‘ഏ​ണി​യും കോ​ലും കൊ​ണ്ടോ​യി​ക്കോ​ളി​യോ’

ഓ​ണം വ​ന്നേ എ​ന്നു പ​റ​യു​മ്പോ​ള്‍ ത​ന്നെ ഓ​ര്‍മ​വ​രു​ന്ന​ത് തൊ​ട്ട​ടു​ത്ത വീ​ട്ടി​ലെ അ​മ്മാ​വ​നെ​യാ​ണ്. എ​ന്റെ വീ​ടി​ന് അ​ടു​ത്ത് ഒ​ക്കെ ഹി​ന്ദു​സ​മു​ദാ​യ​ക്കാ​രു​ടെ വീ​ടാ​യി​രു​ന്നു. ആ ​വീ​ട്ടി​ലെ അ​മ്മാ​വ​ന്‍ ആ​ണ് ട്ടോ. ​ക​ര്‍ക്ക​ട​ക വാ​വ് ആ​വു​മ്പോ അ​മ്മാ​വ​ന്‍ ക​ലി​യ​ൻ കൊ​ടു​ക്കു​ക എ​ന്നൊ​രു പ​തി​വ് ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

പ്ലാ​വി​ല​കൊ​ണ്ട്‌ ച​ട്ടി​യും ക​ല​വും, കാ​ള​യു​ടെ രൂ​പ​വും പി​ന്നെ വാ​ഴ​ത്ത​ണ്ടു​കൊ​ണ്ട്‌ ചെ​റി​യ ഏ​ണി​യു​ടെ​യും കോ​ലി​ന്റെ​യും രൂ​പ​വും അ​ങ്ങ​നെ കു​റെ സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ള്‍ ഉ​ണ്ടാ​വും. ചോ​റും ക​റി​ക​ളും ച​ക്ക കൂ​ട്ടാ​നും ചി​ര​ട്ട​യി​ൽ തേ​ങ്ങ വെ​ള്ള​വും പൂ​ളും ഉ​ണ്ടാ​വും. പി​ന്നെ ഒ​രു കി​ണ്ടി​യി​ൽ വെ​ള്ള​വും. ഒ​പ്പം ത​ന്നെ അ​മ്മു ഏ​ട​ത്തി ഒ​രു ചൂ​ട്ട് ക​ത്തി​ച്ചു പി​ടി​ച്ചി​ട്ട് വീ​ടി​ന് ചു​റ്റും ന​ട​ന്ന് പ്ലാ​വി​ന്റെ ചു​വ​ട്ടി​ല്‍ കൊ​ണ്ടു​പോ​യി വെ​ക്കും. എ​ന്നി​ട്ടു ഉ​ച്ച​ത്തി​ല്‍ ഒ​രു വി​ളി​യു​ണ്ട്. ‘‘ഏ​ണി​യും കോ​ലും കൊ​ണ്ടോ​യി​ക്കോ​ളി​യോ. ചോ​റും കൂ​ട്ടാ​നും കൊ​ണ്ടോ​യി​ക്കോ​ളി​യോ, ആ​പ​ത്തൊ​ക്കെ കൊ​ണ്ടോ​യി സ​മ്പ​ത്തും ഐ​ശ്വ​ര്യ​വും കൊ​ണ്ട് വ​രിം’’

ഇ​ത് ന​മു​ക്ക് വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് കേ​ൾ​ക്കാം. അ​തും മ​ഗ്രി​ബി​ന്റെ നേ​ര​ത്ത് ഈ ​ക​ലി​യ​ൻ വ​രു​മെ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞു പേ​ടി​പ്പി​ച്ച് ഉ​മ്മ അ​നി​യ​ത്തി​ക്ക് ചോ​റു കൊ​ടു​ക്കും. അ​പ്പോ​ൾ എ​ന്റെ വ​ല്യു​മ്മ പ​റ​യും. ക​ര്‍ക്ക​ട​ക​ത്തി​ലെ പ​ഞ്ഞം മാ​റി ചി​ങ്ങ​ത്തി​ൽ ഓ​ണം ആ​വു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും സ​മ്പ​ത്ത്‌ കൊ​ണ്ടു​വ​രാ​നാ​ണ് അ​ങ്ങ​നെ ചെ​യ്യു​ന്ന​ത്. അ​പ്പോ​ൾ മു​ത​ൽ ഓ​ണ​ത്തി​നാ​യി കാ​ത്തി​രി​പ്പാ​ണ്. ഓ​ണ പൂ​ക്ക​ള​മി​ടാ​നും സ​ദ്യ​യു​ണ്ണാ​നൊ​ക്കെ.

ഓ​ണം ആ​യാ​ൽ അ​മ്മാ​വ​ന്‍ വീ​ണ്ടും ഒ​രു രൂ​പം മു​റ്റ​ത്ത്‌ വെ​ക്കും. തൃ​ക്കാ​ക്ക​ര അ​പ്പ​ൻ ആ​ണ​ത്രേ. അ​തി​നു ചു​റ്റു​മാ​ണ് പൂ ​ഇ​ടു​ന്ന​ത്.

അ​നി​യ​ത്തി​ക്ക് ചോ​റ്‌ കൊ​ടു​ക്കാ​ൻ ഉ​മ്മാ​ക്ക് വീ​ണ്ടും ഒ​രാ​ളാ​യി. അ​ങ്ങ​നെ ഒ​രു​പാ​ട് ഓ​ർ​മ​ക​ള്‍ ഓ​ണ​ത്തി​ന്‌ ചു​റ്റി​പ്പ​റ്റി കി​ട​ക്കു​ന്നു. ഇ​ന്ന​ത്തെ കു​ട്ടി​ക​ള്‍ക്ക് ഇ​തൊ​ന്നും കാ​ണി​ച്ച് കൊ​ടു​ക്കാ​ൻ അ​മ്മാ​വ​നു​മി​ല്ല, അ​മ്മു ഏ​ട​ത്തി​യു​മി​ല്ല. ഇ​നി ഉ​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ ത​ന്നെ മ​ക്ക​ള്‍ക്ക് ഇ​തൊ​ന്നും കാ​ണു​ക​യും വേ​ണ്ട.