സുരേഷ് നാരായണന്‍റെ മൂന്ന് കവിതകൾ

1

പീഡാനുഭവയാത്രാപ്പുറത്തേറിയ

മരക്കുരിശുകൾ...

ഉന്നതങ്ങളിലെത്തിയതും

അവരിൽ കാടോർമകൾ മുളച്ചു

പീഡകരേയും വഹിച്ചുകൊണ്ട് താഴ്വരയിലേക്ക് തിരിച്ചു പറന്നു.

2

കൂട്ടിയിടിക്കാൻ തയ്യാറായ്

നിൽക്കുന്ന നമ്മുടെ നെറ്റികൾ

കുലച്ച വില്ലുകളായ്

ത്രസിച്ചു നിൽക്കും ചുണ്ടുകൾ

ഞാൻ മുമ്പേ

ഞാൻ മുമ്പേ

എന്നക്ഷമരാവുന്ന കൈകൾ

നമ്മൾ രണ്ടു വിമാനങ്ങളാകുന്നു.

സീൽക്കാരങ്ങളാൽ

നഗരയുറക്കത്തെ

വെട്ടിമുറിച്ചുകൊണ്ട്

താണു പറക്കുന്നു.

3

നിർഭാഗ്യവാരാം മനുഷ്യരേ,

വേദന എന്ന മുക്കുവനിൽ നിന്ന്

മാറി നടക്കുക.

അവന്‍റെ വലയാം ദാഹം

വറ്റി വരണ്ടുണങ്ങും വരെ.