അ​ന്ന​ദാ​ന​ത്തിന്‍റെ അ​റ​ബ്​ സാ​യു​ജ്യം

‘ജന്മ​ദി​ന’​ത്തി​ൽ വി​ശ​പ്പി​െ​ൻ​റ ദൈ​ന്യ​ത ബ​ഷീ​ർ കു​റി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. 
ആ ​പ​ട്ടി​ണി നാ​ളി​ൽ ഒ​രു പ​തി​നൊ​ന്നു വ​യ​സു​കാ​ര​ൻ പ​യ്യ​െ​ൻ​റ ന​ന്മ​മ​ന​സ്സും കാ​ണാം
അ​വ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: ‘എ​​േൻറ ര​ണ്ട​ണേ​ണ്ട്‌.’
‘അ​തി​ന്‌?’
അ​വൻ പ​രു​ങ്ങി: ‘ഞാ​ൻ വ​രു​ന്ന മാ​സ​ത്തി വീ​ട്ടി പോ​കു​മ്പോ സാ​റു ത​ന്നേ​ച്ചാ മ​തി.’
എ​​​​െൻറ ഹൃ​ദ​യം വി​ങ്ങി: അ​ല്ലാ​ഹു​വേ!
‘കൊ​ണ്ടു​വ​രൂ!’
അ​തു കേൾക്കാത്ത പാ​ട്‌, അ​വ​ൻ ഓ​ടി!
വി​ശ​പ്പി​െ​ൻ​റ തീ​ക്ഷ്​​ണ​ത. അ​ത്​ എ​ത്ര ശ​ക്​​ത​മാ​ണെ​ന്ന്​ അ​നു​ഭ​വി​ച്ച​വ​ർ​ക്കേ അ​റി​യൂ. കാ​ല​ണ^​അ​ത്​ എ​ത്ര വ​ലി​യ തു​ക​യാ​ണെ​ന്ന്​ കു​റി​ച്ച​തും ഇ​തേ ബ​ഷീ​ർ.
ഉ​ത്ത​രേ​ന്ത്യ​ൻ സ​ഞ്ചാ​ര​വേ​ള​ക​ളി​ൽ പ​ല​വു​രു ക​ണ്ടി​ട്ടു​ണ്ട്, പ​ട്ടി​ണി​ക്കോ​ല​ങ്ങ​ളാ​യ അ​നേ​കം മ​നു​ഷ്യ​രെ. 
ക​ലാ​പ​ങ്ങ​ളു​ടെ വേ​ള​ക​ളി​ൽ ക്യാ​മ്പു​ക​ളി​ൽ കൊ​ണ്ടു​ത​ള്ളി​യ പ​ട്ടി​ണി ഗ്ര​സി​ച്ച മ​നു​ഷ്യ​രു​ടെ നേ​ർ​ചി​ത്ര​ങ്ങ​ളും മ​റ​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​യി​ല്ല. ല​ബ​നാ​നി​ലെ​യും മ​റ്റും അ​ഭ​യാ​ർ​ഥി ക്യാ​മ്പു​ക​ളി​ൽ ക​ണ്ട കാ​ഴ്​​ച​യും മ​റ്റൊ​ന്ന​ല്ല. 
എ​ന്നാ​ൽ, ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ പ​ട്ടി​ണി കി​ട​ക്കു​ന്ന മ​നു​ഷ്യ​രു​ടെ രൗ​ദ്ര, ദൈ​ന്യ ഭാ​വ​ങ്ങ​ൾ ഒ​രു​മി​ച്ചു ക​ണ്ട​ത്​ ബ​ഗ്​​ദാ​ദി​ൽ. 
അ​തും ഇ​റാ​ഖ് ​അ​ധി​നി​വേ​ശ നാ​ളി​ൽ. പ​തി​മൂ​ന്ന് സം​വ​ത്സ​ര​ങ്ങ​ൾ​ക്കി​പ്പു​റ​വും ക​ണ്ണി​ൽ നി​ന്ന്​ മാ​യു​ന്നി​ല്ല ആ ​കാ​ഴ്​​ച. 
മാ​ധ്യ​മ പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ക​ൻ ഹാ​മി​ദ്​ മി​ർ ആ​ണ്​ പ​റ​ഞ്ഞ​ത്, ബ​ഗ്​​ദാ​ദി​ലെ മ​നോ​രോ​ഗാ​ശു​പ​ത്രി​യി​ൽ നി​ർ​ബ​ന്ധമാ​യും പോ​ക​ണ​മെ​ന്ന്.
ആ​രും നോ​ക്കാ​നി​ല്ലാ​തെ, അ​ല​റിവി​ളി​ക്കു​ന്ന മ​നോ​രോ​ഗി​ക​ളെ കു​റി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​ന്​ പ​റ​യാ​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​ത്. 
ബ​ഗ്​​ദാ​ദി​ൽ ബ​അ​സ്​​ ​സൈ​ന്യം തോ​റ്റി​രി​ക്കു​ന്നു. 
ചു​റ്റും യു.​എ​സ്​ ക​വ​ചി​ത​വാ​ഹ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ വി​ജ​യാ​ഘോ​ഷം. 
ന​ഗ​ര​ത്തി​ൽനി​ന്ന്​ അ​ധി​ക​മൊ​ന്നും ദൂ​ര​മി​ല്ല, മ​നോ​രോ​ഗാ​ശു​പ​ത്രി​യി​ലേ​ക്ക്. 
ഭ​ക്ഷ​ണം ന​ൽ​കാ​ൻ ആ​രു​മി​ല്ലാ​തെ തീ​ർ​ത്തും അ​നാ​ഥ​രാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ട മ​നോ​രോ​ഗി​ക​ളു​ടെ സെ​ല്ലു​ക​ൾ. ഉ​ള്ളി​ൽ നി​ന്നു​യ​രു​ന്ന ആ​ർ​ത്ത​നാ​ദ​ങ്ങ​ൾ. 
അ​പ്പോ​ഴാ​ണ്​ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ച​ത്​ പു​റ​ത്തെ ആ ​കാ​ഴ്​​ച. 
സെ​ല്ലു​ക​ൾ​ക്കു വെ​ളി​യി​ൽ ചി​ല​ർ ഭ​ക്ഷ​ണം പാ​കം ചെ​യ്യു​ന്നു. മ​നോ​രോ​ഗി​ക​ളു​ടെ മു​ഴു​വ​ൻ ക​ണ്ണു​ക​ളും അ​വി​ടേ​ക്ക്. മു​ഷി​ഞ്ഞ വ​സ്​​ത്രം ധ​രി​ച്ച ഏ​താ​നും ഇ​റാ​ഖി​ക​ൾ. സ്​​കൂ​ളി​െ​ൻ​റ പ​ടി പോ​ലും കാ​ണാ​ത്ത​വ​ർ.
അ​വ​ർ സെ​ല്ലു​ക​ളി​ലേ​ക്ക്​ വെ​ച്ചു​നീ​ട്ടി​യ ഭ​ക്ഷ​ണ പാ​ത്ര​ങ്ങ​ൾ ആ​ർ​ത്തി​യോ​ടെ പി​ടി​ച്ചു​വാ​ങ്ങി വാ​രി വ​ലി​ച്ചു തി​ന്നു​ന്ന ആ ​മ​നു​ഷ്യ​രു​ടെ ചി​ത്രം. 
നി​ന​ച്ചി​രി​ക്കാ​തെ ഭ​ക്ഷ​ണം എ​ത്തി​ച്ചു ത​ന്ന​വ​രെ നോ​ക്കി മ​നോ​രോ​ഗി​ക​ൾ ചി​രി​ച്ച ആ ​ചി​രി. 
ഭ്രാ​ന്ത​മാ​യ ചി​രി എ​ന്നു അ​തി​നെ വി​ളി​ക്കാ​മോ? 
അ​റി​യി​ല്ല.
ആ​ലോ​ചി​ച്ചാ​ൽ എ​െ​ൻ​റ ല​ക്ഷ്യം ല​ളി​തം. മ​നോ​രോ​ഗി​ക​ളു​ടെ നി​ല​വി​ളി​യും സ​ങ്ക​ട​വും ചേ​ർ​ത്ത്​ ന​ല്ലൊ​രു റി​പ്പോ​ർ​ട്ട്​ ഒ​രു​ക്കു​ക.​ വാ​യ​ന​ക്കാ​രി​ൽ സ​ങ്ക​ടം നി​റ​ക്കു​ക. തീ​ർ​ന്നു. 
എ​ന്നാ​ൽ ഇ​വ​രോ?
കൊ​ടി​യ യു​ദ്ധ​ത്തി​െ​ൻ​റ വേ​ള. എ​ന്നി​ട്ടും അ​തൊ​ന്നും കൂ​സാ​തെ ന​ജ​ഫ്, ക​ർ​ബ​ല എ​ന്നീ പ​ട്ട​ണ​ങ്ങ​ളി​ൽ നി​ന്നും വി​വ​രം അ​റി​ഞ്ഞ്​ എ​ത്തി​യ​താ​ണി​വ​ർ. 
എ​ന്തി​നു വേ​ണ്ടി?
ഒ​രു ന​ന്ദി പോ​ലും തി​രി​ച്ചു​കി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്നു​റ​പ്പു​ള്ള മ​നോ​രോ​ഗി​ക​ൾ​ക്ക്​ തീ​റ്റ കൊ​ടു​ക്കാ​ൻ. 
ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ചി​ല​പ്പോ​ൾ നാം ​വ​ല്ലാ​തെ ചെ​റു​താ​യി ​േപാ​കും. ജാ​ള്യം​കൊ​ണ്ട്​ ന​െ​മ്മ ത​ന്നെ വെ​റു​ക്കും.
മു​ഷി​ഞ്ഞ വ​സ്​​ത്രം ധ​രി​ച്ച ആ ​പ​തി​നാ​ല്​ ഇ​റാ​ഖി​ക​ൾ. അ​വ​രി​ൽ ഒ​രാ​ളാ​യി മാ​റാ​ൻ നാം ​ഇ​നി​യെ​ത്ര നോ​െ​മ്പ​ടു​ക്കേ​ണ്ടി വ​രും? 
ഇ​ത്​ വി​ശു​ദ്ധ റ​മ​ദാ​െ​ൻ​റ നാ​ളു​ക​ൾ. 
പ​തി​മൂ​ന്ന്​ വ​ർ​ഷം ക​ഴി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു ബ​ഗ്​​ദാ​ദി​ലെ ആ ​കാ​ഴ്​​ച​ക്ക്. 
ഒ​റ്റ​പ്പെ​ട്ട കു​റെ മ​നു​ഷ്യ​ർ എ​ല്ലാ​യി​ട​ങ്ങ​ളി​ലും ഇ​​തുപോ​ലെ കാ​ണു​മാ​യി​രി​ക്കും. 
സ​ഹ​ജീ​വി സ്​​നേ​ഹ​ത്തി​െ​ൻ​റ ഉ​ദാ​ത്ത മാ​തൃ​ക​ക​ളാ​യി. 
ലേ​ബ​ർ ക്യാ​മ്പു​ക​ളി​ൽ തുച്ഛ​വ​രു​മാ​ന​ക്കാ​രാ​യ മ​നു​ഷ്യ​ർ​ക്ക്​ ഭ​ക്ഷ്യ​വി​ഭ​വ​ങ്ങ​ൾ എ​ത്തി​ക്കാ​ൻ പാ​ടു​പെ​ടു​ന്ന സു​ഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളാ​ണ്​ ഇ​പ്പോ​ൾ മു​ന്നി​ൽ. പ​ഴ​യ ബ​ഗ്​​ദാ​ദ്​ കാ​ഴ്​​ച വീ​ണ്ടും ഒാ​ർ​മ​യി​ൽ. 
​ മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കു വേ​ണ്ടി​യു​ള്ള ഇ​ഫ്​​താ​റു​ക​ളാ​ണ്​ ഇ​വ​രി​ൽ പ​ല​ർ​ക്കും നോ​മ്പു​കാ​ലം. 
ഷാ​ർ​ജ സ​ജ​യി​ലെ എ​ണ്ണ​മ​റ്റ ലേ​ബ​ർ ക്യാ​മ്പു​ക​ൾ ഉ​ദാ​ഹ​ര​ണം. 
എ​വി​ടെനി​ന്നൊ​ക്കെ​യോ വ​ന്നു ചേ​രു​ന്ന കു​റെ മ​നു​ഷ്യ​ർ. പ​ല​വി​ധ കൂ​ട്ടാ​യ്​​മ​ക​ളു​ടെ ഭാ​ഗ​മാ​യ​വ​ർ. ല​ക്ഷ്യം ഒ​ന്നു മാ​ത്രം. പ​ല​രു​ടെ​യും ഉ​ദാ​ര​ത​യി​ൽ ല​ഭി​ച്ച ഭ​ക്ഷ​ണ പാ​ക്ക​റ്റു​ക​ൾ സ​മാ​ഹ​രി​ച്ചു​ള്ള ദൗ​ത്യ​നി​ർ​വ​ഹ​ണം. ക​ണി​ശ​മാ​യ സം​ഘാ​ട​നം. 
ഇ​ന്നും ഇ​ന്ന​ലെ​യും തു​ട​ങ്ങി​യ​ത​ല്ല അ​വ​ർ ഇ​ത്. 
ഒ​രു വ്യാ​ഴ​വ​ട്ട​ത്തി​ൽ എ​ത്തി​നി​ൽ​ക്കു​ന്നു ഇൗ ​സ​പ​ര്യ. 
മ​രു​ക്കാ​റ്റി​ൽ പൊ​ടി​പ​ല​ങ്ങ​ൾ നി​റ​ഞ്ഞ​താ​ണ്​ ക്യാ​മ്പ്​ പ​രി​സ​രം. 
30 ക്യാ​മ്പു​ക​ളി​ൽ പ​തി​നാ​യി​രം പേ​ർക്കാ​ണ്​ ഇ​ക്കു​റി ഇ​ഫ്താ​ർ. ആ​ർ​ക്കും ഇ​വി​ടെ വ​രാം. സേ​വ​ന​ത്തി​ൽ ക​ണ്ണിചേ​രാം. ഒ​രു നി​ർ​ബ​ന്ധ​വു​മി​ല്ല. 
മാ​സം മു​ഴു​വ​ൻ ഇ​വി​േ​ട​ക്ക്​ മാ​റ്റി​വെ​ച്ച​വ​രു​ണ്ട്. ഉ​റ്റ​വ​ർ​ക്കൊ​പ്പം നോ​മ്പു​തു​റ​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന ശാ​ഠ്യ​ങ്ങ​ളി​ല്ലാ​ത്ത മ​നു​ഷ്യ​ർ. സ​ജ​യി​ലേ​ക്ക്​ പ​ല​വ​ഴി​ക​ളി​ലൂ​ടെ അ​വ​ർ നി​ത്യ​വും എ​ത്തി​ച്ചേ​രു​ന്നു. കു​റ​ഞ്ഞ ശ​മ്പ​ള​ത്തി​ന്​ ജോ​ലി ചെ​യ്യു​ന്ന എ​ണ്ണ​മ​റ്റ മ​നു​ഷ്യ​രു​ടെ പ​ങ്ക​പ്പാ​ടു​ക​ളി​ലേ​ക്കു​ള്ള വ​ഴി​യാ​ത്ര​യാ​ണ്​ അ​വ​ർ​ക്ക്​ റ​മ​ദാ​ൻ കാ​ലം. നാ​നൂ​റ്​ ക​ഴി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു, ഇ​ക്കു​റി സ​ന്ന​ദ്ധ പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ക​രു​ടെ എ​ണ്ണ​മെ​ന്ന്​ ഇൗ​സ അ​നീ​സ്​ പ​റ​യു​ന്നു. 
തൊ​ഴി​ലാ​ളി​ക​ളു​ടെ ദു​രി​തം ഉ​ൾ​ക്കൊ​ണ്ട ചി​ല ചെ​റു​പ്പ​ക്കാർ തു​ട​ക്ക​മി​ട്ട ഉ​ദ്യ​മം. ഇ​തി​െ​ൻ​റ ന​ല്ല തു​ട​ർ​ച്ച​ക​ൾ 
ഇ​നി​യും ഉ​ണ്ടാ​ക​െ​ട്ട. നോ​മ്പി​ന​പ്പു​റ​ത്തേ​ക്കും ഇ​തു നീ​ള​െ​ട്ട. 
വീ​ണ്ടും ബ​ഷീ​റി​േ​ല​ക്ക്. 
‘ഒ​രു മ​നു​ഷ്യ​ൻ’ എ​ന്ന ക​ഥ.
ഇ​വി​ടെ ആ ​പ​യ്യ​നു പ​ക​രം ഒ​രു പോ​ക്ക​റ്റ​ടി​ക്കാ​ര​ൻ. പ​ഴ്​​സ്​ ന​ഷ്​​ട​പ്പെ​ട്ടു. ഹോ​ട്ട​ൽ ബി​ല്ല​ട​ക്കാ​ൻ വ​യ്യാ​തെ, നാ​ണം​കെ​ട്ട്​ വ​സ്​​ത്ര​മു​രി​യേ​ണ്ടി വ​ന്ന മ​നു​ഷ്യ​ന്​ തു​ണ​യാ​യി വ​ന്ന ആ​ളെ ഒാ​ർ​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ? 
അ​തേ, പോ​ക്ക​റ്റ​ടി​ക്കാ​ര​ൻ ത​ന്നെ. 
‘ഒ​ടു​വി​ൽ മാ​റിനി​ന്ന്​ കു​റ​ച്ചു പ​ഴ്​​സു​ക​ൾ പു​റ​​ത്തെ​ടു​ത്ത്​ അ​യാ​ൾ ചോ​ദി​ച്ചു:
ഇ​തി​ൽ എ​താ​ണ് നി​ങ്ങ​ളു​ടേ​ത്?’
എ​​േൻറ​തു ഞാൻ തൊ​ട്ടു​കാ​ണി​ച്ചു.
‘തു​റ​ന്നു​നോ​ക്കൂ.’
ഞാ​ൻ തു​റ​ന്നു​നോ​ക്കി. പ​ണം എ​ല്ലാം ഭ​ദ്ര​മാ​യി അ​തി​ലു​ണ്ട്. ഞാ​ൻ അ​ത് എ​​​െൻറ പോ​ക്ക​റ്റി​ലി​ട്ടു.
അ​യാൾ എ​ന്നോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു:
‘പോ, ​ദൈ​വം നി​ങ്ങ​ളെ ര​ക്ഷി​ക്ക​ട്ടെ!’
ഞാ​നും പ​റ​ഞ്ഞു:
‘ദൈവം...​നി​ങ്ങ​ളെ​യും...​എ​ന്നെ​യും...​എ​ല്ലാ​വ​രെ​യും ര​ക്ഷി​ക്ക​ട്ടെ!’