ഒ​രു മു​റ്റ​മ​ടി​ക്ക​ഥ

പു​ല​ർ​ച്ച എ​ഴു​ന്നേ​റ്റാ​ൽ മു​റ്റ​മ​ടി​ക്കാ​തെ അ​ടു​ക്ക​ള​യി​ൽ ചെ​ന്നാ​ൽ ഒ​രു തു​ള്ളി ചാ​യ​ന്റെ വെ​ള്ളം ത​രൂ​ല്ലെ​ന്ന് ഉ​മ്മ​ച്ചി പ​റ​ഞ്ഞ​ത് കൊ​ണ്ട് മാ​ത്രം ഞാ​ൻ എ​ന്റെ വീ​ട്ടി​ലെ മു​റ്റ​ത്തി​നെ പ്രാ​കി​ക്കൊ​ണ്ട് വീ​ടി​ന്റെ പ​ടി​ഞ്ഞാ​പ്പു​റ​ത്തേ​ക്ക് ന​ട​ന്നു. ത​ലേ​ദി​വ​സം സൈ​ക്കി​ളി​ൽ​നി​ന്ന് വീ​ണ് ഉ​ളു​ക്കി​യ കാ​ലും വെ​ച്ച് പാ​വം ഞാ​ൻ സ്ഥി​രം ചൂ​ൽ​വെ​ക്കു​ന്ന സ്ഥ​ല​ത്തെ​ത്തി. അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ​ത​ന്നെ ഞാ​ൻ അ​ടി​ക്കു​ന്ന​ത് കാ​ത്ത് നി​ക്കു​വാ​ണ് വീ​ടി​ന്റെ മു​റ്റ​ത്തു തെ​ക്കേ അ​റ്റ​ത്തു​ള്ള പ്രി​യൂ​ർ മാ​വ്. ഒ​ന്നേ.. ര​ണ്ടേ...​മൂ​ന്നേ... ഞാ​ൻ മു​റ്റ​മ​ടി​ച്ചു തു​ട​ങ്ങി. അ​തി​നി​ട​യി​ലൂ​ടെ പ​തി​യെ ഞാ​ൻ ത​ല​പൊ​ക്കി നോ​ക്കി. ഉ​ണ്ട് ഉ​ണ്ട്.. അ​വി​ട​ത്ത​ന്നെ ഉ​ണ്ട്.. ആ​രാ​? ന്റെ ​ഉ​മ്മ​ച്ചി. ഞാ​ൻ ചൂ​ൽ എ​ടു​ത്തു അ​ടി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യാ​ൽ അ​പ്പോ മൂ​പ്പ​ർ​ക്ക് ഉ​പ​ദേ​ശി​ക്ക​ണം. നേ​രെ അ​ടി​ക്ക്, മു​ക്കും മൂ​ല​യും വൃ​ത്തി​ക്ക് അ​ടി​ക്ക്, അ​വ​സാ​നം സ​ഹി​കെ​ട്ടു ഞാ​ൻ പ​റ​യും, ഒ​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ഉ​മ്മ​ച്ചി അ​ടി​ച്ചോ അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ഇ​വി​ട​ന്ന് അ​പ്പു​റ​ത്തേ​ക്ക് പൊ​ക്കോ.. പി​ന്നെ മൂ​പ്പ​ർ അ​ധി​ക​നേ​രം അ​വി​ടെ നി​ൽ​ക്കാ​തെ വേ​ഗം ഉ​ള്ളി​ലോ​ട്ടു വ​ലി​യും. ഞാ​ൻ എ​ന്റെ സ്വ​ന്തം ശൈ​ലി​യി​ൽ പാ​ട്ടും പാ​ടി ര​ണ്ട് സ്റ്റെ​പ് ഒ​ക്കെ​യി​ട്ട് മു​റ്റ​മ​ടി​ച്ച് കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കും. അ​തി​നി​ട​യി​ൽ ഇ​ട​ക്കി​ട​ക്ക് ഒ​ന്ന് തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കും. അ​ടി​ച്ച ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ൾ വൃ​ത്തി​യാ​യി കാ​ണു​ന്ന​ത് വ​ല്ലാ​ത്തൊ​രു സം​തൃ​പ്തി​യാ​ണ്, അ​തി​നു വേ​ണ്ടി​മാ​ത്രം.

അ​ല്ലാ​തെ ഉ​മ്മ​ച്ചി അ​വി​ടെ​ങ്ങാ​നും ഉ​ണ്ടോ എ​ന്ന് നോ​ക്കു​ന്ന​തൊ​ന്നു​മ​ല്ല കേ​ട്ടോ. അ​ടി​ച്ചു​വാ​ര​ലും അ​ത് കൂ​ട്ടി​യി​ട്ട് ക​ത്തി​ക്ക​ലും ഒ​ക്കെ​യാ​യി ഞാ​ൻ എ​ന്തോ വ​ല്ല്യ സം​ഭ​വ​മാ​ണെ​ന്ന് എ​നി​ക്കു​ത​ന്നെ തോ​ന്നി​ത്തു​ട​ങ്ങി. നെ​റ്റി​യി​ലെ വി​യ​ർ​പ്പൊ​ക്കെ കൈ​വി​ര​ൽ വ​ച്ചു തൂ​ത്തു​ക​ള​ഞ്ഞു. ഓ​ഹ്.... ഇ​തൊ​ന്ന് ക​ഴി​ഞ്ഞി​ട്ട് വേ​ണം ഉ​പ്പ വാ​ങ്ങി​ത്ത​ന്ന വാ​ക്മെ​നി​ൽ പാ​ട്ടു​കേ​ട്ട് ന​ട​ക്കാ​ത്ത കു​റെ സ്വ​പ്‌​ന​ങ്ങ​ൾ കാ​ണാ​ൻ. ഈ ​പാ​ട്ടും സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ളും ത​മ്മി​ൽ വ​ല്ലാ​ത്തൊ​രു ക​ണ​ക്ഷ​നു​ണ്ട്. എ​ന്റെ ചി​ന്ത ഇ​തൊ​ക്കെ ആ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും വെ​റു​തെ ഒ​ന്ന് തി​രി​ഞ്ഞു നോ​ക്കി​യ ഞാ​ൻ ഞെ​ട്ടി​പ്പോ​യി. അ​താ അ​ടി​ച്ചു​വാ​രി​യ സ്ഥ​ല​ത്ത് പി​ന്നേം ഇ​ല​ക​ൾ വാ​രി വി​ത​റി​യി​ട്ടു​ണ്ട് ഞാ​ൻ ഇ​റ​യ​ത്തേ​ക്ക് നോ​ക്കി. ഇ​ല്ല, ഉ​മ്മ​ച്ചി അ​ല്ല, അ​പ്പൊ പി​ന്നെ ആ​രാ? വേ​റെ ആ​രു​മ​ല്ല ന​മ്മു​ടെ പ്രി​യൂ​ർ​മാ​വ് ത​ന്നെ.

ഞാ​ൻ അ​ടി​ക്കാ​നും മാ​വ് ഇ​ല പൊ​ഴി​ക്കാ​നും. അ​ല്ലാ​ഹ് ....എ​ന്റെ പാ​ട്ട്, എ​ന്റെ ന​ട​ക്കാ​ത്ത സ്വ​പ്‌​ന​ങ്ങ​ൾ, എ​ല്ലാം ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്ന എ​ന്നെ ആ ​കാ​ഴ്ച സ​ങ്ക​ട​പ്പെ​ടു​ത്തി​യെ​ങ്കി​ലും, ചി​ല സ​മ​യ​ത്ത് ന​മു​ക്ക് ന​മ്മു​ടെ അ​വ​സ്ഥ​യോ​ർ​ത്തു ചി​രി​വ​രും. ഇ​നി​യി​പ്പോ പാ​ട്ടു കേ​ൾ​ക്കാ​നും സ്വ​പ്നം കാ​ണാ​നും നേ​ര​മി​ല്ല വേ​ഗം റെ​ഡി​യാ​യി സ്കൂ​ളി​ൽ പോ​കാം. അ​തി​നി​ട​യി​ലാ​ണ് ഉ​മ്മ​ച്ചി​ടെ വ​ര​വ്. ‘ആ ​നീ അ​വി​ടെ മാ​ത്രം അ​ടി​ച്ചി​ല്ല​ല്ലേ? ‘ആ ​ഉ​മ്മ​ച്ചി അ​ടി​ച്ചി​ല്ല ഒ​രു ഭം​ഗി​ക്ക് ആ ​ഇ​ല അ​വി​ടെ കി​ട​ക്ക​ട്ടെ’. പ​റ​ഞ്ഞ​ത് മാ​ത്രം ഓ​ർ​മ​യു​ള്ളൂ പി​ന്നെ ന​ട​ന്ന​ത് ച​രി​ത്രം.