കുട്ടിക്കഥ: താമരപ്പൂവിന്‍റെ അഹങ്കാരം

പ​ട്ട​ണ​ത്തി​ൽ മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യ ഒ​രു പൂ​ന്തോ​ട്ടം ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അ​തി​ന് ഒ​ത്ത​ന​ടു​ക്കാ​യി ഒ​രു താ​മ​ര​ക്കു​ള​വും ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യ താ​മ​ര​പ്പൂ​ക്ക​ൾ നി​റ​ഞ്ഞ കു​ളം കാ​ണാ​ൻ നി​ര​വ​ധി ആ​ളു​ക​ൾ എ​ന്നും വ​രു​മാ​യി​രു​ന്നു.

അ​വ​രെ​ല്ലാം താ​മ​ര​പ്പൂ​ക്ക​ളു​ടെ ഭം​ഗി നോ​ക്കി​നി​ൽ​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. പൂ​ന്തോ​ട്ട​ത്തി​ലെ മ​റ്റു പൂ​ക്ക​ളെ ഒ​ന്നും ആ​രും ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​റു​മി​ല്ല. ഇ​തെ​ല്ലാം ക​ണ്ടു താ​മ​ര​പ്പൂ​ക്ക​ളെ​ല്ലാം അ​ഹ​ങ്കാ​രി​ക​ളാ​യി മാ​റി. അ​വ​ർ പൂ​ന്തോ​ട്ട​ത്തി​ലെ ബാ​ക്കി​യു​ള്ള പൂ​ക്ക​ളെ എ​ല്ലാം ക​ളി​യാ​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി.

അ​ങ്ങ​നെ​യി​രി​ക്കെ ആ ​പൂ​ന്തോ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ ഉ​ട​മ​സ്ഥ​ർ മീ​നു​ക​ളെ വ​ള​ർ​ത്താ​ൻ തീ​രു​മാ​നി​ച്ചു. അ​വ​ർ മീ​നു​ക​ളെ എ​ല്ലാം വാ​ങ്ങി താ​മ​ര​ക്കു​ള​ത്തി​ൽ ഇ​ട്ടു. പി​ന്നീ​ടു​ള്ള ക​ഥ പ​റ​യാ​നു​ണ്ടോ.

താ​മ​രയിത​ളു​ക​ളും ഇ​ല​ക​ളും എ​ല്ലാം മീ​നു​ക​ൾ കൊ​ത്തി വി​കൃ​ത​മാ​ക്കി. ആ​ളു​ക​ളൊ​ന്നും താ​മ​ര​ക്കു​ള​ത്തി​ലേ​ക്കു വ​രാ​താ​യി. എ​ല്ലാ​വ​രും മ​റ്റു ചെ​ടി​ക​ളു​ടെ​യും പൂ​ക്ക​ളു​ടെ​യും ഭം​ഗി മാ​ത്രം നോ​ക്കി പോ​കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. താ​മ​ര​പ്പൂ​ക്ക​ളു​ടെ അ​ഹ​ങ്കാ​രം അ​തോ​ടെ അ​വ​സാ​നി​ച്ചു.♦

കഥ: ഫാ​ഹി​ന സ​ലിം