ഇ​ന്ന് ലോ​ക പാ​ലി​യേ​റ്റി​വ് ദി​നം; മ​ന​സ്സേ ഒ​ന്ന് ശ​ബ്ദി​ക്കാ​തി​രി​ക്കൂ...

വൈ​കീ​ട്ട് വാ​ർ​ഡ് പ​രി​ശോ​ധ​ന​യു​ടെ സ​മ​യം. 38 വ​യ​സ്സു​ള്ള സൗ​മ്യ​യു​ടെ അ​ടു​ക്ക​ലെ​ത്തി വി​വ​ര​ങ്ങ​ൾ തി​ര​ക്കി. തീ​രെ വ​യ്യ. അ​വ​ശ​ത​യി​ലാ​ണ്. ക​ര​ളി​ൽ അ​ർ​ബു​ദ​മാ​ണ്. മ​ര​ണം കണ്ണിൽ ക​ണ്ട്​ കി​ട​ക്കു​ന്ന അ​വ​സ്ഥ. എ​ന്‍റെ ശ​ബ്ദം കേ​ട്ട​പാ​ടെ ക​ണ്ണു​ക​ൾ അ​ല്പം തു​റ​ന്നു. ദേ​ഹ​മൊ​ന്ന​ന​ക്കാ​നാ​യി ശ്ര​മി​ച്ചു, പ​റ്റു​ന്നി​ല്ല. ആ ​കൈ മെ​ല്ലെ ഉ​യ​ർ​ന്നു. എ​ന്‍റെ കൈ​ത്ത​ണ്ട​യി​ൽ പി​ടി​ച്ചു. ബ​ല​മൊ​ട്ടു​മി​ല്ലാ​ത്ത, വി​റ​യാ​ർ​ന്ന പി​ടു​ത്തം. അ​വ​ൾ മെ​ല്ലെ ചു​ണ്ടു​ക​ൾ അ​ന​ക്കി സം​സാ​രി​ക്കാ​നു​ള്ള ശ്ര​മ​ത്തി​ലാ​ണ്. ‘‘എ​നി​ക്ക് ജീ​വി​ക്ക​ണം. എ​ന്‍റെ മ​ക്ക​ൾ. ര​ക്ഷി​ക്ക​ണം.’’ പ​റ​ഞ്ഞു തീ​ർ​ന്ന​തും ക​യ്യി​ലെ പി​ടു​ത്തം മു​റു​കി. എ​ന്ത് പ​റ​യ​ണ​മെ​ന്ന​റി​യാ​തെ ഞാ​ൻ അ​ല്പ​സ​മ​യം നി​ന്നു. അ​വ​ളു​ടെ കൈ താ​ഴെ​വീ​ണു. ക​ണ്ണു​ക​ൾ ര​ണ്ടും അ​ട​ഞ്ഞു. എ​ന്നെ​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി സൗ​മ്യ യാ​ത്ര​യാ​യി. ഇ​തൊ​രു ഒ​റ്റ​പ്പെ​ട്ട അ​നു​ഭ​വ​മ​ല്ല. ഓ​രോ​ന്നും നി​സ്സ​ഹാ​യ​നാ​യി നോ​ക്കി നി​ൽ​ക്കേ​ണ്ട​താ​യും വ​ന്നി​ട്ടു​ണ്ട്. മ​ര​ണം മാ​റാ​രോ​ഗി​ക​ളി​ൽ പ​ല​ർ​ക്കും വി​ദൂ​ര​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും ജീ​വി​ച്ച് മ​രി​ക്കു​ന്നു എ​ന്ന യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യം ഉ​ൾ​ക്കൊ​ണ്ടാ​ണ്​ ഭൂ​രി​ഭാ​ഗം പേ​രു​ടെ​യും യാ​ത്ര.

ദുഃ​ഖ​ങ്ങ​ളി​ല്ലാ​തെ, വേ​ദ​ന​ക​ൾ ല​ഘൂ​ക​രി​ച്ച്​ ശേ​ഷി​ക്കു​ന്ന ജീ​വി​തം ക​ഴി​യു​ന്ന​തും പ്ര​കാ​ശ​പൂ​രി​ത​മാ​ക്കി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ക- അ​താ​ണ് ഒ​രു പാ​ലി​യേ​റ്റി​വ് കെ​യ​റി​ന്റെ മു​ഖ്യ​ല​ക്ഷ്യം. വേ​ദ​ന​ക​ൾ ദു​സ്സ​ഹ​മാ​കു​മ്പോ​ൾ, ഒ​ന്നും ക​ഴി​ക്കാ​നോ ഇ​റ​ക്കാ​നോ ക​ഴി​യാ​തെ​വ​രു​മ്പോ​ൾ, മ​ല​മൂ​ത്ര വി​സ​ർ​ജ​ന​ത്തി​നു​പോ​ലും ത​ട​സ്സം നേ​രി​ടു​മ്പോ​ൾ, ശാ​രീ​രി​ക​മാ​യും മാ​ന​സി​ക​മാ​യും സാ​മൂ​ഹി​ക​മാ​യും സാ​മ്പ​ത്തി​ക​മാ​യും ആ​ത്മീ​യ​മാ​യും ആ​കെ ത​ക​രു​മ്പോ​ൾ പാ​ലി​യേ​റ്റി​വ് കെ​യ​ർ എ​ന്ന അ​ത്താ​ണി​യി​ൽ ആ​ശ്വാ​സം ക​ണ്ടെ​ത്താ​നാ​വും എ​ല്ലാ​വ​രും ​ശ്ര​മി​ക്കു​ക. അ​വ​രി​ലി​നി ആ​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ൾ ബാ​ക്കി​യി​ല്ല, മോ​ഹ​ങ്ങ​ളി​ല്ല, സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ളും ക​ണ​ക്കു​കൂ​ട്ട​ലു​ക​ളു​മി​ല്ല. ക​ഴി​ഞ്ഞ​കാ​ല ജീ​വി​ത​ത്തെ വി​ല​യി​രു​ത്താ​നും തെ​റ്റും ശ​രി​യും കു​റ്റ​വും കു​റ​വു​ക​ളും ക​ണ്ടെ​ത്താ​നും ശ്ര​മി​ക്കാ​റു​ണ്ട്. എ​ന്നാ​ൽ, അ​തൊ​ന്നും എ​ങ്ങു​മെ​ത്താ​റു​മി​ല്ല.

അ​റി​ഞ്ഞി​ട്ടും അ​റി​യാ​ത്ത​തു​പോ​ലെ. ഒ​രു​ത​രം മ​ര​വി​പ്പ്, ആ​ക​മാ​നം. മ​ന​സ്സേ ഒ​ന്നു മ​ന്ത്രി​ക്കാ​തി​രി​ക്കൂ എ​ന്ന് പ​ല​വ​ട്ടം ആ​വ​ർ​ത്തി​ച്ചാ​ലും പ​രാ​ജ​യം ത​ന്നെ അ​ന്തി​മ​ഫ​ലം. ഇ​ത്ത​രം രോ​ഗി​ക​ളു​മാ​യി ഇ​ട​പെ​ടു​മ്പോ​ൾ അ​വ​രു​ടെ ഇ​ച്ഛ​ക​ൾ​ക്കൊ​ത്ത് ന​മ്മു​ടെ ഇ​ച്ഛ​ക​ളെ കു​റ​ച്ചു​സ​മ​യ​ത്തേ​ക്കെ​ങ്കി​ലും ഒ​രു​മി​ച്ചു​കാ​ണു​വാ​ൻ ശ്ര​മി​ക്ക​ണം.

ധി​റു​തി​യി​ല്ലാ​ത്ത സ​മീ​പ​ന​മാ​ണ്​ ആ​വ​ശ്യം. അ​വ​രോ​ടൊ​ത്ത് ചെ​ല​വി​ടു​ന്ന സ​മ​യം അ​വ​ർ​ക്ക് വ​ള​രെ വി​ല​പ്പെ​ട്ട​താ​ണ്. നാ​മ​ത് അ​റി​യു​ന്നി​ല്ല. മി​ണ്ടാ​നും പ​റ​യാ​നും മ​ന​സ്സ് തു​റ​ക്കാ​നു​മു​ള്ള അ​വ​സ​രം അ​വ​ർ​ക്ക് നി​ഷേ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണ്. ഒ​രു​ത​രം ഒ​റ്റ​പ്പെ​ട​ൽ. അ​തി​നെ അ​തി​ജീ​വി​ക്ക​ണം.

സ​മാ​ധാ​ന​പൂ​ർ​ണ​മാ​യ, ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടു​ക​ൾ കു​റ​ഞ്ഞ ഒ​രു അ​ന്ത്യം. അ​വ​സാ​നം അ​വ​ർ ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന​തും അ​തു​ത​ന്നെ​യാ​ണ്.

അ​ത് ന​ൽ​കാ​ൻ ന​മു​ക്ക് ക​ഴി​യ​ണം. മ​റ്റു​ള്ള​വ​രി​ൽ​നി​ന്ന്​ ന​മു​ക്കും ഒ​ടു​വി​ൽ തി​രി​ച്ചു​കി​ട്ടേ​ണ്ട​തും അ​തു​ത​ന്നെ​യാ​ണ്. ആ​രു​ടെ​യും ഔ​ദാ​ര്യ​മ​ല്ല​ത്; ന​മ്മു​ടെ ഒ​രോ​രു​ത്ത​രു​ടെ​യും അ​വ​കാ​ശ​മാ​ണ്.

ന​മ്മ​ൾ ന​മ്മ​ളി​ൽ അ​ർ​പ്പി​ത​മാ​യ ഈ ​ക​ട​മ​യും ധ​ർ​മ​വും നി​ർ​വ​ഹി​ച്ചേ പ​റ്റൂ. ഒ​രു ന​ല്ല മ​നു​ഷ്യ​നാ​വാ​ൻ​വേ​ണ്ടി മാ​ത്രം. ഒ​രു ന​ല്ല ജ​ന്മ​ത്തി​ന​വ​കാ​ശി​യാ​യി എ​ന്ന​ഭി​മാ​നി​ക്കാ​ൻ വേ​ണ്ടി മാ​ത്രം.