പകർന്നാട്ടം

പാതിര കഴിഞ്ഞപ്പോൾ

ടി.ടി.ആർ ചോദിച്ചു, ‘‘സർ

ബോഗി മാറിയോ? തേർട്ടി

ഇവിടല്ലെക്സിക്യൂട്ടീവ്

ക്ലാസപ്പുറത്താണ്, പോകൂ!’’

ഉറക്കം പോയി കലി

കടിച്ചു നാവിൻതുമ്പിൽ

പിരുത്ത ചൊറി ചിരി

വരുത്തി: “മാഡം ടിക്കറ്റ്

നേരത്തേ കാണിച്ചു ഞാൻ

‘‘ഒ.കെ.’’യെന്നപ്പോൾ,പ്പിന്നെ

എങ്ങനെ മാറിയിപ്പോൾ?”

മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ടെക്കി:

“ചേട്ടന്റെ ബർത്തിതല്ല

മാറുകയവിടേക്കെ”

ന്നാജ്ഞായാ തുറിക്കുന്നു!

ബോഗിയിൽനോക്കിക്കേറി

ടി.ടി.ആർ മാഡം ഒ.കെ.

പിന്നെയാ ബർത്തെങ്ങനെ

മാറി, ഞാൻ കൺഫ്യൂസ്ഡായി

പതിയെ ബർത്തും തേടി

ട്രെയിനിൽ നടന്നപ്പോൾ

ഓർത്തു ഞാൻ: ഉച്ചക്ക് ഓട്ടോ

മാറ്റിക് കാറിന്റെ ഗിയർ

മാറ്റുവാൻ ക്ലച്ചിലാഞ്ഞു

ചവിട്ടിപ്പിടിച്ചതും,

തമ്പാനൂരെത്താനുള്ളൂർ

നിന്നുതോന്നയ്ക്കൽ ഓടി

പിന്നാണു റെയിൽ സ്റ്റേഷൻ

എതിർദിക്കെന്നതോർത്തത്;

അന്നേരം മറ്റൊന്നോർത്തു:

ഒന്നാം വർഷത്തെ ക്ലാസിൽ

രണ്ടാം വർഷമെന്നോർത്തു

ഡെത്ത് ഓഫ് ദി ഓഥർ -ബാർത്തോ?

ബക്‌തിനായ്; എച്ചോഡി: ‘‘സർ

എന്റെ ക്ലാസല്ലേയിപ്പോൾ?’’

‘‘ഞാനിപ്പോളെടുക്കുന്ന

ക്ലാസെന്റെ ക്ലാസു തന്നെ’’

നാവിലായ് പ്പിന്നെ വന്ന

തമർത്തി, കർതൃത്വത്തിൻ

കഥ ഞാൻ തുടർന്നപ്പോൾ

ഓർത്തു: ഘാതകം ലീല

ചെയ്തതോ ആശാൻ താനോ?

സിദ്ധാന്തം ഗൂഢം താനോ?

ബർത്തിൽ ഞാൻ തപ്പിത്തട

ഞ്ഞെങ്ങനോ കേറിപ്പറ്റി

കമ്പിളിക്കുള്ളിൽക്കണ്ടു

ഞെട്ടി ഞാൻ എന്നെത്തന്നെ!

ഞെട്ടലിലോർത്തു: വണ്ടി

ഏതു ദിക്കിലേക്കാവാം?

കാഞ്ഞങ്ങാടെന്റെ സ്റ്റോപ്പു -

പി. ഇപ്പോൾ തമ്പാനൂരോ?

സത്രത്തിൽ സി.പിക്കൊപ്പം

രസിക്കുന്നതു, മണി,

കത്തിതൻ പകർന്നാട്ടം

കളിയച്ഛനോ, ശിഷ്യൻ?

ഓർമകൾ കൂട്ടി കൈകൾ

കോർത്തപ്പോൾ ചൂളം നീട്ടി

ജീവന്റെ മഹാബോഗി

ഉണ്മ, നേർമകൾ, കാലം.