ത​ല​യി​ൽ കു​രു​ങ്ങി​യ കാ​ട്

പൂ​ച്ച​ട്ടി വി​ൽ​പ​ന​ക്കാ​ര​നി​ൽ​നി​ന്നും

കു​റ​ഞ്ഞ വി​ല​യ്ക്ക് വാ​ങ്ങി​യ

മു​ഴു​ത്തു പെ​രു​ത്ത ച​ട്ടി​ക​ളു​ടെ​യി​ട​യി​ൽ

ഇ​രു​പ​ത് ച​ട്ടി​ക​ൾ​ക്ക്

ഒ​രെ​ണ്ണം സൗ​ജ​ന്യ​മെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞു

എ​ടു​ത്ത് വ​ച്ചോ​രു

വെ​ള്ള​ക്കു​ള്ള​ൻ ച​ട്ടി.

ഒ​രു വ​ശം മി​നു​ത്ത​തും,

മ​റു​വ​ശം മു​ഖാ​കൃ​തി​യും.

വെ​ളു​പ്പി​ലെ നേ​ർ​ത്ത-

വ​ടി​വു​ക​ളെ പി​ൻ​തു​ട​ർ​ന്നാ​ൽ

മു​ഖ​ചി​ത്ര​മൊ​ന്നു തെ​ളി​യും.

നീ​ണ്ട മൂ​ക്ക്

ഉ​രു​ണ്ട ചു​ണ്ടു​ക​ൾ

പാ​തി​യ​ട​ഞ്ഞ ക​ണ്ണു​ക​ൾ

ച​രി​ഞ്ഞ ക​വി​ളു​ക​ൾ

ത​ട്ടു​ള്ള ചെ​വി​ക​ൾ

കൃ​താ​വി​ന്റെ ക​ഷ്ണം

പി​ന്നെ​യും മേ​ൽ​പ്പോ​ട്ട് പോ​യാ​ൽ,

നെ​റ്റി​ക്ക് മു​ക​ളി​ലോ​ട്ട്-

തി​ര​ഞ്ഞാ​ൽ,

ത​ല​യു​ടെ-

ത​ല​ഭാ​ഗം കാ​ണി​ല്ല.

മേ​ൽ​നെ​റ്റി​യും,

മു​ടി​ച്ചു​രു​ളു​ക​ളു​ടെ അ​ഗ്ര​വും ക​ട​ന്നാ​ൽ

അ​ന​ന്ത​മാ​യ ശൂ​ന്യ​ത​യാ​ണ്...

ച​ട്ടി​ക്കു​ള്ളി​ലേ​ക്ക് നീ​ളു​ന്ന-

അ​ന​ന്ത​മാ​യ ആ​ഴ​മാ​ണ്...

ആ​ഴം നി​റ​യ്ക്കാ​ൻ

മ​ണ്ണ് തേ​ടി​യി​റ​ങ്ങി​യ മ​നു​ഷ്യ​ൻ.

മേ​ൽ​മ​ണ്ണ്

പൊ​ടി​മ​ണ്ണ്

പൂ​ഴി​മ​ണ്ണ്

ച​കി​രി

ചാ​രം

വ​ളം

വീ​ണ്ടും വീ​ണ്ടും ച​ട്ടി

വാ ​പി​ള​ർ​ത്തി.

ച​ട്ടി​യി​ലേ​ക്കൊ​രു വി​ത്ത് ന​ട്ടു,

വി​ത്ത് ക​രി​ഞ്ഞു പോ​യി.

താ​യ്‌​വേ​ര് ചേ​ർ​ത്ത്

പി​ഴു​തെ​ടു​ത്തൊ​രു തൈ ​ന​ട്ടു,

തൈ ​വാ​ടി​പ്പോ​യി.

ത​ണ്ട് ചേ​ർ​ത്തൊ​രു ഇ​ല പി​ഴു​ത്

ഇ​ള​മു​ള​ച്ചി​യെ വ​ള​ർ​ത്തി,

ഇ​ല കൊ​ഴി​ഞ്ഞു വീ​ണു.

ഹ​നു​മാ​ൻ മ​രു​ത്വ മ​ല​യെ​ന്ന​തുപോ​ലെ

ഒ​ടു​ക്കം

ഒ​രു കാ​ടി​ള​ക്കി ച​ട്ടി​യി​ലേ​ക്ക് ന​ട്ടു.

കാ​ടേ​റി

കാ​ട് ക​യ​റി

കാ​ടി​ള​ക്കി

കാ​ടി​രു​ണ്ട്

ച​ട്ടി നി​റ​ഞ്ഞു.

പ​ല കാ​ല​ങ്ങ​ളി​ൽ

പ​ല ദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ൽ

പ​ല ജീ​വി​ക​ൾ

പ​ല മ​നു​ഷ്യ​ർ

കാ​ട​റി​ഞ്ഞു.

സ്വീ​ക​ര​ണ​മു​റി​യി​ലെ

ജ​നാ​ല​യ്ക്ക​രി​കി​ൽ

കാ​ട് ചു​മ​ക്കു​ന്ന ച​ട്ടി​യെ

പ​റി​ച്ചു ന​ട്ടു.

ത​ല​യ്ക്കു​ള്ളി​ൽ കാ​ടും

ത​ല​യ്ക്കു മു​ക​ളി​ൽ കാ​ടും ചു​മ​ന്ന്

മ​നു​ഷ്യ​ന്റെ-

മു​ഖ​ച്ഛാ​യ​യു​ള്ള ച​ട്ടി

മു​റി​യു​ടെ മൂ​ല​യ്ക്കൊ​തു​ങ്ങി.

ജ​നാ​ല വ​ഴി

വ​ല്ല​പ്പോ​ഴും വ​ന്നെ​ത്തു​ന്ന കാ​റ്റി​ൽ

കാ​ടു​ല​ഞ്ഞു.

കാ​റ്റി​ൽ കാ​ട​റി​ഞ്ഞു.

കാ​ടി​നും

കാ​ടി​ന്റെ വ​ഴി​യി​ലെ ജ​നാ​ല​യ്ക്കു​മ​പ്പു​റം

ഭൂ​മി​യു​രു​ണ്ടു

സൂ​ര്യ​ൻ ക​റ​ങ്ങി...

ഭ്ര​മ​ണ​പ​ഥ​ത്തി​ലൂ​ടെ

ത​ല​യി​ൽ കാ​ട് വ​ള​ർ​ന്ന മ​നു​ഷ്യ​ർ

ന​ട​ക്കാ​നി​റ​ങ്ങി...