മ​ണി​മേ​ഖ​ല

22. സ്​​തം​ഭേ​ശ്വ​ര​ന്റെ ഭാ​വി​ക​ഥ​നം 

ദേ​വ രൂ​പ​മാ​ർ​ന്നൊ​രാ തൂ​ണി​ൻ പ​ശ്ചി​മ–

ദി​ശ​യി​ലാ വ​ൻ ക​വാ​ട​മെ​ഴും കോ​വി​ലി​ൽ

സു​പ്ത​യാം മ​ധു​മ​ല​ർ​ക്കു​ഴ​ലി​യാ​ള​ർ​ധ–

നി​ദ്ര​യി​ലെ​ഴു​ന്നേ​റ്റാ കാ​ഞ്ച​ന ചെ​യ്തി​യു–

മ​ര​ച​കു​മാ​ര ദു​ര​ന്തോ​ദ​ന്ത​വു​മാ​സ്​​തം​ഭ ദേ​വ​ത

കാ​ഞ്ച​ന​നോ​ടോ​തി​യ വി​സ്​​മ​യ ക​ഥ​ക​ളും

കേ​ട്ട​വ​ൾ ത​ൻ രൂ​പ​മ​തു മാ​റി ത്വ​രി​ത​മാ​യ്.

ദൃ​ഷ്ടി വി​ഷ​ബാ​ധ​യാ​ൽ ജീ​വ​ന​റ്റ​താം നി​ൻ–

പൂ​ർ​വ ജ​ന്മ​ത്തി​ലു​ജ്ജ്വ​ല​മാ​മ​ഗ്നി​യി​ൽ

ഹോ​മി​ച്ചി​തു ഞാ​നെ​ൻ ജീ​വ​നു​മൊ​പ്പ​മാ​യ്!

ഉ​പ​വ​ന​മ​തി​ങ്ക​ലാ​യ​ങ്ങ​യെ ക​ണ്ട പോ​തി–

ലൊ​ത്ത​തി​ല്ലെ​ൻ ഭാ​വ​മ​തു​മാ​റ്റു​വാ​ൻ!

സാ​ക്ഷി​യാം ദൈ​വ​ത​മ​തി​നൊ​ക്കെ​യും

കൊ​ണ്ടു​പോ​യ് മ​ണി​പ​ല്ല​വ​ത്തി​ങ്ക​ലാ​യ്

കാ​ട്ടി​യ​വ​ള​വി​ടെ​യെ​നി​ക്കാ​യ് ബ​ന്ധ​മ​റ്റ–

ത​പ​സ്വി​യാം ബു​ദ്ധ​നു​ടെ തൃ​പ്പാ​ദ​പീ​ഠ​വും!

എ​ൻ പൂ​ർ​വ​ജ​ന്മ ക​ഥ​യ​ഖി​ല​ത്തി​നൊ​പ്പ​മാ​യ്

അ​റി​ഞ്ഞു നി​ൻ ജ​ന്മ ക​ഥ​യ​ശേ​ഷ​വും

ധ​ർ​മ​മേ​കു​മി​മ്പ​വു​മ​ധ​ർ​മ​ത്തി​ൻ തു​മ്പ​വു–

മോ​തി​ടാ​നൊ​രു​പാ​യ​മാ​യ് കൊ​ണ്ടു ഞാ​ന–

ന്യ​മാം കാ​യ​ച​ണ്ഡി​ക ത​ൻ രൂ​പ​മ​തു ദു​ഷ്–

കൃ​തി നാ​ശ​ക​മ​ന​ന്യ സി​ദ്ധ​മ​ത​പ്ര​തി​മ​മാം!

പി​റ​വി​യാ​ർ​ന്നീ​ടി​ൽ മൃ​തി നി​ശ്ച​യം മൃ​തി–

യി​ല​തു പോ​ൽ പി​റ​വി​യു​മ​തു നീ​തി​യാം!

ധ​ർ​മേ​കി​ടു​മി​മ്പ​വു​മ​ധ​ർ​മ​മേ​കി​ടും തു​മ്പ​വു–

മെ​ന്നാ​പ്ത​വാ​ക്യ​മൊ​ക്കെ​യു​മോ​തി നി​ൻ

ദു​ഷ്ക​ർ​മ​ഫ​ല​മൊ​ക്കെ​യ​ക​റ്റി​ടാ​നാ​യ്

കാ​യ​ച​ണ്ഡി​കാ​വ​ടി​വാ​ർ​ന്നു ഞാ​നെ​ൻ

കാ​ത​ലാ, ന​ഷ്ട​മാ​യ് നി​ന്നു​യി​രാ കു​പി​ത

കാ​ഞ്ച​നാ​സി ധാ​ര​യാ​ലെ​ന്ന​വ​ൾ പു​ല​മ്പി​നാ​ൾ!

ചെ​വ്വ​രി പ​ട​ർ​ന്നാ​യ​ത മി​ഴി​യാ​ളേ​യ​രു​ത് നീ

​പോ​ക​രു​താ കു​മാ​ര​നു​ടെ​യ​രി​കി​ലാ​യ്

നി​ന​ക്കി​വ​ൻ ക​ണ​വ​നാ​യി​രു​ന്ന​തു​മി​വ​നു

മ​ന​മി​ണ​ങ്ങി​ടും ജാ​യാ​യ് നീ ​വാ​ണ​തും

പോ​യ പി​റ​വിത​ൻ ക​ഥ​യാ​മ​തു​മ​ല്ല​റി​ക​യീ

തു​ട​ർ പി​റ​വി​യി​ൽ​നി​ന്ന​ന​വ​ര​ത​മാം നി​വൃ​ത്തി–

ല​ക്ഷ്യ​മാ​യി​ടു​വോ​ൾ​ക്ക​രു​തു തു​യി​രെ​ന്നോ​തി–

യാ ​ദേ​വ​ൻ ക​നി​വാ​ർ​ന്ന​താം വ​ച​സ്സി​ലാ​യ്!

ത​ങ്ക​മേ​നി​യാ​ള​രു​മ​യാം വ​ച​സ്സൊ​ക്കെ​വേ

കേ​ട്ട ദേ​വ പാ​ദ​ങ്ങ​ൾ ത​ന്നെ​യും വ​ണ​ങ്ങി

കേ​ട്ട​താം കു​മാ​ര​നു​ടെ പൂ​ർ​വ​ക​ഥ​യു​മി​പ്പി​റ​വി–

ത​ൻ ക​ഥ​യു​മൊ​ക്ക​വേ നീ​യ​റി​ഞ്ഞ​തോ മു​ന്ന–

മെ​ങ്കി​ല​റി​യി​ക്ക​ണ​മാ​യ​തൊ​ക്ക​വേ​യെ​ന്നെ​യും!

ര​മ്യ​മാ​മ​രി​പ​ട​ർ​ന്നാ​യ​താ​ക്ഷി​യാം സു​ന്ദ​രീ–

യോ​തി​ടാം ച​രി​ത​മ​തൊ​ക്കെ​യ​തി വി​സ്​​ത​രം.

കാ​യ​ങ്ക​ര​യാ​റ്റി​ന്ന​തി​വി​സ്​​ത​ര​മാം ക​ര​യി​ലാ​യ്

ധ​ർ​മ ദേ​വ​ച​രി​ത​മോ​തി​യ​ന്ധ​രാ​മു​യി​ർ​ക​ൾ

ത​ൻ മ​ന​മ​തു തെ​ളി​ച്ചി​ടും ബ്ര​ഹ്മ​ധ​ർ​മ​നെ–

വാ​ഴ്ത്തി​യു​മൂ​ട്ടി​ടാ​നിം​ഗി​ത​മ​റി​യി​ച്ചി​രു​വ​ർ

കാ​മി​ക​ൾ പോ​ക്കി​നാ​ർ ര​ജ​നി​യ​തി തു​ഷ്ട​രാ​യ്.

പു​ല​രി​യി​ൽ വ​ന്നൊ​രാ പാ​ച​ക​ൻ ക്ഷീ​ണി​ത​ൻ

കാ​ലി​ട​റി വീ​ണ​വ​നൊ​പ്പ​മാ​യ് പാ​ത്ര​വും!

വ​ന്നി​താ താ​പ​സ​ൻ വ്ര​ത​നി​ഷ്ഠ​യാ​ർ​ന്ന​വ​ൻ

ശീ​ല ഭം​ഗ​മാ​ർ​ന്നോ​ൻ മു​നി​യ​തി​ല​തി കോ​പി​ത​ൻ

രാ​ഹു​ല​ൻ ത​ന്ന​സി ധാ​ര​യാ​ൽ ശി​ര​സ്സൊ​പ്പ​മാ​യ–

തോ​ളു​മ​റ്റി​ടു​മ്പോ​ൽ വീ​ഴ്ത്തി​യാ ദു​ഷ്ചെ​യ്തി

തു​ട​രു​ന്നി​ത​ന​ന്ത​മാം ശാ​പ​മാ​യ് സു​ന്ദ​രീ

നി​ന​ക്കൊ​പ്പ​മാ​യ് രാ​ഹു​ല​ൻ ത​ന്നെ​യു​മെ​പ്പൊ​ഴും!

നീ​ക്കി​ടും ദു​ഷ്ചെ​യ്തി ത​ൻ ഫ​ല​മീ​ശ്വ​ര​നെ​ന്നോ–

തു​വോ​ര​ജ്ഞ​രാം; പാ​പ​ത്തി​ൻ ഫ​ല​മ​തു നി​ശ്ചി​തം!

മൃ​തി​യു​മാ​ർ​ന്നി​ടാ​മൊ​പ്പ​മ​തു ഭ​വി​ഷ്യ​മാ​മ​ന​ന്ത​വും!

കേ​ൾ​ക്ക നീ ​സു​ഭ​ഗേ! ഏ​റും വ്യ​ഥ​യാ​ല​ര​ച​നാ–

മാ​മു​നി​മാ​ർ ത​ൻ വാ​യ്മൊ​ഴി​യൊ​ക്ക​വേ കേ​ട്ടാ–

കാ​രാ​ഗൃ​ഹ​ത്തി​ലാ​യ​ട​ച്ചി​ടും നി​ന്നെ​യു​മെ​ങ്കി​ലും

മാ​ധ​വി​യ​റ​വ​ണ അ​ടി​ക​ളൊ​ത്തോ​തി​യ നി​ൻ

ച​രി​ത​മൊ​ക്കെ​യും കേ​ട്ട​ൻ​പെ​ഴും​മാ​റാ​ണി

മു​ക്ത​യാ​ക്കി​ടും പ​ല്ല​വാം​ഗി​യാം നി​ന്നെ​യും!

അ​ടി​ക​ൾ ത​ന്നെ​യും വ​ണ​ങ്ങി പോ​യി​ടു​മ​പ്പു​റം

നീ​യ​ര​ച​നാ​പു​ത്ര സ​വി​ധ​ത്തി​ങ്ക​ല​ക്ഷ​ണാ​ൽ!

ഓ​തി​ടും ധ​ർ​മ​ത​ത്ത്വ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ​യു​മ​വ​ൻ

പോ​യി​ടും വി​യ​ത്തി​ങ്ക​ല​വ​നൊ​പ്പ​മാ​യ് നീ

​വീ​ണ്ടു​മാ മ​ണി​പ​ല്ല​വ​ത്തി​ങ്ക​ലു​മെ​ത്തി​ടും!

ദ്വീ​പ തി​ല​ക​യി​ൽ​നി​ന്നാ​പു​ത്ര​ന​റി​ഞ്ഞി​ടും

സ്വ​ച​രി​ത​മൊ​ക്കെ​യു​മ​പ്പു​റ​മെ​ത്തി​ടും സ്വ–

​പു​രി​യി​ങ്ക​ലാ​യ് ! നീ​യാ വ​ഞ്ചി മാ​പു​രി​യി​ലും!

മെ​യ്പൊ​രു​ളൊ​ക്കെ​യു​മ​റി​ഞ്ഞേ​റെ​യാ​യ്–

ജ്ഞാ​നി​ക​ളു​ണ്ട​വി​ടെ, മാ​താ​പ​സ​വേ​ഷ​ധാ​രി–

യാ​യ് പാ​ർ​ക്ക​ണ​മ​വ​രെ നീ​യൊ​ക്കെ​യും!

ഉ​യി​ർ​ക​ൾ​ക്കൊ​ക്കെ​യു മു​ട​യോ​നാ​ദ്യ​നാ–

മെ​ങ്ങ​ൾ നാ​ഥ​നെ​ന്നോ​തി​ടു​വോ​രു​മൊ​പ്പ–

മ​മൂ​ർ​ത്ത​നാ​മു​ട​യോ​നാ​ദ്യ​നീ​ശ്വ​ര​നെ​ന്നോ–

തി​ടു​വോ​രു​മു​ണ്ട​വി​ടെ​യാ​യ​റി​ക നീ!

​തു​മ്പ​മാ​കും വൃ​ത്തി​യാ​ല​റ്റി​ടു​മീ പി​റ​വി​യു–

മി​മ്പ​ലോ​ക​മേ​റ്റി​ടും ന​ടു​വി​ലാ​യി​രു​ത്തി​ടു–

മെ​ന്നോ​തു​വോ​രു​മൊ​പ്പ​മാ​യ് ഭൂ​ത​വി​കാ​ര

മെ​ന്നോ​തു​വോ​രു​മാ ഗ​ണ​മാ​ർ​ന്നി​ടും!

ഇ​ല്ല​യീ​ശ്വ​ര​നി​ല്ല പു​ന​ർ​ജ​ന്മ​വു​മെ​ന്നോ​തി–

ടു​വോ​രെ​യൊ​ക്കെ​യു​മ​പ​ഹ​സി​ച്ചി​ടും നീ!

​അ​റി​ഞ്ഞു പി​റ​വി​ത​ൻ പൊ​രു​ളും ധ​ർ​മ–

മാ​ർ​ഗ​വും നീ ​ത​പ​ശ്ശ​ക്തി​യൊ​ന്നി​നാ​ൽ!

നി​ന്ദി​ച്ചി​ടു​മ​വ​നെ​ൻ വാ​ണ​യെ​ങ്കി​ലും

പൊ​രു​ളി​ൻ ശ​രി​യാ​ഞ്ഞി​ടു​മ​ന​ൽ​പ​മാ​യ്!

ദൈ​വ​ത​മ​ത​മ​ന്നാ​ളി​ൽ മ​യ​ക്ക​മേ​റെ​യാ​യ്

ചേ​ർ​ക്ക​യാ​ൽ മു​ളം തോ​ള​നേ മ​യ​ക്ക​മാ​ണ്ടു

നീ​യെ​ന്ന​വ​നോ​തി​ടു​മ്പോ​ൾ സു​ഭ​ഗി​നീ!

അ​ല്ല​യെ​ന്നോ​തി​യ​ധി​ക​മൊ​ന്നു​മു​രി​യാ​ടി​ടാ–

തെ​യു​മ​വ​നെ​വി​ടാ​ന​രു​താ​തെ​യു​മി​രു​ന്നി​ടും!

അ​ധ​ർ​മ​ത്തി​ൻ ഫ​ലം നി​താ​ന്ത​മാം വ്യ​ഥ​യെ–

ന്ന​റി​ക നീ! ​മൃ​തി​യി​ൽ പു​ന​ർ​ജ​നി നി​ശ്ച​യം!

മ​രം, ക​ല്ല്, മ​ണ്ണാ​ദി​യും ചി​ത്രാ​ർ​പ്പി​ത​മാം പാ​വ​യും

മി​ണ്ടി​ല്ല​ത​റി​ഞ്ഞി​ടും നീ,​യി​ല്ലാ​യ്കി​ലോ​തി​ടാം!

വ​ള​ർ ന​ഗ​ര​മ​തി​ലെ​മ്പാ​ടും കൊ​ടി​ത്തേ​ർ വീ​ഥി–

യി​ങ്ക​ലും പ​ഴ​മ​ര​ച്ചോ​ട്ടി​ലും നീ​ർ​ത്ത​ട​ത്തി​ങ്ക​ലും

കോ​വി​ലി​ലു​മൊ​ക്കെ​യാ​യ്ത്തേ​ടി കാ​വാ​ലാ–

ർ​ന്ന​താം പെ​രും ന​ഗ​രി​ത​ൻ പൊ​റു​തി​യോ​ർ​ത്ത–

മ​ണ്ണി​ലും ക​ല്ലി​ലും മ​ര​ത്തി​ലും ചു​വ​രി​ലു​മാ​യ്

തീ​ർ​ത്താ​ന​റി​വോ​നീ​ശ്വ​ര​ൻ ത​ന്നെ​യും!

സ്വാ​സ്​​ഥാ​ന​ങ്ങ​ളി​ല​മ​ർ​ന്നാ​ദി​തേ​യ​രോ​തി​ടും

മാ​ന​വ​ർ​ക്കാ​യ് ഭൂ​ത​മാം ക​ഥ​യൊ​ക്കെ​യും!

പ​ല്ല​വാം​ഗി​യാം നീ ​കേ​ൾ​ക്ക​യെ​ൻ ക​ഥ​യ​തും.

ദ്വി​തി​ക​നെ​ൻ പേ​ർ പെ​രും ദേ​വ​ഗ​ണ​മാ​ർ​ന്ന​വ​ൻ

മ​യ​നു​ചി​ത​മാ​യ് തീ​ർ​ത്ത​താ​മീ​പ്പാ​വ​യെ വി​ടി​ല്ല

ഞാ​നെ​ന്നു​മെ​ൻ നി​ല​യ​തു കേ​ൾ​ക്ക നീ!

​മ​നു​ജ​നോ​ള​മ​റി​യു​ന്നി​ല്ലൊ​ന്നു​മേ ദേ​വ​നും

ചി​ത്ര​സേ​ന​നെ​ന്നാ​ത്മ​മി​ത്ര​മെ​ന്നീ പു​രി​യി–

ങ്ക​ലാ​ർ​ക്കു​മ​റി​ഞ്ഞി​ടാം ശാ​ന്ത​രൂ​പി​ണീ!

ചെ​ന്ന​വ​നു​ടെ നി​ക​ടേ വി​ള​യാ​ടി​ടു​മി​ട​ത്തി​ലു–

മൊ​പ്പ​മാ​യ് പാ​ർ​ത്തു​മെ​ൻ മേ​ന്മ​യെ വാ​ഴ്ത്തി​യും

വ​രു​വൊ​തൊ​ക്കെ​യും തി​റ​മാ​യ് പ​റ​ഞ്ഞും

തേ​റു​ക​യെ​ൻ വാ​ണി​യൊ​ക്കെ​യു​മെ​ന്നാ​യ്!

തേ​റി​ടും ഞാ​ൻ ദേ​വ​വാ​ണി​യെ​യ​ഖി​ല​മാ​യ്.

ചൊ​ല്ലീ​ടു​ക നീ​യെ​ൻ ച​രി​ത​മൊ​ക്കെ​യു​മൊ–

ന്നൊ​ഴി​യാ​തെ​ന്നാ​യ​വ​ളാ സു​ത​നു പി​ന്നെ​യും!

പ​ല്ല​വാം​ഗി! കേ​ൾ​ക്ക നീ ​വ​രു​വ​തൊ​ക്കെ​യും

മാ​രി​യ​റ്റു​യി​രു​ക​ളൊ​ക്കെ​യും മൃ​ത​രാ​യ് പൊ​ൻ–

മ​തി​ൽ ചൂ​ഴ്ന്ന​താം കാ​ഞ്ചി ത​ൻ കാ​ന്തി​യ​റ്റി​ടും!

അ​തു കേ​ട്ടീ​ക്കോ​വി​ലി​ൽ ഭ​ദ്ര​മി​രി​പ്പ​താ​മ​ക്ഷ​യ–

പാ​ത്ര​വു​മാ​യ​വി​ടെ​യെ​ത്തി​ടും നീ​യു​മ​ക്ഷ​ണം.

താ​യ​മാ​രൊ​ത്ത​റ​വ​ണ​ടി​ക​ളു​മാ​യു​യി​ർ​ക​ൾ

ക്കൊ​ക്കെ​യു​മ​മൃ​തേ​കി നീ​യു​യി​രേ​കി​ടു​മൊ​പ്പ–

മേ​റെ​യു​ണ്ടാം വി​സ്​​മ​ങ്ങ​ളു​മ​തു നി​മി​ത്ത​മാ​യ്!

ചൊ​ന്നി​ടു​മി​ത​ര മ​ത​ത​ത്ത്വ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ​യു–

മ​റ​വ​ണ അ​ടി​ക​ൾ ത​ന്നൊ​ടും നീ!

​അ​തു പൊ​ഴു​തി​ല​വ​നോ​തി​ടും ത​പ​സ്സും

ധ​ർ​മ​വും ചാ​ർ​പ്പി​ൽ തോ​റ്റ​വും ജ​നി​മ​ര​ണ

ദുഃ​ഖ​മ​റ്റി​ടാ​നു​പാ​യ​വും ഹൃ​ദ്യ​മാ​യ്!

പാ​പ​മ​റ്റു​യി​ർ​ക​ൾ​ക്കൊ​ക്കെ​യു​മാ​ന​ന്ദ–

മേ​കി​ടാ​നാ ബു​ദ്ധ​ന​വ​ത​രി​ച്ചി​ടും​വ​രേ​യ്ക്കീ

പു​രി​യി​ലാ​യ് വാ​ണി​ടും ഞാ​ൻ!

വാ​ഴ്ക നീ ​താ​യ​മാ​ർ​ക്കൊ​പ്പ​മാ​യ് ധ​ർ​മ–

പാ​ത​യി​ലെ​പ്പൊ​ഴും സു​കേ​ശി​നീ!

ത​പ​സ്വി​യാ​മ​വ​ൻ ചൊ​ന്ന വാ​ക്കു​ക​ളൊ​ക്ക​വേ–

യ​നു​വ​ർ​ത്തി​ച്ചൊ​ടു​ങ്ങി​ടും നി​ൻ ജ​ന്മ​മ​ത​റി​ക നീ!

​അ​തു​മ​ല്ലു​ത്ത​ര​മ​ഗ​ധ​യി​ങ്ക​ലാ​യ് നീ​യേ​റ്റി​ടും

പി​റ​പ്പൊ​ക്കെ​യും ആ​ൺ​പി​റ​പ്പു​മാ​യി​ടും.

ധ​ർ​മ​ചാ​രി​യാ​യ് യ​ശ​സ്വി​യാ​യ് നീ​യ​ക​റ്റി​ടു–

മി​രു​ളൊ​ക്കെ​യു​മാ രാ​ജ്യ സീ​മ ത​ന്നി​ലാ​യ്!

ഒ​ടു​വി​ൽ നീ ​ബു​ദ്ധ​ന​രു​മ ശി​ഷ്യ​നാ​യാ​ർ​ന്നി​ടും

മു​ക്തി​യും വാ​ർ​ന്നി​ടി​ലാ​നു​രൂ​പി​ണീ സു​ഭ​ഗി​നീ!

അ​തു​മ​ല്ല​ന്നു നി​ൻ വം​ശ​മ​തി​ങ്ക​ലാ​യ് പി​റ​ന്നേ​റെ–

വി​ശ്രു​ത​നാം ജ്ഞാ​നി​യെ ര​ക്ഷി​ച്ചൊ​രാ ദൈ​വ​തം

സാ​ധു​ച​ക്ര​നൂ​ണേ​കി​യോ​ൾ നീ​യെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞാ​ണു

പ​വ​ന​മ​തി​ലാ​യ് കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന​തെ​ന്നു മ​റി​യ​ണം നീ!

​ദ്വ​തി​ക വ​ച​ന​മൊ​ക്കെ​യും കേ​ട്ടാ വ്യ​ഥ​യൊ​ക്കെ​യു

മ​ക​ന്ന​വ​ൾ പ്ര​സ​ന്ന​യാ​യ് ഇ​രു​ള​ക​റ്റി​ടു​മ​ർ​ക്ക​നെ​പ്പോ​ൽ!

വി​ശ​ദീ​ക​ര​ണം:

കാ​ഞ്ച​ന​ൻ ഉ​ദ​യ​കു​മാ​ര​നെ വെ​ട്ടി​ക്കൊ​ല​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​തി​ൽ മ​നംനൊ​ന്ത മ​ണി​മേ​ഖ​ല ശ​രീ​രം കി​ട​ന്ന സ്​​ഥ​ല​ത്തുചെ​ന്ന് വി​ല​പി​ക്കു​ന്നു. ക​ഴി​ഞ്ഞ ജ​ന്മ​ത്തി​ൽ ദൃ​ഷ്ടി​വി​ഷ​മെ​ന്ന പാ​മ്പി​ന്റെ ക​ടി​യേ​റ്റ് മ​രി​ച്ച​പ്പോ​ൾ അ​ഗ്നി​യി​ൽ ചാ​ടി അ​വ​ൾ സ​തി​യ​നു​ഷ്ഠി​ച്ച കാ​ര്യം ഓ​ർ​മി​ച്ചു. ഉ​പ​വ​ന​ത്തി​ൽവെ​ച്ചു ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ​ത​ന്നെ ഉ​ദ​യ​കു​മാ​ര​നോ​ട് ആ​ക​ർ​ഷ​ണം തോ​ന്നി​യെ​ന്നും മ​ണി​മേ​ഖ​ലാ ദൈ​വം മ​ണി​പ​ല്ല​വ​ത്തി​ൽ കൊ​ണ്ടു​പോ​യി ബു​ദ്ധ​പീ​ഠി​ക കാ​ണാ​നി​ട വ​ന്ന​പ്പോ​ൾ​ത​ന്നെ പൂ​ർ​വ​ക​ഥ​യൊ​ക്കെ ഓ​ർ​മ​യി​ലെ​ത്തി​യെ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ് വി​ല​പി​ച്ച് കു​റേ​ക്കൂ​ടി അ​ടു​ത്തെ​ത്തി. അ​പ്പോ​ൾ സ്​​തം​ഭേ​ശ്വ​ര​ൻ അ​വ​ളെ ''പോ​ക​രു​തേ... പോ​ക​രു​തേ...'' എ​ന്ന് പ​റ​ഞ്ഞ് ത​ട​ഞ്ഞു. ''നീ ​അ​യാ​ളു​ടെ ഭാ​ര്യ​യും അ​യാ​ൾ നി​ന്റെ ഭ​ർ​ത്താ​വു​മാ​യ​ത്'' യാ​ദൃ​ച്ഛി​ക​മ​ല്ലെ​ന്നും ജ​ന്മാ​ന്ത​ര​ങ്ങ​ളാ​യി തു​ട​രു​ന്ന​താ​ണെ​ന്നും സ്​​തം​ഭേ​ശ്വ​ര​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു. മാ​ത്ര​മ​ല്ല അ​യാ​ളു​ടെ മ​ര​ണ​ത്തി​ൽ ദുഃ​ഖി​ക്കാ​തെ ജ​ന്മ​ദുഃ​ഖ​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് മോ​ച​നം നേ​ടു​ക​യാ​ണ് വേ​ണ്ട​തെ​ന്നും അ​യാ​ൾ ദൈ​വ​വാ​ണി​യാ​യ് പ​റ​ഞ്ഞു. അ​തു​കേ​ട്ട മ​ണി​മേ​ഖ​ല ''ഈ ​കോ​വി​ലി​ൽ ഏ​വ​ർ​ക്കും സ​ത്യം പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന ഒ​രു ദൈ​വ​മു​ണ്ടെ​ന്ന് കേ​ട്ടി​രു​ന്നു; അ​ത് അ​ങ്ങാ​ണോ? എ​ന്നും ഈ ​ദു​ര​ന്ത​ങ്ങ​ൾ​ക്കൊ​ക്കെ കാ​ര​ണ​മെ​ന്താ​ണെ​ന്നും ചോ​ദി​ച്ചു. അ​തി​നു മ​റു​പ​ടി​യാ​യി "കാ​യ​ങ്ക​ര​യാ​റി​ന്റെ ക​ര​യി​ൽ ശ്രീ​ബു​ദ്ധ​ന്റെ ഉ​പ​ദേ​ശ​ങ്ങ​ൾ ന​ൽ​കി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന ബ്ര​ഹ്മ​ധ​ർ​മ മു​നി​യെ ദ​മ്പ​തി​ക​ളാ​യ നീ​യും രാ​ഹു​ല​നും ഭി​ക്ഷ ന​ൽ​കാ​നാ​യി ക്ഷ​ണി​ച്ചു. എ​ന്നാ​ൽ പാ​ച​ക​ക്കാ​ര​ൻ താ​മ​സി​ച്ചാ​ണെ​ത്തി​യ​ത്. അ​വ​ൻ ഭ​യ​ന്നു​വി​റ​ച്ച് പാ​ത്ര​ത്തോ​ടൊ​പ്പം വീ​ണു. ക്ഷു​ഭി​ത​നാ​യ രാ​ഹു​ല​ൻ അ​വ​നെ വെ​ട്ടി​ക്കൊ​ല​പ്പെ​ടു​ത്തി. ഈ ​ദു​ഷ്കൃ​തിമൂ​ല​മാ​ണ് ക​ഴി​ഞ്ഞ ജ​ന്മ​ത്തി​ൽ വി​ഷ​ബാ​ധ​യേ​റ്റു മ​രി​ച്ച​തും ഇ​പ്പോ​ൾ ഗ​ന്ധ​ർ​വ​ന്റെ വെ​ട്ടേ​റ്റ​തും. ക​ർ​മ​ഫ​ലം അ​നു​ഭ​വി​ച്ചേ തീ​രൂ'' എ​ന്ന് സ്​​തം​ഭേ​ശ്വ​ര​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു. വൈ​കാ​തെ രാ​ജാ​വ് മ​ണി​മേ​ഖ​ല​യെ ത​ട​വ​റ​യി​ലാ​ക്കു​മെ​ന്നും അ​ലി​വു തോ​ന്നി രാ​ജ്ഞി മു​ക്ത​യാ​ക്കു​മെ​ന്നും അ​വ​ൾ ജാ​വ​ക​നാ​ട്ടി​ലെ​ത്തി ആ​പു​ത്ര​നോ​ടൊ​പ്പം മ​ണി​പ​ല്ല​വ​ത്തി​ലേ​ക്ക് പോ​കു​മെ​ന്നും വീ​ണ്ടും വേ​ഷം മാ​റി വ​ഞ്ചി ന​ഗ​ര​ത്തി​ൽ വ​ന്ന് ധ​ർ​മ​ത​ത്ത്വ​ങ്ങ​ൾ ഗ്ര​ഹി​ക്കു​മെ​ന്നും ദേ​വ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു. അ​തോ​ടൊ​പ്പം ത​ന്റെ പൂ​ർ​വ​ച​രി​ത്ര​വും അ​യാ​ൾ വ്യ​ക്ത​മാ​ക്കി. ''എ​ന്റെ പേ​ര് ദ്വ​തി​ക​ൻ എ​ന്നാ​ണ്. ഏ​റ്റ​വും വ​ലി​യ ദൈ​വ​ഗ​ണ​ങ്ങ​ളി​ൽ ഒ​രു​വ​നാ​ണ് ഞാ​ൻ. പ​ഴ​ക്ക​മേ​റി​യ തൂ​ണി​ൽ മ​യ​ൻ എ​നി​ക്ക് ഉ​ചി​ത​മാ​യി ഉ​ണ്ടാ​ക്കി​യ ഈ ​പ്ര​തി​മ​യെ ഞാ​ൻ ഒ​രി​ക്ക​ലും വി​ട്ടു​പോ​കു​ന്ന​ത​ല്ല.'' ഇ​തൊ​ക്കെ കേ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന മ​ണി​മേ​ഖ​ല ത​ന്റെ അ​ന്ത്യം വ​രെ​യു​ള്ള കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളും അ​റി​യി​ക്കാ​ൻ ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്നു. ''വ​റു​തി​പൂ​ണ്ട് ജീ​വി​ക​ൾ ക​ഷ്ട​പ്പെ​ടു​ന്ന കാ​ഞ്ചീ​പു​ര​ത്ത് നി​ന്റെ അ​മ്മ​മാ​ർ അ​റ​വ​ണ അ​ടി​ക​ളോ​ടൊ​പ്പം നി​ന്നെ കാ​ത്തി​രി​ക്കു​ം. വ​ഞ്ചി​പു​ര​യി​ൽ​നി​ന്ന് കാ​ഞ്ചി​പു​ര​ത്തെ​ത്തി നീ ​എ​ല്ലാ​വ​രെ​യും ര​ക്ഷി​ക്കും. വ​ഞ്ചി ന​ഗ​ര​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് കേ​ട്ട മ​തത​ത്ത്വ​ങ്ങ​ൾ നീ ​അ​റ​വ​ണ അ​ടി​ക​ളോ​ട് പ​റ​യും. അ​ദ്ദേ​ഹം നി​ന്റെ ആ​ശ​ങ്ക​ക​ൾ തീ​ർ​ത്ത് യ​ഥോ​ചി​തം ഉ​പ​ദേ​ശ​ങ്ങ​ൾ ന​ൽ​കും. ത​ദ​നു​സൃത​മാ​യി ജീ​വി​ച്ച് മ​രി​ച്ച് നീ ​ഉ​ത്ത​ര​മ​ഗ​ധ​യി​ൽ പു​രു​ഷ​നാ​യി പു​ന​ർ​ജ​നി​ക്കും. ഓ​രോ ജ​ന്മ​ത്തി​ലും ധ​ർ​മ​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് വ്യ​തി​ച​ലി​ക്കാ​തെ ബു​ദ്ധ​ന്റെ അ​രു​മ​ശി​ഷ്യ​നാ​യി മാ​റും. ഒ​ടു​വി​ൽ സം​സാ​ര​ബ​ന്ധ​മ​ക​ന്ന് നി​ർ​വാ​ണം പ്രാ​പി​ക്കും.'' ഇ​തൊ​ക്കെ കേ​ട്ട് മ​ണി​മേ​ഖ​ല ദുഃ​ഖം നീ​ങ്ങി​യ​വ​ളാ​യി. അ​പ്പോ​ൾ സൂ​ര്യ​ൻ കി​ഴ​ക്കു​ദി​ച്ചു.

(തുടരും)