Begin typing your search above and press return to search.
proflie-avatar
Login

ലാ​​ന്‍ഡ് സ്ലൈ​​ഡ്‌​​സ്

ലാ​​ന്‍ഡ് സ്ലൈ​​ഡ്‌​​സ്
cancel

‘‘ടീ​​ച്ച​​റേ, ഒ​​രാ​​ള്‍ ന​​മ്മു​​ടെ ജീ​​വി​​ത​​ത്തി​​ല്‍നി​​ന്ന് പെ​​ട്ടെ​​ന്ന​​ങ്ങ് ഇ​​റ​​ങ്ങി​​പ്പോ​​കു​​ന്ന​​ത് അ​​വ​​ര്‍ക്ക് ന​​മ്മ​​ളെ വേ​​ണ്ടാ​​ഞ്ഞി​​ട്ടാ​​ണ​​ല്ലോ. ന​​മു​​ക്ക് പി​​ടി​​ച്ചു​​വെ​​ക്കാ​​ന്‍ പ​​റ്റ്ന്ന കാ​​ര്യ​​മൊ​​ന്നു​​മ​​ല്ല അ​​ത്. ചി​​ല​​പ്പോ​​ള്‍ സ്വ​​യം ആ​​ശ്വ​​സി​​ക്കാ​​ന്‍, തോ​​റ്റി​​ട്ടൊ​​ന്നു​​മി​​ല്ല എ​​ന്ന് സ്വ​​യം ബോ​​ധ്യ​​പ്പെ​​ടു​​ത്താ​​ന്‍ വി​​ചാ​​രി​​ക്കും അ​​വ​​ള്‍ മ​​രി​​ച്ചു​​പോ​​യി​​രു​​ന്നെ​​ങ്കി​​ല്‍ അ​​താ​​യി​​രു​​ന്നു കു​​റ​​ച്ചു​​കൂ​​ടി ന​​ല്ല​​ത് എ​​ന്ന്. എ​​ന്താ​​യാ​​ലും...

Your Subscription Supports Independent Journalism

View Plans

‘‘ടീ​​ച്ച​​റേ, ഒ​​രാ​​ള്‍ ന​​മ്മു​​ടെ ജീ​​വി​​ത​​ത്തി​​ല്‍നി​​ന്ന് പെ​​ട്ടെ​​ന്ന​​ങ്ങ് ഇ​​റ​​ങ്ങി​​പ്പോ​​കു​​ന്ന​​ത് അ​​വ​​ര്‍ക്ക് ന​​മ്മ​​ളെ വേ​​ണ്ടാ​​ഞ്ഞി​​ട്ടാ​​ണ​​ല്ലോ. ന​​മു​​ക്ക് പി​​ടി​​ച്ചു​​വെ​​ക്കാ​​ന്‍ പ​​റ്റ്ന്ന കാ​​ര്യ​​മൊ​​ന്നു​​മ​​ല്ല അ​​ത്. ചി​​ല​​പ്പോ​​ള്‍ സ്വ​​യം ആ​​ശ്വ​​സി​​ക്കാ​​ന്‍, തോ​​റ്റി​​ട്ടൊ​​ന്നു​​മി​​ല്ല എ​​ന്ന് സ്വ​​യം ബോ​​ധ്യ​​പ്പെ​​ടു​​ത്താ​​ന്‍ വി​​ചാ​​രി​​ക്കും അ​​വ​​ള്‍ മ​​രി​​ച്ചു​​പോ​​യി​​രു​​ന്നെ​​ങ്കി​​ല്‍ അ​​താ​​യി​​രു​​ന്നു കു​​റ​​ച്ചു​​കൂ​​ടി ന​​ല്ല​​ത് എ​​ന്ന്. എ​​ന്താ​​യാ​​ലും ന​​ഷ്ട​​പ്പെ​​ടു​​ക​​യാ​​ണ്. ഓ​​ര്‍മ​​ക​​ളി​​ലാ​​കെ ക​​റു​​ത്ത ചാ​​യം വാ​​രി​​ത്തേ​​ച്ചി​​ട്ട് അ​​വ​​ള​​ങ്ങ് ഇ​​റ​​ങ്ങി​​പ്പോ​​യി. കു​​ട്ടി​​യെ​​പ്പ​​റ്റി ഓ​​ര്‍ത്തി​​ല്ല. അ​​തു മാ​​ത്ര​​മാ​​ണ് സ​​ങ്ക​​ടം.’’

‘‘സാ​​ര​​മി​​ല്ല​​ടോ’’, ടീ​​ച്ച​​ര്‍ രാ​​ജീ​​വ​​ന്റെ കൈ​​യി​​ല്‍ പ​​തു​​ക്കെ ത​​ലോ​​ടി: ‘‘അ​​വ​​ള്‍ നി​​ന്നെ അ​​ര്‍ഹി​​ക്കു​​ന്നി​​ല്ല. അ​​വ​​ള്‍ക്ക​​തി​​നു​​ള്ള ഭാ​​ഗ്യ​​മി​​ല്ല.’’

‘‘എ​​നി​​ക്കു തോ​​ന്നു​​ന്ന​​ത്...’’, രാ​​ജീ​​വ​​ന്‍ എ​​ന്തോ ഓ​​ര്‍ത്തി​​ട്ടെ​​ന്ന​​പോ​​ലെ പ​​റ​​ഞ്ഞു: ‘‘ഒ​​രു​​പ​​ക്ഷേ അ​​വ​​ളാ​​ഗ്ര​​ഹി​​ച്ച​​തു​​പോ​​ലെ സ്‌​​നേ​​ഹി​​ക്കാ​​ന്‍ എ​​നി​​ക്കു പ​​റ്റി​​യി​​ട്ടു​​ണ്ടാ​​വി​​ല്ല. ആ​​ഗ്ര​​ഹി​​ക്കു​​ന്ന​​ത് കി​​ട്ടു​​ന്ന​​തു​​വ​​രെ ന​​മ്മ​​ള്‍ തി​​ര​​ഞ്ഞു​​കൊ​​ണ്ടി​​രി​​ക്കു​​മ​​ല്ലോ;​​ നി​​ധി​​യ​​ന്വേ​​ഷി​​ച്ചു​​പോ​​കു​​ന്ന ആ​​ല്‍ക്കെ​​മി​​സ്റ്റി​​ലെ സാ​​ന്റി​​യാ​​ഗോ​​യെ​​പ്പോ​​ലെ -an endless quest. സ്‌​​നേ​​ഹ​​മ​​ന്വേ​​ഷി​​ച്ച്... എ​​നി​​ക്ക​​വ​​ളോ​​ടു വി​​രോ​​ധ​​മൊ​​ന്നു​​മി​​ല്ല.’’

‘‘അ​​വ​​ള്‍ തി​​രി​​ച്ചു​​വ​​രും രാ​​ജീ​​വാ, തീ​​ര്‍ച്ച​​യാ​​യും വ​​രും.’’

‘‘വേ​​ണ്ട ടീ​​ച്ച​​റേ, അ​​ങ്ങ​​നെ​​യൊ​​ന്നും ഞാ​​ന്‍ ആ​​ഗ്ര​​ഹി​​ക്കു​​ന്നി​​ല്ല. ഒ​​ട്ടി​​പ്പു​​വി​​ട്ട ചേ​​ര്‍പ്പു​​ക​​ള്‍ പി​​ന്നെ അ​​ത്ര ഭം​​ഗി​​യാ​​യി ചേ​​രി​​ല്ല. മാ​​ത്ര​​വു​​മ​​ല്ല, അ​​വ​​ളി​​ല്‍നി​​ന്ന് ഇ​​ക്കാ​​ര്യ​​ത്തി​​ല്‍ ഒ​​രു പി​​ന്‍ന​​ട​​ത്തം ഞാ​​ന്‍ പ്ര​​തീ​​ക്ഷി​​ക്കു​​ന്നു​​മി​​ല്ല.’’

‘‘അ​​വ​​ള്‍ ഒ​​ര​​മ്മ കൂ​​ടി​​യാ​​ണ​​ല്ലോ... മോ​​ളെ ഓ​​ര്‍ക്കാ​​തി​​രി​​ക്കാ​​ന്‍ അ​​വ​​ള്‍ക്കാ​​വൂ​​ല...’’ ടീ​​ച്ച​​ര്‍ പാ​​തി​​നി​​ര്‍ത്തി.

‘‘മോ​​ള്‍ക്കു​​ വേ​​ണ്ടി​​യാ ടീ​​ച്ച​​റേ എ​​ന്റെ ജീ​​വി​​തം. ഞാ​​നി​​ത്ര​​യ്ക്കും ക​​ഷ്ട​​പ്പെ​​ടു​​ന്ന​​ത് അ​​തി​​നാ. എ​​ന്നി​​ട്ടും ഇ​​നി അ​​വ​​ള്‍ക്ക് എ​​ന്തെ​​ങ്കി​​ലും പോ​​രാ​​യ്മ തോ​​ന്നു​​ന്നു​​ണ്ടോ എ​​ന്നെ​​നി​​ക്ക​​റി​​യി​​ല്ല. അ​​വ​​ളു​​ടെ ഉ​​ള്ളി​​ല്‍ എ​​ന്തെ​​ങ്കി​​ലും സ​​ങ്ക​​ട​​ണ്ടോ​​ന്നും എ​​നി​​ക്ക​​റി​​യി​​ല്ല. ഞാ​​ന്‍ ചോ​​ദി​​ച്ചി​​ട്ടി​​ല്ല. അ​​മ്മ​​യെ​​പ്പ​​റ്റി അ​​വ​​ളൊ​​ന്നും എ​​ന്നോ​​ടും ചോ​​ദി​​ക്കാ​​റു​​മി​​ല്ല. ഒ​​രു പ​​ത്തു​​വ​​യ​​സ്സു​​കാ​​രി​​യി​​ല്‍നി​​ന്ന് പ്ര​​തീ​​ക്ഷി​​ക്കാ​​ന്‍ പ​​റ്റാ​​ത്ത അ​​ത്ര വി​​വേ​​ക​​ത്തി​​ലാ​​ണ് അ​​വ​​ളു​​ടെ പെ​​രു​​മാ​​റ്റം. അ​​വ​​ളു​​ടെ മു​​ന്നി​​ല്‍വെ​​ച്ച് ഇ​​തി​​നെ​​ക്കു​​റി​​ച്ച് സം​​സാ​​രി​​ക്കാ​​ന്‍ ഞാ​​ന്‍ ആ​​രെ​​യും അ​​നു​​വ​​ദി​​ക്കാ​​റി​​ല്ല. പ​​രി​​ഹാ​​ര​​മി​​ല്ലാ​​ത്ത പ്ര​​ശ്‌​​ന​​ങ്ങ​​ളെ​​ക്കു​​റി​​ച്ച് സം​​സാ​​രി​​ക്കാ​​തി​​രി​​ക്ക​​യ​​ല്ലേ ന​​ല്ല​​ത്.’’

‘‘അ​​വ​​ള്‍ എ​​ങ്ങോ​​ട്ടാ​​ണ് പോ​​യ​​ത്? എ​​വി​​ടെ പോ​​യി, ഇ​​പ്പോ​​ള്‍ എ​​വി​​ടെ​​യാ​​ണെ​​ന്നൊ​​ന്നും ഞാ​​ന്‍ ട്രേ​​സ് ചെ​​യ്തി​​ട്ടി​​ല്ല. അ​​വ​​ള്‍ അ​​വ​​ന്റെ കൂ​​ടെ പോ​​യി. പോ​​യി എ​​ന്ന​​തു​​ മാ​​ത്ര​​മാ​​ണ് സ​​ത്യം. മ​​ര​​ണംപോ​​ലൊ​​ന്നു സം​​ഭ​​വി​​ച്ചു. അ​​ത്ര​​ത​​ന്നെ. മ​​രി​​ച്ച​​വ​​ര്‍ എ​​വി​​ടെ​​പ്പോ​​യെ​​ന്നു ന​​മ്മ​​ള്‍ തി​​ര​​ക്കാ​​റി​​ല്ല​​ല്ലോ.’’

‘‘അ​​മ്മ മ​​രി​​ച്ച​​ സ​​മ​​യ​​ത്തും അ​​വ​​ള്‍ പോ​​യ​​പ്പോ​​ഴും ഞാ​​ന്‍ ടീ​​ച്ച​​റെ ഓ​​ര്‍ത്തി​​രു​​ന്നു. എ​​ന്തി​​നാ​​ണെ​​ന്ന​​റി​​യി​​ല്ല, ഞാ​​ന്‍ ഓ​​ര്‍ത്തി​​രു​​ന്നു. അ​​തി​​യാ​​യി വി​​ഷ​​മം വ​​രു​​മ്പോ​​ഴും സ്‌​​നേ​​ഹം കൊ​​തി​​ക്കു​​മ്പോ​​ഴും ഞാ​​ന്‍ ടീ​​ച്ച​​റെ ഓ​​ര്‍ത്തി​​രു​​ന്നു. അ​​ന്നൊ​​ന്നും ടീ​​ച്ച​​ര്‍ എ​​വി​​ടെ​​യാ​​ണെ​​ന്ന് എ​​നി​​ക്ക​​റി​​യി​​ല്ലാ​​യി​​രു​​ന്നു. പി​​ന്നീ​​ടാ​​ണ് ഇ​​ടു​​ക്കി​​യി​​ലാ​​ണ് ടീ​​ച്ച​​റെ​​ന്ന് ഞാ​​ന​​റി​​ഞ്ഞ​​ത്. ടീ​​ച്ച​​റേ, ഒ​​രാ​​ളു മ​​തി, ഫെ​​യ്ക്ക​​ല്ല എ​​ന്ന് ഉ​​റ​​പ്പു​​ള്ള ഒ​​രാ​​ള്‍. അ​​തി​​ല്‍പ്പി​​ടി​​ച്ച് ന​​മ്മ​​ള്‍ ജീ​​വി​​ക്കും. എ​​ന്തോ​​രു സ്‌​​നേ​​ഹ​​മാ​​യി​​രു​​ന്നു ടീ​​ച്ച​​ര്‍ക്ക് എ​​ല്ലാ​​വ​​രോ​​ടും. സ്‌​​നേ​​ഹം​​ന്നു പ​​റ​​ഞ്ഞാ​​ല്‍ മ​​റ്റു​​ള്ള​​വ​​രെ ക​​ര​​യി​​ക്കു​​ന്ന സ്‌​​നേ​​ഹം. ടീ​​ച്ച​​റു കോ​​ളേ​​ജി​​ല്‍നി​​ന്നു പോ​​യ അ​​ന്ന് മി​​ക്ക പി​​ള്ളേ​​രും വാ​​ഷ് റൂ​​മി​​ന്റെ അ​​ക​​ത്തു​​പോ​​യി ആ​​രും കാ​​ണാ​​തെ ക​​ണ്ണു തു​​ട​​യ്ക്ക​​ണ​​ത് ഞാ​​ന്‍ ക​​ണ്ടി​​ട്ടു​​ണ്ട്. ഞാ​​ന​​ന്ന് വീ​​ട്ടി​​ല്‍ പോ​​യി വാ​​തി​​ല​​ട​​ച്ചു കു​​റ്റി​​യി​​ട്ട് എ​​ന്റെ സ​​ങ്ക​​ടം തീ​​രു​​വോ​​ളം അ​​ല​​റി​​ക്ക​​ര​​ഞ്ഞു. പു​​സ്ത​​ക​​മൊ​​ക്കെ കീ​​റി വ​​ലി​​ച്ചെ​​റി​​ഞ്ഞു. പെ​​ന്നൊ​​ക്കെ ചു​​മ​​രി​​ല്‍ കു​​ത്തി​​യൊ​​ടി​​ച്ചു പൊ​​ട്ടി​​ച്ചു​​ക​​ള​​ഞ്ഞു. അ​​ത്ര​​യ്ക്കാ​​യി​​രു​​ന്നു സ​​ങ്ക​​ടം.

ക്ലാ​​സ് തീ​​രാ​​റാ​​കു​​മ്പോ​​ഴോ ബോ​​റാ​​കു​​മ്പോ​​ഴോ വ​​ല്ല​​പ്പോ​​ഴും ടീ​​ച്ച​​റു പാ​​ടാ​​റു​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്ന നാ​​ലു​​വ​​രി ഹി​​ന്ദി പാ​​ട്ടു​​ക​​ള്‍ -അ​​തു കേ​​ള്‍ക്കാ​​ന്‍ ഞാ​​നി​​പ്പോ​​ഴും കൊ​​തി​​ക്കാ​​റു​​ണ്ട്.

 

‘‘ ‘ആ​​ജാ തു​​ജ് കോ ​​പു​​കാ​​രെ മേ​​ര പ്യാ​​ര്‍’ ഒ​​ക്കെ കേ​​ള്‍ക്കു​​മ്പോ​​ള്‍ എ​​ന്റെ നെ​​ഞ്ച് ഇ​​പ്പോ​​ഴും പി​​ട​​യ്ക്കാ​​റു​​ണ്ട്.’’ ടീ​​ച്ച​​ര്‍ നെ​​ടു​​വീ​​ര്‍പ്പി​​ട്ടു:

‘‘ഈ ​​ലോ​​ക​​ത്തെ മു​​ഴു​​വ​​നും സ്‌​​നേ​​ഹം​​കൊ​​ണ്ട് കീ​​ഴ​​ട​​ക്കാ​​മെ​​ന്ന ആ​​ത്മ​​വി​​ശ്വാ​​സ​​വു​​മാ​​യി ന​​ട​​ന്ന ആ ​​സ്ത്രീ​​യെ എ​​നി​​ക്കി​​പ്പോ അ​​റി​​യി​​ല്ല രാ​​ജീ​​വാ. അ​​വ​​രെ ഞാ​​ന്‍ മ​​റ​​ന്നു​​പോ​​യി​​രി​​ക്കു​​ന്നു. ഇ​​ന്ന​​ലെ ജീ​​വി​​ച്ച​​തി​​ന്റെ ബാ​​ക്കി ആ​​ളാ​​യൊ​​ന്നു​​മ​​ല്ല ഇ​​ന്നു ന​​മ്മ​​ള്‍ ജീ​​വി​​ക്ക​​ണ​​ത്. ന​​മ്മ​​ള്‍ ഓ​​രോ​​രോ അ​​വ​​സ്ഥ​​യി​​ലും ഒ​​രൊ​​റ്റ​​യാ​​ള​​ല്ല രാ​​ജീ​​വാ. വേ​​റെ വേ​​റെ ആ​​ള്‍ക്കാ​​ര്‍. ക​​ഴി​​ഞ്ഞ​​കാ​​ല​​ത്തി​​ന്റെ വ​​ടു​​കെ​​ട്ടി​​യ കു​​റ​​ച്ചോ​​ര്‍മ​​ക​​ളു​​ണ്ടാ​​വും അ​​ത്ര​​ത​​ന്നെ. അ​​ല്ലാ​​തെ ഇ​​ന്ന​​ലെ​​യു​​ടെ ബാ​​ക്കി​​യൊ​​ന്നു​​മ​​ല്ല ന​​മ്മ​​ള്‍. ര​​ണ്ടു വ​​ര്‍ഷം മു​​മ്പ് ആ ​​ഗെ​​റ്റ് ടു​​ഗെ​​ദ​​റി​​നു ക​​ണ്ടി​​ട്ടി​​ല്ലാ​​യി​​രു​​ന്നെ​​ങ്കി​​ല്‍ ന​​മ്മ​​ളൊ​​ക്കെ പ​​ര​​സ്പ​​രം അ​​ന്വേ​​ഷി​​ച്ചു തേ​​ടി​​പ്പി​​ടി​​ക്ക​​യൊ​​ന്നു​​മു​​ണ്ടാ​​കി​​ല്ല. ഉ​​റ​​പ്പ​​ല്ലേ. ഹൃ​​ദ​​യ​​ത്തി​​ല്‍ ഏ​​റ്റ​​വും വേ​​ണ​​മെ​​ന്നു തോ​​ന്നു​​ന്ന ഒ​​രു കാ​​ര്യ​​ത്തി​​നു​​പോ​​ലും ചി​​ല​​പ്പോ​​ള്‍ ന​​മ്മ​​ള്‍ ചെ​​റി​​യൊ​​രു എ​​ഫ​​ര്‍ട്ടു​​പോ​​ലു​​മി​​ടി​​ല്ല. ന​​മ്മ​​ള്‍ മ​​നു​​ഷ്യ​​ര്‍ അ​​ങ്ങ​​നെ​​യാ​​ണ്.’’

‘‘അ​​ങ്ങ​​നെ​​യ​​ല്ല ടീ​​ച്ച​​റേ. ടീ​​ച്ച​​റെ കാ​​ണു​​ന്ന​​തി​​ല്‍നി​​ന്നും എ​​ന്നെ ത​​ട​​യു​​ന്ന ഒ​​രു ജാ​​ള്യ​​ത എ​​ന്റെ ഉ​​ള്ളി​​ലു​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്നു. ഇ​​നി​​യി​​പ്പോ​​ള്‍ പ​​റ​​യു​​ന്ന​​തി​​ന് വി​​രോ​​ധ​​മൊ​​ന്നു​​മി​​ല്ല. ന​​മ്മ​​ള്‍ക്കൊ​​ക്കെ പ്രാ​​യ​​മാ​​യി​​ല്ലേ...’’

‘‘പ്രാ​​യ​​മോ നി​​ന​​ക്കോ? എ​​ന്നെ സം​​ബ​​ന്ധി​​ച്ചാ​​ണെ​​ങ്കി​​ല്‍ പ്രാ​​യ​​മാ​​യി എ​​ന്നു പ​​റ​​യു​​ന്ന​​തി​​നെ​​യാ​​ണ് ഞാ​​ന്‍ ഭ​​യ​​ക്കു​​ന്ന​​ത്. മ​​റ്റൊ​​ന്നു​​മ​​ല്ല. അ​​വ​​നെ ഓ​​ര്‍ത്തി​​ട്ടാ​​ണ്. മ​​രി​​ക്കു​​ന്ന​​തി​​നെ​​ക്കു​​റി​​ച്ചോ​​ര്‍ക്കു​​ന്ന​​തു​​പോ​​ലും എ​​നി​​ക്കു പേ​​ടി​​യാ​​ണ് രാ​​ജീ​​വാ. എ​​ന്റെ മ​​ക​​ന്‍ ഈ ​​ഭൂ​​മി​​യി​​ല്‍ മ​​റ്റു​​ള്ളോ​​ര്‍ക്ക് ഒ​​രു ബാ​​ധ്യ​​ത​​യാ​​യി മാ​​റു​​ന്ന​​ത് കാ​​ണാ​​ന്‍ ഞാ​​ന്‍ ആ​​ഗ്ര​​ഹി​​ക്കു​​ന്നി​​ല്ല. എ​​നി​​ക്ക​​ല്ലാ​​തെ മ​​റ്റാ​​ര്‍ക്കെ​​ങ്കി​​ലും അ​​വ​​നെ സ​​ഹി​​ക്കാ​​നാ​​വു​​മെ​​ന്നും ഞാ​​ന്‍ വി​​ശ്വ​​സി​​ക്കു​​ന്നി​​ല്ല. മ​​ടു​​ക്കു​​മ്പോ​​ള്‍ ഒ​​രാ​​ത്മ​​ഹ​​ത്യ​​യി​​ലൂ​​ടെ എ​​നി​​ക്ക് ഇ​​വി​​ട​​ന്ന് ര​​ക്ഷ​​പ്പെ​​ടാ​​നൊ​​ന്നും ഒ​​ക്കി​​ല്ല എ​​ന്ന് എ​​നി​​ക്കു​​ത​​ന്നെ അ​​റി​​യാം. പി​​ന്നെ എ​​ല്ലാ കൂ​​ട്ട ആ​​ത്മ​​ഹ​​ത്യ​​യി​​ലു​​മു​​ള്ള​​തു​​പോ​​ലെ I'm going to die. Aren't we? എ​​ന്നു ചോ​​ദി​​ച്ച് പ്ര​​ലോ​​ഭി​​പ്പി​​ച്ച് അ​​വ​​നെ കൂ​​ടെ കൂ​​ട്ടാ​​നു​​മാ​​കി​​ല്ല. കാ​​ര​​ണം അ​​വ​​നൊ​​ന്നു​​മ​​റി​​യി​​ല്ല. ജീ​​വി​​ത​​വും മ​​ര​​ണ​​വും സ​​ന്തോ​​ഷ​​വും ദുഃ​​ഖ​​വും ഒ​​ന്നും.

എ​​ന്താ​​പ്പം പ​​റ​​യേ​​ണ്ട​​ത്? ഞാ​​നൊ​​രു ചെ​​റി​​യ ഉ​​ദാ​​ഹ​​ര​​ണം പ​​റ​​യാം. ഒ​​രി​​ക്ക​​ല്‍ ഒ​​രു ബ​​ന്ധു​​വി​​ന്റെ മ​​ര​​ണം​​ണ്ടാ​​യ​​പ്പോ​​ള്‍ അ​​വ​​നെ കൂ​​ടെ​​ കൊ​​ണ്ടു​​പോ​​യി വൈ​​കു​​ന്നേ​​രം വ​​രെ നി​​ര്‍ത്തേ​​ണ്ട ബു​​ദ്ധി​​മു​​ട്ടാ​​ലോ​​ചി​​ച്ച് അ​​വ​​നെ ഒ​​രു ഫ്ര​​ന്‍ഡി​​ന്റെ അ​​ടു​​ത്താ​​ക്കി. തി​​രി​​ച്ചു​​വ​​രു​​മ്പോ​​ള്‍ രാ​​ത്രി​​യാ​​യി​​പ്പോ​​യി. വ​​ഴി​​നീ​​ളെ ക​​ര​​ഞ്ഞ് അ​​വ​​ന്‍ ബ​​ഹ​​ള​​മു​​ണ്ടാ​​ക്കി​​ക്കൊ​​ണ്ടി​​രു​​ന്നു. എ​​ന്നെ കു​​ത്തു​​ക​​യും മാ​​ന്തു​​ക​​യു​​മൊ​​ക്കെ ചെ​​യ്തു. വ​​ഴി​​യി​​ല്‍ വ​​ണ്ടി നി​​ര്‍ത്തി കു​​റ​​ച്ച് ചോ​​ക്ലേ​​റ്റ്‌​​സും ഐ​​സ്‌​​ക്രീ​​മു​​മൊ​​ക്കെ വാ​​ങ്ങി​​ക്കൊ​​ടു​​ത്ത​​പ്പോ​​ള്‍ അ​​തു തീ​​രു​​ക​​യും ചെ​​യ്തു. പി​​ന്നെ വീ​​ട്ടി​​ലെ​​ത്തി അ​​വ​​നെ കു​​ളി​​പ്പി​​ക്കാ​​ന്‍ ട്രൗ​​സ​​റ​​ഴി​​പ്പി​​ച്ച​​പ്പോ​​ഴാ​​ണ് ഞാ​​ന​​ത് ക​​ണ്ട​​ത്. ഞാ​​ന്‍ പൊ​​ട്ടി​​ക്ക​​ര​​ഞ്ഞു​​പോ​​യി. അ​​വി​​ട​​മാ​​കെ ചു​​വ​​ന്ന് വ്ര​​ണ​​പ്പെ​​ട്ട്...

അ​​ന്നു ഞാ​​ന്‍ ക​​ര​​ഞ്ഞ ഒ​​രു ക​​ര​​ച്ചി​​ലു​​ണ്ട് രാ​​ജീ​​വാ. കു​​ട്ടി​​ക​​ള്‍ മ​​രി​​ച്ചു എ​​ന്നു കേ​​ട്ട അ​​മ്മ​​മാ​​രു മാ​​ത്ര​​മേ ഇ​​ങ്ങ​​നെ ക​​ര​​ഞ്ഞി​​ട്ടു​​ണ്ടാ​​കൂ. നി​​സ്സ​​ഹാ​​യ​​ത, വി​​ശ്വാ​​സ​​ന​​ഷ്ടം... ന​​മു​​ക്ക​​ത് സ​​ഹി​​ക്കാ​​നാ​​വൂ​​ല. പി​​ന്നെ ഞാ​​ന​​വ​​നെ ഇ​​ട്ടേ​​ച്ച് എ​​ങ്ങോ​​ട്ടും പോ​​യി​​ട്ടി​​ല്ല. എ​​ന്റെ ശ​​രീ​​ര​​ത്തി​​ന്റെ ഒ​​രു​​ഭാ​​ഗം പോ​​ലെ ഞാ​​ന​​വ​​നെ എ​​പ്പൊ​​ഴും കൊ​​ണ്ടു​​ന​​ട​​ക്കു​​ക​​യാ​​ണ്.

വേ​​റൊ​​ന്നു​​ണ്ട് രാ​​ജീ​​വാ, മ​​ര​​ണ​​ത്തി​​നും എ​​ത്ര​​യോ മു​​മ്പ് മ​​നു​​ഷ്യ​​രു​​ടെ ജീ​​വി​​തം നി​​ന്നു​​പോ​​കു​​ന്നു​​ണ്ട്. തീ​​ര്‍ന്നു​​പോ​​കു​​ന്നു​​ണ്ട്. മ​​റ്റു​​ള്ള​​വ​​രു​​ടെ പെ​​രു​​മാ​​റ്റ​​ങ്ങ​​ള്‍കൊ​​ണ്ട് അ​​തി​​നൊ​​രു തീ​​ര്‍പ്പ് ഉ​​ണ്ടാ​​ക്ക​​പ്പെ​​ടു​​ന്നു​​ണ്ട്.’’

‘‘ടീ​​ച്ച​​ര്‍ക്കു മ​​രി​​ക്കാ​​നു​​ള്ള പ്രാ​​യ​​മൊ​​ന്നും ആ​​യി​​ട്ടി​​ല്ല. ഇ​​നി മ​​രി​​ക്കാ​​നു​​ള്ള പ്രാ​​യ​​മാ​​യി​​ട്ടും മ​​രി​​ച്ചി​​ല്ലെ​​ങ്കി​​ല്‍ നി​​ങ്ങ​​ളെ ഞാ​​ന്‍ ക​​ഷ്ട​​പ്പെ​​ടാ​​ന്‍ സ​​മ്മ​​തി​​ക്കി​​ല്ല. പോ​​രേ.’’

‘‘അ​​പ്പോ നീ ​​എ​​ന്തു​​ചെ​​യ്യും ഞ​​ങ്ങ​​ളെ? കൊ​​ല്ലു​​മോ?’’

‘‘ങ്ഹാ.... ​​കൊ​​ല്ലും.’’

ടീ​​ച്ച​​ര്‍ ഒ​​രു കൈ​​കൊ​​ണ്ട് അ​​യാ​​ളെ ത​​ന്നി​​ലേ​​ക്ക​​ടു​​പ്പി​​ച്ചു: ‘‘ചെ​​യ്താ​​ലും ചെ​​യ്തി​​ല്ലെ​​ങ്കി​​ലും ഒ​​രാ​​ള്‍ക്ക് അ​​യാ​​ളു​​ടെ സ​​ഹ​​ജീ​​വി​​ക്കു വാ​​ക്കു​​ക​​ള്‍കൊ​​ണ്ടു കൊ​​ടു​​ക്കാ​​ന്‍ പ​​റ്റു​​ന്ന ഒ​​രു ക​​രു​​ത​​ലു​​ണ്ട്, ഒ​​രു ധൈ​​ര്യ​​മു​​ണ്ട്. മ​​രി​​ക്കാ​​ന​​ല്ല, ജീ​​വി​​ക്കാ​​ന്‍. അ​​താ നീ​​യെ​​നി​​ക്കു ത​​ന്ന​​ത്.’’

രാ​​ജീ​​വ​​ന്റെ മു​​ഖം സ​​ന്തോ​​ഷം​​കൊ​​ണ്ട് വി​​ട​​ര്‍ന്നു:

‘‘ഇ​​ത്ര​​യും കാ​​ല​​ത്തെ ജീ​​വി​​തം ടീ​​ച്ച​​ര്‍ക്കെ​​ന്തു ത​​ന്നൂ​​ന്ന് എ​​നി​​ക്ക​​റി​​യി​​ല്ല. ഇ​​നി ടീ​​ച്ച​​റൊ​​ന്നും പേ​​ടി​​ക്ക​​ണ്ട. അ​​ത്ര​​യേ എ​​നി​​ക്കു പ​​റ​​യാ​​നു​​ള്ളൂ. ഞ​​ങ്ങ​​ളൊ​​ക്കെ​​യു​​ണ്ട്.’’

‘‘ഇ​​നി എ​​നി​​ക്കു പ​​റ​​യാ​​നു​​ള്ള ഒ​​രു സ്വ​​കാ​​ര്യം പ​​റ​​യാ​​ന്‍ പോ​​കു​​ക​​യാ​​ണ് ട്ടോ. ​​ടീ​​ച്ച​​ര്‍ക്ക​​റി​​യോ എ​​ന്റെ ജീ​​വി​​ത​​ത്തി​​ലെ ആ​​ദ്യ​​ത്തെ​​യും അ​​വ​​സാ​​ന​​ത്തെ​​യും പ്രേ​​മ​​ലേ​​ഖ​​നം ഞാ​​ന്‍ ആ​​ര്‍ക്കാ​​ണെ​​ഴു​​തി​​യ​​തെ​​ന്ന്? ഇ​​ന്നാ​​ണെ​​ങ്കി​​ല്‍ ഒ​​രു മെ​​സേ​​ജി​​ന്റെ കാ​​ര്യേ​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്നു​​ള്ളൂ.​​ ഇ​​ത് പ​​ണ്ടാ​​ണ്. എ​​ന്റെ പ​​ത്തൊ​​മ്പ​​താ​​മ​​ത്തെ വ​​യ​​സ്സി​​ല്‍. പ്രാ​​യ​​ത്തി​​ന്റെ അ​​റി​​വി​​ല്ലാ​​യ്മ എ​​​െന്നാ​​ക്കെ പ​​റ​​ഞ്ഞ് ടീ​​ച്ച​​ര്‍ പൊ​​റു​​ക്കും​​ന്ന് ഉ​​റ​​പ്പു​​ള്ള​​തു​​കൊ​​ണ്ടു പ​​റ​​യു​​ക​​യാ, അ​​ത് ടീ​​ച്ച​​ര്‍ക്കു​​ത​​ന്നെ​​യാ​​യി​​രു​​ന്നു. മു​​റി വൃ​​ത്തി​​യാ​​ക്കു​​മ്പോ​​ള്‍ അ​​ത് അ​​മ്മ​​യു​​ടെ കൈ​​യി​​ല്‍ എ​​ങ്ങ​​നെ​​യോ കി​​ട്ടി. ആ ​​ദി​​വ​​സം ഇ​​പ്പോ​​ഴും ഓ​​ര്‍ക്കാ​​ന്‍ പ​​റ്റി​​ല്ല. അ​​ത്ര​​യ്ക്ക് ബ​​ഹ​​ളം​​ണ്ടാ​​ക്കി അ​​മ്മ.

മ​​ഹാ​​പ​​രാ​​ധ​​മെ​​ന്നു പ​​റ​​ഞ്ഞ് ഒ​​രു​​പാ​​ട് കു​​റ്റ​​പ്പെ​​ടു​​ത്തി. അ​​മ്മ​​യു​​ടെ സ​​മാ​​ധാ​​ന​​ത്തി​​നു വേ​​ണ്ടി തെ​​റ്റു​​കാ​​ര​​നെ​​പ്പോ​​ലെ മി​​ണ്ടാ​​തെ നി​​ന്നു​​കൊ​​ടു​​ക്കു​​മ്പോ​​ഴും ഞാ​​ന്‍ മ​​ന​​സ്സി​​ല്‍ പ​​റ​​ഞ്ഞു​​കൊ​​ണ്ടി​​രു​​ന്നു: അ​​തെ​​ന്റെ മാ​​ത്രം ശ​​രി​​യാ​​ണ്. അ​​തെ​​ന്റെ മാ​​ത്രം സ​​ത്യ​​മാ​​ണ്. ഇ​​നി​​യി​​പ്പോ​​ള്‍ ടീ​​ച്ച​​ര്‍ എ​​ന്നെ​​ക്കു​​റി​​ച്ച് എ​​ന്തെ​​ങ്കി​​ലും ക​​രു​​തി​​യാ​​ലും എ​​നി​​ക്ക് വി​​രോ​​ധ​​മൊ​​ന്നു​​മി​​ല്ല -​​അ​​തെ​​ന്റെ ഒ​​രേ​​യൊ​​രു പ്ര​​ണ​​യ​​മാ​​യി​​രു​​ന്നു.

പ​​ക്ഷേ, വേ​​റൊ​​ന്നു​​ണ്ട്. പി​​ന്നീ​​ടൊ​​രി​​ക്ക​​ലും അ​​തു​​പോ​​ലൊ​​ന്നെ​​ഴു​​താ​​നു​​ള്ള ധൈ​​ര്യം എ​​നി​​ക്കു കി​​ട്ടി​​യി​​ട്ടി​​ല്ല.

നോ​​ക്ക് ടീ​​ച്ച​​റേ, ന​​മു​​ക്ക് ഒ​​രാ​​ളോ​​ടു തോ​​ന്നു​​ന്ന ഇ​​ഷ്ട​​ത്തി​​നും ഒ​​രു ഫോ​​ര്‍മാ​​റ്റീ​​വ് പി​​രീ​​യ​​ഡൊ​​ക്കെ ഉ​​ണ്ടെ​​ന്നാ​​ണ് എ​​നി​​ക്കു തോ​​ന്നു​​ന്ന​​ത്. അ​​ത് ഒ​​രു ഏ​​ളി ട്വ​​ന്റീ​​സി​​ലൊ​​ക്കെ​​യാ​​ണ് ന​​ട​​ക്കു​​ന്ന​​ത് എ​​ന്നു ഞാ​​ന്‍ പ​​റ​​യും. എ​​ന്റെ അ​​ഭി​​പ്രാ​​യ​​മാ​​ണേ. പി​​ന്നീ​​ട് അ​​ങ്ങ​​നെ​​യൊ​​ന്നു സം​​ഭ​​വി​​ക്കു​​ന്നി​​ല്ലെ​​ന്ന​​ല്ല. ഹൃ​​ദ​​യ​​ത്തി​​ന്റെ ആ​​ഴ​​ങ്ങ​​ളി​​ല്‍ തൊ​​ടു​​ന്ന ഒ​​ന്നു സം​​ഭ​​വി​​ക്കു​​ന്നി​​ല്ല. എ​​ക്‌​​സെ​​പ്ഷ​​ന്‍സു​​ണ്ടാ​​കാം. അ​​ത് എ​​ല്ലാ​​റ്റി​​ലു​​മു​​ണ്ട​​ല്ലോ.

ടീ​​ച്ച​​റു​​ടെ കൈ​​യി​​ല്‍ ആ ​​ക​​ത്തു കി​​ട്ടാ​​തി​​രു​​ന്ന​​തു​​കൊ​​ണ്ടാ​​ണ് എ​​നി​​ക്കു വ​​ലി​​യ പ്ര​​ശ്‌​​ന​​മി​​ല്ലാ​​തെ അ​​ന്ന്്, ര​​ണ്ടു വ​​ര്‍ഷം മു​​മ്പ് ആ ​​ഗെ​​റ്റ് ടു​​ഗെ​​ദ​​റി​​ന് വീ​​ണ്ടും ടീ​​ച്ച​​റെ ഫേ​​സ് ചെ​​യ്യാ​​ന്‍ പ​​റ്റി​​യ​​ത്.’’

വി​​ഷാ​​ദ​​രേ​​ഖ​​ക​​ള്‍ തെ​​ളി​​ഞ്ഞു​​നി​​ന്നി​​രു​​ന്ന ടീ​​ച്ച​​റു​​ടെ മു​​ഖ​​ത്ത് ഒ​​രു ചെ​​റി​​യ ചി​​രി വ​​ന്നു തൊ​​ട്ടു​​പോ​​യി.

‘‘ഞാ​​ന്‍ ക​​രു​​തി​​യ​​ത് ടീ​​ച്ച​​ര്‍ അ​​ന്ധാ​​ളി​​ക്കു​​മെ​​ന്നും ആ​​ശ്ച​​ര്യ​​പ്പെ​​ടു​​മെ​​ന്നു​​മൊ​​ക്കെ​​യാ​​ണ്’’, രാ​​ജീ​​വ​​ന്റെ മു​​ഖ​​ത്തും ചി​​രി പ​​ട​​ര്‍ന്നു.

ടീ​​ച്ച​​ര്‍ അ​​യാ​​ളു​​ടെ ചു​​മ​​ലി​​ല്‍ ചെ​​റു​​താ​​യി ത​​ട്ടി: ‘‘അ​​ത് ഒ​​രു ക​​ട​​ലാ​​സി​​ല്‍ എ​​ഴു​​തി​​ത്ത​​ന്നാ​​ല്‍ മാ​​ത്ര​​മേ എ​​നി​​ക്കു മ​​ന​​സ്സി​​ലാ​​വു​​മാ​​യി​​രു​​ന്നു​​ള്ളൂ എ​​ന്ന് നി​​ന്നോ​​ടാ​​രാ പ​​റ​​ഞ്ഞ​​ത്?’’

പെ​​ട്ടെ​​ന്നൊ​​രു നി​​മി​​ഷം അ​​യാ​​ളു​​ടെ​​യു​​ള്ളി​​ല്‍ പോ​​ക്കു​​വെ​​യി​​ലി​​ലെ ക​​ട​​ല്‍ത്തി​​ര​​ക​​ള്‍പോ​​ലൊ​​ന്ന് മി​​ന്നി​​യി​​ള​​കി.

*****

ടീ​​ച്ച​​റു​​ടെ റി​​ങ്‌​​ടോ​​ണ്‍ എ​​ടു​​ക്കാ​​ന്‍ ആ​​ളി​​ല്ലാ​​തെ ര​​ണ്ടു ദി​​വ​​സ​​മാ​​യി പാ​​ടി​​ത്തീ​​രു​​ക​​യാ​​ണ്.

‘‘തും ​​ആ​​ഗ​​യേ ഹോ ​​നൂ​​ര്‍ ആ​​ഗ​​യാ ഹെ...’’ ​​എ​​ന്ന്.

എ​​ത്ര ത​​വ​​ണ​​യാ​​ണ് വി​​ളി​​ച്ചു​​കൂ​​ട്ടി​​യ​​തെ​​ന്ന് രാ​​ജീ​​വ​​ന് ഒ​​രൂ​​ഹ​​വു​​മി​​ല്ലാ​​യി​​രു​​ന്നു. പി​​ന്നീ​​ടെ​​പ്പോ​​ഴോ ഫോ​​ണെ​​ടു​​ത്ത​​പ്പോ​​ള്‍ അ​​യാ​​ള്‍ക്ക് ദേ​​ഷ്യ​​വും സ​​ങ്ക​​ട​​വും ഒ​​രു​​മി​​ച്ചു​​വ​​ന്നു. എ​​ത്ര ദി​​വ​​സ​​മാ​​യി ട്രൈ ​​ചെ​​യ്യു​​ന്നു.

‘‘ടീ​​ച്ച​​റേ, നി​​ങ്ങ​​ളി​​തെ​​വി​​ടെ​​യാ​​ണ്? നി​​ങ്ങ​​ളെ കാ​​ണാ​​തി​​രി​​ക്കു​​മ്പോ​​ള്‍ എ​​നി​​ക്കെ​​ന്തൊ​​രു പേ​​ടി​​യാ​​ണെ​​ന്ന് നി​​ങ്ങ​​ള്‍ക്ക​​റി​​യോ?’’

‘‘ഞാ​​നും അ​​വ​​നും കു​​ട​​ജാ​​ദ്രി​​യി​​ലൊ​​ക്കെ ഒ​​ന്നു​​പോ​​യി. യാ​​ത്ര അ​​വ​​ന് ഇ​​ഷ്ടാ​​ണെ​​ന്നു തോ​​ന്നു​​ന്നു. അ​​വ​​നൊ​​ന്ന് ഫ്ര​​ഷാ​​യി.’’

‘‘ഞാ​​നാ​​കെ പേ​​ടി​​ച്ചു​​പോ​​യി. പ​​റ​​ഞ്ഞി​​ട്ടു​​ പോ​​യി​​ക്കൂ​​ടെ നി​​ങ്ങ​​ള്‍ക്ക്?’’

‘‘യാ​​ത്ര എ​​നി​​ക്കും ആ​​ശ്വാ​​സ​​മാ​​ണ്. കൃ​​ത്യ​​മാ​​യും തീ​​ര്‍ച്ച​​യാ​​യും അ​​നു​​ഭ​​വി​​ക്കാ​​ന്‍ ഇ​​ട​​യു​​ള്ള ആ​​പ​​ത്തു​​ക​​ളെ കു​​റ​​ച്ചു​​ നേ​​ര​​ത്തേ​​ക്കെ​​ങ്കി​​ലും ന​​മ്മ​​ള്‍ മ​​റ​​ന്നു​​പോ​​കു​​മ​​ല്ലോ. പി​​ന്നെ ഞാ​​ന്‍ ആ​​ത്മ​​ഹ​​ത്യ​​ചെ​​യ്യു​​മെ​​ന്നൊ​​ന്നും നീ ​​ഭ​​യ​​പ്പെ​​ടേ​​ണ്ട. ആ​​ര്‍ത​​ര്‍ കോ​​​സ്‍ലര്‍ എ​​ന്ന എ​​ഴു​​ത്തു​​കാ​​ര​​ന്‍ പ​​റ​​ഞ്ഞ​​തു​​പോ​​ലെ trying to commit suicide is a gamble. അ​​തി​​ന്റെ അ​​ന​​ന്ത​​ര​​ഫ​​ലം ജ​​യി​​ച്ച​​വ​​ന​​ല്ല, തോ​​റ്റ​​വ​​നാ​​ണ് അ​​റി​​യാ​​ന്‍ പോ​​കു​​ന്ന​​ത്. അ​​ങ്ങ​​നെ ചി​​ന്തി​​ക്കു​​മ്പോ​​ള്‍ ന​​മ്മ​​ള്‍ മ​​റ്റ് ആ​​ശ്വാ​​സ​​സ​​ങ്കേ​​ത​​ങ്ങ​​ള്‍ തേ​​ടി​​ക്കൊ​​ണ്ടി​​രി​​ക്കും.’’

‘‘ആ​​ശ്വാ​​സ​​മോ? എ​​ന്നെ വി​​ഷ​​മി​​പ്പി​​ച്ചി​​ട്ടു​​ള്ള ആ​​ശ്വാ​​സ​​മൊ​​ന്നും അ​​ങ്ങ​​നെ നി​​ങ്ങ​​ള​​നു​​ഭ​​വി​​ക്ക​​ണ്ട.’’

അ​​റി​​യാ​​തെ​​യാ​​ണ് അ​​യാ​​ള​​തു പ​​റ​​ഞ്ഞു​​പോ​​യ​​ത്. പി​​ന്നെ വേ​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്നുവെന്നു തോ​​ന്നി.

പ​​റ​​യാ​​ന്‍ എ​​ന്ത​​ധി​​കാ​​ര​​മാ​​ണു​​ള്ള​​ത്? ആ​​രു​​മ​​ല്ല. ഒ​​ര​​ധി​​കാ​​ര​​വു​​മി​​ല്ല.

പി​​ന്നീ​​ട് ക​​ണ്ട് സോ​​റി പ​​റ​​ഞ്ഞ​​പ്പോ​​ള്‍ അ​​യാ​​ളു​​ടെ ത​​ല​​യി​​ല്‍ ത​​ലോ​​ടി​​ക്കൊ​​ണ്ട് അ​​വ​​ര്‍ പ​​റ​​ഞ്ഞു, ‘‘ന​​മ്മ​​ളൊ​​രാ​​ളെ ഒ​​രു​​പാ​​ട് സ്‌​​നേ​​ഹി​​ക്കു​​ന്നു, ഡി​​പെ​​ന്‍ഡ് ചെ​​യ്യു​​ന്നു എ​​ന്നൊ​​ക്കെ പ​​റ​​യു​​മ്പോ​​ള്‍ പേ​​ടി​​ക്കേ​​ണ്ട കാ​​ര്യ​​മാ​​ണ്. ഒ​​ന്നി​​നും അ​​തി​​ന്റെ പീ​​ക്കി​​ലെ​​ത്തി​​യാ​​ല്‍ പി​​ന്നെ മു​​ന്നോ​​ട്ടു​​ പോ​​വാ​​ന്‍ പ​​റ്റി​​ല്ല. പി​​ന്നെ താ​​ഴോ​​ട്ടി​​റ​​ങ്ങു​​ക​​യേ വ​​ഴി​​യൊ​​ള്ളൂ. വി​​ട്ടു​​പോ​​വു​​ക​​യേ വ​​ഴി​​യൊ​​ള്ളൂ. അ​​ത് അ​​തി​​ന്റെ സ്വാ​​ഭാ​​വി​​ക​ ​പ​​രി​​ണാ​​മ​​മാ​​ണ്. ന​​മ്മ​​ള​​ത് ഏ​​ക്‌​​സെ​​പ്റ്റ് ചെ​​യ്‌​​തേ മ​​തി​​യാ​​കൂ.’’

രാ​​ജീ​​വ​​ന്‍ മ​​റു​​ത്തൊ​​ന്നും പ​​റ​​ഞ്ഞി​​ല്ല. എ​​ന്തി​​നാ​​ണെ​​ന്ന​​റി​​യാ​​തെ അ​​യാ​​ളു​​ടെ ക​​ണ്ണു​​ക​​ള്‍ നി​​റ​​ഞ്ഞൊ​​ഴു​​കു​​ക മാ​​ത്രം ചെ​​യ്തു.

*******

 മൂ​​ന്നു ദി​​വ​​സ​​മാ​​യി എ​​ന്തൊ​​രു പെ​​രു​​മ​​ഴ​​പ്പെ​​യ്ത്താ​​ണ്.

രാ​​ത്രി​​യാ​​ണോ പ​​ക​​ലാ​​ണോ എ​​ന്ന​​റി​​യാ​​തെ ഇ​​രു​​ട്ട​​ട​​ച്ചു മ​​ഴ​​പെ​​യ്യു​​ക​​യാ​​ണ്.

പു​​റ​​ത്തി​​റ​​ങ്ങാ​​ന്‍ പ​​റ്റു​​ന്നി​​ല്ല.

മോ​​ള്‍ക്ക് ചെ​​റി​​യൊ​​രു പ​​നി​​യു​​മു​​ണ്ട്. ടെ​​ന്‍ഷ​​നി​​ര​​ട്ടി​​പ്പി​​ക്കാ​​നാ​​യി പ​​തി​​വു​​പോ​​ലെ ടീ​​ച്ച​​റെ ഫോ​​ണി​​ല്‍ കി​​ട്ടു​​ന്നി​​ല്ല. മൂ​​ന്നാ​​ലു ദി​​വ​​സാ​​യി യാ​​തൊ​​രു വി​​വ​​ര​​വു​​മി​​ല്ല. ആ​​ദ്യ​​ത്തെ ര​​ണ്ട് ദി​​വ​​സം റി​​ങ് പോ​​യി​​രു​​ന്നു. പി​​ന്നെ അ​​തു​​മി​​ല്ല. റി​​ങ്‌​​ടോ​​ണി​​ലെ പാ​​ട്ടി​​ന്റെ മൂ​​ന്നാ​​ലു വ​​രി​​ക​​ള്‍ ബൈ​​ഹാ​​ര്‍ട്ടാ​​യി എ​​ന്ന​​ല്ലാ​​തെ വേ​​റെ മെ​​ച്ച​​മൊ​​ന്നു​​ണ്ടാ​​യി​​ല്ല. അ​​യാ​​ള്‍ വെ​​റു​​തെ ആ ​​പാ​​ട്ടി​​നെ​​ക്കു​​റി​​ച്ചാ​​ലോ​​ചി​​ച്ചു. ന​​ല്ല ലി​​റി​​ക്‌​​സ്!

‘‘തും ​​ആ​​ഗ​​യെ ഹോ ​​നൂ​​ര്‍ ആ​​ഗ​​യാ ഹൈ...

​​ന​​ഹി തൊ ​​ച​​രാ​​ഗൊ സെ ​​ല​​വ് ജാ ​​ര​​ഹീ ദി...

​​ജീ​​നെ കി ​​തും​​സെ വ​​ജെ മി​​ല്‍ഗ​​യി ഹെ...’’

​​നീ വ​​ന്ന​​പ്പോ​​ള്‍ വെ​​ളി​​ച്ച​​വും വ​​ന്നു.

ഇ​​ല്ലെ​​ങ്കി​​ല്‍ വി​​ള​​ക്കി​​ല്‍നി​​ന്ന് വെ​​ട്ടം പൊ​​യ്‌​​പ്പോ​​കു​​മാ​​യി​​രു​​ന്നു.

നീ​​യെ​​നി​​ക്ക് ജീ​​വി​​ക്കാ​​നു​​ള്ള ഒ​​രു കാ​​ര​​ണം ത​​ന്നു...

ഏ​​താ​​ണ്ട് ഇ​​ങ്ങ​​നെ​​യൊ​​ക്കെ ആ​​യി​​രി​​ക്കാം ഇ​​തി​​ന്റെ അ​​ർഥം. കൊ​​ള്ളാം.

ടീ​​പ്പോ​​യി​​ല്‍ വെ​​ച്ച മൊ​​ബൈ​​ല്‍ ഉ​​റ​​ഞ്ഞു​​തു​​ള്ളു​​ന്നു​​ണ്ട്. പോ​​യി​​നോ​​ക്കി​​യ​​പ്പോ​​ള്‍ കൂ​​ടെ പ​​ഠി​​ച്ചി​​രു​​ന്ന ല​​ത്തീ​​ഫാ​​ണ്:

‘‘നീ ​​ടി​​.വി​​യു​​ടെ മു​​ന്നി​​ലാ​​ണോ?’’

‘‘അ​​ല്ല.’’

‘‘എ​​ങ്കി​​ല്‍ വേ​​ഗം ടി​​.വി വെ​​ക്ക്.’’

അ​​വ​​ന്‍ ഫോ​​ണ്‍വെ​​ച്ചു​​ക​​ള​​ഞ്ഞു.

ഇ​​ടു​​ക്കി​​യി​​ലെ​​വി​​ടെ​​യോ മ​​ല​​യി​​ടി​​ച്ചി​​ലു​​ണ്ടാ​​യ വാ​​ര്‍ത്ത ടി​​.വി​​യി​​ല്‍ എ​​ക്‌​​സ്‌​​ക്ലു​​സീ​​വ് ന്യൂ​​സാ​​യി പു​​റ​​ത്തു​​വ​​രു​​ന്നു​​ണ്ട്. രാ​​ജീ​​വ​​ന്‍ ടി.​​വി​​യു​​ടെ തൊ​​ട്ടു​​മു​​ന്നി​​ല്‍ പോ​​യി നി​​ന്ന് ക​​ണ്ണും കാ​​തും കൂ​​ര്‍പ്പി​​ച്ചു.

ഇ​​ത്... ഇ​​ത്...

അ​​റി​​യു​​ന്ന സ്ഥ​​ല​​മാ​​ണ​​ല്ലോ...

അ​​റി​​യു​​ന്ന...​​ അ​​റി​​യു​​ന്ന... ഇ​​ത്...​​ അ​​ത​​ല്ലേ...

അ​​യാ​​ള്‍ നി​​ല​​ത്തി​​രു​​ന്നു​​പോ​​യി. ഈ​​ശ്വ​​രാ നെ​​ഞ്ചി​​ലേ​​ക്ക് ആ​​രാ​​ണ് ഒ​​രു മ​​ല​​യി​​ടി​​ച്ചി​​ട്ട​​ത്?

എ​​വി​​ടെ​​യും ഒ​​രു കു​​ന്ന​​ട​​ര്‍ന്നൊ​​ഴു​​കി​​പ്പ​​ര​​ന്ന ക​​രി​​ങ്ക​​ല്‍ക്ക​​ഷ​​ണ​​ങ്ങ​​ള്‍മാ​​ത്രം. എ​​വി​​ടെ..? തൊ​​ണ്ട​​യു​​ടെ അ​​റ്റ​​ത്ത് കു​​ടു​​ങ്ങി​​യ ഒ​​രു ക​​ട​​ച്ചി​​ല്‍ ഒ​​രു പെ​​രു​​മ​​ഴ​​യാ​​യി പെ​​യ്തി​​രു​​ന്നെ​​ങ്കി​​ല്‍ എ​​ന്ന​​യാ​​ള്‍ ആ​​ഗ്ര​​ഹി​​ച്ചു. ഉ​​ള്ളി​​ല്‍ ആ​​ര്‍ത്ത​​ല​​ച്ചു​​വ​​ന്ന ഒ​​രു ക​​ര​​ച്ചി​​ല്‍ വി​​ഴു​​ങ്ങി​​ക്കൊ​​ണ്ട് അ​​യാ​​ള്‍ പു​​റ​​ത്തേ​​ക്കു​​ള്ള വാ​​തി​​ലി​​നു നേ​​രെ ഓ​​ടി.

പെ​​ട്ടെ​​ന്ന്... എ​​ന്തി​​ലോ ത​​ട്ടി​​യ​​തു​​പോ​​ലെ അ​​യാ​​ള്‍ നി​​ന്നു​​പോ​​യി.

പു​​റ​​ത്തു വ​​രാ​​ന്ത​​ക്കു​​മ​​പ്പു​​റം മ​​ര​​ങ്ങ​​ള്‍ മു​​ടി​​യ​​ഴി​​ച്ചാ​​ടു​​ന്ന, കാ​​റ്റ് ചൂ​​ളം കു​​ത്തു​​ന്ന മ​​ഴ​​യി​​ല്‍ ന​​ന​​ഞ്ഞൊ​​ട്ടി കൈ ​​കൂ​​പ്പി​​നി​​ൽക്കു​​ക​​യാ​​ണ് ഒ​​രു പെ​​ണ്‍രൂ​​പം. തി​​രി​​ച്ച​​റി​​യ​​ലി​​ന്റെ, ത​​ക​​ര്‍ച്ച​​യു​​ടെ, മ​​ര​​വി​​പ്പി​​ന്റെ ഏ​​കാ​​ന്ത​​ നി​​മി​​ഷ​​ങ്ങ​​ള്‍ക്കൊ​​ടു​​വി​​ല്‍ പെ​​രു​​മ​​ഴ​​യി​​ലേ​​ക്ക്, ഒ​​രു കു​​ട​​ പോ​​ലു​​മെ​​ടു​​ക്കാ​​തെ ഇ​​റ​​ങ്ങി​​യോ​​ടു​​മ്പോ​​ള്‍ അ​​യാ​​ള്‍ പി​​റ​​കോ​​ട്ട് വി​​ളി​​ച്ചു​​പ​​റ​​ഞ്ഞു, ‘‘അ​​ക​​ത്തേ​​ക്കു ചെ​​ല്ല്...​​ കു​​ട്ടി​​ക്കു പ​​നി​​ക്കു​​ന്നു​​ണ്ട്...’’

(ചിത്രീകരണം: ആർ. തുഹിൻ റോസ്​)

News Summary - weekly literature story