മു​ത്തെ​ടു​ക്കാ​മ്പോ​യ​ത്

മു​റി​വു​ണ്ടോ, വേ​ദ​ന​യു​ണ്ടോ?

ആ​ടു മേ​ക്കു​ന്ന

താ​ഴ്‌​വ​ര​ക​ളി​ൽ ചെ​ന്ന്

എ​ന്റെ അ​മ്മാ​യി​മാ​രെ കാ​ണൂ.

ഞാ​ൻ ചി​ല അ​ട​യാ​ള​ങ്ങ​ൾ

പ​റ​ഞ്ഞു ത​രാം.

പ​ല്ലു​ക​ളി​ൽ

ഞാ​വ​ലി​ന്റെ വ​യ​ല​റ്റ്,

ക​ണ്ണു​ക​ളി​ൽ

പ​ച്ച​പ്പു​ല്ല് നി​റ​ഞ്ഞ ഒ​രു മ​ല​ന്തൊ​ടി​ക,

കാ​ലു​ക​ളി​ൽ ക​രി​ഞ്ച​ര​ട്,

കാ​തു​ക​ളി​ൽ

തൂ​ക്ക​ണാം കു​രു​വി​ക്ക് പാ​ർ​ക്കാ​ൻ കൂ​ട്.

പോ​യ്‌​പ്പോ​യ വേ​ന​ലി​ൻ

വ​ക്ക​ത്തി​രു​ന്ന് വ​റ്റി​യ

പൊ​ക്കി​ളി​ൽ

ഒ​രു വ​ള്ളി​ക്ക​റൂ​ത്ത തൂ​ങ്ങു​ന്ന​ത്

ന്റെ ​മൂ​ത്ത​മ്മാ​യി.

ചു​ണ്ടു​ക​ളി​ൽ

ചൂ​ളം ചു​മ​ന്ന് മ​ല​യി​റ​ങ്ങും

ശു​ണ്ഠി​ക്കാ​രി എ​ളേ​മ്മാ​യി.

മു​ക്കി ന​ന​ക്കാ​ൻ കി​ണ​റു കി​ട്ടാ​ഞ്ഞി​ട്ടോ,

മു​ങ്ങി​ച്ചാ​വാ​ൻ ക​യ​മി​ല്ലാ​ഞ്ഞി​ട്ടോ

ക​ണ്ണീ​ക്കു​ഴ​ൽ​കേ​റ് മാ​ന്തി​യ​ത്

ന​ടൂ​ല​മ്മാ​യി.

നി​ന്ന് നി​ന്ന് മൂ​ത്തു​പോ​യെ​ന്ന്

മ​ത്ത​ങ്ങ മോ​ഷ്ടി​ക്കു​മ്പോ​ൾ

മൂ​ന്നാ​ളും അ​വ​ന​വ​നി​ലേ​ക്ക് നോ​ക്കി

വെ​ള്ള​മി​റ​ക്കി.

വാ​ടാ ചെ​ക്കാ,

മേ​ഘ​ങ്ങ​ളി​ൽ

ആ​ട് പു​ല്ല് തി​ന്നു​ന്ന​ത് ക​ണ്ടോ,

ഉ​ണ​ക്ക​മീ​നി​ന്റെ ഉ​പ്പ്

സ​ത്യ​ഗ്ര​ഹ​ത്തി​ന് പോ​വു​ന്ന​ത് ക​ണ്ടോ,

എ​ന്നു​മ്പ​റ​ഞ്ഞ്

നീ ​ചെ​ല്ലു​മ്പോ നി​ന്നെ കൂ​ട്ടം തെ​റ്റി​ക്കും

നാ​ക്കു​കാ​രി​ക​ൾ.

വേ​ദ​ന​യു​ണ്ടെ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞേ​ക്ക്,

ഊ​തി​യൂ​തി​ത്ത​രും,

പേ​ര് ചോ​ദി​ക്കി​ല്ല.

മു​റി​വു​ണ്ടെ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞേ​ക്ക്,

ഊ​തി​യു​ണ​ക്കി​ത്ത​രും,

ഊ​ര് ചോ​ദി​ക്കി​ല്ല.

ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു ജീ​വി​ച്ചി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ

തു​ല​ഞ്ഞു പോ​വു​മെ​ന്ന്

പ​റ​ഞ്ഞു ത​രും.

അ​ത്ര തു​ല​ഞ്ഞു പോ​യൊ​രു

കു​രു​മു​ള​ക് വ​ള്ളി​യി​ൽ

വെ​ള്ള​മ്പാ​രു​ക​യാ​വും അ​വ​ര്.

വെ​റ്റി​ല കൊ​ടു​ത്തേ​ക്ക്.

പ​റ്റു​മെ​ങ്കി​ൽ ഒ​രു​മ്മ​യും.

അ​റ്റ​ത​ല്ല,

കോ​ർ​ക്കാ​ൻ തു​നി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ മ​റ​ന്നുപോ​യ

മു​ത്തെ​ടു​ക്കാ​മ്പോ​യ​താ​ണോ​രെ ജീ​വി​തം.

ഈ ​ഉ​ത്സ​വ​ത്തി​നും

വ​ന്നി​ട്ടു​ണ്ടാ​വി​ല്ല​ത്.