മുടിയറകൾ -11

40

“​ഗു​രു​വേ ഞാ​നെ​ന്നു ഗു​രു​വാ​കും..?”

ഗു​രു മ​റു​പ​ടി​യൊ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല. ഒ​രി​ക്ക​ൽ അ​വ​ർ ന​ട​ന്നു​പോ​കു​മ്പോ​ൾ ശി​ഷ്യ​ന്റെ കാ​ലി​ലൊ​രു മു​ള്ളു കൊ​ണ്ടു.

ഗു​രു ചോ​ദി​ച്ചു:

“ഇ​തെ​ങ്ങ​നെ വ​ഴി​യി​ൽ വ​ന്നു..?”

അ​പ്പോ​ൾ ശി​ഷ്യ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു:

“എ​ന്നോ​ടു വി​രോ​ധ​മു​ള്ള ആ​രോ ഇ​ട്ട​താ​വ​ണം...”

വീ​ണ്ടും വ​ഴി​യി​ലെ മു​ള്ള് ക​ണ്ട് ഗു​രു ചോ​ദി​ച്ചു:

“ഇ​തെ​ങ്ങ​നെ വ​ഴി​യി​ൽ വ​ന്നു..?”

“അ​ങ്ങ​യോ​ടു വി​രോ​ധ​മു​ള്ള ആ​രെ​ങ്കി​ലും കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന് ഇ​ട്ട​താ​വും.”

ഗു​രു പ​റ​ഞ്ഞു.

“മു​ള്ളു​ക​ൾ ശേ​ഖ​രി​ച്ചു ന​ശി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ഏ​തോ ന​ല്ല മ​നു​ഷ്യ​ൻ കൊ​ണ്ടു​പോ​കും വ​ഴി വീ​ണ​താ​വാ​ൻ വ​ഴി​യി​ല്ലെ..?’’

“അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു സാ​ധ്യ​ത ഞാ​ൻ കാ​ണു​ന്നി​ല്ല...”

“അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു സാ​ധ്യ​ത​യു​ണ്ടെ​ന്ന് ചി​ന്തി​ക്കു​മ്പോ​ൾ നീ​യു​മൊ​രു ഗു​രു​വാ​കും...”

മാ​മ്പ​ള്ളി​യ​ച്ച​ൻ ക​ഥ അ​വ​സാ​നി​പ്പി​ച്ച് ആ​ളു​ക​ളോ​ട് എ​ന്തോ ചോ​ദി​ച്ചു.

പ​ള്ളി നി​റ​യു​ന്ന നി​ശ്ശ​ബ്ദ​ത...

കേ​ൾ​ക്കു​ന്ന​തൊ​ന്നും മ​ന​സ്സി​ലാ​കാ​തെ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി കു​ർ​ബാ​ന കൂ​ടു​ന്ന​വ​രോ​ടൊ​പ്പം കാ​ർ​പ്പ​റ്റു വി​രി​ച്ച ത​റ​യി​ലി​രു​ന്നു. ഇ​ട​യ്ക്ക​വ​ൻ ഒ​ന്നു​റ​ങ്ങി​പ്പോ​യി. വെ​ള്ളി​ത്താ​ല​വു​മാ​യി ക​ർ​മ​ലി ന​ട​യി​റ​ങ്ങി... ത​ല​യി​ൽ അ​ണി​ഞ്ഞി​രു​ന്ന കി​രീ​ട​ത്തി​ലെ ക​ല്ലു​ക​ൾ തി​ള​ങ്ങി...​നീ​ള​നു​ടു​പ്പി​ന്റെ തൊ​ങ്ങ​ലു​ക​ൾ കാ​ർ​പ്പ​റ്റി​ലൂ​ടെ ഇ​ഴ​ഞ്ഞു... താ​ല​ത്തി​ലെ ചോ​ര​യി​റ്റു​ന്ന ശി​ര​സ്സ് ക​ണ്ട​തും അ​വ​ൻ ഞെ​ട്ടി​യു​ണ​ർ​ന്നു.

അ​ന്ധാ​ളി​പ്പോ​ടെ ഇ​രി​ക്കു​മ്പോ​ഴാ​ണ് പു​ണ്യാ​ള​ന്റെ രൂ​പം മു​ത്തി​യി​ട്ട് ക​ർ​മ​ലി അ​ടു​ത്തേ​ക്ക് വ​ന്ന​ത്. തൊ​ട്ട​ടു​ത്ത് അ​വ​ൾ മു​ട്ടു​കു​ത്തി. പു​ത്ത​നു​ടു​പ്പി​ന്റെ മ​ണ​ത്തി​നൊ​പ്പം പ്രാ​ർ​ഥ​ന​പോ​ലെ അ​വ​ളു​ടെ പ​തി​ഞ്ഞ​യൊ​ച്ച...

“ഞാ​ന​ച്ച​നോ​ടെ​ല്ലാം പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ട്.”

മു​ട്ടി​ൻ​മേ​ൽ​നി​ന്ന് അ​വ​ൾ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റു പോ​യി​ട്ടും വി​യ​ർ​ത്തൊ​ലി​ച്ച് കു​റ​ച്ചു​നേ​രം കൂ​ടി അ​വ​ൻ പ​ള്ളി​യി​ലി​രു​ന്നു...

രാ​യ​നൊ​പ്പം നാ​ടു​വി​ട്ടു പോ​കു​മ്പോ​ൾ ദേ​ഹം നി​റ​യെ വെ​ള്ള​പ്പാ​ണ്ടു​ള്ള ഒ​രാ​ളാ​യി​രു​ന്നു വി​കാ​രി. പേ​രൊ​ന്നും ഓ​ർ​മ​യി​ല്ല. ന​ര​ച്ച കാ​ല​ൻ​കു​ട​യും പി​ടി​ച്ച് കാ​റ്റി​നു തീ​പി​ടി​ച്ച​പോ​ലെ​യാ​ണ് ന​ട​പ്പ്. നേ​ർ​ച്ച​ക്കോ​ഴി​ക​ളു​മാ​യി ചെ​ല്ലു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം ഞാ​യ​റാ​ഴ്ച പ​ള്ളി​യി​ൽ വ​രാ​ത്ത​തി​ന് വ​ഴ​ക്കു പ​റ​യും.

പ​ള്ളി​ച്ചു​മ​രി​ൽ മാ​താ​വി​ന്റെ ചി​ത്ര​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു കൂ​ടു​ത​ലും. ചെ​റു​തി​ലേ അ​തൊ​ക്കെ കാ​ണു​മ്പോ​ൾ പേ​ടി​യും അ​ത്ഭു​ത​ങ്ങ​ളും നി​റ​ഞ്ഞൊ​രു ലോ​കം ചു​റ്റി​നും നി​റ​യും. മു​ൾ​ക്കി​രീ​ടം അ​ണി​ഞ്ഞ്, ര​ക്ത​മൊ​ഴു​കു​ന്ന രൂ​പ​ത്തി​ലേ​ക്ക് ക​ണ്ണു​യ​ർ​ത്താ​നാ​വാ​തെ ത​ല കു​മ്പി​ടും. കാ​ലി​ത്തൊ​ഴു​ത്തി​ലെ പി​റ​വി​ച്ചി​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു കൂ​ടു​ത​ൽ ഇ​ഷ്ടം. നോ​ക്കി​യി​രി​ക്കെ ആ​ടും പൈ​ക്ക​ളും മാ​ലാ​ഖ​മാ​രു​മൊ​ക്കെ​യു​ള്ള നാ​ട്ടി​ലെ​ത്തും.

പ​ള്ളി​യി​ലെ ചി​ത്ര​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം വ​ര​ച്ച​ത് കു​ന്നേ​ക്കു​ടും​ബ​ത്തി​ലെ എ​സ്‌​തേ​ർ എ​ന്നു പേ​രു​ള്ള വെ​ളു​ത്ത പെ​ൺ​കു​ട്ടി​യാ​യി​രു​ന്നു. കു​ഞ്ഞാ​പ്പി എ​സ്‌​തേ​റി​നെ ക​ണ്ടി​ട്ടി​ല്ല. അ​പ്പ​നും അ​ച്ച​മ്മ​യു​മൊ​ക്കെ ജ​നി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​മു​ന്നേ പ​ടം വ​ര​ച്ചി​രു​ന്ന കൊ​ച്ച് മ​രി​ച്ചു​പോ​യി​രു​ന്നു. മ​രി​ക്കു​മ്പോ​ൾ പ​തി​നാ​ലു വ​യ​സ്സു​പോ​ലും തി​ക​ഞ്ഞി​രു​ന്നി​ല്ല. കു​മ്പ​സാ​ര​ക്കൂ​ടി​ന് ഇ​ട​തു​വ​ശ​ത്തെ ഗ്രി​ല്ലി​ട്ട മു​റി​യി​ലാ​ണ് എ​സ്തേ​റി​ന്റെ ക​ല്ല​റ.

നേ​ർ​ച്ച കൊ​ടു​ക്കാ​ൻ വ​രു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം അ​ച്ച​മ്മ അ​വ​നെ​യും കൂ​ട്ടി ക​ല്ല​റ​യു​ടെ അ​ടു​ത്തു ചെ​ല്ലും. ആ​രും കേ​ൾ​ക്കാ​ത്ത ഉ​റു​മ്പൊ​ച്ച​പോ​ലെ ചി​ല സ​ങ്ക​ട​ങ്ങ​ൾ മ​രി​ച്ചു​പോ​യ മാ​ലാ​ഖ​ക്കു​ഞ്ഞി​നോ​ടും പ​റ​യും. ക​റി​ക്ക​ത്തി​പ്പാ​ടു നി​റ​ഞ്ഞ വി​ര​ല​റ്റം ക​ല്ല​റ​യി​ൽ തൊ​ടു​മ്പോ​ൾ അ​വ​രു​ടെ ഉ​ള്ളൊ​ന്നു ത​ണു​ക്കും.

ക​ല്ല​റ​യി​ലെ പ്രാ​ർ​ഥ​ന കാ​ണു​മ്പോ​ൾ എ​സ്തേ​ർ പു​ണ്യ​വ​തി​യ​ല്ലെ​ന്ന് ചി​ല​ർ ഓ​ർ​മ​പ്പെ​ടു​ത്തും. ഇ​ക്ക​ണ്ട പ​ട​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ വ​ര​ച്ചി​ട്ട് പ​തി​നാ​ലാം വ​യ​സ്സി​ൽ അ​വി​ടത്തെ പ​ക്ക​ലേ​ക്ക് മ​ട​ങ്ങി​പ്പോ​യ​വ​ൾ വി​ശു​ദ്ധ​യാ​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ, മ​റ്റാ​ർ​ക്കാ​ണ് അ​തി​നു​ള്ള യോ​ഗ്യ​ത? അ​ച്ച​മ്മ ത​ർ​ക്കി​ക്കും. മ​റു​പ​ടി പ​റ​യാ​തെ ആ​ളു​ക​ൾ അ​വ​രു​ടെ പാ​ട്ടി​നു​പോ​കും.

കു​ഞ്ഞു​ന്നാ​ളി​ൽ ക​ണ്ടി​രു​ന്ന​വ​ക്കെ​ല്ലാം വ​ലു​പ്പം കു​റ​ഞ്ഞ​തു​പോ​ലെ... രൂ​പ​ങ്ങ​ളെ തൊ​ട്ടു​മു​ത്തി അ​വ​ൻ ന​ട​യി​റ​ങ്ങി.

ഓ​ല​പ്പ​ട​ക്ക​ങ്ങ​ളു​ടെ ചീ​ളു​ക​ൾ പ​ള്ളി​മു​റ്റ​ത്ത് ചി​ത​റി​ക്കി​ട​ന്നി​രു​ന്നു... ചാ​വൂ​ഴം കാ​ത്തു​ള്ള നേ​ർ​ച്ച​ക്കോ​ഴി​ക​ളു​ടെ ക​ണ്ണു​ചി​മ്മ​ൽ... പ​ണ്ട് അ​വ​റ്റ​ക​ളെ ക​മ്പി​ക്കൂ​ട്ടി​ലി​ടാ​റി​ല്ല. നേ​ർ​ച്ച​യ​രി​യും കൊ​ത്തി​പ്പെ​റു​ക്കി, ത​രി​മ്പും പേ​ടി​യി​ല്ലാ​തെ പ​ള്ളി​മു​റ്റ​ത്ത് ചി​ക​ഞ്ഞു ന​ട​ക്കും.

മാ​മ്പ​ള്ളി​യ​ച്ച​ൻ സ​ങ്കീ​ർ​ത്തി​യി​ൽ​നി​ന്നി​റ​ങ്ങു​ന്ന​തു ക​ണ്ട് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി കൂ​ട്ടു​കാ​ര​നെ വി​ളി​ച്ചു. വ​ലി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന ബീ​ഡി കു​ത്തി​ക്കെ​ടു​ത്തി രാ​യ​നും മേ​ട​യി​ലേ​ക്ക് ചെ​ന്നു.

അ​ന​ദ​യ്ക്ക് പൈ​സ അ​ട​യ്ക്കാ​ൻ വ​ന്ന ആ​ളു​ക​ൾ പോ​യ​തോ​ടെ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി അ​ക​ത്തേ​ക്ക് ക​യ​റി. കൂ​ടി​ന്റെ താ​ഴ​റു​ത്ത് നേ​ർ​ച്ച​ക്കോ​ഴി​ക​ളെ ക​ട്ട​തി​ന്റെ ച​ളി​പ്പ് ഉ​ള്ളി​ലു​ള്ള​തി​നാ​ൽ, രാ​യ​ൻ മു​റി​യു​ടെ വാ​തി​ൽ​ക്ക​ൽ നി​ന്ന​തേ​യു​ള്ളൂ.

സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നോ​ടൊ​പ്പം അ​ച്ച​നൊ​രു ത​ടി​ച്ച ബു​ക്കി​ൽ എ​ഴു​തി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.

‘‘താ​ന​പ്പോ​ൾ ഈ ​ഇ​ട​വ​ക​ക്കാ​ര​നാ​ണ്...’’

‘‘വ​ർ​ഗ്ഗീ​സ്സീ​ശോ​ന്നാ പ​ള്ളീ​ലെ പേ​ര്...’’

വീ​ടു​വി​റ്റ കാ​ശ് മ​ഠ​ത്തി​നാ​ണ് അ​ച്ച​മ്മ കൊ​ടു​ത്ത​തെ​ന്നും പ​ണി​തേ​ടി മ​ല​യി​ൽ പോ​യി​ട്ട് തി​രി​ച്ചെ​ത്തി​യ​തോ​ടെ കോ​ള​നി​യി​ലെ വീ​ടും പു​ര​യി​ട​വും ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടെ​ന്നും കു​ഞ്ഞാ​പ്പി പ​റ​ഞ്ഞു. അ​ച്ച​ന​തൊ​ന്നും വി​ശ്വാ​സം വ​രാ​ത്ത​പോ​ലെ എ​ഴു​ത്തു നി​ർ​ത്തി​അ​ക​ത്തേ​ക്കു പോ​യി. കു​റ​ച്ചു ക​ഴി​ഞ്ഞ് ആ​ശീ​ർ​വ​ദി​ച്ച കൊ​ന്ത​യു​മാ​യി തി​രി​ച്ചെ​ത്തി.

‘‘ക​മ്മി​റ്റി കൂ​ടി തീ​രു​മാ​നി​ക്കേ​ണ്ട കാ​ര്യ​മാ... എ​ന്നാ​ലും ക​ർ​മ​ലീ​ടെ ബ​ന്ധു​വാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടാ ഞാ​ൻ സ​മ്മ​തി​ക്കു​ന്ന​ത്. കു​ടും​ബ​ക്കാ​രു​ടെ പേ​ര് മാ​യി​ച്ചി​ട്ട് മൂ​ന്നാ​ലെ​ണ്ണം എ​ടു​ത്തോ...’’

ഇ​റ​ങ്ങാ​ൻ നേ​രം അ​ച്ച​ൻ അ​വ​ന്റെ ത​ല​യി​ൽ കൈ ​വെ​ച്ചു...

‘‘ഇ​ത്തി​രി വെ​ട്ടോം വെ​ളി​ച്ചോം ഉ​ള്ളി​ട​ത്ത് നി​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ക​ട തു​ട​ങ്ങാ​മാ​യി​രു​ന്നു...’’

41

ബ​ന്ധു​വാ​ണെ​ന്ന് ക​ർ​മ​ലി അ​ച്ച​നോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞ​തി​ന്റെ സ​ന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി പാ​ല​ത്തി​ന​ടി​യി​ലെ എ​ടു​പ്പി​ലേ​ക്ക് ന​ട​ന്നു.

ഒ​റ്റ​പ്പെ​ട്ട​വ​ന്റെ മ​ന​സ്സി​ലേ​ക്ക് ത​ണു​പ്പാ​യി എ​ത്തി​യ പെ​ണ്ണി​ന്റെ വാ​ക്കു​ക​ളു​ടെ ആ​ഴം ഞാ​റ​മ​ര​ത്തി​ൽ ചേ​ക്കേ​റി​യ ആ​ത്മാ​ക്ക​ൾ തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. ക​ർ​മ​ലി​യു​ടെ മ​ന​സ്സി​ൽ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​ക്കൊ​രു ഇ​ട​മു​ണ്ടാ​കു​ന്ന​തി​ന്റെ സ​ന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ അ​തു​ങ്ങ​ൾ ചി​റ​കു​വി​രി​ച്ചു തു​ട​ങ്ങി. കൂ​ട്ട​ത്തി​ൽ അ​വ​നോ​ട് അ​ടു​പ്പം കൂ​ടു​ത​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന മി​ഖാ​യേ​ലി​ന്റെ കൊ​ച്ചു​മോ​ളു​ടെ ആ​ത്മാ​വു മാ​ത്രം​ ച​ത്തു​പോ​യ കു​ട്ടി​ത്തേ​വാ​ങ്കി​നേ​യും തോ​ളി​ലെ​ടു​ത്ത് ഞാ​റ​മ​ര​ത്തി​ന്റെ മു​ക​ൾ​ചി​ല്ല​യി​ലി​രു​ന്ന് ക​ര​ഞ്ഞു.

അ​ന്നു രാ​ത്രി പ​ള്ളി​യി​ലെ പ​ഴ​യ ​െബ​ഞ്ചു​ക​ൾ ആ​രും കാ​ണാ​തെ രാ​യ​നും കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യും കൂ​ടി എ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു വ​ന്നു.

റോ​ഡി​ൽ​നി​ന്നും കു​റ​ച്ചു പൊ​ക്ക​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു ചാ​യ​ക്ക​ട.​ മ​ഴ കാ​ര​ണം ക​ട​യു​ടെ പ​ണി ര​ണ്ടു​മൂ​ന്നു ദി​വ​സം​കൂ​ടി നീ​ണ്ടു. ഉ​ട​നെ വ​രാ​മെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ് പോ​യ രാ​യ​നെ കാ​ത്തു മ​ടു​ത്ത​തോ​ടെ മു​ക​ളി​ലേ​ക്കു​ള്ള ചെ​ങ്ക​ല്ലു പ​ട​വു​ക​ൾ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി ത​നി​ച്ച് ചെ​ത്തി​യൊ​രു​ക്കി. പ​ണി​യെ​ല്ലാം തീ​ർ​ന്ന ദി​വ​സം രാ​യ​നെ​ത്തി. അ​ക്ക​ര​ക്ക് നീ​ന്താ​ൻ നി​ർ​ബ​ന്ധി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും കു​ഞ്ഞാ​പ്പി ക​ട​വി​ൽ ത​ന്നെ​യി​രു​ന്നു.

ഒ​രു ക​വി​ൾ വെ​ള്ള​മെ​ടു​ത്ത് നീ​ട്ടി​ത്തു​പ്പി​യി​ട്ട് രാ​യ​ൻ പു​ഴ​യി​ലേ​ക്ക് മു​ങ്ങി. അ​വ​ൻ നി​ന്നി​രു​ന്നി​ട​ത്ത് നു​ര​യും പ​ത​യും. കു​ഞ്ഞാ​പ്പി ആ​ധി​പി​ടി​ച്ചു നി​ൽ​ക്കു​മ്പോ​ൾ ചാ​രാ​യ​ക്കു​പ്പി​യു​മാ​യി രാ​യ​ൻ പൊ​ന്തി​വ​ന്നു. പാ​ല​ത്തി​ന​ടി​യി​ലെ എ​ടു​പ്പി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി, കോ​ർ​ക്കി​ട്ട​ട​ച്ച ചി​ല്ലു​കു​പ്പി ക​ടി​ച്ചു തു​റ​ന്ന് ഒ​രി​റ​ക്കു കു​ടി​ച്ചു. റാ​ക്കി​ന്റെ വീ​ര്യം മൂ​ത്തു തു​ട​ങ്ങി​യ​തോ​ടെ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യെ അ​ടു​ത്തേ​ക്ക് വി​ളി​ച്ചു.

‘‘വാ​ടാ... കേ​റി​യി​രി​ക്ക്.’’

എ​ടു​പ്പി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി​യെ​ങ്കി​ലും രാ​യ​നെ ഗൗ​നി​ക്കാ​തെ അ​വ​ൻ​ പു​ഴ​യി​ലൂ​ടെ ഒ​ഴു​കു​ന്ന പോ​ള​ക്കൂ​ട്ട​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്ക് നോ​ക്കി​യി​രു​ന്നു.​ ഒ​രു നീ​ർ​കാ​ക്ക ക​ര​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ട് ഓ​ള​ങ്ങ​ൾ​ക്കു മീ​തെ പ​റ​ന്ന്, വീ​ണ്ടും വെ​ള്ള​ത്തി​ലേ​ക്ക് ഊ​ളി​യി​ട്ടു.

‘‘ദൊ​രൈ​യ​ണ്ണ​നും ഇ​തു​പോ​ലൊ​രു ചാ​യ​ക്ക​ട​യാ തു​ട​ങ്ങി​യ​ത്... ഇ​ന്ന​യാ​ള് വ​ണ്ടി​ത്താ​വ​ള​ത്തി​ന്റെ ഉ​ട​യോ​നാ​ണ്...’’

അ​ണ​ഞ്ഞു​പോ​യ ബീ​ഡി ക​ത്തി​ച്ചി​ട്ട് രാ​യ​ൻ തു​ട​ർ​ന്നു.

‘‘അ​ങ്ങേ​ര​തൊ​ക്കെ ചാ​യ​യും ബോ​ണ്ട​യും വി​റ്റു​ണ്ടാ​ക്കി​യ​ത​ല്ലെ​ന്ന് നി​ന​ക്ക​റി​യാ​ല്ലോ...’’

കു​പ്പി​യി​ൽ​നി​ന്ന് ഒ​രെ​ണ്ണം ഒ​ഴി​ച്ച് അ​വ​ൻ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​ക്ക് നീ​ട്ടി.

‘‘കു​ടി​ക്കെ​ടാ...’’

‘‘എ​നി​ക്ക് വേ​ണ്ട രാ​യാ...’’

കു​ടി​പ്പി​ച്ചേ അ​ട​ങ്ങൂ​വെ​ന്ന് രാ​യ​നു വാ​ശി. കു​ഞ്ഞാ​പ്പി ഒ​ഴി​ഞ്ഞു.

ത​വ​ള​പി​ടി​ത്ത​ക്കാ​രു​ടെ വ​ഞ്ചി​ക​ളി​ലെ കു​ഞ്ഞു​വെ​ട്ട​ങ്ങ​ൾ തെ​ളി​ഞ്ഞു തു​ട​ങ്ങി. കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യു​ടെ സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ളി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ നി​ഴ​ലും നി​ലാ​വും ചേ​ർ​ന്നു കെ​ട്ടി​യ രാ​ത്രി​തൊ​ട്ടി​ലി​ൽ കി​ട​ന്ന് ഉ​റ​ങ്ങു​ന്ന ക​ർ​മ​ലി​യു​ടെ ഓ​ല​പ്പു​ര. അ​തി​ന്റെ ഇ​റ​യ​ത്ത് പാ​ട്ട​വി​ള​ക്കി​ന്റെ തെ​ളി​ച്ചം ക​ണ്ട​തോ​ടെ അ​വ​ന് വീ​ണ്ടും ആ​ധി​യാ​യി.

പ​തി​വി​ല്ലാ​തെ രാ​യ​ന്റെ സം​സാ​രം നീ​ണ്ടു. പി​ന്നെ​യ​ത് നാ​വു കു​ഴ​ഞ്ഞു​ള്ള ഞ​ര​ക്ക​വും മൂ​ള​ലു​മാ​യി.

പ്ര​തീ​ക്ഷ​യോ​ടെ തു​ട​ങ്ങാ​ൻ പോ​കു​ന്ന​വ​യെ​ല്ലാം ഒ​രു ദു​ര​ന്ത​ത്തി​ലാ​ണ് അ​വ​സാ​നി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്ന് അ​റി​യാ​തെ, മ​ടി​യി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി​യ നാ​യ്ക്കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ ക​ഴു​ത്തി​ൽ അ​വ​ൻ വാ​ത്സ​ല്യ​ത്തോ​ടെ ത​ട​വി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.

42

പ​ണി തീ​ർ​ന്നെ​ങ്കി​ലും ചാ​യ​ക്ക​ട തു​ട​ങ്ങാ​ൻ പി​ന്നെ​യും മൂ​ന്നാ​ലു ദി​വ​സം കൂ​ടി​യെ​ടു​ത്തു. ഉ​ട​നെ വ​രാ​മെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞി​റ​ങ്ങി​യ രാ​യ​ൻ മൂ​ന്നി​ന്റ​ന്നാ​ണ് തി​രി​ച്ചെ​ത്തി​യ​ത്. ഞാ​റ​ക്ക​ട​വു മാ​ർ​ക്ക​റ്റി​ൽ​നി​ന്നും ക​ട​യി​ലേ​ക്കു​ള്ള സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ൾ വാ​ങ്ങി മ​ട​ങ്ങു​മ്പോ​ൾ പ​ള്ളീ​ല​ച്ച​നെ​ക്കൊ​ണ്ടു വെ​ഞ്ച​രി​പ്പി​ക്കാ​മെ​ന്ന് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി പ​റ​ഞ്ഞു​നോ​ക്കി. രാ​യ​ൻ സ​മ്മ​തി​ച്ചി​ല്ല.

പ​ടു​ത അ​ഴി​ച്ച് അ​ക​ത്തേ​ക്ക് ക​യ​റു​മ്പോ​ൾ ബെ​ഞ്ചി​ലൊ​രു പൂ​ച്ച കി​ട​ക്കു​ന്നു. രാ​യ​ൻ ക​ത്തി​യെ​ടു​ത്തു. വെ​ട്ടാ​നാ​യു​ന്ന​ത് ക​ണ്ട് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി കൊ​ള്ളി​വി​റ​കെ​ടു​ത്ത് അ​തി​നെ ഓ​ടി​ച്ചു.

പൂ​ച്ച​ക്കു​രു​തി മു​ട​ങ്ങി​യ​തി​ന്റെ ഇ​ച്ഛാ​ഭം​ഗ​ത്തോ​ടെ രാ​യ​ൻ കു​റ​ച്ചു​നേ​രം വെ​റു​തെ​യി​രു​ന്നു. കു​ഞ്ഞാ​പ്പി മാ​വു കു​ഴ​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി​യ​തോ​ടെ സ​വോ​ള അ​രി​യു​ന്ന ക​ത്തി​യെ​ടു​ത്തു... രാ​യ​ന്റെ ക​ണ്ണ് ചോ​ന്നു. കു​ഴ​ച്ച പൊ​റോ​ട്ടാ​മാ​വ് ന​ന​ഞ്ഞ തോ​ർ​ത്തി​നു മൂ​ടി​യി​ട്ട് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി ക​റി​ക്കു​ള്ള​ത് അ​ടു​പ്പ​ത്തു കേ​റ്റി. ക​ടു​കു പൊ​ട്ടി​ച്ചു താ​ളി​ച്ച ക​ട​ല​ക്ക​റി​യു​ടെ മ​ണം ക​ട മു​ഴു​വ​ൻ നി​റ​ഞ്ഞു.

തി​ര​ക്കി​ട്ടു​ള്ള വെ​പ്പു ക​ഴി​ഞ്ഞ​തോ​ടെ അ​ച്ച​ൻ കൊ​ടു​ത്ത പു​ണ്യാ​ള​ന്റെ ചി​ത്ര​ത്തി​നു മു​ന്നി​ൽ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി തി​രി ക​ത്തി​ച്ചു.

‘‘ന​ല്ല ക​ച്ച​വ​ടം കി​ട്ട​ണേ...’’

ആ​ദ്യ​ത്തെ ചാ​യ ഔ​തോ​യ്ക്കു കൊ​ടു​ത്തു...

ചെ​രി​പ്പു ഫാ​ക്ട​റി​യി​ലെ ലാ​സ്റ്റ്ഷി​ഫ്റ്റു ക​ഴി​ഞ്ഞി​ട്ടും പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ച ആ​ളു​ക​ളെ​ത്തി​യി​ല്ല. ഉ​റ​ക്കം തൂ​ങ്ങി​യി​രു​ന്ന കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യെ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് എ​ച്ചി​ൽ​പാ​ത്രം ക​ഴു​കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. രാ​യ​ൻ പെ​ട്ടി​യി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന പൈ​സ​യെ​ല്ലാം നു​ള്ളി​പ്പെ​റു​ക്കി​യെ​ടു​ത്തു.

‘‘കു​റ​ച്ച് ചി​ല്ല​റ അ​തി​ലി​ട്ടേ​ര് രാ​യാ...’’

ഉ​ള്ള​തു മു​ഴു​വ​ൻ മ​ടി​യി​ൽ ചേ​ടി രാ​യ​ൻ പു​റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി. പ​ടു​ത​കൊ​ണ്ടു ചാ​യ​ക്ക​ട മ​റ​ച്ച് ച​ക്ക​ര​ക​യ​റി​ന് വ​ട്ടം​കെ​ട്ടി കു​ഞ്ഞാ​പ്പി പു​റ​കെ ചെ​ന്നു. അ​ത്ര​യും നേ​രം ചൂ​ടി​ലും വി​യ​ർ​പ്പി​ലും നി​ന്ന അ​വ​ന്റെ ദേ​ഹ​ത്തേ​ക്ക് ഒ​രു ശീ​ത​ക്കാ​റ്റു വീ​ശി... ഞാ​റ​ച്ചോ​ട്ടി​ലെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ അ​റി​യാ​തെ മു​ക​ളി​ലേ​ക്ക് നോ​ക്കി​പ്പോ​യി. വീ​ശു​മു​റം​പോ​ലു​ള്ള ചി​റ​കും വി​രി​ച്ച് ആ​ത്മാ​ക്ക​ൾ ഞാ​റ​ച്ചി​ല്ല​യി​ൽ​നി​ന്നും പ​റ​ന്നു​യ​രു​ന്ന കാ​ഴ്ച. അ​വ​ൻ വേ​ഗം ക​ട​വി​ലേ​ക്ക് സൈ​ക്കി​ൾ ച​വി​ട്ടി.

43

മെ​ച്ച​മൊ​ന്നു​മി​ല്ലാ​തെ ചാ​യ​ക്ക​ട​ക്ക​ച്ച​വ​ടം മു​ന്നോ​ട്ടു നീ​ങ്ങി. ഇ​രു​ട്ടാ​വു​മ്പോ​ഴേ റോ​ഡി​ലെ തി​ര​ക്ക് തീ​രും. എ​ന്നും കു​റേ മി​ച്ചം വ​രും. വേ​സ്റ്റ് എ​ടു​പ്പി​ലെ പ​ട്ടി​ക​ൾ​ക്കു കൊ​ടു​ക്കും.

‘‘ന​ഷ്ട​ക്ക​ച്ച​വ​ട​മാ​ണ​ല്ലോ രാ​യാ... ന​മു​ക്കി​ത് നി​ർ​ത്തി​യാ​ലോ.’’

രാ​യ​നൊ​ന്നും മി​ണ്ടാ​തെ ലോ​ഡു​സൈ​ക്കി​ളു​മെ​ടു​ത്ത് ഇ​റ​ക്ക​മി​റ​ങ്ങി.

മൂ​ന്നാ​ലാ​ഴ്ച അ​ങ്ങ​നെ തു​ട​ർ​ന്നു. ഒ​രു​ദി​വ​സം ക​ട​യ​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ പ​തി​വി​ല്ലാ​ത്ത ഗൗ​ര​വ​ത്തോ​ടെ രാ​യ​ൻ റോ​ഡി​ലേ​ക്ക് ഇ​റ​ങ്ങി. കു​റ​ച്ചു ക​ഴി​ഞ്ഞ​തും വ​ണ്ടി മ​റി​യു​ന്നൊ​രു ഒ​ച്ച. കു​ഞ്ഞാ​പ്പി ചെ​ല്ലു​മ്പോ​ൾ വീ​ണു കി​ട​ക്കു​ന്ന​വ​ന് അ​ന​ക്ക​മു​ണ്ട്. മ​റി​ഞ്ഞു​വീ​ണ സ്കൂ​ട്ട​റി​ൽ​നി​ന്നും തൂ​ളു​ന്ന പെ​ട്രോ​ളി​ന്റെ മ​ണം. പി​ന്നാ​ലെ വ​ന്ന വ​ണ്ടി​യി​ൽ പ​രി​ക്കു പ​റ്റി​യ​വ​നെ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി​യെ​ടു​ത്തു കേ​റ്റു​ന്ന​തു ക​ണ്ട് രാ​യ​ൻ ഇ​റ​ക്ക​ത്തി​ലേ​ക്ക് ന​ട​ന്നു.

കു​റ​ച്ചു ക​ഴി​ഞ്ഞ് ച​ന്ത​ക്ക​ട​വ് പോ​ലീ​സ് സ്റ്റേ​ഷ​നി​ലെ ജീ​പ്പ് പാ​ഞ്ഞെ​ത്തി. വ​ണ്ടി​യി​ൽ​നി​ന്നും പോ​ലീ​സു​കാ​ർ​ക്കൊ​പ്പം ഇ​റ​ങ്ങു​ന്ന രാ​യ​നെ ക​ണ്ട് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി വേ​ഗം ജീ​പ്പി​ന​ടു​ത്തേ​ക്ക് ചെ​ന്നു. രാ​യ​നും അ​വ​രു​മാ​യു​ള്ള സം​സാ​രം കേ​ട്ട​തോ​ടെ, ക​ട തു​റ​ന്ന് അ​വ​ൻ ക​ട്ട​നി​ട്ടു.

പോ​ലീ​സു​കാ​രു​ടെ ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ളും കു​ത്തി​ക്കു​റി​ക്ക​ലു​മെ​ല്ലാം ക​ഴി​ഞ്ഞ​തോ​ടെ മ​റി​ഞ്ഞു കി​ട​ന്ന സ്കൂ​ട്ട​ർ ര​ണ്ടു​പേ​രും കൂ​ടി റോ​ഡ​രി​കി​ലേ​ക്ക് ഒ​തു​ക്കി​വെ​ച്ചു. ചോ​ര​ക്കു മീ​തെ മ​ണ്ണു വാ​രി​യി​ട്ടു. വ​ണ്ടി​യി​ടി​ച്ച​വ​ന്റെ ബാ​ഗ് എ​സ്.​ഐ​യെ ഏ​ൽ​പി​ച്ചി​ട്ട് കു​ഞ്ഞാ​പ്പി അ​യാ​ളു​ടെ ക​ടു​പ്പം ഒ​ഴി​യാ​ത്ത മു​ഖ​ത്തേ​ക്ക് നോ​ക്കി.

‘‘ഞ​ങ്ങ​ള് പൊ​യ്‌​ക്കോ​ട്ടെ സാ​റേ...’’

‘‘രാ​വി​ലെ സ്റ്റേ​ഷ​നി​ലേ​ക്ക് വ​ന്നോ​ണം.’’

രാ​യ​ൻ ലോ​ഡു സൈ​ക്കി​ളെ​ടു​ത്തു. പാ​ല​ത്തി​ന​ടി​യി​ലേ​ക്കു​ള്ള പൂ​ഴി​വ​ഴി​യി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റു​മ്പോ​ൾ കു​ഞ്ഞാ​പ്പി സൈ​ക്കി​ളി​ന്റെ പി​ന്നി​ൽ​നി​ന്നു​മി​റ​ങ്ങി.

‘‘രാ​യാ അ​വ​ൻ ച​ത്തു​പോ​കു​മോ..?’’

സ്ട്രീ​റ്റ്ലൈ​റ്റി​നു താ​ഴെ സൈ​ക്കി​ൾ നി​ർ​ത്തി രാ​യ​നൊ​ന്നും പ​റ​യാ​തെ പോ​ക്ക​റ്റി​ൽ​നി​ന്നും ക​ട​ലാ​സു​പൊ​തി എ​ടു​ത്തു.

അ​തി​ലെ വാ​ച്ചും മോ​തി​ര​വും ചോ​ര​യി​ൽ കു​ഴ​ഞ്ഞ് കി​ട​ന്നി​രു​ന്നു.

(തു​ട​രും)