ഇരുൾ പടർന്ന വഴികളിലിരുന്ന് പൊന്നപ്പൻ പാടുന്നു; അതിജീവനത്തി​െൻറ പാട്ടുകൾ

‘ക​ട​ല​ല പാ​ടി.. ക​ര​ളും പാ​ടി, ക​ദ​നം നി​റ​യും ഗാ​ന​ങ്ങ​ൾ, ആ​കാ​ശ​മ​ക​ലെ.. ആ​ശ​യു​മ​ക​ലെ...’ -ഇ​രു​ൾ പ​ട​ർ​ന്ന വ​ഴി​ക​ളി​ലി​രു​ന്ന് പൊ​ന്ന​പ്പ​ൻ പാ​ടു​ക​യാ​ണ്, നാ​ളെ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള ആ​ശ​ങ്ക​ക​ളും നോ​വു​ക​ളും ക​ല​ർ​ന്ന ഈ​ണ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി അ​തി​ജീ​വ​ന​ത്തി​​െൻറ പാ​ട്ടു​ക​ൾ.ഒ​ള​വ​ണ്ണ വേ​ട്ടു​വേ​ട​ൻ കു​ന്നി​ലെ നാ​ല് സ​െൻറി​ൽ പ​ഴ​ക്കം​കൊ​ണ്ട് മേ​ൽ​ക്കൂ​ര​യും ചു​വ​രു​ക​ളും ത​ക​ർ​ന്ന വീ​ട്ടി​ലി​രു​ന്ന് അ​റു​പ​ത് പി​ന്നി​ട്ട പൊ​ന്ന​പ്പ​നും ഭാ​ര്യ ശ്രീ​മ​തി​യും ജീ​വി​ത നോ​വു​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ച് പ​റ​യു​മ്പോ​ൾ ബാ​ബു​രാ​ജി​​െൻറ ഈ​ണം​പോ​ലെ​യോ പി. ​ഭാ​സ്ക്ക​ര​​െൻറ വ​രി​ക​ൾ​പോ​ലെ​യോ സു​ന്ദ​ര​മാ​യ ഒ​ന്ന​ല്ല അ​ത്. 22ാം വ​യ​സ്സി​ൽ ഇ​രു ക​ണ്ണു​ക​ളു​ടേ​യും കാ​ഴ്ച ന​ഷ്​​ട​പ്പെ​ട്ട പൊ​ന്ന​പ്പ​ന് പാ​ട്ടു​ക​ളാ​ണി​പ്പോ​ൾ ജീ​വി​തോ​പാ​ധി.

ചെ​റു​പ്പ​ത്തി​ലെ ചെ​ങ്ക​ണ്ണ് രോ​ഗ​മാ​ണ് ആ​ല​പ്പു​ഴ സ്വ​ദേ​ശി​യാ​യ പൊ​ന്ന​പ്പ​​െൻറ കാ​ഴ്ച ന​ഷ്​​ട​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​ത്. ചി​കി​ത്സ​ക​ളൊ​ന്നും ഫ​ലി​ക്കാ​തെ ഇ​രു ക​ണ്ണു​ക​ൾ​ക്കൊ​പ്പം ജീ​വി​ത​വും ഇ​രു​ട്ടി​ലാ​യി. പി​ന്നീ​ട് അ​തി​ജീ​വ​ന​ത്തി​നാ​യി ശ്ര​മ​ങ്ങ​ൾ. ക​സേ​ര നെ​യ്ത്ത്, കു​ട, മെ​ഴു​കു​തി​രി, ചോ​ക്ക് നി​ർ​മാ​ണം... പ​ല​രേ​യും​പോ​ലെ പൊ​ന്ന​പ്പ​​െൻറ​യും അ​തി​ജീ​വ​ന​ത്തി​നു​ള്ള വ​ഴി​ക​ൾ ഇ​തൊ​ക്കെ​ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു. പ​ക്ഷേ, ഇ​രു​ള​ട​ഞ്ഞ വ​ഴി​ക​ളി​ൽ​നി​ന്ന് ജീ​വി​ത​മെ​ത്തി​പ്പി​ടി​ക്കാ​ൻ ഇ​തൊ​ന്നും മ​തി​യാ​വു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. ഇ​ട​ക്ക് ഫാ​റൂ​ഖ് കോ​ള​ജി​ന​ടു​ത്ത് താ​മ​സി​ച്ച് കൈ​ത്തൊ​ഴി​ൽ പ​ഠി​ക്കു​മ്പോ​ഴാ​ണ് ഒ​ള​വ​ണ്ണ സ്വ​ദേ​ശി​നി ശ്രീ​മ​തി​യു​മാ​യു​ള്ള വി​വാ​ഹ ആ​ലോ​ച​ന​യെ​ത്തു​ന്ന​ത്. വി​വാ​ഹ​ത്തോ​ടെ താ​മ​സം വേ​ട്ടു​വേ​ട​ൻ കു​ന്നി​ലേ​ക്ക് മാ​റ്റി.

1981ലാ​ണ് ഫാ. ​ജോ​സ് മാ​ണി​പ്പാ​റ പൊ​ന്ന​പ്പ​ന​ട​ക്കം കാ​ഴ്ച ന​ഷ്​​ട​പ്പെ​ട്ട 22 പേ​രെ ചേ​ർ​ത്ത് ന്യൂ ​കേ​ര​ള ഗാ​യ​ക​സം​ഘം രൂ​പ​വ​ത്​​ക​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. ത​ല​ശ്ശേ​രി​ക്കാ​ര​ൻ മൂ​സ, കൂ​ത്തു​പ​റ​മ്പി​ലെ മു​ഹ​മ്മ​ദ​ലി തു​ട​ങ്ങി​യ​വ​രാ​യി​രു​ന്നു സ​ഹ​യാ​ത്രി​ക​ർ. തു​ട​ർ​ന്ന് തെ​രു​വു​ക​ളി​ൽ​നി​ന്ന് തെ​രു​വു​ക​ളിേ​ല​ക്ക്. കാ​ർ​ണി​വ​ലു​ക​ളി​ൽ, സ്കൂ​ൾ--​കോ​ള​ജ് അ​ങ്ക​ണ​ങ്ങ​ളി​ൽ, സാം​സ്കാ​രി​ക സം​ഘ​ട​നാ വേ​ദി​ക​ളി​ൽ എ​ല്ലാം പ​ഴ​യ​തും പു​തി​യ​തു​മാ​യ ഗാ​ന​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ അ​വ​ർ ജീ​വി​തം തി​രി​ച്ചു​പി​ടി​ക്കു​ക​യാ​ണ്. ഇ​ട​ർ​ച്ച​യി​ല്ലാ​ത്ത സ്വ​ര​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ അ​വ​ർ കേ​ൾ​വി​ക്കാ​രു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ൽ ആ​സ്വാ​ദ​ന​ത്തി​​െൻറ നി​റ​മ​ഴ പെ​യ്യി​ക്കു​ന്നു. അ​ക​ക്ക​ണ്ണി​​െൻറ വെ​ളി​ച്ച​ത്തി​ൽ അ​വ​രു​ടെ വി​ര​ലു​ക​ൾ ഓ​ർ​ഗ​ണി​ലും ത​ബ​ല​യി​ലും ലോ​ല​ക്കി​ലും ശ്രു​തി​യു​ടെ അ​ക​മ്പ​ടി​യേ​കു​ന്നു.  അ​ത്യാ​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നു​മി​ല്ലാ​ത്ത ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ, പൊ​ന്ന​പ്പ​നും സു​ഹൃ​ത്തു​ക്ക​ൾ​ക്കും അ​വ​രെ ആ​ശ്ര​യി​ക്കു​ന്ന കു​ടും​ബ​ത്തി​നും ഈ ​സം​ഗീ​ത​യാ​ത്ര​ക​ളി​ൽ​നി​ന്നു​ള്ള തു​ച്ഛ​മാ​യ വ​രു​മാ​നം മാ​ത്രം മ​തി​യാ​യി​രു​ന്നു. 

പ​ക്ഷേ, ഇ​പ്പോ​ൾ ക​രോ​ക്കേ​ക്കാ​ർ അ​ര​ങ്ങു​വാ​ഴാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​തോ​ടെ ഇ​വ​രു​ടെ പ്ര​തീ​ക്ഷ​ക​ളി​ൽ ഇ​രു​ൾ​വീ​ഴു​ക​യാ​ണ്. കു​റ​ച്ചു​കാ​ല​മാ​യി സ്കൂ​ളു​ക​ളും കോ​ള​ജു​ക​ളും മാ​ത്ര​മാ​ണി​വ​രു​ടെ വേ​ദി​ക​ൾ. പാ​ട്ടും ത​ങ്ങ​ളെ കൈ​വി​ടു​ക​യാ​ണെ​ന്ന് തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞ​തോ​ടെ കൂ​ട്ട​ത്തി​ലു​ള്ള പ​ല​രും മ​റ്റ് വ​ഴി​ക​ള​ന്വേ​ഷി​ച്ചു പോ​യി. ചി​ല​ർ മ​ര​ണ​പ്പെ​ട്ടു. പൊ​ന്ന​പ്പ​നൊ​പ്പം ട്രൂ​പ്പി​ൽ ഇ​പ്പോ​ൾ ബാ​ക്കി​യാ​യ​ത് മൂ​സ​യും മു​ഹ​മ്മ​ദ​ലി​യും മാ​ത്രം.

വ​ല്ല​പ്പോ​ഴു​മു​ള​ള പ​രി​പാ​ടി​ക​ളി​ലെ വ​രു​മാ​നം മാ​ത്ര​മാ​ണി​പ്പോ​ൾ പൊ​ന്ന​പ്പ​​െൻറ​യും ശ്രീ​മ​തി​യു​ടേ​യും ജീ​വി​തോ​പാ​ധി. കു​ന്നി​ൻ മു​ക​ളി​ലെ പ​ഴ​യ വീ​ട് ചി​ത​ല​രി​ച്ച്, മേ​ൽ​ക്കൂ​ര ത​ക​ർ​ന്ന് അ​പ​ക​ട ഭീ​ഷ​ണി​യി​ലാ​ണ്. സ​ർ​ക്കാ​റി​​െൻറ​യോ ഗ്രാ​മ​പ​ഞ്ചാ​യ​ത്തി​​െൻറ​യോ സ​ഹാ​യം ഇ​വ​ർ​ക്ക് കി​ട്ടി​യി​ട്ടി​ല്ല.

മ​ക്ക​ളി​ല്ലാ​ത്ത ഇ​വ​ർ​ക്ക് സം​ഗീ​തം​കൊ​ണ്ടെ​ത്ര​കാ​ലം പി​ടി​ച്ചു​നി​ൽ​ക്കാ​നാ​വു​മെ​ന്ന് ആ​ശ​ങ്ക​യു​ണ്ട്. പ​ട്ടി​ണി​യി​ല്ലാ​തെ ജീ​വി​ച്ച് പോ​വ​ണം, ത​ക​ർ​ച്ച​യി​ലെ​ത്തി​യ വീ​ടൊ​ന്ന് പു​തു​ക്കി​പ്പ​ണി​യ​ണം. അ​ത്ര​യേ ഉ​ള​ളൂ ആ​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ൾ. അ​തി​നാ​ണ് പൊ​ന്ന​പ്പ​നി​പ്പോ​ഴും പാ​ടു​ന്ന​ത്. കൂ​ട്ടാ​യു​ള്ള​ത് ശ്രീ​മ​തി​യു​ടെ ക​ണ്ണു​ക​ളി​ലെ വെ​ളി​ച്ചം മാ​ത്രം...