥയിൽ നിൽക്കുകയാണ്​. ഒന്ന്​ ഒന്നര മണിക്കൂർ കാത്തിരുന്നപ്പോൾ മഞ്ഞ് മാറി, റോത്താങ്ങി​​​​​​െൻറ മലനിര കണ്ടു. കണ്ണ്​ നിറഞ്ഞുപോയി. അങ്ങോട്ടാണ്​ പോകുന്നത്​ എന്ന്​ അറിഞ്ഞി​ട്ട്​ എല്ലാവരും ചേർന്ന്​ കൂക്കിവിളിക്കുകയായിരുന്നു. ലേയി​ൽ എത്തുന്നതിന്​ തൊട്ടുമു​മ്പ്​ സർച്ചൂം എന്ന സ്ഥലത്ത്​ നിൽക്കുകയാണ്​. മണാലിയിൽനിന്ന്​ കയറു​േമ്പാൾ മലയാളികൾ മാത്രം 23 റൈഡേഴ്​സുണ്ട്​. എല്ലാ മലയാളികളും പാസ്​ എടുക്കുന്ന സ്ഥലത്തുനിന്ന്​ പരിചയപ്പെട്ട്​ ഒരുമിച്ച്​ പോകാൻ പ്ലാനിട്ടു. അതാണ്​ നല്ലതും സുരക്ഷിതവും. സർച്ചൂമിൽ നിൽക്കു​േമ്പാൾ, രണ്ട്​ തമിഴ്​ പയ്യൻമാർ എന്നെ കാണാൻ വന്നു. 'അക്ക, നിങ്ങ​ളെ അറിയാം, ടിക്​ടോക്കിലെ വിഡിയോ കണ്ട്, ഇവിടെെവച്ച്​ കണ്ടുമുട്ടാമെന്ന്​ ​പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു​ എന്ന്​ പറഞ്ഞാണ്​ വരുന്നത്​, ഞെട്ടിപ്പോയി.' 'ഇനി അഞ്ച്​ ഭൂഖണ്ഡങ്ങളും കീഴടക്കണം. ബൈക്കിൽതന്നെ. കൽപാത്തിയിൽനിന്ന് ​പുറപ്പെട്ട്​ ​അഞ്ച്​ ഭൂഖണ്ഡങ്ങളും ചുറ്റി തിരിച്ചെത്തുന്ന ഒരു സ്വപ്​നയാത്ര' -ലക്ഷ്​മി പറഞ്ഞുനിർത്തി.