ചേ​രി ന​ഗ​ര​ങ്ങ​ൾ

ഉ​ച്ച​വെ​യി​ലി​ൽ

തി​ള​ച്ചു​പൊ​ങ്ങി​യ

പൊ​ടി​പ​ട​ല​ങ്ങ​ൾ​ക്ക്

മ​ഞ്ഞി​ന്റെ നി​റ​വും

മ​രു​ഭൂ​മി​യു​ടെ ചൂ​ടും.

ചേ​രി​ക​ളി​ൽ

ഈ​ച്ച​ക​ളും

മ​നു​ഷ്യ​രും

മാ​ലി​ന്യ​ങ്ങ​ളി​ൽ

ജീ​വി​തം

തി​ര​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്നു...

ഈ​ച്ച​ക​ൾ​ക്കെ​ന്ന പോ​ലെ

മ​നു​ഷ്യ​ർ​ക്കും

ക​ണ​ക്കു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല.

ദാ​രി​ദ്ര്യ​ത്തി​ന്റെ

ഉ​ഷ്ണം നി​റ​ഞ്ഞ

രാ​വു​ക​ൾ

ന​ര​ച്ച പ​ക​ലു​ക​ളി​ലേ​ക്ക്

പ​ലാ​യ​നം ചെ​യ്തു...

പേ​രി​ൽ മാ​ത്രം

മ​നു​ഷ്യ​രാ​യി​രു​ന്ന​വ​ർ

ഒ​ന്നി​നു​മ​ല്ലാ​തെ ജീ​വി​ച്ചു.

ഒ​ന്നു​മാ​കാ​തെ

മ​രി​ച്ചു.

ക​ഴു​ക​ൻ ക​ണ്ണു​ള്ള

മ​നു​ഷ്യ​ർ

റാ​ഞ്ചു​മെ​ന്ന് പേ​ടി​ച്ച്

മ​ക​ളെ ബാ​ല്യ​ത്തി​േ​ല

കെ​ട്ടി​ച്ചു...

അ​വ​ൾ

നി​റ​വ​യ​റി​ലും

നി​യ​മം പേ​ടി​ച്ച്

ആ​തു​രാ​ല​യ​ത്തി​ന്റെ

പ​ടി ക​യ​റാ​തെ

ചേ​രി​യി​ൽ​ത​ന്നെ പെ​റ്റു...

ചോ​ര​വ​റ്റി​യ

ഉ​ട​ലു​ക​ളി​ൽ

വീ​ണ്ടും വീ​ണ്ടും

ജീ​വ​ക​ണം നി​റ​ഞ്ഞു...

ചി​ല​പ്പോ​ൾ പെ​റ്റു...

ചി​ല​പ്പോ​ൾ മ​രി​ച്ചു...

രു​ചി​തേ​ടി​യ​ല​ഞ്ഞ്

വി​ശ​ക്കാ​തെ തി​ന്ന്,

വീ​ർ​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ

ന​ട​ക്കു​മ്പോ​ഴൊ​ക്കെ​യും

കാ​ണാം

ന​ഗ​ര​ത്തി​ലി​പ്പോ​ഴും

ജീ​വി​തം 'മ​ണ​ക്കു​ന്ന'

ചേ​രി​ക​ൾ...

ജീ​വി​ത​ത്തി​നും

മ​ര​ണ​ത്തി​നു​മി​ട​യി​ൽ

രൂ​പ​പ്പെ​ടു​ക​യും

പ​രു​വ​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെ​യ്ത

ജീ​വി​തം പോ​ലെ

എ​ന്തോ ഒ​ന്ന്...