മ​ഹാ​ത്മ​ജി​യും രോ​ഗീ​പ​രി​ച​ര​ണ​വും

ന​മ്മു​ടെ രാ​ഷ്ട്ര​പി​താ​വാ​യ മ​ഹാ​ത്മ​ജി​യു​ടെ 156ാം ജ​ന്മ​ദി​നാ​ഘോ​ഷം നാ​ടെ​ങ്ങും ന​ട​ക്കു​ക​യാ​ണ​ല്ലോ. ജ​ന​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ സ​മ​സ്ത മ​ണ്ഡ​ല​ങ്ങ​ളി​ലും ശ്ര​ദ്ധ ചെ​ലു​ത്തി​യി​രു​ന്ന വ്യ​ക്തി​യാ​യി​രു​ന്നു അ​ദ്ദേ​ഹം. ആ​രോ​ഗ്യം, വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സം, ശു​ചി​ത്വം, പ​രി​സ്ഥി​തി, മ​ദ്യ​വ​ർ​ജ്ജ​നം, ഹ​രി​ജ​നോ​ദ്ധാ​ര​ണം എ​ന്നി​ങ്ങ​നെ നി​ര​വ​ധി മേ​ഖ​ല​ക​ളി​ൽ ഇ​ട​പെ​ട്ടു പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കു​വാ​ൻ അ​ദ്ദേ​ഹം സ​മ​യം ക​ണ്ടെ​ത്തി​യി​രു​ന്നു. മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ ശു​ശ്രൂ​ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ അ​ദ്ദേ​ഹം പ്ര​ത്യേ​കം താ​ത്പ​ര്യം കാ​ട്ടി​യി​രു​ന്നു. ‘എ​ന്റെ സ​ത്യാ​ന്വേ​ഷ​ണ പ​രീ​ക്ഷ​ണ​ങ്ങ​ൾ’ എ​ന്ന ത​ന്റെ ആ​ത്മ​ക​ഥ​യി​ലെ ഇ​രു​പ​ത്തി​യാ​റാം അ​ധ്യാ​യ​ത്തി​ൽ മ​ഹാ​ത്മ​ജി അ​ക്കാ​ര്യം തു​റ​ന്നു പ​റ​യു​ന്നു​ണ്ട്.

‘സ്നേ​ഹി​ത​രെ​യോ അ​പ​രി​ചി​ത​രെ​യോ ആ​വ​ട്ടെ, ആ​ളു​ക​ളെ ശു​ശ്രൂ​ഷി​ക്കു​ക എ​നി​ക്കി​ഷ്ട​മാ​യി​രു​ന്നു. ബോം​ബെ​യി​ലെ താ​മ​സ​ത്തി​നി​ട​ക്ക് അ​വി​ടെ സ്വ​ന്തം വീ​ട്ടി​ൽ രോ​ഗി​യാ​യി കി​ട​ക്കു​ന്ന എ​ന്റെ മ​ച്ചു​ന​നെ ഞാ​ൻ ചെ​ന്നു ക​ണ്ടു. സാ​മ്പ​ത്തി​ക ശേ​ഷി​യു​ള്ള ആ​ളാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല അ​ദ്ദേ​ഹം. എ​ന്റെ സ​ഹോ​ദ​രി (അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ഭാ​ര്യ) അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ ശു​ശ്രൂ​ഷി​ക്കാ​ൻ ത​ക്ക ക​ഴി​വു​ള്ള​വ​ളു​മ​ല്ല. രോ​ഗം ഗൗ​ര​വ​മു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ ഞാ​ൻ രാ​ജ്കോ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് കൊ​ണ്ടു​പോ​കാ​മെ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞു. അ​ങ്ങ​നെ എ​ന്റെ സ​ഹോ​ദ​രി​യെ​യും ഭ​ർ​ത്താ​വി​നെ​യും കൂ​ട്ടി ഞാ​ൻ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് മ​ട​ങ്ങി. ഞാ​ൻ പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ച​തി​ലേ​റെ​നാ​ൾ രോ​ഗം നീ​ണ്ടു​നി​ന്നു.

മ​ച്ചു​ന​നെ എ​ന്റെ മു​റി​യി​ൽ കി​ട​ത്തി രാ​പ്പ​ക​ൽ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം ഞാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞു. രാ​ത്രി കു​റേ​നേ​രം ഉ​ണ​ർ​ന്നി​രു​ന്നു അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ ശു​ശ്രൂ​ഷി​ക്കേ​ണ്ട ചു​മ​ത​ല എ​നി​ക്കു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ശു​ശ്രൂ​ഷ​ക്കി​ട​യി​ൽ കു​റേ ദ​ക്ഷി​ണാ​ഫ്രി​ക്ക​ൻ ജോ​ലി​ക​ളും ഞാ​ൻ ചെ​യ്യു​മാ​യി​രു​ന്നു. എ​ന്താ​യാ​ലും അ​വ​സാ​നം രോ​ഗി മ​രി​ച്ചു. പ​ക്ഷേ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ അ​ന്ത്യ​നാ​ളു​ക​ളി​ൽ ശു​ശ്രൂ​ഷി​ക്കാ​ൻ അ​വ​സ​രം കി​ട്ടി​യ​തി​ൽ എ​നി​ക്ക് വ​ള​രെ ആ​ശ്വാ​സം തോ​ന്നി. സ​ന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ​യ​ല്ലാ​തെ ചെ​യ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന ശു​ശ്രൂ​ഷ, ശു​ശ്രൂ​ഷി​ക്കു​ന്ന​വ​രെ​യോ ശു​ശ്രൂ​ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​രെ​യോ സ​ഹാ​യി​ക്കി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ, ആ​ന​ന്ദാ​നു​ഭൂ​തി​യോ​ടെ ചെ​യ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന സേ​വ​ന​ത്തി​നു മു​മ്പി​ൽ മ​റ്റെ​ല്ലാ സു​ഖ​ങ്ങ​ളും സ​മ്പാ​ദ്യ​ങ്ങ​ളും മ​ങ്ങി ഒ​ന്നു​മ​ല്ലാ​തെ​യാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു”.

മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ ശു​ശ്രൂ​ഷി​ക്കാ​ൻ ന​മു​ക്ക് ല​ഭി​ക്കു​ന്ന അ​വ​സ​ര​ങ്ങ​ൾ സ്വ​മ​ന​സ്സാ​ലെ ആ​ത്മാ​ർ​ഥ​ത​യോ​ടെ ഉ​പ​യോ​ഗ​പ്പെ​ടു​ത്തേ​ണ്ട​തി​ന്റെ പ്രാ​ധാ​ന്യ​മാ​ണ് ഗാ​ന്ധി​ജി​യു​ടെ വാ​ക്കു​ക​ൾ സൂ​ചി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത്. ആ​രോ​ഗ്യ മേ​ഖ​ല​യു​ടെ വ​ള​ർ​ച്ച​ക്ക് മ​ഹാ​ത്മ​ജി​യു​ടെ ഈ ​വാ​ക്കു​ക​ൾ​ക്കു​ള്ള പ്ര​സ​ക്തി ഏ​റെ​യാ​ണ്.