വോട്ട് ബാങ്കിൽ കണ്ണുവെച്ചുള്ള അവസരവാദ രാഷ്ട്രീയം; അമൃതാനന്ദമയിയെ ആദരിച്ച സംഭവത്തില്‍ രൂക്ഷവിമർശനവുമായി സംവിധായകൻ പ്രിയനന്ദനൻ

അമൃതാനന്ദമയിയെ ആദരിച്ച സംഭവത്തില്‍ സര്‍ക്കാറിനെയും മന്ത്രി സജി ചെറിയാനെയും രൂക്ഷമായി വിമർശിക്കുന്ന ഫേസ്ബുക്ക് പോസ്റ്റുമായി ദേശീയ അവാർഡ് ജേതാവായ സംവിധായകൻ പ്രിയനന്ദനൻ. കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന തത്വങ്ങളോട് ചേർത്തുവെച്ച് ഈ നടപടിയെ വിലയിരുത്തുമ്പോൾ, ഇതിനെ രാഷ്ട്രീയ പാപ്പരത്തവും സാംസ്കാരികമായ പിന്നോട്ട് പോക്കും ആയി മാത്രമേ കാണാൻ സാധിക്കൂവെന്നാണ് പ്രിയനന്ദനൻ ഫേസ്ബുക്കിൽ കുറിച്ചത്. സാംസ്കാരിക വകുപ്പ് കൈകാര്യം ചെയ്യുന്ന മന്ത്രിയുടെ ഭാഗത്തുനിന്നുണ്ടായ നടപടി കേരളത്തിലെ നവോത്ഥാന മൂല്യങ്ങൾക്ക് നേരെയുള്ള നിശ്ശബ്ദമായ വെല്ലുവിളിയാണെന്നും​ ഫേസ്ബുക്ക് കുറിപ്പിൽ പറയുന്നുണ്ട്.

ഫേസ്ബുക്ക് കുറിപ്പിന്റെ പൂർണ രൂപം

രാഷ്ട്രീയ പാപ്പരത്തവും സാംസ്കാരിക പിൻമാറ്റവും: ഒരു കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് മന്ത്രിയും ആൾദൈവവും

​കേരളത്തിലെ ഒരു കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് മന്ത്രി ഒരു പ്രമുഖ ആൾദൈവത്തെ പരസ്യമായി സ്വീകരിക്കുന്നതും ആദരിക്കുന്നതും വലിയ രാഷ്ട്രീയ-സാംസ്കാരിക ചർച്ചകൾക്ക് തിരികൊളുത്തിയിരിക്കുകയാണ്. കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന തത്വങ്ങളോട് ചേർത്തുവെച്ച് ഈ നടപടിയെ വിലയിരുത്തുമ്പോൾ, ഇതിനെ രാഷ്ട്രീയ പാപ്പരത്തവും സാംസ്കാരികമായ പിന്നോട്ട് പോക്കും ആയി മാത്രമേ കാണാൻ സാധിക്കൂ. അതും, സാംസ്കാരിക വകുപ്പ് കൈകാര്യം ചെയ്യുന്ന ഒരു മന്ത്രിയുടെ ഭാഗത്തുനിന്നുണ്ടായ ഈ നടപടി, കേരളത്തിന്റെ നവോത്ഥാന മൂല്യങ്ങൾക്ക് നേരെയുള്ള നിശ്ശബ്ദമായ വെല്ലുവിളിയാണ്.

​1. പ്രത്യയശാസ്ത്രപരമായ ഒറ്റിക്കൊടുക്കൽ

​കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പ്രത്യയശാസ്ത്രം, അതിന്റെ കാതലിൽ, ശാസ്ത്രീയ ചിന്തയിലും ഭൗതികവാദത്തിലും അധിഷ്ഠിതമാണ്. മതം, അന്ധവിശ്വാസം, ആൾദൈവ പ്രതിഭാസങ്ങൾ എന്നിവയെല്ലാം ചൂഷണോപാധികളായിട്ടാണ് മാർക്സിയൻ കാഴ്ചപ്പാട് കണക്കാക്കുന്നത്. എന്നിരിക്കെ, ഒരു കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് മന്ത്രി, പ്രത്യേകിച്ചും സിദ്ധാന്തങ്ങളെക്കുറിച്ച് അവബോധമുള്ള ഒരാൾ, ആൾദൈവങ്ങളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നത്

​അടിസ്ഥാന തത്വങ്ങളോടുള്ള വിട്ടുവീഴ്ചയാണ്. പാർട്ടി അണികളിലും പുരോഗമന പ്രസ്ഥാനങ്ങളിലും ഇത് പ്രത്യയശാസ്ത്രപരമായ ആശയക്കുഴപ്പവും വിശ്വാസ്യത നഷ്ടവും ഉണ്ടാക്കുന്നു. ജനങ്ങളെ ശാസ്ത്രബോധത്തിലേക്ക് നയിക്കേണ്ട മന്ത്രി, അശാസ്ത്രീയതയെ അംഗീകരിക്കുന്നത് പ്രസ്ഥാനത്തോടുള്ള ഒറ്റിക്കൊടുക്കലാണ്.

​അവസരവാദ രാഷ്ട്രീയം :

പ്രത്യയശാസ്ത്രപരമായ നിലപാടുകൾ ഉപേക്ഷിച്ച്, വോട്ടർ ബാങ്കിൽ കണ്ണുവെച്ചുകൊണ്ട് ആൾദൈവങ്ങളുടെ സ്വാധീനം ഉപയോഗിക്കാനുള്ള ഒരു പ്രായോഗിക തന്ത്രമായി ഇതിനെ വ്യാഖ്യാനിക്കാം. എന്നാൽ, ദീർഘകാലാടിസ്ഥാനത്തിൽ ഇത് പാർട്ടിയുടെ വിപ്ലവകരമായ അടിത്തറയെ ശിഥിലമാക്കും.

​2. സാംസ്കാരിക പിന്നോട്ട് പോക്കിന്റെ സൂചന

​സംസ്ഥാനത്തിന്റെ സാംസ്കാരിക മന്ത്രി എന്ന നിലയിൽ, ഈ പ്രവൃത്തിയെ കൂടുതൽ ഗൗരവമായി കാണേണ്ടതുണ്ട്. കേരളത്തിന്റെ സാംസ്കാരിക ചരിത്രം എന്നത് ശ്രീനാരായണ ഗുരുവും, അയ്യങ്കാളിയും, വി.ടി. ഭട്ടതിരിപ്പാടും മുന്നോട്ട് വെച്ച നവോത്ഥാന മൂല്യങ്ങളുടെയും യുക്തിചിന്തയുടെയും കഥയാണ്.

​നവോത്ഥാന മൂല്യങ്ങളുടെ നിരാകരണം:

ശാസ്ത്രബോധവും യുക്തിചിന്തയും പ്രചരിപ്പിക്കേണ്ട മന്ത്രി, ആൾദൈവ പ്രതിഭാസത്തിന് ഔദ്യോഗിക അംഗീകാരം നൽകുന്നത് കേരളം നേടിയ സാംസ്കാരിക മുന്നേറ്റത്തിൽ നിന്നുള്ള പിൻമാറ്റമാണ്. ഇത്, സംസ്ഥാനം അന്ധവിശ്വാസങ്ങളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു എന്ന തെറ്റായ സന്ദേശം നൽകും.

​'വിപ്ലവം' മ്ലേച്ഛമാകുന്നു:

ചൂഷണത്തെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്ന വിപ്ലവകരമായ ആശയങ്ങളെ, മതം, വിശ്വാസം തുടങ്ങിയ സ്ഥാപിത താൽപ്പര്യങ്ങൾ സംരക്ഷിക്കുന്ന ആൾദൈവ പ്രതിഭാസവുമായി ചേർത്ത് കെട്ടുന്നത് കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ പാവനതയെ കളങ്കപ്പെടുത്തുന്ന നടപടിയാണ്. ഇത്, വിപ്ലവത്തെ ഭൗതികമായ നേട്ടങ്ങൾക്കായി ദുരുപയോഗം ചെയ്യുന്നതിന് തുല്യമാണ്.

​3. രാഷ്ട്രീയ പാപ്പരത്തത്തിന്റെ അളവുകോൽ

​ഈ നടപടി കേവലം ഒരു വ്യക്തിപരമായ സൗഹൃദത്തിന്റെയോ മര്യാദയുടെയോ ഭാഗമായി കാണാനാവില്ല. ഒരു കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പ്രസ്ഥാനത്തിന് അതിന്റെ രാഷ്ട്രീയ ലക്ഷ്യങ്ങൾ നേടുന്നതിൽ പ്രത്യയശാസ്ത്രപരമായ നിലപാടുകൾ നിലനിർത്താൻ കഴിയുന്നില്ലെങ്കിൽ, ആ പ്രസ്ഥാനം പാപ്പരീകരിക്കപ്പെട്ടു എന്ന് പറയേണ്ടിവരും.

ജനങ്ങളെ ചൂഷണത്തിൽ നിന്ന് മോചിപ്പിക്കാനായി നിലകൊള്ളുന്ന ഒരു രാഷ്ട്രീയ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ പ്രതിനിധി, ചൂഷണത്തിന്റെ കേന്ദ്രങ്ങളായി ചിലർ കാണുന്ന ആൾദൈവങ്ങളെ പരസ്യമായി സ്വീകരിക്കുന്നത്, "അധികാരമാണ് പരമമായ സത്യം" എന്ന നിലപാടിലേക്ക് കമ്മ്യൂണിസം ചുരുങ്ങുന്നു എന്നതിന്റെ വ്യക്തമായ സൂചനയാണ്.

​കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് മന്ത്രിയുടെ ഈ പ്രവൃത്തി, രാഷ്ട്രീയമായ അവസരവാദത്തിന്റെ ഒരു പ്രകടമായ ഉദാഹരണമാണ്. വിപ്ലവത്തിന്റെ ചുവപ്പ് കൊടി ഉയർത്തിപ്പിടിക്കുമ്പോൾ തന്നെ, അന്ധവിശ്വാസത്തിന്റെ വെള്ളിവെളിച്ചത്തിലേക്ക് തിരിയുന്നത്, പ്രത്യയശാസ്ത്രത്തോടും ചരിത്രത്തോടുമുള്ള അനാദരവാണ്. സാംസ്കാരികപരമായ ഈ പിന്നോട്ട് പോക്ക് തിരുത്തപ്പെടേണ്ടതും, പ്രസ്ഥാനം അതിന്റെ അടിസ്ഥാനപരമായ ശാസ്ത്രബോധത്തിലേക്കും നവോത്ഥാന മൂല്യങ്ങളിലേക്കും തിരികെ വരേണ്ടതും അനിവാര്യമാണ്. അല്ലെങ്കിൽ, കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പ്രസ്ഥാനം അതിന്റെ രാഷ്ട്രീയമായ പ്രസക്തിയും സാംസ്കാരിക നേതൃത്വവും എന്നെന്നേക്കുമായി നഷ്ടപ്പെടുത്തും.