'ഓർവ്വ': മേഘമൽഹാർ എഴുതിയ കഥ

ഗൗ​​ത​​മ​​ൻ വി​​ക്ടോ​​റി​​യ ലൈ​​ബ്ര​​റി​​യു​​ടെ വ​​രാ​​ന്ത​​യി​​ൽ വെ​​റു​​തെ നി​​ൽ​​ക്കു​​ക​​യാ​​യി​​രു​​ന്നു. അ​​പ്പോ​​ൾ ആ​​ശ​​ങ്ക​​യു​​ള്ള മു​​ഖ​​വു​​മാ​​യി നീ​​ല ചു​​രി​​ദാ​​റും ക​​റു​​ത്ത ദു​​പ്പ​​ട്ട​​യു​​മ​​ണി​​ഞ്ഞ ഒ​​രു പെ​​ൺ​​കു​​ട്ടി പ്രോ​​പ്പ​ർ​​ട്ടി കൗ​​ണ്ട​​റി​​ലേ​​ക്ക് പോ​​കു​​ന്ന​​ത് അ​​യാ​​ൾ ശ്ര​​ദ്ധി​​ച്ചു. പി​​ന്നെ, വ​​രാ​​ന്ത ക​​ട​​ന്ന് പു​​റ​​ത്തേ​​ക്കി​​റ​​ങ്ങി അ​​യാ​​ൾ ഒ​​രു സി​​ഗ​​ര​​റ്റി​​ന് തീ ​​കൊ​​ളു​​ത്തി. ഉ​​ള്ളൂ​​രി​​ന്റെ പ്ര​​തി​​മ, ആ​​ൽ​​മ​​രം, ഷ​​ർ​​ബ​​ത്തു വി​​ൽ​​ക്കു​​ന്ന ദീ​​ദി, ചെ​​രു​​പ്പ് തു​​ന്നു​​ന്ന വൃ​​ദ്ധ​​ൻ,...

ഗൗ​​ത​​മ​​ൻ വി​​ക്ടോ​​റി​​യ ലൈ​​ബ്ര​​റി​​യു​​ടെ വ​​രാ​​ന്ത​​യി​​ൽ വെ​​റു​​തെ നി​​ൽ​​ക്കു​​ക​​യാ​​യി​​രു​​ന്നു. അ​​പ്പോ​​ൾ ആ​​ശ​​ങ്ക​​യു​​ള്ള മു​​ഖ​​വു​​മാ​​യി നീ​​ല ചു​​രി​​ദാ​​റും ക​​റു​​ത്ത ദു​​പ്പ​​ട്ട​​യു​​മ​​ണി​​ഞ്ഞ ഒ​​രു പെ​​ൺ​​കു​​ട്ടി പ്രോ​​പ്പ​ർ​​ട്ടി കൗ​​ണ്ട​​റി​​ലേ​​ക്ക് പോ​​കു​​ന്ന​​ത് അ​​യാ​​ൾ ശ്ര​​ദ്ധി​​ച്ചു. പി​​ന്നെ, വ​​രാ​​ന്ത ക​​ട​​ന്ന് പു​​റ​​ത്തേ​​ക്കി​​റ​​ങ്ങി അ​​യാ​​ൾ ഒ​​രു സി​​ഗ​​ര​​റ്റി​​ന് തീ ​​കൊ​​ളു​​ത്തി. ഉ​​ള്ളൂ​​രി​​ന്റെ പ്ര​​തി​​മ, ആ​​ൽ​​മ​​രം, ഷ​​ർ​​ബ​​ത്തു വി​​ൽ​​ക്കു​​ന്ന ദീ​​ദി, ചെ​​രു​​പ്പ് തു​​ന്നു​​ന്ന വൃ​​ദ്ധ​​ൻ, എ​​ല്ലാം അ​​തേ​പോ​​ലെ, അ​​ങ്ങ​​നെ​ത​​ന്നെ​​യു​​ണ്ടെ​​ന്ന് അ​​യാ​​ൾ ഉ​​റ​​പ്പി​​ച്ചു. സി​​ഗ​​ര​​റ്റ് വ​​ലി​​ച്ചു​തീ​​രു​​ന്ന​​തു​വ​​രെ ധാ​​രാ​​ളം അ​​ബ്സ്ട്രാ​​ക്ടു​​ക​​ൾ ഗൗ​​ത​​മ​​​ന്റെ മ​​ന​​സ്സി​​ലൂ​​ടെ ക​​ട​​ന്നു​പോ​​യി. രാ​​വി​​ലെ എ​​ഴു​​ന്നേ​​ൽ​​ക്കു​​ന്ന​​തി​​ന് മു​​മ്പ് കാ​​ണാ​​റു​​ള്ള സ്വ​​പ്ന​​ങ്ങ​​ളി​​ൽ, സി​​ഗ​​ര​​റ്റ് വ​​ലി​​ക്കു​​ന്ന സ​​മ​​യ​​ങ്ങ​​ളി​​ലൊ​​ക്കെ​​യും അ​​യാ​​ളു​​ടെ മ​​ന​​സ്സി​​ലേ​​ക്ക് അ​​ബ്സ്ട്രാ​​ക്ടു​​ക​​ൾ ക​​ട​​ന്നു​വ​​രും. സി​​ഗ​​ര​​റ്റ് തീ​​ർ​​ന്ന​​പ്പോ​​ൾ ത​​ല കു​​ട​​ഞ്ഞു​കൊ​​ണ്ട് അ​​യാ​​ൾ വ​​രാ​​ന്ത​​യി​​ലേ​​ക്ക് തി​​രി​​കെ ന​​ട​​ന്നു. അ​​പ്പോ​​ൾ ആ ​​പെ​​ൺ​​കു​​ട്ടി, നീ​​ല ചു​​രി​​ദാ​​റും ക​​റു​​ത്ത ദു​​പ്പ​​ട്ട​​യു​​മ​​ണി​​ഞ്ഞ​​വ​​ൾ അ​​തേ ആ​​ശ​​ങ്ക​​യു​​മാ​​യി വ​​രാ​​ന്ത​​യി​​ൽ നി​​ൽ​​ക്കു​​ന്നു. അ​​വ​​ളു​​ടെ ക​​ണ്ണു​​ക​​ളി​​ൽ​നി​​ന്ന് ത​​ക​​ർ​​ന്ന ഒ​​രു വീ​​ട്, അ​​ല്ലെ​​ങ്കി​​ൽ ഭി​​ത്തി​​ക​​ൾ അ​​ട​​ർ​​ന്ന ഒ​​രു മു​​റി, അ​​ണ​​യാ​​റാ​​യ ചി​​മ്മി​​ണി​​ക്കൂ​​ട് എ​​ന്നി​​വ അ​​യാ​​ൾ ക​​ണ്ടെ​​ത്തി. എ​​ന്തെ​​ങ്കി​​ലും സ​​ഹാ​​യി​​ക്കേ​​ണ്ട​​തു​​ണ്ടോ എ​​ന്ന് ഗൗ​​ത​​മ​​ന് ചോ​​ദി​​ക്ക​​ണ​​മെ​​ന്നു​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്നു. പി​​ന്നെ സ​​ന്ദ​​ർ​​ഭോ​​ചി​​ത​​മ​​ല്ലെ​​ങ്കി​​ലോ എ​​ന്ന് ക​​രു​​തി അ​​യാ​​ൾ മി​​ണ്ടാ​​തെ ബ്രി​​ട്ടീ​​ഷ് ലൈ​​ബ്ര​​റി​​യി​​ലേ​​ക്കു​​ള്ള ചു​​വ​​ന്ന പ​​ടി​​ക​​ൾ ക​​യ​​റി. അ​​പ്പോ​​ൾ അ​​വ​​ർ​​ക്കി​​ട​​യി​​ൽ ശൂ​​ന്യ​​മാ​​യ തെ​​രു​​വു​​ക​​ൾ രൂ​​പ​​പ്പെ​​ടു​​ന്ന​​താ​​യി അ​​യാ​​ൾ സ​​ങ്ക​​ൽ​​പി​ച്ചു.

വാ​​യ​​ന​മു​​റി​​യി​​ലി​​രി​​ക്കു​​മ്പോ​​ൾ അ​​യാ​​ൾ​​ക്ക് കു​​ഞ്ഞു​​വി​​നെ​​യാ​​ണ് ഓ​​ർ​​മ​വ​​ന്ന​​ത്. കു​​ഞ്ഞുവി​​​ന്റെ ക​​രി​പ​​ട​​ർ​​ന്ന ക​​ണ്ണു​​ക​​ൾ, ദാ​​ദൂ.... ദാ​​ദൂ... എ​​ന്നു​​ള്ള അ​​വ​​ളു​​ടെ നീ​​ണ്ട കൊ​​ഞ്ച​​ലു​​ക​​ൾ, മു​​ഖം വീ​​ർ​​പ്പി​​ച്ച് കൈ​​ക​​ൾ മു​​റു​​ക്കെ കെ​​ട്ടി​​യു​​ള്ള അ​​വ​​ളു​​ടെ പി​​ണ​​ങ്ങി​​യി​​രു​​ത്തം. അ​​യാ​​ളു​​ടെ ക​​ണ്ണ് നി​​റ​​ഞ്ഞു. മ​​റ്റേ​​തോ കാ​​ല​​ത്തു​നി​​ന്ന് പു​​രാ​​ത​​ന ഗ​​ന്ധ​​മു​​ള്ള ഒ​​രു​കെ​​ട്ട് ഓ​​ർ​​മ​​ക​​ൾ ത​​ന്നെ പൊ​​തി​​യു​​ന്ന​​താ​​യി ഗൗ​​ത​​മ​​ന് തോ​​ന്നി. അ​​യാ​​ൾ​​ക്ക് കു​​ളി​​രു​​ന്ന​​താ​​യും വേ​​ദ​​ന തോ​​ന്നു​​ന്ന​​താ​​യും അ​​നു​​ഭ​​വ​​പ്പെ​​ട്ടു.


കു​​ഞ്ഞു​​വി​​ന് അ​​പ്പോ​​ൾ നാ​​ല് വ​​യ​​സ്സാ​​യി​​രു​​ന്നി​​രി​​ക്ക​​ണം, ചെ​​മ്പ മു​​ടി​​യാ​​യി​​രു​​ന്നു. അ​​തെ​​പ്പോ​​ഴു​​മി​​ങ്ങ​​നെ ക​​ണ്ണു​​ക​​ളി​​ലേ​​ക്ക് വീ​​ണു​കൊ​​ണ്ടി​​രി​​ക്കും. അ​​വ​​ളെ വെ​​റു​​തെ നോ​​ക്കി​​യി​​രി​​ക്കു​​ന്ന​​തു​ത​​ന്നെ വ​​ലി​​യൊ​​രു കൗ​​തു​​ക​​മാ​​ണ്. ഒ​​രു കാ​​ഴ്ച​​യി​​ലു​​മൊ​​തു​​ങ്ങാ​​തെ പാ​​റി പാ​​റി...​ദീ​​പ അ​​വ​​ളെ എ​​പ്പോ​​ഴും വ​​ഴ​​ക്ക് പ​​റ​​ഞ്ഞു​കൊ​​ണ്ടി​​രു​​ന്നു. എ​​വി​​ടെ​​യെ​​ങ്കി​​ലും ഒ​​രു സ്ഥ​​ല​​ത്ത് അ​​ട​​ങ്ങി​​യി​​രി... കു​​ഞ്ഞൂ... ഇ​​ങ്ങ​​നെ ഓ​​ടി ന​​ട​​ന്നാ​​ൽ പു​​ഴ​​ക്ക​​ര​​യി​​ലെ തൊ​​ണ്ടി​​യ​​മ്മ വ​​ന്നി​​ട്ട് നി​​ന്നെ കൊ​​ണ്ടു​പോ​​കും ട്ടോ.....

​​ഇ​​ല്ല... ന്നെ ​​ആ​​രും കൊ​​ണ്ടു​​പോ​​വൂ​​ല.... തൊ​​ണ്ടി​​യ​​മ്മ വ​​ന്നാ​​ൽ ദാ​​ദു തൊ​​ണ്ടി​​യ​​മ്മേ​​നെ വ​​ഴ​​ക്ക് പ​​റ​​ഞ്ഞി​​ട്ട് ഓ​​ടി​​ക്കും, അ​​ല്ലേ ദാ​​ദൂ...

അ​​വ​​ൾ കൊ​​ഞ്ചി കൊ​​ഞ്ചി അ​​യാ​​ളു​​ടെ അ​​രി​​കി​​ൽ വ​​രാ​​റു​​ള്ള​​ത്, ഒ​​രി​​ക്ക​​ലും ത​​ന്നെ ആ​​ർ​​ക്കും വി​​ട്ടു​​കൊ​​ടു​​ക്ക​​രു​​ത് എ​​ന്ന​പോ​​ലെ കു​​ഞ്ഞു​​കൈ​​ക​​ൾ​കൊ​​ണ്ട് അ​​യാ​​ളെ ആ​​കു​​ന്ന​​ത്ര മു​​റു​​കെ പി​​ടി​​ച്ച് അ​​ല്ലേ... ദാ​​ദൂ... അ​​ല്ലേ ദാ​​ദൂ... എ​​ന്ന് ആ​​വ​​ർ​​ത്തി​​ച്ചാ​​വ​ർ​​ത്തി​​ച്ചു ചോ​​ദി​​ക്കാ​​റു​​ള്ള​​ത് അ​​യാ​​ൾ ഓ​​ർ​​ത്തു.

ഓ​​ർ​​മ​യി​​ൽ​നി​​ന്നെ​​ഴു​​ന്നേ​​റ്റ് അ​​യാ​​ൾ വാ​​യ​​ന​​മു​​റി​​യു​​ടെ ജ​​നാ​​ല​​ക്ക​​രി​​കി​​ലേ​​ക്ക് ന​​ട​​ന്നു. എ​​ല്ലാം വ​​ലി​​യ ജ​​നാ​​ല​​ക​​ൾ... അ​​വ ചു​​വ​​രി​​നെ സ്വ​​ത​​ന്ത്ര​​മാ​​ക്കു​​ന്നു​​വെ​​ന്ന് അ​​യാ​​ൾ​​ക്ക് വെ​​റു​​തെ തോ​​ന്നി. ഒ​​ാരോ ആ​​കാ​​ശ​​വും പ​​റ​​വ​​യെ സ്വ​​ത​​ന്ത്ര​​മാ​​ക്കു​​ക​​യാ​​ണോ അ​​തോ ബ​​ന്ധി​​പ്പി​​ച്ചു നി​​ർ​​ത്തു​​ക​​യാ​​ണോ? അ​​യാ​​ൾ ആ​​ലോ​​ചി​​ച്ചു.

പു​​റ​​ത്ത് കാ​​റ്റി​​​ന്റെ താ​​ള​​ത്തി​​നൊ​​പ്പി​​ച്ച് മ​​ഞ്ഞ​​യി​​ല​​ക​​ൾ വീ​​ഴു​​ന്നു. അ​​ന്ത​​രീ​​ക്ഷ​​ത്തി​​ൽ വി​​ട​​ർ​​ത്തി​​യിട്ട ശീ​​ല​​ക​​ളെ​​ന്ന​പോ​​ലെ മ​​ഞ്ഞ​​യി​​ല​​ക​​ൾ ചേ​​ർ​​ന്നു​കൊ​​ണ്ട് നൃ​​ത്തം ചെ​​യ്യു​​ന്ന​​താ​​യി അ​​യാ​​ൾ തി​​രി​​ച്ച​​റി​​ഞ്ഞു. താ​​ഴെ കു​​ട്ടി​​ക​​ൾ പ്ര​​ത്യേ​​ക ശ​​ബ്ദ​​മു​​ണ്ടാ​​ക്കി​ക്കൊ​​ണ്ട് ക​​ളി​​ക്കു​​ന്നു. മ​​ഞ്ഞ​​യി​​ല​​ക​​ൾ നൃ​​ത്തം ചെ​​യ്തുകൊ​​ണ്ട് ഭൂ​​മി​​യി​​ലേ​​ക്ക് ഇ​​റ​​ങ്ങു​​മ്പോ​​ൾ മ​​ണ്ണി​​ൽ​നി​​ന്നു​​യ​​രു​​ന്ന പൂ​​മ്പാ​​റ്റ​​ക​​ളാ​​യി കു​​ട്ടി​​ക​​ൾ പ​​രി​​ണ​​മി​​ക്കു​​ന്ന​​ത് അ​​യാ​​ൾ തി​​രി​​ച്ച​​റി​​ഞ്ഞു. അ​​തി​​നി​​ട​​യി​​ൽ പ​​റ​​ന്നു​​യ​​രാ​​നാ​​വാ​​തെ വീ​​ണു പോ​​യ ഒ​​രു കു​​ഞ്ഞു പൂ​​മ്പാ​​റ്റ​​യു​​ടെ നി​​ഴ​​ൽ​​പാ​​ട് ഒ​​രു അ​​ബ്സ്ട്രാ​​ക്ട് ​പോ​​ലെ അ​​യാ​​ൾ​​ക്കു​​ള്ളി​​ൽ തെ​​ളി​​ഞ്ഞു​വ​​ന്നു.

ദാ​​ദൂ... ഞാ​​ൻ തൊ​​ണ്ടി​​യ​​മ്മേ​​നെ ക​​ണ്ടു ട്ടോ... ​​ഇ​​ന്ന​​ലെ ഞാ​​ൻ ദാ​​ദൂ​​നെ കാ​​ത്ത് ഈ ​​സ്റ്റെ​​പ്പി​​ലി​​രി​​ക്കു​​മ്പോ​​ൾ... ആ ​​പു​​ഴ​​ക്ക​​ര​​യി​​ലെ റോ​​ഡി​​ലൂ​​ടെ ന​​ട​​ന്നു​വ​​രു​​ന്നു​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്നു. എ​​ന്നെ നോ​​ക്കി ചി​​രി​​ച്ചു. എ​​നി​​ക്ക് പേ​​ടി​​യാ​​യി ദാ​​ദൂ... ഞാ​​ൻ വേ​​ഗം ഓ​​ടി മു​​റി​​ക്കു​​ള്ളി​​ൽ ഒ​​ളി​​ച്ചു. അ​​പ്പോ​​ൾ അ​​വ​​ളു​​ടെ ക​​ണ്ണു​​ക​​ൾ ഭ​​യം​കൊ​​ണ്ട് ചി​​മ്മി​പ്പോ​​കു​​ന്നു​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്നു.

അ​​യാ​​ൾ അ​​വ​​ളെ ചേ​​ർ​​ത്തു​പി​​ടി​​ച്ചു. ​ന്റെ ​​കു​​ഞ്ഞു പേ​​ടി​​ക്ക​​ണ്ടാ​​ട്ടോ... ന​​മു​​ക്ക് തൊ​​ണ്ടി​​യ​​മ്മേ​​നെ ദൂ​​രെ ഒ​​രു നാ​​ട്ടി​​ല് കൊ​​ണ്ടു​വി​​ടാം. പി​​ന്നെ തൊ​​ണ്ടി​​യ​​മ്മ​​ക്ക് ഒ​​രി​​ക്ക​​ലും വ​​രാ​​ൻ പ​​റ്റി​​ല്ല. അ​​പ്പൊ എ​​​ന്റെ കു​​ഞ്ഞൂ​​ന് ഇ​​വി​​ടെ സ​​ന്തോ​​ഷ​​മാ​​യി​​ട്ട് ക​​ളി​​ക്കാ​​മ​​ല്ലോ...

ആ​​ണോ... ദാ​​ദൂ... ശ​​രി​​ക്കും! അ​​വ​​ൾ അ​​യാ​​ളു​​ടെ ക​​ണ്ണു​​ക​​ളി​​ലേ​​ക്ക് നോ​​ക്കി കൂ​​ടു​​ത​​ൽ ഉ​​റ​​പ്പ് തേ​​ടി​​ക്കൊ​​ണ്ടി​​രു​​ന്നു.

അ​​ച്ഛ​​നും മോ​​ൾ​​ക്കും ഇ​​പ്പൊ സ​​മാ​​ധാ​​നം ആ​​യ​​ല്ലോ... ഇ​​നി​​മു​​ത​​ൽ മു​​റി​​ക്കു​​ള്ളി​​ലി​​രു​​ന്ന് ക​​ളി​​ച്ചാ​​ൽ മ​​തി കേ​​ട്ടോ... കു​​ഞ്ഞൂ... കു​​റു​​മ്പ അ​​ക​​ത്തു​നി​​ന്ന് ശ​​ബ്ദ​​മു​​യ​​ർ​​ത്തി​ക്കൊ​​ണ്ടി​​രു​​ന്നു.

അ​​യാ​​ള​​പ്പോ​​ൾ കു​​ഞ്ഞു​​വി​​നെ കൂ​​ടു​​ത​​ൽ ചേ​​ർ​​ത്തു​പി​​ടി​​ച്ചു.​​ അ​​പ്പോ​​ഴ​​വ​​ൾ ഇ​​ളം വെ​​ള്ളി​​ല​​ത്താ​​ളി​​ക​​ളെ​പ്പോ​​ലെ​ വി​​റ​​ച്ചു​കൊ​​ണ്ടി​​രു​​ന്നു.

ര​​ണ്ട്

പ്രോ​​പ്പ​​ർ​​ട്ടി കൗ​​ണ്ട​​റി​​ൽ ക​​ണ്ട നീ​​ല ചു​​രി​​ദാ​​റി​​ട്ട പെ​​ൺ​​കു​​ട്ടി ഇ​​പ്പോ​​ൾ അ​​യാ​​ൾ​​ക്ക് മു​​ന്നി​​ലി​​രി​​ക്കു​​ന്നു. ഏ​​തോ ഒ​​രു ക​​ട്ടി​​യു​​ള്ള പു​​സ്ത​​കം അ​​വ​​ൾ ഡ​​സ്കി​​ന് മു​​ക​​ളി​​ൽ വി​​ട​​ർ​​ത്തി​​വെ​​ച്ചി​​ട്ടു​​ണ്ട്. ഇ​​ട​​യ്ക്കി​​ടെ പേ​​പ്പ​​റു​​ക​​ൾ മ​​റി​​ച്ച് മ​​റി​​ച്ച് എ​​ന്തോ വാ​​യി​​ക്കു​​ന്നു. ഇ​​ട​​ക്കി​​ടെ ഡ​​സ്കി​​ൽ ത​​ല കു​​മ്പി​​ട്ടി​​രി​​ക്കു​​ന്നു. പ്രോ​​പ്പ​​ർ​​ട്ടി കൗ​​ണ്ട​​റി​​ൽ അ​​വ​​ളെ ക​​ണ്ട​​പ്പോ​​ൾ​ത​​ന്നെ ഗൗ​​ത​​മ​​ന് കു​​ഞ്ഞു​​വി​​നെ​​യാ​​ണ് ഓ​​ർ​​മ വ​​ന്ന​​ത്. കു​​ഞ്ഞു വ​​ള​​ർ​​ന്ന് കോ​​ള​​ജി​​ലെ​​ത്തി​​യാ​​ൽ എ​​ങ്ങ​​നെ​​യാ​​യി​​രി​​ക്കു​​മോ അ​​തേ മാ​​തി​​രി​​യു​​ണ്ട് ഈ ​​പെ​​ൺ​​കു​​ട്ടി​​യെ​​ന്ന് അ​​യാ​​ൾ​​ക്ക് വെ​​റു​​തെ തോ​​ന്നി. അ​​യാ​​ൾ റെ​​ഫ​​ർ ചെ​​യ്തു​കൊ​​ണ്ടി​​രു​​ന്ന പു​​സ്ത​​കം മ​​ട​​ക്കി​വെ​​ച്ച് ജ​​നാ​​ല​​ക്ക​​രി​​കി​​ലേ​​ക്ക് ന​​ട​​ന്നു. ജ​​നാ​​ല​​യി​​ലൂ​​ടെ പു​​റ​​ത്തേ​​ക്ക് നോ​​ക്കി​​യ​​പ്പോ​​ൾ താ​​ഴെ ശ​​ബ്ദ​​മു​​ണ്ടാ​​ക്കി​ക്കൊ​​ണ്ടി​​രു​​ന്ന കു​​ട്ടി​​ക​​ളെ​​ല്ലാം അ​​പ്ര​​ത്യ​​ക്ഷ​​രാ​​യി​​രു​​ന്നു. നി​​ല​​ത്ത് വീ​​ണു​കി​​ട​​ന്നി​​രു​​ന്ന മ​​ഞ്ഞ പൂ​​ക്ക​​ളെ​​ല്ലാം കു​​റേ​​യ​​ധി​​കം വാ​​ടി​ക്ക​​രി​​ഞ്ഞി​​രു​​ന്നു. പെ​​ട്ടെ​​ന്ന് പി​​റ​​കി​​ൽ​നി​​ന്ന് എ​​ന്തോ ഒ​​രു ശ​​ബ്ദം കേ​​ട്ട് അ​​യാ​​ൾ തി​​രി​​ഞ്ഞു നോ​​ക്കി. നീ​​ല​​യു​​ടു​​പ്പി​​ട്ട പെ​​ൺ​​കു​​ട്ടി നി​​ല​​ത്ത് വീ​​ണു​കി​​ട​​ക്കു​​ന്നു.​ ത​​ല നി​​ല​​ത്തി​​ടി​​ച്ച് ചോ​​ര​​യൊ​​ഴു​​കു​​ന്നു​​ണ്ട്. ഹാ​​ളി​​ലു​​ണ്ടാ​​യിരുന്ന എ​​ല്ലാ​​വ​​രും ഒ​​ാരോ ദി​​ശ​​യി​​ലേ​​ക്കോ​​ടു​​ന്നു​​ണ്ട്. അ​​വ​​ളു​​ടെ നെ​​റ്റി​​യി​​ൽ നീ​​ള​​ത്തി​​ലൊ​​രു മു​​റി​​വ് പൊ​​ട്ടി​​യൊ​​ഴു​​കു​​ന്നു. ഗൗ​​ത​​മ​​ൻ ജ​​നാ​​ല​​ക്ക​​രി​​കി​​ൽ​ത​​ന്നെ നി​​ശ്ച​​ല​​നാ​​യി നി​​ന്നു. ചോ​​ര​​യും കാ​​റ്റും ഒ​​രുപോ​​ലെ അ​​യാ​​ളെ ചു​​റ്റി ചു​​റ്റി തി​​രി​​ഞ്ഞു. നാ​​ല​​ഞ്ച് പേ​​ർ പൊ​​ക്കി​​യെ​​ടു​​ത്ത് അ​​വ​​ളെ താ​​ഴേ​​ക്ക് കൊ​​ണ്ടു​​പോ​​യ​​പ്പോ​​ഴും ആ ​​കൂ​​ട്ട​​ത്തി​​ലൊ​​രാ​​ൾ ഗൗ​​ത​​മാ... നീ​​യൊ​​ന്ന് സ​​ഹാ​​യി​​ക്കെ​​ടാ എ​​ന്ന് പ​​റ​​ഞ്ഞ​​പ്പോ​​ഴും അ​​യാ​​ൾ വെ​​റു​​തെ നി​​ന്നു.

മൂ​​ന്ന്

ഗൗ​​ത​​മ​​ന് ത​പാ​​ൽ ഓ​​ഫീ​​സി​​ൽ ജോ​​ലി​കി​​ട്ടി​​യി​​ട്ട് ര​​ണ്ടാ​​മ​​ത്തെ വ​​ർ​​ഷ​​മാ​​യി​​രു​​ന്നു ദീ​​പ ഗ​​ർ​​ഭി​​ണി​​യാ​​വു​​ന്ന​​ത്. ഒ​​രു ആ​​ക്സി​​ഡ​​ന്റൽ പ്രെ​​ഗ്ന​​ൻ​​സി​​യാ​​യി​​രു​​ന്നു അ​​ത്. അ​​റി​​ഞ്ഞ​​പ്പോ​​ൾ ക​​ള​​യ​​ണ്ട എ​​ന്ന് എ​​ല്ലാ​​വ​​രും നി​​ർ​​ബ​​ന്ധി​​ച്ചു. എ​​ന്തു​വ​​ന്നാ​​ലും ഞാ​​ൻ നോ​​ക്കു​​മെ​​​ന്റെ കു​​ഞ്ഞി​​നെ​​യെ​​ന്ന് ഗൗ​​ത​​മ​​ന്റ​മ്മ അ​​വ​​ൾ​​ക്ക് ഉ​​റ​​പ്പ് കൊ​​ടു​​ത്തു. അ​​വ​​ൾ​​ക്ക് വേ​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്നു, എ​​ന്നാ​​ൽ ഗൗ​​ത​​മ​​ന് ക​​ള​​യാ​​ൻ തീ​​രെ മ​​ന​​സ്സു​​മു​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്നി​​ല്ല. അ​​ങ്ങ​​നെ ഒ​​മ്പ​താം മാ​​സം ക​​ഴി​​ഞ്ഞ് പ​​ത്തി​​രു​​പ​​ത് ദി​​വ​​സം ക​​ഴി​​ഞ്ഞ​​പ്പോ​​ൾ​ത​​ന്നെ ദീ​​പ പെ​​റ്റു. ത​​ളി​​ര് പോ​​ല​​ത്തെ ഒ​​രു കു​​ഞ്ഞ്. കൈ​​യി​​ലെ​​ടു​​ത്ത് എ​​ത്ര​​യോ​​മ​​നി​​ച്ചാ​​ലും താ​​ഴെ​വെ​​ക്കാ​​ൻ തോ​​ന്നാ​​ത്ത​​ത്ര ഓ​​മ​​ന​​ത്ത​​മു​​ള്ള ഇ​​ളം മൊ​​ട്ട്. ഗൗ​​ത​​മ​​ൻ അ​​വ​​ളെ കു​​ഞ്ഞു എ​​ന്ന് പ​​തു​​ക്കെ വി​​ളി​​ച്ചു. ദീ​​പ ക​​ണ്ണ് പൂ​​ട്ടി കി​​ട​​ന്നു.​​ അ​​വ​​ൾ​​ക്ക് വെ​​റു​​തെ​​യൊ​​ന്ന് നി​​ല​​വി​​ളി​​ക്കാ​​ൻ​പോ​​ലു​​മു​​ള്ള ശേ​​ഷി​​യു​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്നി​​ല്ല. പെ​​ണ്ണി​​ന് വേ​​ണ്ടെ​​ങ്കി​​ൽ ഭ്രൂ​​ണ​​ഹ​​ത്യ​ചെ​​യ്യാ​​നു​​ള്ള അ​​വ​​കാ​​ശം ഇ​​പ്പോ​​ഴു​​ണ്ട്. പ​​േ​ക്ഷ, അ​​ന്നൊ​​രു പാ​​പ​​മാ​​യി​​രു​​ന്നു. ആ​​രും കൂ​​ടെ​നി​​ൽ​​ക്കി​​ല്ല. പെ​​റ​​ണം, അ​​ത്ര​ത​​ന്നെ. കു​​ഞ്ഞി​​​ന്റെ ചോ​​റൂ​​ണ് ദി​​വ​​സം വ​​രെ ഗൗ​​ത​​മ​​ന്റ​മ്മ മു​​ക്കി​​യും മൂ​​ളി​​യും കു​​ഞ്ഞി​​നെ നോ​​ക്കി. പെ​​ണ്ണാ​​യ​​താ​​ണ് കാ​​ര്യം. ചോ​​റൂ​​ണ് ക​​ഴി​​ഞ്ഞാ​​ൽ പി​​ന്നെ നോ​​ക്കാ​​ൻ പ​​റ്റ​​ത്തി​​ല്ലെ​​ന്നും പ​​റ​​ഞ്ഞ് അ​​വ​​ർ കൈ​​യൊ​​ഴി​​ഞ്ഞു. പി​​ന്നെ ഗൗ​​ത​​മ​​ൻ മാ​​ത്ര​​മാ​​യി കു​​ഞ്ഞു​വി​​​ന്റെ അ​​രി​​കി​​ൽ. അ​​യാ​​ൾ​​ക്ക​​ത് സ​​ന്തോ​​ഷ​​മാ​​യി​​രു​​ന്നു. ത​​​ന്റെ കോ​​ശം ഇ​​ണ​​യു​​ടെ മ​​റ്റൊ​​രു കോ​​ശ​​ത്തോ​​ട് ചേ​​ർ​​ന്ന് വി​​ക​​സി​​ക്കു​​ന്ന​​തും ഒ​​രു മ​​നു​​ഷ്യ പ​​ക​​ർ​​പ്പു​​ണ്ടാ​​കു​​ന്ന​​തും അ​​യാ​​ൾ​​ക്കൊ​​ര​​ത്ഭു​​ത​​മാ​​യി തോ​​ന്നി. അ​​യാ​​ൾ​​ക്ക​​തി​​ൽ വ​​ലി​​യ ചാ​​രി​​താ​​ർ​​ഥ്യ​​വും നി​​ർ​​വൃ​​തി​​യു​​മു​​ണ്ടാ​​യി.​​ എ​​ന്നാ​​ൽ ദീ​​പ​​ക്ക് അ​​ത്ത​​ര​​ത്തി​​ലു​​ള്ള യാ​​തൊ​​രു വി​​കാ​​ര​​വു​​മു​​ണ്ടാ​​യി​​ല്ല. അ​​വ​​ള​​തി​​നെ മാം​​സ​​പി​​ണ്ഡ​​മാ​​യി ക​​ണ്ടു. അ​​വ​​ൾ​​ക്ക് ശാ​​രീ​​രി​​ക​​വും മാ​​ന​​സി​​ക​​വു​​മാ​​യ പ​​ല​​ത​​രം അ​​സ്വ​​സ്ഥ​​ത​​ക​​ളു​​ണ്ടാ​​യി. ദീ​​പ​​ക്ക് ദി​​വ​​സ​​ങ്ങ​​ളോ​​ളം വി​​ഷാ​​ദ​​മു​​ണ്ടാ​​യി. കു​​ഞ്ഞു ന​​ൽ​​കു​​ന്ന സ​​ന്തോ​​ഷ​​ങ്ങ​​ളി​​ലും ദീ​​പ​​യു​​ടെ കൊ​​ടി​​യ സ​​ങ്ക​​ട​​ങ്ങ​​ൾ​​ക്കു​​മി​​ട​​യി​​ൽ ഗൗ​​ത​​മ​​ൻ പി​​ട​​ഞ്ഞു. അ​​യാ​​ൾ ത​​പാ​​ലോ​​ഫീ​​സി​​ലെ ജോ​​ലി​​യു​​പേ​​ക്ഷി​​ച്ചു. ദി​​വ​​സം കൂ​​ടും​​തോ​​റും ദീ​​പ​​യു​​ടെ വി​​ഭ്രാ​​ന്തി​​ക​​ൾ ഒ​​ാരോ​​ന്നാ​​യി കൂ​​ടി. അ​​വ​​ൾ കി​​ണ​​റ്റി​​ൻക​​ര​​യി​​ലേ​​ക്കും മു​​റി​​യി​​ലെ ഫാ​​നി​​ൽ സാ​​രി കെ​​ട്ടി​​ത്തൂ​​ങ്ങു​​വാ​​നും അ​​ടു​​ക്ക​​ള​​യി​​ലെ ക​​റി​​ക്ക​​ത്തി​വെ​​ച്ച് ഞ​​ര​​മ്പ് മു​​റി​​ക്കാ​​നു​​മു​​ള്ള പ​​ല​ത​​രം ശ്ര​​മ​​ങ്ങ​​ളി​​ലു​​മേ​​ർ​​പ്പെ​​ട്ടു. ഗൗ​​ത​​മ​​ൻ കു​​ഞ്ഞു​​വി​​നെ ചേ​​ർ​​ത്തു​പി​​ടി​​ച്ച് ക​​ര​​യാ​​തെ നി​​ശ്ച​​ല​​നാ​​യി.

നാ​​ല്

നൂ​​റ്റി​​നാ​​ൽ​​പ​​ത്തി​​യ​​ഞ്ച് രാ​​ത്രി​​യും പ​​ക​​ലും ക​​ഴി​​ഞ്ഞ​​പ്പോ​​ൾ ദീ​​പ കു​​റേ​​യ​​ധി​​കം ശാ​​ന്ത​​യാ​​യി. മു​​റി​​യി​​ൽ​നി​​ന്ന് നി​​ർ​​ത്താ​​തെ​​യു​​ള്ള ക​​ര​​ച്ചി​​ലും ദേ​​ഷ്യ​​പ്പെ​​ട​​ലും വി​​ഭ്രാ​​ന്തി​​ക​​ളു​​മെ​​ല്ലാ​​മ​​ട​​ങ്ങി. ഗൗ​​ത​​മ​​ന് സ​​മാ​​ധാ​​ന​​മാ​​യി. അ​​യാ​​ൾ ദി​​വ​​സ​​വും പ്രാ​​ർ​​ഥി​​ച്ചി​​രു​​ന്നു. ദി​​വ​​സ​​വും ക​​ര​​ഞ്ഞി​​രു​​ന്നു. സ​​മ​​യ​​മെ​​ടു​​ത്താ​​ണെ​​ങ്കി​​ലും ന​​ല്ല​​ത് സം​​ഭ​​വി​​ക്കു​​മെ​​ന്ന് അ​​യാ​​ൾ​​ക്ക​​റി​​യാ​​മാ​​യി​​രു​​ന്നു. ദീ​​പ ചി​​രി​​ക്കു​​വാ​​നും പ​​ഴ​​യ​​തു​പോ​​ലെ സ​​ന്തോ​​ഷ​​ത്തോ​​ടെ പെ​​രു​​മാ​​റാ​​നും തു​​ട​​ങ്ങി. ഒ​​രാ​​ഴ്ച ക​​ഴി​​ഞ്ഞ​​പ്പോ​​ൾ ഗൗ​​ത​​മ​​ൻ ത​​പാ​​ൽ ഓ​​ഫീ​​സി​​ലേ​​ക്ക് ജോ​​ലി​​ക്ക് പോ​​യി തു​​ട​​ങ്ങി. വൈ​​കു​​ന്നേ​​രം വ​​രു​​മ്പോ​​ൾ ദീ​​പ​​യും കു​​ഞ്ഞു​​വും വ​​രാ​​ന്ത​​യി​​ലി​​രു​​ന്ന് ചി​​രി​​ക്കു​​ന്ന കാ​​ഴ്ച അ​​യാ​​ളു​​ടെ മ​​ന​​സ്സ് നി​​റ​​ച്ചു. ജീ​​വി​​തം പ​​ഴ​​യ താ​​ള​​ത്തി​​ലാ​​വു​​ന്ന​​തി​​നെ ഗൗ​​ത​​മ​​ൻ ദ​​യാ​​പൂ​​ർ​​വം നോ​​ക്കി​ച്ചി​​രി​​ച്ചു. ഇ​​നി​​യൊ​​രി​​ട​​ർ​​ച്ച ജീ​​വി​​ത​​ത്തി​​ൽ സം​​ഭ​​വി​​ക്കാ​​തി​​രി​​ക്കാ​​ൻ അ​​യാ​​ൾ ശ്ര​​ദ്ധ​​യോ​​ടെ ന​​ട​​ന്നു. ഒ​​രു പ​​ളു​​ങ്ക് പാ​​ത്ര​​മു​​ട​​യു​​ന്ന​​തി​​​ന്റെ ശ​​ബ്ദം​പോ​​ലും കേ​​ൾ​​ക്കു​​വാ​​നു​​ള്ള ശ​​ക്തി അ​​യാ​​ൾ​​ക്കു​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്നി​​ല്ല. ഇ​​നി​​യു​​ള്ള കാ​​ല​​മെ​​ത്ര​​യോ, അ​​ത് വ​​ള​​രെ കു​​റ​​ച്ച് മ​​ണി​​ക്കൂ​​റു​​ക​​ൾ മാ​​ത്ര​​മാ​​ണെ​​ങ്കി​​ലും ദീ​​പ​​യു​​ടെ​​യും കു​​ഞ്ഞു​​വി​​​ന്റെ​​യും കൂ​​ടെ സ​​ന്തോ​​ഷ​​ത്തോ​​ടെ ജീ​​വി​​ക്ക​​ണ​​മെ​​ന്ന് മാ​​ത്ര​​മാ​​ണ് ഗൗ​​ത​​മ​​​ന്റെ ഇ​​പ്പോ​​ഴ​​ത്തെ ആ​​ശ. പ​​ത്ത് വ​​ർ​​ഷം മു​​മ്പ് അ​​ങ്ങ​​നെ ആ​​യി​​രു​​ന്നി​​ല്ല, അ​​യാ​​ൾ പ​​ല​​തി​​നെ​​യും തേ​​ടി ന​​ട​​ന്നു. എ​​ഴു​​ത്തു​​കാ​​ര​​നാ​​കു​​വാ​​ൻ കു​​റേ ആ​​ശി​​ച്ചു. പ​​ല ന​​ഗ​​ര​​ങ്ങ​​ളി​​ലൂ​​ടെ സ​​ഞ്ച​​രി​​ച്ച് വി​​വി​​ധ ജീ​​വി​​ത സാ​​ഹ​​ച​​ര്യ​​ങ്ങ​​ളി​​ലൂ​​ടെ അ​​യാ​​ൾ ക​​ട​​ന്നു​പോ​​യി. എ​​ഴു​​തു​​വാ​​നു​​ള്ള സ​​മ​​യം അ​​യാ​​ൾ​​ക്ക് ന​​ഷ്ട​​പ്പെ​​ടു​​ക​​യാ​​യി​​രു​​ന്നു.​ പി​​ന്നെ അ​​യാ​​ൾ അ​​തി​​നെ​പ്പ​റ്റി ഓ​​ർ​​മി​ക്കാ​​തെ​​യാ​​യി.

ജീ​​വി​​തം യ​​ഥാ​​ർ​​ഥ​ത്തി​​ൽ നി​​ങ്ങ​​ളെ എ​​ന്താ​​ണ് പ​​ഠി​​പ്പി​​ക്കു​​ക എ​​ന്ന​​റി​​യാ​​മോ, അ​​തൊ​​ന്നും ത​​ന്നെ പ​​ഠി​​പ്പി​​ക്കു​​ന്നി​​ല്ല. ഒ​​ഴു​​ക്കി​​നൊ​​ത്ത് നീ​​ന്തു​​ക, എ​​ല്ലാ അ​​വ​​സ്ഥ​​ക​​ളെ​​യും സ്വീ​​ക​​രി​​ക്കാ​​നു​​ള്ള പ്രാ​​പ്തി​​യു​​ണ്ടാ​​ക്കു​​ക. ജ​​ന​​ന​​ത്തി​​നും മ​​ര​​ണ​​ത്തി​​നു​​മി​​ട​​യി​​ലെ അ​​വ​​സ്ഥ​​ക​​ളി​​ലൂ​​ടെ ഒ​​രു മ​​നു​​ഷ്യ​​ൻ സ​​ഞ്ച​​രി​​ക്കു​​ന്നു, അ​​പ്പോ​​ഴ​​യാ​​ൾ​​ക്ക് പ​​ല​​ത​​ര​​ത്തി​​ലു​​ള്ള അ​​നു​​ഭ​​വ​​ങ്ങ​​ളു​​ണ്ടാ​​കു​​ന്നു. അ​​തി​​ൽ എ​​ല്ലാവി​​ധ അ​​നു​​ഭൂ​​തി​​ക​​ളും അ​​യാ​​ൾ​​ക്കു​​ണ്ടാ​​കു​​ന്നു, വേ​​ദ​​ന​​യും നി​​രാ​​ശ​​യും വേ​​ർ​​പാ​​ടു​​മു​​ണ്ടാ​​കു​​ന്നു. കു​​റേ​​യ​​ധി​​കം സ​​ഞ്ച​​രി​​ച്ച​​പ്പോ​​ൾ ഗൗ​​ത​​മ​​ന് മ​​ന​​സ്സി​​ലാ​​യി, ത​​നി​​ക്കു​​ണ്ടാ​​യേ​​ക്കാ​​വു​​ന്ന അ​​വ​​സ​​ര​​ങ്ങ​​ളെ​​ത്ര തു​​ച്ഛ​​മാ​​ണെ​​ന്ന്. അ​​യാ​​ൾ യാ​​ത്ര​​യു​​ടെ ഗ​​തി തി​​രി​​ച്ചു. അ​​യാ​​ൾ​​ക്ക് സ​​മാ​​ധാ​​ന​​ത്തോ​​ടെ ജീ​​വി​​ക്ക​​ണ​​മാ​​യി​​രു​​ന്നു. ദീ​​പ​​യോ​​ടൊ​​ത്ത് ജീ​​വി​​ക്കാ​​ൻ തീ​​രു​​മാ​​നി​​ച്ച ദി​​വ​​സ​​ങ്ങ​​ളി​​ൽ അ​​യാ​​ൾ​​ക്ക് സ​​മാ​​ധാ​​ന​​മു​​ണ്ടാ​​യി. ചെ​​റി​​യ ചി​​ല പി​​ണ​​ക്ക​​ങ്ങ​​ളി​​ൽ​പോ​​ലും അ​​യാ​​ൾ​​ക്ക് സ​​മാ​​ധാ​​ന​​മു​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്നു. കു​​ഞ്ഞു ജ​​നി​​ച്ച​​പ്പോ​​ൾ അ​​യാ​​ൾ സ​​ങ്ക​​ട​​ത്തി​​​ന്റെ​​യും സ​​ന്തോ​​ഷ​​ത്തി​​​ന്റെ​​യും പാ​​ര​​മ്യ​​ത്തി​​ലെ​​ത്തി. ഒ​​രേ​പോ​​ലെ സ​​ന്തോ​​ഷ​​ത്തി​​നും സ​​ങ്ക​​ട​​ത്തി​​നും ഇ​​ട​​യി​​ൽ ഗൗ​​ത​​മ​​ൻ കു​​റേ​​യ​​ധി​​കം ക​​ഷ്ട​​പ്പെ​​ട്ടു. ജീ​​വി​​തം ഇ​​ങ്ങ​​നെ​​യൊ​​ക്കെ​​യാ​​യി​​രി​​ക്കു​​മെ​​ന്ന ബോ​​ധ്യം അ​​യാ​​ൾ​​ക്ക് നേ​​ര​​ത്തേ ഉ​​ണ്ടാ​​യ​​തി​​നാ​​ൽ ഈ ​​അ​​വ​​സ്ഥ​​ക​​ളി​​ലൂ​​ടെ​​യെ​​ല്ലാം ഗൗ​​ത​​മ​​ൻ ക​​ട​​ന്നു​​പോ​​കാ​​ൻ ത​​യാ​​റാ​​യി​​രു​​ന്നു. ഇ​​പ്പോ​​ൾ ഓ​​ഫീ​​സി​​ൽ പോ​​കു​​ന്നു. വൈ​​കു​​ന്നേ​​രം വീ​​ട്ടി​​ൽ തി​​രി​​ച്ചെ​​ത്തു​​ന്നു. കു​​ഞ്ഞു​​വി​​​ന്റെ കൂ​​ടെ കു​​റേ സ​​മ​​യം സ​​മാ​​ധാ​​ന​​ത്തോ​​ടെ​​യി​​രി​​ക്കു​​ന്നു. ദീ​​പ​​യോ​​ട് പ​​ഴ​​യ​​തു​പോ​​ലെ സം​​സാ​​രി​​ക്കാ​​ൻ ക​​ഴി​​യു​​ന്നി​​ല്ലെ​​ങ്കി​​ലും അ​​വ​​ൾ​​ക്കു​​ണ്ടാ​​യ മാ​​റ്റ​​ങ്ങ​​ൾ അ​​യാ​​ളെ സ​​ന്തോ​​ഷി​​പ്പി​​ച്ചു. രാ​​ത്രി​​യി​​ൽ ദീ​​ർ​​ഘ​​നേ​​ര​​മി​​രു​​ന്ന് എ​​ഴു​​തു​​ന്ന​​ത് കാ​​ണാം. ഗൗ​​ത​​മ​​ൻ എ​​ഴു​​താ​​ൻ ന​​ട​​ന്നി​​രു​​ന്ന കാ​​ല​​ത്ത് ദീ​​പ​​യും എ​​ഴു​​താ​​നാ​​ഗ്ര​​ഹി​​ച്ചി​​രു​​ന്നു. എ​​ഴു​​തു​​വാ​​നു​​ള്ള താ​​ൽ​​പ​​ര്യ​​മാ​​ണ് ര​​ണ്ട് പേ​​രെ​​യും ജീ​​വി​​ത​​ത്തി​​ലൊ​​ന്നി​​പ്പി​​ച്ച​​ത്. ഒ​​ന്നി​​ച്ച​​പ്പോ​​ൾ എ​​ഴു​​ത്ത് വേ​​ണ്ടാ​​താ​​യി.​ ദീ​​പ​​യാ​​ണ് തീ​​രെ എ​​ഴു​​താ​​തെ​​യാ​​യ​​ത്.​ അ​​ന്ന​​വ​​ൾ എ​​ഴു​​താ​​ൻ ക​​ഴി​​യാ​​ത്ത​​തി​​നെ പ​​റ്റി മി​​ക്ക​​പ്പോ​​ഴും വി​​ഷ​​മി​​ച്ചി​​രു​​ന്നു. ഞ​​ങ്ങ​​ളു​​ടെ സ്നേ​​ഹം ദി​​നം​പ​​ത്രി വ​​ള​​ർ​​ന്നെ​​ങ്കി​​ലും എ​​ഴു​​തു​​വാ​​നു​​ള്ള അ​​വ​​ളു​​ടെ ക​​ഴി​​വ് പ​​തി​​യെ ന​​ഷ്ട​​പ്പെ​​ടു​​ക​​യാ​​യി​​രു​​ന്നു. ആ​​യി​​ട​​ക്ക് കു​​റേ​​യ​​ധി​​കം ജോ​​ലി​​ക​​ൾ അ​​വ​​ൾ തി​​ര​​ഞ്ഞു, ഒ​​ന്നും ത​​ര​​പ്പെ​​ട്ടി​​ല്ല. പി​​ന്നീ​​ട് ജീ​​വി​​ത​​ത്തി​​നോ​​ടൊ​​ത്ത് ജീ​​വി​​ക്കു​​വാ​​ൻ അ​​വ​​ൾ പ​​ഠി​​ക്കു​​ക​​യാ​​യി​​രു​​ന്നു. പ്ര​​സ​​വി​​ക്കു​​ന്ന​​തി​​നെ​പ്പ​റ്റി​​യോ, കു​​ഞ്ഞി​​നെ​പ്പ​​റ്റി​​യോ അ​​വ​​ൾ ചി​​ന്തി​​ച്ചി​​രു​​ന്നി​​ല്ല. ഗൗ​​ത​​മ​​ൻ അ​​വ​​ളു​​ടെ പ്ര​​ശ്ന​​ങ്ങ​​ളെ​​യെ​​ല്ലാം മ​​ന​​സ്സി​​ലാ​​ക്കു​​ന്നു​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്നു.​ എ​​ന്നാ​​ല​​ത് അ​​യാ​​ളെ​​ക്കൊ​​ണ്ട് പ​​രി​​ഹ​​രി​​ക്കാ​​നാ​​വു​​മാ​​യി​​രു​​ന്നി​​ല്ല. വ​​ള​​രെ ശ്ര​​ദ്ധ​​യോ​​ടെ​​യും എ​​ല്ലാ അ​​നു​​താ​​പ​​ത്തോ​​ടെ​​യും അ​​വ​​ളെ ശു​​ശ്രൂ​​ഷി​​ക്കു​​വാ​​ൻ ഗൗ​​ത​​മ​​ൻ ത​​യാ​​റാ​​യി​​രു​​ന്നു. അ​​യാ​​ൾ അ​​വ​​ളോ​​ട് എ​​ല്ലാ സ​​മ​​യ​​ത്തും ചേ​​ർ​​ന്ന് നി​​ന്നു.​ അ​​തു​കൊ​​ണ്ടു​ത​​ന്നെ അ​​യാ​​ൾ​​ക്ക​​ത​​റി​​യാ​​മാ​​യി​​രു​​ന്നു, എ​​ന്നെ​​ങ്കി​​ലു​​മൊ​​രി​​ക്ക​​ൽ എ​​ല്ലാം ശാ​​ന്ത​​മാ​​കു​​മെ​​ന്ന്. അ​​ല്ലെ​​ങ്കി​​ലും, മ​​നു​​ഷ്യാ​​വ​​സ്ഥ​​യു​​ടെ ഘ​​ട​​ന​​യെ​പ്പ​റ്റി ഗൗ​​ത​​മ​​ന് ന​​ന്നാ​​യ​​റി​​യാ​​മാ​​യി​​രു​​ന്നു. ഒ​​രു പ​​രി​​ധി​വ​​രെ മാ​​ത്ര​​മാ​​ണ് എ​​ല്ലാ വി​​കാ​​ര​​ങ്ങ​​ളും നി​​ല​​നി​​ൽ​​ക്കു​​ക, അ​​ത് ക​​ഴി​​ഞ്ഞാ​​ൽ എ​​ത്ര ക​​ഠി​​ന​​മാ​​യ അ​​വ​​സ്ഥ​​യാ​​ണെ​​ങ്കി​​ലും മ​​റ്റൊ​​രു ഘ​​ട​​ന​​യി​​ലേ​​ക്ക് വ്യാ​​പ​​രി​​ക്കും. അ​​പ്പോ​​ൾ ആ​​യാ​​സ​​ര​​ഹി​​ത​​മാ​​യോ നി​​സ്സാ​​ര​​മാ​​യോ മു​​മ്പ് മ​​റി​​ക​​ട​​ന്ന​​തി​​നെ​​യെ​​ല്ലാം തോ​​ന്നാം. മ​​നു​​ഷ്യ​​​ന്റെ മാ​​ന​​സി​​ക​​നി​​ല​​ക​​ളെ​പ്പ​റ്റി ഗൗ​​ത​​മ​​ന് അ​​ങ്ങ​​നെ​​യൊ​​രു ധാ​​ര​​ണ​​യു​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്ന​​തി​​നാ​​ൽ അ​​യാ​​ൾ​​ക്ക് ഒ​​ാരോ മ​​നു​​ഷ്യ​​നെ​​യും കാ​​ത്തു​നി​​ൽ​​ക്കാ​​നു​​ള്ള ക​​ഴി​​വു​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്നു. ഒ​​രു നീ​​ണ്ട കാ​​ല​​ത്തി​​ലെ എ​​ല്ലാ വെ​​യി​​ലും അ​​യാ​​ൾ ഏ​​റ്റു.​ എ​​ല്ലാ മ​​ഴ​​യും എ​​ല്ലാ മ​​ഞ്ഞും അ​​യാ​​ൾ ന​​ന​​ഞ്ഞു.


അ​​ഞ്ച്

വി​​ക്ടോ​​റി​​യ ലൈ​​ബ്ര​​റി​​യു​​ടെ ചു​​വ​​ന്ന പ​​ടി​​ക​​ളി​​ലൂ​​ടെ അ​​യാ​​ൾ സാ​​വ​​ധാ​​ന​​മി​​റ​​ങ്ങി. കു​​റ​​ച്ച് മ​​ണി​​ക്കൂ​​റു​​ക​​ൾ, പ​​ഴ​​യ ഓ​​ർ​​മ​​ക​​ളി​​ൽ അ​​യാ​​ൾ ചി​​ത​​റി​​പ്പോ​​വു​​ക​​യാ​​യി​​രു​​ന്നു. സ​​മ​​യം താ​​ഴ്ന്ന് താ​​ഴ്ന്ന് ചെ​​റി​​യൊ​​രു തീ​​ഗോ​​ളം​പോ​​ലെ അ​​യാ​​ൾ​​ക്കു മു​​ന്നി​​ലേ​​ക്ക് ഉ​​രു​​ണ്ടു​വീ​​ണു.​​ അ​​തി​​ൽ ജീ​​വി​​ത​​ത്തി​​​ന്റെ, കാ​​ല​​ത്തി​​​ന്റെ ക​​ന​​മു​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്നു. അ​​തി​​ൽ എ​​ല്ലാ ജീ​​ർ​​ണ​​ത​​ക​​ളു​​മു​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്നു. ചു​​വ​​ന്ന പ​​ര​​വ​​താ​​നി​​യി​​ലൂ​​ടെ താ​​ഴേ​​ക്കു​​രു​​ണ്ട് ഏ​​റ്റ​​വു​​മ​​വ​​സാ​​ന​​ത്തെ പ​​ടി​​യി​​ൽ​​ത്ത​​ട്ടി താ​​ഴെ​വീ​​ണ് എ​​ല്ലാം ചി​​ത​​റി​​ത്തെ​​റി​​ച്ചു. അ​​തെ​​ല്ലാം പൊ​​ട്ടി​​യൊ​​ഴു​​കി ഒ​​രു സ​​മു​​ദ്ര​​ത്തി​​ന് സ​​മാ​​ന​​മാ​​യി നി​​റ​​ഞ്ഞു. ഗൗ​​ത​​മ​​ൻ കോ​​ണി​​പ്പ​​ടി​​യു​​ടെ കൈ​​വ​​രി​​യി​​ൽ പി​​ടി​​ച്ചു.​ അ​​യാ​​ളു​​ടെ ശ​​രീ​​ര​​ത്തി​​ൽ ര​​ക്ത​​യോ​​ട്ടം നി​​ല​​ച്ചി​​രു​​ന്നു. ത​​നി​​ക്ക് ചു​​റ്റി​​ലും പൊ​​ട്ടി​​യൊ​​ഴു​​കു​​ന്ന ജീ​​വി​​തം, അ​​ത് പ​​ല​​രു​​ടേ​​തു​​മാ​​ണ്. രാ​​വി​​ലെ ക​​ണ്ട നീ​​ല ചു​​രി​​ദാ​​റ​​ണി​​ഞ്ഞ ആ​​ശ​​ങ്ക​​യു​​ള്ള മു​​ഖ​​വു​​മാ​​യി പ്രോ​​പ്പ​​ർ​​ട്ടി കൗ​​ണ്ട​​റി​​ലേ​​ക്ക് വ​​ന്ന ആ ​​പെ​​ൺ​​കു​​ട്ടി​​യു​​ടെ ശ​​രീ​​രം വി​​ള​​റി​വെ​​ളു​​ത്ത് അ​​യാ​​ളു​​ടെ ക​​ൺ​​മു​​ന്നി​​ലൂ​​ടെ ഒ​​ഴു​​കി​േപ്പാ​​യി. കു​​ഞ്ഞു​വി​​​ന്റെ ക​​ര​​ച്ചി​​ൽ, ദാ​​ദൂ... ദാ​​ദൂ... എ​​ന്ന് വി​​ളി​​ച്ച് അ​​വ​​ൾ സ​​മു​​ദ്ര​​ത്തി​​ൽ മു​​ങ്ങി​​ത്താ​​ഴു​​ന്നു. അ​​വ​​ളു​​ടെ​​യ​​രി​​കി​​ൽ വ​​ലി​​യൊ​​രു മാ​​റാ​​പ്പും തൂ​​ക്കി കോ​​ന്ത്ര​​ൻ പ​​ല്ലു​​ക​​ളും ചു​​ളു​​ങ്ങി​​യ തൊ​​ലി​​യു​​മു​​ള്ള ഒ​​രു വൃ​​ദ്ധ. അ​​വ​​ർ കു​​ഞ്ഞു​വി​​​ന്റെ ഒ​​രു കൈ​​യി​​ൽ മു​​റു​​ക്കെ പി​​ടി​​ച്ചി​​ട്ടു​​ണ്ട്. അ​​വ​​ളു​​ടെ ശ​​രീ​​ര​​മാ​​കെ ന​​ഖം​കൊ​​ണ്ട് പോ​​റ​​ലേ​​റ്റി​​ട്ടു​​ണ്ട്.​ ഗൗ​​ത​​മ​​ന് ക​​ര​​ച്ചി​​ൽ വ​​ന്നു. ആ ​​കാ​​ഴ്ച അ​​യാ​​ളെ കൂ​​ടു​​ത​​ൽ മു​​റി​​പ്പെ​​ടു​​ത്തി.​ ആ ​വൃ​​ദ്ധ ക്രൂ​​ര​​മാ​​യ ആ​​ർ​​ത്തി​​യോ​​ടെ കു​​ഞ്ഞു​വി​​​ന്റെ ക​​ഴു​​ത്തി​​ൽ പി​​ടി​​ച്ചു​കൊ​​ണ്ട് സ​​മു​​ദ്ര​​ത്തി​​ൽ മു​​ക്കി​കൊ​​ല്ലു​​ക​​യാ​​ണ്.​ ഗൗ​​ത​​മ​​ൻ ലൈ​​ബ്ര​​റി​​യു​​ടെ കോ​​ണി​​പ്പ​​ടി​​യി​​ലൂ​​ടെ താ​​ഴേ​​ക്കോ​​ടി. സ​​മു​​ദ്ര​​ത്തി​​ലൂ​​ടെ നീ​​ന്തി കു​​ഞ്ഞു​​വി​​നെ എ​​ങ്ങ​​നെ​​യെ​​ങ്കി​​ലും ര​​ക്ഷി​​ക്ക​​ണ​​മാ​​യി​​രു​​ന്നു. അ​​വ​​സാ​​ന​​ത്തെ സ്റ്റെ​​പ്പു​​ക​​ളി​​ലി​​റ​​ങ്ങു​​മ്പോ​​ൾ സ​​മു​​ദ്ര​​ത്തി​​​ന്റെ ചൂ​​ടേ​​റ്റ് അ​​യാ​​ളു​​ടെ ശ​​രീ​​ര​​മാ​​കെ ക​​രി​​ഞ്ഞി​​രു​​ന്നു. ഓ​​ടി​വ​​ന്ന ആ​​യ​​ത്തി​​ൽ ഗൗ​​ത​​മ​​ൻ സ​​മു​​ദ്ര​​ത്തി​​ലേ​​ക്ക് വീ​​ണു. ജ​​ലം തി​​ള​​ക്കു​ന്നു​​ണ്ടാ​​യി​​രു​​ന്നു. ജീ​​വി​​ത​​ത്തി​​​ന്റെ മു​​ഴു​​വ​​ൻ ഗ​​ന്ധ​​വും ജ​​ല​​ക​​ണി​​ക​​യി​​ൽനി​​ന്ന് തെ​​റി​​ക്കു​​ന്നു. സ​​മ​​യ​സൂ​​ചി​​ക​​ളും കാ​​ല​​ത്തി​​​ന്റെ ദി​​ശ​​ക​​ളും പ​​ല ചാ​​ലു​​ക​​ളാ​​യി തെ​​റ്റി​​യൊ​​ഴു​​കു​​ന്നു. മു​​ന്നോ​​ട്ട് നീ​​ന്തുംതോ​​റും ഗൗ​​ത​​മ​​​ന്റെ ശ​​രീ​​രം കൂ​​ടു​​ത​​ൽ പൊ​​ള്ളി​​ക്കൊ​​ണ്ടി​​രു​​ന്നു.​ ത​​ല​​മു​​ടി​​യെ​​ല്ലാം പ​​റ്റെ ക​രി​​ഞ്ഞു. മ​​നു​​ഷ്യ ഇ​​റ​​ച്ചി​​യു​​ടെ വെ​​ന്ത​​മ​​ണം. കു​​റ​​ച്ചു​കൂ​​ടി നീ​​ന്തി​​യ​​പ്പോ​​ഴാ​​ണ് ഗൗ​​ത​​മ​​ന് സ​​മു​​ദ്ര​​ത്തി​​​ന്റെ ഉ​​ള്ള​​റ​​ക​​ളെ​പ്പ​റ്റി കൂ​​ടു​​ത​​ൽ മ​​ന​​സ്സി​​ലാ​​യ​​ത്. സ​​മു​​ദ്ര​​ത്തി​​ൽ ഒ​​രു​പാ​​ട് ശ​​രീ​​ര​​ങ്ങ​​ൾ, മ​​രി​​ച്ചും മ​​രി​​ക്കാ​​തെ​​യും പ​​ല​വ​​ഴി​​ക​​ളി​​ലേ​​ക്ക് നീ​​ന്തു​​ന്നു. ഒ​​രു മ​​ര​​ത്തി​​​ന്റെ ചി​​ല്ല​​ക്കി​​ട​​യി​​ൽ ഗൗ​​ത​​മ​​ന്റെ ശ​​രീ​​രം ത​​ട​​ഞ്ഞു​നി​​ന്നു.​ അ​​പ്പോ​​ഴാ​​ണ് മ​​റ്റൊ​​രു ഭാ​​ഗ​​ത്തു​നി​​ന്ന് പ​​രി​​ചി​​ത​​മാ​​യൊ​​രു ശ​​ബ്ദം കേ​​ൾ​​ക്കു​​ന്ന​​ത്.​ ഗൗ​​ത​​മ​​ൻ ചി​​ല്ല​​ക​​ൾ​​ക്കി​​ട​​യി​​ലൂ​​ടെ ത​​ല​​യു​​യ​​ർ​​ത്തി അ​​പ്പു​​റ​​ത്തേ​​ക്ക് നോ​​ക്കാ​​ൻ ശ്ര​​മി​​ച്ചു. അ​​യാ​​ൾ അ​​ത്ഭു​​ത​​ത്തോ​​ടെ ആ ​​മു​​ഖ​​ത്തെ തി​​രി​​ച്ച​​റി​​ഞ്ഞു. അ​​ത് ദീ​​പ​​യാ​​ണ്. അ​​വ​​ളു​​ടെ ശ​​രീ​​രം പാ​​തി ക​​രി​​ഞ്ഞി​​രി​​ക്കു​​ന്നു.​ ഗൗ​​ത​​മ​​ൻ ചി​​ല്ല​​ക​​ൾ​​ക്കി​​ട​​യി​​ലൂ​​ടെ നൂ​​ഴ്ന്ന് അ​​വ​​ളു​​ടെ അ​​രി​​കി​​ലേ​​ക്ക് നീ​​ന്തി. അ​​പ്പോ​​ഴേ​​ക്കും അ​​വ​​ൾ കു​​രു​​ങ്ങി​​ക്കി​​ട​​ന്നി​​രു​​ന്ന വേ​​ര​​ട​​ർ​​ന്ന് മ​​റ്റെ​​വി​​ടേ​​ക്കോ ഒ​​ഴു​​കി​പ്പോ​​യി​​രു​​ന്നു.​ ഗൗ​​ത​​മ​​ൻ ആ​​ർ​​ത്ത​​ല​​ച്ച് ക​​ര​​ഞ്ഞു. കു​​ഞ്ഞു​വി​​​ന്റെ ശ്വാ​​സ​​മ​​റ്റ ഒ​​രു ക​​രി​​ഞ്ഞ ജ​​ഡം അ​​യാ​​ളു​​ടെ അ​​രി​​കി​​ലേ​​ക്ക് ഒ​​ഴു​​കി വ​​ന്നു. അ​​യാ​​ൾ അ​​വ​​ളെ വാ​​രി​​യെ​​ടു​​ത്തു. പെ​​ട്ടെ​​ന്നു​ത​​ന്നെ ശ്വാ​​സം നി​​ല​​ക്ക​​ണ​​മെ​​ന്നാ​​ശി​​ച്ച് അ​​യാ​​ൾ ശ​​ബ്ദ​​മി​​ല്ലാ​​തെ ക​​ര​​ഞ്ഞു.

Tags:    
News Summary - madhyamam weekly malayalam story

വായനക്കാരുടെ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ അവരുടേത്​ മാത്രമാണ്​, മാധ്യമത്തി​േൻറതല്ല. പ്രതികരണങ്ങളിൽ വിദ്വേഷവും വെറുപ്പും കലരാതെ സൂക്ഷിക്കുക. സ്​പർധ വളർത്തുന്നതോ അധിക്ഷേപമാകുന്നതോ അശ്ലീലം കലർന്നതോ ആയ പ്രതികരണങ്ങൾ സൈബർ നിയമപ്രകാരം ശിക്ഷാർഹമാണ്​. അത്തരം പ്രതികരണങ്ങൾ നിയമനടപടി നേരിടേണ്ടി വരും.