ഒരു പൗരന്‍റെ രണ്ട് കഥകൾ

1. നി​ങ്ങ​ളാ​ണോ ഗാ​ന്ധി​ജി?

ഗാ​ന്ധി​യ​ൻ ച​രി​ത്രം കു​ത്തി​യി​രു​ന്ന് വാ​യി​ച്ചു​തീ​ർ​ത്ത ഒ​രു പ​രി​ഷ്കാ​രി അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ വ​ലി​യ ഫാ​നാ​യി മാ​റി. അ​ങ്ങ​നെ​യ​ങ്ങ​നെ ഗാ​ന്ധി​യെ അ​ന്വേ​ഷി​ച്ചി​റ​ങ്ങി​യ​താ​യി​രു​ന്നു അ​യാ​ൾ.

ജ​നു​വ​രി മു​പ്പ​ത്. മ​ഹാ​ത്മാ​ഗാ​ന്ധി​യെ വെ​ടി​വെ​ച്ചു കൊ​ന്ന ദി​വ​സം. ക​ട​ൽ​ത്തീ​ര​ത്ത് വെ​ച്ച് ഒ​രു രാ​ഷ്ട്രീ​യ പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ക​ന്റെ തീ​പ്പൊ​രി പ്ര​സം​ഗം കേ​ട്ട് യാ​ച​ക​ന്റെ മ​ന​സ്സി​ൽ ഗോ​ദ്സെ​യോ​ടു​ള്ള വെ​റു​പ്പി​ന്റെ പ​ല ഭാ​വ​ങ്ങ​ൾ ക​റു​ത്തി​രു​ണ്ടു. അ​ത് ക​ര​യി​ലൂ​ടെ ഭ്രാ​ന്ത​മാ​യി അ​ല​ഞ്ഞു. ദൂ​രെ ക​ട​ൽ തീ​ര​ത്ത് ചെ​രു​പ്പി​ടാ​തെ, ഒ​റ്റ മു​ണ്ട് മാ​ത്ര​മു​ടു​ത്ത, കൈ​യി​ലൊ​രു വ​ടി​പി​ടി​ച്ച താ​ൻ വാ​യി​ച്ചു​തീ​ർ​ത്ത ഗാ​ന്ധി. പ​രി​ഷ്കാ​രി​യു​ടെ ആ​ലോ​ച​ന​യി​ൽ ഗാ​ന്ധി​യു​ടെ രൂ​പം പ്ര​തി​ഫ​ലി​ച്ചു. അ​യാ​ളു​ടെ മെ​ലി​ഞ്ഞ കോ​ലം ക​ണ്ട് ആ​രാ​ധ​ന തി​ര​യോ​ളം ഇ​ര​ട്ടി​ച്ചു. അ​യാ​ളോ​ടി ചെ​ന്ന് ബ​ഹു​മാ​ന​ത്തോ​ടെ ത​ല കു​നി​ച്ച് ‘ന​മ​സ്തേ’ എ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ് കൈ ​മു​ത്തി. എ​ന്നി​ട്ടാ​വേ​ശ​ത്തോ​ടെ തി​ക​ട്ടി​വ​ന്ന ചോ​ദ്യം തു​പ്പി.

‘നി​ങ്ങ​ളാ​ണോ ഗാ​ന്ധി​ജി’

ഒ​രാ​ളോ​ടി വ​രു​ന്നു, ത​ല കു​നി​ക്കു​ന്നു, അ​ഭി​സം​ബോ​ധ​ന ചെ​യ്യു​ന്നു, കൈ ​ചും​ബി​ക്കു​ന്നു, ഗാ​ന്ധി​യാ​ണോ​ന്ന് ചോ​ദി​ക്കു​ന്നു, ഇ​തെ​ന്ത് മ​റി​മാ​യം? ക​ട​ൽ​ക്കാ​റ്റി​ൽ താ​ള​മി​ടു​ന്ന കാ​ലി പ​ള്ള​യു​ടെ നി​ർ​ബ​ന്ധം​കൊ​ണ്ടു​മാ​ത്രം അ​യാ​ൾ അ​ന്ധാ​ളി​പ്പ് മ​റ​ച്ചു​വെ​ച്ച് കൈ​വ​ലി​ച്ചു. മ​റ്റേ കൈ​യി​ലെ പാ​ത്രം നീ​ട്ടി യാ​ചി​ച്ചു. ഗാ​ന്ധി​യ​ൻ ചി​ത്ര​വും ച​രി​ത്ര​വും പൊ​ടു​ന്ന​നെ പൊ​ട്ടി​പ്പൊ​ളി​ഞ്ഞ​ത​റി​ഞ്ഞ്, അ​തി​ന്റെ അ​പ​മാ​ന​ത്താ​ൽ ഈ​ർ​ഷ്യ​യോ​ടെ പ​രി​ഷ്കാ​രി യാ​ച​ക​നെ ഉ​ന്തി. മ​ണ​ലി​ൽ​നി​ന്ന് എ​ണീ​ക്കാ​ൻ പാ​ടു​പെ​ടു​ന്ന അ​യാ​ളെ ച​വി​ട്ടാ​ൻ വേ​ണ്ടി കാ​ലു​യ​ർ​ത്തി. പ്ര​സം​ഗ​ക​ന്റെ വാ​ക്കു​ക​ൾ ഉ​യ​ർ​ന്നു​പൊ​ങ്ങി​യ ബൂ​ട്ടി​ന​ടി​യി​ൽ മി​ന്നി​മാ​ഞ്ഞു. യാ​ച​ക​ൻ ചോ​ദി​ച്ചു.

‘നി​ങ്ങ​ളാ​ണോ ഗോ​ദ്സെ?’

പ​രി​ഷ്കാ​രി​യു​ടെ ചെ​ളി പ​റ്റി​യ ബൂ​ട്ട് ത​ല ക​വ​രു​ന്നു. മ​ണ​ൽ​ക്കൂ​ന പി​ള​ർ​ക്കു​ന്നു.

2. പ​ശു​വി​ന്റെ മ​ണം

ഉ​ന്തു​വ​ണ്ടി​ക്കാ​ര​നാ​യ അ​ബ്ദു​വി​നെ കു​ത്തി​ക്കൊ​ല​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ കേ​സി​ന്റെ വി​ചാ​ര​ണ ന​ട​ക്കു​ക​യാ​ണ്.

ആ​ഴ്ന്നി​റ​ങ്ങി​യ നാ​ല് കു​ത്തു​ക​ള്‍. മൂ​ന്നെ​ണ്ണം അ​ടി​വ​യ​റ്റി​ലും ഒ​ന്ന് പി​റ​കി​ല്‍ സ്വ​ൽ​പം മാ​റി ഇ​ട​ത് ഭാ​ഗ​ത്തും. ക​ഠാ​ര​യു​ടെ മൂ​ന്നി​ഞ്ച് കു​ട​ൽ തു​ള​ച്ചു​ക​യ​റി. ടൗ​ണി​ന്റെ ഒ​ത്ത​മ​ധ്യ​ത്തി​ൽ വെ​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു. പ​ത്ത്-​പ​തി​ന​ഞ്ചാ​ളു​ക​ൾ സം​ഭ​വം നേ​രി​ട്ട് ക​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും ആ​രും ഇ​തു​വ​രെ കോ​ട​തി​യി​ൽ ഹാ​ജ​രാ​യി​ട്ടി​ല്ല. അ​ബ്ദു​വ​ത്ര പെ​ട്ടെ​ന്ന് മ​രി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ല. അ​ഞ്ചു മി​നി​റ്റോ​ളം ജീ​വ​നു​വേ​ണ്ടി ദാ​ഹി​ച്ചു.

സൈ​ന​ബ കോ​ട​തി മു​മ്പാ​കെ സം​ഭ​വി​ച്ച​തൊ​ക്കെ​യും വി​സ്ത​രി​ച്ചു. പ്ര​തി​യെ ചോ​ദ്യം​ചെ​യ്യു​ക​യാ​ണ്.

‘എ​ന്തി​നാ​ണ് അ​യാ​ളെ കൊ​ന്ന​ത്?’

‘അ​യാ​ൾ പ​ശു​വി​റ​ച്ചി ക​ട​ത്തു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു’ -അ​യാ​ളു​ടെ യാ​തൊ​രു കൂ​സ​ലു​മി​ല്ലാ​ത്ത മ​റു​പ​ടി​യി​ൽ ജ​ഡ്ജി ആ​രു​മ​റി​യാ​തെ മു​ഖം തു​ട​ക്കു​ക​യെ​ന്ന വ്യാ​ജേ​ന കൈ ​മൂ​ക്കി​ൽ തൊ​ട്ടു. ഉ​ച്ച​ക്ക് തി​ന്ന ബീ​ഫി​ന്റെ മ​ണം ഇ​പ്പോ​ഴും ക​ന​പ്പി​ച്ചു​ണ്ട്.

നു​ണ​യാ​ണ​ത്. അ​ത് പ​ശു​വി​റ​ച്ചി​യ​ല്ല. സൈ​ന​ബ ഉ​ച്ച​ത്തി​ൽ വി​ളി​ച്ചു​പ​റ​യാ​ൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്നു. പ​ക്ഷേ, ഊ​രാ​ക്കു​ടു​ക്കി​ട്ട ഒ​രു ക​റു​ത്ത ക​യ​ർ അ​വ​ളു​ടെ ക​ഴു​ത്തി​ൽ മു​റു​കി. മ​റ്റേ​യ​റ്റം കോ​ട​തി​വ​ള​പ്പി​ലെ പ​ശു​വി​ലേ​ക്ക് നീ​ണ്ടു. അ​വ​ൾ കു​ത​റാ​ൻ ശ്ര​മി​ക്കു​മ്പോ​ൾ പ​ശു ഓ​ടു​ന്നു. അ​വ​ൾ നാ​ക്കി​ട്ട​ടി​ച്ചു. ത​ന്റെ ഉ​മ്മാ​ന്റെ പൂ​തി​യാ​യി​രു​ന്നു. കോ​ഴി​യി​റ​ച്ചി. എ​ട്ട് മാ​സം പ​ള്ള​യി​ലു​ണ്ട്. അ​ത് വാ​ങ്ങി വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് തി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു അ​ബ്ദു​വും സൈ​ന​ബ​യും. ശാ​ന്ത​മാ​യി എ​ല്ലാം വീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന ജ​ഡ്ജി.

തൊ​ണ്ടി​മു​ത​ലാ​യി ല​ഭി​ച്ച​ത് ര​ണ്ട് കി​ലോ ഇ​റ​ച്ചി​യും ക​ഠാ​ര​യും. ഇ​നി​യ​ത് അ​ള​ന്നു​തി​ട്ട​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന തി​ര​ക്കി​ലാ​ണ്. ഇ​റ​ച്ചി (ബീ​ഫ്) കി​ലോ മു​ന്നൂ​റ്റി​യ​മ്പ​ത്. അ​പ്പോ​ൾ ര​ണ്ട് കി​ലോ​ക്ക് എ​ഴു​നൂ​റ്. ക​ഠാ​ര​ക്ക് കൂ​ടി​പ്പോ​യാ​ൽ ഇ​രു​നൂ​റ്. അ​പ്പോ​ൾ മൂ​ല്യം കൂ​ടു​ത​ൽ പ്ര​തി ഹാ​ജ​രാ​ക്കി​യ ഇ​റ​ച്ചി​ക്കു ത​ന്നെ. അ​യാ​ളു​ടെ ക​ണ്ണു​ക​ളി​ൽ​നി​ന്ന് ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ലേ​ക്ക് തു​രു​മ്പ് പെ​രു​പ്പി​ച്ചു.

വി​ധി വാ​യി​ക്കു​മ്പോ​ൾ വെ​ന്ത ബീ​ഫി​ന്റെ മ​ണം കോ​ട​തി​മു​റി​യി​ൽ അ​തി​ക്ര​മി​ച്ചു ക​യ​റി.

‘ഹാ​ജ​രാ​ക്കി​യ തെ​ളി​വു​ക​ളു​ടെ ബ​ല​ഹീ​ന​ത കാ​ര​ണ​ത്താ​ലും പ്ര​തി​യെ​ന്ന് വാ​ദി​ക്കു​ന്ന​യാ​ൾ​ക്കെ​തി​രെ മ​റ്റു തെ​ളി​വു​ക​ളൊ​ന്നും ഇ​ല്ലാ​ത്ത​തി​നാ​ലും കോ​ട​തി അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ വെ​റു​തെ വി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.’

അ​വ​ൾ ത​ല​യു​യ​ർ​ത്തി. എ​ല്ലാം മൗ​നി​യാ​ണ്. ചെ​ല​മ്പി​ച്ച ഒ​ച്ച​യോ​ടെ നീ​തി​ക്കു​വേ​ണ്ടി യാ​ചി​ക്കു​ന്ന ഫാ​നി​ന്റെ മു​റു​മു​റു​പ്പു​ക​ൾ മാ​ത്രം. അ​തി​ന് മു​ക​ളി​ലാ​യി ര​ക്ത​ച്ചു​വ​പ്പി​ൽ ആ​കാ​ശ​വും ഒ​ത്ത​ന​ടു​ക്ക് തു​ലാ​സു​മേ​ന്തി പ​ട​ച്ചോ​നും. ഒ​രു ത​ട്ടി​ൽ ര​ണ്ട് കി​ലോ പ​ശു​വി​റ​ച്ചി. മ​റ്റേ​തി​ൽ മ​നു​ഷ്യ​ന്റേ​തും. മ​നു​ഷ്യ​ന്റെ ത​ട്ട് ‘പൊ​ത്തോ’​ന്ന് താ​ഴ്ന്നു. സൈ​ന​ബ ഏ​ന്തി​വ​ലി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കി. ഉ​പ്പ​യു​ടേ​തോ അ​തോ കൊ​ല​യാ​ളി​യു​ടേ​തോ? ക​ഠാ​ര​യു​ടെ മൂ​ന്നി​ഞ്ച് ഉ​ള്ള​രി​ഞ്ഞ പാ​ടു​ക​ൾ, അ​വ പ​ഴു​ത്തു​തു​ട​ങ്ങി​യി​രു​ന്നു.