ഒരു പന്തയത്തിന്റെ അന്ത്യം

ഒരു റെഫ്രിജറേറ്ററിലെന്നപോലെ ശീതീകരിച്ച കാറിന്റെ ഗ്ലാസുകളിലെ വെള്ളത്തുള്ളികൾ ജോസഫിന്റെ ൈഡ്രവിങ് ദുഷ്കരമാക്കി. എ.സി ഓഫാക്കണമെന്നും ചുരുങ്ങിയത് തണുപ്പ് കുറയ്ക്കണമെന്നും അയാൾ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. പക്ഷേ, പിൻസീറ്റിലിരിക്കുന്ന വിനോദ് എബ്രഹാം എന്ന കൊമ്പൻമീശക്കാരനായ അമ്പത് വയസ്സുകാരൻ അതിന് അനുവദിക്കുന്ന മട്ടില്ല. ജോസഫിനും അയാളുടെ തന്നെ പ്രായവും പൊതുമരാമത്ത് വകുപ്പിൽ അയാളെപ്പോലെ അസിസ്​റ്റന്റ് എൻജിനീയർ തസ്​തികയിൽ ആയിട്ടും ഇപ്പോൾ വിനോദിനെ അനുസരിച്ചേ മതിയാകൂ. | ചിത്രീകരണം: ചിത്ര എലിസബത്ത്

അ​ക്വി​ല​സ്: ഒ​രു പ​ന്ത​യ​ത്തി​ൽ ഒ​രാ​ൾ ജ​യി​ക്കു​ന്ന​ത് എ​പ്പോ​ഴാ​ണ്?

ആ​മ: ഏ​റ്റ​വും മു​ന്നി​ലു​ള്ള​യാ​ളെ മ​റി​ക​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ? താ​ങ്ക​ൾ​ക്ക് എ​ന്നെ ഒ​രി​ക്ക​ലും മ​റിക​ട​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല​ല്ലോ?

അ​ക്വി​ല​സ്: സീ​നോ​ എ​ന്നെ മ​റി​ക​ട​ക്കാ​ൻ സ​മ്മ​തി​ച്ചി​ല്ല. എ​ങ്കി​ലും ഞാ​നാ​ണ് ഓ​ട്ട​പ്പ​ന്ത​യം ജ​യി​ച്ച​ത്.

അ​ക്വി​ല​സി​ന്റെ വാ​ക്കു​ക​ൾ, പ​ക്ഷേ ആ​മ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ച​തേ​യി​ല്ല. അ​തി​ന് സീ​നോ എ​ന്ന ഗ്രീ​ക്ക് ത​ത്ത്വ​ചി​ന്ത​ക​നെ വി​ശ്വാ​സ​മാ​യി​രു​ന്നു.

ഒ​രു റെ​ഫ്രി​ജ​റേ​റ്റ​റി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ ശീ​തീ​ക​രി​ച്ച കാ​റി​ന്റെ ഗ്ലാ​സു​ക​ളി​ലെ വെ​ള്ള​ത്തു​ള്ളി​ക​ൾ ജോ​സ​ഫി​ന്റെ ൈഡ്ര​വി​ങ് ദു​ഷ്ക​ര​മാ​ക്കി. എ.​സി ഓ​ഫാ​ക്ക​ണ​മെ​ന്നും ചു​രു​ങ്ങി​യ​ത് ത​ണു​പ്പ് കു​റ​യ്ക്ക​ണ​മെ​ന്നും അ​യാ​ൾ ആ​ഗ്ര​ഹി​ച്ചി​രു​ന്നു. പ​ക്ഷേ, പി​ൻ​സീ​റ്റി​ലി​രി​ക്കു​ന്ന വി​നോ​ദ് എ​ബ്ര​ഹാം എ​ന്ന കൊ​മ്പ​ൻ​മീ​ശ​ക്കാ​ര​നാ​യ അ​മ്പ​ത് വ​യ​സ്സു​കാ​ര​ൻ അ​തി​ന് അ​നു​വ​ദി​ക്കു​ന്ന മ​ട്ടി​ല്ല. ജോ​സ​ഫി​നും അ​യാ​ളു​ടെ ത​ന്നെ പ്രാ​യ​വും പൊ​തു​മ​രാ​മ​ത്ത് വ​കു​പ്പി​ൽ അ​യാ​ളെ​പ്പോ​ലെ അ​സി​സ്​​റ്റ​ന്റ് എ​ൻ​ജി​നീ​യ​ർ ത​സ്​​തി​ക​യി​ൽ ആ​യി​ട്ടും ഇ​പ്പോ​ൾ വി​നോ​ദി​നെ അ​നു​സ​രി​ച്ചേ മ​തി​യാ​കൂ.

ന​ഗ​ര​ത്തി​ലെ ഓ​ഫീ​സു​ക​ൾ ഉ​ണ​രു​ന്ന​തി​നു​മു​മ്പ് തെ​ളി​ഞ്ഞ പ്ര​ഭാ​ത​ത്തി​ൽ തി​ര​ക്കേ​റി വ​രു​ന്ന റോ​ഡു​ക​ളി​ലൂ​ടെ കാ​റ് ഓ​ടി​ക്കു​മ്പോ​ൾ എ​ങ്ങോ​ട്ടാ​ണ് പോ​കു​ന്ന​ത് എ​ന്ന് ജോ​സ​ഫി​ന് നി​ശ്ച​യ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. പി​ൻ​സീ​റ്റി​ലി​രി​ക്കു​ന്ന വി​നോ​ദ് നി​ർ​ദേ​ശി​ക്കു​ന്ന വ​ഴി​ക​ളി​ലൂ​ടെ സ​ഞ്ച​രി​ക്കു​ക മാ​ത്ര​മാ​ണ് അ​പ്പോ​ഴ​ത്തെ പോം​വ​ഴി. ജോ​സ​ഫ് കാ​റി​ന്റെ ന​ടു​വി​ലു​ള്ള ക​ണ്ണാ​ടി​യി​ലൂ​ടെ പി​ൻ​സീ​റ്റി​ന്റെ ഭാ​ഗി​ക​മാ​യ കാ​ഴ്ച ക​ണ്ടു. ന​ഗ​രം ചു​റ്റി​ക്കാ​ണു​ന്ന ഒ​രു രാ​ജാ​പാ​ർ​ട്ടി​നെ​പ്പോ​ലെ മീ​ശ​പി​രി​ച്ച് ത​ല ഉ​യ​ർ​ത്തി വി​നോ​ദ് പു​റം​കാ​ഴ്ച​ക​ൾ ക​ണ്ട് ര​സി​ക്കു​ക​യാ​ണ്. കാ​റ് ഒ​രു നാ​ൽ​ക്ക​വ​ല​യി​ലെ സി​ഗ്ന​ൽ പോ​യ​ന്റി​ലെ ചു​വ​പ്പ് വെ​ളി​ച്ച​ത്തി​ന്റെ ആജ്ഞാ​ശ​ക്തി​ക്കു​ മു​ന്നി​ൽ ഓ​ച്ചാ​നി​ച്ചു​നി​ന്നു.

‘‘വി​നോ​ദേ, ഇ​നി എ​വി​ടേ​ക്കാ​ണ്?’’

ജോ​സ​ഫ് ചോ​ദി​ച്ചു.

‘‘വ​ല​ത് വ​ശ​ത്തേ​ക്ക്.’’

പ​ച്ച സി​ഗ്ന​ലി​ന്റെ ദ​യാ​വാ​യ്പി​നാ​യി കാ​ത്തി​രി​ക്കു​മ്പോ​ൾ ജോ​സ​ഫ് വി​നോ​ദി​നെ ആ​ദ്യ​മാ​യി പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ട്ട ദി​വ​സ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി ആ​ലോ​ചി​ച്ചു.

‘‘ഏ​തൊ​രു സം​ഭ​വ​വും അ​ത് ന​ട​ന്ന സ്​​ഥ​ല​വും കാ​ല​വു​മാ​യി ബ​ന്ധി​ത​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും അ​ക്വി​ല​സി​ന്റെ​യും ആ​മ​യു​ടെ​യും ക​ഥ അ​ത്ത​രം കെ​ട്ടു​പാ​ടി​ൽ​നി​ന്ന് മോ​ചി​ത​മാ​ണ്. അ​ക്വി​ല​സും ആ​മ​യും ത​മ്മി​ൽ ന​ട​ന്ന മ​ത്സ​ര​ത്തി​ന്റെ കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ സ്​​ഥ​ല​വും കാ​ല​വും അ​പ്ര​സ​ക്ത​മാ​കു​ന്ന​തി​ൽ അ​ത്ഭു​ത​പ്പെ​ടാ​നി​ല്ല. ഒ​രു ഭാ​ര​തീ​യ നാ​ടോ​ടി​ക്ക​ഥ​യി​ൽ ആ​മ​യും മു​യ​ലും പ​ന്ത​യം വെ​ക്കു​ക​യും ആ​ത്മ​വി​ശ്വാ​സം​കൊ​ണ്ട് മ​ത്സ​ര​ത്തി​നി​ട​ക്ക് ഉ​റ​ങ്ങാ​ൻ കി​ട​ന്ന മു​യ​ലി​നെ പ​തി​യെ സ​ഞ്ച​രി​ക്കു​ന്ന ആ​മ തോ​ൽ​പ്പി​ച്ച​തും എ​ല്ലാ​വ​ർ​ക്കും ഓ​ർ​മ​യു​ണ്ടാ​കു​മ​ല്ലോ? മ​ത്സ​രം ക​ഴി​ഞ്ഞ് ഉ​റ​ങ്ങാ​മാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും മു​യ​ലി​നെ ഉ​റ​ക്ക​ത്തി​ന്റെ ച​തി​യി​ൽ​പെ​ടു​ത്തി​യ​ത് ഒ​രു സാ​രോ​പ​ദേ​ശം മെ​ന​യാ​നു​ള്ള ക​ഥ​പ​റ​ച്ചി​ലു​കാ​ര​ന്റെ ദു​ഷ്ട​ലാ​ക്കാ​ണെ​ന്ന് ആ​ർ​ക്കും എ​ളു​പ്പം മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കാ​വു​ന്ന​തേ​യു​ള്ളൂ. എ​ന്നാ​ൽ, സീ​നോ എ​ന്ന ഗ്രീ​ക്ക് ത​ത്ത്വ​ചി​ന്ത​ക​ൻ ന​ട​ത്തി​യ പ​ന്ത​യം യു​ക്തി​ഭ​ദ്ര​മാ​ണ്. നി​ങ്ങ​ൾ മ​റ്റെ​ന്ത് മ​റു​യു​ക്തി പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചാ​ലും േട്രാ​ജ​ൻ യു​ദ്ധ​ത്തി​ൽ പൊ​രു​താ​നു​ള്ള ക​രു​ത്തു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ദൃ​ഢ​ഗാ​ത്ര​നാ​യ അ​ക്വി​ല​സി​നെ ആ​മ ഓ​ടി​ത്തോ​ൽ​പി​ക്കു​ന്ന​ത് കാ​ണാ​ൻ സാ​ധി​ക്കും.’’

വി​നോ​ദ് എ​റ​ണാ​കു​ള​ത്ത് നി​ന്ന് സ്​​ഥ​ലം​മാ​റി കോ​ഴി​ക്കോ​ട്ടെ​ത്തി ക്വാ​ർ​ട്ടേ​ഴ്സി​ൽ താ​മ​സ​മാ​ക്കി​യ ആ​ദ്യ​ദി​വ​സം ഒ​രു മ​ദ്യ​പാ​ന പാ​ർ​ട്ടി ന​ട​ത്തി​യി​രു​ന്നു. അ​തി​ലേ​ക്ക് അ​തേ ഓ​ഫീ​സി​ലെ മ​റ്റ് ര​ണ്ട് അ​സി​സ്റ്റ​ന്റ് എ​ൻ​ജി​നീ​യ​ർ​മാ​ർ എ​ന്ന കാ​ര​ണ​ത്താ​ൽ ജോ​സ​ഫി​നെ​യും മ​ജീ​ദി​നെ​യും ക്ഷ​ണി​ച്ചു. മ​ദ്യം ത​ല​യ്ക്ക് പി​ടി​ച്ച​പ്പോ​ൾ വി​നോ​ദി​ന്റെ സം​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ സ്വാ​ഭാ​വി​ക​ത മു​റി​ഞ്ഞു. അ​യാ​ളു​ടെ നാ​വ് മ​ദ്യ​പാ​ന​സ​ദ​സ്സി​ന്റെ ലാ​ളി​ത്യം ഭം​ഗി​ക്കു​ന്ന ആ​ശ​യ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി നീ​ന്തി​ത്തു​ടി​ച്ചു. സ്വീ​ക​ര​ണ​മു​റി​യി​ലെ പൊ​ടി​പി​ടി​ച്ചു കി​ട​ന്ന മേ​ശ വ​ലി​ച്ചി​ട്ട് അ​തി​ന്റെ ഒ​രു മൂ​ല ന​ന​ഞ്ഞ തു​ണി​കൊ​ണ്ട് തു​ട​ച്ച് വൃ​ത്തി​യു​ള്ള ഒ​രു ചെ​റി​യ ദ്വീ​പ് സൃ​ഷ്ടി​ച്ചാ​ണ് അ​വ​ർ മ​ദ്യ​ക്കു​പ്പി നി​ര​ത്തി​യ​ത്. ഓ​രോ​രു​ത്ത​രും ര​ണ്ട് പെ​ഗ് അ​വ​സാ​നി​പ്പി​ച്ച് അ​ടു​ത്ത റൗ​ണ്ടി​ലേ​ക്ക് ക​ട​ക്കാ​നാ​യി വോ​ഡ്ക​യു​ടെ ബോ​ട്ടി​ൽ തു​റ​ന്ന് ഒ​ഴി​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യി​ൽ വി​നോ​ദാ​ണ് സ്​​ഥ​ല​കാ​ല​ങ്ങ​ളു​ടെ സം​ഭ്ര​മ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്ക് സം​ഭാ​ഷ​ണ​ങ്ങ​ൾ തി​രി​ച്ചു​വി​ട്ട​ത്.

തു​ട​ർ​ച്ച​യാ​യ ഇ​രി​പ്പി​ന്റെ വി​ര​സ​ത​യ​ക​റ്റാ​ൻ ജോ​സ​ഫ് ക​സേ​ര​യി​ൽ​നി​ന്ന് എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് ക്വാ​ർ​ട്ടേ​ഴ്സി​ലെ ജ​ന​ലി​ന​ടു​ത്തേ​ക്ക് ന​ട​ന്നു. അ​ത് കാ​ര്യ​മാ​ക്കാ​തെ പെ​യി​ന്റ് അ​ട​ർ​ന്നു തു​ട​ങ്ങി​യ ഭി​ത്തി​ക​ളെ ഇ​ള​ക്കു​ന്ന ശ​ബ്ദ​ത്തി​ൽ വി​നോ​ദ് തു​ട​ർ​ന്നു.

‘‘അ​ക്വി​ല​സും അ​വ​ന്റെ കാ​ലി​നേ​ക്കാ​ൾ ചെ​റി​യ ആ​മ​യും ത​മ്മി​ൽ ഒ​രു പ​ന്ത​യം നി​ശ്ച​യി​ച്ചു. വ​ലി​പ്പ​ക്കു​റ​വ് കാ​ര​ണം ആ​മ​യെ നൂ​റ് മീ​റ്റ​ർ മു​ന്നി​ൽ നി​ർ​ത്തി ദൂ​ര​ത്തി​ന്റെ ആ​നു​കൂ​ല്യം ന​ൽ​കി​യാ​ണ് മ​ത്സ​രം ആ​രം​ഭി​ച്ച​ത്. അ​ക്വി​ല​സി​ന്റെ വേ​ഗ​ത്തി​ന്റെ പ​ത്തി​ലൊ​ന്ന് വേ​ഗം മാ​ത്ര​മു​ള്ള ആ​മ തോ​ൽ​ക്കു​മെ​ന്ന് ഉ​റ​പ്പാ​യി​രു​ന്നു. അ​ത്ത​രം മ​ത്സ​ര​ങ്ങ​ളാ​ണ​ല്ലോ ലോ​ക​ത്തെ​വി​ടെ​യും സം​ഭ​വി​ക്കാ​റു​ള്ള​ത്. ബ​ല​വാ​ൻ ദു​ർ​ബ​ല​നോ​ട് മ​ത്സ​രി​ക്കു​ക എ​ന്ന വി​നോ​ദ​ത്തി​ന്റെ വി​സി​ൽ മു​ഴ​ങ്ങി. ര​ണ്ടു​പേ​രും ഒ​രേസ​മ​യം ഓ​ട്ടം തു​ട​ങ്ങി. അ​ക്വി​ല​സ്, ആ​മ ഓ​ട്ടം തു​ട​ങ്ങി​യ സ്​​ഥ​ല​ത്ത് എത്താനായി, പത്തു മീ​റ്റ​ർ ദൂ​രം ഓ​ടി​യെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും ആ​മ പ​ത്ത് മീ​റ്റ​ർ മു​ന്നോ​ട്ട് ഇ​ഴ​ഞ്ഞ് നീ​ങ്ങി​യി​രു​ന്നു. അ​ക്വി​ല​സ്​ ആ ​നൂ​റ് മീ​റ്റ​ർ ഓ​ടി​യെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും ആ​മ ഒ​രു മീ​റ്റ​ർ മു​ന്നി​ലെ​ത്തി​യി​രു​ന്നു. തു​ട​ർ​ന്ന് ആ​മ ഒ​രു സെ​ന്റി​മീ​റ്റ​ർ മു​ന്നി​ലെ​ത്തി. അ​ങ്ങ​നെ ഓ​രോ ശ്ര​മ​ത്തി​ലും ആ​മ ഒ​രു ചെ​റി​യ ദൂ​രം അ​ക്വി​ല​സി​ന്റെ മു​ന്നി​ൽ​ത​ന്നെ ആ​യി​രു​ന്നു. എ​ത്ര​വ​ട്ടം ഈ ​പ്ര​ക്രി​യ തു​ട​ർ​ന്നാ​ലും ആ​മ ദൂ​ര​ത്തി​ന്റെ വ​ള​രെ ചെ​റി​യ ഒ​രം​ശ​മെ​ങ്കി​ലും മു​ന്നി​ൽ ത​ന്നെ​യാ​യി​രി​ക്കും. ഒ​ടു​വി​ൽ ഈ ​മ​ത്സ​ര​ത്തി​ൽ ആ​മ ജ​യി​ച്ചു.’’

ക​ഥ​യു​ടെ കൗ​തു​ക​ത്തി​ൽ ജോ​സ​ഫ് പ​ഴ​യ ക​സേ​ര​യി​ൽ വ​ന്നി​രു​ന്നു. വി​നോ​ദും മ​ജീ​ദും ജോ​സ​ഫി​നെ കാ​ത്തു​നി​ൽ​ക്കാ​തെ ഗ്ലാ​സ്​ ചു​ണ്ടി​നോ​ട് അ​ടു​പ്പി​ച്ച് ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു.

‘‘ഇ​യാ​ളി​തെ​ന്ത് മ​ണ്ട​ത്ത​ര​മാ പ​റ​യു​ന്ന​ത്?’’

വി​നോ​ദി​ന്റെ ശ്ര​ദ്ധ തെ​റ്റി​യ ത​ക്ക​ത്തി​ന് മ​ജീ​ദ് ജോ​സ​ഫി​ന്റെ ചെ​വി​യി​ൽ ചോ​ദി​ച്ചു. ജോ​സ​ഫ് അ​തി​ന് ഉ​ത്ത​രം പ​റ​യാ​തെ മേ​ശ​പ്പു​റ​ത്തു​െ​വ​ച്ച പ്ലേ​റ്റി​ലെ ക​ട​ല വാ​യി​ലി​ട്ട് കൊ​റി​ച്ചു.

‘‘ഇ​യാ​ളു​ടെ ഭാ​ര്യ​യും മ​ക​ളും അ​ടു​ത്താ​ഴ്ച വ​രു​മെ​ന്ന​ല്ലേ പ​റ​ഞ്ഞ​ത്. പി​ന്നെ ഈ ​ഇ​ട​പാ​ട് കാ​ണി​ല്ലാ​യി​രി​ക്കും. മേ​ലാ​ൽ എ​ന്നെ ഈ ​പ​രി​പാ​ടി​ക്ക് വി​ളി​ക്ക​രു​ത്.’’

മ​ജീ​ദ് ഒ​രു താ​ക്കീ​തു​പോ​ലെ ജോ​സ​ഫി​ന്റെ ചെ​വി​യി​ൽ പ​റ​ഞ്ഞു. വി​നോ​ദ് സീ​നോ എ​ന്ന ഗ്രീ​ക്ക് ത​ത്ത്വ​ചി​ന്ത​ക​ന്റെ ഒ​രു വി​രു​ദ്ധോ​ക്തി മ​ദ്യ​മേ​ശ​മേ​ൽ വി​ള​മ്പി​യ​തു​കൊ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല മ​ജീ​ദ് അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു തീ​രു​മാ​നം പ​റ​ഞ്ഞ​ത്. വി​നോ​ദി​ന്റെ പെ​രു​മാ​റ്റ​ത്തി​ൽ എ​ന്തോ പ​ന്തി​കേ​ടു​ണ്ടെ​ന്ന് മ​ജീ​ദി​ന് ആ ​സ​ന്ദ​ർ​ഭ​ത്തി​ൽ​ത​ന്നെ തോ​ന്ന​ിയി​രു​ന്നു.

‘‘സ​ത്യ​ത്തി​ൽ ദു​ർ​ബ​ല​ർ ജ​യി​ക്കു​ന്ന​ത് ഇ​ങ്ങ​നെ അ​പൂ​ർ​വം ചി​ല സ​ന്ദ​ർ​ഭ​ങ്ങ​ളി​ൽ മാ​ത്ര​മാ​ണ്. വാ​ഗ്വാ​ദ​യു​ക്തി​യി​ൽ അ​വ​ർ ജ​യി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കി​ലും യ​ഥാ​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ ആ​രാ​ണ് ജ​യി​ക്കു​ന്ന​ത്?’’

സം​ഭാ​ഷ​ണം തു​ട​രു​മ്പോ​ൾ അ​യാ​ൾ മു​റി​യി​ൽ അ​ല​ക്ഷ്യ​മാ​യി ​െവ​ച്ച ഒ​രു പെ​ട്ടി​യി​ൽ​നി​ന്ന് ഏ​താ​നും പു​സ്​​ത​ക​ങ്ങ​ൾ പു​റ​ത്തെ​ടു​ത്ത് ചു​മ​രി​ലെ ഷെ​ൽ​ഫി​ലേ​ക്ക് വെ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. പു​സ്​​ത​ക​ങ്ങ​ളി​ൽ വി​ശേ​ഷി​ച്ച് താ​ൽ​പ​ര്യ​മി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ജോ​സ​ഫ് പെ​ട്ടി​യി​ലേ​ക്ക് ക​ണ്ണ​യ​ച്ചു. പു​സ്​​ത​ക​ങ്ങ​ൾ​ക്കി​ട​യി​ൽ ഒ​രു ക​റു​ത്ത തോ​ക്ക്. കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ ക​ളി​പ്പാ​ട്ട​മാ​ണെ​ന്നാ​ണ് ജോ​സ​ഫ് ആ​ദ്യം ക​രു​തി​യ​ത്. പ​ക്ഷേ ജോ​സ​ഫി​ന്റെ നോ​ട്ടം പെ​ട്ടി​യി​ലേ​ക്ക് തെ​ന്നി​യെ​ന്ന് സം​ശ​യി​ച്ച് വി​നോ​ദ് പെ​ട്ടി പെ​ട്ടെ​ന്ന് അ​ട​ച്ചു​ക​ള​ഞ്ഞു. തോ​ക്ക് ആ​രു​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും കാ​ഴ്ച​യി​ൽ പെ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടോ എ​ന്ന് ഉ​റ​പ്പി​ക്കാ​നെ​ന്ന​വ​ണ്ണം അ​യാ​ൾ ര​ണ്ടു പേ​രെ​യും മാ​റിമാ​റി നോ​ക്കി.

‘‘ക​ഥ​ക​ളി​ൽ മാ​ത്ര​മേ ദു​ർ​ബ​ല​ർ ജ​യി​ക്കാ​റു​ള്ളൂ.’’

അ​ർ​ഥംെവ​ച്ച് വി​നോ​ദ് പ​റ​ഞ്ഞു. ആ ​മ​ദ്യ​പാ​ന സ​ദ​സ്സ് ഒ​രു വ​ണ്ടി പെ​ട്ടെ​ന്ന് േബ്ര​ക്കി​ട്ട് നി​ർ​ത്തി​യ​തു​പോ​ലെ അ​വ​സാ​നി​ച്ചു. ജോ​സ​ഫും മ​ജീ​ദും ക്വാ​ർ​ട്ടേ​ഴ്സി​ൽ​നി​ന്ന് പു​റ​ത്തു​ക​ട​ന്നു. ദു​ർ​ബ​ല​ർ ജ​യി​ക്കു​ന്നു എ​ന്ന് യു​ക്തി​കൊ​ണ്ട് സ്​​ഥാ​പി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​മ്പോ​ൾ അ​ത് വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ക​യും അ​ടു​ത്ത നി​മി​ഷം അ​ത് മാ​റ്റി​പ്പ​റ​യു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്ന വി​നോ​ദി​ന്റെ വി​ചി​ത്ര വി​ചാ​ര​ങ്ങ​ളെ​പ്പ​റ്റി ക്വാ​ർ​ട്ടേ​ഴ്സി​ലെ വെ​ളി​ച്ച​മി​ല്ലാ​ത്ത വ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ കാ​റി​ന​ടു​ത്തേ​ക്ക് ന​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ ജോ​സ​ഫ് ആ​ലോ​ചി​ച്ചു. പി​ന്നീ​ട് ഒ​രി​ക്ക​ലും അ​വ​ർ ഒ​ന്നി​ച്ച് മ​ദ്യ​പി​ച്ചി​ല്ല. പ​ക്ഷേ ഒ​രേ ഓ​ഫീ​സി​ലെ ജീ​വ​ന​ക്കാ​ർ എ​ന്ന​നി​ല​യി​ൽ മാ​ത്രം പ​ര​സ്​​പ​രം സം​സാ​രി​ക്കു​ക​യും ഇ​ട​പെ​ടു​ക​യും ചെ​യ്തു.

സി​ഗ്ന​ലി​ൽ പ​ച്ച തെ​ളി​ഞ്ഞു. വേ​ഗ​ത്തി​ലെ​ത്താ​നാ​യി ക്ര​മ​വും നി​യ​മ​ങ്ങ​ളും തെ​റ്റി ഓ​ടി​ക്കു​ന്ന വാ​ഹ​ന​ങ്ങ​ളെ സ്​​പ​ർ​ശി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ ആ​കാ​വു​ന്ന​ത്ര ശ്ര​ദ്ധി​ച്ച് ജോ​സ​ഫ് വ​ല​ത് ഭാ​ഗ​ത്തേ​ക്ക് കാ​ർ തി​രി​ച്ചു. ഹാ​ർ​ഡ് വെ​യ​ർ സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ളും പൈ​പ്പ് ഫി​റ്റി​ങ്ങു​ക​ളും ഇ​ല​ക്ട്രി​ക് സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ളും വി​ൽ​ക്കു​ന്ന ക​ട​ക​ൾ പി​ന്നി​ട്ട് കാ​റ് മു​ന്നോ​ട്ടു ച​ലി​ച്ചു. കാ​റി​ന്റെ എ​യ​ർ​ക​ണ്ടീ​ഷ​ൻ വി​ൻ​ഡോ​ക​ളി​ൽ​നി​ന്ന് പു​റ​ത്തു വ​ന്ന ത​ണു​ത്ത കാ​റ്റ് ജോ​സ​ഫി​ന്റെ വി​ര​ലു​ക​ളെ മ​ര​വി​പ്പി​ച്ചു. പി​ന്നി​ലെ യാ​ത്രി​ക​ന്റെ നി​ർ​ദേ​ശ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക​നു​സ​രി​ച്ച് മു​ന്നോ​ട്ടു പോ​യി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന കാ​ർ, ഒ​രു കു​റ്റാ​ന്വേ​ഷ​ണ സി​നി​മ​യു​ടെ ഉ​ദ്വേ​ഗം നി​റ​ഞ്ഞ ക​ഥ അ​വ​സാ​നി​ക്കും​പോ​ലെ മ​ജീ​ദ് താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന ക്വാ​ർ​ട്ടേ​ഴ്സി​ന​ടു​ത്തെ​ത്തി.

‘‘ഇ​വി​ടെ നി​ർ​ത്തൂ.’’

കാ​റി​ന്റെ എ.​സി ശ​ബ്ദ​ത്തി​ന്റെ തീ​വ്ര​ത​യെ മ​റി​ക​ട​ക്കു​ന്ന ആ ​കാ​ർ ക്വാ​ർ​ട്ടേ​ഴ്സി​നു​ള്ളി​ലെ ഒ​ഴി​ഞ്ഞ ഭാ​ഗ​ത്തേ​ക്ക് നി​ർ​ത്തി. വി​നോ​ദ് ക​ണ്ണ​ട​യെ​ടു​ക്കാ​ൻ മ​റ​ന്ന​തി​നാ​ൽ മൊ​ബൈ​ൽ ഫോ​ൺ മു​ഖ​ത്തോ​ട​ടു​പ്പി​ച്ച് മ​ജീ​ദി​ന്റെ ന​മ്പ​ർ പ​ര​തി ക​ണ്ടെ​ത്തി. മൊ​ബൈ​ൽ സ്​​ക്രീ​നി​ൽ​നി​ന്നു​ള്ള നീ​ലി​ച്ച പ്ര​കാ​ശം അ​യാ​ളു​ടെ മു​ഖ​ത്തെ, ക്രൂ​ര​ത അ​ഭി​ന​യി​ക്കു​ന്ന സു​ന്ദ​ര വി​ല്ല​ന്റെ ദൃ​ശ്യ​ത്തെ ഓ​ർ​മി​പ്പി​ച്ചു. ആ ​കാ​ഴ്ച​ക​ളെ​ല്ലാം ന​ടു​വി​ലെ വീ​തി​കു​റ​ഞ്ഞ ക​ണ്ണാ​ടി​യി​ലെ പ്ര​തി​ബിം​ബ​ത്തി​ലൂ​ടെ ജോ​സ​ഫ് ക​ണ്ടു. വി​നോ​ദി​ന്റെ ത​ല​യു​ടെ പാ​തി​ഭാ​ഗം മാ​ത്ര​മേ കാ​ണു​ന്നു​ള്ളൂ എ​ങ്കി​ലും ജോ​സ​ഫ് തി​രി​ഞ്ഞു നോ​ക്കി​യി​ല്ല.

‘‘മ​ജീ​ദേ, ഞ​ങ്ങ​ളെ​ത്തി.’’

സ്​​നേ​ഹ​മ​സൃ​ണ​മാ​യ സ്വ​രം. എ​ങ്കി​ലും അ​തി​ക്രൂ​ര​മാ​യ ഏ​തോ ക​ർ​മ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യു​ള്ള പ​ദ്ധ​തി​യി​ലാ​ണ് വി​നോ​ദ് എ​ന്ന് ജോ​സ​ഫി​ന് നേ​രി​യ ഒ​രു സം​ശ​യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഈ ​സം​ഭ​വം ഏ​തെ​ങ്കി​ലും ഒ​രു സി​നി​മ​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ൽ ജോ​സ​ഫ് കാ​റി​ൽ​നി​ന്ന് ഇ​റ​ങ്ങി ഓ​ടു​ക​യോ വി​നോ​ദി​നെ അ​ടി​ച്ച് താ​ഴെ​യി​ടു​ക​യോ ചെ​യ്യു​മാ​യി​രു​ന്നു. പ​ക്ഷേ, അ​ത് അ​ത്യ​ന്തം അ​പ​ക​ട​ക​ര​മാ​ണ് എ​ന്ന് അ​യാ​ൾ​ക്ക് ഉ​ള്ളി​ലൊ​രു തോ​ന്ന​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. മാ​ത്ര​മ​ല്ല അ​പ്പോ​ഴ​ത്തെ അ​വ​സ്​​ഥ​യു​ടെ യ​ഥാ​ർ​ഥ​രൂ​പം, അ​ത് വെ​റു​മൊ​രു നേ​രംപോ​ക്കാ​ണോ അ​ഥ​വാ വ​ല്ല ക​ടു​ംകൈ​യും ചെ​യ്യാ​നു​ള്ള പു​റ​പ്പാ​ടാ​ണോ എ​ന്നൊ​ന്നും തീ​ർ​ച്ച​യാ​ക്കാ​നും സാ​ധി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല. കാ​ർ ര​ണ്ട് മി​നി​റ്റ് മാ​ത്ര​മേ അ​വി​ടെ നി​ർ​ത്തി​യി​ടേ​ണ്ട​താ​യി വ​ന്നു​ള്ളൂ. ഒ​രു ദു​ര​ന്ത​ത്തി​ലേ​ക്ക് ഓ​ടി​ക്ക​യ​റാ​നു​ള്ള ആ​വേ​ശ​ത്തോ​ടെ മ​ജീ​ദ് എ​ന്ന നൂ​ലു​പോ​ലെ നേ​ർ​ത്ത മ​നു​ഷ്യ​ൻ ക്വാ​ർ​ട്ടേ​ഴ്സി​ന്റെ പ​ടി​ക​ളി​റ​ങ്ങി കാ​റി​നു​നേ​രെ കി​ത​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് വ​ന്നു. മ​ജീ​ദ് കാ​റി​ന​ടു​ത്തെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ കാ​റി​ന്റെ മു​ൻ​വ​ശ​ത്താ​ണോ പി​ൻ​വ​ശ​ത്താ​ണോ ക​യ​റേ​ണ്ട​ത് എ​ന്ന് ഒ​രു നി​മി​ഷം ശ​ങ്കി​ച്ച​പ്പോ​ൾ മു​ൻ​വ​ശ​ത്തെ ഒ​ഴി​ഞ്ഞ സീ​റ്റ് വി​നോ​ദ് ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ചു. മ​ജീ​ദ് കാ​റി​ന്റെ വാ​തി​ൽ തു​റ​ന്ന് അ​ക​ത്ത് ക​യ​റി സീ​റ്റി​ൽ തൊ​ട്ട​പ്പോ​ൾ അ​പ്ര​തീ​ക്ഷി​ത​മാ​യി ഐ​സ്​ ക​ട്ട തൊ​ട്ട​തു​പോ​ലെ കൈ ​പി​ൻ​വ​ലി​ച്ചു. അ​യാ​ൾ കൈ​ക​ൾ കൂ​ട്ടി​ത്തി​രു​മ്മി സീ​റ്റി​ലി​രു​ന്നു. കാ​റ് വീ​ണ്ടും ച​ലി​ച്ചു തു​ട​ങ്ങി. ക്വാ​ർ​ട്ടേ​ഴ്സി​ന്റെ കോ​മ്പൗ​ണ്ട് ക​ട​ന്ന് റോ​ഡി​ലെ തി​ര​ക്കു​ക​ളോ​ടൊ​പ്പം ചേ​ർ​ന്നു.

‘‘ഞാ​ൻ വൈ​കി​യോ?’’

മ​ജീ​ദ് പി​ന്നോ​ട്ട് തി​രി​ഞ്ഞ് വി​നോ​ദി​നോ​ട് ചോ​ദി​ച്ചു. മ​റു​പ​ടി കി​ട്ടാ​തി​രു​ന്ന​തി​നാ​ലോ വി​നോ​ദി​ന്റെ മു​ഖ​ത്തെ മ​ര​ണ​തു​ല്യ​മാ​യ നി​സ്സം​ഗ​ത ക​ണ്ടി​ട്ടോ എ​ന്ന​റി​യി​ല്ല മ​ജീ​ദ് ത​ല തി​രി​ച്ച് ജോ​സ​ഫി​നെ നോ​ക്കി.

‘‘ത​ണു​പ്പ് കു​റ​ച്ചുകൂ​ടേ.’’

മ​ജീ​ദ് ചോ​ദി​ച്ചു. ജോ​സ​ഫ് അ​തി​ന് മ​റു​പ​ടി പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല. കാ​റി​നു​ള്ളി​ലെ എ.​സി​യി​ലെ ഫാ​നി​ന്റെ ശ​ബ്ദം ആ ​ഇ​ട​വേ​ള​ക​ളെ ശ​ബ്ദംകൊ​ണ്ട് നി​റ​ച്ചു. മ​ജീ​ദ് ജോ​സ​ഫി​ന്റെ മു​ഖ​ത്തേ​ക്ക് നോ​ക്കി​യ​പ്പോ​ൾ അ​യാ​ൾ വ​ണ്ടി ഓ​ടി​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ മാ​ത്ര​മാ​ണ് ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​ന്ന​ത് എ​ന്ന് മ​ന​സ്സി​ലാ​യി. ആ ​മൗ​ന​ത്തി​ൽനി​ന്ന് അ​ന്ത​രീ​ക്ഷ​ത്തി​ൽ തൂ​ങ്ങി​യാ​ടു​ന്ന അ​പ​ക​ട​ത്തി​ന്റെ ആ​ദ്യ​ത്തെ ത​ണു​പ്പ് മ​ജീ​ദ് തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. ഇ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു അ​വ​സ്​​ഥ, ഇ​തേ പു​റം​കാ​ഴ്ച​ക​ളി​ൽ, ഇ​തേ താ​പ​നി​ല​യി​ൽ, ഇ​തേ ശ​ബ്ദ​പ​ശ്ചാ​ത്ത​ല​ത്തി​ൽ മു​മ്പ് എ​പ്പോ​ഴോ അ​നു​ഭ​വി​ച്ചി​രു​ന്ന​ല്ലോ എ​ന്ന ഒ​രു ദേ​ജാ​വൂ പ്ര​തി​ഭാ​സം മ​ജീ​ദി​ന്റെ മ​ന​സ്സി​ൽ ഒ​രു​നി​മി​ഷം തെ​ളി​ഞ്ഞു. അ​തേ​ വേ​ഗ​ത്തി​ൽ അ​ത് മ​റ​ഞ്ഞു​പോ​വു​ക​യും ചെ​യ്തു. ആ ​തോ​ന്ന​ലി​നെ അ​പ​ക​ടം എ​ന്ന് പ്ര​വ​ച​ന​വു​മാ​യി ബ​ന്ധി​പ്പി​ച്ച​തി​ന്റെ യു​ക്തി എ​ന്താ​യി​രു​ന്നു എ​ന്ന് അ​യാ​ൾ​ക്ക് മ​ന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ല. ജോ​സ​ഫ് സ്റ്റി​യ​റി​ങ്ങി​ൽ അ​മ​ർ​ത്തി​പ്പി​ടി​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും അ​വ​ന്റെ വി​ര​ലു​ക​ൾ വി​റ​യ്ക്കു​ന്ന​ത് മ​ജീ​ദ് ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു. മ​ജീ​ദ് കു​റ​ച്ചു​നേ​രം ആ ​വി​ര​ലു​ക​ളി​ൽ ദൃ​ഷ്ടി​യു​റ​പ്പി​ച്ചു.

ആ ​സ​മ​യം ജോ​സ​ഫി​ന്റെ ശ്ര​ദ്ധ ക​ണ്ണാ​ടി​യി​ൽ പ്ര​തി​ബിം​ബി​ച്ച വി​നോ​ദി​ന്റെ മു​ഖ​ത്താ​യി​രു​ന്നു. ജോ​സ​ഫ് ക​ണ്ണാ​ടി​യി​ലൂ​ടെ​ ത​ന്നെ നി​രീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട് എ​ന്ന് മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കി വി​നോ​ദ് വ​ല​ത് കൈ ​മെ​ല്ലെ ഉ​യ​ർ​ത്തി അ​തുവ​രെ കാ​ണാ​തി​രു​ന്ന കൈ ​ക​ണ്ണാ​ടി​യി​ൽ ഫോ​ക്ക​സ്​ ചെ​യ്തു. അ​വ​ന്റെ കൈ​യി​ൽ ഒ​രു ക​റു​ത്ത തോ​ക്ക്. ക്വാ​ർ​ട്ടേ​ഴ്സി​ലെ പെ​ട്ടി​ക്കു​ള്ളി​ൽ ക​ണ്ട അ​തേ തോ​ക്ക്. ജോ​സ​ഫി​ന്റെ കൈ​ക​ൾ അ​ത്ര​യും നേ​രം ത​ണു​പ്പു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് വി​റ​ച്ചി​രു​ന്ന​ത് എ​ങ്കി​ൽ അ​പ്പോ​ൾ മു​ത​ൽ ഭ​യം​കൊ​ണ്ട് വി​റ​യ്ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി.

വി​നോ​ദു​മാ​യു​ള്ള ആ​ദ്യ കൂ​ടി​ക്കാ​ഴ്ച​യി​ലാ​ണ് സീ​നോ​വി​ന്റെ വി​രു​ദ്ധോ​ക്തി​ക​ൾ ജോ​സ​ഫി​ന്റെ ശ്ര​ദ്ധ​യി​ൽ​പെ​ട്ട​ത്. സീ​നോ സ​മ​യ​ത്തേ​യും സ്​​ഥ​ല​ത്തേ​യും കീ​റി​മു​റി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അ​തു​കൊ​ണ്ട് സീ​നോ ന​ട​ത്തി​യ പ​ന്ത​യ​ത്തി​ൽ ന​ല്ല കാ​യി​ക​ശേ​ഷി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടു​പോ​ലും അ​ക്വി​ല​സി​ന് ജ​യി​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. കാ​റി​നു​ള്ളി​ൽ വി​നോ​ദി​ന്റെ നി​ർ​ദേ​ശ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക​നു​സ​രി​ച്ച് കാ​റോ​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കെ ജോ​സ​ഫ് ഈ ​പ​ന്ത​യ​ത്തി​ൽ താ​ൻ തോ​റ്റു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​പ്പ​റ്റി ചി​ന്തി​ച്ചു. ജോ​സ​ഫ് കോ​ള​ജ് പ​ഠ​ന​കാ​ല​ത്ത് ഫു​ട്ബോ​ൾ ടീ​മി​ലും ക്രി​ക്ക​റ്റ് ടീ​മി​ലും അം​ഗ​മാ​യി​രി​ക്കു​ക​യും യൂ​നി​വേ​ഴ്സി​റ്റി മ​ത്സ​ര​ങ്ങ​ളി​ൽ ക​പ്പു​ക​ൾ നേ​ടു​ക​യും ചെ​യ്തി​രു​ന്നു. എ​ല്ലാ ദി​വ​സ​വും പു​ല​ർ​ച്ചെ ഫു​ട​്ബോ​ൾ പ്രാ​ക്ടീ​സ്​ ചെ​യ്തി​രു​ന്നു. അ​ന്നു കാ​ല​ത്ത്, പു​തു​താ​യി വ​ന്ന് ഒ​രു ആ​ധു​നി​ക കോ​ർ​ട്ടി​ൽ പ്രാ​ക്ടീ​സ്​ ചെ​യ്ത് കു​ളി​ച്ച് പ്രാ​ത​ൽ ക​ഴി​ഞ്ഞ് ഓ​ഫീ​സി​ലേ​ക്ക് ഇ​റ​ങ്ങാ​ൻ ത​യാ​റെ​ടു​ക്കു​മ്പോ​ഴാ​ണ് വി​നോ​ദി​ന്റെ ഫോ​ൺകോ​ൾ വ​ന്ന​ത്.

‘‘ഓ​ഫീ​സി​ലേ​ക്ക് പോ​കു​മ്പോ​ൾ എ​ന്റെ വീ​ട് വ​ഴി വ​രാ​മോ? എ​ന്റെ കാ​റ് കേ​ടാ​യി.’’

വി​നോ​ദ് വ​ള​രെ സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യാ​ണ് ആ ​സ​ഹാ​യം ചോ​ദി​ച്ച​ത്. അ​യാ​ളു​ടെ ആ​വ​ശ്യ​ത്തി​ൽ എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും പ​ന്തി​കേ​ട് ഉ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​മെ​ന്ന് നേ​ര​ത്തേ സം​ശ​യി​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി​രു​ന്നു. അ​ങ്ങ​നെ ഒ​രു ആ​ലോ​ച​ന പോ​കാ​ഞ്ഞ​ത് ജീ​വ​നോ​ളം വി​ല​പ്പെ​ട്ട ഒ​രു അ​പ​രാ​ധ​മാ​യി​പ്പോ​യി. സം​ഭ​വ​ങ്ങ​ളെ സ​മ​യ​ക്ര​മ​ത്തി​ൽ േക്രാ​ഡീ​ക​രി​ച്ച് പ​രി​ശോ​ധി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കി​ൽ വി​നോ​ദി​നെ​പ്പ​റ്റി അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു നി​ഗ​മ​ന​ത്തി​ൽ എ​ത്തേ​ണ്ട​താ​യി​രു​ന്നു. ആ​ദ്യ സ​ന്ദ​ർ​ശ​ന​ത്തി​ലെ പൊ​രു​ത്ത​ക്കേ​ടു​ക​ൾ​ക്കു​ശേ​ഷം ജോ​സ​ഫും മ​ജീ​ദും വി​നോ​ദു​മാ​യി സാ​മാ​ന്യ​മാ​യ ഒ​രു അ​ക​ലം എ​ല്ലാ ഇ​ട​പെ​ട​ലി​ലും സൂ​ക്ഷി​ച്ചി​രു​ന്നു. എ​ങ്കി​ലും നാ​ലു​മാ​സം മു​മ്പ് ഒ​രു വെ​ള്ളി​യാ​ഴ്ച ഏ​താ​ണ്ട് ഏ​ഴു​മ​ണി​ക്ക് വി​നോ​ദി​ന്റെ ഒ​രു കോ​ൾ ജോ​സ​ഫി​ന്റെ ഫോ​ണി​ലേ​ക്ക് വ​ന്നു.

‘‘ജോ​സ​ഫ്, ഒ​രു അ​ത്യാ​വ​ശ്യ കാ​ര്യം സം​സാ​രി​ക്കാ​നാ​ണ് ഞാ​ൻ വി​ളി​ച്ച​ത്. ന​മ്മു​ടെ ഇ​ൻ​ഷു​റ​ൻ​സ്​ സ്​​കീ​മി​ൽ ക്യാ​ഷ്ലെ​സ്​ ഓ​ഫ​ർ ല​ഭി​ക്കു​ന്ന ഹോ​സ്​​പി​റ്റ​ലു​ക​ളു​ടെ ലി​സ്റ്റ് ഒ​ന്ന് എ​നി​ക്ക് അ​യ​ച്ചുത​രു​മോ?’’

ആ​യി​ടെ​യാ​ണ് ജോ​സ​ഫും വി​നോ​ദും ഒ​രു മ​ൾ​ട്ടി​നാ​ഷ​ണ​ൽ ക​മ്പ​നി​യു​ടെ ഇ​ൻ​ഷു​റ​ൻ​സ്​ സ്​​കീ​മി​ൽ ചേ​ർ​ന്ന​ത്. കാ​ര്യം അ​ത്യാ​വ​ശ്യ​മാ​ണെ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞെ​ങ്കി​ലും അ​യാ​ളു​ടെ ശ​ബ്ദ​ത്തി​ൽ അ​തി​ന്റെ യാ​തൊ​രു ലാ​ഞ്ഛ​ന​യും ഇ​ല്ലാ​തി​രു​ന്ന​ത് ജോ​സ​ഫ് ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചി​രു​ന്നു.

‘‘എ​ന്ത് പ​റ്റി? എ​ല്ലാ വ​ലി​യ ഹോ​സ്​​പി​റ്റ​ലു​ക​ളും ലി​സ്റ്റി​ലു​ണ്ട്.’’

ജോ​സ​ഫ് പെ​ട്ടെ​ന്നൊ​രു മ​റു​പ​ടി എ​ന്നനി​ല​യ്ക്ക് പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘വ​ലി​യ ഹോ​സ്​​പി​റ്റ​ൽ എ​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട് എ​ന്താ​ണ് ഉ​ദ്ദേ​ശി​ക്കു​ന്ന​ത്. ഇ​വി​ടു​ത്തെ പ​ല ഹോ​സ്​​പി​റ്റ​ലു​ക​ളും എ​റ​ണാ​കു​ള​ത്തെ ഹോ​സ്​​പി​റ്റ​ലു​ക​ൾവ​ച്ച് നോ​ക്കു​മ്പോ​ൾ വെ​റും ക്ലി​നി​ക്കു​ക​ളാ​ണ്.’’

ആ ​സ്വ​ര​ത്തി​ലെ താ​ര​ത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ൽ ജോ​സ​ഫി​ന് ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടി​ല്ല. എ​ങ്കി​ലും വി​നോ​ദി​ന്റെ ആ​വ​ശ്യം എ​ന്താ​ണെ​ന്ന് അ​റി​യാ​ത്ത​തി​നാ​ൽ അ​യാ​ൾ ദേ​ഷ്യ​പ്പെ​ട്ടി​ല്ല.

‘‘ലി​സ്​​റ്റ് ഓ​ഫി​സി​ലാ​ണ് ഉ​ള്ള​ത്. അ​വി​ടെ ചെ​ന്നി​ട്ട് വി​ളി​ക്കാം. അ​ർ​ജ​ന്റാ​ണോ?’’

ജോ​സ​ഫ് ചോ​ദി​ച്ചു.

‘‘അ​ർ​ജ​ന്റാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ​ല്ലോ ഞാ​നി​പ്പോ​ൾ വി​ളി​ച്ച​ത്. അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ഓ​ഫീ​സി​ൽ ചെ​ന്ന് ഞാ​ൻ​ത​ന്നെ ക​ണ്ടു​പി​ടി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ?’’

ജോ​സ​ഫ് ഒ​രു നി​മി​ഷം ആ​ലോ​ചി​ച്ച് വി​നോ​ദി​ന്റെ താ​മ​സ​സ്​​ഥ​ല​ത്തി​ന് തൊ​ട്ട​ടു​ത്തു​ള്ള ഒ​രു ആ​ശു​പ​ത്രി​യു​ടെ പേ​ര് പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ട് അ​ത് ലി​സ്റ്റി​ൽ തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും കാ​ണാ​മെ​ന്ന് ഉ​റ​പ്പു​കൊ​ടു​ത്തു.

‘‘സു​ഹൃ​ത്തെ, അ​തെ​നി​ക്ക​റി​യാം. ഇ​വി​ടെ അ​ടു​ത്താ​യി മ​റ്റേ​തെ​ങ്കി​ലും ആ​ശു​പ​ത്രി ലി​സ്റ്റി​ലു​ണ്ടോ എ​ന്ന​റി​യാ​നാ​ണ് താ​ങ്ക​ളെ വി​ളി​ച്ച​ത്.’’

വി​നോ​ദ് പി​ന്നെ​യും ക​യ​ർ​ത്തു.

ഇ​ത്ര​യു​മാ​കു​മ്പോ​ൾ ആ​രാ​ണെ​ങ്കി​ലും ഫോ​ൺ ക​ട്ടുചെ​യ്ത് പോ​കേ​ണ്ട​താ​ണ്. എ​ങ്കി​ലും ജോ​സ​ഫ് ഒ​രു വി​വേ​കി​യെ​പ്പോ​ലെ ശ​ബ്ദം നി​യ​ന്ത്രി​ച്ച് ചോ​ദി​ച്ചു.

‘‘ആ​ർ​ക്കാ​ണ് രോ​ഗം. എ​ന്താ​ണ് പ്ര​ശ്നം?’’

‘‘എ​ന്റെ ഭാ​ര്യ​യ്ക്ക് ബ്ലീ​ഡി​ങ് കു​റ​ച്ച് കൂ​ടി. അ​തു​കൊ​ണ്ട് ചോ​ദി​ച്ച​താ​ണ്. ആ​ശു​പ​ത്രി ഞാ​ൻ ത​ന്നെ ക​ണ്ടു​പി​ടി​ച്ചോ​ളാം.’’

ഭാ​ര്യ​ക്ക് ഗ​ർ​ഭാ​ശ​യ​ത്തി​ലെ ഫൈേ​ബ്രാ​യ്ഡ് കാ​ര​ണം ഇ​ട​ക്കി​ടെ ആ​ശു​പ​ത്രി സ​ന്ദ​ർ​ശി​ക്കേ​ണ്ടി വ​രു​ന്ന​തി​നെ​പ്പ​റ്റി മു​മ്പ് വി​നോ​ദ് സൂ​ചി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു. ത​ർ​ക്കി​ക്കാ​ൻ ത​രം​നോ​ക്കി​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന ടി.​വി ചാ​ന​ൽ ച​ർ​ച്ച​ക്കാ​രു​ടെ പെ​രു​മാ​റ്റ​മാ​ണ് വി​നോ​ദി​ന്റെ ഫോ​ൺ​സം​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​ത്. അ​യാ​ളു​ടെ ഭാ​ര്യ​യു​ടെ രോ​ഗം അ​ത്ര കാ​ര്യ​മാ​കാ​നി​ട​യി​ല്ല എ​ന്നാ​ണ് ജോ​സ​ഫ് ക​രു​തി​യ​ത്. എ​ന്നാ​ൽ, പ​ത്ത് മി​നിറ്റി​നു​ള്ളി​ൽ വി​നോ​ദ് വീ​ണ്ടും വി​ളി​ച്ചു. നേ​ര​ത്തേ സം​സാ​രി​ച്ച​പ്പോ​ഴു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ആ​ത്മ​വി​ശ്വാ​സ​മോ ധാ​ർ​ഷ്ട്യ​മോ ഇ​പ്പോ​ൾ അ​യാ​ളു​ടെ ശ​ബ്ദ​ത്തി​ലി​ല്ല. പ​ക​രം പേ​ടി​ച്ച​ര​ണ്ട ഒ​രാ​ളു​ടെ ദ​യ​നീ​യ​ത മാ​ത്രം.

‘‘ജോ​സ​ഫ് ഒ​ന്ന് വേ​ഗം ഇ​വി​ടെ വ​രെ വ​രാ​മോ? അ​വ​ളു​ടെ ബോ​ധം പോ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. വേ​ഗം.’’

വി​നോ​ദ് തു​ട​ർ​ന്ന് ഒ​ന്നും സം​സാ​രി​ക്കാ​നാ​വാ​തെ കു​റ​ച്ചു​നേ​രം നി​ശ്ച​ല​നാ​യി നി​ന്നു. ആ ​നി​ശ്ച​ല​ത ജോ​സ​ഫി​ന് മ​റു​ത​ല​യ്ക്ക​ൽ അ​നു​ഭ​വി​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ച്ചി​രു​ന്നു. ജോ​സ​ഫ് മേ​ശ​പ്പു​റ​ത്ത് തു​റ​ന്നുെ​വ​ച്ച പ്രാ​ത​ൽ ക​ഴി​ക്കാ​തെ അ​തി​വേ​ഗം വീ​ട്ടി​ൽ​നി​ന്ന് കാ​റെ​ടു​ത്ത് പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങി.

വി​നോ​ദി​ന്റെ വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ ര​ക്തം പ​ര​ന്ന വെ​ള്ള ചു​രി​ദാ​ർ ധ​രി​ച്ച ഒ​രു സ്​​ത്രീ ക​ട്ടി​ലി​ൽ ചു​രു​ണ്ട് കി​ട​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഏ​തോ സി​നി​മ​യി​ലെ അ​പ​ക​ട​രം​ഗം ക​ണ്ട് സം​ഭ​വ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും ത​ന്നെ ബാ​ധി​ക്കി​ല്ല​ല്ലോ എ​ന്ന ധാ​ര​ണ​യി​ലി​രി​ക്കു​ന്ന കാ​ഴ്ച​ക്കാ​ര​നെ​പ്പോ​ലെ വി​നോ​ദ് ജ​ന​ലി​ലൂ​ടെ പു​റ​ത്തേ​ക്ക് നോ​ക്കി​നി​ൽ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ജോ​സ​ഫ് അ​യാ​ളെ ത​ട്ടി​വി​ളി​ച്ചു. ര​ണ്ടു​പേ​രും കൂ​ടി ആ ​സ്​​ത്രീ​യെ തൊ​ട്ട​ടു​ത്തു​ള്ള ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ലെ​ത്തി​ച്ചു. ഉ​ട​നെ​ത​ന്നെ ആ​ശു​പ​ത്രി​ക്കാ​ർ സ്​​ത്രീ​യെ ഐ.​സി.​യു​വി​ലേ​ക്ക് മാ​റ്റി.

ഐ.​സി.​യു​വി​ന് പു​റ​ത്ത് കാ​ത്തി​രി​ക്കു​മ്പോ​ൾ, സ​ന്ദ​ർ​ഭം ശാ​ന്ത​മാ​യ​പ്പോ​ൾ ജോ​സ​ഫ് വി​നോ​ദി​നോ​ട് ചോ​ദി​ച്ചു.

‘‘എ​പ്പോ​ഴാ​ണ് അ​സു​ഖം തു​ട​ങ്ങി​യ​ത്?’’

‘‘വൈ​കീ​ട്ടേ ചെ​റി​യ പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ൾ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. രാ​ത്രി ര​ണ്ടു മ​ണി​ക്കാ​ണ് അ​വ​ൾ എ​ന്നോ​ട് പ​റ​ഞ്ഞ​ത്.’’

‘‘എ​ന്നി​ട്ടാ​ണോ ബോ​ധം കെ​ടു​ന്നവ​രെ കാ​ത്തി​രു​ന്ന​ത്?’’

ജോ​സ​ഫ് വി​നോ​ദി​ന്റെ വി​വ​ര​ക്കേ​ട് ആ​ലോ​ചി​ച്ച് ദേ​ഷ്യ​ത്തോ​ടെ ചോ​ദി​ച്ചു.

ജോ​സ​ഫി​ന്റെ ശ​ബ്ദം ഉ​യ​രു​ന്ന​തു​ക​ണ്ട്, വി​നോ​ദ് ഐ.​സി.​യു​വി​ന് മു​ന്നി​ലെ ക​സേ​ര​ക​ളി​ൽ ഇ​രി​ക്കു​ന്ന ആ​ളു​ക​ളെ നോ​ക്കി. അ​വ​ർ സം​ഭാ​ഷ​ണം ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട് എ​ന്ന് സം​ശ​യി​ച്ച് വി​നോ​ദ് ജോ​സ​ഫി​നെ ആ​ളൊ​ഴി​ഞ്ഞ മൂ​ല​യി​ലേ​ക്ക് കൊ​ണ്ടു​പോ​യി. അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു:

‘‘ഇ​തൊ​രു ത​ന്ത്ര​മാ​ണ്. അ​വ​ൾ​ക്ക് രോ​ഗം സീ​രി​യ​സ് ആ​ണെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞാ​ൽ അ​വ​ളു​ടെ കാ​മു​ക​ൻ വ​രും, തീ​ർ​ച്ച​യാ​ണ്. ഞാ​ൻ അ​വ​നെ പി​ടി​കൂ​ടാ​ൻ പ​ല​വ​ട്ടം ശ്ര​മി​ച്ച​താ​ണ്. ഒ​രി​ക്ക​ലും എ​നി​ക്ക് ക​ണ്ടെ​ത്താ​നാ​യി​ല്ല. അ​വ​ന്റെ സൂ​ത്രം എ​ന്റെ അ​ടു​ത്ത് ന​ട​ക്കി​ല്ല.’’

വി​നോ​ദ് എ​ന്താ​ണ് പ​റ​ഞ്ഞുവ​രു​ന്ന​ത് എ​ന്ന് ജോ​സ​ഫി​ന് മ​ന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ല. ജോ​സ​ഫ് വി​നോ​ദി​ന്റെ ക​ണ്ണു​ക​ളി​ലേ​ക്ക് നോ​ക്കി. ആ​ഴ​മു​ള്ള കു​ള​ത്തി​ൽ വീ​ണ മ​നു​ഷ്യ​ന്റെ പൊ​ന്തി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്ന ത​ല​പോ​ലെ അ​യാ​ളു​ടെ ക​ൺ​മ​ണി​ക​ൾ നി​യ​ന്ത്ര​ണ​മി​ല്ലാ​തെ ഇ​ള​കു​ന്നു. ആ​ൾ​പ്പെ​രു​മാ​റ്റം കു​റ​ഞ്ഞ ആ ​മൂ​ല​യി​ൽ സം​ശ​യ​ത്തി​ന്റെ ചു​ഴി​യി​ൽപെ​ട്ട ഒ​രു മ​നു​ഷ്യ​നോ​ടൊ​പ്പം നി​ൽ​ക്കാ​ൻ ഭ​യ​ന്ന് ജോ​സ​ഫ് അ​വി​ടെ​നി​ന്ന് വേ​ഗം സ്​​ഥ​ലംവി​ട്ടു.

ഭാ​ര്യ​യു​ടെ അ​സു​ഖ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി വി​നോ​ദ് പി​ന്നീ​ടൊ​രി​ക്ക​ലും പ​റ​യു​ക​യോ ആ​രും അ​ന്വേ​ഷി​ക്കു​ക​യോ ചെ​യ്തി​ല്ല. അ​യാ​ളു​ടെ മ​ന​സ്സി​ലേ​ക്ക് സം​ശ​യ​ത്തി​ന്റെ വി​ഷാ​ണു​ക്ക​ളെ ക​യ​റ്റി​വി​ടേ​ണ്ട എ​ന്ന് ഓ​ഫീ​സി​ലു​ള്ള​വ​ർ തീ​രു​മാ​നി​ച്ചി​രു​ന്നു. ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ലെ ആ ​സം​ഭ​വ​ത്തി​ന​ു​ശേ​ഷം വി​നോ​ദി​ന്റെ സാ​ന്നി​ധ്യം ഓ​ഫീ​സി​ലെ ച​ല​ന​ങ്ങ​ളി​ൽ ഒ​രു ത​രം നി​ശ്ച​ല​ത സൃ​ഷ്ടി​ച്ചി​രു​ന്നു. ച​ല​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്കി​ട​യി​ലെ നി​ശ്ച​ല​ത എ​ന്ന വൈ​രു​ധ്യം താ​ൻ അ​നു​ഭ​വി​ച്ചി​ട്ടും അ​തി​നെ​പ്പ​റ്റി മു​മ്പ് ആ​ലോ​ചി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ല​ല്ലോ എ​ന്നും അ​യാ​ൾ​ക്ക് കു​റ്റ​ബോ​ധം തോ​ന്നി. ഇ​പ്പോ​ൾ കാ​റി​ൽ അ​നി​ശ്ചി​ത​ത്വ​ത്തി​ന്റെ വി​ങ്ങ​ലി​ൽ സ​ഞ്ച​രി​ക്കു​മ്പോ​ൾ ഓ​രോ​ന്നും ഓ​ർ​മ​യി​ലേ​ക്ക് തി​ക​ട്ടിവ​രു​ന്നു.

ഓ​ഫീ​സി​ൽ ജീ​വ​ന​ക്കാ​ർ രാ​വി​ലെ വ​ന്ന് വൈ​കീ​ട്ട് തി​രി​ച്ചു പോ​കു​ന്ന​തും ഫ​യ​ലു​ക​ൾ ഒ​രു മേ​ശ​യി​ൽ​നി​ന്ന് അ​ടു​ത്ത മേ​ശ​യി​ലേ​ക്ക് നീ​ക്കു​ന്ന​തും സ​ന്ദ​ർ​ശ​ക​ർ ഓ​ഫീ​സി​ൽ വ​രു​ന്ന​തും തു​ട​ങ്ങി എ​ത്ര​യെ​ത്ര ച​ല​ന​ങ്ങ​ളാ​ണ് ദി​വ​സ​വും സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​ത്. എ​ന്നി​ട്ടും അ​തി​നി​ട​യി​ൽ നി​ശ്ച​ല​ത നി​റ​ഞ്ഞു​നി​ന്നി​രു​ന്നു. ഇ​ത്ത​ര​മൊ​രു അ​വ​സ്​​ഥ​യെ​പ്പ​റ്റി സീ​നോ ഒ​രു വി​രു​ദ്ധോക്തി അ​വ​ത​രി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്. അ​ക്വി​ല​സ്​ ഒ​രു കു​ന്തം ശ​ക്തി​യാ​യി വാ​യു​വി​ൽ എ​റി​ഞ്ഞു. കു​ന്ത​ത്തി​ന്റെ ച​ല​ന​ത്തെ സൂ​ക്ഷ​്മ​മാ​യി നോ​ക്കു​മ്പോ​ൾ നി​ശ്ച​ല​ത ദ​ർ​ശി​ക്കാ​വു​ന്ന​താ​ണ്. കു​ന്തം സ​ഞ്ച​രി​ക്കു​ന്ന സ​മ​യ​ത്തെ പ​ല​വ​ട്ടം ഭാ​ഗി​ച്ചെ​ടു​ത്ത് ഒ​രു നി​മി​ഷ​ത്തി​ന്റെ പ​തി​നാ​യി​ര​ത്തി​ലൊ​ന്നോ അ​തി​ലും കു​റ​വോ ആ​യ ഒ​രു മാ​ത്ര​യെ​ടു​ത്ത് പ​രി​ശോ​ധി​ച്ചു നോ​ക്കു​മ്പോ​ൾ കു​ന്തം നി​ശ്ച​ലാ​വ​സ്​​ഥ​യി​ലാ​ണെ​ന്ന് കാ​ണാം. അ​ങ്ങ​നെ അ​നേ​കം മാ​ത്ര​ക​ൾ കൂ​ടി​ച്ചേ​രു​മ്പോ​ൾ, നി​ശ്ച​ല​മാ​യി​ത്ത​ന്നെ ഇ​രി​ക്കേ​ണ്ട കു​ന്തം വാ​യു​വി​ൽ പി​ന്നെ​യും സ​ഞ്ച​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്ങ​നെ? എ​ല്ലാ ച​ല​ന​ത്തി​നി​ട​യി​ലും നേ​ർ​ത്ത മാ​ത്ര​ക​ളി​ൽ നി​ശ്ച​ല​ത​യു​ണ്ട്. ക​ഴി​ഞ്ഞ മൂ​ന്നാ​ല് മാ​സം അ​ങ്ങ​നെ ഒ​രു നി​ശ്ച​ലാ​വ​സ്​​ഥ​യി​ലാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും താ​ന​ത് ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചി​ല്ല​ല്ലോ എ​ന്ന് ജോ​സ​ഫ് പ​രി​ത​പി​ച്ചു.

കാ​ർ പി​ൻസീ​റ്റി​ലി​രി​ക്കു​ന്ന വി​നോ​ദി​ന്റെ നി​ർ​ദേ​ശ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക​നു​സ​രി​ച്ച് ഇ​പ്പോ​ൾ ബീ​ച്ചി​ന് സ​മാ​ന്ത​ര​മാ​യു​ള്ള റോ​ഡി​ലൂ​ടെ സ​ഞ്ച​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണ്. ഒ​രുവ​ശ​ത്ത്, പ​ക​ൽ പ​തി​നൊ​ന്ന് മ​ണി സ​മ​യ​മാ​യ​തി​നാ​ൽ ഏ​താ​നും ആ​ളു​ക​ൾ മാ​ത്ര​മു​ള്ള ഒ​ഴി​ഞ്ഞ ബീ​ച്ചും മ​റു​വ​ശ​ത്ത് വ​ലു​തും ചെ​റു​തു​മാ​യ കെ​ട്ടി​ട​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​മി​ട​യി​ലൂ​ടെ സ​ഞ്ച​രി​ക്കു​മ്പോ​ൾ പി​ന്നി​ൽ​നി​ന്ന് ഒ​രു ലോ​ഹ​ശ​ബ്ദം കേ​ട്ടു. വി​നോ​ദ് തോ​ക്കി​ന്റെ കാ​ഞ്ചി വ​ലി​ച്ച​താ​കും. ജോ​സ​ഫ് ഊ​ഹി​ച്ചു.

‘‘വി​നോ​ദ്, ന​മ്മ​ളെ​ങ്ങോ​ട്ടാ​ണ് പോ​കു​ന്ന​ത്?’’

അ​വ​ന്റെ ശ്ര​ദ്ധ തെ​റ്റി​ക്ക​ണം എ​ന്ന ഉ​ദ്ദേ​ശ്യ​ത്തോ​ടെ ഭ​യം ക​ല​ർ​ന്ന ശ​ബ്ദ​ത്തി​ൽ ജോ​സ​ഫ് ചോ​ദി​ച്ചു. അ​യാ​ളു​ടെ ശ​ബ്ദ​ത്തി​ലെ പ​ത​ർ​ച്ച ക​ണ്ട് ഇ​ട​ത് വ​ശ​ത്തി​രു​ന്ന മ​ജീ​ദ് ജോ​സ​ഫി​നെ നോ​ക്കി.

‘‘അ​ന​ങ്ങ​രു​ത്.’’

മ​ജീ​ദ് പി​ന്നോ​ട്ട് തി​രി​യാ​ൻ സാ​ധ്യ​ത​യു​ണ്ട് എ​ന്ന് മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കി വി​നോ​ദ് ശ​ബ്ദ​മു​യ​ർ​ത്തി. ര​ണ്ട് ജീ​വ​നു​ക​ളെ പേ​ടി​യു​ടെ കു​ന്ത​മു​ന​ക്ക് മു​ന്നി​ൽ നി​ർ​ത്തി അ​വ​രു​ടെ മു​ഖ​ത്തെ നി​സ്സ​ഹാ​യ​ത ആ​സ്വ​ദി​ക്കാ​നു​ള്ള അ​വ​സ​രം പ്ര​യോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന മ​ട്ടി​ലാ​യി​രു​ന്നു വി​നോ​ദി​ന്റെ പെ​രു​മാ​റ്റം. പി​രി​മു​റു​ക്ക​ത്തി​ന്റെ പാ​ര​മ്യ​ത്തി​ൽ കാ​റോ​ടി​ക്കാ​ൻ പ്ര​യാ​സ​മാ​ണെ​ന്ന് തോ​ന്നി ജോ​സ​ഫ് വ​ണ്ടി​യു​ടെ വേ​ഗം കു​റ​ച്ചു. ആ​ളു​ക​ൾ ഒ​ഴി​ഞ്ഞ വി​ശാ​ല​മാ​യ ബീ​ച്ച് റോ​ഡി​ൽ എ​വി​ടെ വേ​ണ​മെ​ങ്കി​ലും നി​ർ​ത്താ​നു​ള്ള സൗ​ക​ര്യ​മു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും അ​യാ​ൾ ഒ​ര​ൽ​പം​കൂ​ടി മു​ന്നോ​ട്ട് സ​ഞ്ച​രി​ച്ച് കാ​റ് റോ​ഡി​ന്റെ ഇ​ട​ത് വ​ശ​ത്തോ​ട് ചേ​ർ​ത്തു തു​ട​ങ്ങി. പെ​ട്ടെ​ന്ന് ത​ല​ക്കു പി​ന്നി​ൽ ഇ​രു​മ്പി​ന്റെ ത​ണു​പ്പ്. ജോ​സ​ഫ് കാ​റ് റോ​ഡി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റ്റി വേ​ഗ​ത്തി​ൽ ഓ​ടി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. പെ​ട്ടെ​ന്ന് കാ​റി​ന് കു​റു​കെ ചാ​ടി​യ ഒ​രു നാ​യ​യെ ര​ക്ഷി​ക്കാ​ൻ കാ​റ് വെ​ട്ടി​ച്ച​പ്പോ​ൾ തോ​ക്ക് ജോ​സ​ഫി​ന്റെ ത​ല​യി​ൽ​നി​ന്ന് അ​ക​ന്നു. ഉ​ന്നം തെ​റ്റി​ക്കാ​ണ​ണം.

‘‘കു​റ​ച്ച് ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളാ​യി ഞാ​ൻ അ​ന്വേ​ഷ​ണ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു.’’

നാ​യ കാ​റ് ഇ​ടി​ച്ച് മ​രി​ക്കാ​ത്ത​തി​ൽ അ​രി​ശം​പൂ​ണ്ട് വി​നോ​ദ് പ​റ​ഞ്ഞു.

‘‘എ​ന്ത് അ​ന്വേ​ഷ​ണ​ത്തി​ൽ?’’

ഈ​യൊ​ര​വ​സ്​​ഥ​യി​ൽ മ​ര​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ അ​താ​വും ഭേ​ദം എ​ന്ന് തോ​ന്നി ഉ​ച്ച​ത്തി​ൽ ജോ​സ​ഫ് ചോ​ദി​ച്ചു.

‘‘അ​ജ്ഞാ​ത​രാ​യ ചി​ല​ർ എ​ന്നെ കു​റേ കാ​ല​മാ​യി നി​യ​ന്ത്രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. അ​ദൃ​ശ്യ​മാ​യി എ​ന്റെ ഭാ​ര്യ​യെ പ്ര​ണ​യി​ക്കു​ന്നു. അ​വ​ർ എ​ന്റെ ചി​ന്ത​ക​ളി​ൽ ക​യ​റി​ക്കൂ​ടി ഭാ​ര്യ​യെ സ​മ​യ​ത്ത് ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ൽ എ​ത്തി​ക്കു​ന്ന​ത് വൈ​കി​ച്ചു. കു​റേ നാ​ളാ​യി അ​വ​രാ​ണ് എ​ന്റെ ഓ​ഫീ​സ്​ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ൽ തീ​രു​മാ​ന​മെ​ടു​ക്കു​ന്ന​ത്. എ​ന്റെ ഫ​യ​ലു​ക​ളി​ൽ അ​വ​രാ​ണ് ഒ​പ്പി​ടു​ന്ന​ത്. ഇ​നി​യും അ​ത് അ​നു​വ​ദി​ക്കാ​നാ​വി​ല്ല. എ​നി​ക്ക് സ്വ​ത​ന്ത്ര​മാ​യി ജീ​വി​ക്ക​ണം. അ​വ​രെ ഞാ​ൻ തേ​ടി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ഭാ​ര്യ​യെ ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ലെ​ത്തി​ക്കാ​ൻ താ​ൻ വ​ന്ന​പ്പോ​ഴാ​ണ് ആ ​അ​ജ്ഞാ​ത ശ​ക്തി​യെ ഞാ​ൻ ആ​ദ്യ​മാ​യി തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞ​ത്.’’

സം​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ ഗ​തി എ​ങ്ങോ​ട്ടാ​ണ് പോ​കു​ന്ന​ത് എ​ന്ന് ജോ​സ​ഫി​ന് മ​ന​സ്സി​ലാ​യി. അ​തേ തി​രി​ച്ച​റി​വ് പ​കു​ത്തെ​ടു​ത്ത് മ​ജീ​ദ് ജോ​സ​ഫി​നെ ത​ല അ​ല്പം വെ​ട്ടി​ച്ച് നോ​ക്കി​യ​ത് ജോ​സ​ഫ് ക​ണ്ടു. കാ​റി​ന്റെ മു​ൻ​സീ​റ്റി​ലി​രി​ക്കു​ന്ന ര​ണ്ടു​പേ​രി​ൽ ഒ​രാ​ൾ, അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ര​ണ്ടു​പേ​രും. സു​നി​ശ്ചി​ത​മാ​യ മ​ര​ണം തൊ​ട്ടു​പി​ന്നി​ൽ ഇ​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട് എ​ന്ന യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യം മാ​ത്ര​മാ​ണ് ആ ​നി​മി​ഷ​ത്തെ സ​ത്യം എ​ന്ന് ജോ​സ​ഫ് മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കി. ആ​രാ​ണ് ശ​ത്രു എ​ന്ന് ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന​ത് അ​പ​ക​ട​മാ​ണ്. തോ​ക്കി​നു​ള്ളി​ൽ​നി​ന്ന് പു​റ​ത്തേ​ക്ക് ത​ള്ളി​വ​രാ​നു​ള്ള ശ​ക്തി സം​ഭ​രി​ച്ച് നി​ശ്ച​ല​മാ​യി നി​ൽ​ക്കു​ന്ന വെ​ടി​യു​ണ്ട​യാ​കും മ​റു​പ​ടി പ​റ​യു​ക എ​ന്ന് ജോ​സ​ഫി​ന് ഏ​താ​ണ്ട് ഉ​റ​പ്പാ​യി​രു​ന്നു. മ​ര​ണം അ​ടു​ത്തെ​ത്തി​യ ആ ​നി​മി​ഷ​ത്തി​ൽ ജോ​സ​ഫ് സീ​നോ എ​ന്ന പ​ഴ​യ ത​ത്ത്വ​ജ്ഞാ​നി​യെ ഓ​ർ​ത്തു, അ​ക്വി​ല​സി​നെ ഓ​ർ​ത്തു, അ​യാ​ളു​ടെ കൂ​ര​മ്പു​ക​ളു​ടെ വി​രു​ദ്ധ​യു​ക്തി​യെ ഓ​ർ​ത്തു. സീ​നോ​വി​ലേ​ക്ക് ത​ന്നെ ആ​ക​ർ​ഷി​ച്ച​ത് വി​നോ​ദ് ത​ന്നെ​യാ​ണ​ല്ലോ? അ​ത് ജോ​സ​ഫി​ന് ഊ​ർ​ജം പ​ക​ർ​ന്നു.

‘‘തോ​ക്കി​ൽ​നി​ന്ന് പു​റ​ത്തേ​ക്ക് വ​രാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന വെ​ടി​യു​ണ്ട ല​ക്ഷ്യ​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് ഒ​രു കാ​റി​ന്റെ പി​ൻ​സീ​റ്റി​ൽനി​ന്ന് ൈഡ്ര​വ​ർ സീ​റ്റി​ലേ​ക്കു​ള്ള അ​ത്ര​യും അ​ക​ലെ​യാ​ണ്. അ​ല്ലേ? എ​ങ്കി​ൽ വെ​ടി​യു​ണ്ട തോ​ക്കി​ൽ​നി​ന്ന് വേ​ർ​പെ​ട്ട് പു​റ​ത്തു​വ​രു​മ്പോ​ൾ ആ​കെ​യു​ള്ള ദൂ​ര​ത്തി​ന്റെ പ​കു​തി ദൂ​രം അ​തി​ന് ആ​ദ്യം സ​ഞ്ച​രി​ക്കേ​ണ്ടി വ​രു​ന്നു. തു​ട​ർ​ന്ന് ശേ​ഷി​ക്കു​ന്ന ദൂ​ര​ത്തി​ന്റെ പ​കു​തി. പി​ന്നെ ബാ​ക്കി​യു​ള്ള ദൂ​ര​ത്തി​ന്റെ പ​കു​തി. അ​ങ്ങ​നെ വെ​ടി​യു​ണ്ട എ​ത്ര ദൂ​രം സ​ഞ്ച​രി​ച്ചാ​ലും ഒ​രു സൂ​ക്ഷ്മ​ദൂ​രം ബാ​ക്കി​നി​ൽ​ക്കും. ഒ​രി​ക്ക​ലും വെ​ടി​യു​ണ്ട ല​ക്ഷ്യ​ത്തി​ൽ എ​ത്തു​ക​യി​ല്ല. ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ ര​ണ്ടു​പേ​രി​ൽ ഒ​രാ​ളു​ടെ ത​ല​ക്ക് പി​ന്നി​ൽ ബാ​ക്കി​യു​ള്ള ദൂ​ര​ങ്ങ​ൾ താ​ണ്ടി അ​ത് പ്ര​യാ​ണം തു​ട​രും.’’

ജോ​സ​ഫ് ഒ​റ്റ​ശ്വാ​സ​ത്തി​ൽ, വി​നോ​ദി​ന് മ​റു​ത്തൊ​രു ചി​ന്ത​യ്ക്ക് ഇ​ട​വേ​ള ന​ൽ​കാ​തെ പ​റ​ഞ്ഞു തീ​ർ​ത്തു. വി​നോ​ദി​ന് അ​ത് മ​ന​സ്സി​ലാ​കും. കാ​ര​ണം അ​യാ​ൾ​ക്ക് സീ​നോ​വി​നെ അ​റി​യാം. ഇ​ട​വേ​ള​ക​ൾ സൃ​ഷ്ടി​ക്കു​ന്ന അ​ന​ന്ത​ത​യെ അ​റി​യാം. അ​യാ​ൾ ചി​ന്തി​ക്കാ​ൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന നി​മി​ഷ​ത്തി​ൽ, ശ്ര​ദ്ധ തെ​റ്റു​ന്ന ഒ​രു ഇ​ട​വേ​ള കി​ട്ടു​മോ എ​ന്ന് ആ​ഗ്ര​ഹി​ച്ച് ജോ​സ​ഫ് ക​ണ്ണാ​ടി​യി​ലേ​ക്ക് നോ​ക്കി. വി​നോ​ദി​ന്റെ ചി​ന്താ​പ​ഴു​തി​ന്റെ നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ളി​ലെ​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും തോ​ക്ക് കൈ​ക്ക​ലാ​ക്ക​ണം എ​ന്ന് ജോ​സ​ഫ് മ​ജീ​ദി​നോ​ട് ക​ണ്ണു​ക​ൾ​കൊ​ണ്ടും സ്​​റ്റി​യ​റി​ങ്ങി​ൽ പി​ടി​ച്ച കൈ​വി​ര​ലുക​ൾ ഉ​പ​യോ​ഗി​ച്ചും വി​നി​മ​യംചെ​യ്തു. പി​ന്നോ​ട്ട് തി​രി​ഞ്ഞ് നോ​ക്കാ​നു​ള്ള ധൈ​ര്യം ര​ണ്ടുപേ​ർ​ക്കു​മി​ല്ല. പി​ന്നി​ൽ തി​ക​ഞ്ഞ നി​ശ്ശ​ബ്ദ​ത. വി​നോ​ദ് എ​ന്തോ ചി​ന്തി​ക്കു​ക​യാ​യി​രി​ക്കു​മെ​ന്ന് അ​വ​ർ ഊഹി​ച്ചു.

പെ​ട്ടെ​ന്ന് പി​ൻ​ഭാ​ഗ​ത്ത് നി​ന്ന് ഒ​രു വെ​ടി​യൊ​ച്ച കേ​ട്ടു. ര​ണ്ടു​പേ​രും പ​ര​സ്​​പ​രം നോ​ക്കി. ഇ​ല്ല, അ​ജ്ഞാ​ത ശ​ത്രു​ക്ക​ളാ​യ ത​ങ്ങ​ൾ സു​ര​ക്ഷി​ത​രാ​ണ്. അ​വ​ർ പി​ന്നോ​ട്ട് തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കി. വി​നോ​ദി​ന്റെ ത​ല​യി​ൽ​നി​ന്ന് ര​ക്തം വാ​ർ​ന്നി​റ​ങ്ങി അ​യാ​ളു​ടെ വെ​ള്ള ഷ​ർ​ട്ടി​നെ ചു​വ​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. അ​യാ​ളു​ടെ ത​ല​യോ​ട്ടി​യു​ടെ നേ​ർ​ത്ത മാം​സ​ത്തെ ത​ഴു​കി ക​ട​ന്നു​പോ​യി എ​ന്ന് തോ​ന്നി​ച്ച വെ​ടി​യു​ണ്ട കാ​റി​ന്റെ പി​ൻ​വ​ശ​ത്തെ ചി​ല്ലി​ൽ ഒ​രു ദ്വാ​ര​മു​ണ്ടാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ദ്വാ​ര​ത്തി​നു ചു​റ്റു​മു​ള്ള വി​ള്ള​ലു​ക​ൾ ചി​ല​ന്തി​വ​ല​യെ ഓ​ർ​മി​പ്പി​ച്ചു. തോ​ക്ക് വി​നോ​ദി​ന്റെ കൈ​യി​ൽനി​ന്ന് താ​ഴെ വീ​ണു​പോ​യി​രു​ന്നു. അ​യാ​ൾ ത​ല പൊ​ത്താ​ൻ കൈ​ക​ൾ ഉ​യ​ർ​ത്തു​ന്ന​തി​നി​ട​ക്ക് സീ​റ്റി​ലേ​ക്ക് മ​റി​ഞ്ഞു​വീ​ണു.

തോ​ക്കി​ൽ​നി​ന്ന് പു​റ​പ്പെ​ട്ട് സ​മ​യ​ത്തെ പ​ല​താ​യി ഭാ​ഗി​ച്ച് ല​ക്ഷ്യ​ത്തി​ലെ​ത്താ​ൻ സാ​ധി​ക്കാ​തെ പോ​കു​ന്ന സീ​നോ​വി​ന്റെ യു​ക്തി​യി​ലെ പി​ഴ​വെ​ന്താ​ണെ​ന്ന് ചി​ന്തി​ച്ചെ​ടു​ക്കാ​നാ​വാ​തെ വി​നോ​ദ് നി​ശ്ച​ല​നാ​യി. ഒ​രാ​ൾ മ​ര​ണ​ത്തി​ലേ​ക്ക് തെ​ന്നി​വീ​ഴു​ന്ന​തി​നു​മു​മ്പ് സ​മ​യ​ത്തി​ന്റെ അ​ന​ന്താ​വൃ​ത്തി​യി​ൽ ഒ​രു ഇ​ട​വേ​ള അ​വ​ശേ​ഷി​ക്കു​മോ എ​ന്ന​ ചോ​ദ്യം അ​പ്പോ​ഴും അ​വ​ശേ​ഷി​ച്ചു.

കു​റി​പ്പ്: ബി.​സി 450ൽ ​ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്ന Zeno of Elea എ​ന്ന ഗ്രീ​ക് ത​ത്ത്വ​ചി​ന്ത​ക​നാ​ണ് ക​ഥ​യി​ൽ പ​രാ​മ​ർ​ശി​ക്കു​ന്ന സീ​നോ.