കാറ്റിൽ മറഞ്ഞുപോയ പരിചയത്തിന്റെ പാദച്ചുവടുകൾ

അ​വ​ൾ ആ​രാ​യി​രു​ന്നു? എ​വി​ടെ നി​ന്നാ​യി​രു​ന്നു വ​ര​വ്?

ആ ​ചെ​റി​യ വീ​ട്ടു​മ​തി​ലി​ന്റെ മ​റു​വ​ശ​ത്ത് പ​ടി​യി​ൽ ഇ​രു​ന്നു, ഫോ​ൺ സ്‌​ക്രീ​നി​ന്റെ വെ​ളി​ച്ചം അ​വ​ളു​ടെ മു​ഖ​ത്ത് പ്ര​കാ​ശി​ച്ച ആ ​ആ​ദ്യ നി​മി​ഷം മു​ത​ൽ ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു ഈ ​ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ൾ മ​നു​വി​ന്റെ ഉ​ള്ളി​ൽ ചി​റ​കു​വീ​ശി​ത്തു​ട​ങ്ങി​യ​ത്. ഉ​ത്ത​രം ഒ​ന്നും കി​ട്ടി​യി​ല്ല.

പ​ക്ഷേ മ​റു​പ​ടി പോ​ലൊ​രു നി​ശ്ശ​ബ്ദ​ത ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു -

അ​വ​ളു​ടെ ക​ണ്ണു​ക​ൾ. മ​ഷി​യി​ൽ വ​ര​ച്ച​തു​പോ​ലൊ​രു ഇ​രു​ണ്ട തി​ള​ക്കം. ആ ​തി​ള​ക്ക​ത്തി​ന്റെ ന​ടു​വി​ൽ, മൃ​ദു​വാ​യൊ​രു പ്ര​കാ​ശ​രേ​ഖ.

അ​വ​ളു​ടെ മു​ഖ​ത്ത് ഇ​ളം മ​ഴ​യ്ക്കു​മു​മ്പു​ള്ള കാ​റ്റു​പോ​ലൊ​രു ശാ​ന്ത​ത ഒ​ഴു​കി​യി​രു​ന്നു. അ​വ​ൾ മ​ല​യാ​ളി​യ​ല്ലെ​ന്ന് അ​വ​ളു​ടെ സം​സാ​ര​ശൈ​ലി​യും ക​ണ്ണി​ലെ അ​ക​ല​വും പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ത്തു.

മ​നു -എ​ന്നു​വി​ളി​ക്കു​ന്ന മാ​ന്വ​ൽ സെ​ബാ​സ്റ്റ്യ​ൻ.

ദോ​ഹ​യി​ലെ ഒ​രു പ്ര​ശ​സ്ത ക​മ്പ​നി​യി​ൽ ഐ.​ടി. എ​ൻ​ജി​നീ​യ​റാ​യി പ്ര​വാ​സ​ത്തി​ലേ​ക്ക് കാ​ൽ​വെ​ച്ച​പ്പോ​ള്‍, ജോ​ലി അ​വ​ന് സ​ന്തോ​ഷ​വും പു​തി​യ ഉ​ത്സാ​ഹ​വും ന​ൽ​കി. എ​ന്നാ​ൽ, താ​മ​സ​ത്തി​ന് ല​ഭി​ച്ച സ്ഥ​ലം അ​വ​ൻ വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ളാ​യി മ​ന​സ്സി​ൽ പി​ടി​ച്ചി​രു​ന്ന സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ളു​ടെ ചൂ​ട് ഒ​ന്നും ന​ല്‍കി​യി​ല്ല. മ​ന​സ്സി​ന് അ​ത്ര ചേ​ർ​ന്ന് വ​രാ​ത്ത ഒ​രു ത​ണു​ത്ത മു​റി​യാ​ണ് ആ​ദ്യ ദി​വ​സം അ​വ​നെ വ​ര​വേ​റ്റ​ത്.

അ​ത്ത​രം ചി​ന്ത​ക​ൾ​ക്ക് വി​രാ​മ​മി​ട്ടു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് ആ ​അ​ടു​ത്ത മു​റി​യി​ലെ ആ​ക​സ്മി​മാ​യു​ള്ള സാ​ന്നി​ധ്യം ആ​വേ​ശം പ​ക​ർ​ന്നു​തു​ട​ങ്ങി​യ​ത്. അ​വ​ന്റെ മു​റി​യും അ​വ​ളു​ടെ മു​റി​യും -ഒ​രു മ​തി​ൽ മാ​ത്രം ദൂ​ര​ത്ത്. ആ ​ഒ​രു മ​തി​ൽ പ​ങ്കി​ട്ട വൈ​കു​ന്നേ​ര​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ, വാ​തി​ൽ തു​റ​ന്ന് പു​റ​ത്ത് ഇ​റ​ങ്ങു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം അ​വ​ളെ കാ​ണു​ന്ന​ത് അ​വ​നൊ​രു പ​തി​വാ​യി. ഫോ​ൺ നോ​ക്കി ഇ​രി​ക്കു​ന്ന അ​വ​ൾ, ഇ​ട​ക്ക് മു​ഖം ഉ​യ​ർ​ത്തി ത​ന്നി​ലേ​ക്കൊ​രു ഒ​റ്റ​നോ​ട്ടം എ​റി​യു​ന്ന​ത്—

അ​ത് ഓ​രോ ത​വ​ണ​യും അ​വ​ന്റെ ഉ​ള്ളി​ൽ ഒ​ര​റി​യ​പ്പെ​ടാ​ത്ത കു​ലു​ക്കം സൃ​ഷ്ടി​ച്ചു.

എ​ന്നാ​ൽ, ആ ​കൊ​ച്ചു വി​ല്ല​യി​ൽ താ​മ​സി​ച്ചി​രു​ന്ന​ത്, ഭാ​ഷ​യും ദേ​ശ​വും പ​ങ്കി​ടാ​ത്ത അ​ന്യ​രാ​യ ആ​ളു​ക​ൾ. അ​വ​ളോ​ട് ഒ​രു വാ​ക്ക് പോ​ലും ചേ​ർ​ത്ത് പ​റ​യാ​നു​ള്ള ധൈ​ര്യം, അ​വി​ട​ത്തെ അ​ന്ത​രീ​ക്ഷം അ​വ​നെ ത​ട​ഞ്ഞു.

അ​വ​ളോ​ട് സം​സാ​രി​ക്കാ​നു​ള്ള മോ​ഹം -മ​ണ്ണി​ന​ടി​യി​ൽ ഉ​റ​ങ്ങി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്ന, എ​ന്നാ​ൽ, പൊ​ട്ടി​ത്തെ​റി​ക്കാ​ൻ മ​ടി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു വി​ത്തു​പോ​ലെ.

പി​ന്നീ​ട് ഒ​രു​ദി​വ​സം -സ​മ​യ​വും സാ​ഹ​ച​ര്യ​ങ്ങ​ളും അ​ത്ഭു​ത​മാ​യി ചേ​ർ​ന്നു നി​ന്നൊ​രു നി​മി​ഷം. അ​വ​ളെ ഒ​റ്റ​യ്ക്കാ​യി ക​ണ്ടു. മ​ന​സ്സി​ൽ പെ​ട്ടെ​ന്ന് ഒ​രു ആ​ശ​യം തെ​ളി​ഞ്ഞു. “ഇ​വി​ടെ എ​ന്റെ ഓ​ഫി​സി​ലെ ഒ​രു ലേ​ഡി​ക്ക് കൂ​ടി താ​മ​സി​ക്കാ​ൻ സ്ഥ​ലം ഉ​ണ്ടോ?” - അ​വ​ൻ ഇം​ഗ്ലീ​ഷി​ൽ ചോ​ദി​ച്ചു.

അ​വ​ൾ അ​ൽ​പം ആ​ശ​യ​ക്കു​ഴ​പ്പ​ത്തോ​ടെ അ​വ​നെ നോ​ക്കി. ഇം​ഗ്ലീ​ഷ് പി​ടി​ക്കി​ല്ലെ​ന്ന് മ​ന​സ്സി​ലാ​യി. ത​മി​ഴി​ൽ പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴും അ​വ​ളു​ടെ ക​ണ്ണു​ക​ളി​ൽ ആ​ശ​യം വ്യ​ക്ത​മാ​കു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നു വ​ര​ച്ചു വെ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

അ​പ്പോ​ൾ കൂ​ടെ താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന മും​ബൈ​ക്കാ​രി​യാ​യ പെ​ൺ​കു​ട്ടി വ​ന്നു. മ​റു​പ​ടി, എ​ടു​ത്തെ​റി​ഞ്ഞ ഒ​രു ക​ല്ലു​പോ​ലെ ചു​രു​ങ്ങി​യ​താ​യി​രു​ന്നു -“നോ.”

​അ​ത് കേ​ൾ​ക്കു​ന്ന നി​മി​ഷം, ആ​ശി​ച്ച സം​ഭാ​ഷ​ണം വ​ഴി​യോ​ര​ത്ത് കാ​റ്റി​ൽ കെ​ട്ടു​പോ​യ ഒ​രു ദീ​പം പോ​ലെ അ​ണ​ഞ്ഞു. പ​ക്ഷേ അ​തി​ലൂ​ടെ ഒ​രു കാ​ര്യം മാ​ത്രം വ്യ​ക്ത​മാ​യി -അ​വ​ൾ ഇ​ന്ത്യ​ക്കാ​രി. ര​ണ്ട് സ്ത്രീ​ക​ൾ മാ​ത്രം താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു വീ​ട്ടി​ൽ. തു​ട​ർ​ന്നു​ള്ള ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളി​ൽ, പു​ഞ്ചി​രി ഒ​രു പ​തി​വാ​യി. വാ​ക്കു​ക​ളി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, ആ ​മ​ന്ദ​ഹാ​സ​ത്തി​ൽ ഒ​രു ഭാ​ഷ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ആ ​പു​ഞ്ചി​രി അ​വ​ന്റെ ദി​വ​സം മു​ഴു​വ​ൻ മ​നോ​ഹ​ര​മാ​ക്കി.

ഒ​രു വൈ​കു​ന്നേ​രം, അ​വ​ൾ​ക്കാ​യി ചോ​ക്ല​റ്റ് വാ​ങ്ങി​വെ​ച്ചു. ര​ണ്ടു​ദി​വ​സം അ​വ​സ​രം കി​ട്ടി​യി​ല്ല. അ​വ​സ​രം ഒ​ത്തു​വ​ന്ന ഒ​രു നി​മി​ഷ​ത്തി​ൽ, ആ ​മ​ധു​രം അ​വ​ളു​ടെ കൈ​യി​ൽ അ​വ​ൻ നി​വേ​ദി​ച്ചു. ‘താ​ങ്ക്സ്…’ -അ​വ​ൾ മ​ന്ദ​മാ​യി പ​റ​ഞ്ഞു.

അ​വ​ളു​ടെ ശ​ബ്ദ​ത്തി​ൽ അ​ലി​ഞ്ഞു​ചേ​ര​ലി​ന്റെ ഒ​രു തേ​ൻ​മ​ധു​രം. ആ ​ഒ​രു വാ​ക്ക് മു​ഴു​വ​ൻ ദി​വ​സം മ​ന​സ്സി​ൽ ത​ണു​ത്ത കാ​റ്റു​പോ​ലെ വീ​ശി. മ​റ്റൊ​രു ദി​വ​സം, അ​വ​സ​രം ല​ഭി​ച്ച​പ്പോ​ൾ അ​വ​ന്റെ ഫോ​ൺ ന​മ്പ​ർ അ​വ​ൾ​ക്കു കൊ​ടു​ത്തു.

മ​ന​സ്സി​ൽ പ​റ​ഞ്ഞ​റി​യി​ക്കാ​നാ​വാ​ത്ത സ​ന്തോ​ഷം. പ​ക്ഷേ അ​വ​ളു​ടെ മു​ഖ​ത്ത് അ​ൽ​പം മ​ടി​ച്ചു​കി​ട​ക്കു​ന്ന ആ​ശ​ങ്ക​യു​ടെ നി​ഴ​ൽ.

‘Going India… today,’ അ​വ​ൾ മു​റി ഇം​ഗ്ലീ​ഷി​ൽ പ​റ​ഞ്ഞു.

ആ ​വാ​ക്കു​ക​ൾ കേ​ൾ​ക്കു​മ്പോ​ൾ, മ​നു​വി​ന്റെ ഉ​ള്ളി​ൽ എ​ന്തോ ഒ​രു ത​രം​ഗം വീ​ശി. അ​വ​ൾ ഇ​ന്ത്യ​യി​ലേ​ക്ക് മ​ട​ങ്ങു​ന്ന നി​മി​ഷം -അ​വ​ന്റെ പ്ര​തീ​ക്ഷ​ക​ൾ കാ​റ്റി​ന്റെ അ​ടി​യേ​റ്റ ഒ​രു കി​ളി​ക്കൂ​ടാ​യി മാ​റി. എ​ങ്കി​ലും, വീ​ണ്ടും നീ​ട്ടി​യ​പ്പോ​ൾ അ​വ​ൾ ന​മ്പ​ർ ഏ​റ്റെ​ടു​ത്തു. ഒ​രു അ​വ​സാ​ന സ​മ്മ​തം. ഒ​രി​ക്ക​ലും ഉ​പ​യോ​ഗി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​തെ കി​ട​ക്കു​ന്ന ഒ​രു ന​മ്പ​റി​ന്റെ മൃ​ദു ഭാ​ര​മ​ത്രേ അ​വ​ളു​ടെ കൈ​യി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​ത്.

അ​തൊ​രു ത​യാ​റെ​ടു​ത്ത യാ​ത്ര ആ​ണോ, എ​ന്തോ?

അ​ട​യാ​ള​മി​ല്ലാ​തെ പ​റ​ന്നു​പോ​യ ഒ​രു കു​രു​വി​യു​ടെ തൂ​വ​ലി​ന്റെ ശാ​ന്ത​മാ​യ വീ​ഴ്ച​യു​ടെ ശ​ബ്ദ​മാ​യി​രു​ന്നു.

പി​ന്നീ​ട് ഒ​രി​ക്ക​ൽ പോ​ലും അ​വ​ന് അ​വ​ളെ വീ​ണ്ടും കാ​ണാ​നാ​യി​ല്ല. അ​വ​ന്റെ മ​ന​സ്സി​ൽ ഒ​രു ശൂ​ന്യ​ത -വ​രാ​ന്ത​യി​ൽ പാ​ട്ടു​പാ​ടി ഇ​രു​ന്ന ഒ​രു കു​രു​വി, ഒ​രു പെ​ട്ടെ​ന്നു​ള്ള കാ​റ്റി​ൽ മ​റ്റൊ​രു ദി​ശ​യി​ലേ​ക്ക് മ​റ​ഞ്ഞു​പോ​യ​തു​പോ​ലെ.

ഒ​രു നി​മി​ഷ​ത്തി​ന്റെ ചൂ​ടി​ൽ പാ​ക​പ്പെ​ട്ടൊ​രു ചെ​റു​സ്വ​പ്നം. പ​ക്ഷേ അ​വ​ളു​ടെ പു​ഞ്ചി​രി -അ​ത് കു​റ​ച്ച് ദൈ​ർ​ഘ്യം അ​വ​ന്റെ ഉ​ള്ളി​ൽ ന​ന​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.

അ​വ​ന്റെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ ഒ​രു ചെ​റി​യ പേ​ജി​ന്റെ മു​ക​ളി​ൽ അ​വ​ൾ എ​ഴു​തി​വെ​ച്ച ഒ​രൊ​റ്റ വ​രി മാ​ത്രം: ‘ചി​ല ആ​ളു​ക​ൾ ന​മ്മെ കാ​ണാ​ൻ വ​രു​ന്ന​ത്, ജീ​വി​തം ന​മു​ക്ക് ന​ൽ​കു​ന്ന ഒ​രു കാ​റ്റി​ന്റെ സ്പ​ർ​ശം മാ​ത്ര​മാ​ണ് -അ​വ​രെ പി​ടി​ച്ചു വെ​ക്കാ​ൻ ന​മ്മു​ക്കാ​വി​ല്ല.’