തുരങ്കത്തിലെ കാവൽക്കാർ

ഉദ്ധംപ​ൂരിൽ അൽപം വൈകിയാണ്​ രാവിലെ എണീറ്റത്​. ദ്രാസിൽനിന്ന​ുള്ള മടക്കയാത്രയോടെ ബൈക്ക്​ കാളപൂട്ട്​ കഴിഞ്ഞുവന്ന കോലത്തിലായി. രാവിലെ തന്നെ ബൈക്ക്​ വാട്ടർ സർവീസിനു കൊടുത്ത്​ ഭക്ഷണവും കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും സമയം 12 മണി കഴിഞ്ഞു. ബാഗെല്ലാം കെട്ടിവെച്ച്​ യാത്ര തുടങ്ങു​േമ്പാഴേക്കും ഒരു മണി കഴിയും. ഇന്നും കൂടി ഇവിടെ തങ്ങി നാളെ നേരത്തെ പുറപ്പെടാം എന്ന പദ്ധതിയിൽ ഒരു ദിവസത്തേക്ക്​ കൂടി റൂം നീട്ടിവാങ്ങി. ഇന്ന്​ എന്തായാലും കുറച്ച്​ ജോലികൾ ചെയ്​ത്​ തീർക്കാനുണ്ട്​.

വാട്ടർ സർവീസിനുശേഷം പോയി ചെയിൻ ലൂബ്​ വാങ്ങി.  ഒരാഴ്​ച മുമ്പ്​ പൊട്ടിപ്പോയ മൊബൈൽ​ ഹോൾഡർ വാങ്ങുകയായിരുന്നു അടുത്ത പരിപാടി. മൊബൈൽ​ ഹോൾഡർ ഇല്ലാത്തതിനാൽ ജി.പി.എസ്​ ഇല്ലാതെയായിരുന്നു ഒരാഴ്​ചയായി യാത്ര ചെയ്​തുവന്നത്​.

റോഡിൽ പല ഭാഗത്തും കന്നുകാലികളായിരുന്നു. ഒരു വഴിയിലുടെ പോയി കുറച്ചുകഴിഞ്ഞ്​ തിരികെ വരു​േമ്പാഴും നേരത്തെ കണ്ട കന്നുകാലികൾ നടുറോഡിൽ അതേ നിൽപ്​ നിൽക്കുന്നു. ​േറാഡാണെന്നോ തിരക്കാണെ​േന്നാ ചുറ്റിനും ജനം ആർത്തിരമ്പുന്നുണ്ടെന്നോ ഉള്ള യാതൊരു ഭാവവുമില്ലാതെ നടുറോഡിൽ അതങ്ങനെ അയവിറക്കി നിൽക്കുന്നു. റോഡ്​ തങ്ങൾക്കുകൂടി അവകാശപ്പെട്ടതാണെന്ന പ്രഖ്യാപനം പോലെ യാതൊരു കൂസലുമില്ലാതെയാണ്​ മൂന്ന്​ പശുക്കളുടെയും നിൽപ്പ്​. ആളുകൾ കന്നുകാലികളോട്​ സഹകരിച്ച്​ വാഹനമോടിക്കുന്നു.

ഉച്ചയ്​ക്ക്​ ഒരുപാട്​ അന്വേഷണത്തിനു ശേഷം ഉദ്ധംപൂരിലെ മാർക്കറ്റിൽനിന്നും മൊബൈൽ ഹോൾഡർ കിട്ടി. ഏതൊരു ചന്തയും കണക്കെ തിരക്കും ബഹളവും കൂടിചേർന്നതായിരുന്നു ഉദ്ധംപൂരിലേത​ും. ഞാൻ ബൈക്ക്​ നിർത്തിയ ഭാഗ​ത്ത്​ ഒരു കടയിൽ മീൻ മസാല തേച്ച്​ കണ്ണാടിക്കൂട്ടിൽ വെച്ചിരുന്നത്​ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടു. വീട്ടിൽനിന്നും പുറപ്പെട്ട ശേഷം ഇതുവരെ മീൻ കഴിച്ചിട്ടില്ല. ഇടയ്​ക്ക്​ മീൻകറി കൂട്ടി ചോറുണ്ണാൻ കൊതി തോന്നാറുണ്ട്​. ഞാൻ പതിയെ ആ കടയിലേക്ക്​ കയറി. അത്യാവശ്യം വൃത്തിയും മെനയുമൊക്കെയുണ്ട്​. രണ്ടുതരം മീനുകളാണ്​ അവിടെ കിട്ടുന്നത്​. ഗുജറാത്തിലെ കടലിൽനിന്ന്​ പിടിച്ച്​ ​ട്രെയിനിൽ കയറ്റി ഉദ്ധംപൂരിൽ എത്തിക്കുന്ന ഒരിനവും ഉദ്ധംപൂരിലെ കായലിൽ നിന്ന്​ പിടിച്ച നാടൻ ഇനവും. നാടൻ എടുത്ത്​ പൊരിച്ചുതരാൻ ഞാൻ പറഞ്ഞു. വറുത്ത ശേഷം അതിനു മുകളിൽ പിന്നെയും എന്തൊക്കെയോ മസാലക്കൂട്ടുകൾ വിതറിയാണ്​ മീൻ തന്നത്​. സംഗതി എന്തായാലും നല്ല രുചിയാണ്​.

മാർക്കറ്റിലെ ചുറ്റിത്തിരിയലൊക്കെ കഴിഞ്ഞ്​ റൂമിലെത്തി. ഇന്നലത്തെ യാത്രയോടെ ആകെ പൊടിപിടിച്ചു നാശമായ ഷൂസും ഹെൽമെറ്റുമൊക്കെ വൃത്തിയാക്കി. ബാഗുകൾ പോളിത്തീൻ കവറിനുള്ളിൽ ആയിരുന്നതിനാൽ കുഴപ്പമില്ലാതെയിരിപ്പുണ്ട്​. ആക്ഷൻ ക്യാമറ തുടച്ചു വൃത്തിയാക്കു​േമ്പാഴാണ്​ ഇന്നലത്തെ സംഭവം ഓർമ വന്നത്.
ഉദ്ദംപൂരിലേക്കുള്ള വഴിയിൽ രണ്ടര കിലോമീറ്റർ നീളമുള്ള ജവഹർ തുരങ്കം പാതയിൽ കയറിയിറങ്ങുമ്പോൾ ആരെയോ കാത്തു നിൽക്കുന്ന പോലെ രണ്ടു സൈനികർ കൈ കാണിച്ചു ബൈക്ക്​ നിർത്താൻ പറഞ്ഞു. ബൈക്ക്​ നിർത്താതെ പോവുകയാണെങ്കിൽ നേരിടാനായി ഒരാൾ തോക്ക്​ ചൂണ്ടിപ്പിടിച്ചിരുന്നു. ബൈക്ക്​ സൈഡാക്കിയതും സൈനികരിലൊരാൾ അടുത്തുവന്ന്​ അഴിച്ചുവെച്ച ഹെൽമെറ്റിനു മുകളിലെ ആക്ഷൻ ക്യാമറ ചൂണ്ടി ഇതെന്താണെന്നും എന്തിനാണെന്നും ചോദിച്ചു. ക്യാമറ ഒാഫാണെന്നും ഒന്നും റെക്കോർഡ്​ ചെയ്​തിട്ടില്ലെന്നും ഞാൻ പറഞ്ഞെങ്കിലും അവർക്ക്​ വിശ്വാസം വന്നില്ല.