Begin typing your search above and press return to search.
proflie-avatar
Login
exit_to_app
exit_to_app
Homechevron_rightCulturechevron_rightRachanachevron_rightകി​ട്ടാ​ത്ത പൂ​വും...

കി​ട്ടാ​ത്ത പൂ​വും പൊ​ട്ടി​യ കു​ട​ക​ളും

text_fields
bookmark_border
Rafeeq-ahmed
cancel

‘ഇൗ ​ക​ത്തെ​ന്നോ​ട്​ മി​ണ്ടി​ല്ല...’’ ച​ര​ൽ നി​റ​ഞ്ഞ പാ​ത​യി​ലെ ആ​ലി​ൻ​ചു​വ​ട്ടി​ലി​രു​ന്ന വൃ​ദ്ധ​ൻ ചു​രു​ട്ടി​പ്പി​ടി​ച്ച ഇ​ൻ​ലൻഡ്​ നീ​ട്ടി ഇ​ത്ര​യേ പ​റ​ഞ്ഞു​ള്ളൂ. വ​ലി​യ ആ​ളെ​പ്പോലെ ക​ത്ത്​ വാ​ങ്ങി ഒ​റ്റ​യി​രി​പ്പി​ന്​ ഉ​ച്ച​ത്തി​ൽ വാ​യി​ച്ചു​കേ​ൾ​പിച്ചു. വീ​ട്ടി​ൽ​നി​ന്ന്​ പി​ണ​ങ്ങി​​പ്പോ​യ അ​ച്ഛ​നെ കാ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന മ​ക​ൾ​ സ​ങ്ക​ട​ത്തോ​ടെ  എ​ഴു​തി​യ വ​രി​ക ളാ​ണ്. ‘‘കാ​ത്തി​രി​പ്പോ​ടെ അ​ച്ഛ​െ​ൻ​റ മോ​ൾ’’ എ​ന്ന്​  എ​ഴു​ത്ത്​ വാ​യി​ച്ചു​നി​ർ​ത്തി​യ​തോ​ടെ അ​യാ​ൾ ആ​ലി​ല​ക​ളി​ലേ​ക്ക്​ നോ​ക്കി ഗാ​ഢ​മാ​യൊ​ന്നു നി​ശ്വ​സി​ച്ചു. പി​ന്നെ​യൊ​രു പൊ​ട്ടി​ക്ക​ര​ച്ചി​ലാ​യി​രു​ന്നു. 

ക​ത്ത്​ വാ​യി​ച്ചു​തീ​ർ​ത്ത നാ​ലാം ക്ലാ​സു​കാ​ര​ൻ വ​ലി​യ കാ​ര്യം​ചെ​യ്​​ത മ​ട്ടി​ൽ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക്​ ന​ട​ന്നു. കി​ട​ക്കാ​ൻ നേ​രം ഒാ​ർ​ത്തു. എ​ന്തി​നാ​വാം ഇ​ന്നു​ക​ണ്ട വൃ​ദ്ധ​ൻ ക​ര​ഞ്ഞ​ത്? അ​യാ​ൾ​ക്ക്​ ക​ത്ത്​ വാ​യി​ക്കാ​ൻ അ​റി​യി​​ല്ലെ​ന്ന്​ ഒ​രി​ക്ക​ലും പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല. ‘‘ഇൗ ​ക​ത്തെ​ന്നോ​ട്​ മി​ണ്ടി​െ​ല്ല​’’ന്നാ​ണ് പ​റ​ഞ്ഞ​ത്​. അ​തെ, അ​തൊ​രു ക​വി​ത​യാ​യി​രു​ന്നു. റ​ഫീ​ഖ്​ അ​ഹ​മ്മ​ദി​െ​ൻ​റ ഒാ​ർ​മ​യി​ലെ ആ​ദ്യ ക​വി​ത. മ​നു​ഷ്യ​ർ​ക്കി​ട​യി​ലെ സ്​​നേ​ഹ​വും വി​ര​ഹ​വും പ്ര​ണ​യ​വും പൂ​ത്ത മ​ര​ങ്ങ​ളാ​യി ആ ​ക​വി​ത വ​ള​ർ​ന്ന്, വ​ള​ർ​ന്ന്​ ഇ​ന്നു കാ​ണു​ന്ന​തുപോ​ലെ പ​ന്ത​ലി​ച്ചു. കു​ട്ടി​ക്കാ​ല​യോ​ർ​മ​ക​ളി​ൽ ഏ​റെ മ​ണ​മു​ള്ള​ത്​ പാ​ട​വും വ​ര​മ്പും ക​ട​ന്നു​ള്ള സ്​​കൂ​ൾ​യാ​ത്ര​ക​ളാ​ണ്. തേ​ൻ​മി​ഠാ​യി​ക​ൾ ചി​രി​ക്കു​ന്ന ഭ​ര​ണി​ക​ൾ, വെ​യി​ലി​ൽ ക​ണ്ണ​ഞ്ചി​പ്പി​ക്കും വ​ർ​ണ​ക്ക​ട​ലാ​സു​ക​ൾ, വി​ശേ​ഷ​ങ്ങ​ൾ ഇ​രു​ന്നു ത​യ​മ്പി​ച്ച പീ​ടി​ക​ക്കോ​ലാ​യ​ക​ൾ, മ​ഴ​മാ​റി​യി​ട്ടും പെ​യ്​​തു​തോ​രാ​ത്ത മ​ര​ങ്ങ​ൾ... അ​ത​ങ്ങ​നെ പോ​വു​ക​യാ​ണ്​ പ​ര​ലു​ക​ൾ​ക്കൊ​പ്പം ക​ട​ലാ​സു​തോ​ണി​ക​ൾ​ക്കൊ​പ്പം ത​ണ​ലൊ​ഴു​കും​പോ​ലെ... ക്ലാ​സ്​ മു​റി​ക​ളേ​ക്കാ​ളും പാ​ഠ​ങ്ങ​ളേ​ക്കാ​ളും വ​ലി​യ അ​റി​വാ​ണ്​ ഇൗ ​സ്​​കൂ​ൾ യാ​ത്ര​ക​ൾ സ​മ്മാ​നി​ച്ച​ത്. ഒ​ന്നും ര​ണ്ടും കി​േ​ലാ​മീ​റ്റ​റു​ക​ൾ ന​ട​ന്നാ​ണ് സ്​​കൂ​ളി​െ​ല​ത്തേ​ണ്ട​ത്. വ​ഴി​യി​ലെ ക​ഥ​പ​റ​ച്ചി​ലു​ക​ൾ​ക്ക്​ സ​മ​യ​മേ​റെ​യാ​കും.  

ക​ള്ളി​ക്കു​പ്പാ​യ​മി​ട്ട നീ​ല​ക്കു​പ്പാ​യ​ക്കാ​ർ 

വാ​ക്കി​ന്​ ജീ​വ​നു​​ണ്ടെ​ന്നും പാ​ലി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​തി​രി​ക്കു​േ​മ്പാ​ൾ മ​ര​ണ​ത്തി​െ​ൻ​റ വേ​ദ​ന​യാ​ണെ​ന്നും​ മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കി​യ​തൊ​രു ഒാ​ണാ​വ​ധി​ക്കാ​ണ്. അ​ന്ന്​ സ്​​കൂ​ളി​ൽ യൂ​നി​ഫോ​മൊ​ന്നും പ​തി​വി​ല്ല. പ​ല​ർ​ക്കും ഒ​ന്നോ ര​ണ്ടോ ജോ​ടി കു​പ്പാ​യം കാ​ണും. ഒാ​ണാ​വ​ധി​ക്ക്​ പൂ​ട്ടും​നേ​രം അ​ടു​ത്ത ബെ​ഞ്ചി​ലി​രി​ക്കു​ന്ന കൂ​ട്ടു​കാ​ര​ൻ വ​ലി​യൊ​രു പ്ലാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു. ഒ​രേ നി​റ​ത്തി​ലു​ള്ള ഒാ​ണ​ക്കോ​ടി​യെ​ടു​ത്ത്​ സ്​​കൂ​ൾ തു​റ​ക്കു​ന്ന ദി​വ​സം ര​ണ്ടു​പേ​രും വ​രാ​മെ​ന്ന്. അ​ങ്ങ​െ​ന വ​ന്നാ​ൽ മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ ഞെ​ട്ടു​മ​ത്രെ. വീ​ട്ടി​ല​ന്ന്​ ഒാ​ണ​ക്കോ​ടി​യൊ​ന്നും പ​തി​വി​ല്ല. എ​ങ്കി​ലും നി​സ്സ​ഹാ​യാ​വ​സ്ഥ​ക്കു മേ​ലെ ദു​ര​ഭി​മാ​നം വ​ള​ർ​ന്ന​പ്പോ​ൾ വാ​ക്കു​കൊ​ടു​ത്തു. ‘‘ഒാ​ണം പി​റ​ന്ന്​ സ്​​കൂ​ൾ തു​റ​ക്കു​േ​മ്പാ​ൾ നീ​യും ഞാ​നും ആ​കാ​ശ​നീ​ല​യി​ൽ, ഉ​റ​പ്പ്...’’ അ​ന്നൊ​ക്കെ ഇ​ടാ​നു​ള്ള തു​ണി​ക​ളും റേ​ഷ​ൻക​ട വ​ഴി​യാ​ണ്​ വി​ത​ര​ണം. പ​ക്ഷേ, റേ​ഷ​നാ​യി ല​ഭി​ച്ച​ത്​ ക​ള്ളി​യു​ള്ള തു​ണി​യാ​യി​രു​ന്നു, നീ​ല​യ​ല്ല. പി​ന്നെ​യു​ള്ള ദി​വ​സ​ങ്ങ​ൾ ഒാ​ണ​ക്ക​ള​ത്തി​ൽ​ വാ​ടി​യ പൂ ​പോ​ലെ​യാ​യി മു​ഖം. ആ​കാ​ശ​നീ​ല​ക്ക്​ ന​ൽ​കി​യ വാ​ക്കാ​യി​രു​ന്നു കു​ഞ്ഞു​മ​ന​സ്സ്​​ നി​റ​യെ. സ്​​കൂ​ൾ തു​റ​ന്നു. കൂ​ട്ടു​കാ​ര​നെ അ​ഭി​മു​ഖീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തോ​ർ​ത്ത​പ്പോ​ൾ താ​ഴ്​​ന്ന മു​ഖ​മാ​ണ്. പി​ന്നെ പൊ​ങ്ങി​യി​ല്ല. സ്​​കൂ​ൾ ത​ല​ക്ക​ൽ അ​വ​​െ​ൻ​റ ശ​ബ്​​ദം കേ​ട്ടു. ത​ല പൊ​ക്കാ​ൻ തോ​ന്നി​യി​ല്ല. അ​വ​നൊ​ന്നും മി​ണ്ടു​ന്നു​മി​ല്ല. ധൈ​ര്യം സം​ഭ​രി​ച്ച്​ നോ​ക്കി​യ​പ്പോ​ൾ എ​ന്നെ ച​തി​ച്ച അ​തേ റേ​ഷ​ൻ ക​ള്ളി​ത്തു​ണി​യി​ൽ തു​ന്നി​യ കു​പ്പാ​യ​വു​മി​ട്ട്​ അ​വ​നും നി​ൽ​ക്കു​ന്നു, ത​ല താ​ഴ​്​​ത്തി​ത്തന്നെ... റേ​ഷ​ൻ​ക​ട​യി​ൽ​നി​ന്ന്​ തു​ണി വാ​ങ്ങി​യ​വ​രെ​ല്ലാം അ​ന്നെ​ത്തി​യ​ത്​ നി​റ​മ​റി​യാ​ത്ത ക​ള്ളി​ത്തു​ണി​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു. ഇ​ന്നും വാ​ക്ക്​ പാ​ലി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​തെ പോ​കു​േ​മ്പാ​ൾ അ​റി​യാ​തെ ഒാ​ർ​ക്കാ​റു​ണ്ട് ക​ള്ളി​ത്തു​ണി​യെ​യും കൂ​ട്ടു​കാ​ര​നെ​യും. ​

ജോ​സ​ഫ്, ച​ന്ദ്ര​ൻ, കൃ​ഷ്​​ണ​ൻ​കു​ട്ടി, റ​ഫീ​ക്ക്​ അ​ഹ​മ്മ​ദ്...

എ​ട്ടുമ​ക്ക​ളി​ൽ ഏ​ഴാ​മ​നാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണോ എ​ന്ന​റി​യി​ല്ല. ഞാ​ൻ പാ​വ​മാ​യി​രു​ന്നു ക്ലാ​സി​ലും വീ​ട്ടി​ലും. അ​റി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന അ​ധ്യാ​പ​ക​െ​ൻ​റ മ​ക​ൻ, സ്​​കൂ​ളി​ലെ അ​ധ്യാ​പ​ക​രെ​ല്ലാം ഉ​പ്പ​യു​ടെ പ​രി​ച​യ​ക്കാ​ർ. കു​രു​ത്ത​ക്കേ​ടു​കാ​രോ​ട്​ കു​ശു​മ്പാ​യി​രു​ന്നു. അ​ന്നൊ​ക്കെ വെ​ള്ളി​യാ​ഴ്​​ച​ക​ളെ കു​ട്ടി​ക​ൾ ഏ​െ​റ സ്​​നേ​ഹി​ച്ചി​രു​ന്നു. സ​ങ്ക​ൽ​പ​ക​ഥ​ക​ൾ പൂ​ർ​ത്തി​യാ​ക്കു​ന്ന​തി​നുമു​മ്പ്​ അ​ധ്യാ​പ​ക​ർ ക്ലാ​സി​ലെ​ത്തി​ല്ല. ഒ​ഴു​ക്കി​വി​ട്ട ക​ട​ലാ​സു​തോ​ണി ഇ​ട​ക്ക്​ ഉ​പേ​ക്ഷി​ച്ച്​ വ​രേ​ണ്ടി​വ​രി​ല്ല. സി​നി​മാ​പ്പാ​ട്ടു​ക​ൾ​ക്കും ക​ഥ​ക​ൾ​ക്കും ഇ​ട​വേ​ള ന​ൽ​ക​ണ്ട... വെ​ള്ളി​യാ​ഴ്​​ച​ക​ളി​ലെ ഉ​ച്ച​നേ​ര​ത്തി​ന്​ വ്യാ​പ്​​തി കൂ​ടു​ത​ലാ​യി​രു​ന്നു. അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു ദി​വ​സം ക്ലാ​സി​ലെ പ്ര​ധാ​നി​ക​ൾ തി​ര​ക്കി​ട്ട പ​ണി​യി​ലാ​ണ്. അ​പ്പു​റ​ത്തെ ക്ലാ​സി​ലേ​ക്ക്​ ഒരു ഒാ​ട്ട നി​ർ​മാ​ണം. അ​ന്ന്​ സി​മ​ൻ​റ്​ തേ​ച്ച ചു​വ​രു​ക​ളൊ​ന്നു​മി​ല്ല. ക​ട്ട​യും മ​ണ്ണും ചേ​ർ​ന്ന വേ​ർ​തി​രി​വു​ക​ൾ. അ​വ​രെ സ​ഹാ​യി​ക്കേ​ണ്ട ഉ​ത്ത​ര​വാ​ദി​ത്തം പെ​െ​ട്ട​ന്ന്​ എ​ന്നെ വ​ലി​യ അ​ധ്വാ​നി​യാ​ക്കി. എ​ല്ലാ​രും​കൂ​ടി ഉ​ത്സാ​ഹി​ച്ച​പ്പോ​ൾ മ​ന​സ്സി​ലെ എ​ൻ​ജി​നീ​യ​റി​ങ്​ പ്ലാ​നി​നേ​ക്കാ​ൾ ഒാ​ട്ട വ​ലു​താ​യി. ഒ​രു ക​ട്ട​യ​​പ്പാ​ടെ വി​ട​വാ​ക്കിയി​രി​ക്കു​ന്നു. പ​രാ​തി​ക്കാ​രു​െ​ട റോ​ൾ അ​പ്പു​റ​ത്തെ ക്ലാ​സി​ലെ പെ​ൺ​കു​ട്ടി​ക​ൾ ഏ​റ്റെ​ടു​ത്തു. ന​ട​പ​ടി വ​ന്നു ശി​പാ​യി​യു​ടെ ക​ട​ലാ​സി​ൽ. ‘ജോ​സ​ഫ്, ച​ന്ദ്ര​ൻ, കൃ​ഷ്​​ണ​ൻ​കു​ട്ടി, റ​ഫീ​ഖ്​ അ​ഹ​മ്മ​ദ്...’ നാ​ലാ​മ​ത്തെ പേ​രി​ൽ ചെ​വി​യി​ലൂ​ടൊ​രു കൊ​ള്ളി​യാ​ൻ ത​ല​യി​ൽ ക​യ​റി. ഹെ​ഡ്​​മാ​ഷു​ടെ മു​റി​യി​ലേ​ക്ക്​ ക്ഷ​ണം. ന​മ്പൂ​തി​രി മാ​ഷെ സാ​ത്വി​ക​നാ​യി മാ​ത്ര​മേ എ​നി​ക്ക്​ കാ​ണേ​ണ്ടി​വ​ന്നി​ട്ടു​ള്ളൂ. വീ​ട്ടി​ൽ എ​ല്ലാ​വ​രെ​യും അ​റി​യാം. ന​ല്ല മ​തി​പ്പു​മാ​ണ്. കു​റ്റ​വാ​ളി​ക​ൾ നാ​ലു​പേ​രെ​യും ശി​പാ​യി ന​മ്പൂ​തി​രി മാ​ഷു​ടെ മു​റി​യി​ലേ​ക്ക്​ ആ​ന​യി​ച്ചു. ആ​ദ്യ മൂ​ന്നു​പേ​േ​രാ​ടും ര​ക്ഷി​താ​ക്ക​ളെ വി​ളി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​വ​രാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു. എ​െ​ൻ​റ ഉൗ​ഴ​മെ​ത്തി. ‘‘താ​നി​ത്​ ചെ​യ്യി​ല്ല... താ​ൻ പോ​യി ക്ലാ​സി​ലി​രി​ക്ക്​’’. അ​ന്ന്​ മ​ഹാ​ത്മാ ഗാ​ന്ധി​യൊ​ന്നു​മ​ല്ലാ​ത്ത​തി​നാ​ൽ കു​റ്റ​മേ​ൽ​ക്കാ​തെ ഞാ​ൻ തി​രി​ച്ചു​ന​ട​ന്നു. സ​ഹ​കു​റ്റ​വാ​ളി​ക​ൾ ഒ​റ്റി​യി​ല്ല. അ​ന്ന​വ​ർ നോ​ക്കി​യ നോ​ട്ടം ഇ​ന്നും പൊ​ള്ള​ലാ​യി ഉ​ള്ളി​ലു​ണ്ട്. ചെ​യ്​​ത തെ​റ്റു​ക​ളു​ടെ ഉ​ത്ത​ര​വാ​ദി​ത്തം എ​ന്നി​ൽ​നി​ന്ന്​ അ​ക​ലു​േ​മ്പാ​ൾ ഇ​ന്നും ജോ​സ​ഫി​െ​ൻ​റ​യും ച​ന്ദ്ര​െ​ൻ​റ​യും കൃ​ഷ്​​ണ​ൻ​കു​ട്ടി​യു​ടെ​യും നോ​ട്ടം ഉ​ള്ളി​ൽ കൊ​ളു​ത്തി​വ​ലി​ക്കും.  

കി​ട്ടാ​ത്ത പൂ​വും പൊ​ട്ടി​യ കു​ട​ക​ളും

അ​ന്നൊ​ക്കെ മ​ര​പ്പി​ടി​യു​ള്ള കു​ട​യു​മാ​യാ​ണ്​ സ്​​കൂ​ൾ​യാ​ത്ര​ക​ൾ. ക​ള​ർ​ക്കു​ട​യോ സ്വി​ച്ചി​ട്ടാ​ൽ തു​റ​ക്കു​ന്ന​തോ ആ​രു​ടെ​യും ചി​ന്ത​യി​ൽ​പോ​ലു​മി​ല്ല. കു​ട​യു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും ച​ന്നം​പി​ന്നം മ​ഴ​പെ​യ്യു​േ​മ്പാ​ൾ അ​ത​ങ്ങ്​ ന​ന​യും. മ​ഴ​കൊ​ണ്ടാ​ർ​ക്കും അ​ന്ന്​ അ​സു​ഖം പി​ടി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല. കു​ട തു​റ​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ അ​ൽ​പം ആ​രോ​ഗ്യ​മൊ​ക്കെ വേ​ണം. കു​തി​ര​പോ​ലു​ള്ള ഒ​ന്ന്​ മേ​ലേ​ക്ക്​ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന്​ ചെ​റു​ക​മ്പി​യി​ൽ ഉ​റ​പ്പി​ച്ചു​നി​ർ​ത്ത​ണം. കു​ട​യു​ടെ മു​ട്ടി​നു​ള്ളി​ലാ​യി തി​ള​ങ്ങു​ന്ന പൂ​വ് കാ​ണാം. കു​ട​പൊ​ട്ടി​യ​തി​ന്​ പ​ല ക​ള്ള​ങ്ങ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞ്​ ​ഒാ​രോ വ​ട്ട​വും ഞാ​ൻ മു​ട്ട്​ പൊ​ട്ടി​ച്ച്​ പൂ​വെ​ടു​ക്കാ​ൻ ശ്ര​മി​ച്ചു. നി​രാ​ശ മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു ഫ​ലം. അ​തൊ​രു​ത​രം ച​ന്തം​കൂ​ട്ട​ൽ മാ​ത്ര​മാ​ണെ​ന്ന്​ തി​രി​ച്ച​റി​യാ​ൻ ഒ​രു​പാ​ട്​ വൈ​കി. അ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും പ​ഴ​യ​തും പു​തി​യ​തു​മാ​യ മൂ​ന്നാ​ല്​ കു​ട​ക​ളു​ടെ മു​ട്ട്​ ത​ക​ർ​ന്നി​രു​ന്നു. ഇ​പ്പോ​ഴും കു​ട കൈ​യി​ലെ​ടു​ക്കു​േ​മ്പാ​ൾ പ​ണ്ട്​ കൊ​തി​പ്പി​ച്ച പൂ​വു​ണ്ടോ​യെ​ന്ന്​ നോ​ക്കും. കെ​ട്ടി​നി​ക്കു​ന്ന വെ​ള്ളം ഒ​റ്റ​ക്കാ​ലി​ൽ ച​വി​ട്ടി​യു​യ​ർ​ത്തി മ​റ്റേ​ക്കാ​ലു​കൊ​ണ്ട്​ അ​ടി​ച്ച്​ വ​ലി​യ ഒ​ച്ച വ​രു​ത്തു​ന്ന വി​ദ്യ വ​ശ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു പ​ല​ർ​ക്കും. സ്​​കൂ​ൾ​കാ​ലം ക​ഴി​യും​വ​രെ ഞാ​ന​തി​ൽ വി​ജ​യി​ച്ചി​ല്ല. എ​െ​ൻ​റ വെ​ള്ള​ത്തി​ല​ടി​ക​ൾ കു​പ്പാ​യം​ന​ന​ക്ക​ലു​ക​ളി​ൽ മാ​ത്ര​മൊ​തു​ങ്ങി. 

​െപാ​ട്ടി​ക്ക​ര​യി​ച്ച നോ​വ​ൽ 

നാ​ലാം ക്ലാ​സി​ൽ പ​ഠി​ക്കു​േ​മ്പാ​ഴാ​ണ്​ ആ​ദ്യ​മാ​യി ഒ​രു നോ​വ​ൽ വാ​യി​ക്കു​ന്ന​ത്. ‘ഞാ​ഞ്ഞൂ​ൽ’ ആ​ണെ​ന്നാ​ണ്​ ഒാ​ർ​മ. വാ​യി​ച്ചു​തീ​ർ​ന്ന​യു​ട​നെ പൊ​ട്ടി​ക്ക​ര​ഞ്ഞു​പോ​യി. അ​വ​സാ​ന വ​രി​വ​രെ വാ​യി​ച്ചി​ട്ടും ഒ​ന്നും മ​ന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ല, അ​താ​ണ്​ കാ​ര്യം. ആ​ലി​ൻ​ചു​വ​ട്ടി​ലി​രു​ന്ന വൃ​ദ്ധ​ൻ ന​ൽ​കി​യ ഇ​ല്ല​ൻ​ഡ്​ ഒ​റ്റ​യി​രി​പ്പി​ന്​ വാ​യി​ച്ചു​തീ​ർ​ത്ത്​ വ​ലി​യ ആ​ളാ​യെ​ന്ന ബോ​ധം ഇ​തോ​ടെ പൂ​ർ​ണ​മാ​യും ത​ക​ർ​ന്ന​ടി​ഞ്ഞു. പി​ന്നീ​ട്​ വാ​യ​ന​ക​ളി​ൽ ജീ​വി​തം വാ​യി​​ച്ചെ​ടു​ക്കാ​ൻ പ​ഠി​ച്ചു. എ​ഴു​തി​യ ക​ഥ​ക​ളി​ലെ​ല്ലാം ഞാ​ൻ​ക​ണ്ട ജീ​വി​ത​മാ​ണ്. ഹൈ​സ്​​കൂ​ൾ കാ​ല​ത്താ​ണ്​ വാ​യ​ന വി​ടാ​തെ കൂ​ടെ​ക്കൂ​ടി​യ​ത്. ചെ​റി​യ ക്ലാ​സു​ക​ളി​േ​ല ര​ച​ന ​മ​ത്സ​ര​ങ്ങ​ളി​ൽ പ​െ​ങ്ക​ടു​ത്തി​രു​ന്നു. ഒ​ന്നാം സ്ഥാ​നം നേ​ടി സ​മ്മാ​നം ല​ഭി​ക്കു​േ​മ്പാ​ൾ എ​െ​ൻ​റ മു​ഖ​ഭാ​വം എ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണെ​ന്ന്​ ഒാ​ർ​ക്കാ​ൻ ശ്ര​മി​ക്കാ​റു​ണ്ട്. പെ​രു​മ്പി​ലാ​വ്​ ടി.​എം ഹൈ​സ്​​കൂ​ളി​ലെ ഡേ​വി​ഡ്​ മാ​ഷും നീ​ല​ക​ണ്​​ഠ​ൻ മാ​ഷും പു​സ്​​ത​കം വാ​ങ്ങി വാ​യി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. അ​നു​മോ​ദ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്ക​പ്പു​റം അ​ക്ഷ​ര​ങ്ങ​ൾ തെ​റ്റി​ക്കാ​ണു​മോ എ​ന്ന പേ​ടി​യാ​യി​രു​ന്നു അ​ന്ന്. ആ​ദ്യ ക​വി​താ​സ്വാ​ദ​ക​രും അ​വ​ർ​ത​ന്നെ. ഒ​രു​പാ​ട്​ ക​വി​ത​ക​ൾ ആ​രും കാ​ണാ​െ​ത വെ​ളി​ച്ചം​ത​ട്ടാ​തെ മ​യി​ൽ​പ്പീ​ലി​ക​ൾ​ക്കൊ​പ്പം ഒ​ളി​പ്പി​ച്ചു​െ​വ​ച്ചി​രു​ന്നു. ഇ​ന്നു​ള്ള​തെ​ല്ലാം അ​ന്ന്​ വി​രി​ഞ്ഞ ക​വി​ത​പ്പീ​ലി​ക​ളാ​ണ്.

Show Full Article
Girl in a jacket

Don't miss the exclusive news, Stay updated

Subscribe to our Newsletter

By subscribing you agree to our Terms & Conditions.

Thank You!

Your subscription means a lot to us

Still haven't registered? Click here to Register

TAGS:literature newsmalayalam newsrafeeq ahmedschool days
News Summary - Memories about school days of writer Rafeeq Ahmed
Next Story