ബുദ്ധനും കുഞ്ഞുമേരിയും

ഞാ​യ​റാ​ഴ്ച​യു​ടെ ആ ​ഒ​രു മ​ന്ദാ​വ​സ്ഥ അ​നി​ൽ മോ​ഹ​ന്റെ പ​ത്രം വാ​യ​ന​യി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അ​ന്നേ​ര​മാ​ണ് ഒ​രു ക​പ്പു കാ​പ്പി​യു​മാ​യി വ​ന്ന് സാ​വി​ത്രി ഓ​ർ​മ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​ത്–

എ​ന്താ​ണ് സാ​റേ​യി​ത്. വ​ള്ളീം പു​ള്ളീ​മൊ​ക്കെ വ​ന്നി​ട്ടു വാ​യി​ക്കാം. പ​ള്ളി വി​ടും​മു​മ്പേ ചെ​ല്ലാ​ൻ നോ​ക്കൂ നി​ങ്ങ​ൾ.

ഒ​രു​ക​ണ​ക്കി​ന് അ​പ്പ​റ​ഞ്ഞ​തി​ൽ കാ​ര്യ​മി​ല്ലാ​തി​ല്ല. കു​റേ നാ​ളാ​യി​ട്ടു​ള്ള, മൂ​ത്ത​വ​ളു​ടെ ആ​ഗ്ര​ഹ​മാ​ണ് നി​ർ​ബ​ന്ധ​ത്തി​നു പി​ന്നി​ൽ. എ​ന്നാ​ൽ, ഒ​രു ബു​ദ്ധി​സ്റ്റ് അ​തെ​ങ്ങ​നെ ക​ഴി​ക്കും എ​ന്നൊ​ക്കെ വി​ചാ​രി​ച്ച് നീ​ട്ടി​ക്കൊ​ള്ളി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ഇ​തേ​വ​രെ. ക​ഴി​ഞ്ഞ ത​വ​ണ​യും ശ്ര​ദ്ധാ​ഹാ​ളി​ലെ മീ​റ്റി​ങ്ങി​ൽ ത​മ്പി​മാ​ഷ് പ്ര​ത്യേ​കം പ​റ​ഞ്ഞ​താ​ണ് ബു​ദ്ധി​സ്റ്റു​ക​ൾ ഇ​നി​യൊ​രി​ക്ക​ലു​മ​ത് ക​ഴി​ക്ക​രു​തെ​ന്ന്. എ​ന്നാ​ൽ, കു​ടും​ബ​മാ​ണോ ബു​ദ്ധ​നാ​ണോ വ​ലു​തെ​ന്ന പി​രി​മു​റു​ക്കം അ​നു​ഭ​വി​ക്കേ​ണ്ട​ത് ഈ ​ന​മ്മ​ളും. എ​ന്താ​യാ​ലും, ഇ​നി​യി​പ്പോ​ൾ ര​ക്ഷ​യി​ല്ല. പ​ള്ളി വി​ട്ടു​ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ൽ​പി​ന്നെ ഒ​രു പൂ​ര​ത്തി​നു​ള്ള ആ​ളു​ണ്ടാ​കും അ​വി​ടെ. നേ​ര​ത്തേ ചെ​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ എ​ല്ലു ക​ണ്ട് മ​ട​ങ്ങേ​ണ്ടി​വ​രും. ക​ഴി​ഞ്ഞ​യാ​ഴ്ച ചി​ക്ക​നാ​യി​രു​ന്നു. എ​ന്നാ​ൽ, ഇ​ള​യ​തി​ന് ബീ​ഫാ​ണി​ഷ്​​ടം. സാ​വി​ത്രി​ക്കാ​ണെ​ങ്കി​ൽ മീ​നും. ര​ണ്ടു ദി​വ​സം​മു​മ്പേ പാ​ള​യ​ത്തു​നി​ന്നും വാ​ങ്ങി​യ ചൂ​ര​യി​ൽ അ​മോ​ണി​യം മ​ഴ​വി​ല്ലാ​യ് തി​ള​ങ്ങി​യ​തി​ൽ​പി​ന്നെ ത​ൽ​ക്കാ​ല​ത്തേ​ക്ക് മീ​നൊ​ന്നും വേ​ണ്ടെ​ന്നു​വെ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. വേ​ഗ​ത്തി​ൽ ഉ​ടു​പ്പി​ട്ടി​റ​ങ്ങു​മ്പോ​ൾ അ​വ​ൾ പി​ന്നി​ൽ​നി​ന്ന് കൂ​ട്ടി​ച്ചേ​ർ​ക്കാ​ൻ മ​റ​ന്നി​ല്ല–

അ​തേ​യ്..., അ​ര​ക്കി​ലോ മ​തി. ചേ​ന​യി​ട്ടു വെ​ക്കാം. ഇ​പ്പോ​ത​ന്നെ ക​ണ്ടി​ല്ല്യേ ര​ണ്ടി​ന്റേം കോ​ലം. അ​വ​സാ​നം ചെ​ക്ക​ന്മാ​രെ കി​ട്ടാ​ണ്ട്.

ഓ, ​ഇ​വ​ളു​ടെ​യൊ​രു കാ​ര്യ​മെ​ന്ന് ഉ​ള്ളി​ൽ ചി​രി​ച്ചു. സ്​​കൂ​ട്ട​ർ സ്റ്റാ​ർ​ട്ടാ​ക്കി​യ​തും ഇ​ട​വ​ഴി പി​ന്നി​ട്ട​തു​മൊ​ന്നും അ​റി​ഞ്ഞി​ല്ല. എ​ന്താ​യാ​ലും ബു​ദ്ധ​ൻ ക​ഴി​ച്ച​ത​ല്ലേ, പി​ന്നെ​ന്താ​ണു പ്ര​ശ്ന​മെ​ന്ന് സ്വ​യം സ​മാ​ധാ​നി​ച്ചു. അ​ല്ലെ​ങ്കി​ലും വ​രാ​ഹം അ​ത്ര​ക്കു മ്ലേ​ച്ഛ​മാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ പു​ള്ളി ക​ഴി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നോ. അ​തേ​സ​മ​യം, ബു​ദ്ധ​ന്റെ ജീ​വ​ൻ ഗു​ലു​മാ​ലാ​യ​ത് അ​ത് തി​ന്നും. ദുഃ​ഖ​ക​ര​മെ​ന്ന​ല്ലാ​തെ മ​റ്റെ​ന്തു പ​റ​യാ​ൻ. ഒ​രു​പ​ക്ഷേ, അ​തൊ​രു ച​തി​യ​ല്ലെ​ന്ന് ആ​രു ക​ണ്ടു? ഭി​ക്ഷ​യാ​യി കി​ട്ടു​ന്ന​തെ​ന്തും സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​ൽ വാ​ങ്ങി​ക്ക​ഴി​ച്ച​താ​ണ് പാ​വം. ബു​ദ്ധ​നു​ണ്ടോ ഇ​ല​യും പൂ​വും പു​ഴു​വും വ​രാ​ഹ​വും ത​മ്മി​ൽ ഭേ​ദം. എ​ല്ലാം ഒ​ന്നു​ത​ന്നെ – ത​ത്ത്വ​മ​സി. അ​തി​നു പ​ക്ഷേ, എ​ട്ടി​ന്റെ പ​ണി​യും കി​ട്ടി. അ​ദ്വൈ​ത​ചി​ന്ത​യു​ടെ പ​രി​ണ​തി അ​ങ്ങ​നെ​യും.

വെ​പ്പ് ന​ന്നാ​യാ​ലു​മി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ഇ​നി ന​മ്മ​ൾ ക​ഴി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. ഈ ​വ​യ​സ്സി​ലൊ​െ​ക്ക ഒ​രു തീ​രു​മാ​നം എ​ടു​ത്തി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ​പി​ന്നെ എ​പ്പോ​ഴാ​ണ​ത്. ഇ​റ​ച്ചി ഏ​താ​ണെ​ങ്കി​ലും മു​റി​ക്ക​ൽ സ്വ​ന്തം പ​ണി​യാ​ണ്. പാ​ച​കം വീ​ട്ടു​കാ​ര​ത്തി​യു​ടേ​തും. തി​രി​ച്ച​ത് സം​ഭ​വി​ക്കാ​റി​ല്ല. പൊ​തു​വെ, പാ​തി​യ​മ്പു​റ​ത്തി​ന്റെ പി​ന്നി​ലി​രു​ന്നാ​ണ് ഇ​റ​ച്ചി നു​റു​ക്കാ​റ്. അ​തി​നി​ടെ പെ​ട്ടെ​ന്നാ​ണ് അ​തി​ന്റെ വെ​ളു​വെ​ളു​ത്ത തൊ​ലി​പ്പു​റ​ത്ത് നേ​ർ​ത്ത രോ​മ​ങ്ങ​ൾ​ക്കി​ട​യി​ൽ പ​യ​ർ​മ​ണി​ക​ണ​ക്ക് എ​ന്തോ ഒ​ന്ന് തി​ണ​ർ​ത്തു കി​ട​ക്കു​ന്ന​തു ക​ണ്ട​ത്. സൂ​ക്ഷി​ച്ചു​നോ​ക്കി​യ​പ്പോ​ൾ ഫ്ല​ഷു​മാ​യി പ​റ്റി​ച്ചേ​ർ​ന്ന​ങ്ങ​നെ ചു​വ​ന്നു​തു​ടു​ത്ത്. ഓ​ർ​ത്ത​പ്പോ​ൾ വ​ല്ലാ​ണ്ടാ​യി. ഇ​നി എ​ങ്ങ​നെ​യി​ത് ഡീ​ൽ ചെ​യ്യു​മെ​ന്നാ​യി അ​ടു​ത്ത ചി​ന്ത. ഏ​തു ഭാ​ഗം​വെ​ച്ചു മു​റി​ച്ചു​മാ​റ്റും. എ​ന്താ​യാ​ലും അ​വ​ളി​ത് അ​റി​യേ​ണ്ട. പെ​ട്ടെ​ന്ന് കൈ ​സ്വ​യം പി​ൻ​വ​ലി​ഞ്ഞു. തി​ണ​ർ​പ്പി​നു​മേ​ലെ​യി​രു​ന്ന ക​ത്തി വ​ല​ത്തോ​ട്ടു തെ​ന്നി​ത്തി​രി​ഞ്ഞു. ആ​ലോ​ചി​ക്ക​വെ വീ​ണ്ടും പ്ര​ശ്ന​മാ​യി. ആ ​അ​ങ്ക​ലാ​പ്പി​ൽ​പെ​ട്ട് ക​ണ്ണ​ട​ച്ചു ധ്യാ​നി​ച്ചു. എ​ന്തും വ​ര​ട്ടെ​യെ​ന്നു​വെ​ച്ച് ഞെ​ട്ടി​നു പി​ന്നി​ലാ​യി ഒ​രു​ദ്ദേ​ശ​ത്തോ​ടെ വ​ട്ട​ത്തി​ൽ ഒ​രൊ​റ്റ വ​ലി​യ​ങ്ങു​വെ​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു. ര​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടെ​ന്നു ക​രു​തി ക​ണ്ണു​തു​റ​ന്ന​പ്പോ​ൾ പ​ക്ഷേ, വേ​ർ​പെ​ട്ട ചെ​മ്മൊ​ട്ട് അ​താ തു​റി​ച്ചു​നോ​ക്കു​ന്നു താ​ഴെ. ചോ​ര പ​ക്ഷേ, ഇ​റ​ച്ചി​യി​ൽ​നി​ന്ന​ല്ല​ല്ലോ എ​ന്ന് ഞെ​ട്ട​ലോ​ടെ​യ​റി​ഞ്ഞു. ഇ​ട​ത്തേ ചൂ​ണ്ടാ​ണി​വി​ര​ൽ ചു​വ​പ്പി​ൽ ന​ന​ഞ്ഞു കു​തി​ർ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇ​ഷ്​​ട​മ​ല്ലാ​ത്തൊ​രു കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ ഇ​ട​പെ​ട്ട​തി​ന്റെ ശി​ക്ഷ​യാ​കാം.

ഡൈ​നി​ങ് ടേ​ബി​ളി​നു മു​ന്നി​ലി​രു​ന്ന​പ്പോ​ൾ വി​ര​ൽ​വേ​ദ​ന​യേ​ക്കാ​ൾ ആ ​പ​യ​ർ​മ​ണി​യാ​യി​രു​ന്നു മ​ന​സ്സി​ൽ. എ​ല്ലാ​വ​രു​ടെ​യും നി​ർ​ബ​ന്ധ​ത്തി​നു വ​ഴ​ങ്ങാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ പ്ര​ത്യേ​കം ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു. കൊ​ന്നാ​ൽ പാ​പം തി​ന്നാ​ൽ തീ​രു​മെ​ന്ന മ​ഹ​ദ് വ​ച​നം ത​ൽ​ക്കാ​ലം നി​ങ്ങ​ൾ ദീ​ക്ഷി​ച്ചോ​ളൂ, ഈ​യു​ള്ള​വ​നെ വെ​റു​തെ വി​ടൂ എ​ന്ന് ഉ​ള്ളി​ൽ പി​ന്നെ​യു​മു​റ​പ്പി​ച്ചു.

ഊ​ണു ക​ഴി​ഞ്ഞ ഉ​ട​നേ​ത്ത​ന്നെ ഒ​രു​ങ്ങി​യ​പ്പോ​ൾ സാ​വി​ത്രി​ക്ക​ത് അ​ത്ര പി​ടി​ച്ചി​ല്ല. അ​ജു നാ​രാ​യ​ണ​നെ​യൊ​ന്നു കാ​ണ​ണം. ഒ​രു​വി​ധ​ത്തി​ൽ പ​റ​ഞ്ഞൊ​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​സാ​നം. എ​ത്ര​യു​റ​പ്പു​ള്ള കാ​ര്യ​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും ശ​രി ഒ​രു​ത​രം വി​ക്ക​ൽ പ​തി​വാ​യ​തി​നാ​ൽ അ​വ​ള​തി​നെ തെ​റ്റി​ദ്ധ​രി​ക്കും. സ്​​നേ​ഹ​ക്കു​റ​വൊ​ന്നു​മി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ഇ​ത്തി​രി കൂ​ടു​ത​ലാ​യ​തി​ന്റെ തൊ​ന്ത​ര​വി​നാ​ൽ അ​വ​ളൊ​ന്ന് പി​ന്നെ വെ​റു​തെ കെ​റു​വി​ച്ചു കാ​ണി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യും; എ​വി​ടെ​യോ വാ​യ് നോ​ക്കാ​ൻ പോ​കു​ന്നു എ​ന്ന ധ്വ​നി​യോ​ടെ. ക​ണ്ടി​ല്ല കേ​ട്ടി​ല്ല എ​ന്ന മ​ട്ടി​ൽ വി​ട്ടു​ക​ള​യ​ണം ന​മ്മ​ൾ.

കാ​റി​ന്റെ ഡോ​ർ തു​റ​ന്ന് അ​ക​ത്തു​കേ​റി മ്യൂ​സി​ക് ഓ​ൺ ചെ​യ്ത​പ്പോ​ഴാ​ണ് ആ ​കെ​ട്ടൊ​ന്ന് പോ​യ​ത്. എ​ല്ലാ​റ്റി​നെ​യും സം​ഗീ​ത​ത്തി​ൽ മു​ക്കി​ക്കൊ​ല്ലാ​ൻ എ​ന്നേ പ​ഠി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇ​ന്ന് മോ​ഹ​ന​മാ​വാം. പെ​ട്ടെ​ന്നാ​ണ് ജോ​ൺ​സ​ൺ​ മാ​ഷെ ഓ​ർ​മ​വ​ന്ന​ത്. മോ​ഹ​ന​ത്തി​ലി​ട്ട് പെ​രു​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ക​യ​ല്ലേ പു​ള്ളി. എ​ത്ര​യോ പാ​ട്ടു​ക​ൾ അ​തി​ൽ​ത​ന്നെ. ഹൊ, ​എ​ന്തൊ​രു ജീ​നി​യ​സ്. പാ​ട്ടി​ലൂ​ടെ സ​ഞ്ച​രി​ച്ചാ​ൽ ദൂ​ര​മ​റി​യി​ല്ല, യാ​തൊ​ന്നും ത​ന്നെ.

സ​മ​യ​ത്തി​നു​മു​മ്പേ എ​ത്തു​ക എ​ന്നു​ള്ള​ത് പ​ണ്ടു​മു​ത​ലേ​യു​ള്ള ശീ​ല​മാ​ണ്. വെ​യി​ൽ ചാ​യാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യി​ട്ടും ബീ​ച്ചി​ൽ ആ​ളു​ക​ൾ ന​ന്നേ കു​റ​വാ​യി​രു​ന്നു. തെ​ങ്ങി​ൻ മ​റ​പ​റ്റി വ​ണ്ടി​യൊ​തു​ക്ക​െ​വ പെ​ട്ടെ​ന്നാ​ണ് അ​ജു​വി​ന്റെ കോ​ൾ വ​ന്ന​ത്. എ​ന്തൊ​രു ടൈ​മി​ങ്ങാ​ണ് പ​ഹ​യ​ന്റെ.

ഓ..., ​ഇ​വി​ടെ​ത്ത​ന്നെ​യു​ണ്ടെ​ടാ. ക​ൽ​മ​ണ്ഡ​പ​ത്തി​ന​രി​കെ.

–ക​ട​ൽ​ത്തി​ര​യു​ടെ ഒ​ച്ച​യെ ക​ട​ത്തി​വെ​ട്ടാ​ൻ അ​ല​റേ​ണ്ടി​വ​ന്നു.

ദേ ​എ​ത്തി​പ്പോ​യ്.

–പ​രു​ക്ക​നാ​ണെ​ങ്കി​ലും കാ​റ്റി​ൽ ഒ​ഴു​കി​വ​രും​പോ​ലെ​യാ​ണ് അ​വ​ന്റെ ശ​ബ്ദം.

മ​ത്സ്യ​ക​ന്യ​ക​യു​ടെ ഇ​ട​തു​വ​ശ​ത്തു​നി​ന്ന് ന​ട​ന്ന​ടു​ക്കു​ന്ന അ​ജു. കൂ​ടെ​യു​ള്ള​താ​യി​രി​ക്കും ക​ക്ഷി. ബു​ദ്ധി​സ്റ്റ് പെ​ണ്ണാ​ണെ​ന്നും അ​വ​ൾ സു​ന്ദ​രി​യാ​ണെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല​ല്ലോ എ​ന്നോ​ർ​ത്തു.

അ​ടു​ത്തു​വ​ന്ന​തും അ​വ​ൻ–

ഹാ​യ്...

ങാ...

​നേ​ര​ത്തേ എ​ത്തി​യോ നീ.

​ഏ​യ്, ഒ​ര​ഞ്ചു മി​നി​ട്ട്.

ഇ​തു കു​ഞ്ഞു​മേ​രി.

ന​മ​സ്​​കാ​രം.

ന​മു​ക്കി​വി​ടെ​ത്ത​ന്നെ ഇ​രു​ന്നാ​ലോ.

അ​തി​നെ​ന്താ.

അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ വേ​ണ്ട, ആ ​തെ​ങ്ങു​ക​ളു​ടെ ത​ണ​ല​ത്തി​രി​ക്കാം.

–അ​തും പ​റ​ഞ്ഞ് അ​ജു മു​മ്പേ ന​ട​ന്നു.

അ​തി​നെ​ന്താ​ണ് വി​രോ​ധം എ​ന്ന​മ​ട്ടി​ലാ​ണ് അ​നി​ലി​ന്റെ​യും മേ​രി​യു​ടെ​യും നോ​ട്ടം. ന​ട​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ടെ മ​ണ​ൽ​പ​ര​പ്പി​ൽ​നി​ന്നൊ​രു ശം​ഖു കി​ട്ടി കു​ഞ്ഞു​മേ​രി​ക്ക്. അ​ത​ല്ലെ​ങ്കി​ലും കൂ​ട്ടം​കൂ​ടി ന​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ വ​ഴി​യി​ൽ​നി​ന്ന് എ​ന്തെ​ങ്കി​ലു​മൊ​ക്കെ കി​ട്ടു​ന്ന സൗ​ഭാ​ഗ്യം പെ​ണ്ണു​ങ്ങ​ൾ​ക്കേ ഉ​ണ്ടാ​കൂ. ചി​ല​പ്പോ​ൾ, എ​ന്നേ​ര​വും ഭൂ​മി​യെ സ്​​നേ​ഹി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ന​ട​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​ലാ​വാം അ​ത്. കി​ട്ടി​യ​പാ​ടെ ഒ​രു അ​മൂ​ല്യ​വ​സ്​​തു​വി​നോ​ടെ​ന്ന​വ​ണ്ണം അ​തി​നെ ത​ഴു​കി​യൊ​തു​ക്കി ത​ന്റെ സ​ഞ്ചി​ക്ക​ക​ത്തേ​ക്കു നി​ക്ഷേ​പി​ച്ച് മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യി അ​വ​ൾ ചു​ണ്ടു​കോ​ടി​യൊ​രു മ​ന്ദ​ഹാ​സം മി​ന്നി​ച്ചു. അ​തി​നെ​ന്താ, പു​ഞ്ചി​രി​യെ പെ​ട്ടെ​ന്നു​ത​ന്നെ പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ക്കാ​ൻ മി​ടു​ക്ക​രാ​ണ​ല്ലോ ഈ ​ആ​ണു​ങ്ങ​ൾ.

ക​ട​ൽ വി​സ്​​തൃ​തി​യി​ൽ സ്വ​യം നീ​ല​ച്ചു​കി​ട​ക്കാ​തെ പി​ന്നെ​ങ്ങ​നെ. അ​തി​ലേ​ക്ക​ണ​യാ​ൻ അ​ങ്ങ​ക​ലേ നി​ന്ന് നേ​ർ​ത്ത മ​ഞ്ഞ​രാ​ശി നു​റു​ങ്ങി​നു​റു​ങ്ങി തു​ഴ​യു​ക​യാ​ണ്. ആ ​ക​ണ​ങ്ങ​ളി​റ്റി​യ മ​ണ​ലി​ൽ കാ​ലു​ക​ൾ നീ​ട്ടി​യി​രു​ന്ന അ​നി​ലി​ന്റെ ചാ​രെ കാ​ൽ മ​ട​ക്കി​ച്ചെ​രി​ച്ച് അ​ജു​വും സ്വ​സ്​​ഥ​മാ​യി. പ​ത്മാ​സ​ന​ത്തി​ലി​രി​ക്കാ​നാ​ണ് കു​ഞ്ഞു​മേ​രി തീ​രു​മാ​നി​ച്ച​ത്. സ്​​ത്രീ​ക​ൾ​ക്കു​വേ​ണ്ടി​യാ​ണ് പ​ത​ഞ്ജ​ലി മ​ഹ​ർ​ഷി പ​ത്മാ​സ​നം ക​ണ്ടു​പി​ടി​ച്ച​തെ​ന്ന് ഉ​ള്ളി​ൽ ര​സം​കൊ​ണ്ടു അ​നി​ൽ. ഈ ​യോ​ഗ​നി​ല അ​വ​രി​ലാ​ണ് അ​തീ​വ​ലാ​വ​ണ്യ​മാ​ർ​ന്ന് വി​ട​ർ​ന്നു വി​ല​സു​ന്ന​ത്. ഇ​ളം​മ​ഞ്ഞ നി​റ​ത്തി​ലു​ള്ള കോ​ട്ട​ൺ​സാ​രി​യി​ലൂ​ടെ പോ​ക്കു​വെ​യി​ൽ കു​ഞ്ഞു​മേ​രി​യി​ലേ​ക്ക് വ​ശ്യ​മാ​ർ​ന്നു​ക​ഴി​ഞ്ഞു.

മേ​രീ... പ്ലീ​സ്.

തു​ട​ങ്ങി​വെ​ക്കാ​നു​ള്ള മു​ന്ന​റി​യി​പ്പാ​ണ് അ​ജു​വി​ന്റെ. അ​തു കേ​ൾ​ക്ക​ണ്ട താ​മ​സം അ​വ​ൾ സ​ന്ദ​ർ​ഭ​ത്തി​ലേ​ക്കു​ണ​ർ​ന്നു –

സോ​റി സ​ർ, അ​ജു പ​റ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​മ​ല്ലോ. തി​ബ​റ്റി​ൽ ഒ​രു റി​​െസ​ർ​ച്ച് േപ്രാ​ജ​ക്ടി​ലാ ഞാ​ൻ.

ഗു​ഡ്.

ആ​ദ്യം, ബു​ദ്ധി​സ​ത്തി​ലാ​ണ് തു​ട​ങ്ങി​യ​ത്. എ​ന്നാ​ൽ, അ​വി​ടെ​ച്ചെ​ന്ന​പ്പോ​ൾ ആ ​ജ​ന​ത​യി​ൽ​നി​ന്ന് ചെ​റി​യൊ​രു മാ​റ്റം റോ​ഹി​ങ്ക്യ​യി​ലേ​ക്ക്. ര​ണ്ടു​കൂ​ട്ട​രു​ടെ​യും പ​ലാ​യ​ന​ങ്ങ​ൾ, അ​ടി​മ​ത്തം അ​ങ്ങ​നെ പ​ല​തി​ലേ​ക്കും സ​ഞ്ച​രി​ച്ചു. പി​ന്നെ​യ​ത് ആ​ന്ത്ര​പ്പോ​ള​ജി​യി​ൽ എ​ത്തി​ച്ചേ​ർ​ന്നു. അ​ടി​മ​ത്ത​വും ആ​ന്ത്ര​പ്പോ​ള​ജി​യും. അ​തി​ന്റെ മ​നഃ​ശ്ശാ​സ്​​ത്ര​പ​ര​മാ​യ കൈ​വ​ഴി​ക​ൾ. കീ​ഴാ​ള അ​ടി​മാ​വ​ബോ​ധ​ത്തി​ന്റെ വി​ധേ​യ​ത്വം, അ​തി​ന്റെ സാ​മൂ​ഹ്യ–​മ​നഃ​ശാ​സ്​​ത്ര​സ്​​ഥി​ത​ത്വം, അ​ങ്ങ​നെ പ​ല​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു​മൊ​ക്കെ അ​റി​യ​ണ​മെ​ന്നു​ണ്ട്.

വ​ലി​യൊ​രു ടോ​പ്പി​ക്കാ​ണ​ല്ലോ കു​ട്ടീ.

ഉം. ​എ​വി​ടെ​നി​ന്ന് എ​ങ്ങ​നെ തു​ട​ങ്ങ​ണം എ​ന്നൊ​ന്നു​മ​റി​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അ​പ്പ​ഴാ ഇ​വി​ടെ​യൊ​രു ആ​ന്ത്ര​പ്പോ​ള​ജി സ്​​കോ​ള​റു​ണ്ടെ​ന്ന് അ​ജു പ​റ​ഞ്ഞ​ത്. ഞ​ങ്ങ​ൾ എം.​ജി​യി​ൽ​വെ​ച്ചു​ള്ള പ​രി​ച​യാ.

ചെ​റി​യൊ​രു പു​ഞ്ചി​രി​യോ​ടെ അ​നി​ൽ–

ഇ​തി​ലെ​വി​ടെ ബു​ദ്ധി​സം?

അ​ത് റി​സെ​ർ​ച്ചി​ന്റെ ഒ​രു കാ​ര​ണം മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു സ​ർ. എ​ന്നു​മു​ള്ള എ​ന്റെ വ​ഴി​വെ​ളി​ച്ചം.

ന​ല്ല ടേ​ണി​ങ്ങാ​ണ്. പ​ക്ഷേ, തി​ബ​റ്റി​ൽ​നി​ന്ന് മ​റ്റൊ​ന്നും..?

ഇ​ല്ലെ​ന്ന​ല്ല, ന​മ്മു​ടെ അ​യ്യ​മു​നി​യു​ടെ ശി​ഷ്യ​ൻ പ​ര​മ​ബു​ദ്ധ​ന്റെ ടീ​ച്ചി​ങ്ങ​ട​ങ്ങി​യ ഏ​താ​നും ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ൾ ഞാ​ന​വി​ടെ ക​ണ്ടി​രു​ന്നു. വി​സ്​​മ​യ​ക​ര​മാ​യ അ​നു​ഭ​വം​ത​ന്നെ​യ​ത്. പി​ന്നെ, ശ​രി​ക്കും പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ ഇ​തൊ​ന്നു​മ​ല്ലാ​ത്തൊ​രു റീ​സ​ൺ എ​ന്റെ കാ​ര്യ​ത്തി​ലു​ണ്ടെ​ന്നു കൂ​ട്ടി​ക്കോ. അ​താ​ണ​ടു​ത്ത ട്വി​സ്റ്റ്. അ​പ്പ​ച്ച​ന് ഡ​ൽ​ഹീ​ലാ​യി​രു​ന്നു ജോ​ലി. സ്​​കൂ​ളി​ങ് ക​ഴി​ഞ്ഞ​യു​ട​നെ ഞാ​ന​വി​ടെ​യെ​ത്തു​ന്നു. ജേ​ണ​ലി​സം ചെ​യ്ത​ത് ക​ൽ​ക്ക​ത്ത​യി​ലും. അ​തി​നു​ശേ​ഷം ടൈം​സ്​ ഓ​ഫ് ഇ​ന്ത്യ​യി​ൽ കു​റ​ച്ചു​കാ​ലം ജോ​ലി​നോ​ക്കി. അ​തി​നി​ടെ​യാ​ണ് ബു​ദ്ധ​ൻ കൂ​ടെ​ക്കൂ​ടി​യ​ത്. ക്രി​സ്​​തു​വി​ൽ​നി​ന്ന് ബു​ദ്ധ​നി​ലേ​ക്കു​ള്ള യാ​ത്ര.

സ്​​നേ​ഹ​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് ക​രു​ണ​യി​ലേ​ക്ക്.

–ചി​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് അ​ജു പൂ​രി​പ്പി​ച്ച​ത്.

മേ​രി തു​ട​ർ​ന്നു–

അ​ത​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, സ്​​നേ​ഹ​ത്തി​ന​ടി​യി​ൽ ഒ​രു​ത​രം ക​രു​ണ​യു​മു​ണ്ട​ല്ലോ. അ​തു​ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു തു​ട​ക്ക​വും. ക്രി​സ്​​തു​വും ബു​ദ്ധ​നും ചേ​ർ​ന്ന​പ്പോ​ൾ ആ ​ആ​ന​ന്ദം ചെ​റി​യ ചി​ല സാ​ന്ത്വ​ന​പ്ര​വൃ​ത്തി​യി​ലേ​ക്കെ​ന്നെ വ​ഴി​ന​യി​ച്ചു. അ​പ്പോ​ഴാ​ണ് ചി​ല ബാ​ല്യ​കാ​ല​സ്​​മ​ര​ണ​ക​ളെ അ​തു​ണ​ർ​ത്തി​യ​ത്. ദുഃ​ഖ​ക​ര​മാ​യ ചി​ല ഓ​ർ​മ​ക​ളി​ലൂ​ടെ... ക​ഥ​യ​ല്ല സ​ർ... ശ​രി​ക്കും ജീ​വി​തം​ത​ന്നെ.

ദുഃ​ഖി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ജീ​വി​തം ക​ഥ​യാ​യി​ക്കാ​ണു​ന്ന​താ​ണ് ന​ല്ല​ത്.

–അ​ജു.

മേ​രി–

എ​ന്നാ​ൽ, ന​മു​ക്ക​ത് കേ​വ​ലം ത​ത്ത്വ​ശാ​സ്​​ത്ര​പ​ര​മാ​യ ത​മാ​ശ. അ​വ​ർ​ക്ക​ത് വേ​ദ​ന​യാ​ണ്. എ​ന്നെ​യി​ന്നും ഹോ​ണ്ടു​ചെ​യ്യു​ന്ന, ആ​ഴ​ത്തി​ൽ​പ​തി​ഞ്ഞ പ്ര​ചോ​ദ​നം. എ​വി​ടെ​യോ ഒ​രു നീ​റ്റ​ലാ​യി പ​തു​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണ​ത്.

പൊ​തു​വെ, ജീ​വി​തം ജീ​വി​ച്ചു​തീ​ർ​ക്കു​ന്ന​വ​ർ സ്വ​യ​മ​ത് വേ​ദ​ന​യെ​ന്ന് അ​റി​യാ​റി​ല്ലെ​ടോ.

–അ​നി​ൽ.

മേ​രി–

ശ​രി​യാ​വാം. റി​സെ​ർ​ച്ചി​നി​ടെ ഒ​രു​ൾ​വി​ളി​യാ​യാ​ണ് ആ ​സ്​​മ​ര​ണ വ​ന്നു​തൊ​ട്ട​ത്. കു​ട്ടി​ക്കാ​ല​ത്ത് ഞാ​ന​ടു​ത്ത​റി​ഞ്ഞ കു​റ​ച്ചു മ​നു​ഷ്യ​രു​ടെ ജീ​വി​തം. അ​വ​ര​ങ്ങ​നെ ആ​യി​ത്തീ​ർ​ന്ന​തി​ന്റെ സാ​മൂ​ഹ്യ​പ​ശ്ചാ​ത്ത​ലം, മാ​ന​സി​ക​ഘ​ട​ന –അ​തൊ​ക്കെ​യാ​ണെ​ന്നെ ഉ​ല​ച്ച​ത്. അ​വ​രു​ടെ അ​ടി​മാ​വ​ബോ​ധം, വി​ധേ​യ​ത്വം, അ​നു​ഭ​വി​ച്ച ദാ​രി​ദ്യ്രം അ​ങ്ങ​നെ പ​ല​തി​ലൂ​ടെ​യും ആ​ഴ്ന്നി​റ​ങ്ങി മ​ന​സ്സു പൊ​ള്ളി.

താ​നി​ത്ര​യും ബൃ​ഹ​ത്താ​യൊ​രു ടോ​പ്പി​ക്കി​ലെ​ത്തി​യ​തി​ന്റെ കാ​ര​ണം മ​ന​സ്സി​ലാ​യി, എ​ന്നാ​ൽ...

അ​ത​ല്ല സ​ർ, ഞാ​ന​ത് പ​റ​യാം, അ​തി​നി​ടെ അ​പ്പ​ച്ച​ൻ മ​രി​ച്ചു. നാ​ട്ടി​ലെ ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളു​മ​റ്റു. ബാ​ല്യ​കാ​ലം ക​ഴി​ഞ്ഞ് ദ​ൽ​ഹി​യി​ലൂ​ടെ... ടി​ബ​റ്റി​ലൂ​ടെ....​പ​ര​മ​ബു​ദ്ധ​നി​ലൂ​ടെ... അ​ത് വ​ള​ർ​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. ടി​ബ​റ്റി​ൽ​വെ​ച്ചാ​ണ് ബു​ദ്ധ​ന്റെ മ​ര​ണ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് കൂ​ടു​ത​ല​റി​യു​ന്ന​ത്. മീ​റ്റ് ക​ഴി​ച്ച് ഒ​രാ​ൾ മ​ര​ണ​മ​ട​യു​ക. അ​ക്ക​ഥ​യി​ൽ ചി​ല പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ളു​ണ്ടെ​ന്നു ആ​ദ്യ​മേ തോ​ന്നി​യി​രു​ന്നു. അ​തെ​ന്താ​യാ​ലും, അ​തെ​ന്നെ കു​ട്ടി​ക്കാ​ല​ത്തേ​ക്ക് കൂ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു പോ​യി. എ​നി​ക്ക​റി​യി​ല്ല സ​ർ –ഇ​ങ്ങ​നെ​യും അ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​കു​മോ മ​നു​ഷ്യ​ർ​ക്ക്.

അ​തി​നി​ടെ ഫോ​ൺ വ​ന്ന​പ്പോ​ൾ അ​ജു മ​ണ​ൽ​ത്തി​ട്ടി​ൽ​നി​ന്ന് റോ​ഡി​ലേ​ക്കു ന​ട​ന്നു​കേ​റി.

ഈ ​പെ​ണ്ണ് എ​ന്തൊ​ക്കെ​യാ​ണ് പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്ന് അ​ത്ഭു​ത​പ്പെ​ട്ട് അ​നി​ൽ ഇ​രു​ന്നു. എ​ങ്കി​ലും പ​റ​യാ​തി​രു​ന്നി​ല്ല–

ഒ​ര​നു​ഭ​വ​ത്തെ റി​സെ​ർ​ച്ചി​ലേ​ക്ക് ക​ണ​ക്റ്റ് ചെ​യ്യു​ന്ന​തൊ​ക്കെ ന​ല്ല​താ. പ​ക്ഷേ, ആ ​റൊ​മാ​ന്റി​ക് ഏ​രി​യ​ക്ക​പ്പു​റ​ത്തേ​ക്ക് പോ​ണം ന​മ്മ​ൾ.

അ​ത​റി​യാ​ഞ്ഞി​ട്ട​ല്ല സ​ർ. പ​ക്ഷേ, ആ ​അ​നു​ഭ​വം ഒ​രു കാ​ര​ണ​വും അ​ത് വി​ടാ​തെ പി​ന്തു​ട​രു​ന്നു​വെ​ന്നും മാ​ത്രം. ആ​​രോ​ടെ​ങ്കി​ലു​മ​ത് ഷെ​യ​ർ ചെ​യ്യു​മ്പോ​ഴു​ള്ളൊ​രു റി​ലാ​ക്സേ​ഷ​ൻ.

അ​തു​കൊ​ള്ളാം. എ​ന്നാ പ​റ​ഞ്ഞോ​ളൂ.

–എ​ന്ന് അ​നി​ൽ ചി​രി​യ​മ​ർ​ത്തി.

നോ​ക്കൂ സ​ർ – ഒ​രു ക​ല്യാ​ണ​വീ​ടാ​ണ് എ​ന്റെ വീ​ടി​ന്റെ തൊ​ട്ട​പ്പു​റ​ത്ത്. എ​നി​ക്ക​ന്ന് ആ​റോ ഏ​ഴോ വ​യ​സ്സു​ണ്ടാ​കും. പു​ത്ത​നു​ടു​പ്പൊ​ക്കെ​യി​ട്ട് മു​റ്റ​ത്ത് അ​മ്മ​യെ കാ​ത്തു​നി​ല്ക്കു​ക​യാ​ണ് ഞാ​ൻ. അ​തി​നി​ടെ അ​വി​ടേ​ക്ക് വെ​റു​തെ​യൊ​ന്ന് പാ​ളി​നോ​ക്കി​യ​താ. പ​ന്ത​ലി​ന്റെ വ​ശ​ങ്ങ​ളി​ൽ അ​ര​യാ​ൾ​പ്പൊ​ക്ക​മു​ള്ള ഓ​ല​മ​റ​യു​ണ്ട്. അ​ത് പ​ന​മ്പ​ട്ട​യും കു​രു​ത്തോ​ല​യും​കൊ​ണ്ട് അ​ല​ങ്ക​രി​ച്ചി​രു​ന്നു. അ​തി​ന​പ്പു​റ​ത്ത് നി​റ​മു​ള്ള ക​സേ​ര​ക​ളി​ലി​രു​ന്ന് ആ​ളു​ക​ൾ ഭ​ക്ഷ​ണം ക​ഴി​ക്കു​ന്ന​ത് കാ​ണാം. പെ​ട്ടെ​ന്നാ​ണ​ത് ശ്ര​ദ്ധി​ച്ച​ത് –പ​ന്ത​ലി​ന്റെ പി​ന്നാ​മ്പു​റ​ത്തേ​ക്കു തു​റ​ക്കു​ന്ന വാ​തി​ലി​ന്ന​രി​കെ കൈ ​ക​ഴു​കാ​ൻ​വെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു വെ​ള്ള​ത്തൊ​ട്ടി. അ​തി​ന​ടു​ത്താ​യി വീ​തി​യേ​റി​യ ഇ​റ​യ​ത്ത് തൂ​ണി​ൽ ചാ​രി ഒ​രു കു​ട്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. മോ​ശ​യി​ൽ​നി​ന്ന് എ​ച്ചി​ലി​ല​ക​ൾ പെ​റു​ക്കി​യെ​ടു​ത്ത് ഒ​രു സ്​​ത്രീ അ​തു​മാ​യി അ​വ​ന​ടു​ത്തേ​ക്കു ന​ട​ന്ന​ടു​ക്കു​ന്നു. അ​വ​ന്റെ മു​ന്നി​ലു​ള്ള മു​റ​ത്തി​ൽ കു​ട​ഞ്ഞി​ട്ട എ​ച്ചി​ലി​ല​ക​ൾ​ക്കി​ട​യി​ൽ​നി​ന്ന് വ​ലി​യ ഇ​റ​ച്ചി​ക്ക​ഷ്ണ​ങ്ങ​ൾ പെ​റു​ക്കി ഒ​രു കു​ട്ട​യി​ലേ​ക്ക​വ​ൻ നി​റ​ക്കു​ക​യാ​ണ്. വേ​ലി​ക്കി​ട​യി​ലൂ​ടെ ഒ​ന്നു​കൂ​ടി എ​ത്തി​നോ​ക്കി ഞാ​ൻ. എ​വി​ടെ​യോ ക​ണ്ടു പ​രി​ച​യ​മു​ള്ളൊ​രു മു​ഖം. ഞാ​നോ​ർ​ത്തു നോ​ക്കി. അ​തി​നി​ടെ അ​വ​നെ​ന്നെ ക​ണ്ടെ​ന്ന് സം​ശ​യ​മാ​യി. അ​തു​കൊ​ണ്ടാ​വാം അ​വ​ൻ ത​ന്റെ മു​ഖ​മൊ​ന്ന് തൂ​ണി​ലേ​ക്ക് തെ​ല്ല് മ​റ​ച്ചു​വെ​ച്ച​ത്. ആ ​ആ​കാം​ക്ഷ​യി​ൽ ഞാ​ൻ അ​മ്മ​യോ​ടൊ​ത്ത് വേ​ഗ​ത്തി​ൽ ക​ല്യാ​ണ​വീ​ട്ടി​ലേ​ക്കു ചെ​ന്ന് ഊ​ണു ക​ഴി​ക്കാ​നി​രു​ന്നു. അ​തി​നി​ടെ ഓ​ല​മ​റ​യു​ടെ വി​ട​വി​ലൂ​ടെ അ​വ​നെ പി​ന്നെ​യും ക​ണ്ടു. ഞെ​ട്ടി​ത്ത​രി​ച്ചു​പോ​യി. എ​ന്റെ ച​ങ്ങാ​തി –ക്ലാ​സി​ലെ മി​ടു​ക്ക​നാ​യ കു​ട്ടി. ഇ​ന്നെ​നി​ക്ക് പ​ക്ഷേ, അ​വ​ന്റെ പേ​രോ​ർ​മ​യി​ല്ല. എ​ന്റെ ചേ​ട്ട​ന്റെ പ​ഴ​യ ക​ള്ളി​ഷ​ർ​ട്ടാ​ണ് അ​വ​നി​ട്ടി​രു​ന്ന​ത്. അ​വ​നെ​യോ​ർ​ത്ത് പി​ന്നെ​യൊ​ന്നും ക​ഴി​ക്കാ​ൻ തോ​ന്നി​യ​തു​മി​ല്ല. ഇ​ല​യി​ലെ പോ​ർ​ക്കി​റ​ച്ചി​ക്ക​ഷ്ണ​ങ്ങ​ൾ ക​ഴി​ക്കാ​തെ ഒ​തു​ക്കി​മാ​റ്റി​വെ​ച്ചി​രു​ന്നു ഞാ​ൻ. ഇ​ല​യെ​ടു​ക്കാ​ൻ വ​ന്ന സ്​​ത്രീ​ക്ക് ഞാ​ന​ത് കൊ​ടു​ത്തി​ല്ല. അ​വ​രെ​ന്റെ ക​വി​ളി​ലൊ​ന്നു തൊ​ട്ട​പ്പോ​ഴാ​ണ് ആ ​മു​ഖ​ത്തേ​ക്കു നോ​ക്കി​യ​ത് –എ​ന്റെ വീ​ട്ടി​ൽ അ​ടു​ക്ക​ള​പ്പ​ണി​ക്കു വ​രു​ന്ന അ​വ​ന്റെ​യ​മ്മ. വേ​ഗ​ത്തി​ൽ ഞാ​നെ​ണീ​റ്റു. ത​ന്റെ മു​മ്പി​ൽ വ​ന്നു​നി​ല്ക്കു​ന്ന ആ​ളി​നെ ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​തെ അ​വ​ൻ ഇ​ല​യി​ൽ​നി​ന്ന് ഇ​റ​ച്ചി​ക്ക​ഷ്ണ​ങ്ങ​ൾ തി​ര​യു​ന്ന തി​ര​ക്കി​ലാ​യി​രു​ന്നു. ഞാ​ൻ ഇ​ല നീ​ട്ടി​നി​ന്ന​പ്പോ​ൾ പെ​ട്ടെ​ന്ന​വ​ൻ ത​ല​യു​യ​ർ​ത്തി​നോ​ക്കി. അ​വ​ന്റെ നീ​ട്ടി​യ കൈ​ക​ളി​ലേ​ക്ക് ഇ​ല തു​റ​ന്ന് ര​ണ്ടു​മൂ​ന്ന് പോ​ർ​ക്കി​റ​ച്ചി​ക്ക​ഷ്ണ​ങ്ങ​ൾ ഞാ​ൻ വെ​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു. എ​ന്റെ മു​ഖം ക​ണ്ട് അ​വ​ന്റെ കൈ ​പെ​ട്ടെ​ന്ന് നി​ശ്ച​ല​മാ​യി. ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ​നി​ക്ക് മ​റ​ക്കാ​നാ​വാ​ത്തൊ​രു ദൃ​ശ്യം – നീ​ട്ടി​പ്പി​ടി​ച്ച ഒ​രു കൈ. ​അ​തി​നു​പി​ന്നി​ൽ നി​റ​ഞ്ഞു​തു​ളു​മ്പി​യ ര​ണ്ടു​ക​ണ്ണു​ക​ൾ. പി​ന്നെ ഞാ​ന​വി​ടെ നി​ന്നി​ല്ല. സ​ങ്ക​ട​ത്തോ​ടെ ഓ​ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക്.

അ​നി​ൽ ഒ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല. ഒ​രു ഭാ​വ​വും വ​ന്നി​ല്ല ആ ​മു​ഖ​ത്ത്.

അ​തെ സ​ർ, ബു​ദ്ധ​ന് മാം​സം ന​ല്കി​യ ആ​ൾ എ​ത്ര​യ്ക്ക് ക​ര​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടാ​കു​മ​ന്ന്. അ​ത്ര​യും ഞാ​നും ക​ര​ഞ്ഞു വീ​ട്ടി​ൽ​ച്ചെ​ന്ന്. ഞാ​നാ​ലോ​ചി​ക്കു​ക​യാ​ണ് – എ​ന്നെ​യി​ത്ര​യും ഹോ​ണ്ടു​ചെ​യ്തെ​ങ്കി​ൽ അ​വ​നെ​യ​ത് എ​ന്തു​മാ​ത്രം. അ​താ​ണെ​ന്നെ ഇ​ന്നും വേ​ദ​നി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത്. അ​വ​നി​പ്പോ​ൾ എ​വി​ടെ​യാ​ണെ​ന്നോ ജീ​വി​ച്ചി​രി​പ്പു​ണ്ടെ​ന്നോ​പോ​ലും അ​റി​യി​ല്ല.

ചി​ല​പ്പോ​ൾ, നി​ങ്ങ​ൾ ന​ല്കി​യ ഇ​റ​ച്ചി​തി​ന്ന് ബു​ദ്ധ​നെ​പ്പോ​ലെ അ​വ​നും നി​ർ​വാ​ണം പൂ​കി​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​കാം.

–വ​ലി​യൊ​രു പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​യി​ൽ സ്വ​യം കോ​ർ​ത്തു​കൊ​ണ്ട് അ​നി​ൽ ഒ​രു​വി​ധം പ​റ​ഞ്ഞൊ​പ്പി​ച്ചു.

ഇ​തി​ന​കം നീ​ല​ച്ച ക​ട​ലി​നു​നേ​രെ ആ​കാ​ശ​ത്ത് ആ​രോ ചു​വ​ന്ന ക​രി​നി​റം ചാ​ലി​ച്ചി​രു​ന്നു. ആ ​സ​മൃ​ദ്ധി​യി​ൽ​നി​ന്ന് ഏ​താ​നും ജ​ല​ക​ണ​ങ്ങ​ളെ നു​ള്ളി​പ്പെ​റു​ക്കി​യെ​ടു​ത്ത് ഒ​രി​ളം​കാ​റ്റ് വ​ന്ന് മെ​ല്ലെ, കു​ഞ്ഞു​മേ​രി​ക്കു കാ​ണാ​നാ​വാ​ത്ത​വി​ധം അ​നി​ലി​ന്റെ ക​ൺ​കോ​ണു​ക​ളി​ൽ നി​ക്ഷേ​പി​ച്ച് മ​ട​ങ്ങി​പ്പോ​വു​ക​യും ചെ​യ്തി​രു​ന്നു. ക​ട​ലി​ന്റെ ഉ​പ്പു​ര​സം ക​ല​ർ​ന്ന ജ​ല​നി​റ​വ് കാ​ഴ്ച​യെ ആ​കെ​യും ശ്ല​ഥ​മാ​ക്കി​യ​തി​നാ​ലാ​ണ് പെ​ട്ടെ​ന്നു​ത​ന്നെ ത​ന്റെ തൂ​വാ​ല​യെ​ടു​ത്ത് അ​യാ​ൾ മു​ഖം തു​ട​ച്ച​തും. നി​ർ​ഭാ​ഗ്യ​വ​ശാ​ൽ, ഒ​രു കീ​റ് തു​ണി​ക്ക​ക​ത്ത് അ​മ​ർ​ന്നു തീ​രാ​നാ​വാ​ത്ത​വി​ധം ന​ന​വാ​ർ​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു​വ​േ​ത്ര അ​ത്. എ​ങ്ങ​നെ​യൊ​ക്കെ അ​മ​ർ​ത്തി​ത്തു​ട​ച്ചാ​ലും മാ​യ്ച്ചാ​ലും തോ​രാ​ത്തൊ​രു ന​ന​വ്.

കൂ​ർ​ത്ത മ​ണ​ൽ​ത്ത​രി​ക​ൾ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നോ ആ ​കാ​റ്റി​ലെ​ന്ന് കു​ഞ്ഞു​മേ​രി​യു​ടെ ആ​കാം​ക്ഷ മു​റ്റി​യ ക​ണ്ണു​ക​ൾ വി​ട​ർ​ന്ന​പ്പോ​ൾ അ​തു​ത​ന്നെ​യെ​ന്ന് അ​നി​ലി​ന്റെ വ​ല​തു​കൈ മു​ദ്ര കാ​ട്ടി​യൊ​ഴി​ഞ്ഞു.

ചി​രി​യ​ട​ക്കാ​തെ പി​ന്നെ​യും സ്വ​യം ന​ന​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് അ​നി​ൽ മേ​രി​യി​ലേ​ക്കെ​ത്തി​യ​ത്–

താ​നാ ഭി​ക്ഷ ന​ല്കി​യി​ട്ട് കാ​ല​മേ​റെ​യാ​യെ​ങ്കി​ലും, ഒ​രു ക​ട​ൽ​ത്തീ​ര​ത്തു​വെ​ച്ച് ഇ​ത്തി​രി​മു​മ്പേ​യാ​ണ​വ​ൻ മ​ര​ണ​മ​ട​ഞ്ഞ​ത്.

ഞെ​ട്ട​ലോ​ടെ ആ ​ചു​ണ്ടു​ക​ളെ ത​ന്റെ കൈ​ക​ൾ​​കൊ​ണ്ട് ത​ട​യാ​തി​രി​ക്കാ​നാ​വി​ല്ല​ല്ലോ കു​ഞ്ഞു​മേ​രി​ക്ക്–

സ​ർ...

അ​വ​നു പ​ക്ഷേ, ഒ​രി​ക്ക​ലും ആ ​പെ​ൺ​കു​ട്ടി​യു​ടെ പേ​ര് മ​റ​ക്കാ​നാ​വി​ല്ല, മു​ഖം മാ​ഞ്ഞു​പോ​യെ​ങ്കി ലും.

​ഇ​ന്നേ​രം, ഉ​പ്പു​ര​സ​മാ​ർ​ന്ന ക​ട​ൽ​ജ​ലം ന​ന​ച്ച​ത് കു​ഞ്ഞു​മേ​രി​യു​ടെ ക​ണ്ണു​ക​ളെ​യാ​ണ്. ആ ​ആ​ർ​ദ്ര​ത​യി​ൽ അ​വ​ളു​ടെ കൈ​ക​ൾ പ​ഴ​യൊ​രാ ഓ​ർ​മ​യു​ടെ വി​തു​മ്പ​ലി​ൽ​പെ​ട്ട് അ​ന്ന​ത്തെപോ​ലെ മെ​ല്ലെ അ​വ​നി​ലേ​ക്കു നീ​ണ്ടു​ചെ​ന്നു. അ​നി​ലി​ന്റെ ഉ​ള്ളം​ക​യ്യി​ൽ ചേ​ർ​ത്തു​പി​ടി​ക്കു​മ്പോ​ൾ താ​ൻ ആ​രെ​യാ​ണ് ചേ​ർ​ത്തു​പി​ടി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്ന സ​ന്ത്രാ​സ​ത്താ​ൽ സ്വ​യം വി​യ​ർ​ത്തു ന​ന​ഞ്ഞു അ​വ​ൾ. അ​ന്നേ​രം ക്രി​സ്​​തു​ദേ​വ​ന്റെ സ്​​നേ​ഹ​വാ​ത്സ​ല്യ​മാ​ണോ അ​തോ ബു​ദ്ധ​ന്റെ ക​രു​ണ​യാ​ണോ ത​ന്നെ സ്​​പ​ർ​ശി​ച്ച​തെ​ന്ന​റി​യാ​തെ അ​നി​ൽ. കൈ​യി​ലി​രു​ന്ന ക​പ്പ​ല​ണ്ടി​പ്പൊ​തി​യി​ൽ​നി​ന്ന് ര​ണ്ടെ​ണ്ണ​മെ​ടു​ത്ത് വാ​യി​ലേ​ക്കി​ട്ട് ച​വ​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​വ​രു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന അ​ജു​വി​ന്റെ വാ​യ് അ​ങ്ങ​നെ​ത്ത​ന്നെ തു​റ​ന്നു നി​ശ്ച​ല​മാ​യി. പ​ര​സ്​​പ​രം കൈ​ചേ​ർ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന അ​നി​ലി​നെ​യും കു​ഞ്ഞു​മേ​രി​യെ​യും ക​ണ്ട് സാ​ധ്യ​മാ​യ​തെ​ല്ലാം ചി​ന്തി​ച്ചു​കൂ​ട്ടി​യാ​ണ് അ​യാ​ൾ ന​ട​ന്ന​ടു​ക്കു​ന്ന​ത്. എ​ന്നാ​ൽ, ഉ​ട​നെ​യൊ​ന്നും അ​വ​ർ​ക്ക​രി​കി​ലേ​ക്ക് എ​ത്തി​ച്ചേ​രാ​നി​ട​യി​ല്ല അ​ജു.

അ​ന്നേ​ര​മ​വി​ടെ, സ്വ​ര​മി​ട​റി​ക്കൊ​ണ്ട് കു​ഞ്ഞു​മേ​രി–

അ​യ്യ​കു​ട്ടി...

ര​ണ്ടു വ​ർ​ഷാ​യി... അ​വ​സാ​നം ഓ​ർ​മ​യൊ​ക്കെ പോ​യി​രു​ന്നു.

–അ​നി​ൽ.

ഓ... ​സോ​റി.

മേ​രി​യു​ടെ ഉ​ള്ളം​കൈ പി​ന്നെ​യും വി​യ​ർ​ത്തു ന​ന​ഞ്ഞു. കു​ട്ടി​ക്കാ​ല​ത്തെ നീ​റു​ന്ന ഓ​ർ​മ​യി​ൽ​നി​ന്ന് പെ​ട്ടെ​ന്ന് ര​ണ്ടാ​ളു​ടെ​യും കൈ​ക​ൾ സ്വ​യ​മു​ള്ള തി​രി​ച്ച​റി​വി​നാ​ൽ പ​തി​യെ വ​ർ​ത്ത​മാ​ന​കാ​ല​ത്തേ​ക്കു മ​ട​ങ്ങി​വ​ന്നു. കൈ​ക​ൾ തി​രി​കെ സ്വ​സ്​​ഥ​മാ​യി​ട്ടും അ​ജു നാ​രാ​യ​ണ​ൻ അ​ടു​ത്തേ​ക്ക് ന​ട​ന്ന​ടു​ത്ത​തോ ഒ​രി​ളം​കാ​റ്റ് ത​ങ്ങ​ളെ വ​ന്നു​തൊ​ട്ട​തോ ഒ​ന്നും അ​വ​ര​റി​ഞ്ഞി​ല്ല. റി​സെ​ർ​ച്ച് സ്​​കോ​ള​ർ കു​ഞ്ഞു​മേ​രി​യും ആ​ന്ത്ര​പ്പോ​ള​ജി സ്​​കോ​ള​ർ പ്രഫ. ​ഡോ. അ​നി​ൽ മോ​ഹ​നും സ്​​മ​ര​ണ​യാ​ൽ ന​ന​ഞ്ഞു കു​തി​ർ​ന്ന മ​ണ​ൽ​പ​ര​പ്പി​ലൂ​ടെ വ​ട​ക്കോ​ട്ടു ന​ട​ന്നു​നീ​ങ്ങി.