Begin typing your search above and press return to search.
proflie-avatar
Login
exit_to_app
exit_to_app
Homechevron_rightCulturechevron_rightArticleschevron_rightമാ​​ട​​ത്ത​​യെ...

മാ​​ട​​ത്ത​​യെ ത​​ര​​ട്ടേ?

text_fields
bookmark_border
T-Padmanabhan-krekha
cancel
camera_alt??. ?????????, ??? ??.

ടി. ​പ​ത്​​മ​നാ​ഭ​നോ​ട്​ കു​ട്ടി​ക്കാ​ലം മു​ത​ൽ നീ​ളു​ന്ന നീ​ണ്ട ഉ​റ്റ​ബ​ന്ധ​മാ​ണ്​​ ക​ഥാ​കൃ​ത്ത്​ രേ ​ഖക്കു​ള്ള​ത്. ആ ​ക​ഥ​ക​ളി​ലെ ക​ഥാ​പാ​ത്ര​മാ​യും രേ​ഖ നി​റ​ഞ്ഞു. ആ​രാ​ധ​ന​യും സ്​​നേ​ഹ​വും പി​ണ​ക്ക​വും ഒ​ക ്കെ നി​റ​ഞ്ഞ ആ ​ബ​ന്ധ​ത്തി​െ​ൻ​റ ഇ​ഴ​യ​ടു​പ്പ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി​യാ​ണ്​ ഇൗ ​കു​റി​പ്പ്....

​​ടി.​ പ​​ത്മ​​ന ാ​​ഭ​​നെ​​ക്കു​​റി​​ച്ച് ഓ​​ർ​​ക്കു​​മ്പോ​​ൾ ഇ​​താ ഈ ​​ഡി​​സം​​ബ​​റി​​ൽ, ക്രി​​സ്മ​​സ് പി​​റ്റേ​​ന്നു പോ​ ​ലും, മ​​ഴ പെ​​യ്യു​​ന്നു.​ ഞാ​​നാ​​ദ്യ​​മാ​​യി അ​​ദ്ദേ​​ഹ​​ത്തെ കാ​​ണു​​മ്പോ​​ൾ, അ​​ന്നും മ​​ഴ പെ​​യ്തി​​ര ു​​ന്നു. അ​​ന്നു പെ​​യ്ത ആ ​​മ​​ഴ​​യെ​​ക്കു​​റി​​ച്ച് അ​​ദ്ദേ​​ഹം ഒ​​രു ക​​ഥ​​യു​​മെ​​ഴു​​തി- ‘​കാ​​ല​​വ​​ ർ​​ഷം’.
‘കാ​​ല​​വ​​ർ​​ഷം’​​എ​​ന്ന ആ ​​ക​​ഥ​​യെ​​ക്കു​​റി​​ച്ച് എ​​പ്പോ​​ഴോ​​ർ​​ത്താ​​ലും എ​​െ​ൻറ ക​​ണ ്ണു​​ക​​ൾ സ​​ജ​​ല​​ങ്ങ​​ളാ​​കും. വ​​ട​​ക്കു​നി​​ന്നു വ​​രു​​ന്ന എ​​ഴു​​ത്തു​​കാ​​ര​​നെ കാ​​ത്ത് തൃ​​ശൂ​​ ർ റെ​​യി​​ൽ​​വേ സ്​​റ്റേ​​ഷ​​നി​​ൽ നി​​ൽ​​ക്കു​​ന്ന അ​​തീ​​വ നി​​ഷ്ക​​ള​​ങ്ക​​യാ​​യ ആ ​​കു​​ട്ടി, നി​​റ​​യ െ പീ​​ലി​​ക​​ൾ നി​​റ​​ഞ്ഞ വെ​​ളു​​ത്ത ക​​ണ്ണു​​ക​​ളോ​​ടെ എ​​ന്നെ നോ​​ക്കി ചി​​രി​​ക്കും. സ​​ഹ​​ത​​പി​​ക്കു ം. എ​​ന്തൊ​​രു മാ​​റ്റം നി​​ന​​ക്ക് എ​​ന്നു പ​​രി​​ഹ​​സി​​ക്കും.
ക​​ഥ​​ക​​ളി​​ലെ​​ല്ലാം അ​​ദ്ദേ​​ഹ​​ത്ത െ പ്ര​​തി​​നി​​ധാ​​നം ചെ​​യ്യു​​ന്ന ക​​ഥാ​​പാ​​ത്രം ‘അ​​യാ​​ൾ’ ആ​​യി​​രു​​ന്നു. അ​​യാ​​ളു​​ടെ പൂ​​ച്ച​​ക് കു​​ട്ടി​​ക​​ൾ, അ​​യാ​​ളു​​ടെ മു​​രി​​ങ്ങ​​മ​​രം, അ​​യാ​​ൾ ക​​ണ്ട ക​​ട​​ൽ, അ​​യാ​​ളു​​ടെ ക​​ഥ​​ക്കു​​ട്ടി​ ​ക​​ൾ, അ​​യാ​​ളു​​ടെ റോ​​സാ​​പ്പൂ​​ക്ക​​ൾ, അ​​യാ​​ളു​​ടെ സം​​ഗീ​​തം, അ​​യാ​​ളു​​ടെ ഏ​​കാ​​ന്ത​​ത...
അ​​യാ ​​ളു​​ടെ അ​​ഭി​​മു​​ഖ​​ങ്ങ​​ളി​​ലെ​​ല്ലാം ആ​​വ​​ർ​​ത്തി​​ക്കു​​ന്ന ഒ​​രു വ​​രി​​യു​​ണ്ട്: ‘‘​എ​​നി​​ക്കൊ ​​രു കു​​ട്ടി​​യു​​ണ്ടാ​​കു​​ന്നു​​വെ​​ങ്കി​​ൽ അ​​തൊ​​രു പെ​​ൺ​​കു​​ട്ടി​​യാ​​ക​​ണം.’’​​ എ​​ട്ടാം ക്ലാ​സ ് മു​​ത​​ൽ ആ ​​വ​​രി അ​​വ​​ൾ​​ക്കു ന​​ൽ​​കി​​യി​​ട്ടു​​ള്ള ആ​​ത്മ​​വി​​ശ്വാ​​സം കു​​റ​​ച്ചൊ​​ന്നു​​മ​​ല് ല.​ അ​​തു​​ത​​ന്നെ​​യാ​​ണ് അ​​വ​​ൾ​​ക്കു ക​​ത്തെ​​ഴു​​താ​​നു​​ള്ള വി​​ശ്വാ​​സ​​വും ജീ​​വ​​നും കൊ​​ടു​​ത് ത​​ത്.

തൃ​​ശൂ​​രി​​ലെ ഒ​​രു കു​​ഗ്രാ​​മ​​ജീ​​വി​​ത​​ത്തി​​ൽ​നി​​ന്ന് ഒ​​രു വ​​ലി​​യ എ​​ഴു​​ത്തു​​കാ​​ ര​​ന് ക​​ത്തെ​​ഴു​​തു​​ക എ​​ന്ന​​ത് ഒ​​രു വ​​ലി​​യ ആ​​ർ​​ഭാ​​ട​​മാ​​യി​​രു​​ന്നു. എ​​ന്നി​​ട്ടും കു​​ട്ടി ​​യു​​ടെ ക​​ത്തു​​ക​​ൾ ‘അ​​യാ​​ൾ’ കാ​​ണു​​ക ത​​ന്നെ ചെ​​യ്തു. ഒ​​ട്ടും ഭം​​ഗി​​യി​​ല്ലാ​​ത്ത പ​​ല​​ക​​പ്പ​ ​ല്ലു​പോ​​ലു​​ള്ള അ​​വ​​ളു​​ടെ അ​​ക്ഷ​​ര​​ങ്ങ​​ളും വാ​​ക്കു​​ക​​ളും വാ​​ത്സ​ല്യ​​ത്തോ​​ടെ തൊ​​ട്ടു.
അ ​​വ​​ളെ ഞെ​​ട്ടി​​ച്ചു​​കൊ​​ണ്ട് തൊ​​ട്ട​​ടു​​ത്ത ല​​ക്കം ഇ​​ന്ത്യാ​ ടു​​ഡേ​​യി​​ൽ ‘അ​​യാ​​ൾ’ ആ ​കു​​ട്ടി ​​യെ​​ക്കു​​റി​​ച്ച്, അ​​വ​​ളു​​ടെ ക​​ത്തു​​ക​​ളി​​ലെ വ​​രി​​ക​​ളെ​​ക്കു​​റി​​ച്ച് ഒ​​രു ക​​ഥ എ​​ഴു​​തി-‘ ​​രാ​​ത്രി​​യു​​ടെ അ​​വ​​സാ​​നം’.
അ​​മേ​​രി​​ക്ക​​ൻ എ​​ഴു​​ത്തു​​കാ​​ര​​നാ​​യ ട്രൂ​​മാ​​ൻ ക​​പോ​​ട്ടി ​​യു​​ടെ വാ​​ക്കു​​ക​​ളു​​ടെ ഭം​​ഗി​​യു​​ണ്ട് അ​​വ​​ളു​​ടെ വ​​രി​​ക​​ൾ​​ക്കെ​​ന്നും അ​​യാ​​ൾ എ​​ഴു​​തി​​ യി​​രു​​ന്നു.
‘പ്ര​​കാ​​ശം പ​​ര​​ത്തു​​ന്ന പെ​​ൺ​​കു​​ട്ടി’ എ​​ന്ന ക​​ഥാ​​സ​​മാ​​ഹാ​​രം അ​​യ​​ക്കു​​ക​ ​യും ചെ​​യ്തു. അ​​തി​​ൽ ഇ​​ങ്ങ​​നെ കു​​റി​​ച്ചി​​രു​​ന്നു: ‘‘പ്ര​​കാ​​ശം പ​​ര​​ത്തു​​ന്ന ഒ​​രു പെ​​ൺ​​കു​​ ട്ടി​​ക്ക്, എ​​ത്ര​​യും സ്നേ​​ഹ​​ത്തോ​​ടെ പ​​ത്മ​​നാ​​ഭ​​ൻ.’’
(അ​​ന്ന​​ത്തെ ആ ​​സ​​ന്തോ​​ഷം പി​​ന്നീ​​ട് ജീ​​വി​​ത​​ത്തി​​ൽ ഉ​​ണ്ടാ​​യി​​ട്ടി​​ല്ല എ​​ന്നു​ത​​ന്നെ പ​​റ​​യാം. സ​​ന്തോ​​ഷ​​ത്തി​​ന് ഒ​​രു കു​​ഴ​​പ ്പ​​മു​​ണ്ട്. ലോ​​കം മി​​ക​​ച്ച​​തെ​​ന്നു ക​​രു​​തു​​ന്ന കാ​​ര്യ​​ങ്ങ​​ൾ ന​​മ്മു​​ടെ ജീ​​വി​​ത​​ത്തി​​ൽ സ ം​​ഭ​​വി​​ച്ചാ​​ലും, ന​​മ്മു​​ടെ മ​​ന​​സ്സ്​ അ​​തു ശ​​രി​​വെ​​ച്ച് ഉ​​ല്ലാ​​സ​​വി​​ള​​ക്കു​​ക​​ൾ കൊ​​ളു​ ​ത്തു​​മ്പോ​​ൾ മാ​​ത്ര​​മേ അ​​തു സ​​ന്തോ​​ഷ​​മാ​​യി മാ​​റു​​ക​​യു​​ള്ളൂ​​വ​​ല്ലോ.)
ഓ​​രോ ത​​വ​​ണ തൃ​​ശൂ ​​രി​​ലെ​​ത്തു​​മ്പോ​​ഴും അ​​യാ​​ൾ കു​​ട്ടി​​യെ വി​​വ​​ര​​മ​​റി​​യി​​ച്ചു.​ അ​​യാ​​ളെ കാ​​ണാ​​ൻ ആ ​​കു​​ട ്ടി ക്ലാ​​സ് മു​​റി​​ക​​ളു​​പേ​​ക്ഷി​​ച്ചു. മു​​തി​​ർ​​ന്ന എ​​ഴു​​ത്തു​​കാ​​രോ പ​​ത്ര​​പ്ര​​വ​​ർ​​ത്ത​​ക ​​രോ സാം​​സ്കാ​​രി​​ക പ്ര​​മു​​ഖ​​രോ ഒ​​ക്കെ സ​​ന്ദ​​ർ​​ശ​​ക​​രാ​​യി അ​​ദ്ദേ​​ഹ​​ത്തി​​ന് ഒ​​പ്പം ഉ​​ണ്ട ാ​​കു​​മെ​​ങ്കി​​ലും അ​​തൊ​​ന്നും കു​​ട്ടി​​യു​​ടെ വ​​ര​​വി​​നു ത​​ട​​സ്സ​​മാ​​യി​​ല്ല.
ഇ​​തേ​​തു കു​ ​ട്ടി എ​​ന്ന് ആ​​രെ​​ങ്കി​​ലും ചി​​ന്തി​​ക്കു​​മോ, ശ​​ല്യ​​ക്കാ​​രി​​യാ​​യ വ്യ​​വ​​ഹാ​​രി​​യാ​​യി ക​​രു​ ​തു​​മോ എ​​ന്നൊ​​ക്കെ കു​​ട്ടി​​ക്ക് ശ​​ങ്ക​​യു​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്നെ​​ങ്കി​​ലും അ​​യാ​​ൾ​​ക്കു ശ​​ങ്ക​​യ ി​​ല്ലാ​​യി​​രു​​ന്നു.
‘കാ​​ല​​വ​​ർ​​ഷം’. അ​​ച്ച​​ടി​​ച്ചു​​വ​​ന്ന് ഏ​​താ​​നും നാ​​ളു​​ക​​ൾ ക​​ഴി​​ഞ്ഞ ​​പ്പോ​​ൾ, അ​​യാ​​ളെ യാ​​ത്ര​​യ​​യ​​ക്കാ​​ൻ ആ ​​കു​​ട്ടി നി​​ൽ​​ക്കു​​മ്പോ​​ൾ, പ​​ര​​ശു​​റാം എ​​ക്സ്പ്ര​​സ ി​ൽ നി​​ന്ന് നി​​രൂ​​പ​​ക മി​​നിപ്ര​​സാദ് ‘അ​​യാ​​ളോ​​ടു’ ചോ​​ദി​​ച്ചു: ‘‘ഇ​​ത് രേ​​ഖ​​യ​​ല്ലേ?’’
കു​​ട് ടി​​യും അ​​യാ​​ളും ചി​​രി​​ച്ചു.
കു​​ട്ടി​​ക്ക് അ​​യാ​​ളോ​​ട് എ​​ന്തും ചോ​​ദി​​ക്കാ​​മാ​​യി​​രു​​ന്നു-​ ​ആ​​രാ​​ണ് ‘ഗൗ​രി’​​യെ​​ന്നോ ‘ക​​ട​​ലി​​ലെ’​​അ​​മ്മ​​യെ​​ന്നോ ഒ​​ക്കെ പ്രാ​​യ​​ത്തി​​െ​ൻ​റ കൗ​​തു​​ക​​വ ും കു​​സൃ​​തി​​യു​​മാ​​യി അ​​വ​​ൾ ചോ​​ദി​​ച്ചു.

ടി. പത്​മനാഭൻ -പഴയ ചിത്രങ്ങൾ


അ​​യാ​​ളൊ​​രി​​ക്ക​​ലും അ​​തി​​നാ​​യി​​രു​​ന്നി​​ല്ല മ​​റു​​പ​​ടി പ​​റ​​ഞ്ഞ​​ത്. പ​​ക​​രം ഒ​​രു ക​​ഥ പ​​റ​​യു​​ക​​യാ​​യി​​രു​​ന്നു. ഒ​​രി​​ക്ക​​ൽ ഹി​​ന്ദു​​സ്ഥാ​​നി സം​​ഗീ​​ത​​ജ്ഞ​​ൻ ഉ​​സ്താ​​ദ് അ​​ബ്​​ദു​ൾ ക​​രീം ഖാ​​െ​ൻ​റ​​യും ക​​ർ​​ണാ​​ട​​ക സം​​ഗീ​​ത​​ജ്ഞ വീ​​ണ ധ​​ന​​മ്മാ​​ളി​​െ​ൻ​റ​​യും സ​​വി​​ശേ​​ഷ​​മാ​​യ സ്നേ​​ഹ​​ബ​​ന്ധ​​ത്തെ​​ക്കു​​റി​​ച്ച്.
മ​​റ്റൊ​​രി​​ക്ക​​ൽ നെ​​ഹ്റു​​വി​​െ​ൻ​റ​​യും ലേ​​ഡി മൗ​​ണ്ട് ബാ​​റ്റ​​െ​ൻ​റ​​യും റോ​​സാ​​പ്പൂ മ​​ണ​​മു​​ള്ള അ​​ക​​ള​​ങ്ക​​സ്നേ​​ഹ​​ത്തെ​​ക്കു​​റി​​ച്ച്.
ഗോ​​പാ​​ൽ​​പൂ​​രി​​ലെ ആ ​​ചു​​വ​​ന്ന സ​​ന്ധ്യ​​യി​​ൽ അ​​യാ​​ൾ​​ക്കൊ​​പ്പം ന​​ട​​ന്ന ആ ​​സ്നേ​​ഹം ആ​​രെ​​ന്നു മാ​​ത്രം ഒ​​രി​​ക്ക​​ലും പ​​റ​​ഞ്ഞി​​ല്ല. മാം​​സ​​നി​​ബ​​ദ്ധ​​മ​​ല്ലാ​​ത്ത, ആ​​ണും പെ​​ണ്ണും ത​​മ്മി​​ലു​​ള്ള പ​​രി​​ശു​​ദ്ധ സ്നേ​​ഹ​​ത്തെ​​ക്കു​​റി​​ച്ചു​​ള്ള പ​​ല പ​​ല ക​​ഥ​​ക​​ൾ മാ​​റി​​മാ​​റി​ പ​​റ​​ഞ്ഞു മാ​​യാ​​ജാ​​ല​​ക്കാ​​ര​​നാ​​യി മാ​​റി​​യ​​ത​​ല്ലാ​​തെ...
കു​​ട്ടി​​യു​​ടെ എ​​പ്പോ​​ഴു​​മു​​ള്ള ഈ ​​ചോ​​ദ്യ​​ത്തോ​​ട്, ക്ഷി​​പ്ര​​കോ​​പി​​യാ​​യ അ​​യാ​​ൾ​​ക്കു വാ​​ത്സ​ല്യം മാ​​ത്ര​​മേ ഉ​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്നു​​ള്ളൂ. അ​​പ്പോ​​ൾ അ​​യാ​​ളു​​ടെ മു​​ഖ​​ത്ത് തെ​​ളി​​യു​​ന്ന ആ ​​ഭാ​​വം -കെ.​​പി. അ​​പ്പ​​ൻ ‘ഗൗ​​രി’ എ​​ന്ന ക​​ഥ​​യെ​​ക്കു​​റി​​ച്ചു പ​​റ​​ഞ്ഞി​​ട്ടു​​ള്ള പ​​രാ​​മ​​ർ​​ശ​​ത്തി​​നു -പ്ര​​ണ​​യ​​ത്തി​​െ​ൻ​റ അ​​ധ​​ര​​സി​​ന്ദൂ​​രം​കൊ​​ണ്ടെ​​ഴു​​തി​​യ ക​​ഥ-​​സ​​മ​​മാ​​യി​​രു​​ന്നു. പ്ര​​ണ​​യ​​സ്മ​​ര​​ണ​​യു​​ടെ അ​​ധ​​ര​​സി​​ന്ദൂ​​ര​​വും മു​​ന്നി​ലി​​രി​​ക്കു​​ന്ന വെ​​ള്ള​​ക്ക​​ണ്ണു​​ള്ള കു​​ട്ടി​​യോ​​ടു​​ള്ള വാ​​ത്സ​ല്യ​​വും കൂ​​ടി​​ക്ക​​ല​​രു​​ന്ന ആ ​​ഭാ​​വം മ​​ര​​ണം​വ​​രെ​​യും ഓ​​ർ​​മ​​ക​​ൾ​​ക്കൊ​​പ്പം ന​​ട​​ക്ക​​ണേ എ​​ന്നാ​​ണ് എ​​െ​ൻ​റ പ്രാ​​ർ​​ഥ​​ന.
എ​​ത്ര തി​​ര​​ക്കു​​ണ്ടെ​​ങ്കി​​ലും കു​​ട്ടി​​ക്ക് കൃ​​ത്യ​​മാ​​യി അ​​യാ​​ൾ മ​​റു​​പ​​ടി​​ക​​ളെ​​ഴു​​തി. പ​​രീ​​ക്ഷാ​​ക്കാ​​ല​​ങ്ങ​​ളി​​ൽ​പോ​​ലും അ​​യാ​​ളു​​ടെ പ​​ച്ച നി​​റ​​മു​​ള്ള അ​​ക്ഷ​​ര​​ങ്ങ​​ൾ പ്ര​​തീ​​ക്ഷി​​ച്ചാ​​ണ് അ​​വ​​ൾ വീ​​ട്ടി​​ലേ​​ക്ക് ഓ​​ടി​​ക്കി​​ത​​ച്ചെ​​ത്തി​​യ​​ത്. കാ​​ല​​വും ക​​ത്തു​​ക​​ളും അ​​ങ്ങ​​നെ സ്വ​​കാ​​ര്യം പ​​റ​​ഞ്ഞ് ക​​ട​​ന്നു​​പോ​​യി. കു​​ട്ടി മു​​തി​​ർ​​ന്ന് ക​​ല്യാ​​ണ​​ക്കാ​​രി​​യാ​​യി. തൃ​​ശൂ​​രി​​ലെ ക​​ല്യാ​​ണ​​ച്ച​​ട​​ങ്ങി​​ൽ സ​​മ​​യ​​ത്തി​​നു മു​​േ​മ്പ എ​​ത്തി അ​​യാ​​ൾ അ​​വ​​ളെ അ​​നു​​ഗ്ര​​ഹി​​ച്ചു.
ക​​ല്യാ​​ണം ക​​ഴി​​ഞ്ഞ് തൃ​​ശൂ​​ർ-​​തി​​രു​​വ​​ന​​ന്ത​​പു​​രം നെ​​ട്ടോ​​ട്ട​​വും കൊ​​ച്ചി​​യി​​ലെ ജേ​​ണ​​ലി​​സം പ​​ഠ​​ന​​വു​​മൊ​​ക്കെ ക​​ത്തു​​ക​​ളു​​ടെ വേ​​ഗം കു​​റ​​ച്ചെ​​ങ്കി​​ലും ന​​ടു​​വേ​​ദ​​ന​​ക്കാ​​രി ഹോ​​സ്​​റ്റ​​ൽ മു​​റി​​യി​​ൽ കു​​നി​​ഞ്ഞും ച​​രി​​ഞ്ഞും ഇ​​രു​​ന്ന് അ​​യാ​​ൾ​​ക്കു ക​​ത്തു​​ക​​ളെ​​ഴു​​തി. ജേ​​ണ​​ലി​​സം പ​​ഠ​​നം പൂ​​ർ​​ത്തി​​യാ​​ക്കും മു​​മ്പ്​ മ​​നോ​​ര​​മ​​യി​​ൽ ജോ​​ലി കി​​ട്ടി.
പ​​ത്ര​​മോ​​ഫി​​സി​​ൽ മു​​ഴു​​സ​​മ​​യ ജോ​​ലി​​യാ​​യി​​രു​​ന്നു. പ​​ക​​ൽ ക്ലാ​സു​​ക​​ളും രാ​​ത്രി ഡെ​​സ്കി​​ൽ പ്രാ​​യോ​​ഗി​​ക പ​​രി​​ശീ​​ല​​ന​​വും. ക്ഷീ​​ണി​​ച്ചു​​ത​​ള​​ർ​​ന്ന്, രാ​​ത്രി കി​​ട​​ക്കും മു​​മ്പ്​ ‘അ​​യാ​​ൾ​​ക്ക്’​​എ​​ഴു​​തി​​യി​​ല്ല​​ല്ലോ എ​​ന്ന ആ​​ലോ​​ച​​ന​പോ​​ലും പൂ​​ർ​​ത്തി​​യാ​​ക്കും മു​​മ്പ്​ ഉ​​റ​​ങ്ങി​​പ്പോ​​കു​​ന്ന​​ത്ര ക്ഷീ​​ണം.
ക​​ത്തു​​ക​​ൾ നി​​ല​​ച്ചു​​പോ​​യി. ഒ​​രി​​ക്ക​​ൽ കോ​​ട്ട​​യ​​ത്ത് മ​​നോ​​ര​​മ​​ക്ക്​ എ​​തി​​ർ​​വ​​ശ​​ത്തു​​ള്ള താ​​ലി ഹോ​​ട്ട​​ലി​​ൽ ഭ​​ക്ഷ​​ണം ക​​ഴി​​ക്കാ​​നെ​​ത്തി​​യ​​പ്പോ​​ൾ, അ​​താ ‘അ​​യാ​​ൾ’ ഇ​​രി​​ക്കു​​ന്നു. പ​​റ​​ഞ്ഞാ​​ൽ തീ​​രാ​​ത്ത സ​​ന്തോ​​ഷ​​ത്തോ​​ടെ അ​​വ​​ളും കൂ​​ട്ടു​​കാ​​രി​​യും അ​​യാ​​ൾ​​ക്ക​​രി​​കി​​ലേ​​ക്ക് ഓ​​ടി​​യെ​​ത്തി.
പ​​ക്ഷേ, അ​​യാ​​ൾ ക്ഷോ​​ഭ​​ത്തി​​ലാ​​യി​​രു​​ന്നു. അ​​വ​​ളു​​ടെ സ്നേ​​ഹ​​വും പ​​രി​​ഭ്ര​​മ​​വും അ​​യാ​​ൾ ത​​ട്ടി​​മാ​​റ്റി. പു​​റ​​മേ ക​​റു​​ത്ത വാ​​ക്കു​​ക​​ൾ പ​​റ​​ഞ്ഞു​​വെ​​ങ്കി​​ലും ആ ​​മ​​ന​​സ്സി​​ൽ അ​​ല​​യ​​ടി​​ക്കു​​ന്ന സ്നേ​​ഹ​​ക്ക​​ട​​ൽ ഒ​​ളി​​ച്ചു​​​വെ​ക്കാ​ൻ അ​​യാ​​ൾ ബ​​ദ്ധ​​പ്പെ​​ടു​​ന്നു​​മു​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്നു. പ്ര​​ശ​​സ്ത​​നാ​​യ ഗു​​സ്തി​​ക്കാ​​രാ, എ​​ത്ര നേ​​രം ഈ ​​ശു​​ണ്ഠി​​യു​​ടെ അ​​ട​​വു​​മാ​​യി അ​​ങ്ങേ​​ക്ക്​ മു​​ന്നേ​​റാ​​നാ​​കും.

രേഖക്ക്​ ടി. പത്​മനാഭൻ കഥാസമാഹാരം സമ്മാനിച്ച പ്പോൾ


അ​​പ്പോ​​ൾ അ​​യാ​​ൾ​​ക്കൊ​​പ്പം അ​​വ​​ളു​​ടെ ഒ​​രു സ​​ഹ​​പ്ര​​വ​​ർ​​ത്ത​​ക​​നും ഉ​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്നു.​ സ​​ഹ​​പ്ര​​വ​​ർ​​ത്ത​​ക​​ൻ കാ​​ണു​​ന്ന​​തി​​ൽ അ​​വ​​ൾ​​ക്കു ജാ​​ള്യം തോ​​ന്നി.
പി​​ന്നീ​​ടൊ​​ന്നും പ​​റ​​യാ​​തെ അ​​വ​​ൾ ചോ​​ദി​​ച്ചു: ‘‘​ഏ​​ത് ട്രെ​​യി​​നി​ലാ​​ണ് പോ​​കു​​ന്ന​​ത്?’’​​അ​​യാ​​ൾ മ​​റു​​പ​​ടി പ​​റ​​ഞ്ഞു.
അ​​വ​​ളും കൂ​​ട്ടു​​കാ​​രി​​യും റെ​​യി​​ൽ​​വേ സ്​​റ്റേ​​ഷ​​നി​​ലെ​​ത്തി. അ​​ൽ​​പം ക​​ഴി​​ഞ്ഞ​​പ്പോ​​ൾ അ​​യാ​​ളും നേ​​ര​​ത്തേ ക​​ണ്ട ആ ​​സ​​ഹ​​പ്ര​​വ​​ർ​​ത്ത​​ക​​നും എ​​ത്തി. സ​​ഹ​​പ്ര​​വ​​ർ​​ത്ത​​ക​​നാ​​ണ് അ​​യാ​​ളു​​ടെ പെ​​ട്ടി പി​​ടി​​ച്ചി​​രു​​ന്ന​​ത്. (ഈ ​​സ​​ഹ​​പ്ര​​വ​​ർ​​ത്ത​​ക​​ൻ ഒ​​രു ല​​ക്ഷ്യ​​വും കാ​​ണാ​​തെ ഇ​​ങ്ങ​​നെ മ​​റ്റൊ​​രാ​​ളു​​ടെ പെ​​ട്ടി​​പി​​ടി​​ച്ചു മ​​ണി​​യ​​ടി​​ച്ചു നി​​ൽ​​ക്കു​​ന്ന ആ​​ള​​ല്ല​​ല്ലോ എ​​ന്ന് കൂ​​ട്ടു​​കാ​​രി അ​​ട​​ക്കം പ​​റ​​ഞ്ഞു.​ എ​​ന്തോ ഉ​​ന്നം​െ​വ​​ച്ചി​​ട്ടി​​ട്ടു​​ണ്ട് എ​​ന്ന് അ​​വ​​ൾ സം​​ശ​​യ​​ക്കാ​​രി​​യാ​​യി-​​അ​​വ​​ളു​​ടെ ഊ​​ഹം ശ​​രി​​യു​​മാ​​യി​​രു​​ന്നു.)
അ​​യാ​​ളു​​ടെ കോ​​പം മ​​ഞ്ഞു​​പോ​​ലെ ഉ​​രു​​കി. വീ​​ണ്ടും വാ​​ത്സ​ല്യ​​ക്കാ​​ര​​നാ​​യി. അ​​വ​​ളു​​ടെ ക​​ണ്ണു​​ക​​ളും നി​​റ​​ഞ്ഞി​​രു​​ന്നു.
‘‘ഞാ​​നൊ​​രു ക​​ത്ത് എ​​ഴു​​തി​​ത്തു​​ട​​ങ്ങി​​യ​​താ​​ണ്. പൂ​​ർ​​ത്തി​​യാ​​ക്കാ​​നാ​​യി​​ല്ല...’’ അ​​വ​​ൾ വി​​ക്കി​​വി​​ക്കി​​പ്പ​​റ​​ഞ്ഞു. അ​​യാ​​ൾ ക​​രു​​ണ നി​​റ​​ഞ്ഞ ക​​ണ്ണു​​ക​​ളോ​​ടെ അ​​വ​​ളു​​ടെ ക​​ണ്ണി​​ലേ​​ക്ക് ഉ​​റ്റു​​നോ​​ക്കി. എ​​നി​​ക്കു നി​​ന്നെ മ​​ന​​സ്സി​​ലാ​​കും എ​​ന്നാ​​യി​​രു​​ന്നു അ​​തി​​ന​​ർ​​ഥം. പി​​ന്നെ ഒ​​രി​​ക്ക​​ലും അ​​യാ​​ൾ അ​​വ​​ളെ അ​​ങ്ങ​​നെ നോ​​ക്കി​​യി​​ട്ടി​​ല്ല. അ​​യാ​​ൾ അ​​വ​​ളെ കേ​​ട്ടി​​ട്ടു​​മി​​ല്ല, മ​​ന​​സ്സി​​ലാ​​ക്കി​​യി​​ട്ടു​​മി​​ല്ല. പി​​ന്നീ​​ട് അ​​വ​​ൾ ക​​ട​​ന്നു​​പോ​​ന്ന ജീ​​വി​​ത​​ത്തി​​െ​ൻ​റ സ​​ങ്ക​​ട​​ൽ അ​​യാ​​ൾ അ​​റി​​ഞ്ഞി​​ട്ടി​​ല്ല. അ​​താ​​യി​​രു​​ന്നു, അ​​വ​​സാ​​ന​​ത്തെ സ്നേ​​ഹ സം​​ഗ​​മം.

ജീ​​വി​​ത​​ത്തി​​െ​ൻ​റ കാ​​ഠി​​ന്യം അ​​വ​​ൾ അ​​റി​​ഞ്ഞു​​തു​​ട​​ങ്ങി​​യ നാ​​ളു​​ക​​ളാ​​യി​​രു​​ന്നു, അ​​ത്. അ​​തൊ​​ന്നും നേ​​രി​​ടാ​​നാ​​കാ​​തെ ആ​​ശ്ര​​യ​​മി​​ല്ലാ​​തെ അ​​വ​​ൾ വ​​ല​​യു​​ന്ന കാ​​ലം.​ എ​​ന്തു​​കൊ​​ണ്ടോ അ​​വ​​ള​​ത് അ​​യാ​​ളോ​​ടു പ​​റ​​ഞ്ഞി​​ല്ല. ജീ​​വി​​ത​​ത്തി​​ലെ ഓ​​രോ കു​​ഞ്ഞു​​കു​​ഞ്ഞു​​കാ​​ര്യ​​ങ്ങ​​ളും ഒ​​രു കൂ​​ട്ടു​​കാ​​ര​​നോ​​ടെ​​ന്ന​പോ​​ലെ മു​​തി​​ർ​​ന്ന ആ ​​എ​​ഴു​​ത്തു​​കാ​​ര​​നോ​​ടു പ​​ങ്കു​​െ​വ​​ച്ചി​​രു​​ന്ന അ​​വ​​ൾ എ​​ന്തു​​കൊ​​ണ്ടാ​​ണ് പി​​ന്നെ മൗ​​നി​​യാ​​യ​​തെ​​ന്ന് കു​​റ്റ​​ബോ​​ധ​​ത്തോ​​ടെ ആ​​ലോ​​ചി​​ക്കാ​​റു​​ണ്ട്. അ​​വ​​ളു​​ടേ​​തു​​മാ​​ത്ര​​മാ​​യ സ​​ങ്ക​​ട​​ങ്ങ​​ളും ന്യാ​​യ​​ങ്ങ​​ളും​കൊ​​ണ്ട് അ​​തി​​നു സ്വ​​യം മ​​റു​​പ​​ടി പ​​റ​​ഞ്ഞു സ​​മാ​​ധാ​​നി​​ക്കാ​​റു​​മു​​ണ്ട്.
അ​​യാ​​ള​​ന്ന് ട്രെ​​യി​​നി​​ൽ ക​​യ​​റി​​പ്പോ​​കു​​മ്പോ​​ൾ അ​​വ​​ൾ​​ക്ക് ഒ​​രു വ​​ല്ലാ​​ത്ത സ​​ങ്ക​​ടം തോ​​ന്നി; ന​​ഷ്​​ട​ബോ​​ധ​​വും. ജീ​​വി​​ത​​ത്തി​​നു ത​​ണു​​പ്പു​​പ​​ക​​രു​​ന്ന തു​​രു​​ത്തു​​ക​​ളെ​​ല്ലാം ഇ​​ല്ലാ​​താ​​യി, ഒ​​റ്റ​​പ്പെ​​ട​​ലി​​െ​ൻ​റ വ​​ൻ​​ക​​ട​​ലി​​ലേ​​ക്കും മ​​രു​​ഭൂ​​മി​​യി​​ലേ​​ക്കും എ​​ടു​​ത്തെ​​റി​​യ​​പ്പെ​​ട്ടു​​ക​​ഴി​​ഞ്ഞി​​രി​​ക്കു​​ന്നു എ​​ന്ന​​വ​​ൾ​​ക്കു തോ​​ന്നി...
കൂ​​ട്ടു​​കാ​​രി​​യു​​ടെ തോ​​ളി​​ൽ ത​​ല ചാ​​യ്ച്ച് കു​​റ​​ച്ചു​​സ​​മ​​യം അ​​വ​​ൾ റെ​​യി​​ൽ​​വേ സ്​​റ്റേ​​ഷ​​നി​​ലി​​രു​​ന്നു.
ഏ​​താ​​നും മാ​​സ​​ങ്ങ​​ൾ ക​​ഴി​​ഞ്ഞ​​പ്പോ​​ൾ അ​​വ​​ൾ​​ക്കു കൊ​​ല്ല​​ത്തേ​​ക്ക് സ്ഥ​​ലം​​മാ​​റ്റ​​മാ​​യി. കോ​​ഴി​​ക്കോ​​ട്ടു​നി​​ന്നു കാ​​ണാ​​നെ​​ത്തി​​യ ഭ​​ർ​​ത്താ​​വി​​നെ യാ​​ത്ര​​യാ​​ക്കാ​​നാ​​യി അ​​വ​​ൾ കൊ​​ല്ലം റെ​​യി​​ൽ​​വേ സ്​​റ്റേ​​ഷ​​നി​​ൽ നി​​ൽ​​ക്കു​​ക​​യാ​​ണ്. അ​​പ്പോ​​ൾ പ​​ര​​ശു​​റാം എ​​ക്സ്പ്ര​​സി​​​​​​​െൻറ എ.​​സി കം​​പാ​​ർ​​ട്​​മെ​​ൻ​റിെ​ൻ​റ വാ​​തി​​ലി​ന​​രി​​കി​​ൽ അ​​യാ​​ൾ...​​അ​​വ​​ൾ ഓ​​ടി​​യ​​ടു​​ത്തെ​​ങ്കി​​ലും അ​​യാ​​ൾ ക്ഷോ​​ഭം​കൊ​​ണ്ട് വി​​റ​​ച്ചു.
‘‘നീ ​​അ​​ന്ന് എ​​ഴു​​തി​​ത്തു​​ട​​ങ്ങി​​യ ക​​ത്ത് ഇ​​തു​​വ​​രെ​​യും അ​​യ​​ക്കാ​​നാ​​യി​​ല്ലേ?’’ അ​​യാ​​ൾ ചോ​​ദി​​ച്ചു. അ​​വ​​ൾ ത​​ല​​കു​​നി​​ച്ചു. അ​​യാ​​ൾ ഒ​​രു ത​​ട്ടി​​പ്പു​​കാ​​രി​​യെ നോ​​ക്കു​​ന്ന പൊ​​ലീ​​സി​​നെ​​പ്പോ​​ലെ അ​​വ​​ളെ നോ​​ക്കി. താ​​നൊ​​രു ത​​ട്ടി​​പ്പു​​കാ​​രി​​യാ​​ണെ​​ന്ന് അ​​വ​​ൾ​​ക്കു പോ​​ലും ബോ​​ധ്യ​​പ്പെ​​ടും​മ​​ട്ടി​​ൽ.
ആ ​​പ​​രി​​ഭ​​വം അ​​ലി​​യി​​ച്ചു​​ക​​ള​​യാ​​നു​​ള്ള സാ​​വ​​കാ​​ശം ആ ​​ട്രെ​​യി​​നി​​ന് ഇ​​ല്ലാ​​യി​​രു​​ന്നു. അ​​ത് മു​​ന്നോ​​ട്ടു കു​​തി​​ച്ചു.
അ​​ത്ര​​യേ​​റെ പ​​വി​​ത്ര​​മെ​​ന്നു ക​​രു​​തി​​യി​​രു​​ന്ന ക​​ത്തു​​ക​​ളെ​​ഴു​​താ​​ൻ ആ​​ദ്യം വേ​​ണ്ട​​ത് മ​​ന​​ഃസ​​മാ​​ധാ​​നം ആ​​ണെ​​ന്ന്, അ​​തി​​ല്ലാ​​തി​​രു​​ന്ന​​തു​​കൊ​​ണ്ടാ​​ണ് എ​​ഴു​​താ​​തി​​രു​​ന്ന​​തെ​​ന്ന്... ഒ​​ന്നും പ​​റ​​യാ​​നാ​​യി​​ല്ല.

T-Padmanabhan

ഞ​​ങ്ങ​​ൾ​​ക്കി​​ട​​യി​​ൽ ക​​ന​​പ്പെ​​ട്ട ഒ​​രു മ​​തി​​ൽ ഉ​​യ​​രു​​ക​​യാ​​യി​​രു​​ന്നു.
പി​​ന്നീ​​ടൊ​​രി​​ക്ക​​ലും ക​​ത്തു​​ക​​ളെ​​ഴു​​തി​​യി​​ല്ല. ക​​ഥാ​​സ​​മാ​​ഹാ​​ര​​ങ്ങ​​ൾ അ​​യ​​ച്ചു​​കൊ​​ടു​​ത്ത​​പ്പോ​​ൾ മ​​റു​​പ​​ടി​​യു​​മു​​ണ്ടാ​​യി​​ല്ല. ഒ​​ന്നോ ര​​ണ്ടോ ത​​വ​​ണ ഫോ​​ൺ വി​​ളി​​ച്ച​​പ്പോ​​ൾ അ​​പ്പു​​റ​​ത്തു നി​​ന്ന് ക​​ന​​പ്പെ​​ട്ട മൗ​​നം മാ​​ത്രം കേ​​ട്ടു.​ അ​​യാ​​ൾ കോ​​ട്ട​​യ​​ത്ത് വ​​രു​​ന്ന​​തും പോ​​കു​​ന്ന​​തും പി​​റ്റേ​​ന്ന് പ​​ത്ര​​ത്തി​​ലൂ​​ടെ അ​​റി​​യു​​ന്നു​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്നു.
ഒ​​രി​​ക്ക​​ൽ കോ​​ട്ട​​യ​​ത്ത്, ഞ​​ങ്ങ​​ളു​​ടെ മേ​​ധാ​​വി തോ​​മ​​സ് ജേ​​ക്ക​​ബ് സാ​​റി​​​​​​​െൻറ മ​​ക​​െ​ൻ​റ വി​​വാ​​ഹ​​ച്ച​​ട​​ങ്ങി​​നോ​​ട​​നു​​ബ​​ന്ധി​​ച്ചു​​ള്ള രാ​​ത്രി​​വി​​രു​​ന്നി​​ൽ അ​​യാ​​ളെ ക​​ണ്ട് ഞാ​​നോ​​ടി​​ച്ചെ​​ന്ന​​പ്പോ​​ൾ തൊ​​ട്ട​​ടു​​ത്ത് നി​​ന്നി​​രു​​ന്ന ര​​വി ഡി.​സി​​യോ​​ട് അ​​യാ​​ൾ എ​​ന്നെ നോ​​ക്കി പ​​റ​​ഞ്ഞു: ‘‘​ക​​ള്ള ജാ​​തി​​ക​​ളാ...’’
(ര​​ണ്ടേ ര​​ണ്ടേ വാ​​ക്കു​​ക​​ൾ​കൊ​​ണ്ട് അ​​ത്ര​​യും വ​​ലി​​യൊ​​രു മു​​റി​​വ് ഉ​​ണ്ടാ​​ക്കാ​​നാ​​കു​​മെ​​ന്ന് ഞാ​​ന​​റി​​ഞ്ഞ നി​​മി​​ഷം. ഞാ​​നൊ​​രു ന​​ല്ല മ​​നു​​ഷ്യ​​സ്ത്രീ​​യാ​​ണെ​​ന്നും, ആ​​രും എ​​ന്നെ​​ക്കു​​റി​​ച്ച് ഇ​​ത്ത​​ര​​ത്തി​​ൽ പ​​റ​​ഞ്ഞു​​കൂ​​ടെ​​ന്നും നി​​ർ​​ബ​​ന്ധം പു​​ല​​ർ​​ത്തു​​ന്ന ഒ​​രു മ​​ണ്ടി​​യാ​​യി​​രു​​ന്നു, ഞാ​​ന​​ന്ന്. നി​​റ​​ഞ്ഞ ക​​ണ്ണു​​ക​​ളോ​​ടെ പി​​ണ​​ങ്ങി​​പ്പോ​​ന്ന ആ ​​കു​​ട്ടി​​യെ അ​​യാ​​ൾ ക​​ണ്ടു​​കാ​​ണി​​ല്ല. വ​​ർ​​ഷ​​ങ്ങ​​ൾ​​ക്കു മു​​മ്പ്​ –നി​​ശ്ശ​​ബ്​​ദ​​മാം നി​​ശീ​​ഥ​​ത്തി​​ൽ, ശാ​​ന്ത​​ശീ​​ത സ​​മീ​​ര​​നി​​ൽ, ചാ​​ഞ്ചാ​​ടും പാ​​തി​​രാ​​ദീ​​പ, ജ്വാ​​ലാ​​പ​​ത്മ​​ദ​​ള​​ങ്ങ​​ളി​​ൽ നി​​ങ്ങ​​ൾ ക​​ണ്ട, ‘നി​​ങ്ങ​​ൾ പ്ര​​ഭാ​​ത​​പു​​ഷ്പം​പോ​​ലെ ഒ​​രു പെ​​ൺ​​കു​​ട്ടി’​​എ​​ന്നെ​​ഴു​​തി​​യ ഒ​​രു​​വ​​ളെ​​യാ​​ണ് നി​​ങ്ങ​​ള​​പ്പോ​​ൾ കോ​​പ​​ത്തി​​െ​ൻ​റ വാ​​ളു​​കൊ​​ണ്ട് വീ​​ഴ്ത്തി​​യ​​തെ​​ന്ന്...)
നി​​സ്സ​​ഹാ​​യ​​ത​​യോ​​ടെ ഞാ​​നാ ബ​​ന്ധ​​ത്തി​​െ​ൻ​റ വി​​ശു​​ദ്ധ പു​​സ്ത​​കം അ​​ട​​ച്ചു​​വെ​​ച്ചു. തു​​റ​​ക്ക​​ണ​​മെ​​ന്നു തോ​​ന്നു​​മ്പോ​​ഴൊ​​ക്കെ എ​​െ​ൻ​റ പാ​​വം മ​​ന​​സ്സു പ​​റ​​ഞ്ഞു: വേ​​ണ്ട ന​​ല്ല ഓ​​ർ​​മ​​ക​​ൾ മാ​​ത്ര​​മു​​ള്ള, പ​​നി​​നീ​​ർ​​പ്പൂ മ​​ണ​​മു​​ള്ള ആ ​​സ്നേ​​ഹം മ​​റ്റേ​​തോ ജ​​ന്മ​​ത്തി​​ലാ​​യി​​രു​​ന്നു എ​​ന്നു ക​​രു​​തി സ​​മാ​​ധാ​​നി​​ക്കൂ...
മ​​ക്ക​​ളെ എ​​ഴു​​ത്തി​​നി​​രു​​ത്താ​​ൻ ഈ ​​എ​​ഴു​​ത്തു​​കാ​​ര​​ൻ ത​​ന്നെ വേ​​ണം എ​​ന്ന വി​​ചാ​​രം മു​​ള​​യ്ക്കു​​മ്പോ​​ഴേ​​ക്കും നു​​ള്ളി​​ക്ക​​ള​​ഞ്ഞു​​കൊ​​ണ്ടി​​രു​​ന്നു.
കാ​​ല​​ത്തി​​നൊ​​പ്പി​​ച്ചു​​ള്ള ഓ​​ട്ട​​ത്തി​​ൽ സ്വാ​​ർ​​ഥ​​ത വ​​ന്ന് നി​​ഷ്ക​​ള​​ങ്ക​​ത​​യെ​​യും ന​​ന്മ​​യെ​​യു​​മൊ​​ക്കെ കൊ​​ണ്ടു​​പോ​​യ​​പ്പോ​​ൾ ആ​​ദ്യം പൊ​​ഴി​​ഞ്ഞു​​പോ​​യ​​ത് ആ ​​പെ​​ൺ​​കു​​ട്ടി​​യു​​ടെ നീ​​ണ്ട ക​​ൺ​​പീ​​ലി​​ക​​ളാ​​യി​​രു​​ന്നു. പി​​ന്നെ ആ ​​വെ​​ളു​​ത്ത ക​​ണ്ണു​​ക​​ൾ ക​​ല​​ക്ക​​മു​​ള്ള​​താ​​യി. അ​​തി​​ൽ നി​​റ​​യെ അ​​ഴു​​ക്കു നി​​റ​​ഞ്ഞു. ചു​​വ​​പ്പു​​രാ​​ശി​​യു​​മാ​​യി.
മൈ​​ക്ക​​ലാ​​ഞ്​​ജ​ലോ​​യു​​ടെ ശി​​ൽ​​പ​​ങ്ങ​​ൾ​​ക്ക്- ക്രി​​സ്തു​​വി​​െ​ൻ​റ കു​​ട്ടി​​ക്കാ​​ല​​ത്തി​​നും വ​​ള​​ർ​​ന്ന​​പ്പോ​​ൾ യൂ​​ദാ​​സി​​െ​ൻ​റ ക്രൂ​​ര​​ത​​ക്കും- മോ​​ഡ​​ലാ​​കാ​​ൻ വി​​ധി​​ക്ക​​പ്പെ​​ട്ട ആ ​​ഭാ​​ഗ്യ​​ഹീ​​ന​​നെ​​പ്പോ​​ലെ...

അ​​ത​​വി​​ടെ നി​​ൽ​​ക്ക​​ട്ടെ...
അ​​ക്ഷ​​ര​​ങ്ങ​​ളി​​ലെ ഏ​​റ്റ​​വും ന​​ല്ല മ​​ഴ ആ​​രു​​ടേ​​തെ​​ന്നു ചോ​​ദി​​ച്ചാ​​ൽ, ലോ​​ക​​ത്തി​​ലെ ഏ​​റ്റ​​വും ന​​ല്ല അ​​ക്ഷ​​ര​​ക്കു​​ട്ടി​​ക​​ൾ ആ​​രു​​ടേ​​തെ​​ന്നു ചോ​​ദി​​ച്ചാ​​ൽ ഒ​​രു​​ത്ത​​ര​​മേ​​യു​​ള്ളൂ- ടി.​ ​പ​​ത്മ​​നാ​​ഭ​​ൻ. ചെ​​ക്കോ​​വി​​െ​ൻ​റ കു​​ട്ടി​​ക​​ൾ​പോ​​ലും പ​​ത്മ​​നാ​​ഭ​​െ​ൻ​റ കു​​ട്ടി​​ക​​ളോ​​ളം മ​​ന​​സ്സി​​നെ തൊ​​ടു​​മോ? സം​​ശ​​യ​​മാ​​ണ്.
അ​​ദ്ദേ​​ഹ​​ത്തി​​െ​ൻ​റ ശീ​​ല​​ങ്ങ​​ളും സ്വ​​ഭാ​​വ​​വും പെ​​രു​​മാ​​റ്റ​​വു​​മാ​​യി ഏ​​റ്റ​​വും ഇ​​ണ​​ങ്ങു​​ന്ന പ്ര​​കൃ​​തി​​പ്ര​​തി​​ഭാ​​സ​​വും മ​​ഴ​​യാ​​ണ്. ചി​​ല​​പ്പോ​​ൾ ചാ​​ഞ്ഞു​​പെ​​യ്യു​​ന്ന മ​​ഴ, പെ​​യ്യ​​ണോ എ​​ന്നു ശ​​ങ്കി​​ച്ച് നി​​ൽ​​ക്കു​​ന്ന ആ​​ദ്യ​​മ​​ഴ, സ​​ക​​ലം ക​​ട​​പു​​ഴ​​ക്കി​​യെ​​റി​​യു​​ന്ന പെ​​രു​​മ​​ഴ, പ്ര​​ള​​യ​​മാ​​യും സ്നേ​​ഹ​​മാ​​യും കാ​​രു​​ണ്യ​​മാ​​യും ജീ​​വ​​ജ​​ല​​മാ​​യും ഒ​​ക്കെ പെ​​യ്തി​​റ​​ങ്ങു​​ന്ന മ​​ഴ ആ ​​ക​​ഥ​​ക​​ളി​​ലെ​​ന്ന​പോ​​ലെ ആ ​​ജീ​​വി​​ത​​ത്തി​​ലു​​മു​​ണ്ട്.
‘പ്ര​​കാ​​ശം പ​​ര​​ത്തു​​ന്ന പെ​​ൺ​​കു​​ട്ടി’, ‘വീ​​ടു ന​ഷ്​​ട​പ്പെ​​ട്ട കു​​ട്ടി’ തു​​ട​​ങ്ങി​​യ ക​​ഥ​​ക​​ളി​​ലെ കു​​ട്ടി​​ക​​ളെ​​ല്ലാം അ​​തി​​പ്ര​​ശ​​സ്ത​​രാ​​ണ്. പ​​ക്ഷേ എ​​നി​​ക്കേ​​റ്റ​​വും ഇ​​ഷ്​​ട​മു​​ള്ള പ​​ത്മ​​നാ​​ഭ​​ൻ​​കു​​ട്ടി –‘ഒ​​രു ചെ​​റി​​യ ക​​ഥ’ എ​​ന്ന ക​​ഥ​​യി​​ലെ കു​​ട്ടി​​യാ​​ണ്.
പ​​ത്ര​​പ്ര​​വ​​ർ​​ത്ത​​നം പ​​ഠി​​ച്ച്​ ബി​​രു​​ദ​​മൊ​​ക്കെ എ​​ടു​​ത്തെ​​ങ്കി​​ലും പ​​ത്തു​​പ​​തി​​നെ​​ട്ടു വ​​ർ​​ഷം ആ ​​ജോ​​ലി ചെ​​യ്തെ​​ങ്കി​​ലും എ​​ഡി​​റ്റി​​ങ്ങി​​നെ​​ക്കു​​റി​​ച്ച്​ സം​​ശ​​യം വ​​രു​​മ്പോ​​ൾ, ഞാ​​ൻ ഓ​​ർ​​മ​​യോ​​ടു സ​​ഹാ​​യം തേ​​ടി​​ച്ചെ​​ല്ലു​​ന്ന​​ത് ഈ ​​ക​​ഥ​​യി​​ലേ​​ക്കാ​​ണ്.

ഇ​​ത്തി​​രി​​പ്പോ​​ന്ന ആ ​​ക​​ഥ, ഏ​​റ്റ​​വും കു​​റ​​ച്ചു ​വാ​​ക്കു​​ക​​ളി​​ൽ വി​​കാ​​ര​​ങ്ങ​​ളു​​ടെ പെ​​രു​​മ​​ഴ​​യെ ഗ​​ർ​​ഭ​​ത്തി​​ൽ ചു​​മ​​ക്കു​​ന്ന കാ​​ർ​​മേ​​ഘ​​മാ​​ണ്. എ​​ങ്ങ​​നെ വാ​​ക്കു​​ക​​ളു​​ടെ കൈ​​ക്ക​​ണ​​ക്ക് ഒ​​പ്പി​​ക്ക​​ണം എ​​ന്ന​​തി​​െ​ൻ​റ ത​​ച്ച്, കൃ​​ത്യ​​മാ​​യ ഉ​​ളി​​പ്ര​​യോ​​ഗം ഒ​​ക്കെ ആ ​​ക​​ഥ​​യി​​ലു​​ട​​നീ​​ളം കാ​​ണാം.
മ​​രി​​ച്ചു​​പോ​​യ പ​​രി​​ച​​യ​​ക്കാ​​രി​​യാ​​യ ഒ​​രു കു​​ട്ടി​​യെ​​ക്കു​​റി​​ച്ച്, ക​​ഥാ​​കൃ​​ത്ത് ഒ​​രു ക​​ഥ എ​​ഴു​​താ​​ൻ തു​​ട​​ങ്ങു​​മ്പോ​​ഴാ​​ണ് വാ​​തി​​ലി​​ൽ മു​​ട്ടു കേ​​ൾ​​ക്കു​​ന്ന​​ത്. മാ​​ട​​ത്ത​​യെ ത​​ര​​ട്ടേ എ​​ന്നും ചോ​​ദി​​ച്ചു​​കൊ​​ണ്ട് ഒ​​രു കു​​ട്ടി​​യാ​​യി​​രു​​ന്നു അ​​ത്. അ​​യാ​​ൾ ക്ഷോ​​ഭ​​ത്തോ​​ടെ ത​​ന്നെ അ​​വ​​നെ ഇ​​റ​​ക്കി​​വി​​ട്ടു. തി​​രി​​കെ വ​​ന്ന് എ​​ഴു​​താ​​നി​​രി​​ക്കു​​മ്പോ​​ൾ ക​​ഥാ​​കൃ​​ത്തി​​ന് എ​​ഴു​​താ​​നാ​​കു​​ന്നി​​ല്ല. അ​​യാ​​ൾ അ​​സ്വ​​സ്ഥ​​നാ​​യി. മാ​​ട​​ത്ത​​യെ നെ​​ഞ്ചോ​​ട​​ടു​​ക്കി, മ​​ഴ ന​​ന​​ഞ്ഞ് കോ​​ള​​നി​​യി​​ലെ വീ​​ടു​​വീ​​ടാ​​ന്ത​​രം ക​​യ​​റി ഇ​​റ​​ങ്ങു​​ക​​യാ​​യി​​രു​​ന്ന ആ ​​കു​​ട്ടി​​യെ അ​​യാ​​ൾ​​ക്കു ക​​ണ്ടെ​​ത്താ​​നാ​​കു​​ന്നി​​ല്ല. ആ ​​വേ​​ദ​​ന​​യോ​​ടെ ക​​ഥ തീ​​രു​​ന്നു. ഇ​​ക്ക​​ഥ പൂ​​ർ​​ണ​​മാ​​യും വാ​​യ​​ന​​ക്കാ​​ര​​േ​ൻ​റ​​താ​​ണ്. ക​​ഥ പൂ​​ർ​​ത്തി​​യാ​​ക്കേ​​ണ്ട ചു​​മ​​ത​​ല​​യും വാ​​യ​​ന​​ക്കാ​​ര​​േ​ൻ​റ​​താ​​ണ്.

‘നി​​ധി​​ചാ​​ല സു​​ഖ​​മാ’​​യി​​ലെ രാ​​മ​​നാ​​ഥ​​നെ​​പ്പോ​​ലെ എ​​ല്ലാം ഇ​​ട്ടെ​​റി​​ഞ്ഞ്, എ​​ല്ലാ സ്വാ​​ർ​​ഥ​​ത​​ക​​ളു​​മു​​പേ​​ക്ഷി​​ച്ച്, ക​​ല​​യു​​ടെ ലോ​​ക​​ത്തേ​​ക്ക് ജീ​​വി​​ത​​ത്തെ കൊ​​ണ്ടു​​പോ​​ക​​ണം എ​​ന്ന​​താ​​ണ് എ​​െ​ൻ​റ ഏ​​റ്റ​​വും വ​​ലി​​യ മോ​​ഹം.(​​ന​​ട​​ക്കു​​ന്നി​​ല്ലെ​​ങ്കി​​ലും...)
ഇ​​പ്പോ​​ൾ ക്ലാ​സ്മു​​റി​​യി​​ൽ മ​​ഖ​​ൻ​​സി​​ങ്ങി​​െ​ൻ​റ മ​​ര​​ണ​​വും ക​​ട​​യ​​നെ​​ല്ലൂ​​രി​​ലെ ഒ​​രു സ്ത്രീ​​യു​​മൊ​​ക്കെ പ​​ഠി​​പ്പി​​ക്കു​​മ്പോ​​ൾ, കു​​ട്ടി​​ക​​ളോ​​ട് നി​​ങ്ങ​​ളു​​ടെ ഈ ​​പ്രാ​​യ​​ത്തി​​ൽ ഈ ​​ക​​ഥാ​​കൃ​​ത്താ​​ണ് എ​​നി​​ക്ക് അ​​ക്ഷ​​ര​​ങ്ങ​​ളു​​ടെ ജീ​​വ​​വാ​​യു ത​​ന്ന് എ​​ന്നെ നേ​​ർ​​ന​​ട​​ത്തി​​യ​​തെ​​ന്ന് ഞാ​​ൻ പ​​റ​​യാ​​റു​​ണ്ട്. അ​​പ്പോ​​ൾ ക്ലാ​സ്മു​​റി​​യി​​ൽ പ്ര​​ഭാ​​ത​​പു​​ഷ്പ​​ങ്ങ​​ളു​​ടെ ഗ​​ന്ധം നി​​റ​​യു​​ന്ന​​ത് ഞാ​​ൻ മാ​​ത്രം അ​​റി​​യു​​ന്നു​​ണ്ട്. അ​​ത്ര​​യും ആ​​ഴ​​മു​​ള്ള വി​​ശു​​ദ്ധ​​സ്നേ​​ഹം എ​​ത്ര വി​​ശ​​ദീ​​ക​​രി​​ച്ചാ​​ലും എ​​െ​ൻ​റ മു​​ന്നി​ലെ കു​​ഞ്ഞു​​ങ്ങ​​ൾ​​ക്ക് ഉ​​ൾ​​ക്കൊ​​ള്ളാ​​നാ​​കി​​ല്ല...

ര​​ണ്ടു​​ത​​വ​​ണ ക​​ണ്ണൂ​​രി​​ലെ​​ത്തി​​യി​​ട്ടും ഒ​​രു ത​​വ​​ണ പ​​ള്ളി​​ക്കു​​ന്നി​​ലെ വീ​​ടി​​നു സ​​മീ​​പം വ​​രെ എ​​ത്തി​​യി​​ട്ടും വീ​​ട്ടി​​ൽ ക​​യ​​റാ​​തെ ഭീ​​രു​​വി​​നെ​​പ്പോ​​ലെ മ​​ട​​ങ്ങി​​പ്പോ​​ന്നു.
കൂ​​ട്ടു​​കാ​​രി ചോ​​ദി​​ച്ചു: ‘‘​നീ​​യീ ചെ​​യ്യു​​ന്ന​​ത് ആ​​ത്മ​​വ​​ഞ്ച​​ന​​യ​​ല്ലേ?’’
വ​​യ്യ.​ ഇ​​നി ഒ​​രു ത​​വ​​ണ​കൂ​​ടി കോ​​പ​​ത്തി​​െ​ൻ​റ ആ ​​വാ​​ൾ എ​​െ​ൻ​റ ക​​ഴു​​ത്തി​​ലൂ​​ടെ ക​​ട​​ന്നു​​പോ​​യാ​​ൽ പി​​ന്നെ ഞാ​​നി​​ല്ല-​ ഞാ​​ൻ പ​​റ​​ഞ്ഞൊ​​ഴി​​ഞ്ഞു.
ഈ​​യി​​ടെ കൂ​​ട്ടു​​കാ​​ര​​നും മ​​നോ​​ര​​മ​​യി​​ലെ സ​​ഹ​​പ്ര​​വ​​ർ​​ത്ത​​ക​​നു​​മാ​​യി​​രു​​ന്ന ടി. ​​അ​​ജീ​​ഷ് പ​​റ​​ഞ്ഞു: ഒ​​രു വി​​ദേ​​ശ​​യാ​​ത്ര​ക്കു പോ​​കാ​​നാ​​യി, വി​​മാ​​ന​​ത്താ​​വ​​ള​​ത്തി​​നു സ​​മീ​​പ​​മു​​ള്ള അ​​ജീ​​ഷി​​െ​ൻ​റ വീ​​ട്ടി​​ലെ​​ത്തി​​യ അ​​ദ്ദേ​​ഹ​​ത്തോ​​ട്, അ​​ജീ​​ഷ്, ഞാ​​ൻ പ​​ത്ര​​പ്ര​​വ​​ർ​​ത്ത​​നം വി​​ട്ട് കോ​​ള​​ജി​​ൽ പ​​ഠി​​പ്പി​​ക്കാ​​ൻ ചേ​​ർ​​ന്ന വി​​വ​​രം പ​​റ​​ഞ്ഞു.
കു​​റ​​ച്ചു​​സ​​മ​​യം അ​​ദ്ദേ​​ഹം മൗ​​ന​​മാ​​യി​​രു​​ന്നു.

പി​​ന്നെ പ​​റ​​ഞ്ഞു: ‘‘​അ​​റി​​ഞ്ഞി​​ല്ല.’’
അ​​തു​​കേ​​ട്ട​​പ്പോ​​ൾ എ​​നി​​ക്കു സ​​മാ​​ധാ​​ന​​മാ​​യി. അ​​ങ്ങ​​യു​​ടെ മ​​ന​​സ്സി​​ൽ ഇ​​പ്പോ​​ഴും എ​​നി​​ക്കൊ​​രി​​ട​​മു​​ണ്ട്.
അ​​ങ്ങ​​യെ​ നേ​​രി​​ടാ​​നു​​ള്ള നി​​ഷ്ക​​ള​​ങ്ക​​ത, പി​​ന്നീ​​ടു​​ള്ള ജീ​​വി​​ത​​ത്തി​​ന് ഇ​​ല്ലെ​​ന്നു തോ​​ന്നി​​യ​​പ്പോ​​ഴാ​​യി​​രു​​ന്നു മാ​​റി​​നി​​ന്ന​​ത് എ​​ന്ന്​ ഇ​​ന്നു തി​​രി​​ച്ച​​റി​​യു​​ന്നു​​മു​​ണ്ട്.
പ്രി​​യ​​പ്പെ​​ട്ട എ​​ഴു​​ത്തു​​കാ​​രാ, അ​​ങ്ങ് ഇ​​തു വാ​​യി​​ക്കു​​മോ എ​​ന്ന​​റി​​ഞ്ഞു​​കൂ​​ടാ. വാ​​യി​​ച്ചു​​പൂ​​ർ​​ത്തി​​യാ​​ക്കു​​മെ​​ങ്കി​​ൽ, വാ​​തി​​ലി​​ൽ ഒ​​രു മു​​ട്ട് കേ​​ൾ​​ക്കാം. അ​​ങ്ങ് ഒ​​ന്നു വാ​​തി​​ൽ​ തു​​റ​​ക്ക​​ണം. (അ​​നാ​​ഥ​​രാ​​യ പൂ​​ച്ച​​ക​​ൾ​​ക്കും പ​​ട്ടി​​ക​​ൾ​​ക്കും തു​​റ​​ന്നു​​കൊ​​ടു​​ത്ത ആ ​​വാ​​തി​​ൽ.)
മാ​​ട​​ത്ത​​യെ ത​​ര​​ട്ടെ എ​​ന്നു ചോ​​ദി​​ച്ചു​​കൊ​​ണ്ട് നി​​ൽ​​ക്കു​​ന്ന​​ത് ആ ​​പ​​ഴ​​യ​ കു​​ട്ടി​​യാ​​ണ്. അ​​വ​​ളെ ക​​ണ്ട​​പ്പോ​​ഴൊ​​ക്കെ ‘അ​​യാ​​ൾ’ ക്ഷോ​​ഭി​​ച്ചെ​​ങ്കി​​ലും അ​​വ​​ൾ​​ക്ക​​റി​​യാ​​മാ​​യി​​രു​​ന്നു- അ​​തൊ​​രു പു​​റം​​മോ​​ടി മാ​​ത്ര​​മാ​​ണെ​​ന്നും അ​​ക​​മേ സ്നേ​​ഹ​​ത്തി​​െ​ൻ​റ പെ​​രു​​മ​​ഴ​​യാ​​ണെ​​ന്നും. എ​​ന്നി​​ട്ടും അ​​വ​​ളൊ​​രു പ്ര​​തി​​മ​പോ​​ലെ ഉ​​റ​​ഞ്ഞു​​പോ​​യി. ക്ഷ​​മി​​ച്ചേ​​ക്കു​​ക.

ആ​​ദ്യ​​മാ​​യി തൃ​​ശൂ​​ർ റെ​​യി​​ൽ​​വേ സ്​​റ്റേ​​ഷ​​നി​​ൽ അ​​വ​​ളെ കാ​​ണു​​മ്പോ​​ളു​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്ന വാ​​ത്സ​ല്യ​​ത്തി​​െ​ൻ​റ ക​​ട​​ൽ അ​​ങ്ങ​​യു​​ടെ ക​​ണ്ണു​​ക​​ളി​​ൽ ഉ​​ണ്ടാ​​യാ​​ൽ, എ​​െ​ൻ​റ ഈ ​​ജീ​​വി​​തം വെ​​റു​​തെ​​യാ​​യി​​ല്ലെ​​ന്ന് എ​​െ​ൻ​റ ജീ​​വി​​ത​​ത്തി​​നു​​മേ​​ൽ ഞാ​​നൊ​​രു അ​​ടി​​ക്കു​​റി​​പ്പ് എ​​ഴു​​തി​​വെ​ക്കും.

(ടി.​ പ​​ത്മ​​നാ​​ഭ​​നെ​​ക്കു​​റി​​ച്ചുള്ള 'മാധ്യമം' ആഴ്ചപ്പതിപ്പിന്‍റെ പ്രത്യേക പതിപ്പിൽ (ജനുവരി) പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ലേഖനം)

Show Full Article
Girl in a jacket

Don't miss the exclusive news, Stay updated

Subscribe to our Newsletter

By subscribing you agree to our Terms & Conditions.

Thank You!

Your subscription means a lot to us

Still haven't registered? Click here to Register

TAGS:t padmanabhanmalayalam writerK RekhaLiterature Article
News Summary - Malayalam Writer T Padmanabhan with K Rekha -Literature Article
Next Story