പതിമൂന്നാമൻ

ഒറ്റയക്കത്തിലും രണ്ടക്കത്തിലും ഒതുങ്ങിയ ഭാരതീയ ജനത പാർട്ടിക്ക്​ ഭരണത്തിലേറാൻ വാജ്​പേയിയിലൂടെ​ സാധിച്ചു. ലോക്​സഭയിൽ ബി.ജെ.പി 41ൽനിന്ന്​ 1996ലെ തെരഞ്ഞെടുപ്പോടെ 161 സീറ്റിലേക്ക്​ മുന്നേറുന്നതിന്​​ ഇന്ത്യൻ രാഷ്​​ട്രീയം സാക്ഷിയായി. കോൺഗ്രസിനും ഇന്ത്യൻ മതേതരത്തിനും അത്​ തിരിച്ചടിയായെങ്കിലും വാജ്​പേയിയെന്ന മുഴുസമയ രാഷ്​​ട്രീയക്കാര​​​െൻറ ഒരുപാടു നാളത്തെ കാത്തിരിപ്പി​​​െൻറ സാക്ഷാത്​കാരമായിരുന്നു അത്​.  ഹ്രസ്വമെങ്കിലും ഇന്ത്യയുടെ 13ാമ​ത്തെ​ പ്രധാനമന്ത്രിയായി സ്​ഥാനമേൽക്കാൻ അദ്ദേഹത്തിനു സാധിച്ചു.

സഭയിൽ ഭൂരിപക്ഷം തെളിയിക്കാൻ കഴിയാത്തതിനാൽ 13ാം ദിവസം രാജിവെക്കേണ്ടി വന്നു. എന്നാൽ, 1998ൽ നടന്ന തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ ബി.ജെ.പി നേതൃത്വത്തിലുള്ള ദേശീയ ജനാധിപത്യ സഖ്യത്തിലൂടെ (എൻ.ഡി.എ)  185 സീറ്റുകൾ നേടി ഉറച്ച ഭരണം കാഴ്​ചവെക്കാനുള്ള അവസരം വാജ്​പേയിക്ക്​ ലഭിച്ചു. രണ്ടാം പൊഖ്​റാൻ ആണവ പരീക്ഷണം നടത്തിയത്​ ഇൗ കാലയളവിലായിരുന്നു. ആ മുന്നണി ഭരണത്തിന്​ 13  മാസമേ ആയുസ്സുണ്ടായുള്ളൂ. സഖ്യകക്ഷിയായിരുന്ന ജയലളിതയുടെ എ​.െഎ.ഡി.എം.കെ പിന്തുണ  പിൻവലിച്ചതോടെ രാജിവെച്ച്​ തെരഞ്ഞെടുപ്പിനെ നേരിട്ടു.

1999ലെ പൊതു തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ 20ൽപരം പാർട്ടികളെ കൂട്ടിച്ചേർത്തുണ്ടാക്കിയ  ദേശീയ ജനാധിപത്യ സഖ്യം 269 സീറ്റുകൾ നേടി. പുറമെ 29 സീറ്റുകളുള്ള തെലുഗുദേശം പാർട്ടിയുടെ പിന്തുണ ലഭിച്ച​േതാടെ അഞ്ചു വർഷം ഭരിക്കാൻ വാജ്​പേയിക്ക്​ സാധിച്ചു. അതൊരു ചരിത്രമായി. ആദ്യമായി കോൺഗ്രസ്​ ഇതര മന്ത്രിസഭ കാലാവധി തികച്ചത്​ വാജ്​പേയിയുടെ ഇൗ ഉൗഴത്തിലായിരുന്നു. 2004ലെ പൊതു തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ വൻ ശുഭാപ്​തി വിശ്വാസത്തോടെ ‘ഇന്ത്യ തിളങ്ങുന്നു’ എന്ന ‘ഹൈ വോൾ​േട്ടജ്​’ മുദ്രാവാക്യവുമായി മുന്നേറിയ എൻ.ഡി.എ എല്ലാ പ്രവചനങ്ങളെയും ഞെട്ടിച്ച്​ വൻ പരാജയം രുചിച്ചു. കോൺഗ്രസ്​ നേതൃത്വത്തിലുള്ള ​ദേശീയ പുരോഗമന സഖ്യം വൻ കുതിപ്പ്​ നടത്തി. മൻമോഹൻ സിങ്​ മന്ത്രിസഭ അധികാരത്തിലേറി.