നമ്മുടെ മിടുക്കർക്ക് വേണ്ടത് റാങ്കുകളല്ല, കരുതലിന്റെ കരുത്താണ്
text_fieldsരാജ്യത്തിന്റെ അഭിമാന സ്തംഭങ്ങളായാണ് ഇന്ത്യൻ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് ടെക്നോളജി (IIT) പോലുള്ള സ്ഥാപനങ്ങൾ ആഗോളതലത്തിൽ അറിയപ്പെടുന്നത്. ലോകത്തെ ഏറ്റവും കഠിനമായ മത്സരപരീക്ഷകൾ കടന്ന് മികച്ച ബുദ്ധിശക്തിയുള്ള കൗമാരക്കാരാണ് ഈ കലാലയങ്ങളുടെ പടവുകൾ കയറുന്നത്. എന്നാൽ, ആ വിജയഗാഥകൾക്ക് പിന്നിൽ ഇന്ന് രക്തം കിനിയുന്ന ഒരു യാഥാർഥ്യമുണ്ട് -നമ്മുടെ കാമ്പസുകളിൽനിന്ന് ഉയരുന്ന തേങ്ങലുകളും വർധിച്ചുവരുന്ന ആത്മഹത്യകളും. ഇത് കേവലം അക്കങ്ങളല്ല, മറിച്ച് ഒരു തലമുറയുടെ നൈരാശ്യത്തിന്റെയും വ്യവസ്ഥാപിതമായ പരാജയത്തിന്റെയും നേർചിത്രമാണ്.
ഞെട്ടിക്കുന്ന കണക്കുകൾ
വിവരാവകാശ (RTI) രേഖകളും നാഷനൽ ക്രൈം റെക്കോഡ്സ് ബ്യൂറോയുടെ (NCRB) കണക്കുകളും നമ്മെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നതാണ്. 2005നും 2024നും ഇടയിൽ ചുരുങ്ങിയത് 115 വിദ്യാർഥികളാണ് ഐ.ഐ.ടികളിൽ മാത്രം സ്വയം ജീവിതം അവസാനിപ്പിച്ചത്. ഐ.ഐ.ടി മദ്രാസിലാണ് ഏറ്റവും കൂടുതൽ മരണം റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തത് -26. കാൺപൂർ (18), ഖരഗ്പൂർ (13), ബോംബെ (10) എന്നിവിടങ്ങളിലും സ്ഥിതി വ്യത്യസ്തമല്ല.
ദേശീയതലത്തിൽ വിദ്യാർഥി ആത്മഹത്യകളുടെ എണ്ണം കഴിഞ്ഞ ഒരു പതിറ്റാണ്ടിനിടെ 65 ശതമാനമാണ് വർധിച്ചത്. 2013ൽ 8,423 ആയിരുന്ന ഈ കണക്ക് 2023ൽ 13,892 ആയി ഉയർന്നു. ഇന്ന് ഇന്ത്യയിലെ മൊത്തം ആത്മഹത്യകളിൽ എട്ട് ശതമാനത്തിലധികം വിദ്യാർഥികളാണ്. അത്യുജ്ജ്വലമെന്ന് കരുതപ്പെടുന്ന സ്ഥാപനങ്ങൾ സ്വന്തം മക്കളുടെ ജീവൻ സംരക്ഷിക്കുന്നതിൽ പരാജയപ്പെടുന്നു എന്നതിന്റെ തെളിവാണിത്.
മരണക്കെണികളാകുന്ന കാരണങ്ങൾ
എന്തുകൊണ്ടാണ് പ്രിയപ്പെട്ട ഈ മിടുക്കർ അന്ത്യം വരിക്കുന്നത്? ഇത് ഏതെങ്കിലും ഒരു പ്രത്യേക കാരണത്താലല്ല, മറിച്ച് അക്കാദമികവും സാമൂഹികവും മാനസികവുമായ സമ്മർദങ്ങളുടെ പരിണത ഫലമാണ്. അതിരൂക്ഷമായ അക്കാദമിക് സമ്മർദം. വർഷങ്ങളോളം നീണ്ട കോച്ചിങ്ങിനുശേഷം കാമ്പസിലെത്തുന്ന വിദ്യാർഥികൾക്ക് കനത്ത സിലബസും തുടർച്ചയായ പരീക്ഷകളും പലപ്പോഴും താങ്ങാനാവുന്നില്ല. ‘ടോപ്പർ’ ആയിരുന്നവരിൽ 60 ശതമാനത്തോളം പേരും അവിടെ എത്തുമ്പോൾ അനുഭവിക്കുന്ന അരക്ഷിതാവസ്ഥ മാനസികാരോഗ്യത്തെ തകർക്കുന്നു.
തൊഴിൽ ആശങ്കകൾ: സാമ്പത്തിക മാന്ദ്യവും പ്ലേസ്മെന്റുകളിലെ കുറവും അന്ത്യവർഷ വിദ്യാർഥികളെ വലിയ സമ്മർദത്തിലാക്കുന്നുണ്ട്. വിദ്യാഭ്യാസ വായ്പകളും കുടുംബത്തിന്റെ പ്രതീക്ഷകളും അവർക്ക് വലിയ ഭാരമാകുന്നു.
ജാതിവിവേചനത്തിന്റെ നിഴലുകൾ: ദലിത്, പിന്നാക്ക വിഭാഗങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള വിദ്യാർഥികൾ അനുഭവിക്കുന്ന സാമൂഹിക വിവേചനം ഗൗരവതരമാണ്. ആത്മഹത്യ ചെയ്ത പകുതിയിലധികം പേരും സംവരണ വിഭാഗത്തിൽ നിന്നുള്ളവരാണ് എന്നത് യാദൃച്ഛികമല്ല. റാങ്കിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള തരംതിരിക്കലുകൾ ഈ വിവേചനത്തിന് ആക്കം കൂട്ടുന്നു.
സംവിധാനങ്ങളുടെ പോരായ്മ: പേരിന് കൗൺസലിങ് സെന്ററുകൾ ഉണ്ടെങ്കിലും പലയിടത്തും ആവശ്യത്തിന് ജീവനക്കാരില്ല. മാനസികാരോഗ്യം തേടിപ്പോകുന്നത് അപമാനമാണെന്ന് കരുതുന്ന സാമൂഹികാവസ്ഥയും ഇതിന് തടസ്സമാകുന്നു.
സുപ്രീംകോടതിയുടെ ഇടപെടൽ: ഒരു പ്രതീക്ഷ
ഈ പ്രതിസന്ധി തിരിച്ചറിഞ്ഞ സുപ്രീംകോടതി 2025ൽ ഒരു ദേശീയ കർമസേന രൂപവത്കരിക്കുകയും 15 കർശന മാർഗനിർദേശങ്ങൾ പുറപ്പെടുവിക്കുകയും ചെയ്തു. പരിശീലനം സിദ്ധിച്ച കൗൺസലർമാർ, മാനസികാരോഗ്യ പരിശീലനം ലഭിച്ച അധ്യാപകർ, രഹസ്യാത്മകമായ പരാതി പരിഹാര സെല്ലുകൾ, ടെലി-മനാസ് (Tele-MANAS) പോലുള്ള ഹെൽപ് ലൈനുകൾ എന്നിവ ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. വിദ്യാർഥികളുടെ മാനസികാരോഗ്യത്തെ അവഗണിക്കുന്നത് നിയമനടപടികൾക്ക് കാരണമാകുമെന്ന് കോടതി മുന്നറിയിപ്പ് നൽകിയിട്ടുണ്ട്.
ഇനി വേണ്ടത്കരുതലിന്റെ കാലം
സ്ഥാപനങ്ങളുടെ റാങ്കിങ്ങിനേക്കാളും പ്രശസ്തിയേക്കാളും വിലപ്പെട്ടതാണ് ഓരോ ജീവനുമെന്ന് ഭരണകൂടങ്ങളും സർവകലാശാലകളും തിരിച്ചറിയണം.
മാനസികാരോഗ്യം പാഠ്യപദ്ധതിയുടെ ഭാഗമാക്കുക: മാനസികാരോഗ്യം എന്നത് അക്കാദമിക് മികവിനോളം പ്രാധാന്യമുള്ളതാണെന്ന ബോധ്യം വളർത്തണം.
അക്കാദമിക് ഘടനയിൽ മാറ്റം: ഗ്രേഡിങ് സമ്പ്രദായം ലഘൂകരിക്കുകയും ആദ്യ വർഷങ്ങളിൽ വിദ്യാർഥികൾക്ക് അനുകൂലമായ സാഹചര്യം ഒരുക്കുകയും വേണം.
വിവേചനങ്ങൾക്കെതിരെ സന്ധിയില്ലാത്ത പോരാട്ടം: ജാതിവിവേചനങ്ങൾ ഇല്ലാതാക്കാൻ എസ്.സി/എസ്.ടി സെല്ലുകൾ ശക്തിപ്പെടുത്തുകയും കുറ്റവാളികളെ മാതൃകാപരമായി ശിക്ഷിക്കുകയും വേണം.
കാമ്പസ് സംസ്കാരം മാറണം: തോൽവി എന്നത് ജീവിതത്തിന്റെ അവസാനമല്ലെന്ന് വിദ്യാർഥികളെ പഠിപ്പിക്കണം. തുറന്ന് സംസാരിക്കാനും സഹായം ചോദിക്കാനും അവർക്ക് മടിയുണ്ടാകാത്ത ഒരു അന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിക്കണം.
ഭാവിയുടെ വാഗ്ദാനങ്ങളായ യുവത്വത്തെ തകർക്കാനല്ല, മറിച്ച് അവരെ കരുത്തുറ്റവരാക്കി വളർത്താനാണ് ഉന്നത വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങൾ ഉണ്ടാകേണ്ടത്. ഓരോ ആത്മഹത്യയും ആ വ്യവസ്ഥിതിയുടെ പരാജയമാണ്. ഇനിയൊരു ജീവൻ കൂടി പൊലിയാതിരിക്കാൻ നമുക്ക് ജാഗരൂകരാകാം.
മാനസികമായ ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അല്ലെങ്കിൽ ആരെങ്കിലും ഇത്തരം സാഹചര്യത്തിലൂടെ കടന്നുപോകുന്നത് ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ടാൽ സർക്കാർ ഹെൽപ് ലൈനുകളുമായി ബന്ധപ്പെടുക: Tele-MANAS (14416).
ഡേറ്റ വിശകലനം
ഐ.ഐ.ടികളിലെ ആത്മഹത്യകൾ (2005-2024): ലഭ്യമായ വിവരങ്ങൾ പ്രകാരം, കഴിഞ്ഞ രണ്ട് പതിറ്റാണ്ടിനിടെ ഐ.ഐ.ടി മദ്രാസിലാണ് ഏറ്റവും കൂടുതൽ വിദ്യാർഥി ആത്മഹത്യകൾ നടന്നത് (26 മരണം). ഐ.ഐ.ടി കാൺപൂർ (18), ഖരഗ്പൂർ (13) എന്നിവ തൊട്ടുപിന്നിലുണ്ട്. ഈ കണക്കുകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് ഏറ്റവും മികച്ച അക്കാദമിക് നിലവാരമുള്ള ഇടങ്ങളിലാണ് മാനസികമായ സമ്മർദം ഏറ്റവും കൂടുതലായി അനുഭവപ്പെടുന്നത് എന്നാണ്.
ദേശീയതലത്തിലെ വർധന (NCRB): ദേശീയ ക്രൈം റെക്കോഡ്സ് ബ്യൂറോയുടെ കണക്കുകൾ പ്രകാരം, 2013ൽ 8,423 ആയിരുന്ന വിദ്യാർഥി ആത്മഹത്യകൾ 2023ൽ 13,892 ആയി ഉയർന്നു. ഏകദേശം 65 ശതമാനത്തിന്റെ വർധന ഒരു പതിറ്റാണ്ടിനിടെ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ഇത് രാജ്യത്തെ വിദ്യാഭ്യാസ സമ്പ്രദായം നേരിടുന്ന ആഴത്തിലുള്ള പ്രതിസന്ധിയെയാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്.
സാമൂഹിക വിഭാഗങ്ങളുടെ പങ്കാളിത്തം: റിപ്പോർട്ടുകൾ പ്രകാരം ഐ.ഐ.ടികളിലെ ആത്മഹത്യകളിൽ പകുതിയിലധികം പേരും (50%+) സംവരണ വിഭാഗങ്ങളിൽ നിന്നുള്ളവരാണ്. ഇത് കാമ്പസുകളിൽ നിലനിൽക്കുന്ന ജാതി വിവേചനവും സാമൂഹികമായ ഒറ്റപ്പെടലും ഒരു പ്രധാന കാരണമാണെന്ന് അടിവരയിടുന്നു.
അക്കാദമിക് സമ്മർദം: വിദ്യാർഥികൾക്കിടയിൽ നടത്തിയ സർവേകളിൽ 60 ശതമാനത്തിലധികം പേരും അമിതമായ അക്കാദമിക് ഭാരവും പരീക്ഷാ പേടിയുമാണ് മാനസിക തകർച്ചക്ക് പ്രധാന കാരണമായി ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നത്.
(വിദ്യാഭ്യാസ പ്രവർത്തകനാണ്
ലേഖകൻ)
Don't miss the exclusive news, Stay updated
Subscribe to our Newsletter
By subscribing you agree to our Terms & Conditions.

