ശശി തരൂർ ശാഠ്യം പിടിക്കരുത്

• ഇന്ത്യൻ നാഷനൽ കോൺഗ്രസ് ഒരിക്കലും ഒരു ഏകശിലാ സ്ഥാപനമായിരുന്നില്ല; മറിച്ച്, അത് ഇന്ത്യയുടെ വിശാലമായ പ്രത്യയശാസ്ത്ര വൈവിധ്യത്തെ എന്നും പ്രതിഫലിപ്പിച്ചിരുന്നു. വ്യത്യസ്ത ചിന്താധാരകളെ ഉൾക്കൊള്ളുന്നതിലൂടെയാണ് പാർട്ടി വികസിച്ചത്. ഈ കാര്യങ്ങൾ ശശി തരൂരിന്റെ എന്നപോലെ പാർട്ടി നേതാക്കളുടെയും അണികളുടെയും ഓർമകളിൽ എന്നും ഉണ്ടായിരിക്കണം

ശശി തരൂർ വിഷയം കോൺഗ്രസിനകത്തും പുറത്തും ആളിക്കത്തുകയാണല്ലോ. ശശി തരൂരിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങൾ ശരിയോ തെറ്റോ എന്നത് രാഷ്ട്രീയപരമായ വിശകലനത്തിന് വിധേയമാക്കേണ്ടതുണ്ട്. ആശയങ്ങൾ പാർട്ടിക്കകത്ത് പറയാൻ സ്വാതന്ത്ര്യമുണ്ടെങ്കിലും അത് പാർട്ടിയുടെ നയങ്ങളാവണം എന്ന് തരൂരെന്നല്ല ഒരുനേതാവും ശഠിക്കരുത്. 1885ൽ സ്ഥാപിതമായതുമുതൽ ഇന്ത്യൻ നാഷനൽ കോൺഗ്രസ് ഇന്ത്യയുടെ രാഷ്ട്രീയ പരിണാമത്തിന്റെ കളിത്തൊട്ടിലായിരുന്നു. പതിറ്റാണ്ടുകളായി, തീവ്ര ദേശീയത മുതൽ മിതവാദ ഭരണഘടനാവാദം, സോഷ്യലിസ്റ്റ് ചിന്ത മുതൽ വലതുപക്ഷ യാഥാസ്ഥിതികത വരെയുള്ള വൈവിധ്യമാർന്ന പ്രത്യയശാസ്ത്രങ്ങളിൽ വിശ്വസിക്കുന്നവരെ അത് ഉൾക്കൊണ്ടിട്ടുണ്ട് .

സ്വാതന്ത്ര്യസമര രംഗത്തും പിന്നീട് ഭരണതലത്തിലും വ്യത്യസ്ത കാഴ്ചപ്പാടുകളുള്ള നേതാക്കളുടെ പ്രസ്ഥാനമായിരുന്നു കോൺഗ്രസ്. ഈ പ്രത്യയശാസ്ത്ര വ്യത്യാസങ്ങൾ പലപ്പോഴും ചർച്ചകൾക്കും സംഘർഷങ്ങൾക്കും കാരണമായി. എന്നാൽ, ഇതെല്ലാം പിന്നീട് പ്രസ്ഥാനത്തെ സമ്പന്നമാക്കുകയായിരുന്നു . ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ, സ്വാതന്ത്ര്യ സമരരംഗത്ത് കോൺഗ്രസിന്റെ ചിന്താധാരയിൽ മിതവാദികളും തീവ്രവാദികളും ആയുള്ള വിഭജനം ദൃശ്യമായിരുന്നു. ദാദാഭായ് നവറോജി, ഗോപാലകൃഷ്ണ ഗോഖലെ, ഫിറോസ്ഷാ മേത്ത തുടങ്ങിയ മിതവാദികൾ മുന്നോട്ട് വെച്ച സമരരീതി സമാധാനപരമായിരുന്നു. പാശ്ചാത്യ ലിബറൽ ചിന്തയാൽ സ്വാധീനിക്കപ്പെട്ട അവർ നിവേദനങ്ങളിലൂടെയും ചർച്ചകളിലൂടെയും സ്വയംഭരണത്തിന് ശ്രമിച്ചു.

ബാല ഗംഗാധര തിലകൻ, ബിപിൻ ചന്ദ്ര പാൽ, ലാലാ ലജ്പത് റായ് തുടങ്ങിയവർ ബഹിഷ്കരണങ്ങളും പ്രതിഷേധങ്ങളും ഉൾപ്പെടെ കൂടുതൽ ആക്രമണാത്മക സമീപനത്തിനായി വാദിച്ചു. കോൺഗ്രസിനകത്തെ തീവ്ര ഇടതുപക്ഷ ചിന്തകനായ സ്വാതന്ത്ര്യ സമര സേനാനിയായിരുന്നു മൗലാന ഹസ്രത് മൊഹാനി.1904 ൽ ഇന്ത്യൻ നാഷനൽ കോൺഗ്രസിൽ ചേർന്ന അദ്ദേഹമാണ് 1921ൽ ഇൻക്വിലാബ് സിന്ദാബാദ്’ എന്ന മുദ്രാവാവാക്യം മുമ്പോട്ട് വെച്ചത്. ഇന്ത്യയുടെ ചരിത്രത്തിലാദ്യമായി പൂർണ സ്വരാജ് (ആസാദി-ഏ-കാമിൽ)എന്ന ആവശ്യം ഉയർത്തിയത് അദ്ദേഹമായിരുന്നു. ഗാന്ധിക്ക് ആദ്യം ഇതിനോട് യോജിപ്പുണ്ടായിരുന്നില്ല. പക്ഷേ, യുവജനങ്ങളുടെ ഇച്ഛാശക്തിയെ മാനിച്ച്​ അദ്ദേഹം അവരോടു യോജിക്കുകയായിരുന്നു.

മഹാത്മാഗാന്ധി സ്വാതന്ത്ര്യസമരത്തിന് ഒരു സവിശേഷ സമീപനം അവതരിപ്പിച്ചു. സത്യഗ്രഹം, നിസ്സഹകരണം എന്നിങ്ങനെ അഹിംസയിലധിഷ്ഠമായ സമര മാർഗങ്ങൾ സമര രാഷ്ട്രീയ തന്ത്രം മാത്രമായിരുന്നില്ല. ആത്മീയതയും ധാർമിക തത്ത്വചിന്തയും ഗാന്ധിയൻ പ്രത്യയശാസ്ത്രത്തെ സ്വാധീനിച്ചു. ഗാന്ധിയുടെ നേതൃത്വം ബഹുജന പങ്കാളിത്തത്തിന് പ്രചോദനം നൽകുകയും സ്വാതന്ത്ര്യസമരത്തെ ഒരു ജനകീയ പ്രസ്ഥാനമാക്കി മാറ്റുകയുമായിരുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, അദ്ദേഹത്തിന്റെ രീതികൾ കോൺഗ്രസിനുള്ളിൽ സാർവത്രികമായി അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടില്ല. കോൺഗ്രസ് നേതാവായിരുന്ന സുഭാഷ് ചന്ദ്രബോസ് ഗാന്ധിയുടെ അഹിംസാ സമീപനത്തോട് വിയോജിക്കുകയും സായുധ പ്രതിരോധത്തിനുവേണ്ടി വാദിക്കുകയും ചെയ്തു. ഗാന്ധിയുടെ അടുത്ത അനുയായിയായ ജവഹർലാൽ നെഹ്‌റു അഹിംസയെ പിന്തുണച്ചു, പക്ഷേ, ചായ്​ വ്​ സോഷ്യലിസത്തോടായിരുന്നു.

ഗാന്ധിജിയും നേതാജിയും

 1947ൽ സ്വാതന്ത്ര്യലബ്ധിക്കുശേഷം, കോൺഗ്രസ് ഒരു വിമോചന പ്രസ്ഥാനത്തിൽനിന്ന് പതിറ്റാണ്ടുകളോളം ഇന്ത്യയെ ഭരിക്കുന്ന ഭരണകക്ഷിയായി മാറി. പാർട്ടിക്കുള്ളിലെ പ്രത്യയശാസ്ത്ര സ്പെക്ട്രം പരിണമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ഇന്ത്യയുടെ ആദ്യ പ്രധാനമന്ത്രി എന്നനിലയിൽ, സോവിയറ്റ് യൂനിയനിൽനിന്ന് പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ട് ജവഹർലാൽ നെഹ്‌റു ഒരു സോഷ്യലിസ്റ്റ് മാതൃക നടപ്പിലാക്കി. അമിതമായ സർക്കാർ നിയന്ത്രണത്തിനും മന്ദഗതിയിലുള്ള സാമ്പത്തിക വളർച്ചക്കും വലതുപക്ഷ ചായ്‌വുള്ള കോൺഗ്രസ് നേതാക്കൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സോഷ്യലിസ്റ്റ് നയങ്ങളെ വിമർശിച്ചു.

സർദാർ വല്ലഭായ് പട്ടേലും പുരുഷോത്തം ദാസ് ടണ്ടനും ദേശീയ ഐക്യത്തിന് പ്രതിജ്ഞാബദ്ധരാണെങ്കിലും, അവരുടെ സമീപനത്തിൽ കൂടുതൽ വലത് പക്ഷ തീവ്രതയും യാഥാസ്ഥിതിക സ്വഭാവവും ഉണ്ടായിരുന്നു. അവർ വിപണി നയിക്കുന്ന സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയെ പിന്തുണക്കുകയും സാംസ്കാരിക ദേശീയതക്ക് ഊന്നൽ നൽകുകയും ചെയ്തു.

ഇന്ദിരാഗാന്ധി നെഹ്‌റൂവിയൻ സോഷ്യലിസത്തെ ഒരുപടികൂടി മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോയി, ബാങ്കുകൾ ദേശസാത്കരിക്കുകയും മുൻ രാജകുടുംബങ്ങളുടെ സ്വകാര്യ പണമിടപാടുകൾ നിർത്തലാക്കുകയും ചെയ്തു. അവരുടെ ‘ഗരീബി ഹഠാവോ’ ദാരിദ്ര്യം ഇല്ലാതാക്കുക എന്ന മുദ്രാവാക്യം ജനങ്ങളെ ആകർഷിച്ചു.എന്നിരുന്നാലും, അധികാര കേന്ദ്രീകരണവും അടിയന്തരാവസ്ഥ പ്രഖ്യാപനവും (1975-77) നിരവധി നേതാക്കളെ അകറ്റി. മൊറാർജി ദേശായി, ജഗ്ജീവൻ റാം തുടങ്ങിയ നേതാക്കൾ പ്രതിപക്ഷ സഖ്യങ്ങൾ രൂപവത്കരിച്ചതോടെ കോൺഗ്രസ് തന്നെ പിളർന്നു.

ഇന്ദിരാഗാന്ധി സോഷ്യലിസത്തിലേക്ക് വളരെയധികം ചായ്‌വ് കാണിച്ചപ്പോൾ, രാജീവ് ഗാന്ധി സ്വകാര്യ വ്യവസായം, ഐ.ടി വികസനം, സർക്കാർ നിയന്ത്രണങ്ങൾ എന്നിവ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചുകൊണ്ടും സാമ്പത്തിക ഉദാരീകരണത്തിന് തുടക്കമിട്ടു.

1991ൽ സാമ്പത്തിക ഉദാരീകരണം ആരംഭിച്ച പി.വി. നരസിംഹ റാവു, മൻമോഹൻ സിങ് എന്നിവരുടെ കീഴിലാണ് കോൺഗ്രസിലെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട പ്രത്യയശാസ്ത്ര മാറ്റം ഉണ്ടായത്. ഈ പരിഷ്കാരങ്ങൾ നെഹ്‌റൂവിയൻ സോഷ്യലിസം അവസാനിപ്പിക്കുകയും വിപണി നിയന്ത്രിത വളർച്ച സ്വീകരിക്കുകയും ഇന്ത്യയുടെ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയെ വിദേശ നിക്ഷേപത്തിന് തുറന്നുകൊടുക്കുകയും ചെയ്തു. പാർട്ടിക്കുള്ളിലെ സോഷ്യലിസ്റ്റ് വിഭാഗങ്ങൾ ഈ മാറ്റത്തെ എതിർത്തു, പക്ഷേ ഇന്ത്യയുടെ സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധിയെ നേരിടാൻ അത് ആവശ്യമായിരുന്നു.

കോൺഗ്രസിന്റെ ചരിത്രം ചിന്താവൈവിധ്യവും അഭിപ്രായ ഭിന്നതകളും ഉൾക്കൊള്ളുന്നതിലൂടെ ശക്തിപ്പെട്ടതാണ്. ഇന്നത്തെ സാഹചര്യത്തിൽ, ശശി തരൂരിന്റെ അഭിപ്രായപ്രകടനങ്ങളെ പാർട്ടി സമാനമായ ഉൾക്കാഴ്ചയോടെ സമീപിക്കണം. സാധാരണക്കാരെ എന്നപോലെ കോൺഗ്രസുകാരല്ലാത്ത യുവതയെയും ധിഷണാശാലികളെയും പാർട്ടിയിലേക്ക് ആകർഷിക്കണമെന്ന് അദ്ദേഹം പറയുന്നതിനെ നിസ്സാരമായി തള്ളിക്കളയരുത്. ഇന്നത്തെ സാഹചര്യത്തിൽ, ശശി തരൂരിന്റെ അഭിപ്രായവ്യത്യാസങ്ങളും പാർട്ടിയുടെ സമ്പന്നമായ ചിന്താവൈവിധ്യത്തിന്റെ ഭാഗമായാണ് കാണേണ്ടത്. എഴുത്തും വായനയും ലോകപരിചയവും സർഗസംവേദനത്തിനു സഹായകരമാവുമെന്ന് തെളിയിച്ച നേതാവാണ് തരൂർ. അദ്ദേഹം കേരള സർക്കാറിന്റെ നയങ്ങളെ പ്രശംസിച്ചതും, പ്രധാനമന്ത്രി നരേന്ദ്ര മോദിയുടെ യു.എസ് സന്ദർശനത്തെ അനുകൂലിച്ചതും പാർട്ടിക്കുള്ളിലും പുറത്തും അഭ്യൂഹങ്ങൾക്ക് ഇടയാക്കി. ഇത്തരം അഭിപ്രായപ്രകടനങ്ങൾ അദ്ദേഹം ഒഴിവാക്കേണ്ടതായിരുന്നു.

ഇന്ത്യൻ നാഷനൽ കോൺഗ്രസ് ഒരിക്കലും ഒരു ഏകശിലാ സ്ഥാപനമായിരുന്നില്ല; മറിച്ച്, അത് ഇന്ത്യയുടെ വിശാലമായ പ്രത്യയശാസ്ത്ര വൈവിധ്യത്തെ എന്നും പ്രതിഫലിപ്പിച്ചിരുന്നു. വ്യത്യസ്ത ചിന്താധാരകളെ ഉൾക്കൊള്ളുന്നതിലൂടെയാണ് പാർട്ടി വികസിച്ചത്. ഈ കാര്യങ്ങൾ ശശി തരൂരിന്റെ എന്നപോലെ പാർട്ടി നേതാക്കളുടെയും അണികളുടെയും ഓർമകളിൽ എന്നും ഉണ്ടായിരിക്കണം. അഭിപ്രായ ഭിന്നതകൾക്കിടയിലും ഐക്യം ഉണ്ടാവുക എന്നതാണ് രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടി എന്ന നിലയിൽ കോൺഗ്രസ് പാർട്ടിയുടെ ഔന്നത്യം. പാർട്ടിയെയും രാജ്യത്തെയും നശിപ്പിക്കാൻ ശപഥമെടുത്ത ശക്തികൾക്കെതിരെ ഒറ്റക്കെട്ടായി പ്രവർത്തിക്കേണ്ട സമയമാണിതെന്ന്​ മറന്നുപോവരുതെന്ന്​ ഉൾപ്പാർട്ടി ജനാധിപത്യത്തിന്​ ഏറ്റവു​മേറെ വില കൽപ്പിക്കുന്ന എ​ന്റെ പാർട്ടിയുടെ പ്രിയനേതാക്കളെ ഉണർത്തട്ടെ.

●(ഇന്ത്യൻ ഓവർസീസ് കോൺഗ്രസ് മിഡിൽ ഈസ്റ്റ് കൺവീനറാണ് ലേഖകൻ)