വാ​ർ​ധ​ക്യ​ത്തി​ലെ ക​ന്നി നോ​മ്പ്

‘‘ഈ ​ചെ​ക്ക​നെ​ന്താ എ​ണീ​ക്കാ​ത്തെ? എ​ത്ര നേ​രാ​യി വി​ളി​ച്ചോ​ണ്ടി​രി​ക്ക​ണ​ത്...’’

ഉ​മ്മാ​ടെ ഒ​ച്ച​യും വി​ളി​യും കേ​ൾ​ക്കു​മ്പോ​ൾ ഞാ​നൊ​ന്നു മെ​ല്ലെ ക​ണ്ണു​തു​റ​ന്ന് നോ​ക്കും. അ​ടു​ക്ക​ള ആ​കെ ഒ​രു ച​ന്ത പ​രു​വ​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കും. ച​ട്ടി​യു​ടെ​യും പാ​ത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും ത​ട്ട​ലും മു​ട്ട​ലും ഒ​ച്ച​പ്പാ​ടു​ക​ളും. അ​ത്താ​ഴ​ത്തി​ന്റെ ആ​ര​വാ​ര​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് തു​ട​ക്കം​കു​റി​ച്ചി​രി​ക്ക​യാ​ണ്. ഓ​രോ​രു​ത്ത​രും അ​വ​രു​ടേ​താ​യ റോ​ളു​ക​ളി​ലാ​ണ്.

ആ​ട്ടി​ൻ​കൂ​ട്ടി​ൽ പോ​യി പാ​വം ആ​ടി​നെ​യും അ​ത്താ​ഴ​ത്തി​ന് വി​ളി​ച്ചു​ണ​ർ​ത്തി ‘സോ​പ്പി​ട്ട്’ മ​യ​പ്പെ​ടു​ത്തി ചൂ​ടു​പാ​ല് ക​റ​ന്നെ​ടു​ക്കാ​ൻ ഉ​മ്മ​യെ സ​ഹാ​യി​ക്കു​ന്ന ഉ​പ്പ. അ​തു​കൊ​ണ്ടു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന ന​ല്ല മ​ധു​ര​മു​ള്ള ക​ടു​പ്പ​മേ​റി​യ ചാ​യ ഉ​പ്പാ​ടെ ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട അ​ത്താ​ഴ​വി​ഭ​വ​മാ​യി​രു​ന്നു.

പെ​ണ്ണു​ങ്ങ​ൾ ക​ണ്ണു​തി​രു​മ്മി​ക്കൊ​ണ്ട് പ​പ്പ​ടം പൊ​രി​ക്ക​ലും ക​റി ചൂ​ടാ​ക്ക​ലു​മൊ​ക്കെ​യാ​യി അ​ടു​പ്പൂ​തു​ന്ന തി​ര​ക്കി​ലും. പ​പ്പ​ട​മു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലേ ഉ​മ്മാ​ക്ക് അ​ത്താ​ഴം മു​ഴു​വ​നാ​വൂ. നി​റ​ഞ്ഞ കു​ടും​ബ​മാ​യ​തു​കൊ​ണ്ട് ആ​ളു​ക​ൾ​ക്ക് ഒ​രു പ​ഞ്ഞ​വു​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അ​തു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക​കം എ​ല്ലാം സെ​റ്റ്. എ​ന്നാ​ൽ, ഇ​തൊ​ന്നു​മ​റി​യാ​തെ സു​ന്ദ​ര​മാ​യി കി​ട​ന്നു​റ​ങ്ങു​ന്ന ഉ​മ്മാ​ടെ ആ​ദ്യ​റോ​ളി​ലെ ‘ക​ഥാ​പാ​ത്ര’​ത്തെ വി​ളി​ച്ചു​ണ​ർ​ത്തു​ന്ന ഹെ​ർ​ക്യൂ​ലി​യ​ൻ ടാ​സ്ക് എ​ന്റേ​താ​യി​രു​ന്നു.

ആ​ദ്യ​മാ​യി നോ​മ്പു നോ​ൽ​ക്കു​മ്പോ​ഴു​ള്ള അ​ഭി​മാ​നം ഇ​ന്നും ഓ​ർ​ക്കു​ന്നു. പ​ട​ച്ചോ​ന്‍റ​ടു​ത്തു​നി​ന്നു​ള്ള പു​ണ്യ​മൊ​ന്നു​മ​ല്ല ട്ടോ ​കാ​ര്യം. കൂ​ട്ടു​കാ​രു​ടെ മു​ന്നി​ൽ ഞാ​നൊ​രു നോ​മ്പു​കാ​രി​യാ​ണെ​ന്നു പ​റ​യു​മ്പോ​ഴു​ള്ള പ​ത്രാ​സ്! അ​തൊ​ന്നു വേ​റെ​ത്ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു.

ആ​ദ്യ​മൊ​ക്കെ ന​ല്ല മ​ത്സ​ര​മാ​വും, എ​ണീ​ക്കാ​നും നോ​മ്പെ​ടു​ക്കാ​നു​മൊ​ക്കെ. പി​ന്ന​പ്പി​ന്നെ അ​ത്താ​ഴം ഒ​രു ‘കീ​റാ​മു​ട്ടി’​യാ​യി മാ​റും.

ഉ​മ്മ വി​ളി​ക്കു​മ്പോ​ൾ പ​റ​യും.

‘‘ഉ​മ്മാ...​യ്ക്കു വ​യ്യ, വ​ല്ലാ​ത്ത ക്ഷീ​ണം. നാ​ളെ ഞാ​ൻ നോ​മ്പു നോ​ൽ​ക്കു​ന്നി​ല്ല...’’

ഉ​മ്മാ​ടെ പു​ന്നാ​ര​ക്കു​ട്ടി​യാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടാ​വാം കേ​ൾ​ക്കേ​ണ്ട താ​മ​സം. ഉ​മ്മ പ​റ​യും ‘‘കു​ട്ടി​ക​ൾ​ക്കു നോ​മ്പു നി​ർ​ബ​ന്ധോ​ന്നൂ​ല്യ​ല്ലോ, ഒ​ഴി​വാ​ക്കി​ക്കോ​ന്ന്.’’

ഇ​ന്ന്‌ ഉ​ച്ച​വ​രെ, പി​ന്നെ നാ​ളെ ഉ​ച്ച വ​രെ നോ​ക്കി​യാ​ൽ ഒ​രു നോ​മ്പാ​വു​മെ​ന്ന് ഉ​പ്പ പ​റ​ഞ്ഞു​പ​റ്റി​ച്ച് ‘ഇ​മ്മി​ണി ബ​ല്യ ഒ​ന്നാ​ക്കി’ നോ​റ്റു​തീ​ർ​ത്ത നോ​മ്പു​ക​ളു​ടെ കൂ​ട്ടി​ക്കി​ട്ടി​യ ക​ണ​ക്കു​ക​ൾ സ്കൂ​ളി​ലും മ​ദ്റ​സ​യി​ലും പോ​യി വീ​മ്പി​ള​ക്കി​യ​തി​ന് കൈ​യും ക​ണ​ക്കു​മി​ല്ല...

അ​ന്നൊ​ക്കെ പൊ​രി​ക്ക​ടി​ക​ളൊ​ക്കെ​യൊ​ന്ന് കാ​ണ​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ ഇ​രു​പ​ത്തി​യേ​ഴാം രാ​വ് വ​ര​ണം. അ​ന്നു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന ‘ചീ​രി​ണി’ (മ​ധു​ര​പ​ല​ഹാ​രം) അ​യ​ൽ​പ​ക്ക​ക്കാ​ർ ത​മ്മി​ൽ പ​ര​സ്പ​രം കൈ​മാ​റി​ക്ക​ഴി​ക്കു​മ്പോ​ൾ അ​തി​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന രു​ചി ഒ​ന്നു വേ​റെ​ത്ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു.

ത​രി​ക്ക​ഞ്ഞി അ​ന്നും തീ​ന്മേ​ശ​യി​ലെ ‘സൂ​പ്പ​ർ ഹീ​റോ’ ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു...​ട്ടോ.

ആ ​ഒ​രു പ്ര​ത്യേ​ക ദി​വ​സ​ത്തേ​ക്കാ​യി 25 പൈ​സ, 50 പൈ​സ, ഒ​രു രൂ​പ തു​ട​ങ്ങി കു​റെ നാ​ണ​യ​ങ്ങ​ൾ ഉ​മ്മ വി​വി​ധ പാ​ത്ര​ങ്ങ​ളി​ലാ​യി റെ​ഡി​യാ​ക്കി​വെ​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​വും. വീ​ട്ടി​ൽ വ​രു​ന്ന കു​ട്ടി​ക​ൾ​ക്ക് നാ​ണ​യ​ങ്ങ​ളും മു​തി​ർ​ന്ന​വ​ർ​ക്ക് നോ​ട്ടു​ക​ളും കൊ​ടു​ക്ക​ണ​മെ​ന്നാ​ണ് സി​സ്റ്റം. കു​ട്ടി​ക​ളെ ഡീ​ൽ ചെ​യ്യു​ന്ന ഡ്യൂ​ട്ടി ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്കാ​യി​രു​ന്നു. അ​ത് കൊ​ടു​ക്കു​മ്പോ​ൾ അ​നു​ഭ​വി​ച്ചി​രു​ന്ന സ​ന്തോ​ഷ​വും അ​ഭി​മാ​ന​വും ഇ​ന്നും ര​സ​ക​ര​മാ​യി ഓ​ർ​ക്കു​ന്നു...

മ​റ​ക്കാ​ത്ത ഇ​ത്ത​രം നോ​മ്പോ​ർ​മ​ക​ൾ ചെ​ന്ന​വ​സാ​നി​ക്കു​ന്ന​ത് നാ​ട്ടി​ലു​ള്ള​പ്പോ​ൾ വീ​ട്ടി​ൽ ഉ​മ്മ​യോ​ടൊ​പ്പ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ആ ​ന​ല്ല നാ​ളു​ക​ളി​ലേ​ക്കാ​ണ്. പ​ഴ​യ ആ​രോ​ഗ്യ​മൊ​ന്നും ഇ​പ്പോ​ഴി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ഒ​രി​ക്ക​ൽ പോ​ലും നോ​മ്പ് ന​ഷ്ട​പ്പെ​ടു​ത്താ​ൻ ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ടാ​ത്ത ഉ​മ്മാ​ക്ക് റ​മ​ദാ​ൻ ആ​യാ​ൽ വ​ല്ലാ​ത്ത ഒ​രു പൊ​ലി​വാ​ണ്. ആ ​ഒ​രു ത്രി​ല്ലി​ൽ അ​ത്താ​ഴ​ത്തി​നു വി​ളി​ച്ച​പ്പോ​ൾ വേ​ഗം എ​ണീ​റ്റു, പി​റ്റേ​ന്ന് ഒ​രു 11 മ​ണി​യൊ​ക്കെ​യാ​യ​പ്പോ​ൾ മു​ഖ​ത്തു ക്ഷീ​ണ​മാ​യി തു​ട​ങ്ങി.

ഞാ​ൻ ചോ​ദി​ച്ചു,

‘‘ഉ​മ്മ ന​മു​ക്ക് നോ​മ്പ് ക​ള​ഞ്ഞാ​ലോ? പ്രാ​യ​മാ​യോ​ർ​ക്ക് നോ​മ്പി​ന് ഇ​ള​വു​ണ്ട​ല്ലോ...’’

വേ​ണ്ട, ഇ​ക്കു ക്ഷീ​ണ​മൊ​ന്നു​മി​ല്ല​യെ​ന്ന് ഉ​മ്മ​യും. വൈ​കു​ന്നേ​രം വ​രെ ഒ​രു​വി​ധം ഒ​പ്പി​ച്ചു. നോ​മ്പു തു​റ​ന്ന​ശേ​ഷം പാ​വം ഒ​രേ കി​ട​പ്പാ​യി​രു​ന്നു. പ​ണ്ട് കു​ട്ടി​ക്കാ​ല​ത്ത് നോ​മ്പ് എ​ടു​ത്ത ഞാ​ൻ കി​ട​ന്നി​രു​ന്ന പോ​ലെ. പി​റ്റേ​ന്ന് അ​ത്താ​ഴ​ത്തി​നു വി​ളി​ച്ച​പ്പോ​ൾ ഉ​മ്മ പ​റ​യാ...

‘‘ഇ​ക്കു വ​യ്യ, മോ​ളേ... വ​ല്ലാ​ത്ത ക്ഷീ​ണം, നാ​ളെ ഞാ​ൻ നോ​മ്പെ​ടു​ക്കു​ന്നി​ല്ല...’’

ഉ​മ്മാ​ട് പ​ണ്ട് ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന അ​തേ ഡ​യ​ലോ​ഗ്.

‘‘സാ​ര​ല്യ... വ​യ്യാ​ത്തോ​ർ​ക്കു നോ​മ്പ് നി​ർ​ബ​ന്ധോ​ന്നൂ​ല്യ​ല്ലോ...’’​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞു സ​മാ​ധാ​നി​പ്പി​ച്ചു.

രാ​ത്രി കി​ട​ക്കും​നേ​രം... ‘‘മോ​ളെ എ​ന്നെ അ​ത്താ​ഴ​ത്തി​നു വി​ളി​ക്കാ​ൻ മ​റ​ക്ക​ല്ലേ...​ട്ടോ’’

പ്ര​തീ​ക്ഷ കൈ​വി​ടാ​ത്ത, നോ​റ്റു പൂ​തി​തീ​രാ​ത്ത, വാ​ർ​ധ​ക്യ​ത്തി​ലെ ആ ​ക​ന്നി നോ​മ്പി​നാ​യു​ള്ള ഉ​മ്മാ​ടെ ഓ​ർ​മ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ൽ... വീ​ണ്ടും... ഉ​മ്മാ​ക്ക് ആ​യു​സ്സാ​രോ​ഗ്യ​ത്തി​നാ​യി പ്രാ​ർ​ഥി​ക്കു​ന്നു...