കവിത:അ​മ്മ

അ​മ്മ

അ​മ്മ​യാ​ണെ​ൻ പൊ​ന്ന​മ്മ

എ​ന്നു​മെ​ൻ ജീവന്റെ ജീ​വ​ൻ!

ഇ​ന്നീ​യു​ല​ക​ത്തി-

ലെ​ന്നെ ന​യി​ക്കു​ന്ന

ച​ന്ത​മെ​ഴും മാ​ർ​ഗ​ദീ​പം!

ഉ​ദ​ര​ത്തി​ലെ​ന്നെ​യും

പേ​റി ന​ട​ന്ന നാ​ൾ

പ്രാ​ണ​നും പാ​തി പ​കു​ത്തു ന​ൽ​കി!

എ​ല്ലു നു​റു​ങ്ങു​ന്ന നോ​വു സ​ഹി​ച്ച​മ്മ

ദാ​ന​മാ​യ് ന​ൽ​കി​യ​താ​ണീ ജ​ന്മം!

വ​റ്റി വ​ര​ണ്ടൊ​രെ​ൻ ചു​ണ്ടി​ലേ​ക്ക​ന്ന​മ്മ-

യ​മൃ​ത​കും​ഭ​ങ്ങ​ൾ ചു​ര​ത്തി ന​ൽ​കെ...

ചു​ക്കി​ച്ചു​ളു​ങ്ങി​ക്കി​ട​ന്നൊ​രെ​ൻ

സി​ര​ക​ളി​ൽ ജീവന്റെ

വി​ദ്യു​ത് പ്ര​വാ​ഹ​മേ​കി!

കാ​ര്യ​മി​ല്ലാ​ത​ന്നു തേ​ങ്ങി​യ നേ​ര​ത്ത്

തോ​ള​ത്തു താ​ള​വും മീ​ട്ടി​യ​മ്മ...

ഇ​മ്പ​മേ​റും ന​ല്ല ഗീ​ത​കം പോ​ലെ​യെ​ൻ

രോ​ദ​ന​മ​മ്മ​യു​മാ​സ്വ​ദി​ച്ചു!

ഞാ​ന​ന്നു ന​ന​വു​പ​ട​ർ​ത്തി​യ മെ​ത്ത​യി​ൽ

താ​യ​യ്ക്കു നി​ദ്ര​യു​മ​ന്യ​മാ​യി!

ക്ലേ​ശ​ങ്ങ​ളേ​റെ സ​ഹി​ച്ചെ​ങ്കി​ലു​മ​മ്മ

ഛെ! യെ​ന്നൊ​രു​വാ​ക്കു ചൊ​ല്ലി​യി​ല്ല!

അ​മ്മ​യാ​ണൂ​ഴി​യി​ൽ നി​ന്നു​ടെ ക​ൺ​ക​ണ്ട

ദൈ​വ​മെ​ന്നോ​തീ പു​രാ​ണ​ങ്ങ​ളി​ൽ!

അ​വ​രു​ടെ കാ​ൽ​ക്കീ​ഴി​ലാ​ണു നി​ന​ക്കു​ള്ള

സ്വ​ർ​ഗ​മെ​ന്ന​രു​ളീ പ്ര​വാ​ച​ക​രും!

അ​മ്മ​യ്ക്കു പ​ക​ര​മാ​യ്

അ​മ്മ​യേ​യു​ള്ളൂ​വെ​ന്നു​ള്ള

പ​ര​മാ​ർ​ഥ​മ​റി​യു​ക നാം...

​അ​മ്മ​ത​ൻ പാ​ദാ​ര​വി​ന്ദ​ങ്ങ​ൾ ന​മ്മു​ടെ

ചു​ണ്ടോ​ടു ചേ​ർ​ത്തു​പി​ടി​ച്ചീ​ടു​ക!

നാം ​നെ​ഞ്ചോ​ടു ചേ​ർ​ത്തു പി​ടി​ച്ചീ​ടു​ക!