റ​​മ​ദാ​​ൻ 19ന്​ ​അണഞ്ഞ വെ​ളി​ച്ചം

പു​​ണ്യ​​മാ​​സം വീ​ണ്ടു​മെ​ത്തു​േ​മ്പാ​ൾ തെ​ളി​യു​ന്ന​ത്​ ഉ​പ്പയുടെ മു​ഖ​മാ​ണ്. ചെ​റി​യ വ​ര​ു​മാ​ന​ക്കാ​ര​നാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും  ഞ​​ങ്ങ​​ൾ ആ​​റു മ​​ക്ക​​ളെ​​യും ഉ​​മ്മ​​യെ​​യും ക​​ഷ്​​ട​​പ്പാ​​ടു​​ക​​ൾ അ​​റി​​യി​​ക്കാ​​തെ നെ​​ഞ്ചോ​​ട്ചേ​​ര്‍ത്തു​പി​ടി​ച്ച്​ വ​ള​ർ​ത്തി​യ  ഉ​പ്പ. ക​​ച്ച​​വ​​ടാ​വ​ശ്യാ​ർ​ത്ഥം അ​​ധി​​ക​​വും പാ​​ല​​ക്കാ​​ടാ​​യി​രി​ക്കും. ആ​​ദ്യം പ​​റ​​യേ​​ണ്ട​​ത് ആ ​കൈ​​പ്പു​​ണ്യ​​മാ​ണ്. ഒ​​ന്നോ  ര​​ണ്ടോ നോ​​മ്പ് ക​​ഴി​​ഞ്ഞാ​​ൽ പി​​ന്നെ അ​​ധി​​ക​​വും നാ​​ട്ടി​​ൽ ത​​ന്നെ​​യു​ണ്ടാ​കും. പാ​​ല​​ക്കാ​​ട്ടു നി​​ന്ന് വ​​രു​​മ്പോൾ സ്പെ​ഷ്യ​​ൽ ആ​​ടി​​െ​ൻ​റ ത​​ല​​ക്ക​​റി ഉ​​ണ്ടാ​​ക്കി കൊ​​ണ്ടു​​വ​​രും. മൂ​ന്ന് മ​​ണി​​ക്കൂ​​ർ ബ​​സി​​ൽ ഇ​​രി​​ക്കേ​​ണ്ട​തി​നാ​ൽ പ്ര​ത്യേ​ക  രീ​തി​യി​ൽ പൊ​തി​ഞ്ഞാ​യി​രി​ക്കും കൊ​ണ്ടു​വ​രി​ക. കൂ​​ട്ട​​ത്തി​​ൽ കു​ന്ദം​​കു​​ള​​ത്തെ റീ​​ഗ​​ൽ ഹോ​​ട്ട​​ലി​​ൽ നി​​ന്നു​ള്ള  പൊ​​റോ​​ട്ട​​യും ഉ​ണ്ടാ​കും. വീ​​ട്ടി​​ൽ വ​​ന്ന്​ മ​​ഞ്ഞ​​ക്ക​​ഞ്ഞി​​യും ഉ​പ്പ ഉ​​ണ്ടാ​​ക്കും. ഇ​ന്നി​പ്പോ​ൾ കാ​ല​മെ​ത്ര ക​ഴി​ഞ്ഞി​ട്ടും  എ​വി​ടെ​യൊ​ക്കെ പോ​യി​ട്ടും അത്രരുചിയുള്ള ഭ​​ക്ഷ​​ണം ഇ​തു​വ​രെ ക​​​െണ്ട​​ത്താ​​ൻ ക​​ഴി​​ഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ല. സ്​​നേ​ഹ​മാ​യി​രു​ന്നു ആ  ​ഭ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​െ​ൻ​റ ഏ​റ്റ​വും വ​ലി​യ ചേ​രു​വ. വ​​ലി​​യ ഭ​​ക്ഷ​​ണ പ്രി​​യ​​നെ​ന്ന പോ​ലെ സ​​ൽ​​ക്കാ​​ര​​പ്രി​​യ​​നു​മാ​യി​രു​ന്നു  ഉ​പ്പ. അ​ദ്ദേ​ഹം ശീ​ലി​പ്പി​ച്ച ലാ​​ളി​​ത്യം ഞ​ങ്ങ​ളെ ഇ​​പ്പോ​ഴും വ​ഴി​ന​ട​ത്തു​ന്നു.

രാ​ത്രി​ക​ളി​ൽ സ​​ലാ​​ത്തു​​ക​​ളും ദി​​ക്റു​​ക​​ളും ചൊ​​ല്ലി ത​ന്ന, പ്ര​​വാ​​ച​​ക​​രു​​ടെ ച​​രി​​ത്രം പ​​റ​​ഞ്ഞു​ത​​ന്ന, എ​​ന്നെ കൊ​​ണ്ട്  വി​​ശു​​ദ്ധ ഖു​​ർ​​ആ​​ൻ പാ​​രാ​​യ​​ണം ചെ​​യ്യി​​പ്പി​​ച്ച ഉ​പ്പ. നോ​​മ്പ് സ​​മ​​യ​​ത്ത്​ ഞാ​​ൻ കോ​​ള​ജി​​ൽ നി​​ന്ന് വ​​രു​​ന്ന​​ത് വ​​രെ ആ​ധി​​യോ​ടെ ഉ​​മ്മ​​റ​​ത്ത്​ ക​​സേ​​ര​​യി​​ൽ കാ​ത്തി​രി​പ്പു​ണ്ടാ​വും. അ​ന്ന്​ കി​ട്ടി​യ അ​​റി​​വു​​ക​​ളാ​​ണ് ഇ​​ന്നും എ​​െ​ൻ​റ ശ​​രി​​ക​​ൾ.  വ​​ലി​​യ ആ​​ദ​​ർ​​ശ​​ങ്ങ​​ളും രാ​​ഷ്​​ട്രീ​​യ ചി​​ന്താ​​ഗ​​തി​​ക​​ളും വ​​ലി​​യ വാ​​ക്കു​​ക​​ളു​മൊ​ന്നും പ​​ഠി​​പ്പി​​ച്ചി​​ട്ടി​​ല്ലാ​യി​​രി​​ക്കാം. പ​​ക്ഷെ  ‘ജീ​​വി​​ത​​ത്തി​​ൽ ക​​ള്ളം പ​​റ​​യ​​രു​​ത്’ എ​ന്ന വ​ലി​യ പാ​ഠം എ​പ്പോ​ഴും പാ​ലി​ക്കാ​ൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്നു. 

ഒ​​രി​​ക്ക​​ൽ പോ​​ലും ഉ​​മ്മ​​യെ സ്നേ​​ഹ​​വാ​​ത്സ​​ല്യ​​ത്തോ​​ടെ​യ​ല്ലാ​തെ ഉ​പ്പ വി​ളി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല. ആ “​എ​​ടോ” എ​​ന്ന​  വി​ളി​ക്ക​പ്പു​റ​ത്ത്​ ഉ​മ്മ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു എ​പ്പോ​ഴും. 
ഉ​​പ്പാ​​ക്കും ഉ​​മ്മാ​​ക്കും അ​​ഞ്ചു മ​​ക്ക​​ൾ ഉ​​ണ്ടാ​​യ​​തി​​നു ശേ​​ഷം ഏ​​റെ വൈ​​കി​​യാ​​ണ് ഞാ​​ൻ ജ​​നി​​ക്കു​​ന്ന​​ത്. അ​​തു​ കൊ​​ണ്ടാ​​കാം വി​​വാ​​ഹം ക​​ഴി​​ഞ്ഞി​​ട്ടും അ​​വ​​ർ​​ക്ക്​ ഞാ​​ൻ കൊ​​ച്ചു​കു​​ട്ടി​​യാ​​യ​തും. 

ഒ​​രു റ​​മ​ദാ​​ൻ 19നാ​ണ്​ ഉ​പ്പ ദൈ​വ​ത്തി​െ​ൻ​റ വി​ളി കേ​ട്ട്​ മ​ട​ങ്ങി​യ​ത്. ആ ​​വ​​ലി​​യ ന​​ഷ്​​ടം ഉ​​ൾ​​കൊ​​ള്ളാ​​ൻ ഇ​​ന്നും പ്ര​ ​യാ​​സ​​പ്പെ​​ടു​​ക​​യാ​​ണ്. ഉ​​പ്പ പ​​ക​​ർ​​ന്ന അ​​റി​​വും ജീ​​വി​​ത​​പാ​​ഠ​​ങ്ങ​​ളും ത​​ന്നെ​​യാ​​ണ് ഇ​​ന്നും ന​​യി​​ക്കു​​ന്ന​ത്.  വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തി​യാ​ൽ ഉ​​പ്പ​​യു​​ടെ ​ക​​ട്ടി​​ലി​​ൽ കി​​ട​​ക്കാ​​നാ​​ണ് ഇ​​ന്നും ഇ​ഷ്​​ടം. അ​പ്പോ​ൾ ഉ​​പ്പ​  അ​രി​ക​ത്തു​ള്ള​തു​പോ​ലെ​യൊ​രു തോ​ന്ന​ൽ. ഉ​​പ്പ​​യെ​​ന്ന ര​​ണ്ട​​ക്ഷ​​ര​​മേ​​കി​​യ ക​​രു​​ത്ത് ഏ​​തു പ്ര​​തി​​സ​​ന്ധി​​ക​​ളി​​ലും താ​​ങ്ങാ​ണ്, ത​ണ​ലാ​ണ്.