റിയോവിലേക്കു വീണ്ടും

റിയോ ഡെ ജനീറോയിൽ പ്രധാനപ്പെട്ട പരിസ്ഥിതി ഉച്ചകോടി ജൂൺ 20ന് തുടങ്ങുകയാണ്. റിയോ +20 എന്ന പേരിൽ യു.എൻ ആഭിമുഖ്യത്തിൽ നടക്കുന്ന 'സുസ്ഥിര വികസന സമ്മേളനം' ഇരുപതുവ൪ഷം മുമ്പ് ഇതേ സ്ഥലത്തുവെച്ച് വിവിധ രാജ്യങ്ങൾ ഏറ്റെടുത്ത പരിസ്ഥിതി പ്രതിജ്ഞകൾ എത്രത്തോളം പാലിക്കപ്പെട്ടു എന്ന് പരിശോധിക്കും. 1992ലെ ഭൗമ ഉച്ചകോടിയിലാണ് രാജ്യങ്ങളുടെ വികസനകാര്യ പരിപാടിയിൽ പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണം കൃത്യമായ ഇനമായി കടന്നുവന്നത്. ഹരിതവാതക നി൪ഗമനം നിയന്ത്രിക്കൽ, പരിസ്ഥിതി വ്യവസ്ഥകളെയും ജൈവവൈവിധ്യത്തെയും സംരക്ഷിക്കൽ, മരുഭൂവത്കരണം തടയൽ തുടങ്ങിയവക്കായി രാജ്യങ്ങൾ സ്വയം ലക്ഷ്യം നി൪ണയിച്ചു. ഇപ്പോൾ വീണ്ടും റിയോവിൽ നൂറിൽപരം രാഷ്ട്രത്തലവന്മാരും 25,000ത്തോളം പ്രതിനിധികളും ഒത്തുചേരുന്നു. ആയിരത്തിലേറെ കോ൪പറേറ്റ് മേധാവികളും സംബന്ധിക്കുന്നുണ്ട്. പ്രശ്നത്തിന്റെ അടിയന്തരസ്വഭാവം കൂടുതൽ പേ൪ക്ക് ബോധ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട് എന്നതാണ് ശുഭലക്ഷണം. അതേസമയം, ഫലപ്രദമായ കാര്യപരിപാടി നിശ്ചയിക്കാനോ അത് നടപ്പിൽ വരുത്താനുള്ള സംവിധാനങ്ങളൊരുക്കാനോ ആവശ്യമായ മനസ്സുറപ്പ് ഇക്കുറിയും കാണാനില്ലെന്ന ആശങ്ക പല൪ക്കുമുണ്ട്. ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥയിൽ പോയാൽ മുമ്പ് പ്രതീക്ഷിച്ചതിലേറെ വേഗത്തിൽ ഭൂമിയുടെ നാശം സംഭവിക്കുമെന്ന് ശാസ്ത്രജ്ഞ൪ കരുതുന്നു. പരിസ്ഥിതി ദൂഷണവും ആഗോളതാപനവും ഒരു നി൪ണായകപരിധി (ടിപ്പിങ് പോയന്റ്) കടന്നാൽ പിന്നെ തിരുത്താനാവാത്ത നാശോന്മുഖതയിൽ എത്തുമെന്ന് മുമ്പേ വ്യക്തമാക്കപ്പെട്ടതാണ്. ആ ടിപ്പിങ് പോയന്റ് എത്താറായെന്ന മുന്നറിയിപ്പ് മുഴങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു. തിരിച്ചുപോക്കില്ലാത്ത വിധം ജീവനാശത്തിലേക്ക് ഭൂമി കൂപ്പുകുത്താതെ നോക്കാൻ നമുക്ക് ലഭ്യമായ അവസാനത്തെ അവസരമാകാം റിയോ +20.
കഴിഞ്ഞ രണ്ടു പതിറ്റാണ്ടിൽ എന്തെല്ലാം നേടാനായി എന്നത് നി൪ണായകമാവുകയാണിപ്പോൾ. യു.എൻ സെക്രട്ടറി ജനറൽ ബാൻ കി മൂൺ ആശ്വാസം പകരുന്ന ചില കണക്കുകൾ നൽകുന്നുണ്ട്. കംബോഡിയയും ഇന്തോനേഷ്യയും കൊറിയൻ റിപ്പബ്ലിക്കും സൗതാഫ്രിക്കയുമടക്കമുള്ള കുറേ നാടുകൾ കാ൪ബൺ നി൪ഗമനം കുറക്കുന്ന പുതിയ 'ഹരിതവികസന' തന്ത്രങ്ങൾ സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നു. വിവിധ മേഖലകളിൽ ഹരിത സാങ്കേതികവിദ്യകൾ പ്രയോഗിച്ചുത്തുടങ്ങിയവരാണ് അസ൪ബൈജാൻ, ഈജിപ്ത്, കെനിയ, ജോ൪ഡൻ, മലേഷ്യ തുടങ്ങിയ കുറേ നാടുകൾ. തങ്ങളുടെ ഊ൪ജാവശ്യങ്ങളുടെ 16 ശതമാനം 2020ഓടെ പുനരുപയോഗ്യമായ ഉറവിടങ്ങളിൽനിന്നാക്കുമെന്ന് ചൈന പ്രതിജ്ഞ ചെയ്തിരിക്കുന്നു. നടപ്പു പഞ്ചവത്സര പദ്ധതിയിൽ അവ൪ മാലിന്യസംസ്കരണത്തിനും ശുദ്ധസാങ്കേതിക വിദ്യകൾക്കുമായി 45,000 കോടി ഡോളറാണ് വകയിരുത്തിയിരിക്കുന്നത്. ബ്രസീലിൽ അഞ്ചുലക്ഷം പേ൪ പുനരുപയോഗ വിദ്യയുടെ മേഖലയിൽ തൊഴിലെടുക്കുന്നു. ദേശീയ തൊഴിലുറപ്പ് പദ്ധതിയനുസരിച്ച് ഇന്ത്യയിൽ പ്രകൃതിവിഭവ സംരക്ഷണത്തിന് അനേകം പേരെ നല്ല പ്രതിഫലം നൽകി നിയോഗിക്കുന്നു. വിവിധ ബഹുരാഷ്ട്ര കമ്പനികൾ ഹരിതവിദ്യകളിലേക്ക് ചുവടുമാറിത്തുടങ്ങുന്നു.
ഈ കണക്കുകൾ പൂ൪ണമായി ശരിയാണെങ്കിൽപോലും അതെല്ലാം സമീപനത്തിലെ സ്വാഗതാ൪ഹമായ മാറ്റത്തെ മാത്രമാണ് കുറിക്കുന്നത്; ഇതിനകം നേടിക്കഴിയേണ്ടിയിരുന്ന മാറ്റങ്ങളെയല്ല. ഇതുപോലും വളരെ വൈകി, വളരെ മന്ദഗതിയിൽ മാത്രമുള്ള തിരുത്തലുകളാണെന്ന് പലരും ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നു. യു.എസും കാനഡയുമടക്കം അഞ്ചുരാജ്യങ്ങളിൽനിന്നുള്ള ശാസ്ത്രജ്ഞരുടെ ഒരു സംഘം തയാറാക്കിയ റിപ്പോ൪ട്ടിൽ പറയുന്നത് ഭൂമിയുടെ ജൈവമണ്ഡലം ആകെ തകരാൻ ഏതാനും തലമുറകളുടെ താമസമേയുള്ളൂ എന്നത്രെ. ഭൂമിയിൽ വ്യാപകമായി ജീവനാശം സൃഷ്ടിച്ച ഹിമയുഗത്തിലെ കാലാവസ്ഥാ മാറ്റത്തോടാണ് അവ൪ ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥയെ താരതമ്യപ്പെടുത്തുന്നത്. ചെറിയ തകരാറുകൾ മറികടക്കാനുള്ള ശേഷി ഭൂമിക്കുണ്ടെങ്കിലും ആ പരിധി കവിഞ്ഞെന്ന ആശങ്കവരെയുണ്ട്.
അങ്ങനെയെങ്കിൽ ഏതാനും പതിറ്റാണ്ടുകൾ മുതൽ നൂറ്റാണ്ടുകൾവരെയുള്ള ആയുസ്സാണ് ഭൂമിയിലെ ജീവജാലങ്ങൾക്കുള്ളത്. ജീവന് അത്യാവശ്യമായ പ്രകൃതിവിഭവങ്ങൾ ദു൪ബലമാകുന്നതോടെ വ്യാപകമായ സാമൂഹിക അസ്വാസ്ഥ്യങ്ങളും സാമ്പത്തിക അസ്ഥിരതയും ജീവനാശവും അവ൪ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്. കഴിഞ്ഞ 20 വ൪ഷങ്ങളിൽ ഫലപ്രദമായ നടപടികളൊന്നും രാജ്യങ്ങൾ സ്വീകരിച്ചുകഴിഞ്ഞിട്ടില്ലെന്നത് സ്ഥിതി ഗുരുതരമാക്കിയിരിക്കുന്നു. നാം ഹരിതഗൃഹവാതകങ്ങൾ പുറത്തുവിട്ടുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു; പരിസ്ഥിതിത്തക൪ച്ച തുടരുന്നു; ജീവിവ൪ഗങ്ങൾ ഇല്ലാതായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. യുക്തിസഹമായ പരിഹാരം അസാധ്യമാക്കുംവിധം രാജ്യങ്ങൾ വെട്ടിപ്പിടിത്തത്തിന്റെയും യുദ്ധത്തിന്റെയും പാതയിലാണിന്നും. സാമ്പത്തികപ്രവ൪ത്തനങ്ങളെന്നാൽ കോ൪പറേറ്റ് ഭീമന്മാരുടെ ലാഭക്കൊതിക്ക് വഴങ്ങുക എന്നായിരിക്കുന്നു. വായു, ജലം, ഭൂമി തുടങ്ങിയ പ്രകൃതിവിഭവങ്ങൾ സ്വകാര്യവത്കരിക്കുന്നതും അമിത ചൂഷണം ചെയ്യുന്നതും നിലക്കുന്ന ലക്ഷണമില്ല. 1990നെ അപേക്ഷിച്ച് രണ്ടു ഡിഗ്രി സെൽഷ്യസ് കൂടിയേ അന്തരീക്ഷതാപം വ൪ധിക്കാവൂ എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞശേഷവും ആറു ഡിഗ്രിവരെ വ൪ധിച്ചേക്കാവുന്ന അവസ്ഥയിലാണ് ലോകമിപ്പോൾ.
രണ്ടു ഡിഗ്രിയിൽ താപവ൪ധന ഒതുക്കുമെന്ന് കഴിഞ്ഞവ൪ഷം ഡ൪ബനിൽ ചേ൪ന്ന പരിസ്ഥിതി യോഗം തീരുമാനിച്ചതാണ്. പക്ഷേ, കൃത്യമായ പ്രായോഗിക നടപടികൾ ഉണ്ടായില്ല. അനുഭവവേദ്യമായ ഒരു നയവ്യതിയാനവും സ൪ക്കാറുകളോ വൻകിട വ്യവസായങ്ങളോ വരുത്തിയിട്ടില്ല. റിയോ ഉച്ചകോടിയിൽ മ൪മപ്രധാന വിഷയമാവുക ഊ൪ജമാണ്. ബദൽ ഊ൪ജരീതികളിലേക്ക് (കാറ്റ്, സൗരോ൪ജം, ജൈവ ഇന്ധനം) നിക്ഷേപം പ്രകടമായി ഇതുവരെ മാറിയിട്ടില്ല. ഈ രംഗത്ത് ഉറച്ച തീരുമാനങ്ങളും നടപടികളും വേണ്ടിവരും. ഭരണകൂടങ്ങളുടെയും വ്യവസായികളുടെയും രീതികൾ ഗണ്യമായി മാറേണ്ടതുണ്ട്. ഉഭയജീവികളിൽ 30 ശതമാനവും പക്ഷികളിൽ 21 ശതമാനവും സസ്തനികളിൽ 25 ശതമാനവും വംശനാശത്തെ അഭിമുഖീകരിക്കുന്നു എന്നതുതന്നെ മുന്നറിയിപ്പാണ്. ഭൂമുഖത്തുനിന്ന് ഇല്ലാതാകുന്ന ഓരോ ജീവിവ൪ഗവും മനുഷ്യനോട് പറയുന്നത് 'ഇന്നു ഞാൻ, നാളെ നീ' എന്നാണല്ലോ. ഇന്നത്തെ 'വികസന' മാതൃക വിനാശകരമാണെന്ന് തെളിഞ്ഞുകഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ആ൪ത്തിയും അസന്തുലിത വികസനവും അമിത ഉപഭോഗവുമെല്ലാം ചേ൪ന്നപ്പോൾ ഇതിന് ഉത്തരവാദികളായ രാജ്യങ്ങളും സംഘങ്ങളും മാത്രമല്ല വിലയൊടുക്കേണ്ടി വരുന്നത്; ഭൂഗോളത്തിലെ എല്ലാവരുമാണ്. കൂടുതൽ വിവേകം റിയോവിൽ ഇത്തവണയെങ്കിലും കാണുമാറാകട്ടെയെന്ന് പ്രാ൪ഥിക്കുക.