ചിരികളില്ലാത്ത ഒരു രാത്രിയിൽ,
ഒരു നക്ഷത്രത്തിന്റെ ആലാപനം,
നിലാവിന്റെ മിഴികളിൽ,
മിന്നി മറയുന്നു.
പുലരി ഉണർന്നപ്പോൾ,
സാന്ദ്രമായ രാഗത്തിൽ,
നോവിന്റെ സാഗരത്തിലൂടെ,
നിന്റെ സ്മൃതികൾ ഒഴുകുന്നു.
വരികളില്ലാത്ത ഒരിടത്ത്,
ഓർമയുടെ ആഴങ്ങളിലേക്ക്,
വിരഹം മുങ്ങാംകുഴിയിട്ടപ്പോൾ,
വേദന മാത്രം, നീർക്കുമിളയാവുന്നു.
ഇപ്പോൾ നീയും ഞാനും
വെറുമൊരു
നൊസ്റ്റാൾജിയ!
വായനക്കാരുടെ അഭിപ്രായങ്ങള് അവരുടേത് മാത്രമാണ്, മാധ്യമത്തിേൻറതല്ല. പ്രതികരണങ്ങളിൽ വിദ്വേഷവും വെറുപ്പും കലരാതെ സൂക്ഷിക്കുക. സ്പർധ വളർത്തുന്നതോ അധിക്ഷേപമാകുന്നതോ അശ്ലീലം കലർന്നതോ ആയ പ്രതികരണങ്ങൾ സൈബർ നിയമപ്രകാരം ശിക്ഷാർഹമാണ്. അത്തരം പ്രതികരണങ്ങൾ നിയമനടപടി നേരിടേണ്ടി വരും.