ഒ​രു അ​ർ​ധ​രാ​ത്രി​യി​ൽ തു​ട​ക്ക​മി​ട്ട പ്ര​വാ​സ ജീ​വി​തം

ഒ​രു അ​ർ​ധ​രാ​ത്രി​യി​ലാ​ണ് എ​ന്റെ പ്ര​വാ​സ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന് തു​ട​ക്ക​മി​ട്ട​ത്. വി​മാ​നം അ​തി​രാ​വി​ലെ 4.30 നാ​യി​രു​ന്നു. അ​തു കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ അ​ർ​ധ​രാ​ത്രി​യി​ൽ ത​ന്നെ പു​റ​പ്പെ​ടേ​ണ്ടി വ​ന്നു. രാ​ത്രി​യി​ൽ ഭ​ക്ഷ​ണ​മൊ​ക്കെ ക​ഴി​ച്ചു പി​ന്നെ എ​ന്തെ​ന്നി​ല്ലാ​ത്ത സ്വ​പ്ന​വും പേ​ടി​യും ഒ​ക്കെ​യാ​യി എ​യ​ർ​പോ​ർ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് പു​റ​പ്പെ​ട്ട​ത് ഇ​പ്പോ​ഴും ഓ​ർ​മ​യി​ലു​ണ്ട്. കൊ​ണ്ടു​വി​ടാ​ൻ ഉ​പ്പ​യും എ​ളാ​പ്പ​യും അ​മ്മാ​വ​നും സ​ഹോ​ദ​ര​നും ഒ​ക്കെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

ഏ​തു വി​മാ​നം, എ​വി​ടെ ഇ​റ​ങ്ങ​ണം, ഏ​തു ഗേ​റ്റി​ലൂ​ടെ പോ​ക​ണം ഇ​ത്ത​രം കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും അ​റി​യി​ല്ല. ക​ണ​ക്ഷ​ൻ വി​മാ​ന​മാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാ​ൽ ചു​റ്റി​ക്ക​റ​ങ്ങി ബ​ഹ്‌​റൈ​നി​ലെ​ത്തി. അ​ന്ന​ത്തെ എ​ന്റെ ബോ​സ് പു​റ​ത്തു കാ​ത്തു​നി​ൽ​പ്പു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അ​ങ്ങ​നെ എ​ന്നെ​യും കൂ​ട്ടി വാ​ഹ​ന​ത്തി​ൽ ക​യ​റ്റി ബ​ഹ്‌​റൈ​നി​ലെ ക​ഥ​ക​ളും കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളും പ​റ​ഞ്ഞു റൂ​മി​ലേ​ക്ക്‌ കൂ​ട്ടി.

ബ​ഹ്‌​റൈ​നി​ലെ ആ​ദ്യ​ത്തെ ഭ​ക്ഷ​ണം രു​ചി​ച്ച​ത് ഓ​ർ​മ​യു​ണ്ട്. മ​നാ​മ​യു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ഭാ​ഗ​ത്ത് പ്ര​വാ​സ ജീ​വി​തം തു​ട​ങ്ങി. അ​ന്ന​ത്തെ രാ​ത്രി​യി​ൽ നാ​ടി​നെ​യും കൂ​ട്ടു​കാ​രെ​യും വീ​ട്ടു​കാ​രെ​യും ഓ​ർ​ത്തു മ​യ​ങ്ങി​പ്പോ​യി. പി​ന്നെ എ​ണീ​ക്കു​മ്പോ​ൾ റൂം ​കാ​ലി​യാ​ണ്. എ​ല്ലാ​വ​രും ജോ​ലി​ക്കു​പോ​യി.

അ​ന്ന് കൂ​ടെ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​വ​രെ​ല്ലാം പ​ച്ച​ക്ക​റി മാ​ർ​ക്ക​റ്റി​ൽ ആ​യി​രു​ന്നു ജോ​ലി. ഞാ​ൻ ജോ​ലി​ക​ഴി​ഞ്ഞ് തി​രി​കെ വ​രു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും അ​വ​രൊ​ക്കെ ന​ല്ല ഉ​റ​ക്ക​മാ​വും. അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു ഏ​കാ​ന്ത ജീ​വി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു അ​ത്. അ​ങ്ങ​നെ അ​ഞ്ചാ​റു​മാ​സം അ​വി​ടെ ക​ഴി​ച്ചു​കൂ​ട്ടി. എ​നി​ക്ക് മൊ​ബൈ​ൽ ഷോ​പ്പി​ൽ ജോ​ലി ആ​യ​തു​കൊ​ണ്ട് ഒ​മ്പ​ത് മ​ണി​ക്ക് ഷോ​പ്പി​ൽ എ​ത്തി​യാ​ൽ മ​തി​യാ​യി​രു​ന്നു. ബ​സി​ൽ ക​യ​റി സ​ൽ​മാ​ബാ​ദി​ലെ​ത്തും.

കൊ​ടും ചൂ​ട് സ​മ​യ​മാ​യി​രു​ന്നു അ​ത്. ക​ട​യി​ൽ എ​ത്തു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും ആ​കെ അ​വ​ശ​നാ​കും. വെ​ള്ള​മൊ​ക്കെ​കു​ടി​ച്ചു അ​ങ്ങു​തു​ട​ങ്ങും ജോ​ലി. വ​ർ​ക് ഷോ​പ്പു​ക​ളും ഫാ​ക്ട​റി​ക​ളും ചെ​റി​യ ക​ട​ക​ളും റ​സ്റ്റാ​റ​ന്റു​ക​ളു​മു​ള്ള സ​ൽ​മാ​ബാ​ദ് ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ ഭാ​ഗ​മാ​യി മാ​റി. വ‍്യ​ത‍്യ​സ്ത രാ​ജ്യ​ക്കാ​ർ പ​രി​ച​യ​ക്കാ​രും ഉ​റ്റ സു​ഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളു​മാ​യി. സ്വ​ദേ​ശി ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​രു​മാ​യും സൗ​ഹൃ​ദ​മാ​യി. വി​ളി​പ്പു​റ​ത്തു​ള്ള ഒ​രു​പാ​ട് കൂ​ട്ടു​കാ​ർ ഇ​പ്പോ​ഴും.

എ​നി​ക്ക് ഏ​റ്റ​വും ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട ഒ​രു കൂ​ട്ടു​കാ​ര​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു, അ​ലി അ​ബ്ദു​ൽ റ​സൂ​ൽ. അ​വ​ന​ന്ന് ഭ​ക്ഷ​ണം വാ​ങ്ങി​ത്ത​രും. തി​രി​ച്ചും വാ​ങ്ങി​ക്കൊ​ടു​ക്കും. ഒ​രു പാ​ത്ര​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് ക​ഴി​ക്കും. ഇ​ട​ക്ക് അ​വ​നെ കാ​ണാ​താ​യി. എ​വി​ടെ​പ്പോ​യെ​ന്ന് ഞാ​ൻ ചി​ന്തി​ച്ചു. അ​ന്വേ​ഷി​ച്ച​പ്പോ​ൾ കു​റെ​ക്കാ​ലം ക​ഴി​ഞ്ഞ് ചി​ല കൂ​ട്ടു​കാ​ർ പ​റ​ഞ്ഞു. അ​വ​ൻ ഈ ​ലോ​ക​ത്തോ​ട് വി​ട​പ​റ​ഞ്ഞു എ​ന്ന്.

ദുഃ​ഖ​വും ക​ണ്ണീ​രു​മാ​യി കു​റ​ച്ചു​കാ​ലം അ​ങ്ങ​നെ ക​ഴി​ഞ്ഞു. ഇ​പ്പോ​ഴും ഞാ​ൻ എ​ന്റെ നാ​ട്ടി​ലും പു​തു​താ​യി കൂ​ടെ ജോ​ലി​ചെ​യ്യു​ന്ന​വ​രോ​ടും അ​വ​നെ​ക്കു​റി​ച്ച് പ​റ​യാ​റു​ണ്ട്. ജ​ന​ക്കൂ​ട്ട​ങ്ങ​ളി​ൽ അ​വ​ന്റെ മു​ഖ​മു​ണ്ടോ എ​ന്ന് അ​റി​യാ​തെ തി​ര​ക്കും. പ്ര​വാ​സ​ലോ​ക​ത്ത് ഇ​പ്പോ​ഴും തു​ട​രു​മ്പോ​ഴും ക​ണ്ണീ​ര​ണി​ഞ്ഞ ഒ​രോ​ർ​മ​യാ​ണ​വ​ൻ.