പരമസംഗീതം

നീ​ട്ടി വ​ള​ർ​ത്തി​യ ന​ര​ച്ച താ​ടി​യും മു​ടി​യും മു​ഷി​ഞ്ഞു​കീ​റി​യ ഫു​ൾ കൈ ​ഷ​ർ​ട്ടും ചെ​ളി​പു​ര​ണ്ട ഒ​റ്റ മു​ണ്ടു​മാ​ണ് പ​ര​മ​​ന്റെ വേ​ഷം. കൈ​യി​ൽ മു​ള​കൊ​ണ്ടു​ണ്ടാ​ക്കി​യ ഒ​രു ചെ​റി​യ വീ​ണ​യും തോ​ളി​ൽ ഒ​രു വ​ലി​യ ഭാ​ണ്ഡ​ക്കെ​ട്ടും എ​പ്പോ​ഴും കൂ​ടെ ഉ​ണ്ടാ​കും. ചെ​റു​പ്പ​ത്തി​ൽ ഞാ​ന​ട​ക്ക​മു​ള്ള കു​ട്ടി​ക​ൾ​ക്കെ​ല്ലാം പ​ര​മ​നെ വ​ലി​യ പേ​ടി​യാ​യി​രു​ന്നു. കു​ട്ടി​ക​ളെ​യെ​ല്ലാം വ​ലി​യ ഭാ​ണ്ഡ​ക്കെ​ട്ടി​ലി​ട്ട് കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​മെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു കു​ട്ടി​ക​ള​ട​ക്കം പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​ത്.

അ​തു​കൊ​ണ്ട് ത​ന്നെ കു​ട്ടി​ക​ളെ പ​ഠി​പ്പി​ക്കാ​നും ഭ​ക്ഷ​ണം ക​ഴി​പ്പി​ക്കാ​നും അ​ച്ഛ​ന​മ്മ​മാ​ർ പ​യ​റ്റി​യി​രു​ന്ന പ​തി​നെ​ട്ടാ​മ​ത്തെ അ​ട​വാ​യി​രു​ന്നു ‘നി​ന്നെ പ​ര​മ​ന് പി​ടി​ച്ചു കൊ​ടു​ക്കും’ എ​ന്നു​ള്ള​ത്. അ​ങ്ങ​നെ കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ​യെ​ല്ലാം പേ​ടി​സ്വ​പ്ന​മാ​യി​രു​ന്നു പ​ര​മ​ൻ. പ​ര​മ​ൻ വീ​ടു​ക​ൾ​തോ​റും ക​യ​റി​ന​ട​ന്ന് ആ ​ചെ​റി​യ വീ​ണ​യും വാ​യി​ച്ച് പാ​ട്ടു​ക​ൾ പാ​ടും. ഒ​രു പ്ര​ത്യേ​ക സം​ഗീ​ത​മാ​യി​രു​ന്നു ആ ​വീ​ണ​യു​ടേ​ത്. വീ​ടു​ക​ളി​ൽ​നി​ന്നും പ​ര​മ​ന് നാ​ഴി അ​രി​യോ നാ​ണ​യ​ങ്ങ​ളോ എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും കൊ​ടു​ക്കും അ​താ​യി​രു​ന്നു പ​തി​വ്. മാ​സ​ത്തി​ൽ ര​ണ്ടോ, മൂ​ന്നോ ത​വ​ണ ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ വീ​ടും പ​ര​മ​​ന്റെ വീ​ണ​യു​ടെ സം​ഗീ​തം കേ​ട്ടി​രു​ന്നു.

വീ​ട്ടി​ൽ അ​മ്മ​ച്ഛ​നൊ​ക്കെ വ​ലി​യ കാ​ര്യ​മാ​യി​രു​ന്നു പ​ര​മ​നെ. പ​ര​മ​ൻ പ​ടി​പ്പു​ര ക​ട​ന്നു​വ​രു​മ്പോ​ൾ ത​ന്നെ അ​മ്മ​ച്ഛ​ൻ ഉ​മ്മ​റ​ത്ത് വ​ന്നി​രി​ക്കും. ഇ​ട​ക്കൊ​ക്കെ ഞാ​നും അ​മ്മ​ച്ഛ​​ന്റെ മ​റ​പ​റ്റി ആ ​വീ​ണ​യി​ലെ സം​ഗീ​തം ആ​സ്വ​ദി​ച്ചി​രു​ന്നു. പ​ര​മ​ൻ ആ​രോ​ടെ​ങ്കി​ലും സം​സാ​രി​ച്ചി​രു​ന്ന​താ​യി ഓ​ർ​മ​യി​ലി​ല്ല. പ​ക്ഷേ എ​പ്പോ​ഴും എ​ന്തൊ​ക്കെ​യോ പി​റു​പി​റു​ത്തു ന​ട​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. എ​​ന്റെ ക​ണ്ണി​ൽ പ​ര​മ​ൻ ഒ​രു സാ​ധു​വാ​യി​രു​ന്നു. ആ​രെ​യും ഉ​പ​ദ്ര​വി​ക്കു​ന്ന​താ​യി ക​ണ്ടി​ട്ടി​ല്ല.

അ​ങ്ങ​നെ ഒ​രു ദി​വ​സം വീ​ട്ടി​ൽ​വ​ന്ന പ​ര​മ​ന് നാ​ഴി അ​രി​യും ര​ണ്ടു രൂ​പ നാ​ണ​യ​വും കൊ​ടു​ക്കു​വാ​നാ​യി അ​മ്മ​ച്ഛ​ൻ എ​ന്നോ​ട് പ​റ​ഞ്ഞു. ഞാ​ൻ പേ​ടി​ച്ച് പേ​ടി​ച്ച് പ​ര​മ​​ന്റെ അ​രി​കി​ലേ​ക്ക് ന​ട​ന്നു. പ​ര​മ​ൻ എ​ന്നെ സൂ​ക്ഷി​ച്ചൊ​ന്നു നോ​ക്കി ഭാ​ണ്ഡ​ക്കെ​ട്ട് തു​റ​ന്നു. ഞാ​ൻ അ​രി​യും നാ​ണ​യ​വും അ​തി​ലേ​ക്ക്​ ഇ​ട്ടു​കൊ​ടു​ത്തു. എ​ന്നി​ട്ട് തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കാ​തെ അ​മ്മ​ച്ഛ​​ന്റെ അ​ടു​ത്തേ​ക്കോ​ടി. പ​ര​മ​ൻ അ​തൊ​ന്നും ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​തെ എ​ന്തൊ​ക്കെ​യോ പി​ച്ചും പി​ഴ​യും പ​റ​ഞ്ഞ് പ​ടി​പ്പു​ര ക​ട​ന്നു​പോ​യി.

അ​ന്ന് രാ​ത്രി സ്വ​പ്ന​ത്തി​ൽ ഞാ​ൻ പ​ര​മ​​ന്റെ ഭാ​ണ്ഡ​ക്കെ​ട്ടി​ൽ കി​ട​ന്നു​റ​ങ്ങി. ഭാ​ണ്ഡ​ക്കെ​ട്ട് നി​റ​യെ ക​ളി​പ്പാ​ട്ട​ങ്ങ​ളും മി​ഠാ​യി​ക​ളും സ​മ്മാ​ന​പ്പൊ​തി​ക​ളു​മാ​യി​രു​ന്നു. പി​ന്നീ​ട് ഒ​രു​പാ​ട് ത​വ​ണ പ​ര​മ​​ന്റെ വ​ര​വി​നാ​യി ഞാ​ൻ ഉ​മ്മ​റ​ത്ത് കാ​ത്തു​നി​ന്നി​രു​ന്നു. പ​ക്ഷെ പി​ന്നീ​ടൊ​രി​ക്ക​ലും ഞാ​ൻ ആ ​വീ​ണ​യു​ടെ സം​ഗീ​തം കേ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ല.